ΜΑΡΙΟΣ ΛΥΚΑΩΝ:
"ΤΟ ΚΤΗΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ"
Αν και, χρονικώς, "πρωτόλειον", εν τούτοις, ο χαρακτηρισμός αυτός κρύβει κινδύνους σμικρύνσεως ή και μειώσεως του εξαιρετικού περιεχομένου αλλά και της, επίσης, εξαιρετικής γραφής που χαρακτηρίζουν αυτό το πνευματικό δημιούργημα του νέου συγγραφέως Μαρίου Λυκάωνος.
Στεντόρεια ιαχή εκτάσεως εκατό σελίδων τούτη η έντυπη διάγνωση των αμαρτημάτων των συγχρόνων κοινωνιών και ορθολογισμένη η εισήγηση ενός καταλυτικού εξαγνισμού και, όχι απλώς, ενός ολιγαρκούς εξορκισμού: Ο Μάριος Λυκάων έχει δομήσει την σκέψη του ώστε να διαγιγνώσκει επακριβώς και να ανασύρει αποτελεσματικά αντίδοτα...
Φθάνοντας στην τελεία της τελευταίας παραγράφου του, ο νεαρός συγγραφέας δείχνει να έχει κωπηλατήσει γενναία σε πολύ ταραγμένα νερά και να έχει φθάσει σε μια πρώτην Ιθάκη από την οποία θα αποπλεύσει για πολύ μακρινότερους, σημαντικούς, προορισμούς. Η περιπλάνησή του, όμως, προκρίνεται συναρπαστική γιατί στη τιμονιέρα του σκάφους του φαίνεται να του συμπαραστέκουν αλάνθαστοι αστρολάβοι όπως ο Ξενοφών, ο Νίτσε και η Έφιππη Τοξοβολία που ο ίδιος τίμησε και τιμά.
Και μαζύ μ' αυτούς τους συμπαραστάτες της ρότας του, έχει και το κατευόδιο όλων όσων τον γνωρίσαμε και τον θαυμάσαμε, έφιππο και άμιππο και, τώρα, θαλασσοπόρο στον απέραντο ωκεανό της πνευματικής "θάλασσας της γονιμότητος" της οποίας οι κυματισμοί μεταστοιχειώνονται σε φλόγες μέσα στις οποίες σφυρηλατείται η σκέψη και γίνεται σπαθί για να κόψει δεσμά!