ΣΧΟΛΕΙΟ ΥΠΑΙΘΡΟΥ

     Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ", ως εκ του αντικειμένου της, δραστηριοποιείται στο ύπαιθρο και όχι σε κλειστούς χώρους, ερχόμενη σε συνεχή επαφή με τη πεντακάθαρη και πανέμορφη Φύση η οποία, πέραν των ανεκτίμητων ωφελειών που προσφέρει, απαιτεί και σωστή διαχείριση προστασίας αλλά και αντιμετωπίσεως των αναγκών που διαμορφώνει για όποιον θέλει να την απολαύσει.

     Παραλλήλως, το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούνται οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" είναι εκείνο των Ελλήνων Στρατιωτών της Αναγεννήσεως οι οποίοι ζούσαν και πολεμούσαν επίσης στο ύπαιθρο, υπερβαίνοντας συνεχώς τις αντιξοότητες μιας αναγκαστικής επιβιώσεως στη Φύση.

     Όλα τα παραπάνω υπαγορεύουν την ανάπτυξη μέσα στο πλαίσιο λειτουργίας της Ομάδος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ενός Σχολείου Υπαίθρου που θα εισαγάγει τα Μέλη μας στη δεξιότητα της επιτυχούς επιβιώσεως υπό απολύτως φυσικές συνθήκες, χωρίς τα "δεκανίκια" της σύγχρονης τεχνολογίας και των μηχανιστικών λύσεων.

     Πρόθεσή μας είναι να "οξυγονώσουμε" τον σύγχρονο άνθρωπο του αστικού περιβάλλοντος και των τσιμεντουπόλεων, απελευθερώνοντάς τον μέσα στην "ιαματική" Φύση, της οποίας αποτελεί αναπόσπαστο μέρος, ασχέτως αν "κάποιοι" πασχίζουν, βιαίως, να τον αποφυσικοποιήσουν.

     Έτσι, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" θα είναι σε έναν ακόμη, βασικό, τομέα προνομιούχοι, έχοντας τη δυνατότητα να ξαναπλησιάσουν μεθοδικά και με ασφάλεια τον "ομφάλιο λώρο" ενός "γήινου" περιβάλλοντος, γεμάτο φυσικά ευεργετήματα νου, ψυχής και σώματος.

     Στο Σχολείο Υπαίθρου οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" θα διδαχθούν να αφομοιώνονται μέσα στο φυσικό περιβάλλον, να το απολαμβάνουν ασχέτως αντιξοοτήτων και να το προστατεύουν σαν τον πλέον κατάλληλο χώρο διαβιώσεώς τους...

     ...Θα μάθουν να ζουν μέσα στη Φύση θεωρώντας την "σπίτι" τους...

     ...Θα μάθουν να προσανατολίζονται με τη βοήθεια των άστρων και των φυσικών στοιχείων που τόσο απλόχερα η γη μας προσφέρει οπουδήποτε, οδηγώντας τα βήματά μας οπουδήποτε στην επιφάνειά της... 

     ...Θα μάθουν να ανάβουν και να διαχειρίζονται με ασφάλεια για το περιβάλλον το μέγα δώρο του Προμηθέως, τη φωτιά, ως κινητήρια δύναμη ζωής...

                   ...Θα μάθουν να βρίσκουν και νερό, απαραίτητο για τη ζωή όλων των πλασμάτων του πλανήτη...

     ...Θα μάθουν την ερμηνεία και την χρήση του χάρτη και της πυξίδος ως βασικών "συντρόφων" επιβιώσεως...

     ...Θα μάθουν το σεβασμό του μαχαιριού και τη χρήση του ως εργαλείου αυταρκείας σε φυσικό περιβάλλον... 

     ...Θα μάθουν την αναγνώριση και την χρήση αρκετών πρωτόγονων όπλων, απαραίτητων για την επιβίωση σε οποιοδήποτε έδαφος...

     ...Θα μάθουν ακόμη να καλύπτουν και τις ατομικές τους ανάγκες ενδύσεως και υποδήσεως με απολύτως φυσικά υλικά και τρόπους...

     ...Θα μάθουν να ξεχωρίζουν αμέτρητες θρεπτικές φυσικές τροφές που προσφέρονται απλόχερα από τη γη, μακρυά από τα ...ράφια των supermarket...

     ...Θα μάθουν να συλλαμβάνουν με φυσικούς τρόπους οργανικές τροφές και να τις παρασκευάζουν με υγιεινό τρόπο προς βρώση...

     ...Θα μάθουν να ερμηνεύουν και να αξιοποιούν τα φυσικά ίχνη μέσα στον απέραντο χώρο...

     ...Θα μάθουν να επαναπροσεγγίζουν την αρχέγονη Τοξοβολία βιώνοντας ακόμη καλύτερα την ενστικτώδη, Παραδοσιακή Τοξοβολία η οποία αποτελεί το εσωτερικό "μονοπάτι" της Ομάδος μας...

     ...Θα μάθουν να προστατεύονται από κάθε δυσάρεστο απρόοπτο!

     Εν ολίγοις και ...τι δε θα μάθουν!

     Επειδή στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" φροντίζουμε να παρέχουμε στα Μέλη μας την πλέον έγκυρη και σοβαρή εκπαίδευση στους τομείς των ενδιαφερόντων μας, η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ", με πρόσφατη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της, ανέθεσε το έργο της συγκροτήσεως και διευθύνσεως της λειτουργίας του Σχολείου Υπαίθρου σε έναν πραγματικά έμπειρο Αξιωματικό του Ελληνικού Στρατού και Μέλος της Ομάδος μας ο οποίος, με δύο επιπλέον βοηθούς, θα συνεργασθεί με εξέχοντες Εκπαιδευτές του αντικειμένου για την επιτυχία των σκοπών μας. Λεπτομέρειες, σύντομα θα αναρτηθούν εδώ και θα σταλεί και ατομική ηλεκτρονική ειδοποίηση σε όλους τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ".  

     Διότι η μεγαλύτερη ένδειξη ανθρώπινου Πολιτισμού είναι η αρμονική ένταξη του Ανθρώπου στη Φύση που αποτελεί το "λίκνο' αλλά και τον τελικό προορισμό του!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΩΣ ΑΡΓΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ

"ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ"

     Σήμερα πήραμε τα ...όρη και τα βουνά! Διότι το φυσικό τερέν μιας έφιππης πολεμικής τέχνης, όπως της Έφιππης Τοξοβολίας, δεν είναι οι επίπεδοι στίβοι των "ακύμαντων" Ιππευτηρίων, αλλά το φυσικό έδαφος πάνω στο οποίο διεξάγονται, κατά κανόνα, οι μάχες και οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" αυτό το έδαφος θεωρούν πολύ οικείο...

     Όπως και οι παλαιοί αναγεννησιακοί δρομάρηδες, εκείνοι οι πολέμαρχοι Στρατιώτες, έτσι κι εμείς, οι σημερινοί "διαβάτες" των "μονοπατιών" τους, προτιμούμε τους ανοιχτούς φυσικούς ορίζοντες για να "χτίσουμε" πάνω τους τις έφιππες μαχητικές δεξιότητές μας, πέραν κάθε Ιππευτηρίου.

     Αφήσαμε, λοιπόν, πίσω μας την "απανεμιά" του Ιππευτηρίου μας και με τον Ίππο ανά ...χείρας ξεκινήσαμε για το κοντινό βουνό του οποίου ο καθαρός αέρας, και η απέραντη ομορφιά είναι αδύνατον να χωρέσουν σε μία φωτογραφία.

     Ένας μακρύς πεζοπόρος ...περίπατος για τους μαθητές μας ήταν απαραίτητος για να τους εισαγάγει στο "πνεύμα" των εκτός Ιππευτηρίου εφίππων χειρισμών πριν εφιππεύσουν.

     Σήμερα ήταν η πρώτη φορά που οι αγαπημένοι μας αρχάριοι θα ίππευαν αλλά και θα τόξευαν έφιπποι σε ορεινό, φυσικό, έδαφος. Και, βεβαίως, αυτό θα γίνονταν βαθμιαία, με πρόταγμα τη ρυταγώγηση του Ίππου επάνω στο πετρώδες έδαφος ώστε να γίνουν κατανοητοί τα "πατήματα" και η ιδιαιτερότητα της βαδίσεως του, επίσης, αγαπημένου μας τετραπόδου.  

     Εδώ οι μαθητές μας θα μάθουν να προσέχουν το προς τα που θα διευθύνουν και με ποια προσοχή τον Ίππο ώστε να τον προστατεύσουν από τις συνέπειες αιχμηρών πετρών που βρίθουν στο συγκεκριμένο έδαφος και αυτό το κατάφεραν με τη σχετική διδασκαλία πολύ καλά πριν εφιππεύσουν.

     Άψογες και εύστοχες οι πρώτες τοξεύσεις των αρχαρίων μας στο ορεινό, φυσικό, έδαφος!

     Με μεγάλην ασφάλεια αλλά και άνεση οι μαθητές μας χάρηκαν την κίνηση και την τόξευση, έφιπποι, στο ανοικτό πεδίο μέχρι σημείου να δείξουν λίγο δυσαρεστημένοι όταν δόθηκε από τον Αρχηγό η εντολή της επιστροφής στο Ιππευτήριο.

     Αλλά και με την επιστροφή στο Ιππευτήριο οι μαθητές μας, σήμερα, απόλαυσαν καλπασμούς, διελεύσεις χαμηλών εμποδίων με ταυτόχρονες τοξεύσεις και πολλά-πολλά άλλα.

     Και η Εριθέλγη μας φάνηκε ιδιαιτέρως εύστοχη κατά την Έφιππη Τοξοβολία της υπό την διδασκαλία του Αρπάλυκου.

     Όμορφες στιγμές σε έναν όμορφο Σταύλο με πολλά-πολλά πανέμορφα τετράποδα γύρω μας είναι ό,τι πρέπει να μας κάνουν να χαιρόμαστε τη καθημερινότητα ακόμη και υπό τις πλέον αντίξοες περιρρέουσες κοινωνικές συνθήκες ... Κι αυτή ήταν η σημερινή ημερήσια εμπειρία μας στη Κοιλάδα μας, γιατί το βράδυ...

     ...γιατί το βράδυ, σε μία πολύωρη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" στην έδρα της, ο Ακάδημος, ο Αρπάλυκος, η Φλώρα, ο Ιφικράτης, ο Ιωάννης, ο Μηνάς, η Μαρίλη, η Όλγα, ο Θοδωρής κι ο Αριστοτέλης πήραν αρκετές αποφάσεις για να κάνουν την Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ακόμη μεγαλύτερη και ποιοτικότερη, με ακόμη περισσότερα οφέλη για τα Μέλη της, τα οποία οφέλη σύντομα θα ανακοινωθούν αναλυτικώς.

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ ΤΟΞΟΥ

Toυ Μέλους των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" Θεόδωρου Πρινιωτάκη

     Όταν κράτησα για πρώτη φορά ένα ξύλινο παραδοσιακό τόξο, πριν από ένα περίπου χρόνο, δεν φανταζόμουν ποτέ την βαθύτατη επίδραση που θα είχε τόσο σύντομα η τοξοβολία στη ζωή μου.

     Και μιλάμε για την παραδοσιακή ενστικτώδη τοξοβολία, την μορφή τόξευσης που το μόνο που ζητά από τον ασκούμενο είναι την παράδοση του νου του στην αλήθεια του ενστίκτου. Διότι στην ενστικτώδη τοξοβολία, ο τοξευτής δεν σημαδεύει με τα μάτια του ένα στόχο ώστε να τον πετύχει. Σημαδεύει με όλες του τις αισθήσεις, αισθάνεται το στόχο όχι ως ένα σημείο στο χώρο και το χρόνο αλλά ως ένα ζωντανό στοιχείο στο συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον του. Και τελικός σκοπός αυτής της διαδικασίας είναι η εναρμόνιση των αισθήσεων με τον κόσμο γύρω του, τόσο τον ορατό όσο και τον αόρατο… Αυτή η απελευθέρωση των αισθήσεων ξυπνά την προαιώνια μνήμη και την συνείδηση ότι, μέσα στη σοφία της δημιουργίας, ο άνθρωπος και η μητέρα γη είναι βαθύτατα συνδεδεμένοι οργανισμοί!

     Η μυσταγωγία της παραδοσιακής τοξοβολίας, εάν είσαι πρόθυμος να αφήσεις την ψυχή σου να ταξιδέψει, σε μεταφέρει σε κόσμους γαλήνης και πληρότητας. Προβάλει μπροστά στα μάτια σου τη γνήσια ομορφιά που κρύβεται σε κάθε πνοή του ανέμου, σε  κάθε θρόισμα φύλλου, σε κάθε κελάηδημα πουλιού, σε κάθε αχτίδα του ήλιου που διαπερνά τα φυλλώματα των δέντρων…

     Η στιγμή της συνειδητοποίησης ότι υπάρχει και ένας άλλος τρόπος θεώρησης των πραγμάτων,  έρχεται όταν προετοιμαζόμενος να τοξεύσεις, βρίσκεσαι καθισμένος στη γη, με τα μάτια κλειστά και με την πλάτη σε ένα δέντρο, και νοιώθεις τους παλμούς και τις δονήσεις της γης και οι αισθήσεις σου μπορούν να αντιληφθούν τις ομορφιές της στιγμής. Και η ουσία σου αγαλλιάζει και οι μυς ξυπνούν και η ψυχή ταξιδεύει σε ένα στόχο όχι απαραίτητα υπαρκτό… Και όταν νοιώθεις έτοιμος, ανοίγεις τα μάτια, αγκαλιάζεις την ολότητα του τόξου σου και το αισθάνεσαι σαν φυσική συνέχεια της ύπαρξής σου και σκοπός σου εκείνη τη στιγμή, δεν είναι να βλάψεις, μα αντιθέτως να εναρμονιστείς με τον κόσμο σου. Και εκείνη τη στιγμή, γίνεσαι κυνηγός και η ίδια σου η ύπαρξη αναγνωρίζεται από την πλάση η οποία σε αποδέχεται ως μέρος της. Και τη στιγμή που το σώμα σου τοξεύει και τα χέρια σου ανοίγουν για να τεντώσουν όχι μόνο τη χορδή μα και όλο τον κόσμο, κατακλύζεσαι από τη συνειδητότητα ότι στο βέλος βρίσκεται  ο βαθύτερος εαυτός σου! Και εκείνη τη στιγμή έχεις επίγνωση της δύναμης που κρατάς στα χέρια σου, δύναμης όχι μόνο υλικής μα και εσώτερα ενεργειακής. Και τη στιγμή που το είναι σου αποδεσμεύει το βέλος, οι αισθήσεις σου βιώνουν τον αποχωρισμό με ένα ανάμικτο συναίσθημα απώλειας μα και ολοκλήρωσης. Και οι πιο φορτισμένες συναισθηματικά βολές, δεν είναι απαραίτητα αυτές που βρίσκουν τέλεια το στόχο. 

     Όχι, οι πιο τέλειες βολές είναι αυτές από τις οποίες απουσιάζει το «θέλω» και όλες οι ανθρώπινες αδυναμίες. Διότι η συναισθηματική ολοκλήρωση έχει γεμίσει την ψυχή σου και έχει ξυπνήσει το «μικρό Θεό» μέσα σου, πολύ πριν το βέλος βρει το στόχο ή τον προσπεράσει.

     Άνθρωπος που δεν έχει τοξεύσει με παραδοσιακό τόξο, δεν μπορεί να αντιληφθεί (ή μάλλον να θυμηθεί) τη δύναμη που κρατά στα χέρια του. Η επίγνωση της ισχύος που κρύβει μια τόξευση, γίνεται αντιληπτή μόνο με την άφεση της χορδής ενός πλήρως τεντωμένου τόξου. Η επίγνωση ότι η προέκταση του εαυτού σου μπορεί να αφαιρέσει μια ζωή. Και καθώς οι αδυναμίες είναι αυτές που κυριαρχούν στην ανθρώπινη φύση, μπορεί να την αφαιρέσει για λόγους επιβίωσης, μα και με πιο ταπεινά αίτια: εκδίκησης, θυμού, φθόνου, διασκέδασης, ματαιοδοξίας…

     Όταν λοιπόν κρατάμε στα χέρια μας ένα ξύλινο παραδοσιακό τόξο, «το μάθημα του τόξου» ξεκινά πρωτίστως από τη συνειδητοποίηση της δύναμης που κρατάμε στα χέρια μας. Και είναι δική μας η επιλογή του πώς θα χρησιμοποιήσουμε αυτή τη δύναμη. Σίγουρα όμως, μια τόξευση δεν πρέπει να γίνεται ποτέ χωρίς σεβασμό στην πνευματικότητα της πράξης… Κάτι τέτοιο θα ήταν προσβολή στην αγνότητα της τοξοβολίας που προϋποθέτει ότι η άφεση του βέλους εξυπηρετεί κάποιο ανώτερο σκοπό…

     Κάθε στιγμή ενός τοξότη σε δράση, προϋποθέτει την απόλυτη αφοσίωσή του στην κάθε κίνηση, την κάθε αναπνοή. Είναι μια βαθιά προσωπική ιεροτελεστία, χωρίς κανόνες και προϋποθέσεις. Διότι απώτερη επιδίωξη είναι η επίτευξη της τέλειας βολής που ξεκινά από την ψυχή και καταλήγει στην ένωση της ύπαρξης με το Όλον. Και σε μια τέτοια βολή, το αποτύπωμα του βέλους είναι φωτεινό και η αγνότητα της βολής γαληνεύει τις αισθήσεις… 

6.312.169

     Πλέον των έξι εκατομμυρίων (και μη πάει στην απάτη, ο νους σας!) αριθμούν οι ...θεάσεις του "προφίλ" της Ελληνικής Ομάδος Έφιππης Τοξοβολίας των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", όπως τεκμαίρεται από το screenshot του λογαριασμού του Ιστολογίου μας της Google το οποίο παρατίθεται αυτούσιο.

     Με βαθύτατη αριστοκρατική Κοσμοθέαση και χωρίς να αποδίδουμε την οιανδήποτε σημασία στη "μαζοκρατική" ερμηνεία των αριθμών, απλώς επαληθεύουμε το πέραν πάσης προσδοκίας ενδιαφέρον πολλών επισκεπτών μας στο προφίλ των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", τους οποίους και ευχαριστούμε!

ΧΩΣΙΑΡΙΟΙ => ΟΥΣΑΡΟΙ => "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

     Η Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" όχι τυχαία βραβεύθηκε ως η παγκοσμίως καλύτερα οργανωμένη Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας, έχοντας όχι απλώς Κανονισμούς και συγκρότηση αλλά και μία Σχολή η οποία διαθέτει δύο εκπαιδευτικά εγχειρίδια, το πρώτο για την εκπαίδευση των Ίππων της και το δεύτερο για την εκπαίδευση των μαθητών της. Μάλιστα, το δεύτερο το οποίο προορίζεται και για την ευρύτερη "αγορά", ανηρτήθη στο διαδίκτυο προς  δ ω ρ ε ά ν ανάγνωση από τους μαθητές μας αφού η πρόθεση αυτής της Ομάδος δεν είναι κερδοσκοπική αλλά καθαρώς εκπαιδευτική, σύμφωνα με το πνεύμα της μη κερδοσκοπικής "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ". Παρά ταύτα, προκειμένου να επιταχύνουμε τους ρυθμούς εκπαιδεύσεως ενός εκάστου μαθητή μας και πάντοτε σε εξατομικευμένο επίπεδο (τα μαθήματά μας είναι αυστηρώς ατομικά και ποτέ ομαδικά) δε διστάζουμε να παρεκκλίνουμε των δεδομένων ασκήσεών μας και να εφαρμόσουμε άλλες οι οποίες, κατά περίπτωση, αναδεικνύονται ως απαραίτητες. Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" ταυτιζόμαστε πλήρως με το "πνεύμα" και τη μεθοδολογία των ιστορικών προτύπων μας, των Ελλήνων Στρατιωτών της Αναγεννήσεως οι οποίοι ήσαν απροβλέπτως αποτελεσματικοί, υπερβαίνοντας κάθε δεσμευτικό "πλαίσιο" που θα μπορούσε να τους απομακρύνει από τη νίκη! 

     Στα σημερινά, λοιπόν, μαθήματα στο Ιππευτήριο της Σχολής μας ο Αρχηγός μας, κρίνοντας ότι  ένας εκ των μαθητών μας θα προόδευε ταχύτατα στη διεύθυνση του Ίππου του προκειμένου να εισαχθεί στο κυρίως πρόγραμμα του μαθήματός του, δε δίστασε να εφαρμόσει μιαν εξειδικευμένη άσκηση βελτιώσεως "καθίσματος" και χρήσεως "συνεργημάτων", διδάσκοντάς τον προηγουμένως στην ακριβή χρήση τους εντός περιγράμματος εξαγώνου το οποίο επιταχύνει την κατανόηση των ορθών ενεργειών του Ιππέως κατά την διδασκαλία της διευθύνσεως του Ίππου.

     Έτσι, ο νεαρός μας μαθητής, στο τρίτο του μάθημα σήμερα, κατάφερε να διευθύνει τον Ίππο του με αποτελεσματικότερη διαχείριση των κατευθυντηρίων απαιτήσεων και να φθάσει στο αίσιο τέλος αυτού του μαθήματος που, όπως θα δούμε, ήταν οι "άριστες χείρες" και το άριστο "κάθισμα".

     Η άσκηση επί περιγράμματος εξαγώνου στη περίπτωση του μαθητή μας απεδείχθη σοφή επιλογή και ο νεαρός μας Χωσιάριος  =>  Ουσάρος ή, απλώς "Έλληνας Κένταυρος" δε βράδυνε να φθάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα ώστε να αρχίσει η κυρίως, σημερινή του, άσκηση.

     Μία βαρειά βαλβίδα προσαρμοσμένη σε έναν ιμάντα τον οποίο σύρει έφιππος ο μαθητής θα ήταν το σημερινό "εποπτικό" μέσο διδασκαλίας για τον μαθητή μας! Εικόνα σπάνια σε Σχολή Ιππικής, αλλά στη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" τα σπάνια είναι, απλώς, ...καθημερινά, προς όφελος των μαθητών μας.

     Και ο Αρπάλυκος δεν φείδεται κόπων προκειμένου οι μαθητές του να ωφελούνται τα μέγιστα σε κάθε μάθημά τους.

     Η διαδρομή της ασκήσεως αυτής είναι συγκεκριμένη και ο μαθητής, σύροντας τη βαλβίδα είναι υποχρεωμένος να διατηρεί την ισορροπία του αλλά και τη λαβή της ρυμουλκήσεως περνώντας από συγκεκριμένα σημεία, ενεργώντας διαγώνιες αλλαγές και κλειστές στροφές στους βηματισμούς του Ίππου.

     Κι ο Αρπάλυκος, αυτή την ήδη δύσκολη άσκηση την έκανε ακόμη δυσκολότερη στο μαθητή του παρεμβαίνοντας αιφνιδιαστικά και τραβώντας προς τα πίσω τη βαλβίδα, με τον μαθητή να προσπαθεί να παραμείνει έφιππος και εν κινήσει με τη λαβή του ιμάντα, σταθερά, στο χέρι.

     Έτσι, ο μαθητής μας έφθασε σήμερα στο σημείο να υπερπηδήσει τα εμπόδιά του με τις "χείρες" και το "κάθισμα" που εμφανίζει η παρακάτω φωτογραφία...

     ...αλλά και να τοξεύσει έφιππος και εν κινήσει όπως στην επόμενη.

     Όπως, ακριβώς άριστα τόξευσε σήμερα και ο Μάριος...

     ...όπως ακριβώς και η Εριθέλγη!

     Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" νοιώθει υπερήφανη συνεχίζοντας τις πολεμικές Παραδόσεις των προπατόρων μας Χωσιαρίων, με την υψηλή Ιππική τους ικανότητα αλλά και την μαχητική δεινότητα, σε μιαν εποχή πλήρους παρακμής και καταπτώσεως κάθε Αξίας και Αρετής! Και είμαστε διπλά υπερήφανοι αναλογιζόμενοι ότι το να διατηρείς τη Πολεμική Αρετή σου αλλά και τις Αξίες σου σε μία ηρωϊκή εποχή είναι, ασφαλώς, κατόρθωμα, αλλά το να τα διατηρείς σε παρακμιακές εποχές αυτό το κατόρθωμα αναδεικνύεται σε πραγματικό Άθλο!