ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

 ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΧΑΝΤΣΕΡΗ:

"ΣΚΕΥΟΛΟΓΙΟΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΝ"

     Σε ένα προηγούμενο δημοσίευμά μας αναφερθήκαμε στην Ελληνόγλωσση Ιππική Ορολογία και στις πηγές από τις οποίες αντλήσαμε την ορολογία που υιοθετήσαμε στην Ομάδα και στο στο Σχολείο των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ". Στο παρόν δημοσίευμα θα θέλαμε να αναφερθούμε σε μία από τις πλέον βασικές πηγές που αποτελεί έργο ενός Έλληνος Ταγματάρχου του 19ου αιώνος ο οποίος, εν αντιθέσει με τους σημερινούς ενστόλους δημοσίους υπαλλήλους-"συναδέλφους" του, διακρίνονταν για την επαγγελματική αφοσίωσή του αλλά και ιδιαίτερη ευρυμάθειά του. Αλλά, ας σχηματίσουμε μιαν "εικόνα" του συγγραφέως αυτής της σημαντικής πηγής από την οποία αντλήσαμε την Ιππική Ορολογία της Ομάδος και του Σχολείου μας, όπως πληροφορούμεθα στο προοίμιό της :

     Το "ΣΚΕΥΟΛΟΓΙΟΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΝ" δεν είναι παρά ένα, πραγματικά σπουδαίο, λεξικό στρατιωτικών όρων του β' ημίσεος του 19ου αιώνος, μέρος των περιεχομένων του οποίου αποτελεί και η Ιππική Ορολογία.

     Το πλεονέκτημα της παρατιθέμενης ορολογίας τους συγκεκριμένου στρατιωτικού πονήματος είναι η ακριβολόγος ελληνόγλωση απόδοση του επικρατούντος Γαλλικού στρατιωτικού λεξιλογίου εκείνης της εποχής, με τον πονήσαντα Γρηγόριο Aλ. Χαντσερή όχι απλώς να σέβεται την Ελληνική γλώσσα αλλά και να την αξιοποιεί επ αγαθώ του πλέον ακριβολόγου προσδιορισμού ακόμη και των πλέον ακανθωδών στρατιωτικών όρων.

     Πράγματι, η γλώσσα αποτελεί το βασικό "εργαλείο" για την ευημερία των Λαών διατηρώντας τους συνδεδεμένους με τις ρίζες της επικοινωνίας και κατανοήσεως των ατόμων που τους απαρτίζουν. Κάθε κακοποίηση της γλώσσας καταφέρει συνέπειες "Βαβέλ" σε όσους αφελώς επιδιώκουν "απλοποιήσεις" και "τρέχουσες" ...εκδοχές! Ο Γρηγόριος Αλ. Χαντσερής, ευφυής αλλά και μορφωμένος, διετήρησε το περιεχόμενο του βιβλίου του μέσα στο πλαίσιο μιας ακριβούς Ελληνικής ώστε οι χρήστες των όρων του να διευκολύνονται σε ακριβολογία και λακωνικότητα κατά την ενάσκηση των στρατιωτικών καθηκόντων τους χωρίς κινδύνους ακαταληψίας, παρερμηνειών και βαβυλωνισμών.

     Ας αναλογισθούμε ότι μία ορολογία προορίζεται να διευκολύνει την επικοινωνία ανθρώπων δια της ευχερούς και ταχείας κατανοήσεως του περιεχομένου των όρων της. Επί παραδείγματι, ας φαντασθούμε τι θα εννοήσει ένας Έλληνας μέσης μορφώσεως ακούγοντας τον όρο "γιαβασά" και τι θα εννοήσει ακούγοντας τον όρο "χειλοσφιγκτήρας".  Στη πρώτη περίπτωση η λέξη δε θα τον παραπέμψει σε κανένα νόημα, σε κανένα περιεχόμενο ενώ στη δεύτερη τα οικεία του "χείλη" και ο επίσης οικείος "σφιγκτήρας" θα τον ιδεάσουν για το τι σημαίνει ο όρος ακόμη κι αν δεν ασχολείται με την Ιππική και τους Ίππους.Και τόσο ο Γρηγόριος Αλ. Χαντσερής όσο και εμείς στην "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" προς διευκόλυνση ημών και των μαθητών μας επιλέξαμε την αμιγώς ελληνικής καταγωγής Ιππική Ορολογία και όχι τους νεώτερους γραικυλισμούς ή τουρκογενείς (δήθεν ..."λαϊκούς") όρους οι οποίοι σύγχυση και μόνον επιφέρουν.

     Ας δούμε, όμως, την Ιππική Ορολογία την οποία υιοθετεί και αναπαράγει ο Γρηγόριος Αλ. Χαντσερής, όπως εμφανίζεται στο "ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΝ ΣΚΕΥΟΛΟΓΙΟΝ":

     Έτσι, εμμένοντας στην ελληνικότητα της ορολογίας που χρησιμοποιούμε, παραμένουμε συνδεδεμένοι με τις γλωσσικές ρίζες μας και με ό,τι θετικό αυτό συνεπάγεται,πρωτίστως επικοινωνώντας άριστα μεταξύ μας ως Έλληνες και τιμώντας την ελληνική καταγωγή μας για την οποία είμαστε υπερήφανοι!