ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΣΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΑ

6-7 ΙΟΥΝΙΟΥ 2020

     Η Χαλκίδα παραμένει ελκυστική και την κάνει ελκυστικότερη με την φιλοξενία του ο Αρχηγός των Παραρτημάτων των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος και Σχηματαρίου" Εφιπποτοξότης Γ. Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης. 

     Έτσι, συχνά-πυκνά οι Αθηναίοι Κένταυροι επιλέγουμε μιαν εκπαιδευτικήν εξόρμηση στη γειτονική Χαλκίδα όπου και ένας φιλόξενος Σταύλος είναι στη διάθεσή μας και υπέροχα σημεία για τοξευτικές δραστηριότητες, πάντοτε, υπό την πολύτιμη παρουσία και συμβολή του τοπικού Αρχηγού.

     Αυτό το πρώτο καλοκαιρινό σαββατοκύριακο ο Ιφικράτης είχε προετοιμάσει ένα ενδιαφέρον πρόγραμμα Τοξοβολίας, Ιππασίας και Έφιππης Τοξοβολίας για δύο αρχαρίους μαθητές και μία πρωτοείσακτη μαθήτρια.

     Βοηθός του Ιφικράτη στην εκτέλεση του προγράμματος ο Εφιπποτοξότης και Εκπαιδευτής υπό επίβλεψη, Μηνάς Τσομπανιάν.

     Ένα δυνατό προπονητικό πρόγραμμα Τοξοβολίας με το "καλωσόρισμα" στην καταπληκτικήν Αρέθουσα, αξιοποιώντας τις δυνατότητες του τοπίου της.

     Ο Ιφικράτης φρόντισε να αναδείξει τα διάφορα σημεία του χώρου αυτού ο οποίος προσφέρει δυνατότητα αυτοσυγκεντρώσεως αλλά και αναπτύξεως τοξευτικών ικανοτήτων.

     Πλάι στο κανάλι με τους κύκνους του οποίου η αίσθηση και μόνον χαλαρώνει τον επισκέπτη, ο Μηνάς μύησε στη Τοξοβολία την πρωτοείσακτην Έλενα η οποία, τάχιστα, ενσωματώθηκε στην Ομάδα και τόξευσε κανονικά.

     Εδώ αξιοποιήθηκε κάθε "λεπτομέρεια" ώστε να γίνει ενδιαφέρον το πρόγραμμα κάνοντάς το να "συγγενέψει" με τις συνθήκες πολέμου των δικών μας ινδαλμάτων, αναγεννησιακών, Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως. 

     Πάντοτε και χωρίς καμία συζήτηση ή υπενθύμιση, το εκπαιδευτικό μας πλαίσιο ορίζει τις συνθήκες του πολέμου "εκείνων" λόγος, άλλωστε, για τον οποίο εκπαιδευόμαστε σε φυσικό τοπίο και όχι σε "αίθουσες", ακολουθώντας την εκπαιδευτικήν "αντίληψη" και της Σχολής από την οποία καταγόμαστε, της Σχολής του Οργανισμού "Kassai". 

     Στο Ιππευτήριο ο Ιφικράτης μύησε την Έλενα στην Ιππασία και ένα αρμονικό εισαγωγικό μάθημα διεξήχθη με έναν Ίππο πρωτοείσακτο στο δικό μας σύστημα.

     Κι εδώ ο Ιφικράτης αλλά και η Έλενα έδειξαν ότι, ακολουθώντας ένα σύστημα επαληθευμένο μέσα στον χρόνο, το σύστημα της Φυσικής Ιππικής, μπορεί από το πρώτο μάθημα να χαρούν ένα σωστό αποτέλεσμα, ο πρώτος ως Εκπαιδευτής και η δεύτερη ως εκπαιδευόμενη. 

     Η ουσιαστικότητα αλλά και απλοϊκότητα της διδασκαλίας της Φυσικής Ιππικής επιβεβαιώθηκαν και σ΄ αυτή την μυητική διαδικασία όπου ένα νέο παιδί έδειξε σύντομα ότι στο "ανθρώπινο dna" παραμένει έντονα "εγγεγραμμένη" η σχέση του Ανθρώπου με τον Ίππο.

     Και το αποτέλεσμα με την Έλενα ήταν το αναμενόμενο, όπως πάντοτε στη Σχολή μας όπου, με ασφάλεια και προσοχή, ο μαθητής εισάγεται χωρίς κανένα δυσάρεστο στην επικοινωνία του με τον Ίππο.

     Για την Δέσποινα η οποία, μάλιστα, είχε να ιππεύσει και πολύ καιρό ουδέν ζήτημα...

     Η Δέσποινα μας εντυπωσίασε και πάλι με το άψογο "κάθισμά" της και τους έντεχνους χειρισμούς που δείχνουν αυτό που στην Ιππασία λέμε "καλά χέρια"!

     Και η Δέσποινα, ως ηθοποιός εκτός και ...εντός Ομάδος, επεξεργαζόμενη τον ρόλο της Alessandra Scala στη Σχολή Ιππικού Θεάτρου μας, δείχνει, πια, μιαν "αφομοίωση" από τον Ίππο επάνω στον οποίο δεν δείχνει μόνον να "κάθεται" σωστά αλλά και να ...διαλογίζεται! Κι αυτός είναι ο επιδιωκτέος "δρόμος" για τον έφιππο ηθοποιό, όπως τον αντιλαμβάνεται η Σχολή μας κατά το ιππικό σκέλος της διδασκαλίας μας.

     Ο Κωνσταντίνος μας ο οποίος έρχεται από την Θεσσαλονίκη για να ασκηθεί με τους Συνασκουμένους μας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι για μας είναι μία διαρκής έκπληξη.

     Πέραν των θυσιών της αποστάσεως και της πολύωρης οδηγήσεως αλλά και των ελαχίστων μαθημάτων του, καταφέρνει να ανταποκρίνεται άριστα στις απαιτητικές υποχρεώσεις ενός αρχαρίου εφίππου Τοξότη.

     Άφοβος από το πρώτο του μάθημα και ελέγχοντας απολύτως αλλά και χαλαρά τις αντιδράσεις του, δείχνει μιαν ιδιαίτερην ικανότητα διαχειρίσεως του Ίππου και μας επαληθεύει ότι "κάποιοι" από εμάς διατηρούμε την φυσικότητά μας ακόμη και εν μέσω ...τσιμεντο-ερειπίων!

     Σ΄ αυτό το εκπαιδευτικό διήμερο, όλοι βρέθηκαν ένα βήμα μπροστά κι έδειξαν ότι η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" ομογενοποιείται ολοένα και περισσότερο μέσα στον χρόνο. 

     Ένα, συνεχώς και  π ι ο  ενιαίο, "πνεύμα" χαρακτηρίζει τους "Έλληνες Κενταύρους" και αυτό φαίνεται ακόμη και στην "εικόνα" των δράσεών μας.

     Και, σε τούτο το διήμερο, αυτή η ομογενοποίηση φάνηκε εντονότερα, όσο ποτέ στο παρελθόν!

     Διότι αυτό το ενιαίο πνεύμα μιας Ομάδος άγει τα Μέλη της στην πρόοδο αλλά και στη γαλήνη της ικανοποιήσεως που είναι και οι σκοποί μιας "ψυχαγωγικής" (άγουσας την ψυχή) Σχολής.

     Σε μιαν αναστατωμένη κοινωνία όπου η ψυχασθένεια κυριαρχεί, είναι πραγματικό επίτευγμα να διατηρούμε την φυσιοκεντρικότητά μας και να γινόμαστε μέρος της Φύσεως!

     Παραλλήλως, είναι σημαντικό να διατηρούμε την υπευθυνότητά μας ως υπάρξεων με υποχρεώσεις και δικαιώματα τα οποία, όμως, έχουν διακριτά όρια απηλλαγμένα από κάθε "εαυτουλισμό".

     Στους "Έλληνες Κενταύρους" χωρίς δασκαλίστικες νοοτροπίες και χωρίς βαθυστόχαστους μέντορες, ο Ίππος και το Τόξο μας διδάσκουν κατά τον παραστατικότερο τρόπο την σχέση μας με την Φύση και τη ζωή κι εμείς αφηνόμαστε στη λυτρωτική τους διδασκαλία για να απολαύσουμε την γαλήνη της επιγνώσεως του "ευ ζειν".

     Στην Χαλκίδα και τις γύρω περιοχές ανακαλύπτουμε πάντοτε ποιοτικές προπονητικές δυνατότητες που πληρούν τα υψηλά κριτήρια των απαιτήσεών μας. Αυτό, σε συνδυασμό με την οργανωτικότητα του τοπικού Αρχηγού, μας κάνει, απλώς, να περιμένουμε την επόμενη εξόρμηση στη "γειτονιά" του κάνοντάς μας να νιώθουμε κάπως ...Χαλκιδείς! 

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΤΟΞΟ
ΚΑΙ ΤΑ ΒΕΛΗ 

Και "τι" να αποφεύγουμε

     Η γνώση των διαδικασιών εξοικειώσεως του Ίππου με το Τόξο, τα βέλη και την τόξευση του βέλους είναι απαραίτητη για κάθε Εφιπποτοξότη και, επί 15 χρόνια, αυτή η γνώση παρέχεται συστηματικά στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" και πάντοτε με επιτυχία. Στην συνέχεια, ευγενώς προσφερόμενος και χρησιμοποιώντας Ίππο γνωστών αντιδράσεων, ο Αρχηγός των Παραρτημάτων των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος και Σχηματαρίου" Εκπαιδευτής Γ. Σταυριανόπουλος - Ιφικράτης μας παρουσιάζει μια σειρά φωτογραφιών που απεικονίζουν το "τι" πρέπει να αποφεύγουμε κατά την διάρκεια μιας διαδικασίας εξοικειώσεως του Ίππου με το Τόξο, τα βέλη και την τόξευση.

     1. ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΣΔΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΕΩΣ

     Ουδέποτε προσδένουμε τον ρυτήρα απευθείας σε σταθερό αντικείμενο αλλά επί του σταθερού αντικειμένου προσδένουμε εύθραυστο σχοινάκι και επ΄ αυτού στερεώνουμε τον ρυτήρα ώστε εάν ο Ίππος ανησυχήσει και ανορθωθεί ή αφηνιάσει να απελευθερωθεί σπάζοντας το εύθραυστο σχοινάκι και όχι, ενδεχομένως τον αυχένα του. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο στην διαδικασία της εξοικειώσεως.

     Αντιθέτως, σε μια τέτοια διαδικασία ο Ίππος θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν ελεύθερος ώστε να μην αισθάνεται εγκλωβισμένος ανησυχώντας αλλά και να μπορέσει να μας δείξει τις αντιδράσεις του ώστε να επαναλάβουμε την προσπάθεια εξοικειώσεως μέχρι σημείου να μην αντιδρά διόλου.

     2. ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ ΝΑ ΚΟΙΤΑΜΕ ΤΟΝ ΙΠΠΟ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ 

     Για τους λόγους τους οποίους ήδη γνωρίζουμε από τον Κύκλο προσεγγίσεως και στην διαδικασία της εξοικειώσεως αποφεύγουμε να κοιτάμε τον Ίππο απευθείας στα μάτια.

     Αντιθέτως, τον προσελκύουμε προς το αντικείμενο της εξοικειώσεως με διάφορους τρόπους και με την γλώσσα του σώματος αφήνοντάς τον να πιστεύει ότι έχει την πλήρη πρωτοβουλία των κινήσεών του.

     3. ΚΑΜΙΑ ΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΕΡΙΟΥ ΜΕ ΤΟΞΟ Ή ΒΕΛΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΠΠΟ

     Προκειμένου να εξοικειώσουμε τον Ίππο με τον εξοπλισμό της Έφιππης Τοξοβολίας (Τόξο, βέλη κλπ) δεν πρέπει να τείνουμε προς αυτόν τα συγκεκριμένα αντικείμενα.

     Αντιθέτως, θα πρέπει να προηγηθούμε "αδιάφοροι" αφήνοντάς τον να μας ακολουθήσει ώσπου, σε κάποια στάση μας, να "ανακαλύψει" το αντικείμενο και με δική του πρωτοβουλία το ταυτοποιήσει μυρίζοντάς το. Όταν, μετά από επαναλήψεις βεβαιωθούμε ότι το αποδέχθηκε, τότε το αντικείμενο αυτό το φέρνουμε σε επαφή με όλο του το σώμα.

     4. ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΦΥΓΗΣ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ

     Η επιφάνεια του εδάφους στο σημείο όπου διεξάγεται η εξοικείωση θα πρέπει να είναι απαλλαγμένη από επικίνδυνα αντικείμενα τα οποία θα μπορούσαν να προκαλέσουν ζημιά σε έναν Ίππο που αποφασίζει να διαφύγει ενοχλημένος από την διαδικασία. Πολύ δε περισσότερο δεν θα πρέπει να αφήνουμε πεσμένα βέλη τα οποία μπορεί να πατηθούν με απρόβλεπτες συνέπειες στα πέλματα του Ίππου.

     5. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΤΕΡΕΩΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΗΝΙΕΣ ΚΑΤ΄ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ 

     Αν και αυτός ο τρόπος στερεώσεως των ηνιών παρατηρείται συχνά σε σταυλικές προσδέσεις, στην περίπτωση της εξοικειώσεως είναι απαγορευμένος διότι στην περίπτωση ανησυχίας του Ίππου, ακόμη και μικρής, η κίνηση των ηνιών εν σχέσει προς την θέση τους θα πολλαπλασιάσει τις αντιδράσεις του Ίππου με απρόβλεπτες συνέπειες.

     Αντιθέτως, η ενδεδειγμένη στερέωση των ηνιών για την συγκεκριμένη περίπτωση είναι η εμφαινόμενη στην παραπάνω φωτογραφία (Εδώ, ο ρυτήρας αφέθηκε ελεύθερος μετά την διαπίστωση ότι ο Ίππος είναι απολύτως υποχειριασμένος). 

     Η εξοικείωση του Ίππου με το Τόξο, τα βέλη και τις τοξεύσεις (περί των οποίων δεν έγινε μνεία με την επιφύλαξη να γίνει σε μία, νέα, μελλοντική ανάρτηση αποτελεί μια πολύ ευαίσθητη διαδικασία διότι από ένα λάθος μας μπορεί να προκληθεί σοβαρό ατύχημα ή να καταστεί ένας Ίππος μονίμως ακατάλληλος για Έφιππη Τοξοβολία ("κάψιμο"). Ωστόσο, ευχαριστούμε τον αγαπημένο μας Ιφικράτη για την προσφορά του φωτογραφικού υλικού που κατέγραψε ο φακός με την βοήθεια του ηρεμότατου Ίππου.

ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ "ΚΑΛΑ"

 Το αρχικό ιδρυτικό όραμα της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" υπήρξε, πρωτίστως, παιδαγωγικό με έμφαση στην αγωγή της ψυχής επί τα βελτίω. Και αυτό το "επί τα βελτίω", κατά τον εμπειρικό προσανατολισμό του Ιδρυτή της, σημαίνει επαύξηση της γενναιότητος διότι μόνον οι γενναίοι είναι και ευγενείς, με την ευγένεια της ψυχής θεμέλιο χρηστότητος χαρακτήρος. Όμως, αυτό σημαίνει σοβαρότητα ασκήσεως και η σοβαρότητα, δυστυχώς, ενώ αναπτύσσει το, ουσιαστικώς, "ευ ζειν", περιορίζει το ..."διασκεδάζειν"!

     Με αυτό το σκεπτικό, τον Σεπτέμβριο του 2018, κατά την έναρξη της τότε Προπονητικής Περιόδου, ο Ιδρυτής της Ομάδος ανεκοίνωσε στα Μέλη της ότι, πλέον, παραμερίζουμε το "περνάμε καλά" και στη θέση του υιοθετούμε το 'περνάμε ωφέλιμα"! Και τότε κάποιοι "τρόμαξαν" και, ευλόγως, απεχώρησαν από μία Ομάδα στην οποία θα ήθελαν να περνούν "καλά"...

     Γνωστή στους επαίοντες η μεγάλη αναθεώρηση του  Maurice Béjart ο οποίος, σε κάποια στιγμή κορυφώσεως του έργου του, εδήλωσε ότι η Σχολή του, πλέον, είναι "πολεμική" και όχι "ειρηνική" ... Αυτό στην σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" χαρακτηρίζει την αφετηρία της "κοσμοθεωρίας" της, κάτι που σημαίνει και την σοβαρότητα της παιδαγωγικότητος στην οποία προσβλέπει. 

     Έχοντας κατά νου την άυλη ωφέλεια της ψυχής, λοιπόν, εκείνο τον Σεπτέμβριο του 2018 υποβαθμίσαμε το "καλά" και αναβαθμίσαμε το "ωφέλιμα", σήμερα όμως και με την λήξη της διήμερης εκπαιδευτικής ημερίδος στην Χαλκίδα που μόλις ολοκληρώθηκε και για την οποία θα ακολουθήσει ειδική ανάρτηση, διαπιστώνουμε ότι οι "Έλληνες Κένταυροι" είναι σε θέση να ισορροπούν το "ωφέλιμα" με το "καλά" οδηγούμενοι σε ένα αρμονικό αποτέλεσμα.

     Αυτό διαπιστώσαμε από την διαχείριση του χρόνου και των δραστηριοτήτων τους στο διήμερο της Χαλκίδος των Μελών μας που έλαβαν μέρος.

     Και διαπιστώσαμε, ότι εξίσου ευτυχή με τα Μέλη μας, ήσαν γύρω τους ακόμη και τα ζώα.

     Ένα τεκμήριο πραγματικής προόδου στην προσαρμοστικότητα την οποία απαιτεί η ανέλιξη χαρακτήρων η όλη λειτουργία της Ομάδος μας και τα αποτελέσματα ορατά στα πρόσωπα των "Ελλήνων Κενταύρων"!