Η ΠΡΟΘΕΡΜΑΝΣΗ ΣΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ

     Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η προθέρμανση αποτελεί το "θεμέλιο" του προπονητικού προγράμματός μας και "σημείο αναφοράς" πλέον σημαντικό και από αυτό καθαυτό το αγωνιστικό αποτέλεσμα. Ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών ή διαθέσιμου χρόνου, ποτέ μα ποτέ δε σκεφτόμαστε να ξεκινήσουμε μια Προπόνηση χωρίς να αφιερωθούμε σε ένα προθερμαντικό ξεκίνημα με την πρέπουσα  προσοχή. Αφορμή αυτής της εμφάσεως στην προθέρμανση υπήρξε η πικρή εμπειρία του επί κεφαλής της Ομάδος από την "επαφή" του με τα αθλητικά "πράγματα" της Χώρας μας, όπου, οι αθλούμενοι "μπαίνουν" κατ' ευθείαν στο αγωνιστικό τους αντικείμενο με, συχνά, ολέθρια μυοσκελετικά αποτελέσματα.

     Για τον καταρτισμό του προθερμαντικού προγράμματος της Ομάδος μας ελήφθησαν υπ΄όψη, κατ' αρχήν, τα όσα διαλαμβάνονται στο σοφό βιβλίο του πρωτεργάτη της Φυσικής Αγωγής στην Ελλάδα Ιωάννου Γ. Φωκιανού ("ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ", 1883). Βαθύς γνώστης της Αθλήσεως, ο Ιωάννης Γ. Φωκιανός υπήρξε από τους μεγάλους ευεργέτες της Ελληνικής Νεολαίας, συστηματικοποιώντας ένα πλήρες πρόγραμμα φυσικής αγωγής το οποίο, με την υποστήριξη του αειμνήστου Βασιλέως Γεωργίου Α' των Ελλήνων ετέθη σε εφαρμογή (22 Νοεμβρίου 1882) συντελώντας στην βελτίωση ολοκλήρου του Ελληνικού Λαού. Κάποτε, αυτός ο Τόπος είχε πλέον ουσιαστικά ενδιαφέροντα από την ...δημοκρατική αποσύνθεση!

      Η αγωνία μας για το ορθότερο φυσικό αποτέλεσμα επί των Μελών της Ομάδος μας, μας "ταξίδεψε" πολύ μακρύτερα από τα "σύνορα" της εγχώριας γνώσεως αφήνοντάς μας "ελεύθερους" να εκτιμήσουμε την σοφία της ανατολικής Ανθρωπολογίας και Υγιεινής και να υιοθετήσουμε στο προθερμαντικό πρόγραμμά μας τα πλέον φωτεινά κι ευεργετικά  "απανθίσματά" της.

      Όμως, κι αυτό δε μας ήταν αρκετό! Η επιθυμία μας να προσφέρουμε όσο το δυνατόν το καλύτερο φυσικό αποτέλεσμα στους Εφιπποτοξότες μας μας "έστειλε" έως τη Βέρνη και το Solothurn της Ελβετίας για να δούμε "από κοντά" τις εξελίξεις στον τομέα της αθλητικής σκοποβολής στον οποίο ή Ελβετία έχει παράδοση αιώνων.

      Σ' αυτή τη Χώρα της διαχρονικής Τέχνης του Πολέμου, στα υπέροχα Μουσεία της και τους Οργανισμούς της που σχετίζονται με τα όπλα και τη βέλτιστη χρήση τους,  ανακαλύψαμε με πολύ ενδιαφέρον  αρκετούς "θησαυρούς"  οξύνσεως της σκοπευτικής αντιλήψεως αλλά και σωματοδομικής αναπτύξεως του σκοπευτού εν γένει. Ανάμεσα σε αυτούς και η εκεί λειτουργούσα "Ελβετική Σκοπευτική Σχολή Τυφεκίου" με το πλήρες εκπαιδευτικό εγχερίδιό της " Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΣΚΟΠΟΒΟΛΗΣ ΤΥΦΕΚΙΟΥ".

     Ένα πόνημα σαφές, κατατοπιστικό και πλήρες από το οποίο ..."κλέψαμε" τα ...καλύτερα. Αν τα "καλύτερα" δεν τα αξίζουν οι Έλληνες Εφιπποτοξότες, τότε, "ποιός" πραγματικά τα αξίζει;

     Έτσι, καταφέραμε να συνθέσουμε το προθερμαντικό πρόγραμμά μας κατά τον καλύτερο και πλέον ωφέλιμο τρόπο του οποίου τα αποτελέσματα χαιρόμαστε σε κάθε Προπόνησή μας, απολαμβάνοντας τα σχεδόν 200 (πιά!) Μέλη μας να εναρμονίζονται μεταξύ τους ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας και σωματοδομής! 

     Σε κάθε προθέρμανση καταπιανόμαστε με όλο το σώμα. Προσπαθούμε να "ζωντανέψουμε" ει δυνατόν από το ..."τριχωτό" μέχρι τα ..."πέλματα"! Ξεκινώντας από το κεφάλι καταλήγουμε στα πόδια ακολουθώντας μιαν εξελικτική αλληλουχία ασκήσεων, χωρίς βιασύνη, χωρίς να "κοιτάμε ρολόι", φροντίζοντας για την σωστή εκτέλεση κάθε κινήσεως. 

     Καθ' όλη την διάρκειά της επικρατεί η ίδια προσήλωση και σιωπή η οποία χαρακτηρίζει ολόκληρη την Προπόνησή μας, με κινήσεις αργές, βιωματικές που μετατρέπουν σε μια βαθειά τελετουργία όλη την διαδικασία.

     Ο ρυθμικός συντονισμός επιτυγχάνεται από την πρώτη στιγμή. Ακόμη και εάν η προθέρμνανσή μας δεν διέθετε έναν υπεύθυνο συντονιστή, από μόνη της διεκπεραιώνεται με τον καλύτερο τρόπο! Κάθε φορά που την επαναλαμβάνουμε το κάνουμε κλείνοντας τα μάτια και απολαμβάνοντας τις ευεργετικές διατάσεις της σαν θεία ανάταξη που λυτρώνει ένα σώμα "πιασμένο" από τη καρέκλα του γραφείου.

     Το πόσο "βαρετή" είναι η άθληση για τον σύγχρονο Άνθρωπο του γραφείου και του ...καναπέ, είναι γνωστό! 'Ομως, καθήκον της Ομάδος μας είναι να τον ...γυμνάσει χωρίς να τον κάνει να βαρεθεί. Έτσι, η προθερμαντική διαδικασία οφείλει να χαρακτηρίζεται από το στοιχείο της ευρηματικότητος αλλά και της επιτάσεως του προθερμαντικού αποτελέσματος στον ελάχιστο δυνατό χρόνο. Η παραπάνω άσκηση, σωστά εκτελούμενη,  διατηρώντας τον προθερμαινόμενο σε διαρκή εγρήγορση τον βοηθά να μη βαρεθεί, του αυξάνει το αίσθημα της προσοχής και της ισορροπίας με την συνέργεια σχεδόν όλων των μυϊκών ομάδων του σώματος, του ρυθμίζει την αναπνοή στο πλέον αποτελεσματικό επίπεδο, ενώ, κορυφώνει την ευεργετική διαδικασία του κυκλοφορικού! Και ιδού το αποτέλεσμα! Ο ασκούμενος δεν προετοιμάζεται απλώς για την Προπόνηση που ακολουθεί αλλά και για όλες τις διαμεσολαβούσες ημέρες μέχρι την επόμενη συνάσκηση! Και αυτή είναι μόνο μία από τις πολλές "ευφυείς" προθερμαντικές ασκήσεις του προγράμματός μας.

     Κάπως έτσι φθάνουμε στο ποθητό αποτέλεσμα, να χαιρόμαστε όλοι το βελτιωτικό προπονητικό αποτέλεσμα με χαλαρή και μη ανταγωνιστική διάθεση, εκεί που ένας πιτσιρίκος ανοίγει το ίδιο "πολεμικά" το Τόξο του με έναν καλογυμνασμένο ενήλικα! Άλλωστε και αυτή την συναγωνιστική και μη ανταγωνιστική νοοτροπία που καθοδηγεί την Ομάδα μας, από τον Ιωάννη Γ. Φωκιανό την "κληρονομήσαμε". Όπως είναι γνωστό, σε κανέναν από τους αθλητικούς αγώνες που διωργάνωσε ο Ιωάννης Γ. Φωκιανός δεν υπήρξε μέριμνα καταγραφής επιδόσεων... Και ο νοών...

     Τέλος, πολλοί απορούν γιατί την λέξη "Προπόνηση" την γράφουμε πάντοτε με κεφαλαίο... Μήπως, εν μέρει, είμαστε επηρεασμένοι από την Γερμανομάθειά μας όπου, όλα τα ουσιαστικά γράφονται με κεφαλαίο; Ασφαλώς, όχι! Είναι διότι για μας η Προπόνηση αποτελεί το μεγάλο κεφάλαιο της φυσικής καθημερινότητός μας, το πλαίσιο βίου μας που χωρίς αυτό θα ήμασταν καταδικασμένοι στην αναπαραγωγή του σύγχρονου μαζανθρώπου, δέσμιου της τυραννίας του ...καναπέ!

Η ΟΜΑΔΑ ΕΜΠΝΕΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ  ...MΥΘΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΑ! 

Μια  βιωματική εμπειρία Μέλους της Ομάδος μας που αφορά, όμως, ολόκληρο τον Ελληνισμό, "πυροδότησε" ένα πολυτάλαντο συγγραφέα να «χτίσει» ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα 460 σελίδων που εξέδωσε ο εκδοτικός οίκος «Διόπτρα» με τίτλο ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

Το Τέμενος Nebi Daniel που συνεχίζει να κρύβει το μυστικό...

     Ο συγγραφέας του Βαγγέλης Δελέγκος μελέτησε έναν φάκελο με ιστορικά ντοκουμέντα, ελληνικά, γερμανικά, γαλλικά και αιγυπτιακά δημοσιεύματα, επίσημα κυβερνητικά έγγραφα σχετικά με τον "πυρήνα" του μυθιστορήματός του και μετά… άφησε τη φαντασία του να ταξινομήσει όλο αυτό το υλικό και να το παραδώσει στον αναγνώστη του. Και κατάφερε να το αποδώσει τόσο γλαφυρά που, διαβάζοντάς το, νομίζεις  ότι στέκεσαι στο άνοιγμα της κρύπτης μπροστά στη μεγάλη αποκάλυψη! Σε συνέντευξή του στο λογοτεχνικό Ιστολόγιο diavaseme.gr o Βαγγέλης Δελέγκος λέει, για το μυθιστόρημά του :

 "Το «Μυστικό της Αλεξάνδρειας» μιλά κυρίως και πρωτίστως για μια αληθινή ιστορία, γεγονός που εξ αρχής μου «επέβαλε» την διάθεση να το μοιραστώ με τους αναγνώστες. Η δημοσιογραφική έρευνα που ακολουθεί μεγάλο μέρος της επαγγελματικής μου υπόστασης, το ταξίδι σε μαγικούς μακρινούς τόπους, η παλιά παιδική αγάπη για την αρχαιολογία και την Ιστορία, όλα υπήρχαν μπροστά στα μάτια μου και περίμεναν να τους δώσω ζωή και ενέργεια, από την πρώτη στιγμή που άρχισα να μελετώ τις σημειώσεις του περιβόητου κρυμμένου ντοσιέ.."

     Καθηλωτικό, «γρήγορο», απρόβλεπτο, κυρίως, αληθινό, «ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ» μας περπατάει στα στενοσόκακα της Αλεξάνδρειας, εκεί, γύρω από το Τζαμί Νebi Daniel κάτω απ΄ το οποίο παραμένει κρυμμένο ένα από τα μεγαλύτερα μυστικά όχι μόνο του Ελληνισμού αλλά και της παγκόσμιας Ιστορίας και Αρχαιολογίας. To "φινάλε" του με ένα απειλητικό (ουγγαρέζικο!) τόξο να σημαδεύει τον τολμηρό πρωταγωνιστή αναγκάζοντάς τον να πετάξει στη φωτιά την ανακάλυψή του παραπέμπει στην αιώνια αλήθεια της ανακυκλωτικής ειμαρμένης όπου, όλα από το "χώμα" προέρχονται και σ' αυτό καταλήγουν...

     Αρκετά χρόνια πριν από την έκδοση του συγκεκριμένου μυθιστορήματος, δύο ειδικές συγγραφείς, οι Καίτη Μάζη και Βάνα Μάστορη σε μία μελέτη τους με τίτλο "ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ" ("ΕΡΜΕΙΑΣ"1997) αναφερόμενες στην "περίπτωση" του Στέλιου Κουμούτσου του οποίου ο προσωπικός φάκελλος ενέπνευσε τον Βαγγέλη Δελέγκο για την συγγραφή του "ΜΥΣΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ", σημείωναν: "H γεμάτη πάθος για τον τάφο του Αλεξάνδρου ζωή αυτού του ανθρώπου αξίζει να γίνει μυθιστόρημα"! Ακριβώς αυτό έκανε ο Βαγγέλης Δελέγκος!

     Ο Βαγγέλης Δελέγκος γεννήθηκε στην Άρτα στις αρχές του 1974. Από τα μέσα της δεκαετίας του '90 ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως επαγγελματίας φωτογράφος, συντάκτης και αρθρογράφος. Συνεργάζεται επίσης, κυρίως με την ιδιότητα του φωτογράφου, με μεγάλους εκδοτικούς οίκους και διαφημιστικές εταιρείες ενώ το πλούσιο βιογραφικό του συμπληρώνουν συμβόλαια με μεγάλα φωτογραφικά πρακτορεία στην Ελλάδα και την Μεγάλη Βρεταννία. Εκείνο που παραλείπουν τα δημοσιευμένα βιογραφικά του είναι ότι ο Βαγγέλης Δελέγκος πριν γράψει το μυθιστόρημά του, δοκίμασε και "άνοιξε" ουγγαρέζικο τόξο και μάλιστα με πολλή επιτυχία κι αυτό είναι το σημαντικό για μας... Αυτός ο συγγραφέας, γράφοντας το ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ, βίωσε με τη σειρά του μόνον αλήθειες.  Απλώς, τους ...άλλαξε όνομα!

 ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ EKΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΝΕΟΛΕΚΤΟΥ ΙΠΠΟΥ

     H «EΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» προσπαθεί να λειτουργεί με απόλυτη υπευθυνότητα στους τομείς των αρμοδιοτήτων της. Εν αντιθέσει προς τα κατά την Ιππασία και τις "πολεμικές τέχνες" ισχύοντα παγκοσμίως, η πολεμική Τέχνη της Έφιππης Τοξοβολίας στην Ελλάδα, υπηρετείται από τον μοναδικό φορέα της με την απαραίτητη σοβαρότητα που προϋποθέτει ένα τόσο σοβαρό "αντικείμενο".

     Έτσι, στο πλαίσιο της ορθής διδασκαλίας της Ιππασίας η οποία είναι η βάση της Έφιππης Τοξοβολίας, η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" προχώρησε στην έκδοση του πρώτου εκπαιδευτικού εγχειριδίου με αντικείμενο την εκπαίδευση του νεολέκτου Ίππου στην Φυσική Ιππασία και σ' αυτή καθ’ αυτή την Έφιππη Τοξοβολία.

     Όπως είναι αυτονόητο, οι υψηλές απαιτήσεις ιππικής ικανότητος όσων ασχολούνται με την Έφιππη Τοξοβολία, προϋποθέτουν την γνώση των κανόνων της Φυσικής Ιππασίας η οποία αποτελεί το «θεμέλιο» της έφιππης ισορροπίας, του σωστού «καθίσματος» του Ιππέως και της πλήρους αυτοπεποιθήσεως. Τους κανόνες της καθώρισε πρώτος στον δυτικό κόσμο ο Ξενοφών, επί τη βάσει της εμπειρίας των αξιόμαχων Ιππικών της Αρχαιότητος. Και οι κανόνες αυτοί παραμένουν αναλλοίωτοι μέσα στον χρόνο δικαιώνοντας την αρχαία ελληνική σκέψη ακόμη και στον τομέα της παγκόσμιας Ιππασίας.

     Όσοι εκπαιδεύονται βάσει των κανόνων της Φυσικής Ιππασίας αποκτούν βαθύ «κάθισμα», αποτελεσματική διεύθυνση του Ίππου  και υψηλή αυτοπεποίθηση με αποτέλεσμα να μπορούν να εξελιχθούν σε Ιππείς  κ ά θ ε  είδους Ιππασίας, ακόμη και της λεγομένης "αθλητικής".

     Όμως, για να καταστεί εφικτή η εκπαίδευση Ιππέων στην Φυσική Ιππασία θα πρέπει αυτό να γίνει με την βοήθεια δασκάλων-Ίππων οι οποίοι διατηρούν την φυσική συμπεριφορά τους μη αποφυσικοποιημένοι καθ’ οιονδήποτε τρόπο, όπως δυστυχώς τους εκφυλίζει η δυτική «Ιππασία», αυτός ο λανθασμένος «αντίποδας» της Φυσικής Ιππασίας. Προς αποφυγή αυτού του λάθους και, κυρίως, την προαγωγή της Ιππασίας στην Ελλάδα, συνεγράφη το πρώτο αυτό εκπαιδευτικό εγχειρίδιο της «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ» με τίτλο «ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΝΕΟΛΕΚΤΟΥ ΙΠΠΟΥ ΣΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΙΠΠΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ» από τον Αριστοτέλη Ηρ. Καλέντζη ο οποίος είναι ο Ιδρυτής της μόνης λειτουργούσας Ελληνικής Ομάδος Έφιππης Τοξοβολίας «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ».

    

     Το βιβλίο αυτό είναι προϊόν μιας εξάχρονης μελέτης και συγγραφής αλλά και τετράμηνης επεξεργασίας στο «δημιουργικό» μιας εμπειρότατης τυπογραφικής επιχειρήσεως και έρχεται να καλύψει ένα κενό πλέον του αιώνος στην ελληνόγλωσση ιππική βιβλιογραφία, "επανελληνίζοντας" ("επανεξανθρωπίζοντας") την αφύσικη έως διαστροφική, "δυτική ιππασία" και επανεισάγοντας τεχνικές και μεθόδους με τις οποίες ο Άνθρωπος ξανασυμφιλιώνεται με τον Ίππο και ξανα-απολαμβάνει την συνεργασία του!

     Κάθε συνειδητοποιημένος αλογατάρης, εφαρμόζοντας τα περιεχόμενα αυτού του εγχειριδίου καταφέρνει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Ίππου του από το έδαφος και να ιππεύσει με ασφάλεια ακόμη και υπό τις πλέον επισφαλείς, διαφορετικά, συνθήκες. Πάνω απ΄ όλα, όμως, η εφαρμογή των όσων περιλαμβάνει το εγχειρίδιο αυτό, προσφέρουν στον ίδιο τον Ίππο το ασφαλές αίσθημα εμπιστοσύνης προς τον αναβάτη του διαμορφώνοντας συνθήκες ομαλής συνεργασίας.

     Στις σελίδες του παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα τεχνικές κορυφαίων διεθνών Εκπαιδευτών ανάμεσα στους οποίους ο Pat Parelli ο οποίος  κατάφερε να διαδώσει την Φυσική Ιππασία  στο δυτικό Κόσμο. Στην Ελλάδα, η πρώτη παρουσίαση του έργου της Σχολής του Pat Parelli έγινε στην τηλεοπτική σειρά Ιππασίας του Αρ.Η. Καλέντζη "ΙΠΠΑΣΙΑ Ή ΠΕΡΙ ΙΠΠΙΚΗΣ" που προεβλήθη σε 12 επεισόδια από τον Δίαυλο "EXTRA" (εκπομπή 10 Νοεμβρίου 2002).

     Ακόμη μία σημαντική πρωτιά γίνεται από τις σελίδες του βιβλίου του με την παρουσίαση του ηνίου το οποίο σχεδίασε ο μεγάλος Ρώσος Alexander Nevzorov ιδρυτής της φημισμένης "ΗAUTE ECOLE" η οποία προωθεί την Φυσική Ιππασία,  όχι μόνον  στην  Ρωσία αλλά και σε όλο τον Κόσμο και της οποίας το έργο και τις δραστηριότητες παρακολουθεί στενά ο συγγραφεύς του εν λόγω εγχειριδίου.

    Αυτό το εκπαιδευτικό εγχειρίδιο περιλαμβάνει τεχνικές απλές, αποτελεσματικές, που ο προσεκτικός αλογατάρης, με ελάχιστο κόπο μπορεί να εξελίξει τον «θερμό» και προβληματικό  Ίππο του σε έναν πιστό συνεργάτη του.

     Η διάταξη της ύλης σε 174 σελίδες και έναν αναδιπλούμενο πίνακα, καλύπτει ένα πλήρες εκπαιδευτικό πρόγραμμα που φέρνει σταθερά και γρήγορα αποτελέσματα. Η πλουσιότατη αλλά και ευφυής  εικονογράφησή του βοηθά τον αναγνώστη να καταλάβει σε βάθος ακόμη και αυτά που σκοπίμως δεν αναλύονται ώστε να μην τον κουράσουν αλλά και εισάγοντάς τον στο πνεύμα μιας  δημιουργικής ανακαλύψεως. Τα περιεχόμενα του βιβλίου είναι:

ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

Η ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ

Ο ΙΠΠΟΣ ΚΑΙ Η ΙΠΠΑΣΙΑ

ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΙΠΠΟΓΝΩΣΙΑ

ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ

ΓΕΝΙΚΗ ΙΠΠΟΣΑΓΗ

ΙΠΠΙΚΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΛΕΚΤΟΥ ΙΠΠΟΥ

ΣΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΙΠΠΑΣΙΑ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΑΘΗΣΗ

Η ΦΥΣΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΙΠΠΕΩΣ

ΑΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΜΕ, ΚΑΤ'  ΑΡΧΗΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ...

Η "ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ"

Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ

ΡΥΤΑΓΩΓΗΣΗ : Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ "ΟΜΦΑΛΙΟΥ ΛΩΡΟΥ"

ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ ΝΑ "ΧΤΙΖΟΥΜΕ" ΜΙΑ ΒΑΘΥΤΕΡΗ ΣΧΕΣΗ

ΜΕ ΤΟΝ ΙΠΠΟ

ΑΠΛΟ ΑΘΛΗΜΑ Ή ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ;

ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΙΠΠΟΥ

ΣΤΗΝ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ

ΣΤΗΝ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ, ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ, ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ

     Η ύλη του βιβλίου αυτού είναι τέτοια που, παρά την έμφαση στην Έφιππη Τοξοβολία, αφορά σε κάθε Ιππέα, σε κάθε  Άνθρωπο που έρχεται σε επαφή με τον Ίππο καθ' οιονδήποτε τρόπο διότι διδάσκει πρωτίστως την επιτυχία της σχέσεως μαζύ του, βοηθώντας τον Άνθρωπο να πλησιάσει τον Ίππο και όχι το αντίθετο, όπως αποτυχημένα και επικίνδυνα προσπαθεί η "δυτική ιππασία".

     Εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο ο Ίππος αντιλαμβάνεται τον περιβάλλοντα Κόσμο κι ερμηνεύει τα εξωτερικά ερεθίσματα ώστε να βοηθηθεί ο Άνθρωπος να επικοινωνήσει καλύτερα μαζύ του.

     Τέλος, με ένα επεξηγηματικό πολυσέλιδο επίμετρο, ο Άνθρωπος εφοδιάζεται με όλες τις απαραίτητες γνώσεις ώστε να διορθώνει πολύ βασικά ελαττώματα του Ίππου τα οποία καθιστούν εφιαλτική, συχνά, την συνεργασία μαζύ του. Τα 30, πλέον  σοβαρά και συχνά ελαττώματα συμπεριφοράς του Ίππου που ταλαιπωρούν πολλούς αλογατάρηδες και που προέρχονται είτε εκ του σταυλισμού, είτε από κακή ίππευση ή μεταχείριση, είτε είναι σύμφυτα, μπορούν να επιλυθούν με απολύτως ουμανιστική αντιμετώπιση εύκολα και μόνιμα, ακολουθώντας τις απλές οδηγίες των 18 σελίδων αυτού του επιμέτρου! Έτσι, το βιβλίο αυτό στα χέρια του κάθε αλογατάρη, πιστεύουμε ότι θα αποτελέσει ένα πολύτιμο "εργαλείο" βελτιώσεως της σχέσεώς του με το αγαπημένο του τετράποδο.

       Αντί απλής παραθέσεως τίτλων βιβλιογραφίας ως είθισται, ο συγγραφεύς προτιμά να παραθέσει το πρωτόφυλλο τίτλου κάθε πηγής που χρησιμοποιήθηκε ώστε ο αναγνώστης να αποκτήσει και την "εικόνα" των σημαντικών ιππικών εκδόσεων που χρησιμοποιήθηκαν ως πηγές του παρόντος και οι οποίες, πλέον, θεωρούνται πολύ σπάνιες, ευρισκόμενες στο "σώμα" της Ιππικής Βιβλιοθήκης της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ".

     Περιττό να αναφέρουμε ότι το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένο στον μεγάλο μας Δάσκαλο Kassai Lajos, τον  Άνθρωπο ο οποίος, ως βαθύς Ιππογνώστης και Ιππαγωγός, εμπνέει την καλύτερη σχέση με τον Ίππο, έχοντάς μας διδάξει συγκλονιστικές αλήθειες για την υπέροχη Ιππική Τέχνη!

     Η παρούσα συγγραφική κι εκδοτική προσπάθεια θα παρέμενε ημιτελής, ανεξαρτήτως του περιεχομένου και του εκδοτικού αποτελέσματός της χωρίς την Κρίση του κορυφαίου Έλληνος Ιππογνώστου , Καθηγητού Θεοδώρου Αντίκα ο οποίος την ετίμησε με τα παρακάτω σχόλιά του:

Th.G.Antikas DVM, PhD +Makrygialos, 60066 Methoni +2353041753

29th May 2010

www.horse.gr

www.hippologia.org

TRAINING OF A REMOUNT HORSE IN NATURAL HORSEMANSHIP AND IN HORSEBACK ARCHERY

Aristotle Herc. Kalentzis, Publications Flora G. Papadopoulou, Athens 2010

Aristotle, Flora and the Hellenic Horseback Archery Society have entered the pan-Hellenic Union of Traditional Equestrian Associations, referring to ‘the Equestrian’ matters and in the hearts of all of us with such a success, so that we have to honor them with the …‘phyllovolia’, as our ancient ancestors were welcoming their Olympic Game winners. The first one with his exemplary work which fulfills a big gap in the Hellenic bibliography and the second one with her excellent presentation of this manual, which hasn’t got anything to envy from any ‘overseas’ publication.

I, breathlessly, read the 21 texts-chapters of the book, I admired the rare and correct illustration and I was surprised by the advanced contents. I imagine my feelings will be shared by the ‘horse-lovers’ of this country, even and the ‘know-all’s’, who will discover with terror that their knowledge is not sufficient. Already from the 1st chapter [Horseback Archery], the author who doesn’t only honor Hellas, provides unknown evidence of this ‘martial’ sport which is originating from the ancient times as also the horseback targeted throw of the javelin, but didn’t have the honor to find ‘followers’ in the neo-Hellenic equestrian ‘culture’, which is more or less ‘jumped-up’ thanks to the tireless attempts of our neo-Hellenic ‘horse-tyrants’ … The ‘Horse’s well-being’-perhaps this should have been the Chapter 1 instead of the Chapter 2 – teases with humor the ‘Anglo-Saxon’ and other commercial rubbish of the horses’ ‘decoration’, which have no relevance with the horse’s well-being, the Chapter 3 [The Horse and Riding] analyses valuable historical, evolutional and zoogeographical elements re the Hellenic horse, with a ‘minor foible’ or ‘typing’ error in the name of ‘Voucephalas’ and not ‘Voucephalus’, term which unfortunately was erroneously adopted by our teachers. The Chapters 4-11 with their outstanding practicality are a precious reference for any kind of horse-rider and not only for the horseback archer, the [Body Language] [Chapt.12] explains possibly better than Mrs. Tellington - Jones [“The Touch that Teaches”] the great importance of conquering the heart or if you want the trust of our zoological cousin, before the ‘First Approach’ [Chapt.13] or the ‘Lounging’ [Chapt.14].

In the building of a deeper relation with the horse and the peak of this relation [Chapt.15-16] most precious information are contained which are very useful even to the beginner horse-rider of any horse-sport, even if I lightly…disagree with the conclusion that ‘Communication with Nature…<is> an…aristocratic and antidemocratic process’-at least according to the author. This because I simply believe firmly that there hasn’t existed nor there will exist, in the future, a more ‘democratic’ activity than the equestrian activity, where men and women, stallions and mares [un]rivalry in equal terms athletically, with one only exception, another equally Hellenic sport, that of the ‘Taurokathapsia’ the ancient bull-touching acrobatic sport of the Minoan era. Finally the Chapt.16-21 is a bible of knowledge for any horse-rider who will turn to horse-back archery. Of course I wholly disagree with the exaggeration of the author’s report to the undersigned, with exception the photo of an outstanding stallion of the Argaian origin who ‘communicates’ with the rider while passing a cascade.

Th.G. Antikas, Horse-Doctor                                                                                  Pydna, 29th of May, 2010

 __________________________________________________________________________

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ:

     Ξεκινώντας, κάποτε, μόνος την Έφιππη Τοξοβολία στην Ελλάδα, το πρώτο πρόβλημα που αντιμετώπισα ήταν η έλλειψη καταλλήλως εκπαιδευμένου Ίππου, πρόβλημα που θα έπρεπε να λύσω ο ίδιος. Όμως, «πώς», αφού ποτέ δεν διέθετα «δικό» μου Ίππο, αφού δεν θα μπορούσα να είμαι Ιππαγωγός, σ’ αυτή την χώρα;

     …Δεν θα μπορούσα να είμαι Ιππαγωγός σε μία χώρα όπου ο ηλίθιος δημοκρατικός «νομοθέτης» θεωρεί τον Ίππο όχι ως πλάσμα αλλά …«πράγμα» (res), αγνοώντας ακόμη και την λέξη «Ιππαγωγός», χρησιμοποιώντας αναιδώς αντ ΄αυτής την λέξη «ιδιοκτήτης»! 

     …Δεν θα μπορούσα να είμαι Ιππαγωγός σε μία χώρα της οποίας η Ομοσπονδία «Ιππασίας» προεδρεύεται από άτομο άσχετο προς την Ιππασία, το οποίο ποτέ δεν εφίππευσε ούτε καν για μιαν «αναμνηστική φωτογραφία», ασκώντας, παρά ταύτα εξουσία επάνω σε ένα πλάσμα του οποίου την φύση αγνοεί!

     Το μόνο που θα μπορούσα να είμαι σε μία τέτοια χώρα στην οποία κυριαρχεί η παρακμή, ακόμη και της …Ιππικής Τέχνης, είναι ο σκαπανέας της ευημερίας του αδελφού και συντρόφου Ίππου και ως τέτοιος «σκαπανέας» λειτούργησα και παραμένω. Με αυτή την ιδιότητα  κατάφερα να εκπαιδεύσω τους Ίππους  που μου επέτρεψαν την αγαπημένη μου Έφιππη Τοξοβολία. Κι εκπαιδεύοντάς τους, παραμένω ευγνώμων σ’ αυτούς τους τετράποδους αδελφούς όπου και αν τους συνήντησα να μου προσφέρουν την υψηλή, αμφίδρομη,  διδασκαλία τους, είτε στην ιπποτρόφο Ουγγαρία, είτε στην φίλιππο Γερμανία, είτε στη «μητρόπολη» της Υψηλής Ιππασίας Lipizza όπου εφοίτησα, είτε στα ορεινά εδάφη της Αυστρίας, είτε στο Paretaio της Villa Borghese της Ρώμης, είτε στα δάση της Πολωνίας, είτε στις οροσειρές της Βουλγαρίας, είτε στα υδάτινα τοπία της γαλλικής Camargue, είτε στην ουγγρική Τρανσυλβανία, είτε στις στέπες της Μογγολίας, είτε στους μίζερους «ομίλους» αυτής της χώρας που βιώνει το απαξιωτικό, δημοκρατικότατο, «ναδίρ» της.

     Και, ακριβώς, όλη αυτή η σωρευμένη ιππική εμπειρία μου, με κάνει τελικώς να παραδεχθώ ότι, ΝΑΙ!, είμαι Ιππαγωγός όχι κάποιου ή κάποιων συγκεκριμένων Ίππων αλλά  ό λ ω ν  των Ίππων του Κόσμου! Και αυτό είναι το κορυφαίο δώρημα όταν καταγίνεσαι με την υψηλή Τέχνη της Ιππασίας!

     Εύχομαι στους Αναγνώστες μου να νοιώσουν το ίδιο!

Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης.

____________________________________________________________________________

Την έκδοση

"ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΝΕΟΛΕΚΤΟΥ ΙΠΠΟΥ ΣΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΙΠΠΑΣΙΑ

ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ"

μπορεί κανείς να την προμηθευθεί τηλεφωνώντας στο

6944151056 επί αντικαταβολή.
Tιμή : 20 ευρώ.

ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ : Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Αφιερωμένο στον Στέφανο.

     Μετά τα πέντε πρώτα χρόνια της συστηματικής ενασχολήσεώς μου με την Τοξοβολία και παραμένοντας πεισματικά αρχάριος, θα ήθελα να επισημάνω προς τα Μέλη της Ομάδος μας κάποιες Αλήθειες με αφορμή μιάν ερώτηση που μου έκανε σήμερα ένα από τα εντελώς νέα Μέλη μας : «Ποιά η διαφορά ενός εννιάχρονου Πέρση τοξότη της Αρχαιότητος από έναν εννιάχρονο σημερινό ευρωπαίο τοξότη ;  Και τι ελπίδες έχω εγώ που μόλις άρχισα στα σαράντα μου την Τοξοβολία να γίνω …κάποτε σα τον εννιάχρονο Πέρση τοξότη ;»

     Ερώτηση φαινομενικά ρηχή αλλά, στην πραγματικότητα, πολύ σοβαρή που σε παρασύρει σε μια στιγμιαία κινηματογραφική αντιπαραβολή εποχών της παγκόσμιας Ιστορίας, σε μια αντιπαράθεση του παγκόσμιου «δακτυλικού αποτυπώματος» με τον ίδιο τον …εαυτό του μέσα στον χρόνο.

     Για να του απαντήσω σήκωσα ανάμεσα στα δάχτυλά μου ένα στυλό διαρκείας και του είπα: «Δες, αυτό  το στυλό ένας σημερινός εννιάχρονος το βλέπει παντού, το έχει γύρω του και μπορεί να το χρησιμοποιήσει ανά πάσα στιγμή, είναι απολύτως εξοικειωμένος μαζύ του. Το ίδιο συνέβαινε στην Αρχαιότητα με έναν εννιάχρονο Πέρση και ένα Τόξο!».

     Ο συνομιλητής μου με παρατήρησε αμίλητος… Μπορεί και να κατάλαβε!

    

      Η Τοξοβολία είναι "εγγεγραμμένη" στο ανθρώπινο "DNA" εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια. Μπορεί να "κοιμάται" μέσα στον σημερινό, τεχνοκρατικά υπόδουλο, Άνθρωπο αλλά εξακολουθεί να υπάρχει. Και αρκεί ένας "σπινθήρας" για να την κάνει να "ξυπνήσει" και μαζύ μ' αυτήν να "ξυπνήσει" και το κοιμισμένο ένστικτο του κοινού φορέως... Κι αυτός είναι και ο σκοπός της Ομάδος μας : η αφύπνιση του ενστίκτου, το ηρωϊκό "ξύπνημα" του γενναίου εαυτού μας που καταδικάστηκε από εξωγενείς "παράγοντες" να κοιμάται, να αδρανεί, να καθεύδει..., ώστε να μπορούν εύκολα αυτοί οι "παράγοντες" να κυριαρχήσουν πάνω στις ράχες μας!
       Η Τοξοβολία, αφ εαυτού της, αποτελεί μία διαρκή "διδασκαλία της αφυπνίσεως" όπως θα την ονόμαζε ο Ιούλιος Έβολα, μια διδασκαλία του αιωνίου συνειδότος της Ανθρωπότητος που δεν το αφήνει να πεθάνει.

     Η Τοξοβολία, φίλτατοι Συνασκούμενοι, οροθετεί μια γραμμή Ζωής, ένα άθροισμα μικρών βημάτων τα οποία, αθροιζόμενα, για τον καθένα μας, μπορεί να δώσουν στο πολλαπλάσιο τη περίμετρο της Γης και ίσως του Σύμπαντος! Χαράσσει έναν δρόμο, ένα μονοπάτι που, απλά, πάνω του πορεύεσαι με τη σιγουριά του υπνοβάτη, χωρίς να αναζητάς εναγωνίως το τέρμα του. Αυτός ο δρόμος, αυτό το μονοπάτι έχει σημασία κι όχι ο προορισμός του! Σ’ αυτή τη χαλαρωτική πορεία με την τεράστια αυτοσυγκεντρωτική δυναμική της είχαμε την ευκαιρία να πορευθούμε, άλλος λίγο, άλλος πολύ, άλλος για πάντα και στη πορεία αυτή είμαστε ευγνώμονες για ό,τι μας προσέφερε και μας προσφέρει.

     Μπορεί να μη φτάσουμε ποτέ τον εννιάχρονο Πέρση τοξότη της Αρχαιότητος, μπορεί και να τον ξεπεράσουμε, σε κάθε περίπτωση υπήρξαμε τυχεροί που τον γνωρίσαμε και παίξαμε στην ίδιαν αυλή και με το ίδιο παιγνίδι μαζύ του, εκεί, κάπου στα ...Σούσα "ιππεύοντας την τίγρη", κατά πως υποδεικνύει και πάλι ο Ιούλιος Έβολα. Μια "τίγρη" που μπορεί να μεταμορφώθηκε κατά το διάβα του χρόνου σε έναν ευρασιατικό Ίππο κουβαλώντας μας πάνω στη ράχη του για να τοξεύουμε αιώνια!

    Εικονογράφηση: Αlbrecht Dürer

ΟΤΑΝ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ

     Ένα από τα αξεπέραστα "προβλήματα" των Προπονήσεών μας (το μοναδικό, θα λέγαμε...) είναι ο χρόνος, αυτή η ανθρωποκατασκεύαστη μονάδα μετρήσεως που στέκεται απειλητικά μπροστά στη κάθε ευχαρίστηση του Ανθρώπου! Αυτό το "πρόβλημα" αντιμετωπίζουμε κι εμείς σε κάθε Προπόνησή μας, μιας και κανένα άλλο πρόβλημα δε σκίασε ποτέ την εφιπποτοξοτική δραστηριότητά μας.

     Και σήμερα, όπως πάντα, καταφέραμε να "δουλέψουμε" συντονισμένα, προσπαθώντας να διεκπεραιώσουμε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα διαρκείας ενενήντα λεπτών. Και σήμερα ξεπεράσαμε κατά πολύ τον χρονικό προγραμματισμό μας χωρίς να νοιώσουμε κουρασμένοι ή να βαρεθούμε. Τι ..."φταίει" , άραγε;

     To πρώτο "πράγμα" που φταίει είναι ο συντονισμός πέραν ηλικιών, νοοτροπιών και λοιπών "διαφοροποιητικών" παραγόντων. Ανεξαρτήτως αριθμού συμμετεχόντων , από την αρχή μέχρι το τέλος κάθε Προπονήσεώς μας ο συντονισμός των Συνασκουμένων παραμένει αμείωτος και το αποτέλεσμα δεδομένο! 

     Το δεύτερο "πράγμα" που ..."φταίει" είναι η σχέση συνεργασίας μεταξύ των Συνασκουμένων οι οποίοι βοηθούν ο ένας τον άλλον ώστε το τελικό αποτέλεσμα να δώσει ικανότητες και χαρά εξίσου σε όλους.

     Έτσι, συντονισμένοι και συνεργάσιμοι, όλοι οι Συνασκούμενοι της Ομάδος μας (η οποία, πλέον, πλησιάζει ολοταχώς τα 200 Μέλη!) απολαμβάνουμε τα καλύτερα απογεύματα όπου ο χρόνος είναι το μόνο "στοιχείο" που απειλεί την απόλαυση των Προπονήσεών μας. Κάποιοι "μακρυνοί"  Δάσκαλοι μας βεβαιώνουν ότι ο ανθρωποκατασκεύαστος χρόνος ανθρωποκατασκεύαστα καταργείται... Τι να εννοούν άραγε;

     Κατά τα λοιπά, στον προπονητικό μας χώρο με ιδιαίτερη χαρά υποδεχόμαστε συμπαθέστατα αιγοπρόβατα που προσθέτουν "χρώμα" στο ήδη πανέμορφο φυσικό περιβάλλον μέσα στο οποίο προπονούμεθα. Αυτό δε δυσκολεύει διόλου την αυτοσυγκέντρωση κάποιων από τους προχωρημένους μας , θα λέγαμε, δε, αντιθέτως...

     Η παρουσία των συμπαθέστατων τετραπόδων, διαπιστώνουμε ότι όχι μόνο δε παρεμποδίζει την πρόοδο των Προπονήσεών μας αλλά μας "χαλαρώνει", ακόμη και τον νεαρό Συνασκούμενό μας ο οποίος, συνήθως, λόγω εφηβικής κεκτημένης ...ταχύτητος, μας θυμίζει αποσυμπίεση ...ελατηρίου!

     Έτσι, ανάμεσα σε βελάσματα και κουδουνάκια, γαυγίσματα τσομπανόσκυλων και ατέλειωτους μηρυκασμούς βρίσκουμε μιαν ανεξήγητη γαλήνη ώστε να εκτελέσουμε κάθε άσκηση με ιδιαίτερη χαλαρότητα και ακρίβεια.

     Σίγουρα, πολύ πιό καλοδεχούμενα τα συμαθέστατα τετράποδα των αγρών από κάτι "χοιρινά" των πόλεων τα οποία, ενίοτε, διαφεύγουν των ορίων του "χοιροστασίου" τους!

Yστερόγραφο : Ευχαριστούμε την ερίτιμη κ. Λ. για την επικοινωνία και την σημαντική πληροφόρηση η οποία προωθήθηκε αρμοδίως. Ιδιαιτέρως την ευχαριστούμε για την σημαντική  επισήμανση της παραλείψεώς μας να παρουσιάσουμε στο παρόν Ιστολόγιο το επίσημο εγχειρίδιο εκπαιδεύσεως Ίππου της Ομάδος μας! Είμαστε πράγματι αδικαιολόγητοι ερίτιμη κ. Λ. αν και αυτό είναι το ελάχιστο αν φαντασθείτε ότι, από το ίδιο το εξώφυλλο του εγχειριδίου αυτού ο συγγραφέας του παρέλειψε να αναγράψει το ...όνομά του, ενώ, φρόντισε για την άριστη ποιότητα του περιεχομένου του! Πάντως ήδη δώσαμε εντολή στο τεχνικό που επιμελείται του παρόντος Ιστολογίου για την αποκατάσταση της παραλείψεώς μας.