"ΜΕΣΑ" ΚΑΙ "ΕΞΩ" ΑΠΟ ΕΝΑΝ "ΦΡΑΧΤΗ"
Σήμερα, στη Κοιλάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", Άνθρωποι και Ίπποι δεν εκπαιδεύθηκαν, απλώς, σε δεξιότητες αλλά και στην ηρεμία, στο "άδειασμα" της κούπας που αφήνει "χώρο" στη γαλήνη και στην αυτοσυγκέντρωση επάνω στο απόλυτο κενό. Μετά, ακολουθούν όλα τ' άλλα...
Στο Ιππευτήριο που είναι η "καρδιά" της δουλειάς των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", όπως πάντα, η δραστηριότητα άρχισε νωρίς με την "ορχήστρα" των Εκπαιδευτών και μαθητών καλά συντονισμένη.
Η πλέον προχωρημένη των σημερινών εκπαιδευομένων, η Μαρίλη, μπήκε κάτω από το "μεγεθυντικό φακό" μιας παρατηρήσεως της ιππικής προόδου της και, βεβαίως, της ιππικής ψυχολογίας της. Έτσι, "μετρήθηκε", "ζυγίσθηκε" και ευρέθη ...υπερεπαρκής!
Η αποτίμηση και διαχείριση του (όποιου...) φόβου της Μαρίλης ήταν το σημερινό αντικείμενο ερεύνης του Εκπαιδευτή της. Ο φόβος, ο οποίος είναι ένα απολύτως φυσικό αίσθημα, στη περίπτωση οιουδήποτε αλλά και ενός μάχιμου Ιππέως, όπως του Εφιπποτοξότη, θα πρέπει να μη ξεπερνά το όριο του φυσικού, άλλως, διογκώνονται οι πιθανότητες ατυχήματος, κάτι το οποίο προσέχει πάρα πολύ η Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" και, επιτυχώς, αποφεύγει.
Και η Μαρίλη, η οποία όταν πρωτο-ίππευσε στη Σχολή μας έδειχνε μία συγκρατημένη, μεν, αισθητή δε, έλλειψη αυτοπεποιθήσεως, ξαφνικά, στα τρία τελευταία μαθήματα, μετετράπη σε μία δυναμική έφιππη πολεμίστρια με υπερεπάρκεια αυτοπεποιθήσεως και απολύτως φυσιολογική επιφύλαξη φόβου ενήλικος άνευ της οποίας θα μπορούσε να αναπτυχθεί ...σκεπτικισμός και μόνον!
Αλαφρωμένος από κάθε συναισθηματικό "φορτίο", ο Πολεμιστής δε μισεί, δεν αγαπά, δεν οικτείρει αλλά μόνο ...πολεμά, αδιαφορώντας για ο,τιδήποτε άλλο! Σήμερα ο Εκπαιδευτής της, ζήτησε από τη Μαρίλη να καλπάσει εναντίον ...του και να προσπαθήσει να τον χτυπήσει (!) με ένα ραβδί βιώνοντας αίσθημα ...μίσους, εναντίον του. Και η Μαρίλη του είπε: "Εντάξει, μπορώ να σου επιτεθώ καλπάζοντας για να σε χτυπήσω αλλά δε μπορώ να βιώσω αίσθημα μίσους, ούτε καν υποκρινόμενη"! Στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" καλλιεργούμε τη θετική μαχητικότητα, εξυγιαίνοντας κάθε αρνητική επιθετικότητα και η σημερινή "στάση" της Μαρίλης έδειξε ότι το κάνουμε σωστά.
Με άψογο "κάθισμα" και ανοικτό καλπασμό η Μαρίλη πήδησε εμπόδια και ακριβώς στη κορυφή των υπερπηδήσεών της κατάφερε νια περάσει τον ιπτάμενο κρίκο στο ραβδί της. Αυτό όμως δεν ήταν η κορυφαία σημερινή της επίδοση...αλλά μία άλλη την οποία ο πανταχού παρών "φακός" της κάμερα δε πρόλαβε να συλλάβει τη στιγμή που η Μαρίλη καλπάζοντας πάνω από εμπόδιο έβλεπε ότι της διέφευγε ο κρίκος και παρά την ιδιαιτέρως ασταθή κατάσταση ισορροπίας της τόλμησε δυναμική να βγει "έξω" από το ασφαλές "κάθισμά" της για να συλλάβει τον κρίκο! Αυτή είναι η "στιγμή" που ο δικός μας Συνασκούμενος υπερβαίνει τον εαυτό του και ανεβαίνει το "κατώφλι" της αυτοπεποιθήσεώς του κατά ένα σημαντικό "σκαλοπάτι"! Και, αυτή η, μέσα στη φυσιολογία της ανθρώπινης ψυχολογίας, υπέρβαση της Μαρίλης, μας έδωσε σήμερα απέραντη χαρά κι ένα ακόμη "τεκμήριο" εκπαιδευτικής ορθότητος των προσπαθειών μας.
Εφευρετικές, πάντοτε, οι ασκήσεις Ιππευτηρίου που εφαρμόζει η Εκπαιδεύτριά μας Χαρά Πολυζοπούλου, όπου ταχύτατα και χωρίς καμία απώλεια χρόνου και χρήματος οι μαθητές μας αποκτούν την ικανότητα ασφαλούς συνεργασίας με τον Ίππο.
Οι συντονιστικές ασκήσει του ζεύγους των Συνασκουμένων, Έφης και Θοδωρή, με διεύθυνση των Ίππων τους με έναν ρυτήρα και με ένα χέρι (και όχι με ηνίες) και η ταυτόχρονη άσκηση σε "Καντρίλια" με υπέρβαση χαμηλού "x" ωφέλησε δύο αρχαρίους όχι απλώς στη διευθυντική δεξιότητα αλλά στην ίδια την επαύξηση της ιππικής αυτοπεποιθήσεώς τους.
Σήμερα καλωσορίσαμε στην Ομάδα μας κι ένα ευγενικό αλλά και πολύ ευφυές παιδί με υψηλή αυτοπειθαρχία που ξεκίνησε μαζύ μας την όμορφη "περιπέταιά" της με την Ιππική Τέχνη: τη μικρή Σιμόν η οποία έχει ένα πολύ όμορφο "κοινό" με την Εκπαιδεύτριά μας τη Χαρά Πολυζοπούλου, την μισή πολωνική καταγωγή. Κάθε φορά που ένας γονιός μας εμπιστεύεται το παιδί του νοιώθουμε ακόμη πιο υπεύθυνοι αναλογιζόμενοι το βάρος καθήκοντος, πρωτίστως, της ιππικής παιδαγωγικής του και δευτερευόντως της αναπτύξεως των ιππικών ικανοτήτων του, όμως, στα δέκα, σχεδόν, χρόνια, της λειτουργίας της Σχολής μας βλέπουμε ότι αυτό, σταθερώς, το καταφέρνουμε.
Η Σιμόν, στο πρώτο της, κιόλας, μάθημα, ίππευσε εξαιρετικά διευθύνοντας τον Ίππο της ακόμη και σε μένδειο "κάθισμα" στο στίβο του Ιππευτηρίου, υπό την επίβλεψη της ...περήφανης Εκπαιδεύτριάς της αλλά και όλων όσων τη χαρήκαμε σ' αυτή τη σχέση συνεργασίας με έναν Ίππο-αθλητή!
Mε την ίδιαν εφευρετικότητα και ο Αρχηγός της Ομάδος μας και Εκπαιδευτής Αρπάλυκος, εκτιμώντας την διαφορετικότητα τον "κυβικών" του μαθητή του Παντελή, τον έστειλε σε υπερπήδηση εμποδίου έχοντας στο ένα χέρι μια βαρειά δοκό την οποία θα έπρεπε να πετάξει πάνω από το εμπόδιο! Άσκηση δύσκολη, ...ρηξηκέλευθη, η οποία απαιτεί ευστάθεια, συντονισμό και καταβολή μυικής δυνάμεως...
Κι όμως, ο Παντελής έδειξε ότι τα καταφέρνει με ...καταδρομικήν ακρίβεια και ...άνεση πραγματικού πολεμιστή, όπως ταιριάζει σε μέλος πολεμικής Ομάδος. Φαίνεται ότι ο Αρπάλυκος, όπως και η Χαρά, προετοιμάζουν όχι απλώς Εφιπποτοξότες αλλά και "Ομάδα Επιδείξεων" σε μελλοντική παγκόσμια διοργάνωση Εφίππων Μαχητικών Τεχνών που θα αφήσει ...εποχή! Ορατόν και αναπόκρυπτον υπό τον Ήλιον...
O Παντελής με τον Εκπαιδευτή του Αρπάλυκο δείχνουν ότι συνεργάζονται εξαιρετικά και ανοίγουν νέους δρόμους στην Εκπαίδευσή μας. Στο βίντεο που ακολουθεί, οι δυο τους συνεργάζονται σε μία εφίππευση του Αρπάλυκου "tandem". Ας απολαύσουμε το συντονισμό τους και την αρμονία εφιππεύσεως του Αρπάλυκου!
Η διδασκαλία του Αρπάλυκου στον Παντελή έφερε ήδη τα ποθητά αποτελέσματα και ο Παντελής είναι έτοιμος, πλέον, για τις εξετάσεις του.
Κι ενώ όλα τα παραπάνω λάβαιναν χώρα στο Ιππευτήριο, στη Γραμμή Βολής μακρυνών αποστάσεων έπαιρναν θέση για να προπονηθούν στη Τοξοβολία ο Ιφικράτης με τον Σπύρο που σε λίγο παίρνουν μέρος σε Διεθνείς Αγώνες.
Η κυρίως, εβδομαδιαία, Προπόνηση της Ομάδος μας στη Παραδοσιακή Τοξοβολία, άρχισε, μέσα στην απόλυτη σιωπή της απαρέγκλιτης ομαδικής προθερμάνσεως στην οποία δίνουμε πάντοτε βαρύνουσα σημασία.
Με σοφία πραγματικού Αρχηγού Ομάδος, ο Αρπάλυκος, σήμερα, απεσύρθη διακριτικώς σε ..."δεύτερο "πλάνο" προωθώντας στη θέση του Αρχηγού Βολής τον Πάνο προς απόκτηση εμπειρίας.
Συνεπέστατος σε ό,τι αφορά στην εκτέλεση των προπονητικών ασκήσεων αλλά χαλαρός σε ότι αφορά στη πειθαρχία του Σχολείου Σιωπής (ως εκ της φυσικής ευγενείας του) ο Αρχηγός Βολής, ενώ ανέδειξε την κυρίως Προπόνηση, δε κατάφερε να υποδείξει στην Ομάδα του την αναγκαιότητα "σιγής" με αποτέλεσμα ψίθυροι να ακούγονται καθ΄ όλη τη προπονητική διαδικασία. Όμως, αυτό δε μας φάνηκε και πολύ "κακό" μιας και η "θραύση" της εκκωφαντικής ...σιωπής καμιά φορά αναδεικνύει τον ανθρώπινο παράγοντα περισσότερο από τη γαλήνη του ...νεκροταφείου.
Ο Πάνος μας βοήθησε την Ομάδα να αυτοσυγκεντρωθεί δίνοντας το ρυθμό της εκτελέσεως των ασκήσεων με το θιβετιανό γκονγκ που, πλέον, αποτελεί βασικό βοήθημα αυτοσυγκεντρώσεως των Συνασκουμένων μας. Και, βεβαίως, η αρμονική ευταξία και αγαστή συνεργασία όλων χωρίς εκτρεπτικούς ανταγωνισμούς και ιδιωφελείς ...διαγκωνισμούς, όπως, κατά κανόνα, παρατηρούνται στην ατελέστατη "εξωτερική, της Κοιλάδος, ακοινώνητη ...κοινωνία!
Στις καταρρίψεις ιπταμένων στόχων, επίσης, τα αποτελέσματα ήσαν ενθαρρυντικά όχι τόσο με τις επιδόσεις των προχωρημένων Στελεχών και Μελών της Ομάδος μας (που είναι και αναμενόμενες) όσο με τις επιδόσεις των αρχαρίων μας.
Και σήμερα οι Ίπποι-Δάσκαλοι της Σχολής μας, οι οποίοι κι αυτοί "μετρήθηκαν" ως προς την καταλληλότητα για τον υψηλό ρόλο τους, απέδειξαν ότι είναι άξιοι του τίτλου των "Δασκάλων" των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" αφού παρέμειναν ατάραχοι σε απόσταση "αναπνοής" από ομοβροντίες βελών επί του στόχου (τον οποίο συχνά ανέτρεπαν και εκτίνασσαν) αλλά και ιπτάμενων στόχων τους οποίους κατέρριπταν τα βέλη των Συνασκουμένων μπροστά τους, ενώ στη ράχη τους λάβαινε "χώρα" η εργασία της φωτογραφήσεως της Προπονήσεως! Όλοι, στην Έφιππη Τοξοβολία, Άνθρωποι και Ίπποι θα πρέπει να διατηρούν μιαν ατάραχη, νηφάλια, "στάση" ζωής μπροστά στο ο,τιδήποτε.
Παρά τα ..."τιτιβίσματα" και η σημερινή Προπόνηση χαρρακτηρίζεται από ένα σύντονο ομαδικό και συνεργασιακό πνεύμα διεπόμενο από τάξη και ηρεμία.
Στο "Κύκλο" που ολοκλήρωσε και αυτή τη Προπόνηση το μόνο παράπονο που ακούστηκε ήταν γιατί δεν επιτρέπεται το ...κάπνισμα στον τεράστιο υπαίθριο και δενδροφυτευμένο χώρο της Κοιλάδος και η απάντηση που δόθηκε ήταν ότι στους Ναούς δε νοείται οι προσερχόμενοι να καπνίζουν! Και για μας, Ναός δεν είναι ο χώρος όπου κάποιος ρασοφόρος διαβάζει το Λευιτικό αλλά εκεί όπου οι Ίπποι καλπάζουν και τα Τόξα "λαλούν" δόξα ανθρώπινου Πολιτισμού.
Δυστυχώς, από αυτό τον "Κύκλο" απουσίασε ο νεαρός ...Dobermann που μας έκανε τη Τιμή να παρευρεθεί στο προγούμενο, αλλά ο Ποσειδών μας έσπευσε να καλύψει το κενό παρακολουθώντας μας διαλεγομένους. Στη Κοιλάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" όλοι μετέχουν όλων...
Πάντα η ολοκλήρωση μιας εκπαιδευτικής ημερίδος μας βρίσκει να ευγνωμονούμε τους Ίππους-Δασκάλους μας που αφήνονται, πια, στη φυσική τους ηρεμία! Ευγνωμοσύνη και αγάπη σε αυτά τα πλάσματα που μας βαδίζουν στο φυσικότερο "μονοπάτι" ισορροπώντας μας πάνω στις ράχες τους.
Μέσα από το "φράχτη" η Φύση μας αγκαλιάζει και μας επιβεβαιώνει ότι με την εφιπποτοξοτική επιλογή μας κερδίσαμε την απλή αλλά ζωτική ομορφιά του "οξυγόνου" των υπάρξεών μας! Τίποτε το υπερβολικό, απλώς το απαραίτητο αλλάτόσο σημαντικό μας για τη συμφιλίωση με την ανθρώπινη ιδιότητά μας!
Λίγο πιο έξω από το "φράχτη" των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", οι νεογραικύλοι -δημοκρατικοί- ανθρωποπίθηκοι, έχοντας χάσει οριστικώς το "τραίνο" της πολιτισμικής εξελίξεως, χοροπηδάνε στους ρυθμούς που τους βαράνε οι "εκλεκτοί" ..."όμοιοί" τους, πανηγυρίζοντας υπέρ των τοκογλύφων-"δανειστών" τους!
Παραλλήλως, άλλες δημοκρατικές ανθρωπομαϊμούδες, ασφυκτιούν σε αίθουσες δικαστηρίων-εκτροφείων κοινωνικής αθλιότητος, ως ζώντα "τεκμήρια" ηλιθιότητος και αδυναμίας εννοήσεως του ...αυτονοήτου!
Όχι, ρε, ανθρωποειδείς διαμαρτίες περί τον Άνθρωπο, ζώσες διαψεύσεις της βιογεωγραφίας της ανθρώπινης πανίδος, εμάς, τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" δε θα μας καταντήσετε σα τα δημοκρατικότατα μούτρα σας! Μέσα από αυτόν τον "φράχτη" που δε περιορίζει εμάς αλλά εσάς να μιάνετε την ανθρώπινη φυσιολογία, η Πλατωνική προτροπή μιας καθημερινής αρμονικής ανελίξεως θα μας κατευθύνει ε λ λ η ν ι κ ά ώστε οι ανθρωπο-αρχαιολόγοι του μέλλοντος να ανακαλύψουν κάποιο τεκμήριο ποιοτικής "ζωής" στη σημερινή, "τούνομα", Ελλάδα!
.jpg)