"ΙΕΡΑΚΟΣΟΦΙΟΝ"
Η εκδοτική "βιομηχανία" η οποία κατακλύζει τα ράφια του βιβλιο-εμπορίου με διάφορα έντυπα "προϊόντα", ευτυχώς, έχει τις λαμπρές ποιοτικές εξαιρέσεις της με βαρυσήμαντες εκδόσεις που αποτελούν σημεία αναφοράς Πολιτισμού και τεκμηριώνουν την, πραγματικήν, "αυτοθυσία" όσων τις επιτυγχάνουν. Μία από αυτές και το "ΙΕΡΑΚΟΣΟΦΙΟΝ", του ιατρού-φυσιοδίφη του 13ου αι. Δημητρίου Πεπαγωμένου, που εξέδωσε, αυτές τις ημέρες, ο ακαταπόνητος Γιώργος Λαθύρης των εκδόσεων "ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΟΝ".

Με το ακριβές περιεχόμενο του συγγράμματος, ειλημμένο από την σωζόμενη παλαιότυπη έκδοση του 1612, αυτή η τελευταία έκδοση του "ΗΛΙΟΔΡΟΝΙΟΥ" μας συνδέει με την Ελληνική Γραμματεία που άνθισε στην Ανατολική Ρωμαϊκήν Αυτοκρατορία αλλά και με την Ιερακοθηρία η οποία, δυστυχώς, στερείται ελληνόγλωσσης βιβλιογραφίας. Και ο Γιώργος Λαθύρης, επεξεργαζόμενος επί τριετία το σύγγραμμα αυτό δεν εφείσθη προσωπικών θυσιών ώστε να αποδώσει στον αναγνώστη του όχι μόνον το γράμμα αλλά και το πνεύμα του Δημητρίου Πεπαγωμένου υπό την μορφήν ενός, ιδιαιτέρως καλαίσθητου και ευανάγνωστου εκδοτικού αποτελέσματος.

Μπορεί η επιστήμη της σύγχρονης Πτηνιατρικής και φροντίδος των αρπακτικών πτηνών να έχει αφήσει "πολύ πίσω" τα "γιατροσόφια" του Δημητρίου Πεπαγωμένου και των αιώνων που προηγήθηκαν, όμως, η μελέτη αυτού του εγχειριδίου "εποχής" μυεί τον αναγνώστη σε ένα "πνεύμα"-αφετηρία πολύ χρήσιμο για την κατανόηση της όλης, μετέπειτα, επιστημονικής συλλογιστικής και, βεβαίως, ανελίξεως, τούτο δε, βιώσαμε μελετώντας απνευστί τις 480 σελίδες αυτού του βιβλίου το οποίο ευγενώς μας αφιέρωσε ο εκδότης του και που παραθέτει παλαιό και νέο κείμενο σε άριστη απόδοση.
Και όσοι "υποψιασμένοι" θεωρούμε ότι η μελέτη αυτών των σελίδων υποβοηθά κατά πολύ την προσέγγιση της Ιεροκοθηρίας, κάτι που τιμά ιδιαιτέρως τον "Σύλλογο Ελληνικής Ιερακοθηρίας" ο οποίος "υπεστύλωσε" με την αυθεντία του την έκδοση η οποία και τον δικαίωσε ως φορέα προστασίας των αρπακτικών και της φύσεως.
Εκεί όμως που ο επιμελητής και εκδότης Γιώργος Λαθύρης υπερέβαλε εαυτόν είναι το συμπεριλαμβανόμενο στην έκδοση "Λεξικόν" 555 ειδικών λημμάτων Ιερακοθηρίας, εκτάσεως ...52 σελίδων(!) όπου ο αναγνώστης "φωτίζεται" κυριολεκτικώς επί όρων παντελώς αγνώστων και ...απιθάνων.
Αυτή και μόνον η προσωπική εργασία του Γιώργου Λαθύρη αξίζει βαθύτατης ευγνωμοσύνης από τους μελετητές, όχι μόνον της Ιερακοθηρίας αλλά, εν γένει, των Ελληνικών Γραμμάτων.
Τέλος, αυτή η έκδοση, για όσους βιώσαμε την Ιερακοθηρία (με αετούς, μάλιστα) σε πολύ μακρινές "γεωγραφικές συντεταγμένες", λειτούργησε ως μια διαχρονική αλλά και διηπειρωτική "γέφυρα", δείχνοντάς μας σημεία κ ο ι ν ώ ν προσεγγίσεων αυτής της βασιλικής τέχνης μεταξύ διαφορετικών λαών σε διαφορετικές εποχές. Κι αυτό δεν είναι και λίγο... Τέτοιες "γέφυρες" είναι πράγματι ανεκτίμητες για όσους νιώσαμε το σκίρτημα της ζωής του αρπακτικού στα χέρια μας αφήνοντάς το μακριά μας αφού, η αδυσώπητη παρεμβολή χιλιάδων χιλιομέτρων παραμένει ακατανίκητη!