Δράση αφιερωμένη στους Συνέλληνες:
ΓΕΩΡΓΙΟ Θ. ΑΝΔΡΕΟΥ
Άνθρωπο των φαραγγιών.
ΣΤΕΦΑΝΟ ΓΚΕΚΑ
Άνθρωπο των βουνοκορφών.
Τα ανοιξιάτικα τύμπανα ήχησαν για το χρόνο που διανύουμε και το καταπράσινο, ιστορικό, τοπίο μας κάλεσε στην αγκαλιά του! Αυτή την Κυριακή, 10η Μαρτίου 2013, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" μεταφέραμε την εβδομαδιαία τακτική Προπόνησή μας στην Πάνεια γη της δυτικής Πάρνηθος, υλοποιώντας μιαν άσκηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας που μας υπέδειξαν οι μακρυνοί Δάσκαλοί μας και την οποία προετοιμάσαμε από πολύ καιρό πριν. Έτσι, αποφασίσαμε για άλλη μια φορά να αφήσουμε πίσω μας το παρακμιακό κι "αμαρτωλό" άστυ και να κατευθυνθούμε στα αγαπημένα μας "ψηλώματα" απ΄ όπου κανείς αναπνέει "καθάριο" αέρα!
Αγαθή πρωτοβουλία του Ανδρέα, η ανάπεμψη ενός ύμνου στην Αρτέμιδα, την ολβιόμοιρο και τοξοφόρο πριν ξεκινήσουμε τις προετοιμασίες για την άνοδο στο προπονητικό μας χώρο. Κι απ΄ ό,τι φάνηκε, η Άρτεμις στάθηκε αρωγός μας!
Κατόπιν, ενώ οι "προφυλακές" των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" είχαν ήδη ξεκινήσει για να κρύψουν τους στόχους στη γραμμή της διαδρομής ανόδου, οι κυρίως "κυνηγοί" όπλιζαν τα Τόξα για να ξεκινήσουν την ...εαρινή επίθεση.
Ο δείκτης σαφής και η ιερότητα του αρχαίου δρόμου που θα μας οδηγούσε στη κορυφή του δυτικού ορεινού όγκου της Πάρνηθος, δεδομένη!
Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ", στη συνέχεια, ξεχύθηκαν στη βραχώδη ανηφόρα του στενού μονοπατιού, αναζητώντας τους κρυμμένους στόχους που θα έπρεπε να πλήξουν στο πέρασμά τους.
Τα εξασκημένα μάτια και οι αισθήσεις των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" , πάντοτε με την αρωγό συμπαράσταση της ...θεάς Αρτέμιδος, έδωσαν την χαρά στους Συνασκουμένους να επιβεβαιώσουν τη τοξευτική δεινότητά τους μέσα σε ένα φυσικό περιβάλλον και σε μέσες αποστάσεις με αποτέλεσμα...
...ο φίλτατος Σταμάτης, δικαίως, να πανηγυρίζει για την ευστοχία του δείχνοντάς μας από μακρυά το στόχο "χτυπημένο" από τα βέλη του.
Και η "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ...ανάβαση, συνεχίσθηκε ...υψομετρικώς, όπως συνεχίζεται εδώ κι έξι χρόνια, από την ίδρυσή τους και κυριολεκτικώς! Και, παρά το ετερόκλητο των ηλικιών, ικανοτήτων, επιπέδων, προσωπικοτήτων κλπ, όπως συμβαίνει κατά κανόνα, αυτή η Ομάδα και σήμερα λειτούργησε μέσα σε μία "εκρηκτικά" ανοιξιάτικη Φύση, με ευγένεια, αλληλοκατανόηση, αλληλεγγύη, ομόνοια και πλήρη συντονισμό, όπως πάντα!
Σ' αυτή την ανοιξιάτικη εξόρμησή μας είχαμε την χαρά να υποδεχθούμε ένα, πολύ ιδιότυπο, νέο Μέλος μας το οποίο έδειχνε πολύ "εγκεφαλικό" αλλά και πολύ αγύμναστο, με ιδιαίτερη αντίληψη του τοξευτικού αντικειμένου αλλά και, παράλληλα, "άνθρωπος του γραφείου" που, όμως, μπορούσε με άνεση να υπερβαίνει κάθε φυσική αντιξοότητα. Θελήσαμε να πειραματιστούμε με την "περίπτωσή" της και δεν άργησε να μας εκπλήξει όλους! Χωρίς ποτέ, προηγουμένως, να έχει τοξεύσει, μαζύ μας τόξευσε αμέσως μέσα στην Ομάδα, υπό ιδιαιτέρως δύσκολες συνθήκες χωρίς να της έχει γίνει το καθιερωμένο εισαγωγικό μάθημα, κάτι που για πρώτη φορά το πειραματισθήκαμε στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" και η συμπαθέστατη κυρία ανταποκρίθηκε από την πρώτη βολή κατά τον καλύτερο τρόπο! Έξοχη τοξευτική αντίληψη, έξοχη δεξιότητα και ευκινησία από έναν άνθρωπο "του γραφείου"! Οποία χαρά για όλους μας!
Επίσης, ο γενναίος Σπύρος μας, μετά από το σοβαρό τροχαίο που αντιμετώπισε, δε δίστασε να συμμετάσχει τόσο στη δύσβατη ορεινή διαδρομή όσο και στη Προπόνηση (μάλιστα, ως Αρχηγός Βολής) με νάρθηκα στο χειρουργημένο πόδι του επικυρώνοντας ότι οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" πρώτα απ΄ όλα διαθέτουν "ψυχή"! Εμείς του ευχόμαστε να είναι το τελευταίο δυσάρεστο της ζωής του και να τον χαιρόμαστε ανάμεσά μας πάντα αρτιμελή και πάντα εύστοχο Τοξότη, όπως τον γνωρίζουμε πάντα!
Η κυρίως Προπόνηση, μετά από όλες τις εμβόλιμες τοξεύσεις της διαδρομής, άρχισε σε ένα ξέφωτο, σε υψόμετρο 884 μέτρων ανάμεσα στη περιοχή Άρμα και στο φαράγγι της Γκούρας, στη θέση Παγανιά, με ό,τι κι αν οι ονομασίες ...υπονοούν και συμβολίζουν. Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" που δε χόρτασαν ..."υψόμετρο" ανέβηκαν εκ περιτροπής σε ακόμη ψηλότερο ..."υψόμετρο" τοξεύοντας επί τρεις ώρες χωρίς να καταλάβουμε πώς πέρασε ο χρόνος. Ξεκινήσαμε στις εννέα το πρωί και επιστρέψαμε σχεδόν ...επτά το απόγευμα χωρίς να νοιώσουμε καν κουρασμένοι.
Ο Σπύρος μας, βοήθησε την Ομάδα να δείξει έναν άριστο "εαυτό" με καλή αυτοσυγκέντρωση αλλά και συγκέντρωση βελών σε ένα πεδίο κάθε άλλο παρά εύκολο. Ιδιαίτερη στιγμή της Προπονήσεως η τόξευση από ένα πεσμένο και αποσαθρωμένο κορμό δένδρου υπό τους ήχους του τυμπάνου της Ελένης....
...με τα συντονιστικά αποτελέσματα που δείχνει ο φακός, ενώ κάθε κίνηση επάνω στο κορμό θα μπορούσε να είναι και ...μοιραία!
Γι αυτή την Προπόνηση είμαστε ευγνώμονες στον Γεώργιο που προέτεινε το σημείο και την προετοίμασε ως επικεφαλής της προπαρασκευαστικής Αποστολής αλλά προς τον αγαπημένο μας Κάτσπερ ο οποίος, εξίσου αρμονικά με το Τόξο του, δείχνει να χειρίζεται και το τύμπανο!
Η κάθοδος της επιστροφής στα ..."γήινα" δε μας βρήκε και πολύ ενθουσιασμένους αφού ένα τόσο ωραίο τοπίο σε συνδυασμό με μια τόσο δυναμική Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας δεν είναι κάτι συνηθισμένο ούτε για τους, τοξευτικώς, ανεπτυγμένους λαούς του Κόσμου.
Και όταν κάναμε το συνηθισμένο μας "Κύκλο" για να δούμε αν κάτι δε πήγε καλά, απλώς, διαπιστώσαμε ότι εξορμήσεις σαν και τη σημερινή στο Πάνειον όρος θα πρέπει να πολλαπλασιασθούν!
Αλλά, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" δεν "εξαντλούνται" εδώ γι αυτή την Κυριακή, διότι υπάρχει και το άλλο κομμάτι της Ομάδος που λειτουργεί στον Σταύλο όπου πλέον ο Αρχηγός της Ομάδος, ο Αρπάλυκος υπερπηδά εμπόδια ύψους 1.20 μ. με τον ευγενώς χορηγούμενο τετράχρονο "Όλι", χωρίς σέλλα, χωρίς βοηθήματα και, βεβαίως, χωρίς στομίδα!
Και σα να μη του φτάνει αυτό, ο Αρπάλυκος επιδίδεται καί σε καθημερινές ασκήσεις ευκαμψίας, όπως να περισυλλέγει ...βέλη από το έδαφος ιππεύοντας τον "Όλι".
Αρκετά και τα μαθήματα αρχαρίων που εξελίσσονται ομαλά με την πρόοδο των μαθητών μας στον τομέα της Ιππικής, πάντοτε με την Εριθέλγη μας να τηρεί φωτογραφικό Αρχείο...
...και με τους μαθητές μας να δίνουν την καλύτερη εικόνα εκτελώντας τις ασκήσεις τους με μια διάθεση εμφανή στα φωτεινά τους χαμόγελα!
Τέλος, στα διαλείμματα των μαθημάτων Ιππικής, στον Όμιλο, εκεί σε ένα σημείο, όσοι μαθητές δε βρέθηκαν στη Πάρνηθα δε παρέλειψαν να τοξεύσουν κι αυτοί, έτσι, για να μη μείνουν πίσω!
Σίγουρα, αυτή την Κυριακή δε θα μπορούσαν να είχαν συμβεί κάτι λιγότερα από όσα συνέβησαν επάνω στη Πάρνηθα και,ταυτοχρόνως, κάτω στον Όμιλο, με τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" σε ασταμάτητο προπονητικό ...οργασμό!
Φαίνεται ότι στη σημερινή Ελλάδα το μόνο που προοδεύει είναι η Έφιππη Τοξοβολία και η Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"! Και αν "κάποιοι" ενδιαφέρονται να μάθουν τη "συνταγή" η απάντησή μας είναι μία και μόνη: ΟΜΑΔΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ!
...και με τους μαθητές μας να δίνουν την καλύτερη εικόνα εκτελώντας τις ασκήσεις τους με μια διάθεση εμφανή στα φωτεινά τους χαμόγελα!
Eπίσης, με ξεχωριστή χαρά καλωσορίσαμε τη νέα μας μαθήτρια Χριστίνα, μια ιδιαίτερα ταλαντούχα πιτσιρίκα με πολλές ιππικές ικανότητες, αλλά, κυρίως, με πολύ ανεπτυγμένη ικανότητα λόγου που σημαίνει ευφυία, η οποία διεκπεραίωσε με μεγάλη άνεση και επιτυχία τις ασκήσεις του εισαγωγικού μαθήματος Γυμνιππευτικής!
Η νεαρή Χριστίνα, πειθαρχημένη στο δύσκολο πνεύμα του Σχολείου των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", σε άριστη συνεργασία με τον Δάσκαλο-Ίππο της, απέδειξε ότι ένα παιδί ακόμη και σε μια χρεωκοπημένη κοινωνία "μεγάλων" παραμένει ένα φυτώριο με υψηλό προσδόκιμο παραγωγής Πολιτισμού!
Η μικρή Χριστίνα μας, άφησε στην Εκπαιδεύτριά της τις καλύτερες εντυπώσεις για μια εκκολαπτόμενη Εφιπποτοξότρια και όλοι της ευχόμαστε σύντομα να καλπάσει και να τοξεύσει φθάνοντας στη κορυφή της Έφιππης Τοξοβολίας αλλά και της ίδιας της Ιππικής!
