ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

     Ανεκτίμητη η ιππική εμπειρία που αποκτούν οι μαθητές του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" παρακολουθώντας τον επικεφαλής του Αθανάσιο Ψωρομύτη να προσπαθεί να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των δύο Ίππων του αγροκτήματος όπου δραστηριοποιούνται προς τον Άνθρωπο.

     Η ιδιαιτερότητα σταυλισμού των δύο Ίππων οι οποίοι, ως εκ των συνθηκών, εκτίθενται σε συμπεριφορές "γειτόνων" όχι και τις πλέον ενδεδειγμένες, εξαναγκάζει τον επικεφαλής του Παραρτήματός μας να επιχειρεί συχνά την αποκατάσταση των κακών συμπεριφορών των δύο Ίππων επιστρατεύοντας την αγάπη και τις ήπιες εκπαιδευτικές μεθόδους της Φυσικής Ιππικής τις οποίες εξ ανάγκης ο ίδιος βελτιώνει ραγδαία.

     Μετά από αρκετή εκπαιδευτική εργασία εδάφους στο κυκλοτερές που κατασκευάστηκε γι αυτό τον σκοπό, η Ρέα και ο Δίας άρχισαν να γίνονται συνεργάσιμοι και πάλι, να δίνουν πόδια και να δέχονται στη ράχη τους τον ιππέα.

     Όλη αυτή η διαδικασία της αποκαταστάσεως της συμπεριφοράς του Ίππου και της καταλληλοποιήσεώς του προς ίππευση είναι, πράγματι, η κορυφαία ιππική εμπειρία υπερκείμενη πάσης άλλης και ο Μελέτης, ο Χρύσανθος, η Ιωάννα και τόσοι άλλοι μαθητές των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" θα πρέπει να αισθάνονται πολύ ...προνομιούχοι παρακολουθώντας τον Αθανάσιο να εργάζεται μέσα στο κυκλοτερές.

ΕΔΩ ΟΙ ΤΥΦΛΟΙ ΚΡΑΤΑΝΕ ΤΟΞΟ ΚΑΙ ΙΠΠΟ

ΚΑΙ ΟΧΙ ΛΕΥΚΟ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙ

     Στο Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" οι τυφλοί δεν κρατάνε λευκό μπαστούνι  αλλά ...Τόξο ή και ...Ίππο και συνασκούνται με ...βλέποντες. Όπως παρατηρούμε στο οπτικοακουστικό υλικό της τελευταίας προπονητικής ημερίδος του Παραρτήματος που διευθύνει ο Συνασκούμενος Αθανάσιος Ψωρομύτης, ο αγαπημένος μας μαθητής της Σχολής Τυφλών Βαγγέλης, ακολούθησε κανονικά τους βλέποντες Συνασκουμένους του τοξεύοντας στην ίδια, με αυτούς, Γραμμή Βολής και συμμετέχοντας στις ασκήσεις ρυταγωγήσεως Ίππου  όπως και οι βλέποντες υπόλοιποι.

     Με ιδιαίτερη μέριμνα και μεγάλη προσοχή ο επικεφαλής του Παραρτήματος Καλαμάτας προετοιμάζει τους δύο Ίππους που θα χρησιμοποιηθούν στην Έφιππη Τοξοβολία. Την φορά αυτή δόθηκε έμφαση στην αποευαισθητοποίηση της νεαρής φοράδας Ρέας ώστε στο τέλος της ημερίδος να ιππευθεί για πρώτη φορά . Έτσ, με την βοήθεια της μπάλλας ξεκίνησε η όλη διαδικασία αποευαισθητοποιήσεως μέσα σε ένα ομαδικό παιγνίδι.

     Η νεαρή Συνασκουμένη Μαρία ρυταγώγησε και υπεράνω ανορθοδόξου επιφανείας την Ρέα αποευαισθηποιώντας την σε ό,τι αφορά την αυτοπεποίθηση της βαδίσεώς της σε άγνωστες επιφάνειες.

     Ο τυφλός Βαγγέλης εξετέλεσε και αυτός όπως και οι βλέποντες Συνασκούμενοί του το πρόγραμμα ρυταγωγήσεως υπεράνω ανορθοδόξων επιφανειών καταφέρνοντάς τα θαυμάσια. Βαδίζοντας επάνω σε ένα φυσικό έδαφος και ρυταγωγώντας έναν Ίππο, ο τυφλός δεν έδειξε καμία κάμψη της αυτοπεποιθήσεώς του να κινηθεί και με την ορθότητα της κινήσεώς του αλλά και με την ψυχραιμία του βοήθησε και τον Ίππο να πατήσει με σιγουριά σε επιφάνειες τις οποίες, υπό άλλες συνθήκες θα παρέκαμπτε.

     Τέλος, μετά από μία σειρά διαδικασιών, η νεαρή Ρέα απεδέχθη στη ράχη της για πρώτη φορά Ιππέα, τον Αθανάσιο και υπό την ρυταγώγηση του Χρύσανθου κινήθηκε σε ήρεμο βάδην, "σταθμός" για την εκπαίδευσή της.

     Στη Γραμμή Βολής, όπως μας ενημερώνει ο Συνασκούμενος Μελέτης με την Αναφορά του ως Αρχηγός Βολής, μαζύ με τους βλέποντες τοποθετήθηκε και ο τυφλός Βαγγέλης τοξεύοντας κανονικά όπως και οι υπόλοιποι μέχρι και πάρθιες τοξεύσεις, όπως βλέπουμε στο βίντεο που ακολουθεί.

     Και, βεβαίως το υψηλό επίπεδο των Συνασκουμένων του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" μας το αποκαλύπτει η Ιωάννα μας στο επόμενο βίντεο.

     Είναι πραγματικά συγκινητικό το έργο των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" και της Σχολής Τυφλών Τοξοτών και Ιππέων που λειτουργεί στο πλαίσιό του.έργο μοναδικό που κάθε φορά που λαβαίνουμε γνώση του νοιώθουμε υπερήφανοι ως Μέλη αυτής της Ομάδος.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΥΠΟΙΙΑΣ

ΟΙ

«ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ»

O Bαγγέλης Τσιλίκας

Η Γεωργία Παπαδέα

Η Χριστίνα Αδαμοπούλου, "στήριγμα" των 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Αναρωτηθήκαμε, ποτέ, όλοι εμείς που βλέπουμε, πως ένας τυφλός Συνάνθρωπός μας μπορεί να εξυπηρετηθεί σε ένα κέντρο δημόσιας εστιάσεως, σε ένα εστιατόριο, σε ένα ζαχαροπλαστείο, μη μπορώντας να διαβάσει τη λίστα (menu) των εδεσμάτων του, όπως μπορούμε όλοι οι υπόλοιποι; Αναρωτηθήκαμε ποτέ για τη μικρή αυτή λεπτομέρεια που, ενώ σε όσους βλέπουμε μπορεί να φαίνεται αμελητέα, για έναν τυφλό έχει ζωτική σημασία; Ευτυχώς, αυτή η «μικρή» λεπτομέρεια που είναι τόσο ζωτική για τη καθημερινότητα ενός τυφλού υπήρξε αντικείμενο προβληματισμού αλλά και δράσεως των τριών «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ», του Βαγγέλη Τσιλίκα, της Γεωργίας Παπαδέα και της Χριστίνας Αδαμοπούλου οι οποίοι επεξεργάσθηκαν όλες τις παραμέτρους και κατάφεραν να υλοποιήσουν μία πρόταση εκτυπώσεως των λιστών εδεσμάτων σε όλα τα κέντρα δημόσιας εστιάσεως στη πόλη της Καλαμάτας όπου ζουν και προπονούνται. 

Ο επικεφαλής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

Αθανάσιος Ψωρομύτης

     Έτσι, οι δύο πρώτοι (ο Βαγγέλης και η Γεωργία) οι οποίοι είναι και τυφλοί μαθητές της Σχολής μας μαζύ με τη Χριστίνα μας η οποία, μαζύ με το Σύζυγό της και επικεφαλής του Παραρτήματός μας Αθανάσιο Ψωρομύτη είναι τα «θεμέλια» των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ» λειτούργησαν από κοινού με το παράρτημα της Περιφερειακής Ενώσεως Νότιας Πελοποννήσου του «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΤΥΦΛΩΝ» ώστε, πλέον, οι τυφλοί της Καλαμάτας να αποκτήσουν ακόμη ένα βοήθημα στη καθημερινότητά τους, τις λίστες των δημοσίων κέντρων εστιάσεως τυπωμένες στην ειδική γραφή για τυφλούς “Breille”.

     To σύστημα γραφής, ή, «Κώδικας Μπράιγ» αποτελεί το γραπτό «λόγο» μέσω του οποίου οι τυφλοί αντιλαμβάνονται τον αθέατο κόσμο και επικοινωνούν με αυτόν. Το όνομά του οφείλεται στον Γάλλο επινοητή του Λουδοβίκο Μπράιγ (γαλλ. Louis Braille). Ο Λουδοβίκοs είχε τυφλωθεί πολύ μικρός και δεν ήταν ευχαριστημένος από το σύστημα αναγνώσεως που χρησιμοποιούσαν οι τυφλοί επειδή ήταν δύσχρηστο με ογκώδεις χαρακτήρες. Έτσι βάλθηκε να δημιουργήσει ένα καινούριο ειδικό αλφάβητο για τυφλούς. Του πήρε πέντε χρόνια αλλά στο τέλος τα κατάφερε. Αυτό το αλφάβητο που έφτιαξε ο Μπράιγ ήταν μια αντικατάσταση του γραμματικού αλφαβήτου με ανάγλυφες στιγμές, που με διάφορους συνδυασμούς αποδίδουν ένα πλήρες κείμενο. Ο τυφλός μπορεί μ’ αυτό το σύστημα να διαβάζει ψηλαφώντας τις στιγμές με το δάχτυλο, δηλαδή έχουμε ανάγνωση με την αφή. Το σύστημα Μπράιγ έχει έξι ανάγλυφες κουκκίδες σαν το κεφαλάκι μιας καρφίτσας. Είναι τοποθετημένες ανά τρεις και μ’ αυτές γίνονται 63 συνδυασμοί, που αντιστοιχούν στα γράμματα και τους αριθμούς. Η γραφή Μπράιγ διαβάζεται από αριστερά προς τα δεξιά και από πάνω προς τα κάτω, όπως ακριβώς και η γραφή των «βλεπόντων». Η επίσημη καθιέρωση του κώδικα Μπράιγ για την ελληνική γλώσσα έγινε το 1948, δυστυχώς, όμως, ακόμη δεν έχει καθιερωθεί προς χρήση των τυφλών σε πολλές καθημερινές εφαρμογές όπως θα έπρεπε.

     Η σημαντική πρωτοβουλία των "τριών' ήδη κίνησε το τοπικό δημοσιογραφικό ενδιαφέρον. Το δίκτυο "Eleftheriaonline.gr" ήδη παρουσίασε ένα ειδικό αφιέρωμα της δημοσιογράφου κ. Κέλλυ Δημητρούλια στη πρωτοβουλία αυτή με συνοδευτικό βίντεο. 

     Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" συγχαίρει τους τρεις "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ" για τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία τους η οποία αποτελεί πράξη κοινωνικής ευποιίας, αλληλεγγύης προς τον Συνάνθρωπο και Πολιτισμού, εντασσόμενη στο πνεύμα  του Καταστατικού μας. Και θεωρούμε ότι ο επικεφαλής του Παραρτήματος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ" Αθανάσιος Ψωρομύτης, όπως όλοι μας, θα πρέπει να αισθάνεται πολύ υπερήφανος για τα Μέλη του!

Η Γεωργία μας επί τω έργω.

     Εν τω μεταξύ, με επιτυχία διεξήχθη η τελευταία κυριακάτικη Προπόνηση των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"  με φωτογραφικό υλικό το οποίο τεκμηριώνει την τοξευτική πρόοδο των εκεί αγαπημένων Μελών μας.

     Όπως πάντα, η συνοδευτική Έκθεση του επικεφαλής του Παραρτήματος, Αθανασίου Ψωρομύτη, προσθέτει ακόμη μία σημαντική ψηφίδα γνώσεως κι εμπειρίας για την ανάπτυξη της Σχολής τυφλών Τοξοτών των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ" και την ανάπτυξη των δυνατοτήτων μας να συντελέσουμε στη βελτίωση του ενστίκτου τους, κάτι απαραίτητου για τη καθημερινότητά τους.

ΤΟ  ΜΕΓΑ  ΜΑΘΗΜΑ

ΤΟΥ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ 

ΤΩΝ

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Ο αγαπημένος μας Συνασκούμενος Αθανάσιος, επικεφαλής του Παραρτήματος Καλαμάτας και αυτή την εβδομάδα, έχοντας τη Παραδοσιακή Τοξοβολία ως "βατήρα", προσεπάθησε να δώσει εικόνες, χρώματα και φως σε "μάτια" που δεν είχαν ποτέ παρόμοιες εμπειρίες. Και παρακολουθώντας την αλτρουιστική πρωτοβουλία του Αθανασίου και μελετώντας τις σπουδαίες Αναφορές του μετά από κάθε εκπαιδευτική ημερίδα του Παραρτήματός του, όχι μόνον αντιλαμβανόμαστε τη μεγάλη Αξία της Παραδοσιακής Τοξοβολίας ακόμη και σε τομείς που δε φανταζόμαστε αλλά επιβεβαιώνουμε και την ανίκητη δύναμη που κρύβει κάθε Άνθρωπος να μάχεται νικηφόρα και με χαμόγελο τη πιο αντίξοη μοίρα!  

     Έχοντας "αγκαλιάσει" ένα πολύ ιδιαίτερο "Κοινό" ο Αθανάσιος έχει πια αφιερωθεί σε μία αποστολή η οποία κοσμεί την Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" και δικαιώνει τις προσδοκίες της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας" της οποίας οι βλέψεις περνούν μέσα από το φιλοσοφικό κατώφλι της τυφλότητος ενός αρχαρίου ο οποίος όσα κι αν βλέπει θεωρεί ότι αυτά είναι ελάχιστα κι ασήμαντα, κρύβοντάς του όσα αμέτρητα σημαντικά θα έπρεπε να δει! Και, χωρίς καμία διάθεση "οίκτου" προς εκείνους που διόλου δε τον χρειάζονται, ο Αθανάσιος και το Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" με τη προσπάθεια που ανέλαβαν, προάγοντας την πρόοδο των τυφλών σε μία αμιγώς στοχαστική άσκηση, προάγουν τη δύναμη όλων ημών που νομίζουμε ότι "βλέπουμε" ...παραβλέποντας τα όσα η "όρασή" μας κρατά στη σκιά του παραβλέπειν... και, δυστυχώς, αγνοείν! 

     Έτσι, με την τελευταία Αναφορά της εκπαιδευτικής ημερίδος του ο Αθανάσιος μας καθιστά κοινωνούς των ιδιαιτεροτήτων διδασκαλίας της Παραδοσιακής Τοξοβολίας σε συνανθρώπους μας οι οποίοι ουδέποτε σχημάτισαν την εικόνα ενός Τόξου, από το να το εξαγάγουν από τη θήκη του, να εντοπίσουν τη χορδή, να το οπλίσουν και, τελικώς να τοξεύσουν ! 

     Η διδασκαλία της Τοξοβολίας σε τυφλούς δείχνει, εξ αρχής, μία μυσταγωγία μετασχηματισμού της αφής σε εικόνα, όπως και όλη η διαδικασία της αναπτύξεως αυτής της απουσιάζουσας αισθήσεως σε άτομα τα οποία καλούνται να επιβιώσουν σε μία κοινωνία βλεπόντων. Όλοι εμείς που τοξεύουμε, επί παραδείγματι, ουδέποτε σταθμίσαμε το τι σημαίνει για έναν τυφλό να εντοπίσει τη χορδή του Τόξου του βγάζοντάς το από τη θήκη. Τι σημαίνει να ξεχωρίσεις αμέσως το βασικό αυτό παρακολούθημα του όπλου σου, άνευ του οποίου δεν υπάρχει ...όπλο! Κι αυτό με υπομονή και περισσότερη αγάπη, ο Αθανάσιος το μεταφέρει στους μαθητές του.

     Όταν οι υφασμάτινες θήκες ανοίξουν η αφή θα είναι εκείνη που θα πρωταγωνιστήσει ώστε ο μαθητής να μορφώσει "εικόνα" του όπλου του και της καθοριστικής σχέσεως Τόξου και χορδής, όμως, αυτό είναι μόνον η αρχή. Ο τυφλός μαθητής θα πρέπει να αφεθεί στο χρόνο και στις προσεγγίσεις του ώστε να αντιληφθεί τον συνδυασμό των δύο βασικών μερών του όπλου του πριν αναλάβει και το τρίτο, το βέλος.

     "Ο Ευάγγελος δεν είχε την παραμικρή πρότερη ιδέα περί τόξου και τοξοβολίας γενικά. Όταν παροτρύνθηκε να πιάσει το τόξο του κατά βούληση θεώρησε οτι η λαβή του βρίσκεται σε ένα εκ των άκρων του τόξου (πλησίον του σημείου εγκαθιδρύσεως της χορδής). Επίσης ήταν εξαιρετικά σφιγμένος με κακή στάση σώματος. Παρόλα αυτά μετά το πέρας της Προπονήσεως η βελτίωσή του ήταν εμφανής και αισθητή. Στον κύκλο που σχηματίσαμε δεν είχαμε παρά να μοιραστούμε μόνο χαρά και θετικές σκέψεις.", σημειώνει στην Αναφορά του ο Αθανάσιος, μεταφέροντάς μας μια από τις παραμέτρους της διδασκαλίας της Σχολής του.

     Και με υπομονή κι επιμονή, αφήνοντας τα χέρια να συμπληρώσουν τα μάτια, ο πραγματικός Δάσκαλος θα μεταδώσει τη γνώση ακόμη και σ΄ εκείνο το μαθητή που θεωρείται με μιαν επιπόλαιη ματιά ως αδύναμος να τη δεχθεί, ακόμη και στη πλέον ακραία εκδοχή της.

     Και αν προσέξουμε την ακρίβεια χειρισμών αυτής της νέας Τοξότριας που οπλίζει το Τόξο της χωρίς τη βοήθεια της οράσεως παρά μόνον με την αφή και το ένστικτο, θα διαπιστώσουμε όλοι εμείς οι "βλέποντες" ομότεχνοί της ότι μας βάζει τα ..."γυαλιά"!

     Διότι, για να φτάσεις στο τελικό αποτέλεσμα και να δεις τη γαλήνη και το χαμόγελο στο πρόσωπο του μαθητή σου το μονοπάτι είναι δύσβατο, αλλά όσο πιο δύσβατο τόσο πιο ωραίο, όσο τα απάτητα  εκείνα μονοπάτια σε απλησίαστα μέρη που καμιά περπατησιά δε τους χαλά τη φυσικότητα. Κι αυτό ο Αθανάσιος φαίνεται να το έχει ανακαλύψει...

     Βεβαίως, ο Αθανάσιος δε θα ήταν ποτέ δυνατόν να αρκεσθεί στη προσφορά της Παραδοσιακής Τοξοβολίας προς τους συγκεκριμένους συνανθρώπους μας, αλλά σκέφθηκε ότι για την καλύτερη πρόσληψη των οφελών της θα ήταν απαραίτητο, προηγουμένως, να τους βελτιώσει και την όλη φυσική τους κατάσταση. 

     Εύλογα, ο Αθανάσιος σκέφθηκε ότι ένα άτομο με περιορισμένη όραση φυσικό είναι να διέρχεται μία καθημερινότητα με συνεπαγόμενη περιορισμένη κινητικότητα, κάτι που κάθε άλλο παρά ευνοεί μια καλή φυσική κατάσταση. Και, εκτός της Παραδοσιακής Τοξοβολίας ανέλαβε τη πρωτοβουλία να επιχειρήσει και τη σωματική βελτίωσή τους, μάλιστα, επικεντρούμενος και πολύ σοβαρά με τις παραμέτρους της. Έτσι, στη τελευταία Αναφορά του, επιπλέον, ο Αθανάσιος παρατηρεί: 

     «Μετά το τέλος της Προπονήσεως υπέβαλα όλους σε μία δοκιμασία άσχετη με την καθαυτού τόξευση αλλά απολύτως σχετική με την μυική μνήμη και τους παράγοντες που την επηρεάζουν. Θα κάνω ανάλυση σε ξεχωριστή Αναφορά γενικών παρατηρήσεων. Αυτό που θα πω εδώ είναι οτι φαίνεται να υπάρχει και μία άλλη διάσταση στο θέμα γενικά της εκγυμνάσεως ενός ανθρώπου. Διακρίνω αμυδρά μέσα από τον πειραματισμό οτι για παράδειγμα ένας δρομέας δεν εξαρτάται εάν θα γίνει τέλειος μόνο από την αερόβια ικανότητά του, την μυική εκρηκτικότητα, την διατροφή, τα πολλά χιλιόμετρα Προπονήσεως, την τεχνική και όσα άλλα στα οποία δίδεται το βάρος. Φρονώ οτι υπάρχει ένα λεπτό νήμα που συνδέει τον φόβο με την μυική μνήμη και το οποίο ως άλλο υποσυνείδητο επηρεάζει άμεσα και καθοριστικά την όποια τεχνική ή γνώση επιδιώκεται να εμπεδωθεί από έναν πολεμιστή, ή έναν άθλητή, ή ένα τυφλό, φαλκιδεύοντάς τα.»

     O Aθανάσιος Ψωρομύτης, συνέλαβε σε βάθος τη κωδική λέξη του εμβλήματος των "Ελλήνων Κενταύρων" που δεν είναι άλλη από το Θάνατο, την αποσυμβόλισε και κατάφερε ως πραγματικός στρατιώτης-στοχαστής να φιλοσοφήσει επιβεβαιώνοντας τον κοντοπατριώτη του Δημήτρη Λιαντίνη ο οποίος στην ομιλία του ενώπιον ακροατηρίου στρατιωτικών ιατρών:

                      

     "Τί είναι "Φιλοσοφία"; Ένα πράγμα είναι "Φιλοσοφία". "Φιλοσοφία" είναι ο στοχασμός του Ανθρώπου απάνω στο φαινόμενο "Θάνατος". Η Φιλοσοφία είναι απλό πράγμα, ο καθένας μας φιλοσοφεί. "Φιλοσοφία" σημαίνει ότι σκέπτομαι, στοχάζομαι και προσπαθώ να βρω τον καλύτερο τρόπο, ένα γεωδετημένο, που έχει πολλές συμβολές και συνιστώσες, για να ζήσω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη ζωή μου, αυτά τα είκοσι, τριάντα, πενήντα, εβδομήντα χρόνια που μου ορίστηκαν να ζήσω. Αυτό θα πει, απλά, "Φιλοσοφία". Και ξέρουμε πολλούς απλοϊκούς ανθρώπους που δεν έχουν και τίτλους και περγαμηνές οι οποίοι φιλοσοφούν και ζουν μια πολύ ωραία ζωή. Λοιπόν, σ΄ αυτή την "οπτική" λέει ο Πλάτων: "Φιλοσοφία" εστι μελέτη "θανάτου" ... κατά την έννοια ότι στοχάζομαι πάνω στο δικό μου θάνατο ... Στη συνέχεια, ο Πλάτων θα μας πει ότι "οι ορθώς φιλοσοφούντες αποθνήσκειν μελετώσιν", όσοι φιλοσοφούν σωστά δε κάνουν τίποτε άλλο παρά να μελετούν πώς θα πεθάνουν "και το τεθνάναι αυτοίς ήκιστα φοβερόν" ... και όταν θα ρθει η ώρα να πεθάνουν δε φοβούνται το θάνατο"!

     Έτσι, ο νεαρός Μεσσήνιος Συνασκούμενός μας,  έκανε πράξη την "ουσία" της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία δεν είναι μία απλή αθλητική περίπτωση αλλά ένα σχολείο πνεύματος, φιλοσοφώντας, ...εφιπποτοξοτικώς, επάνω στον άξονα του θανάτου και επιδιώκοντας με το στοχασμό του τη βελτίωση της ζωής της δικής του και των τυφλών συνανθρώπων μας, ώστε να καταφέρει να γεμίσει με φως κάποια σκοτεινά "μάτια" με πρώτα απ΄ όλα τα δικά μας.