Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014

O KASSAI LAJOS ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ



Μέρος Α’
[Οι προετοιμασίες]

     Aυτό το φθινόπωρο συμπληρώνονται οκτώ χρόνια από τότε που ο παγκόσμιος πρωταθλητής Kassai Lajos βρέθηκε στην Αθήνα για να μυήσει τους Έλληνες στην Έφιππη και Παραδοσιακή Τοξοβολία, ανοίγοντας, με μία λαμπρή επίδειξη Έφιππης Τοξοβολίας, τους 17ους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες (της, ούτω αυτοαποκαλουμένης…) «Ολυμπιακής» Τοξοβολίας στο Ολυμπιακό Ιππικό Κέντρο Μαρκοπούλου, επισήμως προσκεκλημένος της «Ελληνικής Φίλαθλης Ομοσπονδίας Τοξοβολίας» («Ε.Φ.Ο.Τ.») που ήταν και η διοργανώτρια των Αγώνων.



     Τιμώντας την παρουσία του Δασκάλου μας στην Ελλάδα αλλά και την αφετηρία της ιδρύσεως της Ομάδος μας αναρτούμε το παρακάτω κείμενο με πολλές λεπτομέρειες για τη σημασία του γεγονότος αλλά και για τη διαφθορά των ελλαδικών α(θ)λητικών «πραγμάτων» όπως προέκυψε από συμπεριφορές «παραγόντων» της (τότε) «Ελληνικής Φιλάθλου Ομοσπονδίας Τοξοβολίας» (Ε.Φ.Ο.Τ.) αλλά και της «Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιππασίας» (Ε.Ο.Ι.) όπως γίναμε «αυτόπτες μάρτυρες» ως εκ της επαφής μας μαζύ τους!



     Μέσα Ιουλίου του 2006, χτύπησε το τηλέφωνό μου για να ακούσω τη φωνή μιας άγνωστης γυναίκας η οποία μου ζητούσε να την συναντήσω στα γραφεία της «Ε.Φ.Ο.Τ.» προκειμένου να συζητήσουμε τη δυνατότητα να «ανοίξω» το 17ο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ολυμπιακής Τοξοβολίας (12-16 Σεπτεμβρίου 2006) με μία επίδειξη Έφιππης Τοξοβολίας στο Ολυμπιακό Ιππικό Κέντρο Μαρκοπούλου.
  
     Ήδη, από δημοσίευμα του μηνιαίου περιοδικού «ΑΛΟΓΟ»  [τ. 46, Φεβρουάριος 2005] ήταν γνωστό ότι ήμουν ο μόνος Εφιπποτοξότης στην Ελλάδα και το πολυσέλιδο άρθρο του συγκεκριμένου περιοδικού, φτάνοντας στα χέρια της διοικήσεως της «Ε.Φ.Ο.Τ.» τους είχε αφήσει την αίσθηση ότι θα ήμουν ο πιο κατάλληλος να εντυπωσιάσω το Κοινό της τελετής ενάρξεως των Αγώνων που διοργάνωναν με μία επίδειξη Έφιππης Τοξοβολίας… Κάποιοι, όμως, οι οποίοι αγνοούσαν γενικώς τη λέξη «ήθος» δε φαντάστηκαν ότι η λέξη αυτή εξακολουθούσε να χαρακτηρίζει κάποιους άλλους…

     Πράγματι, η συνάντηση έγινε στα γραφεία της  «Ε.Φ.Ο.Τ.» παρουσία του Προέδρου της Δημήτρη Ραζή και της Γραμματέως της Αντωνίας Πλούμπη η οποία ήταν και το πρόσωπο  που μου είχε τηλεφωνήσει και μου επανέλαβαν τα όσα ήδη η Γραμματεύς της  «Ε.Φ.Ο.Τ.» μου είχε πει από τηλεφώνου. Δε χρειάστηκα δεύτερη σκέψη για να απαντήσω ότι θα ήθελα, αντ’  εμού, να προσκληθεί ο ίδιος ο Δάσκαλός μου Kassai Lajos ώστε αυτός να πραγματοποιήσει την επίδειξη κατά την τελετή ενάρξεως. Ο Πρόεδρος και η Γραμματεύς μου εξήγησαν ότι το “budget” της διοργανώσεως ήταν μόνον …350.000 ευρώ και θα έπρεπε με αυτό να πληρωθεί ο σκηνοθέτης της τελετής ενάρξεως (που ήταν, όπως μου είπαν, ο Μπιρσίμ) καθώς και ο μουσικός (Βαγγέλης Παπαθανασίου) που θα συνέθετε μουσική ειδικά γι αυτή την τελετή, ενώ από τα ίδια χρήματα θα έπρεπε να νοικιασθεί και ο οπτικοακουστικός εξοπλισμός που θα ήταν απαραίτητος για την τελετή ενάρξεως (δύο μεγάλα video-wall, προβολείς κλπ). Κατάλαβα αμέσως το τι εννοούσαν και τους είπα ότι, αν και ο Kassai Lajos όταν καλείται σε επιδείξεις εισπράττει υψηλές αμοιβές, εν προκειμένω, δε πρόκειται να απαιτήσει καμία αμοιβή παρά μόνον τα έξοδα των εισιτηρίων του, της διαμονής του και των Ίππων που θα λάβουν μέρος στη τελετή, ενώ το λιμπρέτο (κείμενο) θα το έγραφα ο ίδιος (πάντοτε χωρίς αμοιβή) και την εκφώνηση θα την έκανε, επίσης χωρίς αμοιβή, ο ηθοποιός Γιάννης Δρίτσας. Ήμουν βέβαιος ότι ο Δάσκαλός μου σ’  ετούτη τη χώρα θα έρχονταν με όλη του τη καλή καρδιά και το γνωστό φιλελληνισμό του, κάτι που, κατόπιν, αποδείχθηκε σωστό. Οι Δ. Ραζής και Αντ. Πλούμπη συμφώνησαν αμέσως και μου ανέθεσαν να ξεκινήσω τις σχετικές διαδικασίες επικοινωνίας και προσκλήσεως του Kassai Lajos.

Το απαντητικό μήνυμα του Kassai Lajos.

     Αυθημερόν συνέθεσα ένα μικρό επιτελείο αγαπημένων συνεργατών προς τους οποίους είμαι ευγνώμων και ξεκίνησα την επικοινωνία μου με τον Kassai Lajos o οποίος, όπως το είχα προβλέψει, αμέσως δέχθηκε με χαρά την πρόσκληση. Ταυτοχρόνως, άρχισα να συγγράφω το λιμπρέτο της τελετής, να σημειώνω προτάσεις σκηνικών προς τον Μπιρσίμ, να αναζητώ κατάλληλους Ίππους τόσο για τον ίδιο τον Kassai Lajos όσο και για τους απαιτούμενους κομπάρσους, να ιππεύω τους υποψήφιους Ίππους ώστε να επαληθεύω την καταλληλότητά τους και να βιντεοσκοπώ τις ιππεύσεις μου ώστε εγκαίρως να τις μελετήσει ο Kassai Lajos αποκτώντας γνώση του Ίππου που θα χρησιμοποιούσε στη τελετή πριν καν φθάσει στην Αθήνα, να συνεννοούμαι με τον ηθοποιό Γιάννη Δρίτσα για την εκφώνηση και τις απαιτούμενες πρόβες, αναμένοντας από την «Ε.Φ.Ο.Τ.» να με φέρει σε επαφή με τον σκηνοθέτη και τον μουσικό για την ολοκλήρωση του λιμπρέτο. Όμως, οι λιγοστές μέρες μέχρι την τελετή περνούσαν και η Αντ. Πλούμπη «παρέκαμπτε» προσχηματικώς τις δύο αυτές βασικές επαφές, ενώ ο Δ. Ραζής, ο Πρόεδρος, εξαφανίσθηκε λόγω …θερινών διακοπών!

Ο “Baldwyn” προετοιμαζόμενος για την τελετή.

     Ιππεύοντας, επικοινωνώντας και συγγράφοντας, αρχικώς, κατέληξα στην επιλογή του Ίππου που θα ίππευε ο Κassai Lajos καθώς και των Ίππων των κομπάρσων. Ο Ίππος του Kassai Lajos θα ήταν ο εκτομίας “Baldwyn”  ο οποίος, όπως όλοι οι υπόλοιποι πλην ενός, προήρχοντο από τον Σταύλο του David Sauermann που με προπονούσε την εποχή εκείνη. Η  Αντ. Πλούμπη εκ μέρους της «Ε.Φ.Ο.Τ.», κατόπιν οδηγιών μου, είχε επικοινωνήσει με τον ιππομεταφορέα Γιάννη Βασιλείου με τον οποίο συνεννοήθηκε για τις ημερομηνίες μεταφοράς των Ίππων προς και από το Μαρκόπουλο. Αν και το λιμπρέτο ήδη το είχα ολοκληρώσει, αν και οι πρώτες πρόβες εκφωνήσεως από τον ηθοποιό Γιάννη Δρίτσα ήδη είχαν γίνει, αν και τις σκηνογραφικές σημειώσεις τις είχα ήδη καταγράψει, αν και ήδη είχα συντάξει την λίστα των απαιτουμένων οπτικοακουστικών μέσων για την ανάδειξη της επιδείξεως του Δασκάλου μας, η «Ε.Φ.Ο.Τ.» δια της Αντ. Πλούμπη απέφευγε να εμφανίσει στο προσκήνιο τον σκηνοθέτη, τον μουσικό όσο και τον προμηθευτή του οπτικοακουστικού εξοπλισμού, με τις τρεις βασικές οργανωτικές παραμέτρους ανύπαρκτες, απειλώντας όχι απλώς την επιτυχία αλλά την ίδια την εκτέλεση της τελετής ενάρξεως! Οι έντονες παραστάσεις μου προς τη μόνη εμφανιζόμενη Αντ. Πλούμπη απέβαιναν άκαρπες και τα «πτερόεντα έπεά» της να μην …ανησυχώ (!) παρέμεναν η μόνιμη επωδός μιας μοιραίας γυναίκας σε ένα χρυσοτόκο πόστο.

Η εκ των Αμαζόνων της τελετής Χριστίνα Ντίκου με τον Ίππο της “Joshua

     Ωστόσο, εγκαίρως, είχα διδάξει και τη χορογραφία του σεναρίου στις έξι εθελόντριες κομπάρσους Αμαζόνες για τις οποίες είχαν ήδη προετοιμασθεί από τη Φλώρα Γ. Παπαδοπούλου οι χιτωνίσκοι που θα έφεραν στη τελετή και, την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενος, βλέποντας αφανή το μουσικό (ή μάλλον τη βούληση των «παραγόντων» της «Ε.Φ.Ο.Τ.» να τσεπώσουν όσα περισσότερα γίνονταν…) κάθισα στο συνθετητή μου κι άρχισα να «χτίζω» ένα πρώτο  μουσικό «σκελετό», σύμφωνα με το πλαίσιο του σεναρίου. Ήταν μια εποχή που μελετούσα την ιστορία του θεάτρου «Καμπούκι» και, όπως ήταν φυσικό, τα δάχτυλά μου στα πλήκτρα με καθήλωναν βασανιστικά στις τονικές του ανατέλλοντος Ηλίου και θα είχα καταλήξει κάπου εκεί, αν δεν επικρατούσε η λατρεία μου στο μινιμαλισμό του Philip Glass για να επιλέξω, τελικώς, αποσπάσματά του από το έργο του “Mishima” με μία θριαμβευτική coda του Παπαθανασίου κυρίως, ως υπαινιγμό, της αναφοράς του ονόματός του από τους «παραγοντίσκους» της «Ε.Φ.Ο.Τ.» οι οποίοι επέμεναν ως «αμειβόμενο συνθέτη» της τελετής, παρά τη αφάνειά του από το όλο προσκήνιο των προετοιμασιών. Ήδη, από μόνος μου, είχα ντύσει μουσικά το σενάριο και το λιμπρέτο ήταν έτοιμο από κάθε άποψη! Η σκηνοθετική και σκηνογραφική εφαρμογή του, όμως, παρέμενε σε εκκρεμότητα αφού οι «παραγοντίσκοι» της αμαρτωλής «Ε.Φ.Ο.Τ.» δε φαίνονταν διατεθειμένοι να εμφανίσουν κάποιον σκηνοθέτη, ούτε σκηνογράφο, ούτε και οίκο προμηθείας οπτικοακουστικού εξοπλισμού κάτι που προοιώνιζε ως, επιεικώς, ανέφικτη την πραγματοποίηση της τελετής.  



     Ένα μήνα πριν την τελετή κι εγώ πελαγωμένος με το προφανές σχέδιο της «Ε.Φ.Ο.Τ.» να ενθυλακώσει τα πάντα, προσπαθούσα με κάθε τρόπο να μην εκτεθεί η χώρα μου στο Κοινό των Πανευρωπαϊκών Αγώνων και, κυρίως, στο Δάσκαλό μου ο οποίος, με θυσία των υποχρεώσεών του και εν αγνοία όλων μας, δέχθηκε να συνεργασθεί με απατεώνες «παραγοντίσκους» ενός α(θ)λητισμού με λαμογίστικο «παρονομαστή»! Από πλευράς της η «Ε.Φ.Ο.Τ.» …εξαπέλυε Δελτία Τύπου προς όλες τις κατευθύνσεις λες και είχε τα πάντα ήδη τακτοποιημένα!


     Αμέσως μετά την αποστολή των σχετικών Δελτίων, ο Ελληνικός αλλά και ξένος Τύπος έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον όχι τόσο για τους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες Τοξοβολίας όσο για την τελετή ενάρξεως και την επίδειξη του Kassai Lajos παρουσιάζοντας το γεγονός  με ενθουσιώδη δημοσιεύματα. Αμέτρητα έντυπα και ηλεκτρονικά δημοσιεύματα αναφέρθηκαν στην εμφάνιση του παγκόσμιου πρωταθλητή στο Μαρκόπουλο και από παντού λαβαίναμε ενθαρρυντικά μηνύματα για την επιτυχία της τελετής την οποία προσωπικώς αντιμετώπιζα με το δέος της γνώσεως των θλιβερών παρασκηνίων της «Ε.Φ.Ο.Τ.», μιας ανακόλουθης μοιραίας γυναίκας κι ενός εξαφανισμένου «Προέδρου».


     Καθ’  όλη τη διάρκεια των προετοιμασιών δεν υπήρχε κειμενογράφος και μεταφραστής των Δελτίων Τύπου, δεν υπήρχε διορθωτής κειμένων, δεν υπήρχε τμήμα δημιουργικού, δεν υπήρχε κανένας τεχνικός βοηθός παρά μόνον η Αντ. Πλούμπη ως …φερεφώνου του απόντος «Προέδρου», με αποτέλεσμα όλη η προετοιμασία να βρίσκεται στους ώμους μου και στους ώμους των μελών του μικρού επιτελείου εργασίας που είχα συστήσει. Προέτεινα στην Αντ. Πλούμπη να κινηθεί η «Ε.Φ.Ο.Τ.» προς οργάνωση, τουλάχιστον, ομάδος εθελοντών ώστε να αντιμετωπίσουμε βασικές ανάγκες χειρωνακτικού έργου και η «Ε.Φ.Ο.Τ.» τύπωσε ένα φυλλάδιο προσκλήσεως εθελοντών στο οποίο, από αδικαιολόγητη προχειρότητα και μη υπάρχοντος κειμενογράφου ή διορθωτή κειμένων, παρελείφθη η αναγραφή μέσων επικοινωνίας των ενδιαφερομένων εθελοντών με την «Ε.Φ.Ο.Τ.» με αποτέλεσμα να υποβληθούμε σε νέο κόπο ώστε να αναγράψουμε  χειρόγραφα(!) επάνω στα φυλλάδια τα στοιχεία επικοινωνίας των ενδιαφερομένων εθελοντών με την «Ε.Φ.Ο.Τ.». Και είναι χαρακτηριστικό ότι η διοργάνωση αυτών των Πανευρωπαϊκών Αγώνων υπήρξε τόσο τραγική που αν δεν υπήρχε ένας εθελοντής, οι Αγώνες αυτοί θα είχαν αμαυρώσει την Ελλάδα παγκοσμίως. Κατά τη διάρκειά τους, από κακή σήμανση του αγωνιστικού χώρου, ένας Πολωνός αθλητής τραυματίστηκε σοβαρά από αδέσποτο βέλος και χρειάστηκε η άμεση διακομιδή του σε νοσοκομείο δυστυχώς όμως δεν υπήρχε ασθενοφόρο!! Τότε, με πρωτοβουλία του τον διεκόμισε ο εθελοντής Κωνσταντίνος Πλάκας στον «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ», μη περισώζοντας, πάντως, τα προσχήματα αυτής της, εγκληματικώς, απαράδεκτης διοργανώσεως!... Δυστυχώς, όμως, οκτώ χρόνια μετά και κανένας εισαγγελέας δεν ενδιαφέρθηκε για τα όσα διέπραξαν τα «σαίνια» της «Ε.Φ.Ο.Τ.» και για το που «πήγαν» οι 350.000 ευρώ του οργανωτικού “budget”.

Η Αντ. Πλούμπη με τον Γιάννη Δρίτσα στο σουβλατζίδικο του Κορωπίου

     Στις 23 Αυγούστου μεταβαίνουμε με τον Γιάννη Δρίτσα και την Αντ. Πλούμπη  στο Μαρκόπουλο όπου ο ηθοποιός εγγράφει την τελική εκφώνηση του κειμένου μαζύ με τη μουσική επένδυση. Η όλη διαδικασία έγινε υπό πρωτόγονες συνθήκες οι οποίες απέδειξαν «γυμνές» τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις από τεχνική υποστήριξη και την «Ε.Φ.Ο.Τ.» και πάλι ανύπαρκτη ως διοργανώτρια του προαναγγελθέντος εγχειρήματος! Ενώ η εγγραφή ήταν από ημερών προγραμματισμένη, στο Μαρκόπουλο δε βρήκαμε ούτε τεχνικό, ούτε κανέναν αρμόδιο με αποτέλεσμα να δουλεύουμε αυτοσχεδιάζοντας μέσα στο «κλουβί» του Ιππευτηρίου με κάποιον παρατυχόντα υπάλληλο ο οποίος, καλή τη πίστει, μας συμπαραστάθηκε και υπό το αμήχανο βλέμμα της Αντ. Πλούμπη η οποία, όταν τελειώσαμε, μας πρότεινε να μας παραθέσει γεύμα σε πολυτελές εστιατόριο αλλά της θύμισα ότι τα 350.000 ευρώ θα έπρεπε να διατεθούν στον «σκηνοθέτη», στον «συνθέτη» και στον οπτικοακουστικό εξοπλισμό, απαιτώντας να πάμε για σουβλάκια σε σουβλατζίδικο της κεντρικής πλατείας του Κορωπιού. Όταν ροκανίζεις ξένα λεφτά δε φείδεσαι πολυτελών …εστιατορίων και η Αντ. Πλούμπη επέμεινε σε κάτι …αξιοπρεπέστερο, όμως, πήραμε την εκδίκησή μας καθίζοντας τη μοιραία γυναίκα της «Ε.Φ.Ο.Τ.» σε ένα καρατσικνισμένο σουβλατζίδικο όπου χαρήκαμε εύγευστα σουβλάκια χωρίς τύψεις διασπαθίσεως  …δημοσίου χρήματος.



     Το τεύχος Σεπτεμβρίου 2006 του περιοδικού «ΑΛΟΓΟ» κυκλοφόρησε με ένα μονόστηλο ειδησάριο για τη τελετή ενάρξεως των 17ων Πανευρωπαϊκών Αγώνων που θα μπορούσε να αποτελέσει μακροσκελές κείμενο για τα ιππικά ενδιαφέροντα των αναγνωστών του συγκεκριμένου, βραχύβιου και «περίεργου» περιοδικού του οποίου (τι σύμπτωση!) αρχισυντάκτις ήταν η υπεύθυνη του γραφείου τύπου της «Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιππασίας» («Ε.Ο.Ι.») Άννα Κωτσίου, γνωστή και από προηγούμενη «συμπεριφορά» της, προσπαθώντας (προ χρόνων) να εξαφανίσει την Πρόεδρο της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ιππασίας (“F.E.I.”) Πριγκίπισσας Πιλλάρ των Βουρβόνων  από το να δώσει συνέντευξη στη τηλεοπτική περί Ιππικής εκπομπή του γράφοντος. Τότε η Άννα Κωτσίου, ενώ εγνώριζε ότι η Πρόεδρος της “F.E.I.” ήθελε να παραχωρήσει συνέντευξη αποκλειστικώς στην εκπομπή μου περιφρονώντας το περιοδικό της ίδιας της «Ε.Ο.Ι.» που διηύθυνε η Άννα Κωτσίου, όταν της ζήτησα να με φέρει σε επαφή με την Πρόεδρο της “F.E.I.” μου δήλωσε ότι …αγνοούσε που βρίσκεται ενώ η Πρόεδρος ήταν φιλοξενούμενη της «Ε.Ο.Ι.»! Τελικώς η συνέντευξη έγινε με τη βοήθεια του τέως Προέδρου της «Ε.Ο.Ι.» Φρέντυ Σερπιέρη και η Πριγκίπισσα Πιλλάρ καθ’  όλη τη διάρκεια της παραμονής της στην προ-ολυμπιακή Αθήνα εμφανίσθηκε αποκλειστικώς στην εκπομπή μου «Περί Ιππικής…» προς μεγάλη δυσαρέσκεια της Άννας Κωτσίου και της «Ε.Ο.Ι.» …  Το «ΑΛΟΓΟ», λοιπόν, εξεδίδετο από έναν περιστασιακό εκδότη ο οποίος ήταν ειδικευμένος στην έκδοση φτηνοπεριοδικών …σταυρολέξων κι έξαφνα εμφανίσθηκε να εκδίδει ένα ειδικό έντυπο με θέμα τον Ίππο και την Ιππική. Στη πραγματικότητά όμως ο εκδότης του παρουσίαζε (με το αζημίωτο, βέβαια) σε κάθε τεύχος από δύο …πολιτικούς (έναν μπλε κι έναν πράσινο…) διαπλεκόμενος κι αυτός με εκλεκτό του τον υφυπουργό …Αθλητισμού Γιώργο Ορφανό, προϊστάμενο, βεβαίως, της αμαρτωλής «Ε.Φ.Ο.Τ.». Ο Αλέκος Κόντης, λοιπόν, ο περιστασιακός αυτός εκδότης του «ΑΛΟΓΟΥ», κυκλοφορώντας με ένα μονόστηλο (αντί, τουλάχιστον, κυρίως θέματος) το τεύχος του Σεπτεμβρίου 2006, έδειχνε ότι είχε πληροφορίες εκ των έσω για την «αποτυχία» της τελετής ενάρξεως ξέροντας το ποιος «τσέπωσε» τις 350.000 ευρώ. Ευτυχώς, δεν επιβεβαιώσαμε τις προσδοκίες των ληστών και συμμοριτών του ελλαδικού α(θ)λητισμού!


     Παραμονές της τελετής, 9 Σεπτεμβρίου, πάντοτε με άφαντο τον «σκηνοθέτη» τον «συνθέτη» και τον οπτικοακουστικό εξοπλισμό, μεταφέρουμε τα αγαπημένα μας αλογάκια τα οποία ήσαν πολύ πιο συνεπή από τα απατεωνίστικα ζώα της «Ε.Φ.Ο.Τ.». Η εταιρεία του Γιάννη Βασιλείου συνεπέστατη στη παραγγελία της «Ε.Φ.Ο.Τ.» στέλνει ένα από τα εξαίρετα καμιόνια της και έναν από τους ευγενέστατους οδηγούς της για να μεταφέρει τους επτά Ίππους της τελετής.                                                                                                                                 

     Την μεταφορά την ακολούθησα ο ίδιος από υπευθυνότητα προς τα μετακινούμενα τετράποδά μας και ενημερώθηκα ότι η «Ε.Φ.Ο.Τ.» δεν είχε πληρώσει καμία προκαταβολή για τις δύο μεταφορές (προς και από) αλλά θα ακολουθούσε άμεσος διακανονισμός εξοφλήσεως με τον ιππομεταφορέα σύμφωνα με την επικοινωνία μεταξύ «Ε.Φ.Ο.Τ.» και ιππομεταφορέως. Δε μπορούσα να φαντασθώ τη λαμογιά της «Ε.Φ.Ο.Τ.» η οποία θα προσπαθούσε να φεσώσει ακόμη και τον ιππομεταφορέα καταλήγοντας να καταδικασθεί από δικαστήριο και να τον εξοφλήσει! Αυτά, όμως, στη συνέχεια…


     Αμέσως μετά την άφιξη των Ίππων μας στο Μαρκόπουλο άρχισε για μένα ένας αγώνας δρόμου προετοιμασίας του Ίππου “Baldwyn” που θα ίππευε ο Kassai Lajos στη τελετή ώστε να εξοικειωθεί με το χώρο εργασίας. Από τη στιγμή αυτή και μέχρι τη λήξη και του Σεμιναρίου, ένας από τους Σταύλους του Μαρκοπούλου έγινε το κατάλυμά μου, με «κρεβάτι» το ροκανίδι μιας από τις φάτνες, ενώ ο «Πρόεδρος» της «Ε.Φ.Ο.Τ.» έκανε πολυτελείς διακοπές σε κάποιο νησάκι και η Αντ. Πλούμπη γευμάτιζε σε πολυτελή εστιατόρια δημοσία δαπάνη.


     Παράλληλα, στο Μαρκόπουλο εγκαταστάθηκε και ο David Sauermann, η βοηθός του Christine και ο πακιστανός σταυλίτης για τη φροντίδα των Ίππων μας.


     Οι τρεις παραπάνω υπεύθυνοι των Ίππων διέμεναν σε ένα μικρό δωματιάκι υπό πρωτόγονες συνθήκες μέσα στο Ολυμπιακό Ιππικό Κέντρο Μαρκοπούλου και, είναι χαρακτηριστικό, ότι όσες μέρες παρέμειναν ούτε η Αντ. Πλούμπη ούτε κανείς άλλος από την, πεζοδρομιακής συμπεριφοράς, «Ε.Φ.Ο.Τ.»  φιλοτιμήθηκαν να τους προσφέρουν ούτε ένα σάντουιτς, γνωστού όντος ότι ούτε στο Ιππικό Κέντρο Μαρκοπούλου υπήρχε εστιατόριο, ούτε διετίθετο δυνατότητα παρασκευής φαγητού, ούτε και πλησίαζε «ντελιβεράς» για να προμηθεύσει φαγητό. Σε γενόμενη παρατήρησή μου στην Αντ. Πλούμπη να προμηθεύει φαγητό στους τρεις που παρέμεναν στο Σταύλο εκείνη «το έβαλε στα πόδια» αποχωρώντας με το πρόσχημα βιασύνης, λέγοντάς μου «Δε μπορώ να ασχοληθώ με τέτοιες λεπτομέρειες»! Και, βεβαίως, ανέλαβα και πάλι ο ίδιος να τους μεταφέρω καθημερινώς φαγητό από ταχυφαγείο του Μαρκοπούλου. Για τα λαμόγια της «Ε.Φ.Ο.Τ.» ο,τιδήποτε κάτω των 350.000 ευρώ ήταν «λεπτομέρεια»! 


     Την Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου στις 15:50 μ.μ., παραμονή της προγραμματισμένης «τελετής», ο Kassai Lajos έφτανε με τη “MALEV” στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» και τον παρελάμβανα με ένα πολυτελέστατο “Lexus” που η εταιρεία του είχε παραχωρήσει δωρεάν, ως χορηγός, της «Ε.Φ.Ο.Τ.». Το χρυσαφί “Lexus” φάνταζε εντελώς …γελοίο μπροστά στον απλό και απέριττο παγκόσμιο πρωταθλητή και Δάσκαλό μας που έφτανε χαμογελαστός, κρατώντας έναν πάνινο ναυτικό σάκο με τη σέλλα του, το τόξο του και τα λιγοστά του ατομικά είδη! Παρά την αγωνία μου για τη τραγική «οργανωτική» κατάσταση της τελετής δύο μέρες πριν τη …«διάπραξή» της, η παρουσία του Kassai Lajos ήταν χαροποιός για όλους μας και μια πρόσκαιρη ανάπαυλα ψυχικής μας γαλήνης.


     Από το αεροδρόμιο ο ακαταπόνητος Δάσκαλος ζήτησε να τον πάω στο Σταύλο για να συναντηθεί με το αλογάκι του και αμέσως ίππευσε τον “Baldwyn” δοκιμάζοντας τις ικανότητες του νέου του συνεργάτη.


     Αφού, μετά από ένα δίωρο, πείσθηκε απόλυτα για την ορθότητα της επιλογής του συγκεκριμένου Ίππου αφίππευσε και καταφέραμε να πούμε δυό λόγια, εξηγώντας του το πώς είχε η τραγική κατάσταση από πλευράς διοργανώσεως. Ατάραχος ο Kassai Lajos με καθησύχασε με μία φράση : «Κάνε αυτό που εσύ πρέπει να κάνεις κι ας γίνει ο,τιδήποτε!». Κι εμείς, πράγματι κάναμε εκείνο που έπρεπε να κάνουμε και με το παραπάνω…


     Κατόπιν ο Kassai Lajos προπονήθηκε λίγο στη Τοξοβολία και ασχοληθήκαμε με το στήσιμο του μοναδικού σκηνικού στη θέση όσων είχα φαντασθεί, λόγω της απουσίας «σκηνοθέτη» και «σκηνογράφου». Και το μοναδικό αυτό σκηνικό μέσα στην άδεια αχανή έκταση του γρασιδιού ήσαν οι ψάθινοι στόχοι πάνω στους οποίους σε λιγότερες από εικοσιτέσσερις ώρες θα τόξευε καλπάζοντας στην «επίσημη τελετή» που η «Ε.Φ.Ο.Τ.» είχε εγκαταλείψει, μαζύ με όλους εμάς στη … «μοίρα» μας, χωρίς όμως και να έχει εγκαταλείψει ούτε ένα από τα 350.000 ευρώ στη «μοίρα» οιουδήποτε άλλου, ούτε «σκηνοθέτη», ούτε «συνθέτη», ούτε οπτικοακουστικού εξοπλισμού!


     Κι όλα τούτα, ενώ η αναίσχυντη η «Ε.Φ.Ο.Τ.» στο τελευταίο επίσημο Δελτίο Τύπου της προς όλα τα μέσα μαζικής επικοινωνίας διαβεβαίωνε εντελώς απατεωνίστικα ότι : «Οι άνθρωποι της Ε.Φ.Ο.Τ. έχουν ρυθμίσει και τις τελευταίες λεπτομέρειες ώστε όλα να είναι έτοιμα για τη μεγάλη γιορτή της ευρωπαϊκής τοξοβολίας…» ! Ανερυθρίαστα ο Δημήτρης Ραζής και η Αντωνία Πλούμπη εξαπατούσαν τους πάντες ενυπόγραφα γνωρίζοντας ότι ο, τότε, «αθλητικός» προϊστάμενός τους Γιώργος Ορφανός τους «κουκούλωνε» …γιατί άραγε…; 350.000 ευρώ, ήσαν αυτά! Και ο …αδίστακτος Πρόεδρος μιας «Οργανωτικής Επιτροπής» που άφησε τα πάντα ανοργάνωτα κρυπτόμενος πίσω από την Αντωνία Πλούμπη, Δημήτρης Ραζής έστειλε τις «επίσημες» προσκλήσεις ξέροντας ότι καλεί σε γεύμα με το φαγητό ήδη φαγωμένο από άλλους… Ο Δημήτρης Ραζής ίσως πίστευε ότι πίσω από φαρδειές-πλατειές υπογραφές και τίτλους κρύβονται εύκολα και οι 350.000 ευρώ!



O KASSAI LAJOS ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Μέρος Β’

[Η Τελετή]


     Το πρωϊνό της 12ης Σεπτεμβρίου, στο Ολυμπιακό Κέντρο Μαρκοπούλου μας βρήκε από νωρίς να δουλεύουμε, ως συνήθως,  με τους Ίππους, τις Αμαζόνες και τον ίδιο τον Kassai Lajos να προπονείται σκληρά. Όλους μας βάρυνε η γύμνια του τοπίου και του σκηνοθετικού/σκηνογραφικού κενού της τελετής που θα άρχιζε σε λίγες ώρες, το ίδιο απόγευμα. Ήδη, την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενος, άρχισα να δουλεύω επάνω σε μία εναλλακτική χορογραφία του Kassai Lajos και των Αμαζόνων πολύ πιο περιορισμένης εκτάσεως από το αρχικό όραμα, αλλά πάντως πολύ πιο κατάλληλο για να καλύψει το κενό που προξενούσε η αμαρτωλή εγκατάλειψη της οργανώσεως από την «Ε.Φ.Ο.Τ.». Σε κάποια στιγμή χρειάστηκε να κατευθυνθώ προς την Γραμματεία των Αγώνων με μία Αμαζόνα για να διευθετήσουμε μια διόρθωση στο πάσο της κι εκεί βρεθήκαμε σε μία «σκηνή» που θύμιζε …σεισμό του Αγαδίρ…


     Μία ομάδα Ιταλών αθλητών είχε κυκλώσει τη Γραμματεία των Αγώνων και έβριζε θεούς και δαίμονες κραδαίνοντας απειλητικά το έντυπο Πρόγραμμα των Αγώνων. Ακούσθηκαν πολύ προσβλητικές εκφράσεις των Ιταλών κατά των διοργανωτών (Δημήτρη Ραζή κλπ). Βαρύτατες ύβρεις σεξουαλικού «περιεχομένου» για την «Ε.Φ.Ο.Τ.» και την ίδια την Ελλάδα ακούσθηκαν στο χώρο της Γραμματείας των Αγώνων και μία οργίλη φωνή ενός από τους Ιταλούς ακούσθηκε να ουρλιάζει: «Προτεκτοράτο των εβραίων είστε εσείς ξεβράκωτοι, όχι η Ιταλία! Εμείς δεν είμαστε οι δολοφόνοι της Παλαιστίνης!» Τι είχε συμβεί; Από ολέθριο σφάλμα της «Ε.Φ.Ο.Τ.» στο επίσημο Πρόγραμμα των Αγώνων, η Ομάδα των 12 αθλητών της Ιταλίας εμφανίσθηκε κάτω από την …εβραϊκή σημαία με αποτέλεσμα η γελοία «Ε.Φ.Ο.Τ.» και η κακή της οργάνωση να κινδυνεύσει να προκαλέσει και διπλωματικό επεισόδιο! Κάποιος από τη Γραμματεία προσπάθησε να κατευνάσει τους εξαγριωμένους Ιταλούς λέγοντάς τους ότι αμέσως θα τοποθετήσουν αυτοκόλλητα με την Ιταλική σημαία στη θέση της εβραϊκής αλλά ένας Ιταλός του απήντησε: «Το αυτοκόλλητο να το βάλετε στο κ@λο σας βρωμιάρηδες!». Παρά το ότι το επεισόδιο επέσυρε ενεργοποίηση πειθαρχικών διαδικασιών και επιβολής τιμωριών, η «Ε.Φ.Ο.Τ.» εν όψει και αυτού του τραγικού της λάθους το οποίο προέκυψε εξ αιτίας μη προσλήψεως διορθωτού (τα 350.000 ευρώ έπρεπε να «ροκανιστούν» άθικτα…) προτίμησε να το κάνει «γαργάρα»!


     Η μεγαλύτερη προσωπική μου ικανοποίηση από τη συμμετοχή μου σε όλη αυτή τη διαδικασία υπήρξε η χαρά που μου έδωσε ο ρόλος μου ως …σταυλίτη γενικών καθηκόντων. Πέρα από συγγραφές σεναρίων, μουσικές επενδύσεις, χορογραφικές εμπνεύσεις και άλλα …καλλιτεχνικά, το να σελλώνεις τον “Baldyn” προσέχοντας ακόμη και την …αναπνοή του ώστε σε λίγο, επάνω του, ο Δάσκαλος να αποδώσει τον καλύτερο εαυτό του (όπως κι έγινε!) ήταν για μένα ό,τι καλύτερο. Και σε λίγο θα άρχιζε η τελετή…


     Λίγο πριν την έναρξη της τελετής ο Kassai Lajos, ο γράφων κι ο David Sauermann (υπεύθυνος των Ίππων) συσκεφθήκαμε για να επιβεβαιώσουμε την ετοιμότητα όλων των παραμέτρων συθύνης μας, της τελετής. Μπορεί η «Ε.Φ.Ο.Τ.» να προκαλούσε μέχρι και …διπλωματικά επεισόδια στη λυσσαλέα της προσπάθεια να μοιραστεί 350.000 ευρώ, οι Εφιπποτοξότες, όμως έπρεπε να ακολουθήσουμε την εντολή του Δασκάλου μας «Κάνε αυτό που εσύ πρέπει να κάνεις κι ας γίνει ο,τιδήποτε!».  

     Άλλωστε, όλες αυτές τις εβδομάδες αυτό ακριβώς κάναμε «ποτίζοντας» με ιδρώτα το γρασίδι του Μαρκόπουλου ενώ ο Δημήτρης Ραζής έκανε διακοπές και η Αντωνία Πλούμπη απολάμβανε γεύματα, δημοσία δαπάνη.


     Η τελετή άρχισε στην ώρα της με τα ηχεία του Ιππευτηρίου του Μαρκοπούλου να εκπέμπουν τους πρώτους ήχους από το MISHIMA” του Philip Glass. Για όσους καταλαβαίναμε η στιγμή ήταν συγκλονιστική, για κάποιους άλλους οι 350.000 ευρώ …συγκλονιστικότερες! Καθένας με την αισθητική του…


      Στις κερκίδες βρίσκονταν πολλοί αθλητές ξένων αποστολών που ήρθαν να απολαύσουν έναν παγκόσμιο πρωταθλητή και ένα είδος Τοξοβολίας εντελώς διαφορετικό από εκείνο που οι ίδιοι εξασκούσαν.

Ο Γιάννης Δρίτσας

     Ένα fade-out του “MISHIMA” για να «μπει» η υποβλητική αφήγηση του Γιάννη Δρίτσα για τα δεινά του  χειμαζόμενου Ανθρώπου πριν την ανακάλυψη του τόξου και το δώρημα της ανακαλύψεως, που ήταν και το θέμα του σεναρίου. Εγώ φανταζόμουν το πόσο μεγαλειώδες θα ήταν το αποτέλεσμα αυτής της στιγμής εάν η απατεώνισσα «Ε.Φ.Ο.Τ.» ήταν στοιχειωδώς συνεπής και είχαμε τα απαραίτητα σκηνικά στη θέση του απέραντου καταπράσινου κενού και το διεθνές κοινό στις κερκίδες του Ιππευτηρίου, αν και δε καταλάβαινε τα Ελληνικά, έδειχνε μία καρτερική προσήλωση στην αναμενόμενη «έξοδο» του Kassai Lajos ο οποίος, πράγματι, τη στιγμή που είχα προσδιορίσει έκανε τη θριαμβευτική είσοδό του στο χώρο και με συνεχείς επιτυχείς καλπαστικές τοξεύσεις ενθουσίασε το Κοινό το οποίο κάθε φορά που τα βέλη του καρφώνονταν στη ψάθα ξεσπούσε σε χειροκροτήματα. Μπορεί η «Ε.Φ.Ο.Τ.» να είχε «κρεμάσει» τη τελετή, οι Εφιπποτοξότες όμως κάναμε εκείνο που έπρεπε να κάνουμε ώστε η Έφιππη Τοξοβολία να κάνει τη δική της θριαμβευτική «είσοδο» στην Ελλάδα!


     Μετά το «κλείσιμο της αυλαίας» της τελετής, πολύς κόσμος πλησίασε τον Kassai Lajos για να τον συγχαρεί και να φωτογραφηθεί μαζύ του και ανάμεσα σε αυτούς και πολλοί Έλληνες δημοσιογράφοι οι οποίοι ζητούσαν στοιχεία για δημοσιεύματα που ετοίμαζαν. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής απαντούσε σε όλους με απλότητα και σαφήνεια. Οι μόνοι που ευφυώς απέφυγαν να μας πλησιάσουν ήσαν ο υφυπουργός Γιώργος Ορφανός, ο Πρόεδρος και η Γραμματέας της Ε.Φ.Ο.Τ. Δημήτρης Ραζής και Αντωνία Πλούμπη, οι οποίοι καταλάβαιναν το τι «λούσιμο» τους περίμενε για το «ροκάνισμα» του δημοσίου χρήματος που ενώ προορίζονταν για την υποστήριξη αυτής της τελετής, την άφησε ανυποστήρικτη! Όμως, όλοι οι συνεργάτες που δουλέψαμε γι αυτή τη τελετή μόνοι και χωρίς καμιά υποστήριξη από την …«διοργανώτρια» Ε.Φ.Ο.Τ. νοιώθαμε ότι παρά την ανυπέρβλητη δυσκολία, η επίδειξη του Kassai Lajos είχε πετύχει απολύτως και αργά το βράδυ, όταν οι προβολείς του Μαρκοπούλου έσβησαν, ήμασταν οι μόνοι χαρούμενοι διότι  «κάναμε εκείνο που έπρεπε να κάνουμε…» και, ώ! του θαύματος, έγινε το καλύτερο!


     Πριν επιστρέψω τον Kassai Lajos στο ξενοδοχείο του μου είπε ότι το επόμενο πρωί θα ήθελε να μιλήσει τόσο σε εμένα όσο και σε όσους Έλληνες ενδιαφέρονται για την Έφιππη Τοξοβολία για το πλαίσιο λειτουργίας μιας Ομάδος στη χώρα μας. Έτσι, αποφασίσαμε το επόμενο πρωί να απολαύσουμε την Αθήνα, αλλά και τη ζωή, από ψηλά…Όπου συναντώνται πολεμιστές, η ζωή οράται με βλέμμα αετογέρακου και όχι ψοφοδεών ερπετών που αρκούνται να τσεπώνουν ευρώ!


     Ο Τύπος περιέγραψε με διθυραμβικά άρθρα την επίδειξη του Kassai Lajos στο Ιππευτήριο του Ολυμπιακού Ιππικού Κέντρου Μαρκοπούλου. Πολλές μεγάλες εφημερίδες με άρθρα και «σαλόνια» περιέγραψαν τη μοναδική απόλαυση των καλπασμών και τοξεύσεων του παγκόσμιου πρωταθλητού και ρέκορντμαν Guinness. H μόνη η οποία προσπάθησε να …μειώσει την επίδειξη ήταν η κολλητή του υφυπουργού Α(θ)λητισμού Γεωργίου Ορφανού και προϊσταμένου της αμαρτωλής «Ε.Φ.Ο.Τ.», η διαπλεκόμενη (και ως υπεύθυνη Γραφείου Τύπου της «Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιππασίας» (και όχι μόνον…) …υψηλή ειδήμων πασών των ιππικών τεχνών, Άννα Κωτσίου η οποία στο φερέφωνο του Ορφανού (περιοδικό «ΑΛΟΓΟ») στο οποίο ήταν αρχισυντάκτις ( διαπλοκή άνευ ορίων…) έγραψε ότι περίμενε … «περισσότερα» από το περιεχόμενο της τελετής λες και δε γνώριζε «από μέσα» που πήγαν τα 350.000 ευρώ που προορίζονταν γι αυτά ακριβώς τα … «περισσότερα»!


     Τα μεγαλολαμόγια είχαν εξαπολύσει τα μικροτσακαλάκια να «φτιάξουν» εντυπώσεις προκειμένου να προλάβουν εύλογα ερωτηματικά γι αυτά τα έρμα 350.000 ευρώ. Όμως, η επιτυχία του Kassai Lajos ήταν ήδη γεγονός και η δική μας εμπειρία για τα διεφθαρμένα φερέφωνα του συστήματος, δεδομένη!




O KASSAI LAJOS ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Μέρος Γ’

[Η Ομάδα]


     Ήταν ήδη αισθητό ότι η παρουσία και η επίδειξη του Kassai Lajos στο Μαρκόπουλο εξήψε το ενδιαφέρον πολλών για την Έφιππη Τοξοβολία και αρκετοί με πλησίασαν για να με ρωτήσουν αν θα μπορούσαν να ασχοληθούν με αυτή την εντυπωσιακή πολεμική τέχνη στην Ελλάδα. Δε βιάστηκα να απαντήσω, ούτε να αποφασίσω για την οργάνωση μιας Ομάδος έχοντας κατά νου το κρίμα να πετάς τα «άγια» στους ανάξιους και, οπωσδήποτε, πριν μιλήσω με τον ίδιο τον Kassai Lajos. Στάθμισα πάρα πολύ την προοπτική μιας Ομάδος Έφιππης Τοξοβολίας με τις τεράστιες ευθύνες που συνεπήγετο και αναλογίσθηκα ότι αν προχωρούσα σε κάτι τέτοιο, κατ’  ανάγκη, δε θα μπορούσα να αφιερωθώ ο ίδιος στην Έφιππη Τοξοβολία όπως θα ήθελα, αφού τα οργανωτικά καθήκοντα ελαχιστοποιούν δραματικώς τον χρόνο της προσωπικής βελτιώσεως που είναι και ο «κορμός» της αφιερώσεως σε κάθε τέχνη. Όμως, η καθημερινή επαφή και ανταλλαγή σκέψεων με τον Δάσκαλο Kassai Lajos με έπεισε ότι θα μπορούσα να οργανώσω στην Ελλάδα μία Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας επί τη βάσει των Κανόνων και της εφιπποτοξοτικής τεχνογνωσίας του Οργανισμού “KASSAI” κι έτσι του ζήτησα, πριν αναχωρήσει για τη Κοιλάδα, να παραβρεθεί μαζύ με όσους ενδιαφερομένους σ΄ εκείνη τη συνάντηση της Πεντέλης, όπως κι έγινε.


     Ο χαλκέντερος Ούνος με περίμενε στην είσοδο του ξενοδοχείου του, φρέσκος και χαμογελαστός, χωρίς ίχνος από τη κόπωση των προηγουμένων ημερών, με όλη την ευγένεια του πραγματικά Μεγάλου! Χρειαστήκαμε λίγο χρόνο μέχρι να φτάσουμε στο προκαθορισμένο σημείο, στη Πεντέλη, για να συζητήσουμε τα της ορθής λειτουργίας μιας συγκροτημένης Ομάδος Έφιππης Τοξοβολίας στην Ελλάδα. Αν και, ατύπως, η Ομάδα λειτουργούσε από το 2005 όταν επέστρεψα από τη Κοιλάδα του Οργανισμού “KASSAI” στο Kaposmero, τώρα, πλέον, θα έπρεπε να συγκροτηθεί στα πρότυπα του Οργανισμού. Πριν από κάθε τι άλλο, ο Kassai Lajos θέλησε να απολαύσει την αρχαία πρωτεύουσα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού (όπως την απεκάλεσε) για να συμπληρώσει: «Τι κρίμα για σας τους Έλληνες να καταστρέψετε το αρχαίο σας τοπίο…». Την ίδια φράση θα επαναλάμβανε το επόμενο πρωί πάνω στην Ακρόπολη…


     Ο αναβιωτής της αρχέγονης πολεμικής τέχνης της Έφιππης Τοξοβολίας στο σύγχρονο Κόσμο, ο Kassai Lajos, με τα όσα μας είπε στη Πεντέλη «ζωγράφισε» αδρά το περίγραμμα της Έφιππης Τοξοβολίας όχι ως ένα απλό «άθλημα» αλλά ως ένα τρόπο ζωής πολεμιστών με φιλοσοφικό πλαίσιο ευποιίας όχι μόνον προς τους εαυτούς τους (ωφελιμισμό) αλλά και προς το κοινωνικό σύνολο (αλτρουισμό). Μίλησε για τις απαραίτητες προϋποθέσεις, τη γενναιότητα, την αυτοπειθαρχία και την προσήλωση στο σκοπό που άγουν στην επιτυχία, καθώς και για την ανιδιοτέλεια η οποία επιστεγάζει το ήθος του Πολεμιστή, καταλήγοντας στη γνωστή επωδό του: «Ηοrseback Archery needs practice and practice and practice!” για να καταλάβουμε ακόμη καλύτερα ότι η ίδια η γενναιότητα, η αυτοπειθαρχία, η εμμονή στο σκοπό και η ανιδιοτέλεια απαιτούν την καθημερινή εφαρμογή τους από τον Πολεμιστή! Κυρίως, μας προέτρεψε να παραμείνουμε μακράν του «καπελλωμένου» κρατικού «α(θ)λητισμού» ο οποίος είναι διεφθαρμένος και απολύτως αντιαθλητικός. Αυτό το τελευταίο δεν μας ήταν δύσκολο να το καταλάβουμε, ειδικώς, μετά την επώδυνη πρόσφατη επαφή μας με την άθλια «Ε.Φ.Ο.Τ.». Mε το ξεκάθαρο λόγο του μας εξήγησε τις Αρχές λειτουργίας του Οργανισμού του και την προαπαιτούμενη συνέπεια για την άσκηση στην Έφιππη Τοξοβολία! Μας αποσαφήνισε ότι πολλοί θα εμφανισθούν στην Ομάδα για δήθεν «Έφιππη Τοξοβολία» αλλά στη πραγματικότητα θα έρθουν για να επιλύσουν δικά τους ψυχολογικά προβλήματα και προς αυτούς θα πρέπει να είμαστε κάθετοι δείχνοντάς τους την έξοδο, αν θέλουμε να συνεχίσουμε να είμαστε Εφιπποτοξότες. Διορατικός ο Κassai Lajos, επιβεβαιώνεται συνεχώς και σε αυτό, παρατηρώντας πολλούς να προσέρχονται, μέχρι σήμερα, στην Ομάδα μας κάθε άλλο παρά για …Έφιππη Τοξοβολία!


     Κατόπιν, γυμνάσθηκε μαζύ μας επιμένοντας στη σωστή χρήση του τόξου και αναλύοντάς μας ασκήσεις κατάλληλες για απολύτως αρχαρίους.


     Από το μικρό εκείνο οροπέδιο της Πεντέλης, το πρωί της 13ης Σεπτεμβρίου 2006, υπό την ιδρυτική παρουσία και επίβλεψη του ίδιου του Kassai Lajos, η πρώτη (και μέχρι σήμερα, μοναδική) Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας ξεκίνησε να λειτουργεί συντεταγμένα υπό την ονομασία «ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ KASSAI» πριν εξελιχθούμε σε «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ» για λόγους όχι αποστασιοποιήσεως από τον Ουγγρικό Οργανισμό αλλά λόγω οικονομικής αδυναμίας των Μελών μας να αντέξουν το κόστος μεταβάσεως στην Ουγγρική Κοιλάδα ώστε να εκπαιδεύονται.


     Κατόπιν αυτών, διαμορφώθηκε ο αρχικός πυρήνας Συνασκουμένων που απετέλεσαν την πρώτη Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας, με μόνο Εφιπποτοξότη τον Ιδρυτή της και αρκετούς να αρχίζουν να τοξεύουν αλλά και να θέλουν να ιππεύσουν. Οι πρώτες συνασκήσεις συνέχισαν να γίνονται στη Πεντέλη και όλοι μαζύ αρχίσαμε να σπουδάζουμε μία πολεμική τέχνη αλλά και τη γνώση ανθρώπινων χαρακτήρων όχι πάντοτε με ευχάριστο αποτέλεσμα.


     Κάποιοι κατέφτασαν στην Ομάδα με δημοκρατικότατη αναίδεια για να μας υποδείξουν πολιτικές συμπεριφορές και να μας εγχειρήσουν «σταυρωμένα ψηφοδέλτια» από τα περισσεύματα της κΥνοβουλευτικής ανοησίας τους! Τους εξηγήσαμε ευγενώς ότι εμείς μεν ασκούμε την Έφιππη Τοξοβολία, εκείνοι δε θα έπρεπε να προτιμήσουν το συνοικιακό κομματικό γραφείο τους προς επίλυση του ψυχο-διανοητικού προβλήματός τους. Δυστυχώς, επέμειναν και εκ νοός ηλιθίων δεν ανεμένετο ευφυία, όπως δεν αναμένεται κελαηδισμός εκ στόματος …κόρακος. Πράγματι, μετ’  ου πολύ, τους στείλαμε στον …κόρακα κι εμείς παραμείναμε επικεντρωμένοι στην Έφιππη Τοξοβολία.


     Ένας καημένος εβραίος με περισσό, όμως, θράσος «είδε φως και μπήκε», νομίζοντας ότι βρήκε το κατάλληλο «βήμα» για αναπαραγωγή της κασέτας του Τελ Αβίβ περί ολοβλακώματος της Ανθρωπότητος και του εξηγήσαμε ότι εμάς μας ενδιέφερε αποκλειστικώς η Έφιππη Τοξοβολία. Μάταια προσπαθήσαμε να του εξηγήσουμε την αχανή απόσταση μεταξύ «Κνεσέτ» και Οργανισμού «KASSAI»…Επέμεινε να μας προξενεί έμετο με τα ρατσιστικά παραληρήματά του χωρίς να εννοεί ότι στην Ομάδα μας είχε θέση μόνον η Έφιππη Τοξοβολία ουδεμία σχέση έχουσα με το ολοβλάκωμα αλλά, παριστάνοντας ότι δεν …αντιλαμβάνεται του «ανοίξαμε» και αυτού τη πόρτα εξόδου, μιας και άλλες «πύλες» άγουσες σε πολύ πιο …τελεσφόρες «κάμερες» απεδείχθησαν, δυστυχώς, δυστυχέστατα, αποκυήματα της φαντασίας των διεθνών απατεώνων, ομοφύλων του.  
 

     Όλα αυτά και πολλά άλλα «χαριτωμένα» ανέδειξαν τη βασική αδυναμία μιας Ομάδος λειτουργούσης ανιδιοτελώς και «καλή τη πίστει»: την αδυναμία της να επιβάλει την εσωτερική τάξη ώστε τα Μέλη της να μπορούν απερίσπαστα να συνεχίσουν την υπηρέτηση του σκοπού της, την ¨Εφιππη Τοξοβολία». Μια Ομάδα ως είχε δεν πλαισιώνονταν από το κύρος ενός οργάνου που θα μπορούσε να επιβάλει εφαρμόσιμο Κανονισμό λειτουργίας και εύρυθμη λειτουργία απηλλαγμένη από ταλμουδολάγνα «παράσιτα» , οπότε, στις 27 Μαίου 2008, ιδρύσαμε την «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού Δικαίου (μη κερδοσκοπική, αστική, Εταιρεία) στην οποία εντάξαμε την Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας με αποτέλεσμα να υπάρχει, πλέον, πλαίσιο διαμορφώσεως δίκαιων και νόμιμων συνθηκών λειτουργίας της Ομάδος.


     Οι ώρες πέρασαν γρήγορα στο μικρό οροπέδιο της Πεντέλης με τον Kassai Lajos κι έπρεπε γρήγορα να επιστρέψουμε στο Ολυμπιακό Ιππικό Κέντρο Μαρκοπούλου, όπου ήταν προγραμματισμένη η διεξαγωγή του Σεμιναρίου του προς το Ελληνικό Κοινό.




O KASSAI LAJOS ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Μέρος Δ’

[Το Σεμινάριο]


     To Σεμινάριο Έφιππης Τοξοβολίας ήταν προγραμματισμένο να διεξαχθεί στις 13 Σεπτεμβρίου στις πέντε το απόγευμα στο Κλειστό Ιππευτήριο του Ολυμπιακού Ιππικού Κέντρου Μαρκοπούλου, όμως, κατά την προκαταρκτική επιθεώρηση του χώρου από τον ίδιο τον Kassai Lajos και όλους μας διεπιστώθη ότι ο στίβος ήταν απολύτως ακατάλληλος με …λιμνάζοντα σημεία και ακόμη με …θάμνους που φύτρωναν κατόπιν αμελείας συντηρήσεως, δύο χρόνια μετά τους χρυσοπληρωμένους «Ολυμπιακούς» του 2004. Έτσι, απεφασίσθη το Σεμινάριο να γίνει στην «Αίθουσα VIP» του Ολυμπιακού Ιππικού Κέντρου Μαρκοπούλου με ελεύθερη συμμετοχή Κοινού, όπως και τελικώς έγινε. Δυστυχώς, η «Ε.Φ.Ο.Τ.» δε φιλοτιμήθηκε διόλου να τυπώσει σχετική αφίσα και πάλι, προς σωτηρία των προσχημάτων, έβαλα τα δυνατά μου για να σχεδιάσω και να τυπώσω, ιδίοις εξόδοις, μια δίγλωσση (Ελληνικά και Αγγλικά) αφισέτα ώστε να ενημερωθεί το Κοινό για το Σεμινάριο, ευγενώς δε, δε παρέλειψα να απεικονίσω και το λογότυπο της «διοργανώτριας» (;)  …«Ε.Φ.Ο.Τ.». Ούτε ο Δ. Ραζής ούτε η Αντ. Πλούμπη έδειξαν ότι κατάλαβαν το ο,τιδήποτε!...


     Η προσέλευση στο Σεμινάριο υπήρξε απρόσμενα μαζική με αποτέλεσμα, πολύ πριν από την έναρξη, η αίθουσα να γεμίσει ασφυκτικά από νεαρούς, κυρίως, αθλητές της Ιππασίας και της Τοξοβολίας, Έλληνες και ξένους. Η αφισέτα που τοιχοκολλήθηκε και πάλι από εμάς είχε κάνει τη …δουλειά της.


     Αν και «στριμώχναμε» συνεχώς καθίσματα, αρκετοί παρακολούθησαν όρθιοι και κάποιοι και εκτός αιθούσης, ενώ το τραπέζι με τα παραδοσιακά τόξα τα οποία είχε φέρει επί τούτου ο Ksassai Lajos συγκέντρωνε γύρω του πολλούς που για πρώτη φορά μπορούσαν να περιεργασθούν ένα τέτοιο τόξο. Δίπλα, η σέλλα του Kassai Lajos περίμενε τη …σειρά της να επιδειχθεί στο Κοινό με τη σχετική παρουσίαση της Φυσικής Ιππικής.


     Το Σεμινάριο κράτησε πάνω από τέσσερις ώρες (από το προβλεπόμενο δίωρο του αρχικού προγραμματισμού)  με τον Kassai Lajos να αναλύει κατά τον καλύτερο τρόπο την Φυσική Ιππική και την Παραδοσιακή, ενστικτώδη, Τοξοβολία σε ένα Κοινό που συμμετείχε ενεργά με παρεμβάσεις και πολλές ερωτήσεις. Εξαιρετική η μεταφραστική συμβολή της επίσημης μεταφράστριας που μας παρεχώρησε ευγενώς η Ουγγρική Πρεσβεία Αθηνών κ. Κάλαϊ Χριστίνας.


     Στο τέλος, ο Kassai Lajos παρέμεινε για αρκετή ώρα απαντώντας σε ερωτήσεις για την πρωτόγνωρη, στο Ελληνικό ακροατήριο, Έφιππη Τοξοβολία και την Παραδοσιακή, ενστικτώδη, Τοξοβολία. Μια μοναδική διδασκαλία είχε ολοκληρωθεί. Η μύηση είχε επιτευχθεί!




O KASSAI LAJOS ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Μέρος Ε’

[Στην Ακρόπολη]


     Για τη 14η Σεπτεμβρίου ο Kassai Lajos είχε ζητήσει να επισκεφθεί την Ακρόπολη. Η προγραμματισμένη αναχώρησή του για την επόμενη μέρα δε θα έπρεπε να τον αφήσει χωρίς να έχει επισκεφθεί τον Παρθενώνα, κάτι που μου είχε τονίσει εξ αρχής. Η σχέση του, άλλωστε, με την Ελλάδα είναι γνωστή από την πρώτη, κιόλας, παράγραφο του βιβλίου του “Horseback Archery” (2002) όπου δηλώνει ότι, ως παιδί, τον ενέπνευσαν οι περιπέτειες ενός νεαρού Έλληνος που ζούσε στην αυλή του Αττίλα. Κι όσοι γνωρίσαμε από κοντά τη σκέψη του Δασκάλου καταλάβαμε το πόσο η ηρωική (αρχαία) Ελλάδα τον μύησε στα μυστικά της πολεμικής Αρετής τα οποία εγκολπώθηκε.


     Με την ευγενική παρουσία της επίσημης διερμηνέως της Ουγγρικής Πρεσβείας κ. Κάλλαϊ Χριστίνας και λίγων αγαπημένων φίλων, βρεθήκαμε στο βράχο της Ακροπόλεως απολαμβάνοντας για πρώτη φορά εκείνος και μυριοστή εγώ, το «παράστημα» του δωρικού αριστουργήματος.


     Σε κάποια στιγμή περισυλλογής, ο Kassai Lajos έσκυψε προς τη πλευρά του κλεινού άστεως και, κατόπιν, γύρισε και μου επανέλαβε αυτό που μου είχε πει στη Πεντέλη κοιτάζοντας από ψηλά την Αθήνα: «Τι κρίμα για σας τους Έλληνες να καταστρέψετε το αρχαίο σας τοπίο…» κι εγώ, απλώς, του απήντησα ότι αυτό το έχουμε πει κι εμείς οι Έλληνες αλλά τη καταστροφή τη διέπραξαν οι επήλυδες και απάτριδες γραικύλοι που, δυστυχώς, αφθονούν…


     Λίγο αργότερα, στο Μουσείο της Ακροπόλεως θα μας εξέπληττε με τις γνώσεις του στην αρχαία Ελληνική Ιστορία και με το ενδιαφέρον του γι αυτήν.


     Για τον Kassai Lajos, η αρχαία Ελλάδα θα είναι ένα μεγάλο «σχολείο» πολεμικής Αρετής και ήθους για κάθε πολεμιστή, πέραν εποχών και εθνικών προελεύσεων.


     Η κάθοδός μας από τον Ιερό Βράχο μας έκανε ακόμη περισσότερο εμφανέστερη την εμβάθυνση του Kassai Lajos στο αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα!


     Το ίδιο βράδυ εκ μέρους της … «Ε.Φ.Ο.Τ.» είχε προγραμματισθεί (από την Αντ. Πλούμπη) τι άλλο;, παράθεση αποχαιρετιστήριου δείπνου στον Kassai Lajos και σε όλους μας (ξάφνου μας θυμήθηκαν…) δίκην «ευχαριστίας» προς τα όσα αντέξαμε από την αήθη συμπεριφορά τους. Η Αντ. Πλούμπη …ακάθεκτη στο τραπέζι είχε την αίσθηση ότι ο Kassai Lajos θα πάθαινε, επιιεικώς, Alzheimer από τα εδέσματα της ψαροταβέρνας αλλά, δυστυχώς γι αυτήν ο Kassai Lajos άρχισε να λέει εις επήκοον όλων: «Θα πρέπει να προσέχετε και να κρατήσετε την Ομάδα σας μακρυά από το κρατικό αθλητισμό και τις Ομοσπονδίες, που δεν είναι παρά μικρομάγαζα διεφθαρμένης συναλλαγής. Η Ομάδα σας αν παραμείνει ανεξάρτητη από καπελλώματα θα μεγαλουργήσει διαφορετικά ο κρατικός αθλητισμός θα τη διαφθείρει και η Έφιππη Τοξοβολία θα χάσει.» Η Αντ. Πλούμπη είχε γίνει παντζάρι αλλά όλοι χαμογελούσαμε παίρνοντας την καλύτερη εκδίκηση, έκτοτε δε ακολουθώντας κατά γράμμα τις παραινέσεις του Δασκάλου μας απολαμβάνουμε το Έργο της Ομάδος μας που παραμένει και θα παραμένει ανεξάρτητη, προσηλωμένη στο εφιπποτοξοτικό αντικείμενό της. Η Αντ. Πλούμπη και τα ανθρωπάκια του κρατικού α(θ)λητισμού, όλοι όσοι τσέπωσαν αυτό που με το υστέρημά τους οι Έλληνες εξοικονόμησαν για κάτι που το έκλεψαν, μας βοήθησαν να καταλάβουμε κατά τον καλύτερο τρόπο το πόσο αξίζει η ανεξαρτησία της Ομάδος μας από καπελώματα, κρατικά και «άλλα», απολαμβάνοντας τα, μέχρι στιγμής, δύο πρώτα παγκόσμια βραβεία που κερδήθηκαν με την αξία των κόπων μας και χωρίς να επιβαρύνουμε κανένα δημόσιο ταμείο! Εκείνο το βράδυ, προ-παραμονή των γενεθλίων του που ήσαν στις 16 Σεπτεμβρίου ο Kassai Lajos έκοψε τη τούρτα της προσωπικής του επετείου λίγο νωρίτερα με μία ιδιαίτερη ευχαρίστηση κι ένα ευτυχισμένο χαμόγελο στο τραπέζι του αποχαιρετιστήριου, εκείνου, δείπνου… Ήταν, άραγε από χαρά για την επιτυχία του ταξιδιού του στην Αθήνα, ή, διότι απολάμβανε την Αντ. Πλούμπη με χρώματα πιο …κόκκινα από τον …αστακό της πιατέλας;  




O KASSAI LAJOS ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Μέρος ΣΤ’

[Επίλογος]


     Ο Κassai Lajos ανεχώρησε από το «Ελ. Βενιζέλος» με την πτήση της “MALEV” της επομένης μέρας, 15ης Σεπτεμβρίου 2006, στις 05:20 π.μ.. Θα παρέμενε κι άλλες μέρες, όμως, ο Δάσκαλος πάντα συνηθίζει τη μέρα των γενεθλίων του να βρίσκεται στη Κοιλάδα, στη πατρίδα του και να γιορτάζει με την Οικογένειά του. Τον αποχαιρετίσαμε στο αεροδρόμιο ευγνώμονες για τα όσα μας δίδαξε και μας είπε. ¨Όμως, ο «επίλογος» της καθόδου του Kassai Lajos στην Ελλάδα δε γράφτηκε στο σημείο αυτό αλλά σε μία αίθουσα δικαστηρίου στης οποίας το εδώλιο κάθισε ο …Πρόεδρος της «Ε.Φ.Ο.Τ.» Δημήτρης Ραζής και η …ερίτιμη Γραμματέας της Αντ. Πλούμπη, όταν αρνήθηκαν να καταβάλουν τα τροφεία και τα μεταφορικά έξοδα των Ίππων που χρησιμοποιήθηκαν στο Μαρκόπουλο κατ’  απαίτησή τους. Ήταν φανερό ότι «κάποιοι» ήθελαν ακέραιες τις 350.000 ευρώ στη τσέπη τους και δε χαλάλιζαν ούτε κάποιες πενταροδεκάρες για το σανό εφτά πλασμάτων που κουράστηκαν επί μέρες για κάτι που τα λαμόγια είχαν ξεπουλήσει. Έτσι, ο πρόεδρος Δημήτρης Ραζής και η  Γραμματέας Αντ. Πλούμπη ισχυρίστηκαν, αδίστακτα, ενώπιον του δικαστηρίου ότι δε γνώριζαν για την παρουσία των Ίππων στη τελετή ενάρξεως που …διοργάνωσαν στο Μαρκόπουλο και ότι ποτέ οι ίδιοι δεν έδωσαν εντολή για τη χρήση τους στη συγκεκριμένη διοργάνωση, όμως, τα ηλεκτρονικά e-mails που είχαν σταλεί από τον υπολογιστή της «Ε.Φ.Ο.Τ.» με τις υπογραφές τους προς τον ιππομεταφορέα Γιάννη Βασιλείου τους βοήθησε να «φρεσκάρουν» τη …μνήμη τους. Το δικαστήριο τους κατεδίκασε (και μαζύ μ’  αυτούς την ίδια την «Ε.Φ.Ο.Τ.»!) και αμέσως, εντόκως, εξόφλησαν τις οφειλές τους μέχρι δεκάρας.




Η καταδικαστική απόφαση κατά της Ε.Φ.Ο.Τ.

     Αμέσως μετά τη καταδικαστική απόφαση, φήμες θέλουν τον Δημήτρη Ραζή στα μαχαίρια με τον Γιώργο Ορφανό ενώ στο εσωτερικό της «Ε.Φ.Ο.Τ.» μία λαίλαπα οργής ξέσπασε κατά του Δημήτρη Ραζή και της Αντ. Πλούμπη με αποτέλεσμα την άμεση εκπαραθύρωσή τους και την αντικατάστασή τους με νέα διοίκηση της, μέχρι τότε, αμαρτωλής Ομοσπονδίας! Το πραγματικό «κλου» όμως της διοργανώσεως των 17ων Πανευρωπαϊκών Αγώνων «Ολυμπιακής» Τοξοβολίας από την τότε, αχρεία, «Ε.Φ.Ο.Τ.» υπήρξε ένα πρωτοφανές γεγονός στα παγκόσμια αθλητικά χρονικά, όταν σύσσωμοι οι αθλητές των 42 χωρών που έλαβαν μέρος ΑΠΗΡΓΗΣΑΝ (!) με καθιστική διαμαρτυρία στο κέντρο του στίβου εναντιούμενοι στην εγκατάλειψη από τη διοργανώτρια «Ε.Φ.Ο.Τ.» χωρίς νερό (!) (παρά το ότι υπήρχαν τόνοι δωρεάς εμφιαλωμένου νερού που …εξαφανίστηκαν) χωρίς ούτε ένα σάντουιτς και με πάρα πολύ κακό χρονισμό που τους εξέθετε στο καυτό ήλιο του Μαρκοπούλου χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα με κίνδυνο ηλιοπληξιών! Το τραγικό αυτό γεγονός παραμένει καταγεγραμμένο στην ειδησεογραφία της εποχής στιγματίζοντας τον σύγχρονο ελλαδικό α(θ)λητισμό με τον οποίο, ευτυχώς, οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» ούτε είχαμε, ούτε έχουμε, ούτε ποτέ θα έχουμε σχέση!  



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.