ΠΕΡΙ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑΣ

 ΠΕΡΙ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑΣ

     Το σύμπαν διέπεται από Νόμους, η φύση διέπεται από Νόμους  και η τήρηση αυτών των Νόμων εξασφαλίζει την ίδια την ζωή! Έτσι, αναδύεται η αδήριτη ανάγκη της απαρέγκλιτης τηρήσεως Νόμων προκειμένου να διασφαλίζεται η ζωή, κάτι που, βεβαίως, απαιτεί  π ε ι θ α ρ χ ί α  η χρησιμότητα της οποίας προεκτείνεται σε όλους τους τομείς που συνιστούν την ανθρώπινη ανέλιξη για έναν από τους οποίους και ο Στρατός και, κατ΄ επέκταση τα συντεταγμένα σύνολα όπως και οι Ομάδες!

     Στην καλώς οργανωμένη Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων" διατίθεται μια εκτενής βιβλιογραφία επί του ζητήματος της πειθαρχίας και, σκοπίμως, για την λακωνικότητα και την περιεκτικότητά της, επιλέξαμε την έντυπη έκδοση μιας ομιλίας την οποία έκανε στην Λέσχη Αξιωματικών Αθηνών το 1905, ο τότε Λοχαγός του Πεζικού Θεμιστοκλής Λειβαδέας, όπου ο ομιλητής ανέλυσε το θέμα του επί εκτάσεως 64, μικρού σχήματος, σελίδων. Αν και χαμηλόβαθμος Αξιωματικός, ο Θεμιστοκλής Λειβαδέας, στην ομιλία του κατάφερε να εξαντλήσει το θέμα της πειθαρχίας με εύστοχες όσο και συνοπτικές διατυπώσεις θυμίζοντάς μας ότι όσο πιο παλιά τόσο πιο καλλιεργημένους Αξιωματικούς διέθετε ο Ελληνικός Στρατός ο οποίος, ειδικώς μετά την καταστρεπτική λαίλαπα της "μεταπολίτευσης" κατήντησε προέκταση δημοσιοϋπαλληλικής "θαλαμηπόλου" του συστήματος του οποίου όλοι γνωρίζουμε τις αντεθνικές επιπτώσεις!  

     Το πόνημα του, τότε, Λοχαγού Πεζικού Θεμιστοκλέους Λειβαδέα, στις 64 σελίδες του περιλαμβάνει πολλές και σημαντικές παραγράφους μεστές νοημάτων, αλλά εμείς θα αντλήσουμε μόνον δύο. Η πρώτη εξ αυτών, όπως, ανωτέρω, μεταφέρεται φωτογραφικώς από το πρωτότυπο, χαρακτηρίζει ως   α ρ ε τ ή  την πειθαρχία, την προτάσσει έναντι ο,τιδήποτε άλλου και επισημαίνει την καθοριστική σημασία της ως προς την επιτέλεση του καθήκοντος, ενώ εξ αυτής και μόνον χαρακτηρίζεται ο στρατιώτης! 

     Η δεύτερη παράγραφος την οποία αντλούμε εκ του ως άνω πονήματος (βλ. ανωτέρω) αναφέρεται στην  α π ε ι θ α ρ χ ί α  (απείθεια) ως "ψυχική αδυναμία", την οποία χαρακτηρίζει ως σύμπτωμα  α π ο ν ε κ ρ ώ σ ε ω ς  ενός οργανισμού με ό,τι αυτή συνεπάγεται και όπου αυτή εμφανίζεται, κατά τον νοήμονα Λοχαγό, συνεπιφέρει την  δ ι ά σ π α σ η  και την αποσύνθεση κάθε ομαδικής προσπαθείας, κάτι αληθέστατο όπου και όταν η απειθαρχία εμφανίζεται, ακόμη και στην περίπτωση της ελλαδικής κοινωνίας της οποίας η καθολική παρακμή της είναι αποτέλεσμα της απειθαρχίας των χαρακτήρων των γραικύλων που την απαρτίζουν! Και, ας τα έχουμε τούτα υπ΄ όψη, αν θέλουμε να ανελιχθουμε συν τω χρόνω, άλλως...