ΑΠΛΗ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΒΙΟΥ...
Ο Φρειδερίκος II, ο Μέγας, της Πρωσίας, στη πραγματικότητα δεν ήταν και τόσο ..."Μέγας"! Γεννημένος από έναν βασιλέα πατέρα, τον Φρειδερίκο Γουλιέλμο Ι με αυστηρές στρατοκρατικές Αρχές, προέκυψε εξ αρχής πολύ "ξέταιρος" και κατώτερος των προσδοκιών του πατέρα του ο οποίος έφθασε σε σημείο, σχεδόν, να τον θανατώσει ως "ντροπή" για τον βασιλικό Οίκο Ηοhenzollern, της Πρωσίας! Βλέπετε, ο νεαρός Φρειδερίκος ΙΙ προτίμησε την "συντροφιά" του φίλου του Hans Hermann von Katte, παρά να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στον στρατό που ο πατέρας του του κληροδοτούσε να διοικήσει, προτιμώντας τον ...τρυφηλό βίο, τις τέχνες, την ποίηση και το παίξιμο του ...φλάουτου!
Μέχρι ο γέρο-Φρειδερίκος Γουλιέλμος Ι να "ευθυγραμμίσει" ...μιλιταριστικά το νεαρό, "λούτρινο", βλαστό του είδε κι έπαθε, όμως, κάτι οι απειλές για κρεμάλα, κάτι το στενό "μαρκάρισμα" όποιου τον πλησίαζε, έφεραν καρπούς κι ο ταλαίπωρος Φρειδερίκος ΙΙ, ο μετέπειτα "Μέγας", έμαθε από πόλεμο κι άρχισε να καταγάγει και νίκες (...!) χωρίς να σταματήσει να θέλγεται από τις τέχνες και να παίζει το ...φλάουτό του ασφαλώς πολύ καλύτερα από ότι χειρίζονταν τη σπάθη του! Ωστόσο, η υπερ-εμφαντική αισθητική του κατάφερε να "στοκάρει" πολλές "ρωγμές" της προσωπικότητός του μένοντας στην Ιστορία περισσότερο ως "Μαικήνας" παρά ως στρατηλάτης...
Το θερινό του ανάκτορο, το "ανέμελο" Sanssouci ("χωρίς έγνοιες" στα ...Γαλλικά, διότι ο Γερμανός αυτός, μέσα στις πολλές "ιδιαιτερότητές" του, αντιπαθούσε και την ...Γερμανική γλώσσα, όπως ο διάολος το ...λιβάνι) μαζύ με αρκετά ακόμη αρχιτεκτονήματα (την Κρατική Όπερα του Βερολίνου, την Βασιλική Βιβλιοθήκη και, μετέπειτα, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου κλπ) αλλά και την εκσυγχρονιστική διοικητική αναβάθμιση της Πρωσίας, έμειναν "ξωπίσω" του ως "σήματα κατατεθέντα" των αξιομνημόνευτων βασιλικών "πεπραγμένων" του κάνοντας να ατονήσουν τις μελανές κηλίδες του λυμφατικού και διόλου μιλιταριστικού (όπως ο πατέρας του θα ήθελε...) χαρακτήρος του.
Κι όταν πέθανε ετάφη στον ίδιο χώρο που έθαβε τους σκύλους του, αφήνοντας το ...φάντασμά του να πλανάται στο εσωτερικό μιας νεκρικής κάμερας η οποία, αν και δεν είχε κανένα τεκμήριο πολέμαρχου ενοίκου, εν τούτοις, μαρτυρούσε έναν κάτοικο, τουλάχιστον, με υψηλή αισθητική βίου!
Ελάχιστους αιώνες κατόπιν, στην παρακμάζουσα και καταχρεωμένη στο Δ.Ν.Τ. Ελλάδα, με έναν πληθυσμό για τον οποίο ουδόλως οι (αρχαίοι) Έλληνες θα αισθάνονταν περήφανοι, κάποιοι ανυπτόποδες νεογραικύλοι εμφανίζονται το ίδιο "λούτρινοι" με εκείνον τον ιδιόρρυθμο Φρειδερίκο ΙΙ, το ίδιο λιπόψυχοι σε ότι αφορά στην ηρωική αντιμετώπιση του βίου αλλά με καθόλου αισθητική η οποία θα μπορούσε, ενδεχομένως, να τους "στοκάρει" τις τραγικές τους αδυναμίες...
Έτσι, αυτοί οι λούτρινοι νεογραικύλοι παριστάνουν τους ..."πολέμαρχους" αλλά δε ξέρουν να παίζουν ούτε καν ...φλάουτο, επιδιώκουν την αυτοπροβολή αλλά στερούνται "βασιλικού θυρεού", επικαλούνται την Ελληνική αλλά δε μιλούν ούτε ...Γαλλικά και, κυρίως, προτιμούν να ενδύονται τενεκέδες νομίζοντάς τους για αυτοκρατορικές ...ερμίνες!
Στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" μάθαμε να ζούμε με τίμια εργασία, υψηλό αίσθημα ιστορικής ευθύνης και σοβαρότητα, απολαμβάνοντας ήδη μιας παγκόσμιας αναγνωρίσεως ως αυθεντικών εκπροσώπων μιας "βαλλόμενης", πανταχόθεν Πατρίδος. Καταδιώξαμε απηνώς το ψέμμα και τους ψεύτες και προτιμήσαμε να κρατήσουμε τους αριστείς που διατίθενται να "ιδρώσουν" τίμια παρά να διαιωνίσουν την απάτη και την "λαμογιά" επιδιώκοντες τενεκεδένιους "κοτίνους". Έτσι, όσοι δεν άντεξαν τη κοπιαστική αλλά σοβαρή εργασία των
«ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» έλαβαν το «καλό κατευόδιο» μας! Με λίγα λόγια, τους
αποχαιρετίσαμε …αδίστακτα έχοντας επίγνωση της ασυμβατότητός τους, συχνά όμως μη
φανταζόμενοι πάντοτε επακριβώς του «τραγικού» αυτής της ασυμβατότητος… με
αποτέλεσμα να εκπλησσόμαστε καθημερινά! Εκάς οι βέβηλοι, λοιπόν, από τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" ως ανήμποροι να διατηρήσουν στοιχειώδη σοβαρότητα, αλλά...
...Τι να πούμε βλέποντάς τους να μην αρκούνται να διασύρουν εαυτούς αλλά να εξευτελίζουν
και παγκόσμιες προσωπικότητες της Παραδοσιακής Τοξοβολίας, την ίδια την
Παραδοσιακή Τοξοβολία αλλά και την ίδια την Αρχαία Ελληνική Τοξοβολία
επικαλούμενοι, μάλιστα και την αυθεντία του «μελετητή»!
Αφού κατάφεραν να προκαλέσουν με τη συμπεριφορά τους ακόμη και τη σκαιά αποπομπή τους από εθνικό
αθλητικό φορέα τον οποίο πλαγιοκόπησαν με στόχο να εκμεταλλευθούν το κύρος (;) του,
αφού κατάφεραν να εξευτελίσουν ξένο Πρωταθλητή της Παραδοσιακής Τοξοβολίας του
οποίου το … «μήνυμα» δήθεν θα μετέφεραν στην εκδήλωση του φορέως ο οποίος όμως τους
εξεδίωξε με ιδιαιτέρως προσβλητική ανακοίνωση, τόλμησαν να εμφανισθούν και σε
ξένο φεστιβάλ Παραδοσιακής Τοξοβολίας «σερβίροντας» ως δήθεν «Ελληνικό στόχο»
διακοσμητική παράσταση …αραχνοειδούς αρθροπόδου, ουδεμία σχέση έχουσα με
Ελληνικό στόχο και Ελληνική Τοξοβολία, προερχόμενη από ένα …αγγείο
φιλοξενούμενο σε ξένο Μουσείο!
Με μία, λοιπόν, διακοσμητική παράσταση από επιφάνεια αγγείου
μηδεμία σχέση έχουσα με στόχο Ελληνικής Τοξοβολίας, μία παράσταση χωρίς
στοχαστική προσδιοριστικότητα και, έτσι, χωρίς δυνατότητα βαθμονομήσεως, κυρίως
δε, χωρίς καμία ιστορική τεκμηρίωση ως στόχου Τοξοβολίας, οι ευφάνταστοι αεριτζήδες
«έπεισαν» τους … «κουτόφραγκους» ότι οι αρχαίοι Έλληνες θα μπορούσαν να έχουν
ως στόχο Τοξοβολίας την παράσταση ενός …αραχνοειδούς αρθροπόδου!!
Όπως είναι γνωστό ως δεδομένος, αρχαίος, Ελληνικός στόχος είναι
η εν σειρά διάταξη των οπών των δώδεκα τσεκουριών του Οδυσσέως, όπως τεκμαίρεται
από την ομηρική περιγραφή, ίσως ο δυσκολότερος στόχος από όλους τους γνωστούς
όλων των Λαών του Κόσμου, ο οποίος συμβολίζει την ιδανική ευθεία ως κατεύθυνση
βίου κι επιδιώξεων!
Η τόξευση του Οδυσσέως, ήδη, απετέλεσε αντικείμενο μελέτης και πειραματικής εφαρμογής του «ΕΛΛΗΝΟΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥ» Εμμανουήλ Γεωργόπουλου ο
οποίος την παρουσίασε σε δημόσια επιστημονική ανακοίνωση ενώπιον ειδικού Κοινού
στην Ιταλία, συνωδά σχετική μελέτη, ενώ η όλη σχετική εργασία έχει ήδη (από 3ης Ιουλίου 2013) παρουσιασθεί στο Ιστολόγιο των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» [http://horsebackarcherygr.blogspot.gr/2013/07/to.html],
ενώ η Ιταλική “RAI 3” αφιέρωσε
ειδική παρουσίαση της μελέτης του Εμμανουήλ Γεωργόπουλου στο πρόγραμμά της.
Παρά ταύτα, εκείνοι οι οποίοι φωτογραφήθηκαν με σέλλες …western να
δηλώνουν «μελετητές του Ιππικού του Μ. Αλεξάνδρου», φαίνεται να προτιμούν τα
αραχνοειδή αρθρόποδα αντί της μαρτυρίας του Ομήρου νομίζοντας ότι με την ιστορική
παραχάραξη θα αποσπάσουν εύσημα από κάποιους που βρίσκονται μακρυά… Δυστυχώς
όμως, το διαδίκτυο εκμηδενίζει τις αποστάσεις και όπως συχνά εξετέθησαν και στο
παρελθόν έτσι και στο παρόν προκάλεσαν τα εύλογα ερωτηματικά όσων (και πάλι!) κατέληξαν σε εμάς, ρωτώντας πληροφορίες για τους ...πλασιέ των …αραχνοειδών αρθροπόδων.
Θεωρούμε ντροπή την ύπαρξη νεογραικύλων οι οποίοι δεν σέβονται και διασύρουν, ανύποπτους, ξένους Πρωταθλητές Παραδοσιακής Τοξοβολίας αλλά και ολόκληρες ξένες διοργανώσεις στις οποίες παρεισφρύουν …πλαγιοκοπώντας τις ως δήθεν
«εκπρόσωποι της Ελληνικής Παραδοσιακής Τοξοβολίας» με την οποία έχουν τόση
σχέση όση ο φάντης με το …ρετσινόλαδο! Και πιστεύουμε ότι η Ελληνική
Ιστορία με ό,τι αυτή διαλαμβάνει, δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο ευτελισμού
ανιστορήτων σαλταδόρων οι οποίοι μόνον ιστορική σύγχυση προκαλούν με την
κακοσερβιρισμένη παραμυθολογία τους και ας μην εκπλαγούν εάν υποστούν τα δέοντα και δημοσία! Διότι η ιστορική σοβαρότητα των Ελλήνων δεν είναι επιτρεπτό να διακυβεύεται από νεο-λούτρινους!
Δεν θα επανερχόμασταν στο "club των φαντασιοπλήκτων αγυρτών" εάν -και πάλι!- δεν καλούμεθα να "απολογηθούμε" για λογαριασμό τους, με ένα ιδιαιτέρως σοβαρό μήνυμα από τις Η.Π.Α... Και δε νομίζουμε, γενικώς, ότι η Ελλάδα θα πρέπει να διασύρεται από -ούτε καν...- ελληνόφωνους ενώπιον των διεθνών "αγορών"! Αρκετά την διασύρουν τα προκαθήμενα κοινοβουλευτικά της απορρίμματα, ας μη το κάνουν και τα έσχατα σκύβαλά της!
.jpg)
