ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Τίποτε πιο ...σύνθετο από την ...απλότητα, τίποτε πιο ...ευθύ από μία ...μεικτή τεθλασμένη, αρκεί, εξ αρχής να έχεις κατανοήσει τις συνθήκες και να αντέχεις την θαρραλέα αντιμετώπισή τους! Κι αυτό, δείχνουν να έχουν κατανοήσει οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" οι οποίοι, στον νέο προπονητικό χώρο τους επιχειρούν την "ευθείαση" της "μεικτής τεθλασμένης" της ενστικτώδους Τοξοβολίας, με μια πριμιτιβιστική προσέγγιση η οποία αποτελεί εμπειρία χρόνων...

     Αξιοποιώντας τις δυνατότητες αυτού του φυσικού χώρου, στην τελευταία τους Προπόνηση, οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" επεχείρησαν να αξιοποιήσουν τον πνέοντα ούριον άνεμο και να τον μετατρέψουν σε ...κηροζίνη προωθήσεως βελών, επιχειρώντας τοξεύσεις μεγάλων αποστάσεων.

      Ξεκινώντας, λοιπόν, από τοξεύσεις αποστάσεως 30 μέτρων, πέρασαν σταδιακώς σε τοξεύσεις 50, 60 και 70 μέτρων καταλήγοντας σε απώλεια εκτός στόχου μόνον ενός βέλους στα 70 μ.

     Ο επικεφαλής των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" Χριστόφορος και ο Συνασκούμενός του Γεώργιος ξέρουν και ξέρουν πολύ καλώς πως υπηρετείται σωστά η Τοξοβολία  και βοηθούν τους Συνασκουμένους τους να προοδεύσουν κατά τον καλύτερο τρόπο... "Άσκηση, άσκηση και πάλι άσκηση..." όπως λέει κι ο Δάσκαλος Kassai Lajos! Βεβαίως, για όποιον ενδιαφέρεται για το αντικείμενο μιας πολεμικής τέχνης, κάτι μη υποχρεωτικό για όλους!

Η ΑΡΤΕΜΙΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟ ΖΕΝ

 Η ΑΡΤΕΜΙΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟ ΖΕΝ

ΕΛΛΗΝΕΣ, ΖΕΝ ΚΑΙ ...ΟΠΙΣΘΟΠΛΑΤΙΑΙΑ ΤΟΞΕΥΣΗ

     Ο ευρασιατικός προσανατολισμός των "Ελλήνων Κενταύρων" μπορεί και διασυνδέεει Πολιτισμούς και Παραδόσεις! Όπως και η ολοστρόγγυλη γη, αυτή η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας κι Εφίππων Πολεμικών Τεχνών περικλείει σφαιρικά κοινές πτυχές που συνιστούν τα γνωστικά αντικείμενά της σε μια προσπάθεια "χαρτογραφήσεως" της διαχρονικής πορείας του Ανθρώπου να επιβιώσει  ένοπλος και έφιππος! Και στην σημερινή ημερίδα ως Έλληνες, ανακεφαλαιώσαμε την εισαγωγή της μυητικής διδασκαλίας του Eugen Herrigel με "γέφυρα" την  Ο π ι σ θ ο π λ α τ ι α ί α  Τόξευση των Σαρακηνών και Σελτζούκων, γνωστή ως "Jarmaki".

     Η χρησιμότητα αυτού του είδους της τοξεύσεως στην έφιππη εφαρμογή της αιτιολογείται με την διευκόλυνση του Τοξότη να πλήξει έναν στόχο ο οποίος βρίσκεται σε τέτοια διάταξη, κατά γης, όπου η συμβατική χρήση του Τόξου προξενεί προσκρούσεις του όπλου επάνω του ή επάνω στον Ίππο του, ή τον εκθέτει  σε κίνδυνο πτώσεως λόγω εκφυγής από το "κάθισμα" ευσταθούς ισορροπίας και, πράγματι, σε μια τέτοια σπανιότατη συγκυρία η τόξευση αυτή όντως διευκολύνει. Όμως για την επιτυχία της προϋποτίθεται μεγάλη επένδυση εξασκήσεως κάτι που καθιστά αμφίβολη την τελική υιοθέτησή της εν συγκρίσει με την σπανιότητα που θα την καταστήσει αναγκαία για τον Εφιπποτοξότη.

     Οι σύγχρονοι καναπεδάριοι λογάδες που ικανοποιούνται και ...αυτοϊκανοποιούνται θεωρητικολογούντες, γεμίζοντας ατελείωτα ...ειλητάρια με ευφάνταστα φληναφήματα  κ α ι  στον τομέα της Τοξοβολίας, αντιπαρατίθενται επί παντός επιστητού, συμπεριλαμβανομένης και μιας τοξεύσεως που έχει προξενήσει εκτενείς συζητήσεις και αντιπαραθέσεις, την τόξευση "Jarmaki" η οποία εκτελείται πίσω από την πλάτη του Τοξότη όταν αυτός, στην περίπτωση του δεξιόχειρος, περνά την έλκουσα την χορδή (δεξιά) χείρα πίσω πό τον αυχένα του (πλάτη) και τοξεύει κατ΄ εκτίμηση, ενώ δεν έχει σαφήν, οπτικήν, αίσθηση της ευθείας μεταξύ αιχμής βέλους και στόχου, παρά μόνον με την περιφερειακή του όραση.

Εφθαλιτικό κύπελλο 5ου αι., μ.χ.χ.

Το συγκεκριμένο είδος τοξεύσεως αναφέρεται στην, façon de parler, ισλαμική Παραδοσιακή Τοξοβολία (Σαρακηνών και Σελτζούκων) τόσο σε έφιππη όσο και σε πεζή εφαρμογή ως τεχνική Εφιπποτοξοτών αλλά και ως τεχνική πεζών υπερασπιστών φρουρίων προκαλώντας πολλές αντιπαραθέσεις με κυριότερην εκείνη του ότι τα υψηλά κράνη με τα ακόμη υψηλότερα μεταλλικά λοφία και, συχνά, επιπλέον φτερά των εφίππων πολεμιστών δεν διηυκόλυναν την τόξευση αυτή αφού θα υπεχρέωναν τον Τοξότη σε πολύ άβολη υπερύψωση της έλκουσας την χορδή χείρας ώστε να την εκτελέσει, πέραν του ότι δεν είχε και ιδιαίτερη σκοπιμότητα μια τέτοια τόξευση για έναν Εφιπποτοξότη ο οποίος θα μπορούσε να εξουδετερώσει έναν κατά γης αντίπαλο με πολύ απλούστερο τρόπο. Παρά ταύτα, εντοπίζονται παλαιότατες παραστάσεις με αυτή την τόξευση σε έφιππην εφαρμογή.

Ο σπουδαίος Πέρσης Εφιπποτοξότης Ali Ghoorchian σε τόξευση Jarmaki

     Βεβαίως, οι "Έλληνες Κένταυροι" δεν σκοπεύουμε να χαθούμε στην ...μετάφραση! Ομάδα μάχιμη, καθώς είμαστε, μας ενδιαφέρει η  π ο λ ε μ ι κ ή  ο υ σ ί α  του "κάθε τι" με το οποίο καταπιανόμαστε και θα μιλήσουμε, γενικώς, για  Ο π ι σ θ ο π λ α τ ι α ί α  τόξευση, αποφεύγοντας κάθε πειρασμό θεωρητικολογίας, αφιερωμένοι στην πρακτική εξάσκηση και αυτής όπως και του κάθε τι που μας αφορά. 

     Και για μας η Οπισθοπλατιαία τόξευση δεν είναι κάτι καινούργιο! Στην Σχολή μας λειτουργούμε, ασκούμενοι συνεχώς και με συστηματικότητα η οποία επιμένει σε βάθος χρόνου. Κι έτσι, επιχειρούμε και την προαγωγή της Οπισθοπλατιαίας τοξεύσεως την οποία ασκούμε επί χρόνια, μελετώντας την στην καθημερινή πράξη μας.

 Οι "Έλληνες Κένταυροι" ασκούμεθα στην Οπισθοπλατιαία τόξευση

     Προς "τι", όμως, ο τίτλος αυτής της ημερίδος "Η ΑΡΤΕΜΙΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟ ΖΕΝ", ειδικώς όταν αναφερόμαστε σε Σαρακηνούς και Σελτζούκους οι οποίοι, ούτε με την Αρτέμιδα, ούτε με το Ζεν έχουν σχέση; Απλή η απάντηση. 

     Οι "Έλληνες Κένταυροι" ως τέκνα της Αρτέμιδος και με ζενική προσέγγιση, τηρώντας την εισαγωγική διδασκαλία του βιβλίου "Ζεν στην Τέχνη της Τοξοβολίας" του Eugen Herrigel, ασκούνται σε μία τόξευση στην οποία διέπρεψαν οι Σαρακηνοί και οι Σελτζούκοι. Έτσι "χτίζονται" τα διαπολιτισμικά "γιοφύρια" συνδέοντας Πολιτισμούς με σεβαστά τα διακριτά όριά τους κι αποφυγή κάθε ψευτο-μοντερνο-διαπολιτισμικής "αχταρμαδοποιήσεως" η οποία αρνείται την διαφορετικότητα και τα θέλει όλα ισοπεδωμένα και, δη, προς τα κάτω!

     Τις φάσεις οι οποίες συνθέτουν την τόξευση Jarmaki μας τις παρουσιάζει ο εξαιρετικός Μαλτέζος Τοξότης Armin Hirmer σε ένα ενδεικτικό βίντεό του ως εξής:

     Kαι με γνωστά όλα αυτά, κινούμενοι πάντοτε επί του "άξονος" της πειραματικής Τοξοβολίας, "οργανωθήκαμε" ώστε να "ανιχνεύσουμε" την Οπισθοπλατιαία τόξευση, προσεκτικοί στις ακριβείς προϋποθέσεις μιας ρεαλιστικής, κατά το δυνατόν, αναπαραστάσεως πραγματικών συνθηκών.

     Με "κέντρο βάρους" την πειραματικήν έρευνα των γνωστικών μας αντικειμένων από καταβολής λειτουργίας της Σχολής μας και η παρούσα ημερίδα επιβεβαίωσε τον πειραματικό χαρακτήρα της με επαγόμενο χρέος την τήρηση της αναπαραστατικής αλήθειας συνθηκών, την διαμόρφωση ενός πλαισίου αληθοφανείας όχι μόνον τοξευτικών χειρισμών αλλά και του ίδιου του στόχου. Για τον λόγο αυτό επιλέξαμε αντί στόχου ένα ένδυμα αναλόγου πάχους και σκληρότητος με ένα χιτώνα πολεμιστή εποχής και χρώματος ερυθρού, όσο "ερυθρό" απαιτεί η διέγερση του επιθετικού ενστίκτου αλλά και η "συστράτευση" με τα, πάλαι, εποχικά δεδομένα. Βεβαίως και αυτός ήταν ο στόχος που αναπαριστά εχθρό κείμενο κατά γης, κοντά στον τοξεύοντα. Διότι,...

     ...Ο άλλος στόχος ο οποίος αναπαριστά τον υποκείμενο εχθρό για τον τοξεύοντα "αφ΄ υψηλού", από το χείλος τειχών, έναν ανερχόμενο εχθρό, ο στόχος ήταν ένα καπέλλο προερχόμενο από στρατιώτη του εβραϊκού στρατού της Χεβρώνος, δώρο (γι αυτόν τον σκοπό) του αγαπητού φίλου και ευεργέτη της Ομάδος μας, Έλληνος Ταγματάρχη Ιππικού - ΤΘ κ. Ι.Τ. τον οποίο και ευχαριστούμε θερμώς! Τόσο το μέγεθος όσο και η σκληρότητα αυτού του συγκεκριμένου στόχου ανταποκρίνονται πολύ πιο "κοντά" σε ένα, π.χ., κεφαλόδεσμο (turban) εποχής και η επιλογή του, εν τη πράξει, απεδείχθη εξαιρετικώς επιτυχής. Eντάξει, για λόγους αναπαραστατικής ακριβείας θα το προτιμούσαμε με ...περιεχόμενο, αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα όπως θα θέλαμε... 

     Έτσι, με δύο διαφορετικούς όσο και αντιπροσωπευτικούς στόχους επιχειρήσαμε την πλήξη εχθρού υπό δύο διαφορετικές εκδοχές στάσεως (ημικλινής επί του εδάφους και ανερχόμενος επί τείχους) εις μελέτην όχι ...θανάτου, όπως θα επέμεναν οι αείμνηστοι Δάσκαλοι του Γένους Ι. Συκουτρής και Δ. Λιαντίνης, αλλ΄ εις μελέτην μ α χ η τ ι κ ο ύ  ε ν σ τ ί κ τ ο υ, τηρουμένων των κανόνων του Ζεν και με Οπισθοπλατιαία (Jarmaki) τόξευση. 

     Από το πλούσιο οπλοστάσιο των "Ελλήνων Κενταύρων" για την συγκεκριμένη ημερίδα επελέγησαν, επί τούτου, Τόξα χ α μ η λ ό τ ε ρ η ς ισχύος από εκείνα τα οποία, κατά κανόνα, χειρίζονται οι ίδιοι εκπαιδευόμενοί μας κατά τις συνήθεις Προπονήσεις τους και ο λόγος είναι ότι η συγκεκριμένη τόξευση Jarmaki γίνεται επικίνδυνη για την σωματική ακεραιότητα του Τοξότη στην περίπτωση ενός βαρύτερου Τόξου. 

     Ο επιβαρυντικός χειρισμός του ανοίγματος της χορδής με την ταυτόχρονη κίνηση των χειρών υπεράνω της κεφαλής πολλαπλασιάζει την κόπωση μυών και αρθρώσεων, αυξάνοντας τα "φορτία" τους, οπότε θα έπρεπε να είμαστε προσεκτικοί προς αποφυγήν ανεπιθύμητων μυοσκελετικών τραυματισμών.     

     Η ρεαλιστική αντιμετώπιση των πραγμάτων που χαρακτηρίζει τις προσεγγίσεις των "Ελλήνων Κενταύρων" μας κατέστησε ικανούς ώστε από την πρώτη στιγμή του διεθνούς, σιωνιστικού, εγκλήματος της ψευδο-"επιδημίας" του "Covid 19" να το στιγματίσουμε και να το αγνοήσουμε, συστρατευόμενοι με την επιστημονικήν αυθεντία των κορυφαίων επαϊόντων επιστημόνων Luc Montagnier και Sucharit Bhagti. Όπως παρατηρεί ο αναγνώστης μας, καθ΄ όλη την διάρκεια της επιχειρηθείσας υγειονομικής δικτατορίας του "Covid 19" η Ομάδα μας, όχι μόνον λειτούργησε κανονικότατα αρνούμενη να υποταχθεί στις ελεεινές μεθοδεύσεις της σιωνιστικής υπερεξουσίας, αλλά επιδείξαμε και μία δραστηριότητα κατά πολύ μεγαλύτερη όλων των άλλων εποχών της λειτουργίας της Σχολής μας. 

     Επειδή, όμως, κηδόμεθα της πραγματικής υγιεινής την οποία πρέπει να σέβεται κάθε νουνεχής, λαμβάνουμε σοβαρά υπ΄ όψη τον κίνδυνο της λοιμώξεως που προέρχεται από τον ιό του Δυτικού Νείλου (West Nile virus, WNV) για τον οποίο ήδη έχουν εκδοθεί υπεύθυνες επιστημονικές προειδοποιήσεις, καθιερώνουμε την χρήση εντομοαπωθητικών προς πρόληψη δηγμάτων από κουνούπια που μεταδίδουν τον ιό, ανεξαρτήτως εάν στον προπονητικό χώρο μας δεν υπάρχουν ούτε στάσιμα νερά, ούτε άλλες επιμολυντικές εστίες.

     Επειδή η βάση του ασκησιολογίου είναι η πλήρης έλξη (το πλήρες άνοιγμα) της χορδής, κάτι που δεν γίνεται σωστά σε κάθε τόξευση από όλους, ενώ, όπως προανεφέρθη, το πάχος και η σκληρότητα του στόχου (ένδυμα) αναπαριστά σωστά τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά των ενδυμάτων εποχής, είναι παρατηρημένο ότι πολλά βέλη δεν θα εισχωρήσουν στον στόχο-ένδυμα αλλά θα εκτιναχθούν προς διάφορες κατευθύνσεις. Έτσι και για λόγους προστασίας του ασκουμένου από απρόσμενες "επιστροφές" βελών, κατά την ημερίδα αυτή η Σχολή μας θα διαθέτει προς τους μετέχοντες ειδικά ομματοϋάλια.

     Eπιστρέφοντας από τις Η.Π.Α. η αγαπημένη μας Νίκη μας έφερε τον ολόφρεσκον "αέρα" της αμερικανικής ηπείρου που δεν έχει καμία σχέση με τον ανοϊκό Biden ο οποίος τελώντας σε διαρκή σύγχυση μπερδεύει τον εθνικό ύμνο της χώρας του με εκείνο των ...Ινδιών. Η Νίκη μας, πάντοτε μεταφέρει μιαν ελληνικότατην ευγένεια ψυχής που την διατηρεί αυθεντική ακόμη και στις πιο απόμακρες γωνιές του κόσμου κι αυτή την φορά, επανακάμπτοντας στην προπονητική της δραστηριότητα δεν παρέλειψε να μας θυμίσει το πόσο υποστηρικτική κι αλληλέγγυα παραμένει για την εφιπποτοξοτικήν "Οκογένειά" μας, προσφέροντάς μας κοινόχρηστα βέλη για άλλη μια φορά. Την καλωσορίσαμε και της εκφράζουμε ένα βαθύτατο "ευχαριστώ"!

     Η ημερίδα άρχισε με μία σύντομη ενημέρωση των παρόντων για την ιδιαιτερότητα του ασκησιολογίου, τους κινδύνους που εγκυμονεί και τα προληπτικά μέτρα που επιτάσσεται να ληφθούν για την περίπτωση.

     Εν συνεχεία, έγινε υπόμνηση στο ήδη δεδιδαγμένο περιεχόμενο των θεμελιακών αξιωμάτων του βιβλίου του Eugen Herrigel "ΖΕΝ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ".  

     Προηγήθηκε μία άσκηση διαλογισμού με δεδομένη, πλέον, την καθιέρωση αυτού του "βραχίονος" σε κάθε ημερίδα. Και ως Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δίνουμε έμφαση στον διαλογισμό θεωρώντας ότι αυτή η διανοητική διαδικασία  απελευθερώνει τον νου από την επιβαρυντική εξωτερική πραγματικότητα ηρεμώντας τον κι εντάσσοντάς τον στην «συγκεκριμένη στιγμή» εν όψει ασκήσεως, υποβοηθώντας την υπέρβαση του εγώ.

     Καθώς ο διαλογισμός αποτελεί "κορμό"  προσεγγίσεως κάθε πολεμικής τέχνης, έτσι και στην Έφιππη Τοξοβολία, αλλά και στην Ενστικτώδη Τοξοβολία, τόσο ο καθιστικός όσο και ο βαδιστικός διαλογισμός προσφέρονται για μία ιαματική πνευματική κάθαρση κι ανασυγκρότηση, ιδανική για την επιτυχή διεκπεραίωση των βασικών προϋποθέσεων αυτών των πολεμικών τεχνών. 

     Ειδικώς, δε, για τον βαδιστικό διαλογισμό ο οποίος συνδυάζεται με την Οπισθοπλατιαία τόξευση θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ιδιαιτέρως ωφέλιμος, όπως έχει διαπιστώσει και ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων", εφαρμόζοντάς τον επί χρόνια και κρίνοντας αφ'  εαυτού. Η άσκηση αυτή, εφ΄ όσον μάλιστα εκτελείται επί τροχιάς συγκεκριμένου κύκλου, με συγκεκριμένη περίοδο οπλίσεως και συγκεκριμένο σημείο αφέσεως της χορδής κατά τρόπον ισόχρονο και αρμονικό, καταλήγει σε ένα χαλαρωτικότατο αποτέλεσμα για όλο το σώμα, κυρίως δε, αποφορτίζει το πνεύμα από επιβαρυντικές οχλήσεις.

     Η δυτική προσέγγιση της διδασκαλίας των πολεμικών τεχνών πάσχει από κερδοσκοπία και διεκπεραιωτική εργολαβικότητα και στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" κανένα από τα δύο αυτά μειονεκτήματα δεν ανεχθήκαμε ποτέ! Πάντοτε φροντίσαμε η δική μας διδασκαλία να συνάδει πρωτίστως με την φιλοσοφική υπόσταση της πολεμικής τέχνης μας και με το αληθινό πλαίσιο που την διέπει. Κι όλα τούτα, γνωρίζοντας, εκ των προτέρων, το χάσμα το οποίο, δυστυχώς, χαρακτηρίζει τον δυτικό μαθητή μιας πολεμικής τέχνης από τους ομοτέχνους μαθητές της Ανατολής. Κι όμως επιχειρούμε την γεφύρωση αυτού του χάσματος, ανεξαρτήτως ηλικίας και σωματοδομής, παρατηρώντας ότι η προσπάθεια έχει σημασία και βελτιώνει τα κακώς κείμενα που συνεπάγεται ο αφύσικος δυτικός "τρόπος ζωής"! Και η χαρά μας, η ικανοποίησή μας, είναι μεγάλη βλέποντας τους μαθητές μας να ανταποκρίνονται ακόμη και σε εκείνα τα απλά τα οποία, όμως, για έναν δυτικό φαντάζουν ...αδύνατα!

     Ακολούθησαν προθερμαντικές τοξεύσεις επί κοντινού στόχου, μια διαδικασία η οποία κράτησε αρκετά, μέχρι εκτελέσεως συνειδητών βολών αλλά όχι και κοπώσεως, όπως πρέπει.

     Παρά τον καύσωνα της ημέρας, η χλωρίδα της αυλής μας διετήρησε υποφερτή την θερμοκρασία και, παρά την δυσκολία του προπονητικού περιεχομένου και την συνεπαγόμενη κόπωση, καταφέραμε να αντέξουμε χωρίς να παραλείψει ο Εκπαιδευτής μιαν εκτενή αναφορά στην χρησιμότητα της Οπισθοπλατιαίας τοξέυεσεως αξιοποιώντας την αρχιτεκτονική των υπερυψωμένων παρτεριών μας!

     Στους Συνασκουμένους επεδείχθησαν και επεξηγήθησαν τόσο η έφιππη Οπισθοπλατιαία όσο και η, εξ ύψους, πεζή!

     Ακολούθησε η αναλυτικότατη πρακτική επίδειξη των φάσεων που συνθέτουν την Οπισθοπλατιαία τόξευση πολύ αργά και παραστατικά, ώστε οι Συνασκούμενοι να αντιληφθούν τον "μηχανισμό" της και τα σημεία τα οποία πρέπει να λάβουν υπ΄ όχη τόσο για την σωστήν εκτέλεσή της όσο και για την μυοσκελετικήν ασφάλειά τους.

     Με πρόταγμα την ασφάλεια των μαθητών μας, γίνεται αντιληπτό ότι η επίγνωση του χρέους μας απέναντι στον συγκεκριμένο παράγοντα είναι απαραίτητη και βαθύτατη. 

      Και για τον λόγον αυτό δεν κουρασθήκαμε να επεξηγούμε αναλυτικότατα βήμα προς βήμα τις φάσεις της Οπισθοπλατιαίας τοξεύσεως και, μόνον βεβαιούμενοι ότι όλα έγιναν κατανοητά, προχωρήσαμε στην ζωτικότατην υπενθύμιση του κινδύνου των επιστρεφομένων βολών εκ του υφασμάτινου στόχου.

     Υποχρεωτικός "προθάλαμος" για την ορθή εκτέλεση της Οπισθοπλατιαίας είναι η προθέρμανση με την περιφορά του Τόξου δια των δύο χειρών πέριξ των αξόνων ημιπεριστροφής των ώμων.

     Η συγκεκριμένη προθερμαντική άσκηση επεδείχθη αναλυτικώς και παραστατικώς στους Συνασκουμένους με όσες απαραίτητες επισημάνσεις ασφαλούς και ορθής εκτελέσεως τόσο εν στάσει όσο και εν κινήσει. Υπογραμμίσθηκε ο κανόνας τηρήσεως της  ε υ θ ε ι ά σ ε ω ς  των χειρών, χωρίς κάμψεις των αγκώνων καθ΄ όλη την ημιπεριστροφή εμπρός και οπίσω.

     Ίσως, σε αυτή την ημερίδα ο Εκπαιδευτής, με χαρά του, κουράσθηκε περισσότερο από τους εκπαιδευομένους αλλά αυτό ήταν υποχρέωσή του έναντι της ασφαλείας και της ορθής εκγυμνάσεώς τους!

     Και με αυτές τις εκατέρωθεν ημιπεριστροφές του Τόξου δι ευθειασμένων χειρών ξεκίνησαν και οι Συνασκούμενοι, αποκαλύπτοντας την δυσκαμψία του αγύμναστου σώματος η οποία, όμως, στο πρόγραμμά μας αποτελεί στόχο βελτιώσεως κάτι που, εν τέλει, επετεύχθη!

     Σε άλλον πολύ και σε άλλον λίγο, αυτή η χαρακτηριστική σωματική δυσκαμψία εποτελεί την "προίκα" του δυτικού Ανθρώπου ο οποίος ζει υπό περιορισμένη κίνηση και συνιστά σημείο θεραπευτικής επικεντρώσεως για το σύστημά μας.

     Με την συστηματικήν επανάληψη ως μητέρα μαθήσεως και βελτιώσεως αδυναμιών, η χαρά μας ανείπωτη όταν παρατηρούμε ενθαρρυντικά σημεία ωφελείας των Συνασκουμένων μας και, μάλιστα, ταχύτατα!

     Κατά την εκτέλεση της Οπισθοπλατιαίας τοξεύσεως (Jarmaki) το πρώτο που διαπιστώνουμε είναι η ενοχλητική πτώση του βέλους κατά την διάρκεια της υπερυψώσεως και ημιπεριστροφής του Τόξου. Κι όμως, αυτή η "αντι-γεωμετρική" κατάσταση ασταθούς ισορροπίας του βέλους αποθεραπεύεται δια του διαλογισμού ο οποίος, ως φαίνεται, ασκεί παραφυσική δυναμική! Όπως λέμε στην Σχολή μας: "Δώσε εντολή με τον λογισμό σου στο σύμπαν κι αυτό θα την υλοποιήσει για σένα!".

     Μετά από όλα αυτά, οι Συνασκούμενοι εξετέλεσαν με επιτυχία τις Οπιθοπλατιαίες τοξεύσεις τους, αυτή την δυσκολότατην άσκηση της ενστικτώδους Τοξοβολίας η οποία αποτελεί προνόμιο της ανατολικής Σχολής.

     Αυτή η εκδήλωσή μας είχε μιαν ευτυχέστατην έναρξη με την εμφάνιση του αγαπητού φίλου της Ομάδος μας, Ιστορικού και Αρχαιολόγου κ. Φ. Καρυανού ο οποίος έφθασε με δύο υπέροχα δώρα για τους "Έλληνες Κενταύρους": Το μεν, ένα σημαντικό βιβλίο στο οποίο είναι ο δεύτερος των συγγραφέων και το δε μία πρόταση λίαν συναρπαστική, για τα οποία του είμεθα ευγνώμονες...

     Κι όπως καταλαβαίνει κανείς, είναι μεγάλος ο πειρασμός της μελέτης του βιβλίου του με θέμα την απάντηση στο σημαντικό ερώτημα "Ποιος υπήρξε ο πραγματικός νικητής της Μάχης του Μαραθώνος", ένας τίτλος που κυριαρχεί στις πρώτες θέσεις πωλήσεων του οργανισμού "Amazon" κι εμείς οι Έλληνες έχουμε ήδη, από αιώνων απαντήσει ξέροντας ότι και τότε νίκησαν εκείνοι που δολοφόνησαν τον νικητή της Μάχης, Μιλτιάδη, εγκαταλείποντάς τον σε ατιμωτικό θάνατο μέσα στο κελλί της φυλακής ως συνέπεια του πολιτικού διωγμού του! Το ίδιο πειρασμός είναι και η πρότασή του περί της οποίας θα αναφερθούμε εν καιρώ.

     Και μ΄ αυτή την εκπαιδευτικήν ημερίδα, τα, εν Αθήναις, παιδιά της Αρτέμιδος ακολουθώντας "ανατολικά μονοπάτια" και "ζενικά αζιμούθια", αποχαιρετούμε την λήγουσα ΙΕ' Προπονητική Περίοδο προετοιμαζόμενοι για την ΙΣΤ' η οποία θα ξεκινήσει από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο... Ωστόσο, ας μη φαντασθεί κανείς ούτε ότι θα "ξεκουραστούμε", ούτε ότι "θα κάνουμε διακοπές"... αφού, όπως έγραψε και ο μεγάλος μας Κ. Καβάφης (Ζωγραφισμένα, 1914-1915): «Και μες στην τέχνη πάλι, ξεκουράζομαι απ’ την δούλεψή της.»

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:

H ανάρτηση αυτή δημοσιεύθηκε την 27η Ιουνίου 2023, ώρα 1:07 π.μ. δυστυχώς, όμως, λόγω εμπλοκής της "Google" εμφανίζει άλλην (προηγούμενη) ημερομηνία και ώρα.

ΣΧΟΛΗ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ΕΚΔΟΧΗ “VINCENZO CORONELLI”

   ΣΧΟΛΗ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ 

  "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

ΕΚΔΟΧΗ “VINCENZO CORONELLI”

     Η Αναγέννηση είναι μια … «συζητήσιμη» περίοδος της Ευρωπαϊκής ιστορίας που ορίζει μια χρονική «γέφυρα» από το Μεσαίωνα στη νεωτερικότητα, κυρίως μεταξύ του 15ου και του 16ου αι., χαρακτηριζόμενη από μία διάθεση αναβιώσεως των αξιών και των επιτευγμάτων της κλασικής αρχαιότητος. Την χαρακτηρίσαμε ως «συζητήσιμη» διότι ισχύει και η εκδοχή της «Μακράς Αναγεννήσεως» που υιοθετούν αρκετοί και επαληθευόμενοι υποστηρικτές, η οποία καλύπτει μία χρονική ευρωπαϊκή περίοδο από τον 14ο έως το τέλος του 17ου αι. Έτσι, το έτος 1688 κατά το οποίο ο Vincenzo Coronelli δημοσιεύει το έργο του «Repubblica di Venezia p. IV. Citta, Fortezze, ed altri Luoghi principali dell' Albania, Epiro e Livadia, e particolarmente i posseduti da Veneti descritti e delineati dal p. Coronelli» μπορούμε να πούμε ότι ανήκει στην περιοδοποίηση της Μακράς Αναγεννήσεως κατά την οποία, ασφαλώς, δεν υπήρχε ούτε «Ελλάδα» (αφανισμένη από αιώνων), ούτε Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (επίσης αφανισμένη μετά την οθωμανική της κατάκτηση από το 1453).

     Τις παρανοήσεις περί τόπων και εθνικοτήτων που παρεισφρέουν ένεκεν των αιώνων, μπορεί να κατανοήσει ο αναγνώστης με την βοήθεια μιας έντυπης γαλλικής διπλωματικής και προξενικής "πηγής" του 1888, προερχόμενης από την Βιβλιοθήκη της Ομάδος μας και η οποία, ακόμη και στα τέλη του 19ου αιώνος εμφανίζει μιαν υποτυπώδη Ελλάδα, χωμένη στα "σκέλια" της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

     Και ο παρατιθέμενος χάρτης της σχετικής περιοχής, της παραπάνω διπλωματικής και προξενικής εκδόσεως, είναι χαρακτηριστικός.  

     Σε αυτό το έργο του, ο Vincenzo Coronelli, συμπεριλαμβάνει και τις δύο, παραπάνω, φιγούρες Ηπειρωτών (ανδρός και γυναικός) εκ των οποίων η μία (του ανδρός) θα μας απασχολήσει ιδιαιτέρως, εν συνεχεία.

     Η (παραπάνω) συγκεκριμένη εικόνα μας δείχνει ένα οπλισμένο πολεμιστή της Αναγεννήσεως ο οποίος τιτλοφορείται "Ηπειρώτης" αφού η Ελλάδα είχε αφανιστεί προ αιώνων και οι κάτοικοι της συγκεκριμένης περιοχής δεν μπορούσαν να αποκληθούν "Έλληνες". Αν και άμιππος στην εικόνα, οι μπότες του με τους εμφανείς πτερνιστήρες αλλά και η όλη ενδυμασία του η οποία δεν παρεμποδίζει την ομαλή ίππευση, δείχνουν ότι πρόκειται περί Ιππέως και ο τριπλός οπλισμός του (Σπάθη, Τόξο και βέλη καθώς και Σπαθοράβδι στο  δεξί χέρι του) δείχνει ότι πρόκειται, ασφαλώς, περί Στρατιώτη και, μάλιστα, της Δύσεως όπως επιβεβαιώνει και ο πίλος του. 

     Αναφορικώς με την Σπάθη του η κυρτότητα της οποίας παραπέμπει, βεβαίως, σε Σπάθη Ιππέως, θα πρέπει να επισημανθεί πόσο παρόμοιας σχεδιάσεως είναι με την Σπάθη των "Ελλήνων Κενταύρων" της οποίας η σχεδίαση δεν υπήρξε καθόλου επηρεασμένη από την παρούσα εικόνα!

     Με την εικόνα αυτή ο Vincenzo Coronelli μας δίνει την δική του εκδοχή για την εμφάνιση και τον οπλισμό ενός αναγεννησιακού Στρατιώτη της Δύσεως, αξιοποιήσιμη εν όλω ή και εν μέρει στο έργο "Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης".

VINCENZO CORONELLI 

O Ιταλός φραγκισκανός μοναχός, χαρτογράφος, κοσμογράφος και εγκυκλοπαιδιστής Vincenzo Maria Coronelli (1650-1718) γεννήθηκε και πέθανε στη Βενετία. Γιος Βενετού ράφτη, έφηβος ακόμη πήγε στη Ραβένα να μάθει την τέχνη της ξυλογραφίας. Σε ηλικία δεκαέξι χρονών δημοσίευσε το πρώτο από τα εκατόν σαράντα έργα που τύπωσε σε όλη τη διάρκεια του βίου του. Σπούδασε στη Ρώμη, όπου και ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της θεολογίας, ενώ παράλληλα σπούδασε αστρονομία, Ευκλείδειο γεωμετρία και αρχαία φιλοσοφία, αν και έγινε διάσημος κατασκευάζοντας υδρόγειες σφαίρες. Στα 1678 κατασκεύασε για τον δούκα της Πάρμας δύο εξαιρετικής τεχνικής τέτοιες σφαίρες, διαμέτρου 175 εκ., ενώ όταν ο Γάλλος πρέσβης στη Ρώμη του παρήγγειλε, το 1681, δύο ανάλογες, προκειμένου να τις προσφέρει ως δώρο στον Λουδοβίκο ΙΔ´, ο Coronelli εγκαταστάθηκε, στο Παρίσι για δύο χρόνια. Υλοποίησε την παραγγελία κατασκευάζοντας δύο σφαίρες –διαμέτρου 382 εκ. και βάρους, η κάθε μία, δύο τόνων–, μία με τη γη (βάσει όλων των μέχρι τότε γνώσεων αναφορικά με τη γεωγραφία) και μια με τον ουρανό (με τον ουράνιο θόλο όπως φαινόταν την ημέρα της γέννησης του Λουδοβίκου ΙΔ´), η οποία επιχρωματισμένη παρουσίαζε τους αστερισμούς σαν φανταστικά ζώα. Σήμερα οι σφαίρες αυτές ανήκουν και εκτίθενται στη Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Ο Coronelli μετά την παραμονή του στο Παρίσι ταξίδεψε και εργάστηκε σε πολλές χώρες στην Ευρώπη, ώσπου εγκαταστάθηκε μόνιμα, στα 1705, στη Βενετία, όπου ίδρυσε την πρώτη γεωγραφική εταιρεία: τη Γεωγραφική Aκαδημία των Aργοναυτών (Accademia Cosmografica degli Argonauti). Έως το 1707 είχε την ευθύνη για την παραγωγή, από το πολυπληθές εργαστήριό του, πλούσιων χαρτογραφικών εκδόσεων που επηρέασαν την εξέλιξη των έντυπων γεωγραφικών εκδόσεων. Ονομάστηκε κοσμογράφος της Γαληνοτάτης Πολιτείας και ανέλαβε να απεικονίσει τις νικηφόρες μάχες των συμπατριωτών του κατά τον Eνετο-οθωμανικό πόλεμο (1684-87). Τα σχέδια αυτά συνοδεύουν έκτοτε πάμπολλες επανεκδόσεις ή μεταφράσεις (αγγλικά, γαλλικά, φλαμανδικά, γερμανικά) των έργων του ή εικονογραφούν μεταγενέστερα ταξιδιωτικά χρονικά, ιστορικά συγγράμματα και γεωγραφικά έργα. Πέθανε σε ηλικία 68 ετών, αφού δημοσίευσε εκτός από εκατοντάδες χάρτες στις εκδόσεις του και τους έξι πρώτους τόμους της "Biblioteca Universale Sacro-Profana", που θεωρείται η πρώτη εγκυκλοπαίδεια με αλφαβητική τάξη. Πολλές από τις υδρόγειες σφαίρες του Coronelli βρίσκονται σήμερα στην Αυστρία, τη Γερμανία και το Βέλγιο, ενώ η Διεθνής Εταιρείας Μελέτης Υδρόγειων Σφαιρών, με έδρα τη Βιέννη, φέρει τιμητικά το όνομά του.