ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

IΠΠΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

     Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" ακολουθούν ένα μοναδικό πρόγραμμα Ιππικής Εκπαιδεύσεως υπό την μορφή Διμήνων Σχολείων Ιππικής.  Τα Δίμηνα Σχολεία Ιππικής είναι συγκεκριμένες χρονικές περίοδοι κατά τις οποίες συμμετέχει περιωρισμένος αριθμός εκπαιδευομένων ακολουθώντας καθημερινό, εντατικό, τετράωρο εκπαιδευτικό πρόγραμμα μετά το επιτυχές πέρας του οποίου και κατόπιν εξετάσεων, διαπιστεύονται ως Εφιπποτοξότες αλλά και Εκπαιδευτές Εφιπποτοξοτών. Οι πιστοποιούμενοι απόφοιτοι του εκπαιδευτικού μας προγράμματος, ασφαλώς, αποτελούν κορυφαίους Ιππείς οι οποίοι μπορούν να εκπαιδεύσουν στην κοινή Ιππασία. Άξονες του εκπαιδευτικού μας προγράμματος είναι η Φυσική Ιππική όπως, πρώτος, ο Ξενοφών την καθώρισε αλλά και η εξατομίκευση της εκπαιδεύσεως, ώστε να εξασφαλίζεται επιτυχές αποτέλεσμα. Όλα τα μαθήματα αλλά και οι τελικές εξετάσεις κινηματογραφούνται και φωτογραφίζονται ώστε η Διοίκηση των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" να αποδίδει λόγο στην "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" για την επάρκεια αλλά και την στατιστική αποτελεσματικότητα της Ιππικής Εκπαιδεύσεως των Ελλήνων Εφιπποτοξοτών.  

     Η Ιππική Εκπαίδευση των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" βασίζεται στο εκπαιδευτικό εγχειρίδιο "ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΝΕΟΛΕΚΤΟΥ ΙΠΠΟΥ ΣΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΙΠΠΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ" το οποίο συνέγραψε ο πρώτος Έλληνας Εφιπποτόξότης  ο οποίος εισήγαγε (2005) την Έφιππη Τοξοβολία στην Ελλάδα, Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης, μαθητής του, Μαγυάρου, παγκόσμιου πρωταθλητού της Έφιππης Τοξοβολίας Kassai Lajos και απόφοιτος της Σχολής Ανώτερης Ιππασίας του Αυτοκρατορικού Ιπποφορβείου της Kobilarna Lipica.

Ο Ιδρυτής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης.

     Η πιστή εφαρμογή του προγράμματος της Ιππικής Εκπαιδεύσεως των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ανήκει πάντοτε στην δικαιοδοσία και την ευθύνη του Αρχηγού της Ομάδος Δημητρίου Χρήστου (Αρπάλυκου) ο οποίος είναι και ο Εκπαιδευτής της Ομάδος.

Ο Αρχηγός των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

Δημήτριος Π. Χρήστου

(Αρπάλυκος) 

Bασικό Σκεπτικό

     Ενστερνιζόμενοι την βασική αρχή της Φυσικής Ιππασίας επιχειρούμε να κάνουμε τον Άνθρωπο-μαθητή να προσεγγίσει τον Ίππο-Δάσκαλο και όχι το αντίστροφο όπως ισχύει στη λεγόμενη "δυτική Ιππασία".

     Ακολουθούμε την "οδό" της συνειδητής και σε βάθος γνώσεως και κατανοήσεως των συναισθημάτων κι επιθυμιών του Ίππου προκειμένου να επιτύχουμε την συνεργασία του μαζύ μας και δεν τον εξαπατούμε με πρόσκαιρες "δωροδοκίες" και/ή βία! Έτσι, εξασφαλίζουμε τη θετική του διάθεση σε όλη την εκπαίδευση αποφεύγοντας αντιδράσεις πάντοτε αρνητικές για την πρόοδο του Ιππέως.

Γενικά

    
Στην Σχολή μας γίνονται δεκτοί μαθητές και των δύο φύλων, ασχέτως ηλικίας και σωματοτύπου. Αυτό σημαίνει ότι μας είναι ευπρόσδεκτοι τόσο οι αθλητικοί σωματότυποι όσο και οι μη. Για τους μη αθλητικούς (αγύμναστους, σχετικώς υπέρβαρους κλπ) ακολουθείται ειδικό πρόγραμμα προθερμάνσεως εδάφους ώστε να βελτιωθούν και να αποκτήσουν μία σχετική ευκαμψία η οποία και τους ίδιους θα βοηθήσει κατά το μάθημα και τον Ίππο. Κάποιοι μαθητές απορούν που τους ζητούμε να κάνουν ένα δεκάλεπτο «σχοινάκι» ή κάποιες προθερμαντικές διατάσεις πριν εφιππεύσουν, αλλά εμείς έχουμε τους λόγους μας…  Άλλωστε, για μας η Ιππασία είναι μία ολοκληρωμένη εφαρμογή σωμασκίας.

     Εδώ ο αρχάριος θα βοηθηθεί να ξεπεράσει το φυσικό δέος του προς το  μεγάλο και δυνατό πλάσμα πλάι στο οποίο θα βρεθεί για να ιππεύσει, ώστε να εξοικειωθεί μαζύ του και η Ιππασία να του γίνει χαρά και όχι άγχος. Η διαδικασία αυτή θα ξεκινήσει από το έδαφος, συστηματικά, μεθοδικά, πολύ πριν ο αρχάριος βρεθεί πάνω στον Ίππο. Αυτή η φάση η οποία παραλείπεται από όλους κατά κανόνα, είναι το σημείο αναφοράς που θα καθορίσει την μετέπειτα εξέλιξη του αρχαρίου με τον Ίππο και την Ιππασία. Αυτή η κοινή σχέση συνεργασίας Ανθρώπου και Ίππου «σφραγίζεται» από την πρώτη στιγμή της επαφής τους κι εμείς δίνουμε μεγάλη προσοχή ώστε αυτή η «πρώτη στιγμή», η οποία έχει τους δικούς της κανόνες, να είναι επιτυχής!

     Η ορολογία που έχουμε καθιερώσει στη διδασκαλία μας είναι η παραδεδεγμένη ελληνόγλωσση ορολογία της Ιππικής που διαμορφώθηκε στον Ελληνικό Στρατό ο οποίος ήταν ο βασικός φορέας Ιππικής στη χώρα μας. Η ορολογία μας δεν βαρύνεται με ξενικές προσμίξεις (και δη τουρκικής καταγωγής) που δημιουργούν σύγχυση στον Έλληνα Ιππέα! Και ο μαθητής μας (αλλά και οποιοσδήποτε άλλος ενδιαφερόμενος) μπορεί να γίνει κοινωνός της είτε μέσα από τις σελίδες του εκπαιδευτικού εγχειριδίου μας, είτε (δωρεάν) από τις σελίδες του ηλεκτρονικού διαδικτυακού μας ιστοτόπου.

     Πρώτη μας μέριμνα είναι η διδασκαλία της αρχικής προσεγγίσεως του Ίππου από τον μαθητή, μια διαδικασία η οποία είναι απαραίτητη ώστε ο Ίππος να αναγνωρίσει τον συνεργάτη και αρχηγό του στο πρόσωπο του μαθητή που τον πρωτοπλησιάζει. Για την διαδικασία αυτή η οποία έχει διεθνώς ονομασθεί «Κύκλος προσεγγίσεως του Αρχηγού» έχουν τοποθετηθεί πολλοί μεγάλοι Δάσκαλοι της Φυσικής Ιππασίας με πλέον γνωστό τον Klaus Ferdinand Hempfling. Γνωρίζοντας ότι ο Ίππος είναι ζώο αγέλης, θα αναπαραστήσουμε την διαδικασία που θα ακολουθούσε ο αρχηγός του κοπαδιού του για να τον πλησιάσει, υποκαθιστώντας τον τετράποδο αρχηγό με τον αρχάριο μαθητή. Έτσι, χωρίς να χρειασθεί καμιά άσκηση βίας από μέρους του Ανθρώπου ο Ίππος θα τον αναγνωρίζει ως αρχηγό του και θα συνεργάζεται χωρίς ανταγωνισμούς μαζύ του. Η διαδικασία αυτή γίνεται πάντα σε ανοικτό χώρο όπου ο αρχάριος διδάσκεται να πλησιάσει τον Ίππο σωστά ακολουθώντας τους κανόνες της αγέλης, δηλαδή, τον «Κύκλο προσεγγίσεως του Αρχηγού».

     Στον Σταύλο

     Η Ιππική ξεκινά από τον Σταύλο και καταλήγει σ'  αυτόν, με κύριο στοιχείο την Ιπποκομία, δηλαδή, την περιποίηση του Ίππου που θα είναι η «γέφυρα» η οποία θα συνδέσει τον μαθητή με τον πραγματικό “δάσκαλό” του τον Ίππο. Με λίγα λόγια, η Ιπποκομία είναι το θεμέλιο της Ιππασίας! Για αυτό και οι σταυλίτες μας δεν αναμειγνύονται καθόλου στην καθαριότητα, επίσαξη και απόσαξη, κάτι που αφήνεται για εκπαιδευτικούς λόγους στη φροντίδα των μαθητών μας.

     Στην Ιπποκομία τα δύο πλάσματα θα συνδεθούν καλύτερα, θα ανταλλάξουν συναισθήματα, παιγνίδι και χάδια χωρίς να παρεμβάλλεται η ανάγκη συν-"αλλαγής" και συν-"εργασίας". Εδώ ο Ίππος θα αντιληφθεί ότι ο μαθητής είναι ο φροντιστής του, ο θεράπων του, πολύ πριν ανεβεί στη ράχη του για να του ζητήσει συνεργασία.

     Η Ιππασία είναι μία πολυεπιστήμη και μία πολυσωμασκία, ένα άθροισμα γνώσεων και ικανοτήτων των οποίων ο ασφαλής συνδυασμός απαιτεί την πλήρη προσοχή και πειθαρχία του μαθητή. Και όταν πρόκειται περί Σχολής όπου εργάζονται και ασκούνται ταυτοχρόνως περισσότεροι του ενός μαθητές με περισσότερους του ενός Ίππους, τότε η προσοχή και πειθαρχία πρέπει να εντείνονται προς αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων. Για τον λόγο αυτό, στη Σχολή μας καθιερώνουμε την σιωπηρή προσήλωση στην εκτέλεση των οδηγιών του Εκπαιδευτή χωρίς αυτό να σημαίνει μείωση της χαράς του μαθήματος ή του κεφιού των μαθητών. Όλοι χαιρόμαστε το μάθημά μας αλλά σε κάθε φάση που απαιτεί αυτοσυγκέντρωση και σωστό χειρισμό, τα στόματα κλείνουν και λειτουργεί ο νους ώστε το μάθημα πραγματικά να καταλήγει πάντα μια ασφαλής, διδακτική, ωφέλιμη  και ευχάριστη εμπειρία!

     Αν και στη Φυσική Ιππασία δεν είναι απαραίτητη η δυτική ιπποσαγή, ο μαθητής μας θα την διδαχθεί στην κάθε λεπτομέρειά της. Θα μάθει την ορολογία και τα μέρη της Ιπποσαγής καθώς και την τέχνη της Επισάξεως όπως ακριβώς είναι καθιερωμένη για κάθε ιππικό άθλημα και θα διδαχθεί να την εφαρμόζει σωστά στον Ίππο και από τις δύο πλευρές του στον ταχύτερο δυνατό χρόνο και με την καλύτερη δυνατή ακρίβεια.

     Την ύλη του μαθήματος της Ιπποσαγής κι Επισάξεως την πρωτοπαρουσιάζει ο Εκπαιδευτής σύμφωνα με τα περιεχόμενα του εκπαιδευτικού εγχειριδίου μας και κατόπιν ένας-ένας οι Εκπαιδευόμενοι την ξανα-παρουσιάζουν ενώπιον όλων. Έτσι, μία δύσκολη θεωρητική πτυχή της Ιππικής γίνεται κτήμα όλων των Εκπαιδευομένων και διασώζεται η Ελληνική ιππική ορολογία μέσα από τη λειτουργία της Σχολής μας.

     Στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" οι Εκπαιδευόμενοι αντιμετωπίζονται με τον ίδιο σεβασμό αλλά και την ίδια απαιτητικότητα ανεξαρτήτως φύλου ή ηλικίας, όπως συμβαίνει στις Κοινότητες των Πολεμιστών! Επί παραδείγματι, ένας λιλιπούτειος πιτσιρίκος θα μάθει να προετοιμάζει όχι ένα "παιδικό" Ιππάριο αλλά έναν κανονικό Ίππο με κάθε τρόπο αλλά με την ίδια αποτελεσματικότητα όπως κι ο κάθε μεγαλύτερός του. Ο Νικόλας μπορεί να είναι πολύ μικρόσωμος για τον τεράστιο Ίππο που του εμπιστευθήκαμε να επισάξει, μπορεί να μη τον φτάνει καν ώστε να ανεβάσει τη σέλλα στη ράχη του αλλά μια καρέκλα και η παιδική ...αυτοπειθαρχία είναι αρκετά για να επισαχθεί σωστά ο Ίππος και, κυρίως, να διαμορφωθεί ένας σωστός χαρακτήρας για το νεαρό Ελληνόπουλο!

     Και δεν θα αρκεστούμε, απλώς, στα βασικά, αλλά απαιτούμε την τελειότητα απίο τον μικρό Νικόλα ο οποίος, μόλις ρυθμίσει και το έποχο δε θα παραλείψει να τεντώσει και τα εμπρόσθια σκέλη του Ίππου του ώστε να διευθετήσει και το δέρμα προκειμένου να αποφευχθούν κακώσεις από τις πτυχώσεις που προξενεί το έποχο! Ο Νικόλας θα χειρισθεί αποτελεσματικά σαν ενήλικας τον ...18 φορές δυνατότερό του Ίππο ώστε να ολοκληρώσει την τελεία Επίσαξη!

     Παραλλήλως, η Μητέρα του Νικόλα, Πανεπιστημιακή Καθηγήτρια με 10ετή διδακτική προσφορά, "Ανθρωπος του Γραφείου", αφού εκτελέσει όλες τις προβλεπόμενες σταυλικές υποχρεώσεις και επισάξει το ίδιο σωστά με τον νεαρό γιο της, θα ολοκληρώσει κι αυτή την τέλεια Επίσαξη με τεντώματα των εμπρόσθιων ποδών του Ίππου επιβεβαιώνοντας ότι ένας πνευματικός Άνθρωπος σε τίποτε δεν υστερεί από έναν δυνατό και ολοκληρωμένο Πολεμιστή!

     Ακόμη ένα ακατανόητο καθιερωμένο λάθος διορθώνεται από την διδασκαλία μας. Δεν εφαρμόζουμε την σαγή μόνον από την αριστερή πλευρά του Ίππου αλλά και από τις δύο πλευρές του για μία σειρά σοβαρών λόγων που αγνοούν οι πολλοί. Η επιτυχία μας έγκειται στο ότι σε πολλά σημεία η δική μας διδασκαλία είναι τεκμηριωμένα ρηξικέλευθη και αρνούμεθα να διαιωνίζουμε τυποποιημένα λάθη. Έτσι, φτάνουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα διατηρώντας σταθερά μηδενικό τον δείκτη ατυχημάτων στη Σχολή μας, κάτι στο οποίο δίνουμε ιδιαίτερη σημασία, αφού για μας η Ιππασία πρέπει να είναι χαρά! Όταν ο Ίππος επισαχθεί και με τον τρόπο που γίνεται η Επίσαξη και πριν εγκαταλείψει την φάτνη του, αντιλαμβάνεται ότι, πλέον, καλείται να εκτελέσει τις εντολές του Ανθρώπου που τον αναλαμβάνει.

     Επιδιώκουμε πάντοτε να εξασφαλίζουμε την ηρεμία και την συνεργασιμότητα του Ίππου πριν αυτός μπει στο Ιππευτήριο. Όταν ο Ίππος βρεθεί στον στίβο, θα είμαστε βέβαιοι ότι η ψυχολογία και η συμπεριφορά του θα είναι ασφαλείς για τους μαθητές μας αλλά και για τον ίδιο. Πώς εξασφαλίζεται αυτό; Πέραν από τον "Κύκλο Προσεγγίσεως του Αρχηγού", η σωστή ρυταγώγηση θα συνδέσει Ίππο και Ιππέα, θα χαλαρώσει τον Ίππο και θα αποκαλύψει στον Ιππέα τις ιδιαιτερότητες κινήσεως και συμπεριφοράς του Ίππου με αποτέλεσμα την πρόληψη κάθε δυσάρεστου αιφνιδιασμού.

     Αυτή η ρυταγώγηση αποτελεί το "κλειδί" της παραπέρα επιτυχημένης συνεργασίας Ίππου και Ιππέως αλλά το συγκεκριμένο "κεφάλαιο" της Ιππικής απαιτεί μακρά ανάλυση η οποία δεν "χωρά" στην συγκεκριμένη ενδεικτική "σκιαγράφηση" ενός μαθήματος Ιππασίας της Σχολής μας. Όταν ο Ίππος επισαχθεί και με τον τρόπο που γίνεται η Επίσαξη, αντιλαμβάνεται ότι, πλέον, προσλαμβάνει κι εκτελεί τις εντολές του Ανθρώπου που τον αναλαμβάνει. Η έξοδος από την φάτνη γίνεται πάντα με παράγγελμα και με συγχρονισμένο βηματισμό Ανθρώπου και Ίππου αφού αυτό αποτελεί μία πολύ κρίσιμη φάση του μαθήματος. Άνθρωπος και Ίππος προσηλώνονται στο άκουσμα του ήχου της σφυρίχτρας του Εκπαιδευτή για να ξεπροβάλλουν στην πόρτα της φάτνης κατευθυνόμενοι στο Ιππευτήριο.

     Πάντα συντεταγμένοι και με συγχρονισμό, τηρώντας τα ενδιάμεσα μήκη αποστάσεων ασφαλείας, μαθητές και ρυταγωγούμενοι Ίπποι θα κινηθούν προς το Ιππευτήριο.

Στο Ιππευτήριο

     Μπαίνοντας στο Ιππευτήριο, οι μαθητές θα συνεχίσουν να ρυταγωγούν συντεταγμένα και αμφίδρομα προς τον στίβο τους Ίππους τους σε βάδην εργασίας. Όταν ακούγεται ο ήχος της σφυρίχτρας μαθητές και Ίπποι ακινητούν ταυτοχρόνως και ξαναξεκινούν με το επόμενο σφύριγμα. Ο νους συντάσσεται, η κίνηση εναρμονίζεται, η σχέση επιτυγχάνεται από το έδαφος! Αυτή είναι η ρυταγώγηση, το "θεμέλιο" του μαθήματός μας! Μετά θα ακολουθήσει ένα συναρπαστικό παιγνίδι!

     Ειδικές ασκήσεις θα επιτρέψουν στον αρχάριο να κατανικήσει το (φυσικό) δέος του προς το ογκωδέστερο και πλέον δυνατό πλάσμα που λέγεται "Ίππος"!

     Όλοι θα περάσουν κάτω από την κοιλιά του Ίππου αρκετές φορές κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μη προκαλέσουν την οιανδήποτε αντίδρασή του, αλλ΄ αντιθέτως να τον ηρεμήσουν και να τον υποχρεώσουν να τους εμπιστευθεί ακόμη περισσότερο.

     Η άσκηση αυτή, αν και απολύτως απαραίτητη, αποφεύγεται γενικώς σε όλους τους Ομίλους "δυτικής Ιππασίας" διότι θεωρείται πολύ επικίνδυνη... Εμείς δεν τη παραλείπουμε ποτέ!

     Κατόπιν μαθητές και Ίπποι κατευθύνονται και παρατάσσονται ακίνητοι στο κέντρο του Ιππευτηρίου για να εφιππεύσουν, κάτι που γίνεται επίσης συντεταγμένα.

     Ο συγχρονισμός ασκεί, εκπαιδεύει, αυτοσυγκεντρώνει και ομογενοποιεί την Ομάδα η οποία αποτελεί το «κύτταρό» μας. Και νά 'μαστε πάνω στις σέλλες μας, ήρεμοι, χαρούμενοι επάνω στους ήρεμους και χαρούμενους τετράποδους «συνεργάτες» μας για ν’ αρχίσουμε την εργασία. Αν γυρίσουμε προς τα πίσω θα δούμε πολλά «σκαλοπάτια» να μας έχουν φτάσει ως αυτή τη στιγμή, πολλά «σκαλοπάτια» τόσο απαραίτητα τα οποία, δυστυχώς, κάποιοι «άλλοι» παραλείπουν. Ο δείκτης ατυχημάτων θα είναι ο αμείλικτος κριτής για το "ποιος", τελικώς, έχει δίκιο…

     Κατά απαρέγκλιτο κανόνα, αμέσως μετά την εφίππευση ακολουθεί μία σειρά διατατικών προθερμαντικών ασκήσεων του μαθητή ώστε να βρεθεί μυοσκελετικώς επαρκής για την εκτέλεση του κυρίως εκπαιδευτικού του προγράμματος.

     Η Προθέρμανση δε νοείται να παρακαμφθεί σε καμία περίπτωση. Δυστυχώς, η ...εργολαβική "διδασκαλία" της Ιππασίας αγνοεί την ζωτική αυτή εκπαιδευτική φάση που λέγεται "Προθέρμανση" με αποτέλεσμα όχι μόνον μυοσκελετικούς τραυματισμούς και κράμπες αλλά και "καταστροφή" ολοκλήρων μαθημάτων που, τελικώς, πάνε "χαμένα".

     Όλοι οι μαθητές μας εκπαιδεύονται στην Γυμνιππευτική η οποία εξασφαλίζει άριστο, βαθύ και ασφαλές, «κάθισμα» στον Ιππέα. Γυμνιππευτική είναι ένα πρόγραμμα ισορροπιστικών ασκήσεων επάνω σε έναν Ίππο "γυμνό" από Ιπποσαγή με δυνητική εξαίρεση την σελλίσκη και/ή τον συραγωγέα.

     Η χρήση συραγωγέως με κανονική Ιπποσαγή (σέλλα) δεν αποτελεί "Γυμνιππευτική" σε καμία περίπτωση και αυτή είναι μία συνειδητή ή ασυνείδητη απάτη την οποία διαπράττουν αδαείς ή φυγόπονοι "Εκπαιδευτές" Ιππασίας ξεγελώντας τους εαυτούς τους και τους ατυχείς μαθητές τους! Η επί σέλλας συραγώγηση Ιππέως δεν είναι "Γυμνιππευτική" αλλά μέρος ενός τακτικού μαθήματος το οποίο είναι απαραίτητο ακόμη και σε εμπειρότατους, παλαιούς, Ιππείς προκειμένοιυ να διατηρούν το "κάθισμά" τους, αλλά πάντως δεν αποτελεί "Γυμνιππευτική". 

     Η Γυμνιππευτική αποτελεί το επόμενο "κλειδί" της ασφαλούς και σωστής ιππεύσεως. Θα "μεταφέρει", ελεγχόμενα, τον Ιππέα σε ακραίες ισοροοπιστικές καταστάσεις ώστε να είναι ενήμερη η μυϊκή μνήμη όταν θα τις αντιμετωπίσει αιφνιδιαστικά, κάτι που αποτελεί συνεχές ενδεχόμενο στην Ιππασία. 

     Με την Γυμνιππευτική θα ξεπεράσουμε κάθε φόβο διαταραχής της ισορροπίας μας λόγω της κινήσεως του Ίππου και θα εμπιστευθούμε ακόμη περισσότερο τον τετράποδο συνεργάτη μας. Μάθημα αρχαρίου, στη Σχολή μας δεν νοείται χωρίς Γυμνιππευτική, μετά και άνευ σελλίσκης.

    Και βεβαίως, για εμάς τους Εφιπποτοξότες, η Γυμνιππευτική περιλαμβάνει ακόμη περισσότερες ασκήσεις, όπως εκείνες με Τόξο επάνω στη ράχη του Ίππου μας. Ας μη ξεχνάμε ότι η εκπαίδευση των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" είναι και πρέπει να είναι η κορυφαία Ιππική Εκπαίδευση λόγω των υψηλών απαιτήσεων της πολεμικής τέχνης μας! 

     Αυτό είναι κάτι υποχρεωτικό για όλους τους μαθητές μας, ανεξαρτήτως ηλικίας και σωματοτύπου, ώστε από το πρώτο μάθημα να εξασφαλίζεται το ασφαλές "κάθισμα" του Ιππέως.  

     Η Γυμνιππευτική είναι το «θεμέλιο» της Ιππασίας και αποτελεί μία διαδικασία ιδιαίτερα υπεύθυνη και κοπιαστική για των Εκπαιδευτή ο οποίος θα πρέπει να έχει εντεταμένη την προσοχή του στον έλεγχο του Ίππου και την διατήρηση του μαθητή εντός των ορίων ισορροπίας, παραμένοντας συνεχώς υποχρεωμένος σε εφευρετικότητα ασκήσεων ώστε να προωθεί τον μαθητή του σε ανάπτυξη της ισορροπιστικής ικανότητός του.

     Στη Γυμνιππευτική ο μαθητής θα βελτιώσει κάθε σημείο του σώματός του ώστε όλες αυτές οι επί μέρους βελτιώσεις να καταλήξουν στη συνισταμένη του σωστού «καθίσματος»! Θα διορθωθεί η καθετότητα του αυχένος, η ευθυτένεια του κορμού, η χαλαρότητα ώμων, χειρών, λεκάνης και ποδών ‘ πάνω απ΄ όλα, η ισορροπιστική αντιληπτικότητα και ιππευτική αυτοπεποίθηση. Το μάτι και ο νους του Εκπαιδευτή στη Γυμνιππευτική θα πρέπει να λειτουργούν πυρετωδώς για να προβλεφθεί όχι μόνο το απρόβλεπτο αλλά και η απροσεξία κάποιας ατελείας που θα μπορούσε να παραμείνει χωρίς διόρθωση.

     Δυστυχώς, η εμπορικοποιημένη "διδασκαλία" της Ιππασίας στους διαφόρους "Ομίλους" αγνοεί την Γυμνιππευτική η οποία είναι εξαιρετικώς επίπονη και κοστοβόρα για τον ίδιο τον Εκπαιδευτή, όμως πρόκειται περί του ουκ άνευ! Με την Γυμνιππευτική, το ασφαλές φυσικό "κάθισμα" της Φυσικής Ιππασίας είναι δεδομένο! 

     Για τον κοινό Εκπαιδευτή η Γυμνιππευτική είναι μια μεγάλη ευθύνη, για τον Εκπαιδευτή Εφιπποτοξοτών μια τεράστια ευθύνη αλλά και μία αυτονόητη υποχρέωση.

     Η Κιναισθησία θα πρέπει να είναι ιδιαιτέρως ανεπτυγμένη σε έναν Ιππέα και οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" ασκούνται στην ανάπτυξή της.

     Αυτό το επιτυγχάνουμε με πολλές ασκήσεις τις οποίες εκτελούν επιμελώς και με επαναληπτικότητα όλοι οι μαθητές μας.

     Από το πρώτο, ήδη, μάθημα, ο αρχάριος θα κληθεί να οδηγήσει τον Ίππο του με ολοένα και περιοριζόμενη τη βοήθεια της οράσεως.

     Θα διευθύνει με ακρίβεια τον Ίππο του επάνω από βαλβίδες, μάλιστα και σε σχηματισμό δύο ή και περισσότερων Ίππων.

     Κατόπιν, θα διευθύνει με ανάστροφο "κάθισμα" τον Ίππο του και συχνά σε σχηματισμό, σε επίπεδη εργασία.

     Πάντοτε με τα μάτια κλειστά, ο μαθητής θα διέλθει από υπερυψωμένες βαλβίδες πριν τα υψηλότερα εμπόδια.

    Όταν θα κληθεί ο μαθητής να περάσει υψηλότερα εμπόδια το "κάθισμά" του και η ηρεμία του θα είναι δεδομένα! Και, βεβαίως, η υπερπήδηση εμποδίων με ανάστροφο "κάθισμα" θα έρθει, με τη σειρά της, να ενισχύσει την υψηλή Κιναισθησία του Εκπαιδευομένου!

      Η Αλληλοδιδακτική είναι ακόμη μία σημαντική εκπαιδευτική παράμετρος του συστήματός μας και αρχίζει ήδη από το τρίτο μάθημα των περισσοτέρων μαθητών μας για να πολλαπλασιάσει τα οφέλη ενός μαθήματος με μία πολλαπλότητα αποτελεσμάτων. Έτσι, η Αλληλοδιδακτική θα ξεκινήσει με την εκπαίδευση στη Συραγώγηση Ίππου χωρίς αναβάτη, γνώση απαραίτητη σε όλους, το ίδιο σημαντική με την ίππευση.

     Κάθε Εφιπποτοξότης εκπαιδεύεται συστηματικά στην Συραγώγηση Ίππου, κάτι που βοηθά πολλαπλώς όχι μόνον στην εκγύμναση του Ίππου αλλά και να κατανοήσει στη κινητική του Ίππου.

     Και από την διαδικασία της Συραγωγήσεως Ίππου δεν εξαιρούνται ούτε οι λιλιπούτειοι Εκπαιδευόμενοί μας στους οποίους δεν εμπιστευόμαστε μικρά Ιππάρια αλλά κανονικούς, ευμεγέθεις, Ίππους ώστε να θεραπεύουμε κάθε φυσικό δέος προς τον όγκο ενός πλάσματος κατά πολύ μεγαλύτερου και δυνατότερου από εμάς. Έτσι, με την καταβολή κόστους ενός μαθήματος οι μαθητές μας ιππεύουν αλλά και συραγωγούν αποκτώντας πολλαπλή εμπειρία και γνώση. Υπό την επίβλεψη του Εκπαιδευτού όλοι θα κατανοήσουν την διαδικασία της Συραγωγήσεως εναλλασσόμενοι επάνω και κάτω από τον Ίππο, εκτελώντας και τους τρεις βηματισμούς συραγωγούμενοι και συραγωγούντες!   Η αξία της Συραγωγήσεως είναι γνωστή για την εκπαίδευση όχι μόνον των αρχαρίων αλλά και των πολύ προχωρημένων Ιππέων. Στην κορυφαία «Ισπανική Σχολή» της Βιέννης όλοι οι θαυμαστοί Ιππείς της συραγωγούνται σε καθημερινή συχνότητα! Και εμείς, θεωρούμε ότι ο συραγωγέας είναι το «εφαλτήριο» του μελλοντικού βιωματικού Εκπαιδευτή -και όχι απλού Ιππέως- τον οποίο προσδοκούμε να προετοιμάσουμε ήδη από την πρώτη εφίππευσή του ως αρχαρίου.

     Η Έφιππη Πετοσφαίρηση αποτελεί ένα, ακόμη, βασικό κεφάλαιο του συστήματός μας. "Μεταφέρει" τον μαθητή σε ακραίες καταστάσεις ισορροπίας μέσα από ένα ευχάριστο και συναρπαστικό παιγνίδι το οποίο διεξάγεται στατικά και όχι μόνον...

     Η Έφιππη Πετοσφαίρηση κλιμακώνεται συνεχώς σε ολοένα και υψηλότερους βαθμούς δυσκολίας, ενώ η χαρά του παιγνιδιού δεν επιτρέπει στον μαθητή να συνειδητοποιήσει και την κλιμάκωση των ακραίων αυτών δυσκολιών  τις οποίες καλείται να υπερβεί. 

     Και, αυτό ακριβώς θέλουμε, να ζωντανέψουμε το ισορροπιστικό ένστικτο του Ιππέως χωρίς ο ίδιος να κουραστεί ή να θορυβηθεί γι αυτό το "ξύπνημα".

     Αμέσως από τα πρώτα μαθήματα και συγχρόνως με την "βάθυνση" του καθίσματος και την ανάπτυξη της ισορροπιστικής αντιληπτικότητος, ο μαθητής θα διδαχθεί την βασική χρήση των "συνεργημάτων" κατά την διεύθυνση του Ίππου, τόσο μέσα στο Ιππευτήριο όσο και έξω από αυτό.

     Οι κορύνες θα του μάθουν το ελεγχόμενο και το έγκαιρο των χειρισμών, κυρίως, την αποφυγή υπερδιορθώσεων διευθύνσεως, πάντοτε χωρίς την χρήση αναβολέων τους οποίους θα αναλάβει όταν μάθει να ιππεύει χωρίς αυτούς.

     Και η έφιππη χρήση του φυσικού τυμπάνου θα αποενοχοποιήσει το κράτημα των ηνιών με ό,τι αυτό συνεπάγεται πριν ο μαθητής αναλάβει το Τόξο και τα βέλη ανά χείρας.

     Το τύμπανο και οι ήχοι του θα συνταιριάξουν την κίνηση του μαθητή με την κίνηση του Ίππου δίνοντάς τους κοινό ρυθμό ο οποίος είναι απαραίτητος στην ισορροπία.

     Με όλα αυτά, σιγά-σιγά, ο μαθητής εξοικειώνεται με τον Ίππο σε σημείο να μη θεωρεί ότι διαχωρίζεται από αυτόν! Κι αρχίζει να νοιώθει σαν συμπαίκτης του όλη την ώρα που βρίσκεται πλάι του, ενώ ο Ίππος νοιώθει ακριβώς το ίδιο για τον Άνθρωπο-μαθητή.

     H, όπως αποκαλείται, "Σχολή Εδάφους" (Bodenschule) έχει μια ιδιαίτερη θέση στη διδασκαλία μας! Αυτή η "Σχολή Εδάφους" δεν είναι παρά το άθροισμα διαδικασιών ώστε τόσο ο Ίππος όσο και ο μαθητής να βοηθηθούν προκειμένου να ηρεμήσουν και να αντιληφθούν, σε ένα ανώτερο αλλά και πλέον απαιτητικό επίπεδο, την αίσθηση της ισορροπίας μέσα από έναν διαδραστικό παιγνίδι.

     Η μεγάλη, πλέον, μπάλλα θα προκαλέσει νέες συμπεριφορικές απαιτήσεις ηρεμίας από τον Ίππο τον οποίο θα βοηθήσει να απενοχοποιήσει "ξένα αντικείμενα" και να αδιαφορήσει για την παρουσία τους, ενώ στον μαθητή νέες ισορροπιστικές αντιμετωπίσεις και, ασφαλώς, ηρεμία. 

      Μέσα στη διδασκαλία μας είναι και η εξωτερική περιίππευση, δηλαδή, η έξοδος σε φυσικό και. κατά προτίμηση, σε ορεινό περιβάλλον.

     Η ίππευση σε ανώμαλο, φυσικό, έδαφος, σε ένα έδαφος με κλίσεις ανωφερικές και κατωφερικές, με απρόβλεπτα σημεία και κινδύνους, είναι απαραίτητη για να ολοκληρωθεί ένας ικανός Ιππέας.

     Στο Δίμηνο Σχολείο Ιππικής, σχεδόν καθημερινώς, θα βρεθούμε άλλοτε πολύ κι άλλοτε λίγο, ιππεύοντες αλλά και ρυταγωγούντες (γιατί κι αυτό αποτελεί μέρος της Ιππικής...) τους Ίππους μας σε ορεινό έδαφος, κατά προτίμηση βραχώδες.

     Έτσι, δε μαθαίνουμε απλώς να διασχίζουμε έφιπποι φυσικά εδάφη αλλά και να προστατεύουμε σε αυτά τους Ίππους μας και από την φυσική κόπωση (Ιππαντοχή) και από μυοσκελετικούς κινδύνους (κυρίως, οπλές) και κινδύνους συμπεριφορικών αντιδράσεων.

     Επίσης, μια σειρά θεωρητικών γνώσεων Ιππολογίας, Ιππογνωσίας κλπ, θεωρείται απαραίτητη για κάθε μαθητή μας ώστε να διασφαλίζεται η εκ μέρους του επάρκεια εγγυήσεως της ευημερίας του Ίππου του. Δεν παραλείπουμε να διαμορφώνουμε ευκαιρίες σεμιναριακού χαρακτήρος ώστε οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" να προβληματίζονται, κυρίως, στην ηθική της ιππεύσεως ώστε η συμβολή μας στην ευημερία του Ίππου να είναι δεδομένη.

     Όπως και η συμβατική "δυτική", λεγόμενη, Ιππασία, έτσι και η Φυσική Ιππασία περιλαμβάνει στο διδακτικό της πρόγραμμα τόσο την Ιππική δεξιοτεχνία όσο και την Υπερπήδηση Εμποδίων. Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" όχι μόνον δεν υστερούν σε αυτούς τους δύο, σημαντικούς, ιππικούς τομείς αλλά είναι και πολύ ανώτεροι των υπολοίπων Ιππέων διότι για την Έφιππη Τοξοβολία όλα αρχίζουν από εκεί που οι άλλοι τελειώνουν.

     Η Σχολή μας διδάσκει την Ιππική Δεξιοτεχνία με ρεαλιστικά σενάρια προδιαγεγραμμένων διαδρομών και κινήσεων. Εδώ θα βελτιώσουμε την αποτελεσματικότητα και λεπτότητα χειρισμών του μαθητή, κυρίως, θα βοηθήσουμε τον μαθητή να κατανοήσει πλήρως την αξία και χρήση των "συνεργημάτων".

     Κάθε μαθητής θα σταλεί στα εμπόδια με αύξουσα πρόοδο ύψους και δυσκολίας υπερπηδήσεως! Κατ΄ αρχήν στα χαμηλά, κατόπιν στα υψηλότερα, με και άνευ ηνιών, κρατώντας σημαία (η οποία απαιτεί επαύξηση ισορροπίας), κρατώντας Τόξο και, βεβαίως, τοξεύοντας κατά την υπερπήδηση του εμποδίου.

     Για τον Εφιπποτοξότη, η Υπερπήδηση Εμποδίων δεν αποτελεί αυτοσκοπό αλλά ένα μικρό κεφάλαιο στη βελτίωση της ισορροπίας και του "καθίσματός" του.

     Στη Σχολή μας δίνουμε μεγάλη έμφαση στην υπερπηδητική τελειότητα και δεν αρκούμεθα μόνον στην απλή υπερπήδηση, όπως συμβαίνει με τους "αθλητές" της Υπερπηδήσεως για τους οποίους το άλμα τελειώνει μετά την προσεδάφιση. Στη Σχολή μας οι υπερπηδήσεις εκτελούνται με ακρίβεια αλμάτων όχι μόνον γυμνιππευτικώς αλλά και χωρίς εγκεντρίδες, μαστίγιο αλλά και χωρίς στομίδα!

     Βαθμιαίως, ο Εφιπποτοξότης εξελίσσεται σε τέλειο άλτη ο οποίος όχι μόνον δεν θα "στηρίζεται" στις ηνίες καταπονώντας το στόμα του Ίππου.

     Τώρα, θα προχωρήσει σε μία δυσκολότερη εκπαιδευτική φάση και θα αρχίσει να εθίζεται και στην αφιέρωση του ενός χεριού του με τον χειρισμό ενός αντικειμένου, το οποίο, αρχικώς, θα είναι μία σημαία.

     Το αμέσως επόμενο βήμα είναι η υπερπήδηση με ταυτόχρονη τόξευση ακριβώς στη κορυφή του τόξου της υπερπηδητικής τροχιάς.

     Άσκηση πολύ δύσκολη η οποία επιχειρείται όταν, πλέον, ο μαθητής κατάφερε να τοξεύσει καλπάζοντας και δεν του απομένει παρά η βελτίωση της τεχνικής του.

     Τέλος, ο μαθητής θα υπερπηδήσει υψηλότερα και δυσκολότερα εμπόδια τοξεύοντας πάντοτε στη κορυφή της υπερπηδητικής τροχιάς με μικρομετρική ακρίβεια συγκεντρώσεως βελών!

     Σε μία ενδιάμεση περίοδο, κάθε μαθητής της Σχολής μας εισάγεται στο πνεύμα εκπαιδεύσεως ενός Ίππου προκειμένου να αξιοποιηθεί στην Έφιππη Τοξοβολία. Η διαδικασία αυτή ενισχύει την ηρεμία του Ίππου κι επαυξάνει την εμπιστοσύνη του προς τον Άνθρωπο-συνεργάτη του.

     Κατά κανόνα, μετά από κάθε εκπαιδευτική "εξοικείωση" του Ίππου με την Έφιππη Τοξοβολία, ο Ίππος εμφανίζεται πολύ πιο συνεργάσιμος και ήρεμος.

     Η στιγμή κατά την οποία ο μαθητής θα καλπάσει και θα τοξεύσει το πρώτο βέλος του είναι ένας σταθμός στη ζωή των μαθητών μας!

     Η Έφιππη Τοξοβολία, ως στόχος και προορισμός μας, επισφραγίζει το εκπαιδευτικό πρόγραμμά μας και επιβραβέύει τον μαθητή!

     Μπορεί η Έφιππη Τοξοβολία να μην είναι παρά μόνο μια στιγμή που κατακτούν οι μαθητές μας αλλά στη πραγμτικότητα είναι η κορυφή πάνω από την οποία όταν στρέψεις το βλέμμα προς τα "πίσω" βλέπεις ολόκληρη την Ιππική να σου ...χαμογελάει και να σου κλείνει το μάτι...

     Τότε, καλπάζοντας και τοξεύοντας, νοιώθεις ότι ..."κενταυροποιήθηκες", έγινες "ένα" με τον Ίππο και καλπάζεις με τις δικές του οπλές τις οποίες κινείς με τη ...σκέψη σου!

     Όλο το μάθημα θα γίνει μέσα στην «οικονομία δυνάμεων» μαθητή και Ίππου, ώστε κανείς να μην εξαναγκασθεί σε περιττή κόπωση η οποία καταλήγει σε αρνητικά αποτελέσματα. Ο ίδιος ο Εκπαιδευτής κινείται συνεχώς δίπλα στους μαθητές του και συνεχώς δείχνει, διορθώνει, αναλύει διότι, μόνον έτσι, είναι εξασφαλισμένη η πρόοδος. Ο Εκπαιδευτής δε παραλείπει ακόμη και να διδάσκει τον Ίππο κατά την διάρκεια ενός μαθήματος τον σωστό καλπαστικό ρυθμό «καλπάζοντας» και ο ίδιος πλάι του.

     Έτσι ο Ίππος βελτιώνεται μαζύ με τον μαθητή από μάθημα σε μάθημα και όσο κι αν αυτό σημαίνει ιδρώτα για τον Εκπαιδευτή, το όφελος για τον μαθητή και τον Ίππο του θα είναι η μεγάλη ικανοποίησή του.

     Καθ’ όλη την διάρκειά του δεν θα ακουστούν περιττές ομιλίες, θόρυβοι ή οχλήσεις. Όλοι είναι ευλαβικά αφοσιωμένοι στην τέλεια εκτέλεση των εντολών του Εκπαιδευτή ώστε δεν απομένει σε κανέναν, ούτε μαθητή ούτε Ίππο, περιθώριο αντιδράσεων ή δυστροπιών. Ούτε καν στον Εκπαιδευτή δεν επιτρέπεται ο έντονος λόγος ή τα έντονα παραγγέλματα, αντί των οποίων ακούγεται ο ήχος της σφυρίχτρας. Οι φωνές και κάθε είδους οχλαγωγία απαγορεύεται ρητώς στα μαθήματά μας και θεωρούμε τη Σχολή ως τόπο πνευματικής προαγωγής και όχι αρένα ξεσπασμάτων. Προσοχή:     Η Ιππασία είναι μια βαθύτατα αντιδημοκρατική δραστηριότητα που απαιτεί αριστοκρατική συνείδηση, αποφυγή βίας, αλληλοσεβασμό,  συλλογική συνέπεια και συνεργασιμότητα, θετική ομαδικότητα και άριστη επικοινωνία, στοιχεία πόρρω απέχοντα της τυραννικής (κατά Πλάτωνα) ιδιοσυστασίας της δημοκρατίας! Και το μάθημά μας γίνεται για να ωφεληθούμε ιππευτικά και όχι να τυραννιστούμε ...δημοκρατικά! Ο Κόσμος της Ιππικής, αντιθέτως από το βόθρο της κομματοκρατίας, υποχρεούται να σκέπτεται και να πράττει, τουλάχιστον, ευφυώς!

    

     Το πρόγραμμα Ιππευτηρίου ενός μαθήματος θα ολοκληρωθεί με αποθερμαντικές ασκήσεις των, πάντοτε συντεταγμένων, μαθητών, αλλά και των Ίππων.

Και πάλι πίσω στον Σταύλο

     Η Ιππασία αρχίζει και τελειώνει στον Σταύλο! Μετά το κυρίως μάθημα στο Ιππευτήριο, οι μαθητές θα αφιππεύσουν (και όχι έφιπποι, όπως  λάθος συνηθίζεται...), θα χαλαρώσουν το έποχο, θα αποθερμάνουν και θα ξεϊδρώσουν σε βάδην ρυταγώγηση επί του στίβου τους Ίππους τους, βγάζοντάς τους και πάλι εν σειρά συντεταγμένους για να τους οδηγήσουν στον χώρο πλυσίματος.

     Η δική μας διδασκαλία θεωρεί τον ίδιο τον Σταύλο ως το βασικό "κύτταρο" της Ιππικής. Έτσι, εμπνέουμε τους μαθητές μας να επιτελούν μόνοι τους και χωρίς προσφυγή στα "χέρια" του σταυλίτη, όλες τις απαραίτητες εργασίες ώστε ο Σταύλος μας να είναι το "καθρέφτισμα" της ιππικής αντιλήψεώς μας. Στον Σταύλο μας θέλουμε την ύπαρξη του σταυλίτη μόνον ως απαραίτητου ...διακοσμητικού στοιχείου και τους μαθητές μας να τους ...ξεκουράζουν!

     Το κέφι, το χαμόγελο και η άμεση ανταπόκριση των μαθητών μας στην υπηρέτηση της καθαριότητος και της υγιεινής του Σταύλου, για μας είναι τα πρώτιστα κριτήρια για την βαθμολόγηση ενός μέλλοντος ικανού Ιππέως. Αξίζει κανείς να είναι παρών όταν ο Εκπαιδευτής ζητά "εθελοντή" για κάποια δουλειά στο Σταύλο και σηκώνονται ...όλοι μαζύ οι μαθητές για να ανταποκριθούν στην εκάστοτε ανάγκη!

     Μετά την Ιπποκομία επανασταυλισμού, μια προσεκτική διαδικασία πλυσίματος, στεγνώματος, καθαρισμού των οπλών και γενικής επιθεωρήσεως του Ίππου, κάθε μαθητής οδηγεί τον Ίππο του στην, πάντα καθαρή και καλά αερισμένη, φάτνη του για διανυκτέρευση, φιλοφρονώντας τον με κάποιο μικρό "έδεσμα" που όλοι φροντίζουν να έχουν μαζύ τους.

Απολογισμός

     Βασικός θεσμός της εκπαιδεύσεώς μας είναι ο "Κύκλος", δηλαδή η απο-ενημέρωση, ή, ο απολογισμός του έργου ημέρας.

     Είτε στην Προπόνηση της Παραδοσιακής Τοξοβολίας, είτε μετά από μία εκπαιδευτική ημερίδα Ιππασίας, όλοι οι μετασχόντες θα συγκεντρωθούν κυκλικά και θα εκφράσουν, όχι τον ενθουσιασμό τους αλλά τα παράπονα και τις ενστάσεις τους (κυρίως προς το πρόσωπο του Εκπαιδευτού ή προς το εφαρμοσθέν πρόγραμμα) ώστε να βελτιωθούν τα όποια κακώς κείμενα την επομένη φορά. Αυτό μας απαλλάσσει από τις γνωστές "γκρίνιες" και "προστριβές" οι οποίες είναι ευρύτατα διαδεδομένες σε ομάδες συνεργαζομένων προσώπων.  

Οι μαθητές μας έχουν στη διάθεσή τους

το επίσημο εκπαιδευτικό εγχειρίδιο της Ομάδος μας,
την ηλεκτρονική βιβλιοθήκη της Ομάδος μας,
ένα επαρκώς πληροφοριακό διαδικτυακό ιστότοπο  
και εποπτικά μέσα διδασκαλίας (ανατομικά μέρη, σκευή κλπ)
που χρησιμοποιούνται κατά την πρόοδο της εκπαιδεύσεώς τους.

Για περισσότερες πληροφορίες εδώ και στο 6972496303.


και σταθερά
ΜΕ ΜΗΔΕΝΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ!

Eνδεικτικά Λευκώματα από την Εκπαίδευσή μας εδώ κι εδώ.