ΠΕΡΙ ΚΑΝΟΝΩΝ (ΑΝ-)ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΙΠΠΑΣΙΑΣ

     Από φίλη και γνωστή αγωνιζόμενη της Ιππασίας λάβαμε την ακόλουθη επιστολή την οποία δημοσιεύουμε και στην οποία απαντούμε, λόγω του ευρυτέρου ενδιαφέροντος του περιεχομένου της:

"Aριστοτέλη δε θα μπορούσα να κρύψω την έκπληξή μου για τη συστηματική δουλειά που κάνεις στην ιππασία και στους μαθητές σου. Με  έχεις βάλει σε πειρασμό όχι μόνο να μπαίνω και να σε διαβάζω καθημερινά αλλά και να ψάχνω τις φάτσες των μαθητών σου στις ωραίες σας φωτογραφίες μη μπορώντας να πιστέψω ότι είστε τόσοι πολλοί και κάνετε όλα αυτά. Έχω όμως μια ένσταση και θα ήθελα να σου τη πω. Νομίζω ότι με τον ενθουσιασμό σου μπορεί να σπρώξεις νέους ιππείς σε επικίνδυνες επιλογές όπως στη περιφρόνηση του βασικού μέτρου προστασίας που είναι το καπέλο των τριών σημείων και του πλαισίου ασφάλειας που διαμορφώνει η ΕΟΙ ώστε όλοι οι αγωνιζόμενοι να προστατεύονται από δοκιμασμένους κανόνες. Πρόσεξε αυτά τα δύο σημεία για να μπορείς να θεωρείς ότι αυτό που κάνεις είναι τέλειο γιατί διαφορετικά χωρίς να το θέλεις  μπορεί να κάνεις μεγάλο κακό και να έχεις τύψεις ότι κάποιον έβλαψες. Στα γράφω με εκτίμηση για τη δουλειά σου και πάντα φίλοι."

     Αγαπητή, καλή μου Φίλη,

     Σε ευχαριστώ για τις σημαντικές παρατηρήσεις σου τις οποίες έχω πάντα κατά νου διότι, πράγματι, στην Ιππασία (στην Ιππική, γενικότερα...) η ευθύνη μας έναντι "τρίτων" (Ίππων και Ιππέων) είναι τεράστια...

     1. "ΚΑΠΕΛΛΟ ΤΡΙΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ" :

     Στον χώρο της "δυτικής Ιππασίας" γίνεται μεγάλος λόγος για την πανάκεια ασφαλείας που παρέχει αυτό το "μοδέρνο εφεύρημα" με αποτέλεσμα να έχει παραμερισθεί επικίνδυνα η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΤΩΣΕΩΝ στην όλη ιππική εκπαίδευση η οποία αποτελεί τον πυρήνα ενεργητικής ασφαλείας του Ιππέως! Ο πάντα αφύσικος δυτικός "Ιππέας" ο οποίος, ξεκινώντας συχνά την σχέση του με τον Ίππο από τον καναπέ του, χωρίς σωμασκητική ανάπτυξη και σε μεγάλη ηλικία, πασχίζει από τη μία στιγμή στην άλλη να εξελιχθεί σε "πρωταθλητή" για ίδιους λόγους. Σε αυτή του την προσπάθεια νοιώθει να καταδιώκεται από τις φοβίες του, τη μέτρια φυσική κατάστασή του και τον χρόνο και προσπαθεί να κατακτήσει την κορυφή παρακάμπτοντας βασικές εκπαιδευτικές παραμέτρους όπως η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΤΩΣΕΩΝ η οποία, σε καμία σημερινή δυτική Σχολή Ιππασίας δεν διδάσκεται, αφού οι πάντες επαναπαύθηκαν στο "καπέλλο τριών σημείων" με το οποίο αντικατέστησαν αυτή την ζωτική εκπαίδευση για λόγους φόβου , αγυμνασίας και βιασύνης. Ας μη ξεχνάμε ότι σε όλες τις μεγάλες Στρατιωτικές Ακαδημίες εδιδάσκετο η, εν κινήσει, εγκατάλειψη του Ίππου (απλή η διδασκαλία, αλλά, βλέπεις, απαιτεί καλή φυσική κατάσταση και "τρώει" ...ιδρώτα και χρόνο..) και  όταν ο Εκπαιδευτής διέτασσε "Πέσε!" οι Ιππείς εγκατέλειπαν τους Ίππους τους και στους τρεις βηματισμούς! Δυστυχώς, σήμερα, στις δυτικές φοβικές κοινωνίες των οποίων τα μέλη προσεγγίζουν τον Ίππο όχι με σχέση αγάπης αλλά ως εξορκισμό των μύχιων φόβων τους, μία ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΤΩΣΕΩΝ θεωρείται αδιανόητη λόγω του προδιαγραφόμενου "ρίσκου" (για Ιππείς καναπεδοτραφείς) και του χρόνου που απαιτεί.

Σε ό,τι αφορά στην ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΤΩΣΕΩΝ είναι σαφής η αποτελεσματική απλότητά της : κρατάμε σταθερά τις ηνίες μέχρι την προσγείωσή μας στο έδαφος και τις απελευθερώνουμε αμέσως μόλις αισθανθούμε ότι ακουμπήσαμε γη! Αν δεν διαθέτουμε ηνίες, αρκεί να κρατούμε μία τούφα χαίτης πριν "αποκολληθούμε" . Έτσι, θα προσγειωθούμε τόσο ανώδυνα, όσο σταθερά κρατούμε ηνίες ή χαίτη πριν εκτιναχθούμε! Απλά ...γεωμετρικά "μαθηματικά" και τίποτε το σπουδαίο  αν διαθέτουμε σχετική φυσική κατάσταση και λίγο χρόνο εξασκήσεως χωρίς φοβικές υστερίες. Αν όχι, καλός και ο καναπές!  Οι ιππικοί Λαοί, πέφτουν από ...βρέφη και η συνεχής ιππική εξάσκησή τους είναι η καλύτερη "Σχολή" η οποία τους εκπαιδεύει και να πέφτουν ανώδυνα, κυρίως δε, να μη δαιμονοποιούν την πτώση, όπως συνηθίζει ο "δυτικός Ιππέας" ο οποίος, από την πρώτη επαφή του με τον Ίππο ρωτά με μάτι γουρλωμένο "Kαι αν πέσω;" για να του απαντήσω "Έπεσες!". Και εγώ έχω πέσει ακριβώς είκοσι (μέχρι στιγμής...) φορές και χαίρομαι να πέφτω για να ξαναϊππεύω καλύτερα! Αυτό, όμως, που επικρατεί στη "δυτική Ιππασία", να αντικαθιστούμε την ουσία της ενεργητικής ασφαλείας μας (ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΤΩΣΕΩΝ) με ένα παθητικό "καπέλλο τριών σημείων"  το οποίο μπορεί και να κοστίσει ακόμη και μία θραύση άτλαντος (κανείς δε σκέφτηκε τη μοχλική δράση του μικρού γείσου του σε μία πτώση με πρόσκρουσή του επάνω σε δοκό εμποδίου...) είναι επιεικώς η επιλογή του κινδύνου έναντι της ασκήσεως στην αποφυγή του!

Η βλακώδης βρεταννική "σχεδίαση" αυτού του "καπέλλου τριών σημείων" υποδηλώνει, όχι τόσο την πρόθεση του σχεδιαστού του για την προστασία του Ιππέως, όσο την δημιουργία "style"! Και "style" προσπαθεί να διαμορφώσει με τις κακαίσθητες και επικίνδυνες εμμονές της κι αυτή η ίδια η F.E.I. η οποία, στο αγώνισμα της Ιππικής Δεξιοτεχνίας, δεν επιβάλλει "καπέλλο τριών σημείων" αλλά χάρτινο ημίψηλο πίλο!! Τι θα μπορούσαν να απαντήσουν αυτοί οι υψηλοί γραφειοκράτες, έχουν κάνει κάποια "συμφωνία" με τους Ίππους τους ότι δεν θα δυστροπήσουν και δε θα ρίξουν τον αναβάτη τους κατά την Ιππική Δεξιοτεχνία ενώ τους ...επιτρέπεται να το κάνουν μόνον κατά τα άλλα αγωνίσματα; "Style" και λοιπόν και μάλιστα κακόγουστο, "british"!   Eν κατακλείδι,  αν το "βρεταννικό καζανάκι" δεν διέθετε γείσο (επικίνδυνο παραφερνάλιο χωρίς καμία σημασία ασφαλείας και πρακτικότητος) θα συζητούσαμε διαφορετικά  περί αυτού. Με την εμμονή, όμως, στο επικίνδυνο γείσο (ειδικώς για τους εμποδιστές!) τοποθετούμαι αρνητικά. Επίσης, μία άλλη παράμετρος ασφαλούς χρήσεως ή μη του "καπέλλου τριών σημείων" αποτελεί η συνδυαστική χρήση αναβολέων (βλ. πρόσφατο θανατηφόρο ατύχημα στο Βόλο). Όσοι (κακώς) παραλείπουν την ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΤΩΣΕΩΝ και (κάκιστα) ιππεύουν δέσμιοι της χρήσεως αναβολέων υποχρεωτικώς θα πρέπει να φέρουν "καπέλλο τριών σημείων"!

Όσοι, όμως και την ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΤΩΣΕΩΝ δε παραλείπουμε και ιππεύουμε γυμνιππευτικά ακολουθώντας τους κανόνες της Φυσικής Ιππασίας αποδεσμευμένοι από τον περιορισμό των αναβολέων, με το σώμα ελεύθερο ανά πάσα στιγμή για κάθε κίνηση απεμπλοκής και αφιππεύσεως, τότε προς τι το "βρεταννικό καζανάκι"; Ασφαλώς θα έχεις προσέξει ότι ούτε ο Kassai, ούτε ο Nevzorov, ούτε ο Ηempfling, ούτε ο Parelli , ούτε ο Oliveira, ούτε οι Ιππείς της Ισπανικής Σχολής της Βιέννης, ούτε o Franklin Levinson, ούτε οι πλείστοι των παγκοσμίως κορυφαίων Ιππέων ιππεύουν φορώντας "καπέλλο τριών σημείων" και αυτό δεν είναι τυχαίο : απλώς, ως κορυφαίοι γνωρίζουν Ιππασία και ακολουθούν ενεργητικούς κανόνες ασφαλείας αντί του παθητικού και αμφίβολης (έως αρνητικής) σημασίας "καπέλλου τριών σημείων". 

Ειδικώς, στη Σχολή μας σεβόμαστε απολύτως τους Κανονισμούς του Κ.Ε.ΙΠΠ. οι οποίοι προβλέπουν γενική χρήση "καπέλλου τριών σημείων" και αν προσέξεις, κατά κανόνα, οι Μαθητές μας το φορούν, συχνά ακόμη και σε εργασία εδάφους. Σε ελάχιστες περιπτώσεις (δύο ή τρεις) το "καζανάκι" έπεσε κατά την διάρκεια της φωτογραφίσεως, όπως κατά την γυμνιππευτική εφάπλωση της (ξανθειάς Ρωσίδας) Όλγας μας, της οποίας το "καπέλλο τριών σημείων" βρόντηξε στα πίσω πόδια του αγέρωχου βαρβάτου μας όταν η κοπέλλα άγγιξε τους γλουτούς του, όμως αυτό ήταν μια πολύ όμορφη στιγμή για όλους μας γιατί επαληθεύσαμε την αξία του Ίππου μας ως εκπαιδευτού! Πάντως, στην Έφιππη Τοξοβολία θεωρείται κωμική έως απαράδεκτη η εμφάνιση Εφιπποτοξότη με "βρεταννικό καζανάκι". Η δική μας εκπαίδευση κατά την οποία, ούτε ηνίες, ούτε χαίτη μπορούμε να δράξουμε, ακολουθούμε πολύ σοβαρότερες εκπαιδευτικές διαδικασίες ενεργητικής ασφαλείας στις οποίες οφείλουμε τον ΜΗΔΕΝΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ μας, κάτι για το οποίο είμαστε όχι εφησυχασμένοι αλλά τουλάχιστον ...περήφανοι! Έτσι, αφήνουμε στους υπολοίπους τον βαθύτατο ...στυλιστικό προβληματισμό περί του "βρεταννικού καζανακίου" ευχόμενοι να τους σώσει!

     2. ΠΛΑΙΣΙΟ "ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ" ΤΗΣ Ε.Ο.Ι. :

     Nα ...καγχάσουμε ΤΩΡΑ ή σε λίγο; Είναι σοβαροί αυτοί οι προγάστορες γραφειοπόντικες και μηδέποτε ιππεύσαντες, να "θεσπίζουν" ...μέτρα "για το καλό μας" όταν επιβάλλουν μαλακό ημίψηλο πίλο για το αγώνισμα της Ιππικής Δεξιοτεχνίας και για τα υπόλοιπα "καπέλλο τριών σημείων"; Δεν έχουν να ασχοληθούν με τίποτε άλλο και ...βασανίζονται με τη ...σωτηρία μας;   Συγγνώμη αλλά, με τι πίτουρα στο κεφάλι τους θεωρούν ότι στην Ιππική Δεξιοτεχνία ένας Ίππος υπό την επίδραση εγκεντρίδων και ειδικών μοχλικών στομίδων ΔΕΝ θα αφηνιάσει και δε θα ρίξει τον αναβάτη του κάτι που θεωρούν ότι μπορεί να συμβεί οπουδήποτε αλλού; To story μου θυμίζει τις ζώνες ασφαλείας αυτοκινήτων οι οποίες είναι μεν απαραίτητες και οι μπάτσοι μοιράζουν κλήσεις σε όσους δε φορούν, αλλά, ούτε τα περιπολικά τους διαθέτουν ζώνες ασφαλείας, ούτε και οι ίδιοι, όπου υπάρχουν, τις συνηθίζουν! Αν η Ε.Ο.Ι. ενδιεφέρετο για την ασφάλεια των Ιππέων θα έπρεπε να το αποδείξει προσφέροντας δωρεάν (όπως εμείς, που προσπαθούμε ιδιωτικά και χωρίς πολυδάπανη κρατική επιχορήγηση) εκπαιδευτικά σεμινάρια με μαζική συμμετοχή και όχι ζητώντας παράβολα συμμετοχής με την επιβολή έωλης αστυνομικής ντιρεκτίβας, δήθεν, ..."για το καλό μας"! Ποιοί είναι αυτοί οι "δοκιμασμένοι κανόνες" Ασφαλείας που ανεκάλυψε η Ε.Ο.Ι.; Μήπως ότι ο ευθύς καλπασμός προς το εμπόδιο σκοτώνει, ενώ, ο καμπύλος καλπασμός στην Ιππική Δεξιοτεχνία αποτελεί εγγύηση ευσταθείας; Εάν η Ε.Ο.Ι. ακολουθούσε το σκεπτικό του Κ.Ε.ΙΠΠ. που επιβάλλει γενικώς την χρήση "καπέλλου τριών σημείων" σε κάθε ιππική δραστηριότητα, θα μπορούσα να δεχθώ την λογική περί ασφαλείας, με την επιλεκτική όμως "λογική"  της η Ε.Ο.Ι. μόνο προς ...παραλογισμό φέρνει!   

     Εν ολίγοις, ο Υπουργός Τύπου του Γ' Ράιχ, Otto Dietrich στο σύγγραμμά του "ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ" είχε γράψει : "O Εθνικοσοσιαλισμός δεν αποδέχεται απλώς την ελευθερία του ατόμου αλλά την απαιτεί!". Όμως, η δημοκρατία (λέει...) νίκησε τον Ναζισμό και σήμερα δημοκρατικότατα άσχετοι ολίγοι αποφασίζουν και νομοθετούν ..."για το καλό " ημών των επαϊόντων και πλείστων, κυρίως δε, την τσέπη των εμπόρων και των συμφερόντων που πατρονάρουν. Εμείς, πάντως, στην "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" και στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" επιμένουμε ..."φασιστικά" στην ελευθερία των προσωπικοτήτων των Μελών μας και τα αφήνουμε ανεπηρέαστα να αποφασίσουν περί της ασφαλείας της ιππεύσεώς τους, μη παραλείποντας να τους εφοδιάζουμε με συστηματική ενεργητική εκπαίδευση ώστε, παρά το πλέον απαιτητικό κι επικίνδυνο πλαίσιο της Έφιππης Τοξοβολίας,  να συνεχίσουμε να είμεθα υπερήφανοι για τον μηδενικό δείκτη ατυχημάτων μας που κανένας συμβατικός Όμιλος της Ε.Ο.Ι. με όλα τα "βρεταννικά καζανάκια" δεν μπορεί να επιδείξει!

     Ας πορεύεται, λοιπόν, καθείς εφ' ω ετάχθη, μετά ή άνευ "βρεταννικού καζανακίου" (η μεσαιωνική "barbuta" θεωρείται ως η πλέον ενδεδειγμένη...) και ας χαίρεται την Ιππική όπως την απολαμβάνουμε κι εμείς. Σε κανέναν δε θα επιχειρήσουμε εμφύσηση ...καινών δαιμονίων, γνωστής άλλωστε της καλής σχέσεως της δημοκρατίας με το κώνειο, ήδη, από την εποχή του Σωκράτους. Αλίμονο εάν θεωρήσουμε εαυτούς ως ...αναδιατάκτες λοβοτομημένων! Απλοί αλογατάρηδες είμεθα και, βεβαίως, ..."φασίστες", σεβόμενοι την ελευθερία της προσωπικότητος του άλλου!

Με ιδιαίτερη εκτίμηση!

Yστερόγραφο 24ης Αυγούστου 2011:

     H, επίσης, φίλη κ. Μάρα Μ. με επιστολή που μας στέλνει σήμερα συμφωνεί με τις τοποθετήσεις μας και ...επαυξάνει αναφερόμενη στο παράδειγμα του παγκόσμιου Ιππογυμναστή Monty Roberts ο οποίος αρνείται να φορέσει "καπέλλο τριών σημείων" και, όπως διευκρινίζει η κ. Μάρα Μ.  είναι και ο αγαπημένος της.  Η κ. Μάρα Μ. μας ψέγει που παραλείπουμε να αναφέρουμε τον Monty Roberts στον "κατάλογο" των παγκοσμίως Prominenten της Ιππασίας οι οποίοι αρνούνται το "βρεταννικό καζανάκι" και παραθέτει ένα αντιπροσωπευτικό video με τον μεγάλο Δάσκαλο και τους μαθητές του οι οποίοι, απλώς, είναι ενεργητικά εκπαιδευμένοι για πτώσεις μη εμπιστευόμενοι την ..."πανάκεια" του "καπέλλου τριών σημείων" :

     Αγαπητή μας φίλη, αποκαθιστούμε την παράλειψή μας και επιπροσθέτουμε ότι, πράγματι, οι βαθείς γνώστες της Ιππικής ...επέζησαν και χωρίς "βρεταννικό καζανάκι"! Η ενεργητική ασφάλεια είναι αυτή που προστατεύει ενώ η παθητική αποτελεί απλό "ξόρκι" πάνω στο οποίο κανείς δε μπορεί να αρκείται και να βασίζεται!

Yστερόγραφο 25ης Αυγούστου 2011:

     Από εκπατρισμένο αναγνώστη μας είχαμε ακόμη ένα μήνυμα σχετικό με την προβληματική επί του «καπέλλου τριών σημείων» το οποίο προσθέτει κάποια, επιπλέον, στοιχεία:

     «Το bomb αυτό που αποκαλείται «βρετανικό καζανάκι» αποτελεί ένα status εμφάνισης όσων πηδάνε εμπόδια και τίποτα παραπάνω. Κίνδυνοι από πτώσεις υπάρχουν σε όλα τα είδη ιππασίας αλλά το ‘bomb” είναι το απαραίτητο σήμα κατατεθέν για τους show jumpers. Eγώ στο Κατάρ δεν είδα παρά μόνο ελάχιστους να βγαίνουν βόλτα σε περιοχές με φίδια και άλλα επικίνδυνα ερπετά φορώντας bomb. Εγώ φοράω bomb μόνο όταν πηγαίνω σε αγώνες που είναι υποχρεωτικό αλλά άμα πέσεις έπεσες και τότε καταλαβαίνεις ότι πριν ξεκινήσεις να μάθεις να ιππεύεις πρέπει να έχεις μάθει να πέφτεις. Το μόνο που δείχνει η χρήση του είναι στυλάκι όσων πηδάνε εμπόδια να δείχνουν ότι ξεχωρίζουν και κάνουν αθλητισμό δεν είναι σα τους άλλους κοινούς θνητούς της ιππασίας. Δηλαδή bomb=αθλητισμός. Στο βιντεάκι φαίνεται το τι είναι ιππασία.»

     Οι τοποθετήσεις του αναγνώστη μας αποτελούν ακόμη μία πιθανή ερμηνεία της προσκολλήσεως στο «βρεταννικό καζανάκι» και θα συμφωνήσουμε με το σκεπτικό του, πλην κάποιων σημείων του video στα οποία ο (ένοπλος, κυρίως) αναβάτης καλπάζει στηριζόμενος  τόσο πολύ στις ηνίες με αποτέλεσμα εμφανείς αντιδράσεις πόνου στο στόμα του Ίππου του. Κατά τα λοιπά, ναι, πράγματι (και) αυτό είναι Ιππασία!

Yστερόγραφο 28ης Αυγούστου 2011:

     Ακόμη ένα μήνυμα σχετικό με το θέμα μας, απέστειλε γνωστός εκπαιδευτής Ιππασίας και έχει ως ακολούθως:

    

    "Φίλοι Κένταυροι εσείς αναφέρεστε σε σύγχρονους μεγάλους αναβάτες και δασκάλους αλλά εγώ θα ρωτήσω γιατί οι αρχαίοι πολεμιστές καβαλάρηδες προστάτευαν τα κεφάλια τους με κράνη για τη μάχη και όχι για πτώσεις. Εκείνοι δε φοβόντουσαν μη πέσουν και χτυπήσουν; Τόσο έξυπνοι αυτοί οι άγγλοι που μας φόρεσαν καπέλο το μπρίκι τους κάνοντάς μας να ξεχάσουμε να εκπαιδευόμαστε στη πτώση όπως πολύ σωστά λέτε; Kαι για  το ντρεσάζ πολύ καλά τα λέτε. Αμέτρητα παραδείγματα πτώσεων και πολύ κακών μάλιστα σε αγώνες ντρεσάζ όπου το αστείο καλιμάφκι έκανε γκελ στην άλλη άκρη του μανέζ με τον αναβάτη ξερό στο χώμα. Αυτά δε τα βλέπουν οι μ…. πρόεδρες και υπόλοιποι που μας επεξεργάζονται δήθεν;"

     Είναι πολύ ενθαρρυντικό ότι τα όσα ταλανίζουν την Ιππική παραμένουν εστιασμένα στα ενδιαφέροντα των Ανθρώπων της και, σιγά-σιγά, δρομολογούνται προς αναθεώρηση. Εμείς, απλώς, θα καλοδεχόμασταν και έναν τεκμηριωμένο αντίλογο αφού "Μηδενί δίκην δικάσεις πριν αμφί μύθον ακούσεις".  

Yστερόγραφο 9ης Σεπτεμβρίου 2011:

     Ναι, δε λέει να εξαντληθεί το θέμα του ..."καζανακίου" και , αυτή την φορά ο κ. Δ.Ν. μας θυμίζει ακόμη μία αγγλική βλακεία στο τομέα της ασφαλείας της ιππεύσεως με το γνωστό "καζανάκι" Beagler, το ...καζανάκι που δε διαθέτει ούτε καν ιμάντες στερεώσεως και είναι επιβεβλημένο στο έφιππο κυνήγι! Ο κ. Δ.Ν. μας γράφει τα παρακάτω σε σημερινό του e-mail:

     "Aγαπητοί φίλοι ξεχάσατε να σχολιάσετε το beagle που φοριέται στο κυνήγι όπου άλογα και αναβάτες ζουν στιγμές μοναδικού κινδύνου πηδώντας πάνω από φράχτες και ποτάμια καλπάζοντας με ξέφρενη ταχύτητα. Αυτό το γελοίο κατασκεύασμα που θεωρείται must για τους αγγλοτραφείς είναι σκέτη ειρωνεία γιατί με το παραμικρό έτσι όπως φοριέται χωρίς ιμάντες και σημεία στερέωσης εγκαταλείπει το κούφιο κεφάλι αυτού που το φοράει και κάνει γκελ στις πέτρες της αγγλικής εξοχής..."

     Φίλτατε κ. Δ.Ν. πράγματι το Beagler είναι ακόμη ένα διαστροφικό accessoire βρεταννικής ιππικής βλακείας και δεν αμφιβάλλουμε ότι πολλοί αργόσχολοι "φορουμίστες" θα το πλασάρουν ως την απόλυτη εγγύηση ασφαλείας του κενού κεφαλιού τους. Μπορεί να μην διαθέτει ιμάντες στερεώσεως, μπορεί να μην προσφέρει καμία ασφάλεια, αλλά, ...διαθέτει φιόγκο, όπως φιόγκους επικαλούνται και όλοι οι αστειχείωτοι οι οποίοι σπαταλούν τον χρόνο τους γεμίζοντας με εμβριθέστατες ...ανοησίες τα "φόρα" του διαδικτύου!

 Όμως, αν πιάσουμε μία-μία την κάθε ανισορροπία που αφήνουν "πίσω" τους οι ψυχοπλακωμένοι αλογοφοβικοί φορουμίστες τότε δε θα μας έφτανε μια ολόκληρη ζωή κι εμείς στη δική μας θέλουμε να χαιρόμαστε την Έφιππη Τοξοβολία. Ελάτε στις εγκαταστάσεις μας να ιππεύσουμε και να χαρούμε χωρίς ..."καζανάκια" και πάντα πάνω στ' αλογάκια μας! Κι αφήστε τα "καζανάκια" να τα ορέγονται ως εγγύηση ακεραιότητος εκείνοι που, αντί να ιππεύουν, γεμίζουν με περίσσεια ανοησίας τα φόρα.

     Το ενδιαφέρον για το "καπέλλο τριών σημείων" είναι εμφανές στους Ανθρώπους της Ιππικής. Και οι μεν Ιππείς εκπαιδευόμαστε στην ενεργητική ασφάλεια, ενώ οι άσχετοι παραδίδονται στην παθητική του "καπέλλου τριών σημείων" με ...φιόγκο! Ας είμαστε κι ας είναι υγιείς και ακέραιοι όλοι!

«AΔΕΙΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΑΘΛΗΤΟΥ» & ΑΛΛΑ ...ΚΟΥΡΑΦΕΞΑΛΑ!

     Οι Μογγόλοι είναι ιππικός λαός,  ο κορυφαίος αυτή την στιγμή. Γεννιούνται και πεθαίνουν πάνω στ’ αλογάκια τους που, αν και μικρά το δέμας, διαθέτουν αντοχές και κινητικότητα απίστευτη! Διοργανώνουν αγωνιστικούς καλπασμούς επί μακρών αποστάσεων σε ανοικτό έδαφος με αναβάτες από 4 ετων (!!) οι οποίοι αρνούνται να φορέσουν αγγλικό «καζανάκι» όπως τους πιέζουν κάποιοι ξένοι νταβατζήδες για το …καλό τους και το καλό του δυτικού εμπορίου. Καλπάζοντας με δαιμονισμένες ταχύτητες στο ανοικτό έδαφος αυτοί οι ξεκαπέλλωτοι πιτσιρικάδες, στέκονται στον αέρα αφού κατά κανόνα δεν χρησιμοποιούν σέλλες, υποσάγματα gel, ανάσπαστα και άλλα δυτικότροπα καταναλωτικά accessories και …πηδούν ρεματιές, φυσικά εμπόδια κάνοντας ένα πραγματικό κι εντελώς φυσικό “cross country”, ό,τι ακριβώς ο δυτικός «Ιππέας» θεωρεί κορυφαία επικίνδυνη Ιππασία! Και όλα τούτα με αμελητέο δείκτη ατυχημάτων! Γιατί, οι Μογγόλοι δεν ασχολούνται με τη γραφειοκρατική πλευρά της Ιππασίας και την παραγοντίστικη αμπελοφιλοσοφία της. Δεν έχουν «άδεια ικανότητας αθλητού» και άλλες τέτοια κουραφέξαλα αλλά απλά συμμετέχουν με επίγνωση των ικανοτήτων τους, με υπευθυνότητα Ιππέως και όχι με ένα δελτίο υπογεγραμμένο από κάποιον «Παράγοντα» που δεν ίππευσε ποτέ του! Όλοι αυτοί οι γενναίοι πιτσιρικάδες  Ιππείς βασίζουν την ασφάλεια και την ικανότητά τους στη σοβαρή εκπαίδευση (και όχι στα «χαρτιά») που παίρνουν από τους έμπειρους μεγαλυτέρους τους και αποδεικνύουν ότι πράγματι είναι οι κορυφαίοι Ιππείς του Κόσμου, καλπάζοντας 100 χιλιόμετρα συνεχώς σε μία ημέρα, στον εθνικό τους αγώνα, το «Naadam»  κάθε χρόνο, τον Ιούλιο, ενώπιον χιλιάδων θεατών και του Προέδρου της Χώρας τους για να επιβεβαιώσουν ότι συνεχίζουν αδιάκοπα την εθνική τους Παράδοση από την εποχή του μεγάλου Τζίγκις Κχάαν. Σ’ αυτή την ιπποτρόφο Χώρα κανείς δεν διανοείται την θέσπιση «αδείας ικανότητας αθλητού» αφού για τους Μογγόλους η Ιππασία δεν είναι «sport» αλλά η ίδια η ζωή τους και η ζωή δεν χρήζει «αδείας ικανότητας αθλητού» υπογεγραμμένη μάλιστα από … «νεκρούς»!

     Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην Ουγγαρία όπου η Ιππασία είναι εθνική τέχνη, αλλά και σε πολλές άλλες Χώρες για τις οποίες η Ιππασία δεν είναι «απασχόληση ελευθέρων ωρών» ολίγων λαμογιών του καπιταλισμού, αλλά εθνική στάση και εθνικός τρόπος ζωής!

     Αντίθετα, στη φοβική και δημοκρατικότατα στραπατσαρισμένη Ελλάδα όπου τα αντεθνικά λαμόγια έχουν τον πρώτο λόγο, γενικώς, στη δημόσια διοίκηση (Σεπτέμβρης «κοντή γιορτή»…) οι «Ιππείς» στους οποίους επιτρέπεται να μετάσχουν στον όποιον απλοϊκό και πανεύκολο αγώνα θα πρέπει να έχουν «άδεια ικανότητας αθλητού» υπογεγραμμένη από ένα ομοσπονδιακό «Παράγοντα» ο οποίος ποτέ δεν ανέβηκε σε αλογάκι ούτε για αναμνηστική φωτογραφία, που ποτέ δεν ιπποκόμισε και δε σήκωσε πόδι για να καθαρίσει οπλή, που ποτέ δεν ένοιωσε τους μύες ενός Ίππου να πάλλονται ανάμεσα στα πόδια του! Έτσι, το αντεθνικό κράτος με τα κομματόσκυλα- τοποτηρητές του, ελέγχει και τον χώρο της Ιππασίας η οποία είναι μια δραστηριότητα προοριζόμενη για όλο τον Λαό και όχι πέντε λοβοτομημένους γόνους «επωνύμων» τζακιών, βαρυνόμενους από τη δυσβάστακτη κληρονομικότητα του πλούτου! Και δε συζητάμε ότι όλους αυτούς τους «αδειούχους Ιππείς» εσωτερικής «ανακυκλώσεως» δεν τους είδαμε ποτέ να συμμετέχουν και να κατακτούν διακρίσεις στο παγκόσμιο προσκήνιο, ενώ η ελλαδική Ιππασία παραμένει επί δεκαετίες σε εμβρυϊκό επίπεδο… «κρατημένη» στη κατάντια της από τα ίδια τα γκεσέμια της…

     Το τραγικά χαμηλό –έως ανύπαρκτο- επίπεδο της σημερινής ελλαδικής «Ιππασίας» με τους ευρο-βόρους πολυτελείς «Παράγοντές» της που παρασιτούν σε κλιματιζόμενα γραφεία υψηλότατου κόστους για το δημόσιο προϋπολογισμό, επιτάσσει την άμεση λήψη πολλών και συγκεκριμένων μέτρων με πρώτιστο το «άνοιγμά» της στον Ελληνικό Λαό ασχέτως ταξικών κριτηρίων! Κι αυτό προϋποθέτει την άμεση κατάργηση της κοστοβόρου παραγοντίστικης γραφειοκρατίας της οποίας το μόνο ανταποδοτικό όφελος είναι η παραχώρηση των …αυτογράφων της άνευ αντικρύσματος σε … «άδειες ικανότητος αθλητού» και άλλα συναφή ...κουραφέξαλα!

     Tέλος, θυμάμαι ότι, δεν έμαθα Υψηλή Ιππασία με την υπογραφή του πτυχίου μου από τον συμπαθέστατο Διευθυντή της Kobilarna Lipica, αλλά είχα μάθει λίγο πριν, αφιππεύοντας τον τελευταίο δάσκαλό μου, εκείνο το κατάλευκο Pluto Monteaura, πολύ πριν ο Διευθυντής επικυρώσει το δίπλωμά μου! Και, εκείνος ο Σλοβένος Διευθυντής του Αυτοκρατορικού Ιπποφορβείου της Lipica ήταν ένας, παγκοσμίως, ανεγνωρισμένος αλογατάρης με διακρίσεις στην Αμαξοδήγηση και όχι σαν τους ντόπιους «γιαλαντζί» «Παράγοντες» που δεν εφίππευσαν ούτε για …φωτογραφία!

ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΕΙΔΟΥΣ ΕΔΑΦΟΥΣ

     Πράγματι, οι μέχρι χθες αρχάριοι έγιναν σε ένα μήνα αρκετά προχωρημένοι και ιππεύουν, πλέον, σε πυκνούς σχηματισμούς επί παντοειδούς εδάφους! Η εκπαίδευση των νέων Εφιπποτοξοτών κινείται με ρυθμούς ..."ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"!

     Αξιοποιώντας τις δυνατότητες του προπονητικού μας χώρου και με τους ρυθμούς που χαρακτηρίζουν την Ομάδα μας, οι μέχρι τώρα αρχάριοι Μαθητές μας εξακολουθούν να ιππεύουν γυμνιππευτικά, όπως πάντα με απόλυτη ασφάλεια και χωρίς μέχρι τώρα ούτε μία πτώση (ελπίζουμε να έρθουν κι αυτές διότι αποτελούν εκπαιδευτική εμπειρία για κάθε Ιππέα) διατηρώντας πυκνούς σχηματισμούς και στους τρεις βηματισμούς και επί κάθε είδους εδάφους!

     Με απόλυτη αυτοπεποίθηση, οι Μαθητές μας "βγήκαν" από τα Ιππευτήρια και τον "αλογόδρομο" και "πήραν" τους εσωτερικούς ασφαλτόδρομους του Ολυμπιακού Ιππικού Κέντρου μαθαίνοντας να ελέγχουν τους Ίππους τους σε ανωφερικές και κατωφερικές ολισθηρές επιφάνειες με εξαιρετική ακρίβεια ακόμη και σε τροχασμό.

     Και, βεβαίως, αφού οι Μαθητές μας απολαμβάνουν μια τέλεια βαδιστική και (με μέτρο) τροχαστική ίππευση στο ασφαλτοστρωμένο εσωτερικό οδικό δίκτυο του Ολυμπιακού Ιππικού Κέντρου, κατόπιν, απολαμβάνουν μια εξίσου συναρπαστική ίππευση στο χωμάτινο "αλογόδρομο", πριν επιστρέψουν στις φάτνες τα αγαπημένα μας τετράποδα!

     Αποτελεί ιδιαίτερη χαρά μια τέτοια πρόοδος (πρώην) αρχαρίων Ιππέων και, πράγματι, όλοι οι παλιοί γενναίοι μας Ιππείς αν "βλέπουν" από κει ψηλά, θα νοιώθουν ιδιαιτέρως υπερήφανοι για τους νεαρούς συνεχιστές της Ελληνικής Ιππικής Παραδόσεως!

     Σήμερα καλωσορίσαμε και τη μικρή Εύα η οποία μυήθηκε στην Ενστικτώδη Τοξοβολία επιτυγχάνοντας ακόμη και ...Παρθία Βολή! Η μικρή Γερμανίδα υπήρξε υπέροχη στη πρώτη επαφή της με την Ενστικτώδη Τοξοβολία και η εξέλιξή της εγγυάται τα καλύτερα!

Herzlich willkommen!

     Όμως, τα επιτεύγματα των αρχαρίων Μαθητών μας δεν τελειώνουν γι αυτό το σαββατοκύριακο εδώ! Όπως είναι γνωστό, η Ιππική δεν σταματά στην Ιππασία αλλά επεκτείνεται σε πολλούς ακόμη σοβαρούς τομείς, ένας εκ των οποίων είναι και η συραγώγηση. Κατά την συραγώγηση ο Ίππος,  πρωτοεισάγεται στην αρμονική εκτέλεση των βηματισμών είτε υποβοηθείται να τους εμπεδώσει καλύτερα κ.λ.π. Η συραγώγηση ενδείκνυται να εκτελείται σε περίκλειστο Ιππευτήριο μικρής -κατά το δυνατόν- διαμέτρου, υπό ήπιες καιρικές και περιβαλλοντικές συνθήκες ώστε ο Ίππος να μπορεί να συγκεντρωθεί στη διεύθυνση και τα παραγγέλματα του συραγωγούντος Ανθρώπου. Όμως, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" επιχειρούν πάντα τα ...δύσκολα κι έτσι, με άνεμο εντάσεως οκτώ κόμβων (!) και στο (έρημο!) Ολυμπιακό Ιππευτήριο της Ιππικής Δεξιοτεχνίας, τρεις αρχάριοι Εφιπποτοξότες ανέλαβαν να συραγωγήσουν ισάριθμους νεαρούς κι ευερέθιστους Ίππους και τα κατάφεραν ...θαυμάσια!

     Ενώ, στο αχανές Ολυμπιακό Ιππευτήριο ο άνεμος σφύριζε εκκωφαντικά κάνοντας τις πλαστικές κερκίδες των θεατών να "χορεύουν", κάτω από το τεράστιο και "απειλητικό" σκιερό στέγαστρο οι αρχάριοι Μαθητές μας συραγώγησαν κατά τον καλύτερο τρόπο τ' αλογάκια τους ξεπερνώντας με ηπιότητα σοβαρές αντιδράσεις και φοβίες των αγαπημένων μας τετράποδων πλασμάτων. Πραγματικά, σε τέτοιες στιγμές το μάτι του Εκπαιδευτού παρατηρεί την ποιότητα των Μαθητών του και, στη περίπτωση μας, απολαμβάνει την πρόοδό τους!

     Τέλος, είχαμε κι άλλες, εξίσου σημαντικές χαρές και όχι μόνο με αλογάκια! Γιατί, πράγματι, μπερδευόμαστε να πούμε με τι "φτερουγίζει" περισσότερο η καρδιά μας... και σε κάθε περίπτωση το απολαμβάνουμε, αφού η Φύση προσφέρεται για απόλαυση!

ΜΙΚΡΑ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ ΙΠΠΕΙΣ

4

Ο κόμβος ασφαλείας του σταύλου

     Είναι ξεκάθαρο το πόσο υπεύθυνη είναι η εργασία του σταυλίτη! Στα χέρια του επαφίεται πρωτίστως η ασφάλεια και η ακεραιότητα των πολύτιμων πλασμάτων που σταυλίζονται σ' αυτό τον χώρο και που χωρίς αυτά δεν μπορούμε να μιλάμε για Ιππική Τέχνη και Ιππασία! Και μία βασική παράμετρος ασφαλείας είναι ο τρόπος που συχνά πρέπει να δεθεί ένας Ίππος ή να ασφαλισθεί η πόρτα της φάτνης του.

     Και στις δύο περιπτώσεις, είτε πρόκειται για πρόσδεση του ίδιου του Ίππου σε ένα σημείο, είτε πρόκειται για ασφάλιση της πόρτας της φάτνης του, ο κόμβος που θα χρησιμοποιηθεί δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να είναι "γαϊδουρόκομπος", δηλαδή, ένας κόμβος σύνθετος που θα απαιτήσει πολύ χρόνο για να λυθεί, όπως δείχνει η παραπάνω φωτογραφία! Ένας τέτοιος κόμβος είναι επικίνδυνος για την ασφάλεια των Ίππων διότι σε μία περίπτωση πανικού του ίδιου του ζώου, σεισμού ή πυρκαϊάς θα αποβεί μοιραίος για τη ζωή του ζώου! Και ο σταυλίτης που χρησιμοποιεί τέτοιους επικίνδυνους κόμβους φέρει βαρύτατη ποινική ευθύνη και όχι μόνο στην όποια δυσάρεστη περίπτωση...!

     Στην παραπάνω φωτογραφία βλέπουμε τον κόμβο ασφαλείας του σταύλου αλλά και τον μηχανικό γάντζο ασφαλείας που πρέπει να χρησιμοποιείται. Ο κόμβος λύνεται αμέσως με την απλή έλξη της άκρης του και ο γάντζος απελευθερώνεται επίσης με την έλξη του ολισθαίνοντος κολλάρου του. Έτσι σε περίπτωση κρίσεως ο Ίππος απελευθερώνεται αμέσως. Προκειμένου δε, περί προσδέσεως του ιδίου του Ίππου τότε χρησιμοποιούμε λεπτό εύθραυστο σχοινάκι ώστε αν πανικοβληθεί ο Ίππος και αντιταχθεί στη πρόσδεση το σχοινάκι να σπάει και να μη προκαλέσει τραυματισμό του Ίππου.

     Για κάθε σταυλιζόμενο ζώο, ιδιαιτέρως για τον Ίππο, πρώτη μέριμνα του εχέφρονος, ισορροπημένου, Ανθρώπου είναι η άμεση απελευθέρωση του ζώου του οποίου την ευθύνη έχει, σε περίπτωση ανάγκης! Πριν βάλουμε ένα ζώο σε έναν κλειστό χώρο, έχουμε ήδη προβλέψει τον τρόπο της αμέσου εξόδου του από τον χώρο αυτό σε περίπτωση κινδύνου! Αν δε το κάνουμε είμαστε επιεικώς ανεύθυνοι ή και εγκληματίες, όπως η διεύθυνση της ΕΛ.ΑΣ. (ο θεός να τη κάνει και ΕΛ. και ΑΣ...!) η οποία κατά τρόπο κακουργηματικό εγκατέλειψε, προ χρόνων, τους αστυνομικούς σκύλους να γίνουν κάρβουνο μετά από ξέσπασμα πυρκαϊάς στα κλουβιά της Αστυνομικής Σχολής Αθηνών, ενώ οι συνοδοί τους έπιναν φραπέ στο κυλικείο!! Τέτοια εγκλήματα ας τα αποφεύγουμε υποληπτόμενοι, τουλάχιστον, την ανθρωπιά μας!

ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΚΟΥΒΑΡΑ ... "ΦΩΤΙΑ" ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ !

     Με πυροσβεστικά αεροπλάνα κι ελικόπτερα να επιχειρούν συνεχώς στο γειτονικό Κουβαρά, συνεχίζουμε τις Προπονήσεις και τα μαθήματα Ιππασίας, στη καρδιά του καλοκαιριού απορώντας πώς γίνεται όλοι να έχουν φύγει για διακοπές εκτός από την Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"!

     Πράγματι, σήμερα μέσα σε ένα καθαρό σουρεαλιστικό σκηνικό, με τα πυροσβεστικά αεροσκάφη πάνω από τα κεφάλια μας, τα Ιππευτήρια του Ολυμπιακού Ιππικού Κέντρου δεν έδειχναν καθόλου "άδεια" λόγω ...διακοπών αλλά έβγαζαν φωτιές, όπως κι όλο τούτο το καλοκαίρι.

     Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" φαίνεται κάνουμε τις δικές μας πανέμορφες "διακοπές" προπονούμενοι κι εκπαιδευόμενοι ασταμάτητα. Και απορούμε για όσους αιτιώνται το "καλοκαίρι" για την αναστολή των δραστηριοτήτων τους με κύρια απ' αυτές την Ιππασία.

     Παρά τις υψηλές θερμοκρασίες και την στροφή του αθηναϊκού πληθυσμού προς τις παραλίες, μπορούμε να πούμε ότι η Ομάδα μας διατηρεί αμείωτη την εφιπποτοξοτική δραστηριότητά της και τους ρυθμούς της. Μάλιστα, με χαρά διαπιστώνουμε ότι αυξανόμεθα και ...πληθυνόμεθα με νέα Μέλη! 

     Eιδικά σήμερα, παρακολουθώντας την φλεγόμενη κορυφογραμμή του γειτονικού Κουβαρά να απειλεί και την πλαγιά του Μαρκοπούλου, βλέπαμε τ' αλογάκια μας με τους μαθητές μας με αμείωτο κέφι, ενώ κάποιοι απ τους τελευταίους επεδίδοντο σε ενθουσιώδεις ...εφάλσεις και ασκήσεις ακριβείας. 

     Με χαρά να δούμε να επιστρέφουν και όσοι "Κένταυροι" λείπουν για να επεκταθούμε και λίγο προς ..."Ελ. Βενιζέλο" !

ΑΡΚΕΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ...ΛΗΓΜΕΝΕΣ!

     Από τον φίλο Ε.Γ. (ο οποίος και παλιότερα μας ετίμησε με την επικοινωνία του) δεχθήκαμε το παρακάτω μήνυμα στο οποίο απαντούμε δημοσία, λόγω του πιθανού ευρύτερου ενδιαφέροντος του προβληματισμού του αποστολέως του. Το μήνυμα μεταφέρεται αυτούσιο, με την ορθογραφία και την στίξη του πλην δύο σημείων τα οποία αφαιρέσαμε, τηρώντας τους κανόνες ευπρεπείας δημοσίου λόγου:  

     "Φίλοι Κένταυροι στο βίντεο που ανεβάσατε του Νευρόζοβ βλέπουμε τον ίδιο να κάνει ανόρθωση με το άλογό του και στο σαιτ του βλέπουμε το ίδιο να γίνεται συχνά. Στο φόρουμ … που έχει η Παναγιώτα Π…. διαβάσαμε την ίδια και κάποιους φίλους της να βρίζουνε και να καταριούνται όσους κάνουνε ανορθώσεις να σπάσουνε το σβέρκο τους γιατί η ανόρθωση είναι λέει θάνατος για τα άλογα. …………………………………………………………………………………………

Ξέροντας ότι ο Νευρόζοβ είναι ο τοπ που μιλάει σε παγκόσμιο επίπεδο για την ευημερία του αλόγου και ότι και σεις τον ακολουθείτε και τον προωθείτε στην Ελλάδα πως σχολιάζεται τις κατάρες της Παναγιώτας Π…και της παρέας της;

………………………………………………………………………………………….

Σίγουρα εκτός από εμένα θα αναρωτηθούν το ίδιο πολλοί. E.Γ."

     Φίλτατε Ε.Γ. κάποιο παλιό τραγουδάκι μίλαγε για την ...«κάτω βόλτα» που είχε πάρει μια Παναγιώτα κι επειδή μπορεί να αναρωτιούνται κι άλλοι για το κατά πόσο ενδεδειγμένες για την ακεραιότητα του Ίππου είναι οι ανορθώσεις («σούζες») αντί άλλης απαντήσεως παραπέμπουμε στις προηγούμενες τοποθετήσεις μας :

(α)  http://horsebackarcherygr.blogspot.com/2011/05/blog-post_06.html και

(β)  http://horsebackarcherygr.blogspot.com/2011/05/zig-zag.html

     Ας θεωρήσουμε, όμως, το θέμα ως λήξαν διότι ως "ληγμένη" θεωρούμε και την …δράστιδα!

     Με εκτίμηση!

ΤΑ "ΣΩΣΤΑ ΧΕΡΙΑ"

     Οι μαθητές της Σχολής μας σίγουρα θα έχουν προσέξει πόση έμφαση δίνουμε στα "σωστά χέρια", δηλαδή, στο σωστό κράτημα των ηνιών, στην σωστή στάση των χεριών και στην ηρεμία τους κατά την ίππευση! Όλα αυτά είναι απολύτως απαραίτητα στην περίπτωση που ο Ίππος ιππεύεται με στομίδα προκειμένου να αποφευχθούν οδυνηρές επιβαρύνσεις που προκαλούνται στο στόμα αλλά και στον αυχένα του Ίππου  (βλ. : παρακάτω video) από απότομους χειρισμούς των ηνιών λόγω "λάθος χεριών". 

 Δείτε το προσεκτικά  

     Στην Έφιππη Τοξοβολία, αναγκαστικώς και τα δύο χέρια του Εφιπποτοξότη είναι δεσμευμένα με την χρήση του Τόξου, οπότε δεν τίθεται ζήτημα χρήσεως ηνιών για τον έλεγχο και την διεύθυνση του Ίππου, κάτι που επιτυγχάνεται με τις κινήσεις του κορμού του Ιππέως και τα πόδια του. Εμμένοντας στην Έφιππη Τοξοβολία και στη δέσμευση των χεριών του Εφιπποτοξότη, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Πολεμική Τέχνη μας είναι το πλέον "ανθρωπιστικό" είδος ιππεύσεως αφού καθιστά άχρηστα την στομίδα και το μαστίγιο αλλά και τις εγκεντρίδες οι οποίες είναι χρήσιμες, μεν, στην ώθηση του Ίππου αλλά παρακωλύουν την διευθυντική επενέργεια των ποδιών κάτι απαραίτητο στον Εφιπποτοξότη! Υπό αυτή την προϋπόθεση, θα μπορούσε να νομίσει κανείς ότι εμείς οι Εφιπποτοξότες δεν χρειαζόμαστε ιδιαίτερη διδασκαλία ώστε να αποκτήσουμε "σωστά χέρια"... Λάθος! Ένας Ιππέας, ασχέτως εάν είναι Εφιπποτοξότης ή "διάκονος" οιουδήποτε άλλου είδους Ιππασίας, θα πρέπει να είναι ικανός να χειρίζεται ανώδυνα και με σεβασμό τον Ίππο, αποφεύγοντας πάση θυσία να τον κακοποιεί! Και στην Σχολή μας επιμένουμε σ'  αυτό αφού η ευημερία του Ίππου αποτελεί την βασική Αρχή λειτουργίας της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" και της Εφιπποτοξοτικής Ομάδος μας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ".

     Ιππεύοντας με στομίδα τα χέρια θα πρέπει να διατηρούν μια μόνιμη, συγκεκριμένη, στάση χαλαρά ελεγχόμενα αλλά και ήρεμα! Οι ηνίες θα πρέπει να αποτελούν ευθεία προέκταση των πήχεων και η εικόνα θα πρέπει να είναι όπως του παραπλεύρως σχήματος. Ασχέτως της ιππευτικής κινήσεως, του όποιου βηματισμού ή αντιδράσεως του Ίππου, βασική μέριμνα του Ιππέως είναι η διατήρηση της σωστής στάσεως των χεριών του όχι με σκληρότητα αλλά με διαχειριστική ευελιξία, διαφορετικά είναι δεδομένη η ενόχληση ίσως και ο πόνος αλλά και η κάκωση του στόματος και του αυχένος του Ίππου με την συνεπαγόμενη δυσπιστία και φόβο του τελευταίου προς τον αναβάτη του.

     Με σωστά χέρια, λοιπόν, ο Ίππος μας θα κινείται ήρεμα, αρμονικά, ισορροπημένα και, κυρίως, χωρίς ενοχλήσεις, κάπως έτσι :

 και όχι έτσι:

έτσι:

και όχι έτσι:

και, βεβαίως, έτσι :

     Οι Εφιπποτοξότες αποτελούν τους κορυφαίους Ιππείς, με απόλυτη αυτοπεποίθηση κι εκτίμηση στον Ίππο και το Τόξο τους γι αυτό και η ίππευσή τους είναι τέτοια ώστε, αν και όποτε κληθούν να ιππεύσουν ενστομισμένο Ίππο να το κάνουν με τον ορθότερο τρόπο, χωρίς να κακοποιήσουν τον τετράποδο Σύντροφό τους! 

Τα θετικά παραδείγματα των παραπάνω εικόνων μας τα δίνουν οι αρχάριοι μαθητές της Σχολής μας.

Τα αρνητικά παραδείγματα των παραπάνω εικόνων καθώς και το video προέρχονται από την Ρωσική Ακαδημία Υψηλής Ιππασίας του Alexander Nevzorov η οποία μάχεται υπέρ της ευημερίας του Ίππου, κατά της χρήσεως στομίδος, πεταλώσεως και βίας εν γένει κατά την ίππευση.