Η ΙΔΑΝΙΚΗ "ΕΙΚΟΝΑ" 

     H παραπάνω φωτογραφία προέρχεται από το τελευταίο μάθημα της Σχολής του Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων" το οποίο, όπως όλα, καταλήγει με καλπαστικές εξόδους Έφιππης Τοξοβολίας. Απεικονίζει τον Συνασκούμενο Γεώργιο Φούκα ο οποίος ξεκίνησε την έφιππη εκπαίδευσή του στη Σχολή μας την 4η Ιουλίου 2018, ενώ μέχρι σήμερα και με την μεσολάβηση των θερινών διακοπών, έχει ολοκληρώσει, μόλις, είκοσι μαθήματα. Ας σημειωθεί ότι κάλπασε στο ένατο μάθημά του  (21η Σεπτεμβρίου 2018). Όλα τα στοιχεία προέρχονται από τα αρχεία της Σχολής μας που τηρούνται λεπτομερώς ώστε να εξασφαλίζεται η πρόοδος των Συνασκουμένων μας και, επί τη βάσει αυτής, να σχεδιάζεται κάθε νέο μάθημά τους προκειμένου να μην χάνεται καμία δυνατότητα βελτιώσεως της εφιπποτοξοτικής τους προοπτικής. Μετά από είκοσι, λοιπόν, μαθήματα στο Ιππευτήριο, ο Συνασκούμενος Γεώργιος κατελήφθη από τον ...άτεγκτο φακό να αποδίδει τον ορισμό της Έφιππης Τοξοβολίας όπου: 

1. Kαι τα τέσσερα πέλματα του ίππου βρίσκονται υπεράνω 

    του εδάφους, κάτι που σημαίνει καλπασμό και την

    απολύτως ενδεδειγμένη στιγμή αφέσεως της χορδής.

2. Το βέλος μόλις έχει αρχίσει να εγκαταλείπει την χορδή και

    να κινείται προς εγκατάλειψη και του Τόξου, άρα, επίσης

    στην πλέον ενδεδειγμένη στιγμή αφέσεως με τον ίππο

    αιωρούμενο υπεράνω του εδάφους.

3. Κεφαλή και αυχένας κάθετα με το βλέμμα προς τον στόχο.

4. Κορμός κάθετος επί του "καθίσματος" με ελάχιστη κλίση

    προς τα εμπρός.

5. Γόνατο χαλαρό, όχι "σφιγμένο" με "χυτό" το πόδι, εφ'

    όσον, βεβαίως, δεν χρησιμοποιούνται οι αναβολείς. 

     Εις επίμετρον, η όλη ισορροπία και κίνηση του Ίππου μαρτυρά την ορθή ίππευσή του ανεξαρτήτως των ενδεχομένων παρακωλύσεων από τους τοξευτικούς χειρισμούς του Ιππέως του.

     Και ο Ιππέας θα ολοκληρώσει την καλπαστική τόξευσή του με πλήρη έκταση του χεριού του διατηρώντας την άψογη στάση και το"κάθισμά" του, παρά την φυγόκεντρο που αναπτύσσει η έκταση.

   Ανάλογη πρόοδο έχουν σημειώσει όλοι οι μαθητές της Σχολής του Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων" και στην Έφιππη Τοξοβολία, στην οποία όλοι ασκούνται σε κάθε τους μάθημα, ακολουθώντας μία διδασκαλία η οποία βασίζεται στην ενθάρρυνση της αναπτύξεως των προσωπικών ιδιοτυπιών των μαθητών και όχι σε επιμέρους κουραστικές παρεμβάσεις και διορθώσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει την μη κατάληξη όλων στον ιδανικό κανόνα του Εφιπποτοξότη.   

     Το "πείραμα" της λειτουργίας της Σχολής Ιππικού Θεάτρου στους κόλπους των "Ελλήνων Κενταύρων" παρατηρείται ότι αναπτύσσει στους μαθητές μας την  β ι ω μ α τ ι κ ή ν   ε ν σ υ ν α ί σ θ η σ η  του εφίππως τοξεύειν διότι υποβοηθά τον μαθητή να εισχωρήσει στον χαρακτήρα του πραγματικού πολεμιστή και όχι του, απλώς, "αθλουμένου" και αυτό κατατείνει σε ένα αμιγώς πολεμικό αποτέλεσμα, όπως πρέπει να επιστεγάζει κάθε πολεμική τέχνη.

RIPOSTES*

ΜΑΘΗΜΑ ΣΧΟΛΗΣ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

Αν ένας άνθρωπος δεν είναι σε θέση 

να αγωνισθεί για τις ιδέες του

ή οι ιδέες του δεν αξίζουν

ή δεν αξίζει ο ίδιος!

Ezra Pound**

     Στο υπαίθριο Ιππευτήριο των "Ελλήνων Κενταύρων" του οποίου ο φυσικός στίβος έχει χαραχθεί από καλπασμούς οπλών, η σεπτή μορφή του Ezra Pound ήταν και πάλι μαζύ μας και σ΄ αυτό το μάθημα Ιππικού Θεάτρου, ζωντανεύοντας στίχους για τον Πάνα και τον θάνατο, από την συλλογή "Ripostes" (1912).

     Αυτή την φορά οι δύο μαθητές ξαναζωντάνεψαν έφιπποι το ποίημα  του μεγάλου διανοητή "Ο Μέγας Παν"  και, παρά την δυσκολία του έργου και οι δύο ήσαν επαρκέστατοι.

     Κάτι ένας αξιολάτρευτος Ίππος, κάτι ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης, κάτι ο Ezra Pound, κάτι δυο εξαιρετικοί Συνασκούμενοι, έδωσαν και σήμερα στο Ιππευτήριο ιδανικές εικόνες εφίππων Τοξοτών αλλά και εφίππων ηθοποιών, με σκηνική πρόζα και εύστοχες καλπαστικές τοξεύσεις.

      Οι δύο Γεώργιοι, αφού ξεκίνησαν να προπονούνται στη Τοξοβολία, έστειλαν τη φωνή τους σε όλη την έκταση του Ιππευτηρίου "ξεκουφαίνοντας" τους βαρήκοους μαζανθρώπους μ'  εκείνη την διαπίστωση του ποιητή: " ...σε μια τέτοιαν άγονη εποχή βάλθηκε το θεό να μας στερήσει;"...

     Κι ίσως μαζύ τους, γερμένος στη κουπαστή κάποιου γεφυριού της Βενετίας, ο ίδιος ο Ezra Pound σιγοψιθύριζε : "...ποτές ο θάνατος δεν είχε τρόπους..."!

     Σήμερα και πάλι, δια της Υποκριτικής βελτιώθηκε η Ιππική και δια της Ιππικής η Υποκριτική.

     Μια σχέση αμφίδρομη για την Σχολή Ιππικού Θεάτρου όπου μαθαίνουμε να "διαβάζουμε" τη ζωή αλλά και να συνομιλούμε ολοένα και βαθύτερα με τον Ίππο μας καταλαβαίνοντας απειροελάχιστες λεπτομέρειες που τον καθιστούν ακόμη πιο ευχείριστο και ευτυχή από την συνεργασία του μαζύ μας.

     Σήμερα, επί παραδείγματι, μάθαμε γιατί θα πρέπει να τον διευθετούμε με ακρίβεια χιλιοστού επί του ίχνους που θέλουμε να διανύσει και γιατί όταν εκείνος προσπαθεί να υποκλέψει ένα χιλιοστό εκτός της ορθής διευθετήσεως εμείς πρέπει να επιμένουμε σε αυτήν...

     Σήμερα μάθαμε, ακόμη ότι επιτυγχάνοντας καλήν επικοινωνία με τον Ίππο εκείνος μας το ανταποδίδει με ευγένεια έτσι ώστε εάν χάσουμε το καλό μας κάθισμα επί τόξου στροφής καλπάζοντας, εκείνος από μόνος του θα ανακόψει ταχύτητα και θα ανακτήσει την καθετότητά του ώστε εμείς να μην κινδυνεύσουμε να πέσουμε...

     Σήμερα, τέλος, μάθαμε πως μπορούμε να τον κατευθύνουμε σε καλοχρονισμένη κίνηση με ισομήκεις διασκελισμούς, ξεκινώντας τον από στάση και με τα χέρια χιαστί επί του στήθους μας κατανοώντας και πόσο ...άχρηστες είναι οι ηνίες για έναν Εφιπποτοξότη!. 

     Και με την αμφίδρομη διάδραση υποκριτικής και Ιππικής οι δύο Γεώργιοι δεν άργησαν να καταλήξουν σε δύο έξοχους έφιππους Τοξότες και στο σημερινό τους μάθημα.

     Θεσπέσιοι καλπασμοί και τοξεύσεις με 5 στις 6, επιτυχίες για τον καθένα, ήταν ο επίλογος κι αυτής της εκπαιδευτικής ημερίδος.

     Ένας Ίππος με τον (...ηλεκτρονικό) εγκέφαλό του ρυθμισμένο στο επίπεδο της τελειότητος, ήταν πραγματικό χάρμα ιδέσθαι να εκτελεί ισόχρονες εξόδους και να σταματά, απλώς, με την ήρεμη φωνή του Ιππέως του.

     Και η τελειότητα του Ίππου συντελεί στην άνεση έως και τελειότητα της τεχνικής των Ιππέων του, ορατές ακόμη και στις πιο ακροτελεύτιες ενέργειές τους μετά την ολοκλήρωση των τοξεύσεών τους.

     Διότι, όπως έχουμε συχνά τονίσει, στόχος μας είναι η κατάληξη σε ένα τέλειο εφιπποτοξοτικό αποτέλεσμα κι όσα "μονοπάτια" διασχίζουμε ο δικός μας "μαγνητικός βορράς" γράφει σταθερά: "Έφιππη Τοξοβολία"!

     Αυτές οι χειμωνιάτικες εκπαιδευτικές ημερίδες είναι,πραγματικά, μαγικές!

     Η ποιότητα του εφιπποτοξοτικού αντικειμένου λαμπρυνόμενη από την ποιότητα των "Ελλήνων Κενταύρων" που την υπηρετούν αλλά και υπό τις ιδανικές συνθήκες μέσα στις οποίες όλοι δημιουργούμε, κάθε φορά που αποχωρούμε από το Ιππευτήριο αισθανόμαστε μιαν απέραντη ευδαιμονία την οποία δεν θα μπορούσαμε με κανένα υλικό κεφάλαιο να εξαγοράσουμε.

      Και πόσο υπερήφανοι είμαστε όταν ο άνεμος "φυλλομετρά" τις σελίδες που γράφτηκαν από τον μεγάλο Ezra Pound και τις κάνει να κυματίζουν πάνω στον στόχο του Ιππευτηρίου μας. 

     Ομογενοποιώντας την Έφιππη Τοξοβολία με την Ποίηση καταφέρνουμε να ανελίξουμε μία πολεμική τέχνη σε ...ποιητική, όπως ο ίδιος ο πόλεμος παραμένει το αιματηρότερο, ερεβώδες, ποίημα της ζωής!

* Αποκρίσεις

** Ο Έζρα Ουέστον Λούμις Πάουντ (Ezra Weston Loomis Pound, 30 Οκτωβρίου 1885 – 1 Νοεμβρίου 1972) ήταν Αμερικανός, πολυβραβευμένος, ποιητής και δοκιμιογράφος. Μαζί με τον Τ.Σ. Έλιοτ θεωρείται ο σημαντικότερος ποιητής του αγγλοαμερικανικού λογοτεχνικού ρεύματος του μοντερνισμού.. Λαμπρός νιους καθώς ήταν προέβλεψε εγκαίρως τον καταστροφικό, για την Ανθρωπότητα, ρόλο των αγγλοαμερικανών και των συμμάχων τους και επέλεξε να στρατευθεί στο πνευματικό στρατόπεδο του Ιταλικού Φασισμού, υποστηρίζοντας τον αγώνα του Μπενίτο Μουσσολίνι, λόγος για τον οποίο, αμέσως μετά την λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου οι εγκληματίες αμερικανοί τον ενέκλεισαν και τον βασάνισαν σε υπαίθριο κλουβί (!) όπου μεθόδευσαν την διατάραξη της ψυχικής του ισορροπίας χωρίς ποτέ να δώσουν λόγο γι αυτό το έγκλημά τους, όπως και σε πλείστες άλλες περιπτώσεις οι εγκληματίες «σύμμαχοι» ως νικητές παρέμειναν ατιμώρητοι!

  

ENA ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ 

[PM]

     Από το ξεκίνημα της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" υπήρξαν πολλές οι στιγμές χαράς για τον Ιδρυτή της που είχαν ως αιτία τους αντιδράσεις των Μελών της, στιγμές που δικαιώνουν την ίδια την ίδρυσή της. Μία από αυτές και το προσωπικό μήνυμα που δέχθηκε από Συνασκούμενό μας με το παρακάτω περιεχόμενο:

Καλημερααααα.

Παντα κανεις στοχευμενες κινησεις!!! Εγω για να εχω εγω σου ζητησα καμια. Λοιπον βαλε στο προγραμμα μας γιατι τελικα μονο ετσι μπορουμε να δουλεψουμε σωστα, με χαρτι και μολυβι. Να σημειωνουμε τι θελουμε να κανουμε να βαζουμε στοχους δλδ και να σβηνουμε οτι ολοκληρωνουμε. Εγω θα σου ζηταω καποιες ασκησεις που θα ηθελα να κανω και να επιτυχω καποιες ιδιαιτερες ασκησεις και εσυ θα συμπληρωνεις τα δικα σου για να με πας ακομη πιο πανω με το δικο σου ΜΟΝΑΔΙΚΟ και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΑΤΟ τροπο χωρις καν να παιρνω χαμπαρι μερικες φορες χαχαχαχα

1. φερε αυτο που δενουν τα ματια να κανω εναν ολοκληρο γυρο στο χωραφι σε καλπασμο με δικες σου οδηγιες κατευθυνσης φωνητικα!!! Για να δεις ποσο σε εμπιστευομαι!!!                      

2. Θελω να καλπασω και να καθομαι αναποδα, με την πλατη μου προς το κεφαλι του αλογου. Με σελισκι φυσικα. Δε το εχω κανει ποτε και νομιζω πως ειναι μια ασκηση που ολοι πρεπει να δοκιμαζουν (οχι σε καλπασμο παντα φυσικα)!!!                                          .

3. Να συραγωγεις τον Ιωσηφ και σε καλπασμο να βγω στο πλαι κρατωντας τη σελισκι!!!                                                      

4. Συραγωγεα με εμποδιο για υπερπηδηση. 

5. Τοξευσεις πηδωντας εμποδια!!!           

Του εφιπποτοξοτη ο συντροφος αν δεν ειναι ο κινδυνος δεν μπορει να ειναι κανενας αλλος!!! Μονιμα εδω και χρονια κι ο δικος μου συντροφος ειναι. Κι αμα μας δεις να σεργιαναμε αγκαλιασμενοι στα χωραφια καλπαζοντας, θα μας χαρεις σαν δυο αγαπημενους φιλους! Κι οταν αυτο που σε καλει να βγεις σε καλπασμο ειναι του Αριστοτελη η φωνη, ακομα πιο καλοδεχουμενος ειναι ο συντροφος κινδυνος!!! Χαχαχα

 Αυτα για αρχη .... καλη εβδομαδα αγαπημενε μου Αριστοτελη!!!

     Aν του Εφιπποτοξότη ο σύντροφος δεν είναι η δίψα της προόδου, σίγουρα, δεν μπορεί κανείς άλλος! Διότι, απ΄ αυτήν, ακριβώς, την δίψα της προόδου ξεκινά και η διάθεση για μάχη! Και το παραπάνω μήνυμα αυτό το επιβεβαιώνει! Όπως επιβεβαιώνει ότι το πνεύμα των "Ελλήνων Κενταύρων" ξεπερνά κάθε προσδοκία δικαιώνοντας πλήρως τις στιγμές χαράς που έπονται εδώ και δεκατρία χρόνια της ιδρύσεως αυτής της Ομάδος!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΤΩΝ

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Ποτέ δεν βιαζόμαστε να αναρτήσουμε το οπτικοακουστικό υλικό που φτάνει στην έδρα της Ομάδος μας από το Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας"! Και ο λόγος είναι ότι το υλικό αυτό πάντοτε συνεισφέρει σε πολύ σημαντικά συμπεράσματα όπως την φορά αυτή στην επιβεβαίωση αυτού που συνηθίζει να επαναλαμβάνει στους μαθητές του ο Δάσκαλος Kassai Lajos: "Practise and practise and ...practise!".

     Kαι στην τελευταία Προπόνηση των Αδελφών Κερκυραίων Κενταύρων παρατηρήσαμε ότι οι συχνά μετέχοντες των Προπονήσεων διαρκώς ωφελούνται και κατά την τεχνική και κατά τα αποτελέσματα.

     Η όλη εικόνα του Παρατήματος με την σημαντική Παιδεία πολεμικών τεχνών του επικεφαλής του "αναβλύζει" πάντοτε αρμονία και την παθιασμένη συμβολή όλων για ένα σωστό αποτέλεσμα.

     Κι όλα τούτα μαζύ με ένα εμπνευσμένο και πάντα "ρέον" ασκησιολόγιο, καταλήγουν στο να αισθανόμαστε πάντοτε υπερήφανοι για τους Κορφιάτες Συνασκουμένους.

     Στην τελευταία Αναφορά του, που συνοδεύει πάντοτε το οπτικοακουστικό υλικό, ο επικεφαλής του Παραρτήματος, Συνασκούμενος Χριστόφορος Κασφίκης παραδέχεται σφάλμα του που έθεσε τον εαυτό του σε κίνδυνο εξ αιτίας ανεξέλεγκτης βολής Συνασκουμένου και επισημαίνει το απαραίτητο της τηρήσεως του "Σχολείου Σιωπής" προς αποφυγή παρομοίων επικινδύνων απροόπτων! Με γενναιότητα αυθορμητισμού η παραδοχή και οι παρατηρήσεις του Αδελφού Συνασκουμένου και, όντως, η τήρηση του "Σχολείου Σιωπής" έχει αποδειχθεί εκ των ουκ άνευ! Και με την ομολογία του επικεφαλής των Κερκυραίων Κενταύρων συντάσσεται και ο Ιδρυτής της Ομάδος ο οποίος, δις...παρακαλώ, έχει εκτεθεί ο ίδιος σε ανάλογο κίνδυνο από κακό χειρισμό Συνασκουμένης, μάλιστα εντός Ιππευτηρίου, συμπεριφερόμενος "χαλαρά" και μη επιμένων στο "Σχολείο Σιωπής"! Όμως, Αδελφέ Χριστόφορε, όπως θα μας πει και ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης, "Αν ο σύντροφος του στρατιώτη δεν είναι ο κίνδυνος, τότε, ποιος μπορεί να είναι;" 

     Στο νησί των Φαιάκων μπορεί να παραλύουν "πολλά" και μπορεί ο τόπος να μειώνεται από πράξεις και παραλείψεις αναξίων δημοτικών "αρχόντων", όμως, οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" αποτελούν σταθερή Αξία και Τιμή για το νησί και τον Πολιτισμό του!

ΜΑΘΗΜΑ ΣΧΟΛΗΣ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ EZRA POUND

     Αυτή τη φορά στο υπαίθριο Ιππευτήριο των "Ελλήνων Κενταύρων" ακούστηκαν στίχοι του Ezra Pound* στο πλαίσιο ενός μαθήματος της Σχολής Ιππικού Θεάτρου αλλά και μιας σπονδής στη μνήμη μιας σπουδαίας πνευματικής μορφής που βασανίστηκε μέχρι τρέλλας από τους ίδιους τους ατιμώρητους εγκληματίες  οι οποίοι συνεχίζουν επί πολλές δεκαετίες να βασανίζουν ολόκληρη την Ανθρωπότητα! Σκοπός του μαθήματος ήταν η "μεταφορά" του μαθητή ...εκτός Ίππου με την πλήρη αποενοχοποίηση των καταστάσεων ισορροπίας  δια της αφιερώσεώς του στην, κατ΄ αρχήν, a prima vista ανάγνωση ενός κειμένου και, κατόπιν, στην απαγγελτικήν απόδοσή του, όπως επίσης και στην νοηματικήν ανάλυση, όλα εφίππως και σε κινήσεις βάδην και τροχασμού.

     Το κείμενο, υπό τον ελληνικό τίτλο "ΙΤΕ!", επελέγη από την συλλογή "Lustra" (1913), δηλαδή, τις εξαγνιστικές προσφορές προς απόπλυση των αμαρτιών του λαού που, στο τέλος της πεντάχρονης θητείας τους, έκαναν οι Λατίνοι κήνσορες. Με τούτο το τετράστιχο, ο Ezra Pound απευθύνεται προς το ίδιο του το έργο, στον ίδιο τον εαυτό του και επιμένει σε έναν ποιοτικό προσανατολισμό βίου, ανεξαρτήτως του κόστους της τραγικότητος που συνεπάγεται ο,τιδήποτε αποκλίνει της συστημικής "πεπατημένης" , επιμένοντας σε ένα "ακροατήριο" νέων και ανυποχώρητων που θέλγεται από την τραγικότητα του Σοφοκλείου φωτός!

     Ο Παντελής μας ξεκίνησε με ισχυρές επιφυλάξεις για το εγχείρημα και αντιμετώπισε και το σοβαρό πρόβλημα να δυσκολεύεται να βλέπει το κείμενο το οποίο είχε επιλεγεί, επίτηδες, τυπωμένο με πολύ μικρά τυπογραφικά στοιχεία, με την επιπρόσθετη δυσκολία του κουνήματος της σελίδας από την  κίνηση του Ίππου και την πρεσβυωπία του ιδίου!

     Σιγά-σιγά, ο Παντελής, αν και συνεχώς έφιππος, κατάφερε να εξαρθεί υπεράνω του Ίππου και να επικεντρωθεί στην απαγγελία του εξαίσιου τετράστιχου του μεγάλου ποιητή, αποδίδοντάς το με επιμέλεια εκφοράς  σκηνικού λόγου.

     Εκείνο που ο Παντελής μας έβλεπε αρχικώς ως ακατόρθωτο, τώρα το χαίρονταν και ο ίδιος αναθεωρώντας πολλές επιφυλάξεις για τις ικανότητές του!

     Έτσι έφτασε να έχει ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες  και να αποδώσει τροχάζοντας με σκηνικήν απαγγελία το τετράστιχο και όχι μόνον... Κατάφερε και να το αναλύσει νοηματικώς διατηρώντας, πάντοτε, συνεχή τον τροχασμό του και το"κάθισμά" του άριστο! Ένα μέλος "σκηνής" Ιππικού Θεάτρου δεν μπορεί παρά να παραμένει το ίδιο καλός Ιππέας και καλός ηθοποιός.

     Όλα, όμως, τούτα τα παραπάνω, δεν παραμένουν ωφέλιμα μόνον επί σκηνής Ιππικού Θεάτρου αλλά, πρωτίστως, βελτιώνουν τον Ιππέα. Και μετά από όλα αυτά ο Παντελής πλησίασε ακόμη ένα βήμα προς την "κενταυροποίηση" που αποτελεί και τον στόχο της Ιππικής Σχολής μας.

     Ακόμη πιο μπροστά στην τελεία εκκίνηση καλπασμού άνευ ηνιών, με τα χέρια χιαστί επί του στήθους, ακόμη πιο μπροστά στον κανόνα του "Κενταύρου" όπου, πράγματι, ο Άνθρωπος αποτελεί το φυσικό άνω μισό  και ο Ίππος το, επίσης, φυσικό, κάτω μισό ενός πλάσματος που παραπέμπει στην τελειότητα τητ; της ιππεύσεως.

     Και το αρμονικότατο αποτέλεσμα επί του βίντεο που ακολουθεί, τυπικό"δείγμα" μαθήματος της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων"!

     Σπονδή στη μνήμη του Ezra Pound, ενός από τους αγαπημένους του διανοητές και από τον Ιδρυτή της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων", στον επίλογο αυτού του μαθήματος. Το "ΙΤΕ!", ως μία προτροπή σαυτόν, αλλά και σε όλα τα Μέλη αυτής της Ομάδος, προς επιδίωξη του τελείου έργου ζωής που απευθύνεται σε ελαχίστους αλκίμους και ανυποχωρήτους, ανεξαρτήτως κόστους που "υπόσχεται" το  τυραννικό "σύστημα" των πλείστων ηλιθίων, που οι εγκληματίες της Ανθρωπότητος μεθοδεύουν στις σύγχρονες κοινωνίες!

    * Ο Έζρα Ουέστον Λούμις Πάουντ (Ezra Weston Loomis Pound, 30 Οκτωβρίου 1885 – 1 Νοεμβρίου 1972) ήταν Αμερικανός, πολυβραβευμένος, ποιητής και δοκιμιογράφος. Μαζί με τον Τ.Σ. Έλιοτ θεωρείται ο σημαντικότερος ποιητής του αγγλοαμερικανικού λογοτεχνικού ρεύματος του μοντερνισμού.. Λαμπρός νιους καθώς ήταν προέβλεψε εγκαίρως τον καταστροφικό, για την Ανθρωπότητα, ρόλο των αγγλοαμερικανών και των συμμάχων τους και επέλεξε να στρατευθεί στο πνευματικό στρατόπεδο του Ιταλικού Φασισμού, υποστηρίζοντας τον αγώνα του Μπενίτο Μουσσολίνι, λόγος για τον οποίο, αμέσως μετά την λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου οι εγκληματίες αμερικανοί τον ενέκλεισαν και τον βασάνισαν σε υπαίθριο κλουβί (!) όπου μεθόδευσαν την διατάραξη της ψυχικής του ισορροπίας χωρίς ποτέ να δώσουν λόγο γι αυτό το έγκλημά τους, όπως και σε πλείστες άλλες περιπτώσεις οι εγκληματίες «σύμμαχοι» ως νικητές παρέμειναν ατιμώρητοι!