KRAFT DURCH FREUDE
"Δύναμη δια της Χαράς" ακόμη κι όταν οι γύρω μας επιλέγουν να παραμένουν ανήμποροι και θλιμμένοι. Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ", λίαν καλώς, με την φυσική αγωγή που καλλιεργούμε στα Μέλη μας, θα παραμένουμε το μόνο υγιές και όλβιο δείγμα αυτής της κοινωνίας που δημοκρατικότατα "ξεψυχά", ή μάλλον ξεψύχησε προσμένοντας μοιραία την εξόδιο διαδικασία της,
Το πρωινό στο Ιππευτήριο ήταν και πάλι "πεδίο ενδυναμώσεως και χαροποιήσεως" όχι μόνον των μαθητών μας αλλά και του Επιτελείου της Ομάδος μας, με ρυθμούς κοινής οξυγονώσεως και ενθουσιασμού όπου όλοι σαν ένας συνασκούμεθα προάγοντας πνεύμα, ψυχή και σώμα, όπως θα ήθελαν οι Πρόγονοί μας και τα Πρότυπά μας.
Η αιφνίδια απουσία του σχολικού Ίππου μας ο οποίος κατευθύνεται σε μία έκθεση και η αναγκαστική αντικατάστασή του από έναν άλλο τον οποίο παραλάβαμε για πρώτη φορά προς διεξαγωγή των σημερινών μαθημάτων μας, ήταν μια ακόμη ευκαιρία προόδου της Σχολής μας κι επιβεβαιώσεως των ικανοτήτων των Εκπαιδευτών μας οι οποίοι για άλλη μια φορά απέδειξαν ότι μπορούν σχεδόν αμέσως να καταλληλοποιήσουν έναν οιονδήποτε Ίππο ώστε να ιππεύεται κατά τους κανόνες της Φυσικής Ιππικής (χωρίς στομίδα, χωρίς ηνίες, σέλλα, πτερνιστήρες και μαστίγιο) και μάλιστα, αποδεχόμενος και τον κυματισμό της Σημαίας αλλά και τον χειρισμό του Τόξου στη ράχη του από έναν γυμνιππευτικώς ιππεύοντα αναβάτη.
Ο Enbarr, όπως τον βάπτισε η αγαπημένη μας
Κέλτισσα Μάριον, το πανέμορφο
Haflinger, ανήκει σε μία φυλή η οποία είναι πολύ γνώριμη σε όλους μας μιας και
με έναν τέτοιον επιβήτορα [τον Blondy, καλή του ώρα...] ο Ιδρυτής αυτής της
Ομάδος, πριν δεκαοκτώ χρόνια,
εκπαιδεύθηκε ως αρχάριος με άριστες αναμνήσεις. Μικρόσωμα, γεροδεμένα και πολύ εργατικά, τα
ανοιχτόχρωμα Haflinger που ευδοκιμούν στις Βαυαρικές Άλπεις, κατακτούν όσους τα
ιππεύουν με το καλόγνωμο και την αξιοπιστία του χαρακτήρος αλλά και την απίστευτη ευφυία τους η οποία,
όπως και στη περίπτωση του Enbarr, τα βοηθά να μαθαίνουν αμέσως εάν και
εφ' όσον και ο Εκπαιδευτής τους
ακολουθήσει την Ορθή "γλώσσα" επικοινωνίας. Έτσι, μετά από ελάχιστην
ώρα και με ακολουθητέα τακτική την διαμόρφωση "πνεύματος αγέλης" ο
δικός μας Enbarr έδειξε ότι θα μπορούσε αμέσως να κάνει τα πάντα, όπως και τα
...έκανε!
Άριστες οι υπερδιελεύσεις διαγώνιας βαλβίδος από την εξαιρετική Χρυσούλα μας με τον Enbarr υπερήφανο δίπλα της.
Προσεκτικότατος ο Enbarr στις ίδιες υπερδιελεύσεις άνευ ηνιών με την αρχάρια Μαριλένα μας, να "μετρά τα βήματά του" ενώ ο παππούς της Ομάδος δεν άντεξε να μην χαρεί τη ράχη του Enbarr που του θύμισε τη περίοδο της μαθητείας του στην Ιππική. Πειρασμοί είναι αυτοί... και η τρίτη ηλικία δεν κάνει "εκπτώσεις" ακόμη και σε πειρασμούς...
Υπερήφανος και ο Μάριος για το μένδειο "κάθισμα" της μαθήτριάς του Μαριλένας επί του Enbarr ο οποίος, αν και πρώτη ημέρα χωρίς στομίδα, έδειξε με την αξιοπιστία των ανταποκρίσεών του στους διευθυντικούς χειρισμούς ότι η στομίδα είναι μία ακόμη ηλιθιότητα των δημοκρατικότατα φοβικών διπόδων.
Αυτή την ανταποκρισιμότητα στους διευθυντικούς χειρισμούς χάρηκε και πάλι ο παππούς της Ομάδος επιμένοντας ότι ούτε τα ξακουστά Lipizzaner της σλοβένικης "Μέκκας" δε ..."φτουράνε" μπροστά σε ένα Haflinger που προσεγγίζεται με αγάπη, σεβασμό και καλές "χείρες".
Η υπέροχη Μάριον, μονίμως "ερωτευμένη" με αυτή την φυλή, έδειξε τον καλύτερο εαυτό της μετατρέποντας τον Enbarr σε πιστό συνεργάτη της ώσπου...
...ώσπου ο Μάριος πήρε το Τόξο του και άρχισε να εκτελεί τις πρώτες καλπαστικές εξόδους τοξεύοντας πάνω από την ράχη του Enbarr που βίωνε τη πρώτη του εφιπποτοξοτική εμπειρία. Και όλα αυτά, από την πρώτη στιγμή...
Υπέροχη και η Μάριον στις καλπαστικές εφιπποτοξοτικές εξόδους της, με τον Enbarr να δείχνει τόσο, άνετος, προσαρμοσμένος και αδιάφορος που ήταν έτοιμος να βοσκήσει ...καλπάζοντας.
Όσο οι μαζικώς ερασιθάνατοι προσμένουν να πληρωθεί το "εις χουν απελεύσει" εμμένοντας στη μικροκαρδία, την φοβικότητα, τον ευτελισμό του αγαθού της βιοτής και την στέρηση οράματος, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" θα συνεχίζουμε να χαμογελάμε αποδεικνύοντας ότι η ψυχική υγεία, η σωματική αλκή αλλά, πάνω απ΄ όλα το Ήθος είναι τα μόνα ιάματα που εγγυώνται κοινωνικήν υγεία. Κι ενώ το πρωί χαρήκαμε μιαν υπέροχη ημέρα στο Ιππευτήριο, το ίδιο απόγευμα χαιρόμασταν το σοφό "Δύναμη δια της Χαράς" στο πεδίο της Αυτοάμυνας με τον Δάσκαλό μας Νίκο Καπλατζή.
Και μπορεί τα εγγόνια να κουράζονται όπως είναι φυσικό στις μικρές ηλικίες, όμως, κάποιοι παππούδες, πλησιάζοντας την έβδομη δεκαετία του βίου τους, επιμένουν να μη νοιώθουν ούτε καν ...προθερμασμένοι.
Το αντικείμενο του σημερινού μας μαθήματος ήταν ο αφοπλισμός του κακόβουλου επιτιθέμενου με ένα όπλο αρκετά σύνηθες στην εποχή μας που ονομάζεται "Κρόταλα" ή πιο γνωστό ως "Nunchaku".
Η, υπό παραλλαγή, ιαπωνική "εκδοχή" του είναι Kusari-fundō 鎖分銅 και σημαίνει ένα όπλο αποτελούμενο από δύο ισοβαρή σώματα από ξύλο ή μέταλλο συνδεδεμένα με ένα μήκος εύκαμπτης αλυσίδας, όπως φαίνεται στις σχεδιάσεις της εικόνος που ακολουθεί.
Η σημαντική, αυτή, ιαπωνική "εκδοχή" Kusari-fundō 鎖分銅 διακρίνεται σε αρκετές διαφοροποιήσεις μήκους αλυσίδος [Kusari 鎖] αλλά και μορφοποιήσεις των κρεμάμενων σωμάτων [Fundō 分銅] των οποίων τα σχήματα ονομάζονται, π.χ., Tama Gata 玉形, Seihōkei Gata 正方形型, Maru Gata 丸形, Chōhōkei Gata 長方形型), Gokkaku Gata 五角形, Rokkaku Gata 六角形, Hokkaku Gata 八角形, Sankaku Gata 三角形, Hishi Gata 菱形) και άλλα. Συχνά οι απολήξεις των κρεμάμενων σωμάτων προβλέπονται αιχμηρές ή γωνιώδεις ώστε να είναι ακόμη πιο επικίνδυνες όταν ο μαχητής περιστρέφει το όπλο κοντά στον αντίπαλο. Σε αυτή την "εκδοχή" τα κρεμάμενα σώματα έχουν μήκος 2 - 5
cm (Tama Gata and Seihōkei Gata) και 4 - 9 cm για τα μακρύτερα, ενώ το βάρος του κάθε σώματος είναι μεταξύ 55 - 115g, ενώ, κατά κανόνα, τα βάρη των δύο εξαρτημένων σωμάτων ισούνται με το βάρος της αλυσίδος. Έτσι, αντιλαμβανόμεθα ότι το όπλο αυτό [ιαπωνική "εκδοχή"] είναι κατά πολύ μικρότερο του Nunchaku και προορίζεται να αποκρύπτεται καλύτερα από τον μεταφέροντα.
Εντυπωσιακό το συγκεκριμένο μάθημα και πιο εντυπωσιακό από τον Εκπαιδευτή μας, ο οποίος εκπαιδεύει ταυτοχρόνως και μία από τις πλέον επίλεκτες μονάδες του Ελληνικού Στρατού.
Ο Νίκος Καπλατζής, με μεταδοτικότατη παραστατικότητα μας εξήγησε πως χρησιμοποιούν το όπλο αυτό οι επιτιθέμενοι και ποιες οι ενδεδειγμένες αντιδράσεις μας για την αποφυγή των χτυπημάτων τους.
Αυτό το μάθημα ήταν τόσο συναρπαστικό που κανείς μας δε κατάλαβε πως πέρασε η ώρα με την αγαπημένη μας Νίκη να ασκείται ακόμη και μετά τη λήξη του προγράμματος.
Και ο Γεώργιος μας έδωσε σκηνές του γνωστού δυναμισμού του, ανάλογες με εκείνες στην Έφιππη Τοξοβολία.
Αυτό το μάθημα, όπως και όλα του Νίκου Καπλατζή, δεν ήταν απλώς εκπαίδευση αυτοάμυνας αλλά και δυναμική σωμασκία, όπως νοιώσαμε όλοι στο τέλος, όταν αισθανθήκαμε ακόμη πιο ισχυρά χέρια, κορμό και μηρούς μετά από τις ασκήσεις στην αντιμετώπιση των χρήσεων των Κροτάλων.
Όπως λέει ο Δάσκαλός μας Kassai Lajos:
ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ
κι όπως συμπληρώνουμε εμείς;
[των ...άλλων]
