ΑΕΙ ΑΡΙΣΤΙΝΔΗΝ!

     Δεν μας αρκεί απλώς να είμαστε ικανοί αν δεν είμαστε και άριστοι! Και η εκπαίδευση των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" αυτόν τον κανόνα τον θεωρεί εκ των ουκ άνευ! Γι αυτό, όχι μόνον εκπαιδευόμεστε ανελλιπώς αλλά και τεκμηριώνουμε συνεχώς τις ικανότητές μας.

     Χθες, ο Αρχηγός της Ομάδος έδωσε και πάλι ...εξετάσεις ιππεύοντας ένα νεαρό Ίππο που του έχει παραχωρήσει μία ευγενής Χορηγός, τον τετράχρονο Όλι. Ιππεύοντάς τον ανεπίσακτο (χωρίς σέλλα και χωρίς στομίδα) χωρίς εγκεντρίδες και λοιπά βοηθήματα, ακριβώς όπως ιππεύουν οι Εφιπποτοξότες, ο Αρχηγός των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ανανέωσε (ως μη ...ώφειλε) την επάρκειά του ως Αρχηγού της, διεθνώς, πολυμελέστερης, Εφιπποτοξοτικής Ομάδος με δύο παγκόσμιες διακρίσεις, τοξεύοντας εύστοχα σε ανοικτό καλπασμό (full gallop) "τρία στα τρία" βέλη! Και βεβαίως, με την ίδιαν άνεση κι ευστοχία τόξευσε ιππεύοντας κι έναν δεύτερο Ίππο τον αγαπημένο μας "Ποσειδώνα" ο οποίος αποτελεί ευγενή παραχώρηση του Ομίλου ο οποίος με εγκαρδιότητα μας φιλοξενεί!

     Όμως, όπως κάθε ημέρα, στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" δεν αρκεί η πρόοδος του Αρχηγού αλλά όλων των Μελών αυτής της ιδιότυπης εφιπποτοξοτικής "Οικογενείας"! Έτσι και σήμερα δώσαμε "δουλειά" στη "ναυαρχίδα" των αγαπημένων μας εκπαιδευτικών Ίππων για να μυήσει στη Φυσική Ιππική ακόμη ένα νέο Μέλος μας που καλωσορίσαμε τούτη την ηλιόλουστη ημέρα στο Ιππευτήριο, την Δάφνη. Βεβαίως, πριν αναθέσουμε στον Ίππο μας την εκπαίδευση της Δάφνης, του δώσαμε όλη την χαρά να κυλιστεί και να χαρεί την άμμο του Ιππευτηρίου αναλαμβάνοντας ...δυνάμεις και ο Αρχηγός δεν έχασε την ευκαιρία να παίξει μαζύ του.

     Κατόπιν η, υπό επίβλεψη,  Εκπαιδεύτρια Χαρά Πολυζοπούλου εισήγαγε στο πρώτο μάθημα Γυμνιππευτικής με πολλή προσοχή και μεταδοτικότητα την Δάφνη διασκεδάζοντάς την με την αίσθηση της Φυσικής Ιππικής που απενοχοποιεί φόβους και συμφιλιώνει με τον Ίππο όσο κανένα άλλο είδος Ιππικής.

     Η Δάφνη, με την βοήθεια της Χαράς, κάθισε άριστα και λειτούργησε άψογα σε όλες τις φάσεις της εκπαιδευτικής ημερίδος της, από τον αρχικό Κύκλο Προσεγγίσεως μέχρι και τις εισαγωγικές ασκήσεις συραγωγέως τις οποίες ξεκίνησε με πολύ κέφι και ο εξηντάχρονος (πια!) Ιδρυτής της Ομάδος μας ο οποίος, παρά την ηλικία του δε χάνει ευκαιρία να ...καλπάσει πλάι στους Ίππους της Σχολής μας. Άλλωστε, στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" όλοι, ανεξαρτήτως ηλικίας ή θέσεως, μοχθούν για την πρόοδο όλων, ασχέτως αν αυτό για "κάποιους" αποτελεί άλλοθι ...παλιμπαιδισμού...το οποίο, πάντως, τους κρατά σε άριστη φυσική κατάσταση.

     Με πολύ περισσότερη ...σοβαρότητα, η Χαρά συνέχισε το μάθημά της στη Δάφνη (τα νέα παιδιά είναι, ως φαίνεται, πολύ πιο ...ώριμα από κάποιους παλίμπαιδες εξηντάρηδες...!) και γρήγορα η Δάφνη άρχισε να βρίσκει το ρυθμό της με τον Ίππο.

     Το μάθημα συνεχίστηκε χωρίς "ρολόι" (όπως συμβαίνει πάντοτε στα δικά μας μαθήματα) ώσπου η Δάφνη κατάφερε να εκτελέσει άψογα όλες τις προβλεπόμενες ασκήσεις χωρίς καμία ένδειξη φόβου ή αναστολής, με διατατικές ασκήσεις, ασκήσεις ισορροπίας, διευθύνσεως, διατεταγμένης αστραπιαίας αφιππεύσεως, διαβάσεως χαμηλών εμποδίων με και χωρίς "μάτια"!  Η πειθαρχημένη νέα μας μαθήτρια και η εξίσου πειθαρχημένη, υπό επίβλεψη, Εκπαιδεύτριά μας κατάφεραν να πείσουν ακόμη και τον απαιτητικό (μέχρις ...εξοντώσεως) Ιδρυτή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ότι το εισαγωγικό, αυτό, μάθημα ήταν ένα από τα κλύτερα που θα μπορούσαν να γίνουν όχι απλώς στη σημερινή Ελλάδα αλλά διεθνώς! Μόνον τότε ο Ίππος-Δάσκαλος δικαιούται να επιστρέψει στη φάτνη του και οι μετέχοντες να χαλαρώσουν!

     Σήμερα, με πολλή ικανοποίηση και πλήρη ...φωτογραφική τεκμηρίωση, επιβεβαιώσαμε και τη μεγάλη πρόοδο της Εκπαιδεύτριάς μας Χαράς Πολυζοπούλου η οποία, πλέον, υπηρετεί το εκπαιδευτικό της αντικείμενο με πλήρη επάρκεια αλλά και κέφι, όπως συνηθίζεται στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ", αποδεικνύοντας ότι οι ατέλειωτες ώρες εργασίας σε έναν οργάζοντα Σταύλο είναι το καλύτερο "σχολείο" παραγωγής αλογατάρηδων υψηλότατου επιπέδου, όπως τα Στελέχη των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"!

     4η Μαρτίου 2013. Από τις οκτώ το πρωί μέχρι τις οκτώμιση το βράδυ, προπονήσαμε εαυτούς, εκπαιδεύσαμε Ανθρώπους και Ίππους, υπηρετήσαμε τον Σταύλο και τους Ίππους του, κάναμε "Κύκλο" για να συζητήσουμε και να επιλύσουμε καθημερινά λειτουργικά ζητήματα, ιδρώσαμε μαζύ, φάγαμε μαζύ, βελτιώσαμε δεξιότητες κι εμπειρίες, παρατηρήσαμε τη συμπεριφορά των ζώων μας και, πάνω απ΄ όλα, αναπτύξαμε το επίπεδο των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ως "Οικογενείας" Ανθρώπων με Αξίες! 4η Μαρτίου 2013, μια "ιδιαίτερη" ημέρα για εμας; Ασφαλώς, όχι! Για εμας, μια ημέρα σαν όλες τις άλλες που προηγήθηκαν και που θα ακολουθήσουν!

ΕΥΓΕΝΗΣ ΔΩΡΕΑ 263 ΣΠΑΝΙΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ

     Mία ακόμη ένδειξη αναγνωρίσεως του έργου της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" υπήρξε η πρόσφατη ευγενής δωρεά 263 σπανίων βιβλίων εκ μέρους της ερίτιμης Κυρίας Κλ. Παπαδήμα προς εμπλουτισμό της κεντρικής Βιβλιοθήκης μας. 

     Τα δωρηθέντα βιβλία αποτελούν το περιεχόμενο μιας σημαντικής εξειδικευμένης Βιβλιοθήκης φυσιογνωστικού, ανθρωπολογικού, φυλολογικού, ζωοολογικού, φυτολογικού και, εν γένει, φυσικού, περιεχομένου.

     Με περίσσεια τίτλων ανθρωπολογικής φυλογνωσίας, η δωρηθείσα Βιβλιοθήκη θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί υπέρ-πλήρης και πολύ βοηθητική για τις μελλοντικές μελέτες μας προς ερμηνεία των  ανθρωποκεντρικών συνιστωσών της Έφιππης Τοξοβολίας από καταβολής του Τόξου έως τις ημέρες μας.

     Ιδιαιτέρως χρήσιμοι και αρκετοί τόμοι που θεωρούνται, διεθνώς, από τα θεμέλια της επιστήμης της Νευρολογίας η οποία είναι (και πρέπει να είναι...) και το επίκεντρο όλων των Πολεμικών Τεχνών με εκτενείς αναφορές στην φυσιολογία του ανθρωπίνου εγκεφάλου.

     Και οι 263 τόμοι είναι σε αρίστη κατάσταση, οι περισσότεροι αποτελούν εκδόσεις του 18ου και 19ου αιώνος ενώ ένας μόνον είναι του 20ού αιώνος (1935).

     Η ευγενής δωρήτρια με την ανεκτίμητη συνεισφορά της στη βελτίωση των γνώσεων των Μελών της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" και των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" στέκει αρωγός ενός πνευματικού αγώνος τον οποίο δίδουμε προς εμβάθυνση στις πολλές επιστημονικές συνιστώσες του εφιπποτοξοτικού αντικειμένου μας και προς βελτίωση της θεωρητικής καταρτίσεώς μας.

     Με το "σώμα" των νεο-εισαγομένων βιβλίων, τα Μέλη μας θα μπορούν να εισχωρήσουν ακόμη βαθύτερα στον τομέα της Ιππικής, της Παραδοσιακής Τοξοβολίας, του αρχαίου Οπλισμού, της Βιο-μηχανικής (Ανθρώπου και Ίππου) αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς.

     Και, ασφαλώς, στα δωρηθέντα βιβλία περιλαμβάνονται και αρκετά αμιγώς ελληνικού ενδιαφέροντος, με πλούσια εικονογραφημένες σελίδες οι οποίες αποδίδουν παραστατικά την ελληνική αρχαιότητα.

      Περιττό να σημειώσουμε πόσα στοιχεία σχετικά με την αρχαία ελληνική Τοξοβολία αλλά και την αρχαία ελληνική Ιππική ανακαλύπτουμε στις σελίδες αυτών των εντύπων-θησαυρών γνώσεως!

     Ελληνικά Τόξα και άλλα όπλα, ενδυμασίες, παρελκόμενα, με ενδεικτικά σχεδιάσματα (χαλκογραφίες και λιθογραφίες εποχής, επιχρωματισμένες ή όχι) ξαναζωντανεύουν για να μας διδάξουν τη πορεία του αντικειμένου το οποίο αποτελεί τον πυρήνα του ενδιαφέροντός μας.

     Ένα ευάριθμο "πακέτο" εκδόσεων σχετικών με την Ιστορία και την πρακτική του Ελληνικού Πολεμικού και Εμπορικού Ναυτικού αποτελεί μιαν εντυπωσιακή ενότητα, μέσα στην όλα δωρεά! Βιβλία του τέλους του 18ου αιώνος μέχρι τις αρχές του 20ού, με αναφορές στη ναυτική τέχνη και στη ναυτική παράδοση της χώρας μας, με επεξηγηματικές χαλκόγραφες και λιθόγραφες εικόνες και αναδιπλούμενες σελίδες, διαμορφώνουν ένα σημαντικό βοήθημα κατανοήσεως του Ελληνικού Πολεμικού κι Εμπορικού Ναυτικού. 

     Και, μια πλήρης σειρά κρατικών εκδόσεων (Εφημερίδα της Κυβερνήσεως κλπ) από το 1822 έως το 1922 συμπληρώνει την Ελληνική Ιστορία στη πιο κρίσιμη φάση της θεμελιώσεως του νέου Ελληνικού κράτους.

     Πολλές και ενδιαφέρουσες και οι ξένες εκδόσεις των μέσων του 19ου αιώνες με εξαιρετικές χαλκογραφίες ιππικών σωμάτων της Ευρώπης.

     Ειδικώς σε αυτές τις ξένες εκδόσεις με τις πολύ παραστατικές απεικονίσεις Ίππων και Ιππέων στρατιωτικών σωμάτων, σε μιαν εποχή που δεν πρωταγωνιστούσε η φωτογραφική κάμερα, η "εικόνα" εκείνης της εποχής φθάνει ακέραιη στις μέρες μας. 

     Ανάμεσα στα νέα προσκτήματά μας και κάποια πολύ σημαντικά από πλευράς Ελληνικής Ιστορίας, όπως η "ΔΙΗΓΗΣΗ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ" του Θεοδώρου Κ. Κολοκοτρώνη, μάλιστα σε ιδιαίτερα καλή κατάσταση.

     Και, από τα παράξενα που κοσμούσαν τις παλιές Βιβλιοθήκες και κάποια που αναφέρονται στον μυστικισμό διαφόρων λαών, μάλιστα, με ενδιαφέρουσες χειρόγραφες σημειώσεις.

    Εκείνο, όμως, που υπήρξε αρκετά συγκινητικό ήταν το ταξιδιωτικό βιβλίο του P.M.Coronelli (Άμστερνταμ,1686) του οποίου κάποια σελίδα, από την αναφορά στη Νήσο της Ζακύνθου, μνημονεύει και το οικογενειακό κάστρο του Ιδρυτού της Ομάδος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"!

Το συγκεκριμένο βιβλίο παρά το ότι ήδη υπάρχει στην οικογενειακή Βιβλιοθήκη του Ιδρυτού της Ομάδος μας, η οποία, βεβαίως, είναι στη διάθεση των Μελών μας, απετέλεσε μιαν ιδιαίτερην έκπληξη για τον ίδιο ο επανεντοπισμός του στο σώμα των δωρηθέντων, υπό της εριτίμου Κυρίας Κλ. Παπαδήμα, παλαιοτύπων δεδομένης της σπανιότητός του αλλά και της αξίας του ως ταξιδιωτικού τεκμηρίου μιας εποχής κατά την οποία η Ελλάδα ήταν γνωστή στο παγκόσμιο Κοινό μόνον ως "ιστορικό σπάραγμα" και τίποτε περισσότερο...

     Αλλά, οι «συγκινητικές συμπτώσεις» δεν σταματούν εδώ. Στη έκδοση του Leon Heuzey “ Les Operations Militaires de Jules Cesar” (Paris, Hachette, 1886) ένας χάρτης τμήματος της Θεσσαλίας μνημονεύει τον ποταμό «Καλέντζη» εις ανάμνηση της «κατούνας» της στρατιωτικής Οικογενείας των Καλέντζη που πολεμούσε τους Οθωμανούς εκεί, κοντά, στη σημερινή Καρδίτσα.

     Ακόμη ένα τοπωνύμιο στη θύμηση μιας Οικογενείας Ελλήνων Στρατιωτών που άφησε το χνάρι της σε ένα «μονοπάτι» που ξεκίνησε απ΄τη Μάνη, πέρασε στη Κορσική, μεταπήδησε στη Νάπολη και στη Βενετιά, πέρασε από τη μητροπολιτική Ελλάδα, διάβηκε (και άφησε νεκρό στη Πύλη του Ρωμανού) τη Κωνσταντινούπολη, αποβιβάστηκε στη Κύπρο για να καταλήξει στη Ζάκυνθο πάντοτε με το σπαθί, το τόξο στο χέρι και πάνω στο άτι.

     Με την ίδια δωρεά παραλάβαμε και μία σπάνια έκδοση για την ευεωπαϊκή αποικιοκρατία στην Αφρική.

     Σ' αυτό το βιβλίο περιγράφεται η σύγκρουση των αποικιοκρατών Γερμανών Ιππέων με την νοτιοαφρικανική φυλή των Herero και παρέχεται σημαντική πληροφόρηση για τα ιππικά «πράγματα» εκείνης της αποικιοκρατικής εποχής (1905) στη Νότιο Αφρική.

     Τέλος, πολλοί χάρτες γεωγραφικοί και λοιποί (ουρανίου θόλου, αστερισμών κλπ) ανάμεσα στην ευγενή δωρεά, για να μας "ταξιδεύουν" στις πολυσχιδείς μελετητικές "περιδιαβάσεις" μας.

      Οι 263 νέοι τίτλοι θα συμπληρώσουν ζωτικά μία Βιβλιοθήκη η οποία θα μπορούσε, ήδη, να χαρακτηρισθεί μία από τις πλέον σημαντικές του είδους της στην Ευρώπη και τα νέα αποκτήματά μας θα "συνοικήσουν" με τα υπόλοιπα, πάμπολλα παλαιότυπα και αρχέτυπα βιβλία της εφιπποτοξοτικής Βιβλιοθήκης μας, τους δύο τόμους του François Robichon de La Guérinière αλλά και το πραγματικό κειμήλιο που αποτελούν οι Σημειώσεις που χρησιμοποιούσε ως φοιτητής ο Καθηγητής Θεόδωρος Γ. Αντίκας με τίτλο "ΛΟΙΜΩΔΗ ΝΟΣΗΜΑΤΑ", τόμο τον οποίο ο ευγενής Δάσκαλος εδώρησε στον Ιδρυτή της Ομάδος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ".

     Πάντοτε ευγνώμονες προς όσους μας ετίμησαν με προσφορά γνώσεων και, βεβαίως, προς την ερίτιμη Κυρία Κλ. Παπαδήμα της οποίας η ευγενής δωρεά είναι ανεκτίμητη για όλους εμάς τους σπουδαστές μιας πολεμικής πολυεπιστήμης, όπως η Έφιππη Τοξοβολία.

"ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΚΟΒΟΥΝ ΒΟΛΤΕΣ ΣΤΑ ΣΤΕΝΑ"... 

Ηλέκτρα Κοτσώνη: η βλάκας που αντικατέστησε την ...περικεφαλαία της!

«Εθνική βλαχιά» η ύψωση της ελληνικής σημαίας, δηλώνει κόρη πρώην υφυπουργού

«Εθνική βλαχιά» χαρακτήρισε η κόρη του πρώην υφυπουργού Θεόδωρου Κοτσώνη, Ηλέκτρα, την κίνηση μαθητών από την Κόρινθο να υψώσουν την ελληνική σημαία στο Βρετανικό μουσείο.

Ο τίτλος του άρθρου της Ηλέκτρας Κοτσώνη στη lifo, είναι «Διαφημίζοντας την εθνική μας βλαχιά», ενώ η δημοσιογράφος αναφέρει χαρακτηριστικά: «μεγαλύτερη βλακεία από το να ανοίξουν τη σημαία μπροστά στα μάρμαρα δεν βρήκαν να σκεφτούν;».

Παραθέτοντας τη δική της εμπειρία όταν επισκέφθηκε το Βρετανικό Μουσείο ως μαθήτρια, αναφέρει ότι «δεν ήταν και η καλύτερή μου. Πολύ πιο ωραία πέρασα το βράδυ που είδαμε τον Tobey Maguire να μπαίνει σε σινεμά στη Leicester Square για την πρεμιέρα του Seabiscuit».

«Δεν ξέρω για εσάς, αλλά ως έφηβη μου ήταν αρκετά δύσκολο να ενδιαφερθώ για ένα μάτσο αρχαίες πέτρες. Είχα ήδη περάσει τη μισή ζωή μου συνάμενη από γονείς και δασκάλους στα αρχαιολογικά μουσεία της επικράτειας και την άλλη μισή παπαγαλίζοντας μια ιστορία που ξεκινά κάπου στη κυκλαδική περίοδο και τελειώνει με την επανάσταση του 1821», προσθέτει η Ηλέκτρα Κοτσώνη και συνεχίζει:

«Δεν ξέρω τι θα έκανα αν εκείνη την ημέρα με είχαν βάλει να ανοίξω τη γαλανόλευκη μέσα στο μουσείο. Μπορεί και να είχα πεθάνει από την ντροπή μου. Δεν ξέρω όμως και τι να σκεφτώ για τους καθηγητές του 2ου Γυμνασίου Κορίνθου που έπεισαν τους μαθητές τους ότι μια τέτοια πράξη αποτελεί κάτι αξιέπαινο και πάνω από όλα λογικό. Δεν ξέρω και πως να τους χαρακτηρίσω ακριβώς, αλλά τείνω προς το "βλάκες με περικεφαλαία"».

H βλαχιά και η... βλακεία

Αν και όποιος σχολιασμός είναι περιττός, βλαχιά και βλακεία ταυτόχρονα είναι να πηγαίνεις σε μια χώρα του εξωτερικού, το Λονδίνο επί παραδείγματι και επειδή σπούδασες και μένεις εκεί, να απαρνείσαι την καταγωγή σου και κάθετι που στη θυμίζει. Βλαχιά είναι επίσης να ξεχνάς ότι τα χρήματα του μπαμπά με τα οποία σπούδασες στο εξωτερικό είναι των Βλάχων Ελλήνων φορολογουμένων.

Από το 1989 - 2004 οι Βλάχοι Έλληνες πλήρωναν το βουλευτή πατέρα της κυρίας Κοτσώνη και ενδεχομένως τις σπουδές της και τη διαβίωσή της. Από το 1996 έως το 2000 ο «περήφανος» πατέρας της κυρίας Κοτσώνη διετέλεσε υφυπουργός Υγείας και πρόνοιας και από το 2003 - 2004 διετέλεσε υφυπουργός Εθνικής Άμυνας.

Το ότι προτιμά το σινεμά της Leicester Square από το Βρετανικό Μουσείο, είναι δικό της θέμα και το ότι ο πολιτισμός μας αποτιμάται από την ίδια ως «ένα μάτσο αρχαίες πέτρες», επίσης ίσως φανερώνει την έλλειψη παιδείας της, πάντως οι υπόλοιποι Βλάχοι Έλληνες νιώθουμε περήφανοι για την καταγωγή μας, γι αυτό και μπορούμε να υψώνουμε ακόμη ελληνικές σημαίες και την ευχαριστούμε θερμά για το διαχωρισμό που κάνει μεταξύ ημών των Βλάχων και της ιδίας.

Επιμέλεια: Σοφία Χρονοπούλου

     Η δημοκρατία, ακόμη, επιτρέπει στα σκουπίδια να κόβουν βόλτες στα στενά και να απολαμβάνουν των 5' δημοσιότητα μέσα από τις λαθρόβιες φυλλάδες που τους δίνουν "μικρόφωνο"!

     Τα υπαρξιακά τσόκαρα, καθ΄ οιονδήποτε τρόπο εμπλεκόμενα στο κ(Υ)νοβουλευτικό βόθρο και ενεχόμενα στη κοινωνική μας καταστροφή, εξακολουθούν ακόμη να πριονίζουν ό,τι απέμεινε...

     Όλα αυτά τα "echantillons sans valeur" του ιθαγενούς νεο-γραικυλισμού, ακόμη μπορούν να αρθρώνουν κρωγμούς κατά της Ελλάδος υπό την ανοχή των, εξ αιτίας τους, χειμαζομένων Ελλήνων.

     Και, όλα αυτά τα σκουπίδια, τα τσόκαρα και λοιπά "echantillons sans valeur" έχουν πολλά ονόματα, αλλά ένα επάγγελμα κατά βάση! Μπορεί να λέγονται "Ηλέκτρα Κοτσώνη" ή "Νίκος Χασαπόπουλος", πάντοτε όμως υπογράφουν ως ..."δημοσιογράφοι". Έτσι τους μίσθωσε το σάπιο σύστημα για να το εκφράζουν μέσα από τις σκοτεινές "τρύπες" τους... κι έτσι τους συντηρούν όσοι, αντί να εξεγερθούν με το τσεκούρι και τη γκιλοτίνα, επιλέγουν τις κ(Υ)νοβουλευτικές ατραπούς νομίζοντας ότι θα θεραπεύσουν καρκινώματα τύπου "Ηλέκτρας"... Ευτυχώς όμως, μετά από έναν Παπαδιαμάντη κι έναν Καζαντζάκη εξακολουθούν να υπάρχουν και δημοσιογράφοι όπως η Σοφία Χρονοπούλου που κάνει την εξαίρεση στον κανόνα "αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι"! 

Όμως,

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!

 

Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης

τ. 6977764737

"ΕΙΝΑΙ" ΚΑΙ ΟΧΙ, ΑΠΛΩΣ, "ΦΑΙΝΕΣΘΑΙ"

     Σε μία «περιρρέουσα ατμόσφαιρα» υπελίξεως, ευτελισμού και τσαπατσουλιάς αποτελεί καθήκον η Ευποιία! Αυτόν τον κανόνα ακολουθούν πιστά από την ίδρυσή τους οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» επιλέγοντας πάντοτε τους καλύτερους Δασκάλους κι εφαρμόζοντας πιστά τις διδασκαλίες τους  διότι, πρόθεσή μας δεν είναι το «φαίνεσθαι» αλλά το «είναι»!

     Επικεντρωμένοι στο εφιπποτοξοτικό αντικείμενό μας και με ένα έργο που αποτυπώνεται λεπτομερώς στους ετήσιους απολογισμούς μας οι οποίοι αναρτώνται σε δημόσια ανάγνωση, επιδιώκουμε να αναδείξουμε σοβαρά την Έφιππη Τοξοβολία και τις δύο παραμέτρους της (Φυσική Ιππική και Παραδοσιακή Τοξοβολία) εν μέσω μιας διεθνούς κοινότητος Συνασκουμένων έναντι των οποίων, θεωρούμε, ότι οι Έλληνες πρέπει να παραμένουμε τουλάχιστον ισότιμοι.

     Έτσι, με γνώση, πολύ μόχθο αλλά και ισόποση υπευθυνότητα, αφιερωθήκαμε όχι απλώς στην εκπαίδευσή μας, αλλά και στη διαμόρφωση ενός πλαισίου διεθνούς σεβασμού των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» με απτά τεκμήρια επιτυχίας των προσπαθειών μας.

     Με ανάμεικτα συναισθήματα παρακολουθούμε, κατά περιόδους, κάποιους να μας μιμούνται νομίζοντας ότι μια επιπόλαιη «εικονοπλαστική» αναπαραγωγή τους πιστώνει με ένα αποτέλεσμα που απαιτεί γνώση και κοπιαστική προσπάθεια. Η «μίμηση πράξεως τελείας», όμως, μπορεί να καταλήξει και σε …τραγωδία, εάν δεν εμπεριέχει την ειλικρίνεια και την σοβαρότητα που απαιτεί η περίσταση και σε μια τέτοια τραγωδία συχνά βλέπουμε να καταλήγουν προσπάθειες επιφανειακής μιμήσεως της δικής μας δουλειάς η οποία δεν εξαντλείται στο «φαίνεσθαι» αλλά εμπεριέχει ένα πολύ ουσιαστικό «είναι»!

     Από την πλευρά δεν επιδιώκουμε παρά την αυτοβελτίωσή μας και …εκάς ημών τα «μονοπώλια»! Χαρά μας είναι η συμπόρευση και άλλων στον ποιοτικό δρόμο της ψυχοπνευματικής ισορροπίας της Έφιππης Τοξοβολίας όσων το επιθυμούν και εκτός του δικού μας Οργανισμού και, μάλιστα, με την ειλικρινή διάθεσή μας προς παροχή οιασδήποτε βοηθείας και υποστηρίξεως χωρίς καμία «βλέψη». Και αυτό, ήδη το κάναμε πράξη έως τώρα όπου μας ζητήθηκε, αλλά…

     …Νοιώθουμε πολύ δυσάρεστα όταν βλέπουμε να «τσαπατσουλιάζεται» η Παραδοσιακή Τοξοβολία (βασική συνιστώσα του αντικειμένου μας)  την οποία πρώτοι εμείς (το 2005) αναβιώσαμε στην Ελλάδα, από κάποιους οι οποίοι δεν είχαν την υπομονή να εργασθούν κοπιαστικά στους «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ» και θέλησαν να αυτοσχεδιάσουν κατά μόνας, ωθούμενοι από ιδιοτελή κίνητρα και αδιαφορώντας για τον ευτελισμό μιας ήδη επιτυχημένης προσπαθείας, όπως την ανέδειξε η Ομάδα μας, ανεγνωρισμένης ακόμη και από το διεθνές ειδικό Κοινό.

     Καταλαβαίνουμε απολύτως τους «πειρασμούς» που ωθούν τον σύγχρονο δυσανεκτικό ελλαδίτη σε «πράξεις μιμήσεως» και όχι ουσίας… Όμως, όταν αυτή η παρώθηση σε κοινή μίμηση σε οπλίζει με την αφέλεια της φωτογραφικής μηχανής και τη βλακεία της δημοσιεύσεως φωτογραφιών που κάθε άλλο παρά απεικονίζουν σοβαρότητα αποτελέσματος, εμείς δε μπορούμε παρά να απευθύνουμε μία έκκληση για στοιχειώδη σοβαρότητα σε έναν τομέα ο οποίος ήδη εκτιμάται ακόμη και από τους κορυφαίους του είδους.

     Αγαπητοί ελλαδίτες, δεν υπάρχει λόγος να ευτελίζουμε ό,τι σωστό αναδεικνύεται σ’  αυτή τη ταλαίπωρη Χώρα, νομίζοντας ότι έτσι αναδεικνύεται το «εγώ» μας! Δεν υπάρχει λόγος να «τσαπατσουλιάζουμε» αυτό που κάποιοι άλλοι, με σοβαρότητα, εργασία και συνέπεια ανέδειξαν ως ωφέλιμο και ωραίο, νομίζοντας ότι έτσι, ακόπιαστα και πρόχειρα, θα τρυγήσουμε εύσημα που δε μας ανήκουν. Κυρίως, η διέλευσή σας από "κάπου" δεν είναι σωστό να στιγματίζει αυτό το "κάπου" από ..."κάποιους" οι οποίοι ..."κάποτε" πέρασαν έξω από τη πόρτα του... Και, δεν μας περισσεύει και χρόνος ώστε να εξηγούμε τα ...ανεξήγητα σε όσους εκτιμούν ένα συγκεκριμένο έργο που γίνεται στη σημερινή Ελλάδα!

     Με πολλή αγάπη και πάντοτε ανιδιοτελώς, θα είμαστε στη διάθεση οιουδήποτε χρειασθεί τη συμβουλευτική βοήθειά μας ώστε να χαρεί με ασφάλεια την Έφιππη Τοξοβολία και τις συνιστώσες της, την Φυσική Ιππική και την Παραδοσιακή Τοξοβολία. Επίσης, εάν οι ανακαλύψαντες εαυτόν στο παρόν κείμενο επιθυμούν να ενημερωθούν περί του φωτογραφικού «εναύσματός» του, ας μας το ζητήσουν και θα τους ενημερώσουμε πλήρως. Άλλωστε και εμείς από αρνητικό σχόλιο ξένων το επισημάναμε και, ομολογουμένως, δυσκολευτήκαμε να εξηγήσουμε στους απορήσαντες ειδικούς ότι εμείς οι Έλληνες ΔΕΝ τοξεύουμε «ούτω πως», όπως μάλιστα δείχνουν και «ειδικοί» περί τις …ιστορικές αναπαραστάσεις… Είναι πολύ κρίσιμες στιγμές για την Πατρίδα μας η οποία βρίσκεται στο ναδίρ της ετεροεκτιμήσεώς της (έχουσα ήδη απωλέσει την αυτοεκτίμησή της…) και αποτελεί χρέος μας όσων την τιμούμε να μη την εκθέτουμε σε δυσμενέστερα σχόλια, περισσότερα απ΄ όσα της «αξίζουν»!

_

YΓ: Αντιθέτως απ΄ό,τι συνηθίζουμε το παρόν δεν κοσμείται από φωτογραφίες στων οποίων τη θέση νοούνται εκείνες που ετέθησαν "υπό ερωτηματικόν" από τους ξένους Φίλους οι οποίοι μας τις υπέδειξαν. Από "τακτ" και μόνον δε τις παραθέτουμε δημόσια, είναι όμως στη διάθεση των "δραστών" εφ'  όσον, βεβαίως, ενδιαφέρονται για την αποκατάσταση των ημαρτημένων τους. 

Ο ΜΟΧΘΟΣ ΤΩΝ ...ΚΟΡΥΦΑΙΩΝ!

     Αυτή η τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου του 2013 είχε έναν, προσωπικό, επετειακό χαρακτήρα για τον Ιδρυτή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" και γι αυτή την επετειακότητα κανείς, εκτός από τον ίδιο δεν ήταν ενήμερος... Ο ίδιος όμως ήταν και στο τέλος αυτής της ημέρας επαλήθευσε ένα πάγιο συμπέρασμά του: τίποτε πιο χαρμόσυνο από τον μόχθο για να παραμένεις κορυφαίος σε ό,τι επιχειρείς, σε ό,τι καταφέρνεις, μικρό ή μεγάλο! Και αυτή τη Κυριακή, 24η Φεβρουαρίου οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" έδειξαν ότι παραμένουν κορυφαίοι  μ ο χ θ ώ ν τ α ς  ομαδικώς!

     Αυτή η προπονητική Κυριακή ξεκίνησε με την προετοιμασία των Ίππων στις εννέα το πρωί, με τον Αρχηγό της Ομάδος Αρπάλυκο, την Εκπαιδεύτρια Χαρά και τη βοηθό τους την Εριθέλγη να καθαρίζουν φάτνες, να ιπποκομούν και να περιποιούνται τους τετράποδους "δασκάλους" ώστε ακριβώς στις δέκα να αρχίσουν τα πρώτα μαθήματα. Πρώτη η Χριστίνα μας στο ειδικό μάθημα (γυμνιππευτικής και άνευ στομίδος) διευθύνσεως Ίππου υπό την καθοδήγηση της Χαράς που εξελίσσεται σε μία ιδανική Εκπαιδεύτρια, σύμφωνα και με τη κρίση της πάντοτε αυστηρής ...Φλώρας! Κατόπιν η σειρά του αγαπημένου μας πιτσιρίκου Κάτσπερ ο οποίος ξεκίνησε με ασκήσεις γυμνιππευτικής εφιππεύσεως στρατιωτικού χαρακτήρος. Μπορεί η μονοψήφια ηλικία του να τον θέλει "παιδί" στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ", όμως, υπάρχουν μόνο ...λυσσασμένοι Πολεμιστές και ο Κάτσπερ είναι ένας από αυτούς!

     Ο μικρός μας Πολεμιστής δεν άργησε να προχωρήσει σε αρκετές εφιπποτοξοτικές "εξόδους" με άψογο πάντοτε "κάθισμα" και τοξεύσεις. Αυτός ο απόγονος ηρωϊκών Ουσάρων φαίνεται να έχει όλα τα αλογάκια του κόσμου ...δικά του και δεν υπάρχει περίπτωση να μη δώσει τη καλύτερη εικόνα Εφιπποτοξότη σε κάθε Προπόνηση!

     Και, βέβαια, ως Πολεμιστής, ο μικρός μας Ουσάρος δε μπορεί παρά να είναι τρυφερός κι ευαίσθητος γι αυτό κι όταν κατεβαίνει από τον Ίππο του θα περάσει από τη φάτνη των μικρών κατσικιών για να παίξει μαζύ τους και να τους δείξει πόσο πολύ αγαπά και σέβεται όλα ανεξαιρέτως τα πλάσματα στη Φύση!

     Και, η Εκπαιδεύτρια Χαρά, ενθουσιασμένη με τις επιδόσεις των μαθητών της δεν ...κρατιέται και εφιππεύοντας κι αυτή στο αγαπημένο μας τετράποδο, συμπληρώνει μια σειρά εφιπποτοξοτικών καλπασμών έτσι για να ...ξεμουδιάσει! Κι αυτή τη Κυριακή όπως και κάθε φορά ο ένας εμπνέει τον άλλο, ο ένας λειτουργεί υπέρ του άλλου και το αποτέλεσμα είναι ...αυτό!

     Κατόπιν τα μαθήματα συνεχίζονται με τα άλλα Μέλη της Ομάδος μας και πάντα με τη Χαρά στο "τιμόνι" της διδασκαλίας. Κι αυτή τη Κυριακή μάλλον χάσαμε το ...λογαριασμό με τα όσα προσπαθήσαμε και πετύχαμε στις δώδεκα συνεχείς ώρες που παραμείναμε εργαζόμενοι και προπονούμενοι στο Σταύλο... Άλλωστε, χρειάζεται μόχθος για να παραμένεις κορυφαίος!

     Σήμερα μας "γνώρισε" για πρώτη φορά ακόμη μία μικρή μας φίλη χαρίζοντάς μας την εικόνα ενός πανέξυπνου, ικανότατου και πολύ ευγενικού παιδιού! Ξεκίνησε τη δική της περιπέτεια με τη Φυσική Ιππική και την εκπαίδευση των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ". Την καλωσορίζουμε ιδιαιτέρως ευτυχείς, ανακαλύπτοντας την υψηλή ποιότητα των παιδιών μας ακόμη και σε εποχές που εμείς οι μεγαλύτεροι φροντίσαμε να τους δυσχεράνουμε το βίο και να τους αμαυρώσουμε το μέλλον που δικαιούνται να χαρούν...

     Από τη πλευρά του, ο Αρχηγός της Ομάδος απασχολήθηκε με πολλά, επίσης, μαθήματα παιδιών αφού, όπως είναι πια γνωστό, η υπομονή, η ηρεμία, το χιούμορ και η εκπαιδευτική του δεινότητα τον κάνει τον αγαπημένο Εκπαιδευτή μικρών Ιππέων!

     Όμως, ο Αρχηγός των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" δεν περιορίζεται στα εκπαιδευτικά καθήκοντά του αλλά σπουδάζει και την ...πεταλωτική γιατί ένας "ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ" θα πρέπει να διαθέτει τις ικανότητες, τουλάχιστον, ενός ...Χείρωνος για να δικαιολογεί τον τίτλο του! Και ο Αρπάλυκος τον δικαιολογεί απολύτως!

     Γύρω στο απομεσήμερο, μετά την πρώτη "ζώνη" ιππικών δραστηριοτήτων έρχεται σιγά-σιγά η ώρα της Προπονήσεως Τοξοβολίας και ο φίλτατος Σπυρίδων, παρά το πρόσφατο δυστύχημα με τη μοτοσυκλέτα του, συνεπής στο προπονητικό του πρόγραμμα, καταφθάνει για να πάρει τη θέση του στην επισκευή των ατομικών βελών των Συνασκουμένων πριν βρεθούν στη Γραμμή Βολής. 

     Κάτω από το νέο πρόγραμμα και υπό τις νέες προπονητικές μας συνθήκες όπως μας τις καθορίζουν οι μακρυνοί Δάσκαλοί μας, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" ξεκινούν τη προθέρμανσή τους! Ο νέος μας χώρος, εντελώς φυσικός σε ένα καταπράσινο υπαίθριο περιβάλλον, έδειξε ότι μας εμπνέει!

     Η σημερινή Γραμμή Βολής έδειξε ότι οι μεγαλύτερες αποστάσεις είναι πια "κατάκτηση" των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" μετά από την σκληρή δουλειά των προηγουμένων μας προγραμμάτων. Εκπληκτικός ο συντονισμός και η αρμονία των τριών Αρχηγών Βολής που διηύθυναν τη σημερινή Προπόνηση, του Γεωργίου, του Ακαδήμου και του Σταμάτη, εκπληκτική και η συνεργασία όλων των Συνασκουμένων, κατέληγε σε εξαιρετικές τοξεύσεις τις οποίες καταχειροκρότησε ο, παρών, Ιδρυτής αυτής της ιδιότυπης και πάντοτε κορυφαίας Ομάδος ο οποίος, σήμερα ένοιωσε και μια πρωτοφανή έκπληξη στο πρόσωπο...  

     ...ενός νέου Συνασκουμένου τον οποίο, μόλις, σήμερα καλωσορίσαμε (και αυτόν!) αφήνοντάς μας άφωνους με τον εξαιρετικό χειρισμό του Τόξου του αλλά και την επίσης εξαιρετική ευστοχία του, ένα φαινόμενο το οποίο συναντάμε για πρώτη φορά στην εξάχρονη λειτρουργία της Ομάδος! Δεν δυσκολεύτηκε πουθενά και μας έκανε να απορήσουμε αν πράγματι σήμερα πρωτοξεκίνησε την Παραδοσιακή Τοξοβολία ή εάν σε άλλη ζωή δεν ακολουθούσε τις εξορμήσεις κάποιας ...ασιατικής φυλής...!  

     Ο "Κύκλος" που ακολούθησε την Προπόνηση Τοξοβολίας επιβεβαίωσε μιαν εξαιρετική "χημεία" ανάμεσα σε όλους τους Συνασκουμένους, παλιούς και νέους! Ακόμη ένα στοιχείο που λάμπρυνε την σημερινή προσωπική επετειακότητα της ...24ης Φεβρουαρίου για τον ευτυχή Ιδρυτή της Ομάδος! 

     Κι ενώ ο Αρχηγός της Ομάδος Αρπάλυκος προπονήθηκε με τον αγαπημένο του Ίππο Όλι εκτελώντας υπερπηδητικές ασκήσεις Έφιππης Τοξοβολίας σε ...ιπποδρομιακές ταχύτητες εκπλήσσοντάς μας με την ισορροπιστική αλλά και συντονιστική ικανότητά του, η αγαπημένη του Εριθέλγη βοηθούσε επικουρικώς στην εκτέλεση μαθημάτων αρχαρίων στο μικρό Ιππευτήριο! Αυτή τη πανέμορφη ημέρα, κανένας δεν παρέλειψε να επενδύσει και το τελευταίο δευτερόλεπτο του προπονητικού μας δωδεκαώρου (!) με ό,τι πιο παραγωγικό, ό,τι πιο ωφέλιμο για τον Σταύλο, την Ομάδα και τον εαυτό μας!

      Τούτη η επετειακή, για τον Ιδρυτή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", 24η Φεβρουαρίου γιορτάστηκε κατά τον καλύτερο τρόπο αυτή τη χρονιά στο Σταύλο των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" μέσα στην ομορφότερη προπονητική ατμόσφαιρα και γι αυτό ο Αριστοτέλης νοιώθει ευγνώμων προς όλους του "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" για τούτο τον, μοναδικό και τόσο προσωπικό..., εορτασμό!