ΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗ

     Μαθαίνοντας το σωστό κράτημα των βελών για αγωνιστική εφαρμογή δεν είναι αρκετή η αποτελεσματική λαβή αλλά η όλη διαδικασία μέχρι την άφεση του βέλους.

     Η επαναληπτική εξάσκηση σ΄ αυτή την διαδικασία προς επίτευξη χειριστικής τυποποιήσεως υπήρξε και το αντικείμενο αυτής της Προπονήσεως με τον Συνασκούμενο να ξεκινά με την ενδεδειγμένη λαβή των έξι βελών και να συνεχίζει με την ένα προς ένα άφεσή τους μετά από σωστή εγκαθίδρυση και, βεβαίως, μαχόμενος τον χρόνο.

     Η προπονητική διαδικασία, ασφαλώς, επελέγη επί φυσικού πεδίου οροθετημένου έτσι ώστε να υπενθυμίζει στον Συνασκούμενο ανά πάσα στιγμή τον χρόνο ωθώντας τον στη ταχύτερη όπλιση, εγκαθίδρυση και άφεση.

     Η μορφολογία αλλά και η ποικιλία του πεδίου εφαρμογής υπήρξε σημαντική για τον "ερεθισμό" του προπονουμένου σε βελτίωση του χρόνου.

     Γι αυτό και, ήδη, από την πρώτη φορά επελέγη και η άσκηση στη διαδικασία κατά την άνοδο κλιμακοστασίου με τόξευση ανά σκαλί, τηρουμένων, παραλλήλως και των κανόνων ορθής σωματικής στάσεως.

     Bεβαίως και συνδυαστικώς με την εξάσκηση στη χειριστική τυποποίηση, διεξήχθη και μία παρένθετη άσκηση Τοξοβολίας εξ Επαφής, όχι πλέον από τις εγγύς αποστάσεις αλλά από μία απόσταση 13 μέτρων (!!) όπου ο προπονούμενος απεδείχθη εξαιρετικός!

     Αν η επανάληψη είναι η μητέρα της μαθήσεως, τότε, η παρούσα άσκηση θα πρέπει για όλους να αποτελεί μέρος της καθημερινής προπονητικής προσπαθείας μας.

ΠΟΔΗΛΑΤΙΚΗ ...ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

    Ποδηλατική τοξοβολία… Ιδέα του Αριστοτέλη. Η ιδέα ωρίμασε και έφτασε η στιγμή να πραγματοποιηθεί. Έτσι τα μέλη των Ελλήνων Κενταύρων κινήθηκαν προς το σημείο που είχε επιλέξει ο ως άνω  εν Χριστώ αδελφός, αφού νωρίτερα είχε «ξεψαχνίσει» το Πεδίον του Άρεως, ώστε να μην ενοχληθούμε από κανέναν και τίποτα. Το σημείο ιδανικό, η ώρα ιδανική.

    Ας πάμε στην ουσία της προπόνησης όμως, η οποία απεδείχθη υπέρ το δέον απαιτητική για άλογο εεε..ποδήλατο ήθελα να πω.. και αναβάτη.

   Τυπικός και μεθοδικός όπως πάντα ο Αριστοτέλης με υπέβαλε σε ένα συνεχόμενο πάνω κάτω, ώστε να διαβάσω το έδαφος και τις ιδιαιτερότητες του. Αυτό συνεχίστηκε για αρκετή ώρα υπό την επίβλεψη του. Το πάνω κάτω συνεχίστηκε, όμως άλλαζε με το πέρασμα της ώρας ,αφού μου έδινε ένα-ένα τα απαραίτητα αξεσουάρ..

    Πρώτα 6 βέλη, μετά το τόξο, μετά εικονικές τοξεύσεις και στο τέλος πραγματικές τοξεύσεις. Κάθε στάδιο διήρκεσε τόσο όσο ήταν αναγκαίο για την ασφάλεια του ασκουμένου, του εξοπλισμού και την αρτιότητα της ασκήσεως.

     Σε κάθε στάδιο προσετίθεντο νέα  δεδομένα, αλλά πάντα κρατούσα τα κατακτηθέντα των προηγουμένων σταδίων. Έτσι,  λοιπόν, φτάσαμε στο τελικό στάδιο των πραγματικών βολών, που συνεχώς βελτιώνονταν με την επανάληψη. Όλες οι τελευταίες βολές ήταν εύστοχες.

     Τα συμπεράσματα λοιπόν… είναι ότι πρόκειται για μια απαιτητική προπόνηση, ιδίως αν γίνεται καλοκαίρι, που ο ασκούμενος οφείλει να είναι 101% συγκεντρωμένος, αφού το παραμικρό λάθος θα επιφέρει πτώση με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον ίδιο και τον εξοπλισμό του. Δίνει αυτοπεποίθηση στον αναβάτη για τις ικανότητες του και το χειρισμό του όπλου του, γεγονός που πιστεύω θα βοηθήσει θετικώς στην ψυχολογία του στην Έφιππη Τοξοβολία.

     Κλείνοντας, θα ευχαριστήσω τον Δέσποτα Αριστοτέλη για την σύλληψη της ιδέας, επιτυχή επιλογή του σημείου, επίβλεψη.

Ποδηλατο-Τοξοτικά,

Γεώργιος Γαλαζούλας

     Kαι τώρα που ο ελλογιμώτατος ιεροκήρυξ Γεώργιος ολοκλήρωσε την εξ άμβωνος κατήχησή του την οποίαν αφήνουμε αλογόκριτη ένεκεν σεβασμού της αρχής της ...ανεξιθρησκείας, ας εναποθέσωμεν ευλαβώς τα ιερά μας άμφια παραπλεύρως των ...αλυσιδωτών θωράκων του προλαλήσαντος και ας επιπροστεθούν, συμπληρωματικώς, τα παρακάτω:

     Το ποδήλατο ανέκαθεν υπήρξε ένα μέσο πολλαπλής ισορροπιστικής ασκήσεως και μετακινήσεως του Ανθρώπου, κάτι σαν τον Ίππο αλλά, φυσικά, ως μηχανικό μέσο, εστερημένο ικανότητος αναπτύξεως πρωτοβουλιών (όπως αναπτύσσει ο Ίππος). Τόσο στην ειρήνη όσο και στον πόλεμο, το ποδήλατο αποτελεί σύντροφο και συμπολεμιστή του Ανθρώπου και μακάριοι όσοι έχουν διαγνώσει ενωρίς την ανεκτίμητη συμβολή του στην άσκηση και μετακίνηση του Ανθρώπου. 

     Ο συνδυασμός, εν προκειμένω, των δύο παραμέτρων, της Ποδηλασίας και της Τοξοβολίας είναι πολύ ευεργετικός και επί των δύο, για όποιον τις επιχειρεί ταυτοχρόνως,

     Και στην περίπτωση της Ποδηλατικής Τοξοβολίας, ο ποδηλάτης τοξεύοντας αναπτύσσει καλύτερα την αυτοσυγκεντρωτική και ισορροπιστική του ικανότητα, ενώ, ο τοξότης ποδηλατώντας αναπτύσσει καλύτερα την τεχνική του και την "στρογγυλή" κίνηση διότι εδώ κάθε μή "στρογγυλή" κίνηση ολόκληρου του σώματός του θα καταλήξει σε διατάραξη της ποδηλατικής ισορροπίας.

     Προετοιμάζοντας την σημερινή Προπόνηση, αρχικώς, αναζητήσαμε ένα περιβάλλον ασφαλές για τον ασκούμενο και αυτό σημαίνει την αποφυγή κυκλοφορίας οχημάτων αλλά και πεζών. Έτσι επιλέξαμε το Πεδίο του Άρεως όπου απαγορεύεται η ...Ποδηλασία εκεί όπου ο χώρος έχει παραδοθεί στη καταστροφή και στη διακίνηση ναρκωτικών και για το οποίο η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" έχει επιδείξει ενδιαφέρον και, μάλιστα, γραπτό από πενταετίας, έχοντάς το ως πεδίο ασκήσεώς της. Το συγκεκριμένο σημείο που επελέγη είχε μήκος τριάντα μέτρων, φάρδος πέντε, περιστοιχιζόμενο από χώρους με βλάστηση απ΄ όπου δεν μπορούσε να βρεθεί ή να περάσει άνθρωπος ή ζώο, ασχέτως αν για λόγους ασφαλείας ο επιτηρητής ήταν διαρκώς παρών και σε εγρήγορση επιβλέψεως όλου του χώρου. Το έδαφος ελαφρώς (μα, πολύ ελαφρώς...) κατηφορικό προς την φορά της κινήσεως του ποδηλάτου και του σημείου τοξεύσεως, χωρίς ανωμαλίες, πέτρα ή ξύλα που θα μπορούσαν να διαταράξουν την ομαλή κίνηση του ποδηλάτου. Και το προσδιορισμένο σημείο πτώσεως των βελών σε πεδίο απαλλαγμένο από χόρτα, ξύλα ή ποτιστικούς σωλήνες επιφανείας, ώστε να μη χάνονται τα βέλη και να μη προκαλείται ζημιά στους σωλήνες. Και το προπονητικό πρόγραμμα ξεκίνησε με κίνηση του ποδηλάτου άνευ χειρών, κατόπιν με κράτημα έξι βελών, μετά με κράτημα Τόξου, κατόπιν με προσομοίωση τοξεύσεως και, τέλος, με τοξεύσεις.

     Αμέσως μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος ο ασκούμενος ερωτήθηκε "τι ένοιωσε" και απήντησε ότι αισθάνθηκε την όλη διαδικασία δυσκολότερη από την αντίστοιχη, τοξεύοντας εφίππως, ενώ, για να τα καταφέρει, παρά το ελαφρώς κατηφορικό της διαδρομής του, εδήλωσε ότι δεν άφησε στο νεκρό τα πετάλια αλλά ρύθμισε μία χαμηλή ταχύτητα ώστε κινούμενος να μην αδρανούν τα πόδια του, κάτι που ακούγεται πιο εύκολο, αλλά να ποδηλατεί κανονικώς. Όλα αυτά τα σημαντικά τα οποία εν τη ρύμη της θρησκευτικής του ...εξάρσεως παρέλειψε να αναφέρει στην ...ιεροπρεπή έκθεσή του, μας υπενθυμίζουν ότι ενώ στην ισορροπία της Έφιππης Τοξοβολίας συμπράττουν, η έδρα, οι μηροί και οι κνήμες που σταθεροποιούν τον Εφιπποτοξότη στην Ποδηλατική Τοξοβολία μόνον η σωστή πρόσφυση επί της έδρας σταθεροποιεί τον τοξεύοντα ενώ η κίνηση των πεταλιών σχηματοποιεί και υποκαθιστά το σώμα του Ίππου που παρέχει την αίσθηση της ευθείας της διαδρομής βοηθώντας την ισορροπιστικήν επικέντρωση του τοξεύοντος.

     Μπορεί η Ποδηλασία να έχει πολλές και σημαντικές διαφορές από την Ιππασία όμως, όσοι γεννηθήκαμε με ένα ποδήλατο πλάι στο βρεφικό μας λίκνο ποτέ δεν θα πάψουμε να της αναγνωρίζουμε ότι προοδεύοντας στην Ιππασία της οφείλουμε μία βαθύτατην ευγνωμοσύνη για την καλύτερην ισορροπιστική διαχείριση του κορμού και της έδρας επάνω στη ράχη του Ίππου. Κυρίως, δεν θα πάψουμε να θυμόμαστε τα λόγια του σοφού Προπονητή Ποδηλασίας Στέλιου Αλμπέρτου: "Για να κάνεις ποδήλατο μέχρι τα είκοσι χρειάζεσαι πόδια, μετά τα είκοσι χρειάζεσαι ...κουλτούρα"!

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΥΠΤΙΑΣ ΤΟΞΕΥΣΕΩΣ

     Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" επιδιώκοντας την συστηματικότερη, δυνατή, διδασκαλία όλων των πτυχών του εφιπποτοξοτικού αντικειμένου στους μαθητές της, δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην παροχή αναλυτικών οδηγιών για όλα τα γνωστικά αντικείμενα που το απαρτίζουν. 

     Έτσι, αναφορικώς με την Ενστικτώδη - Παραδοσιακή Τοξοβολία, παραδίδει σήμερα σε γενική χρήση ένα ολιγοσέλιδο αλλά αναλυτικό εγχειρίδιο για την σωστή εκτέλεση της υπτίας τοξεύσεως την οποία συνθέτουν πολλές παράμετροι, ώστε να είναι ωφέλιμη και αποτελεσματική για τον Τοξότη.

     Αυτό το μικρό αλλά πλήρες εγχειρίδιο προσφέρεται δωρεάν για κοινή χρήση από κάθε ενδιαφερόμενο, αναρτημένο στο "ISSUU".

ΑΠΟ ΤHΝ ΠΑΝΔΑΙΣΙΑ ΤΗΣ "ΑΥΛΗΣ" 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Κάθε φορά που λαβαίνουμε την Αναφορά και το οπτικοακουστικό υλικό από Προπόνηση των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας", ο νους μας πηγαίνει σε κάποιες αράδες από τον πρόλογο  ενός καλογραμμένου διηγήματος της Μαριάνθης Μαστρονικόλα-Γουλέ με τίτλο "Εγκλωβισμένοι σ' έναν Μύθο", όπου η συγγραφέας σημειώνει: "Οι καταστάσεις τις οποίες αντιμετωπίζουν οι ήρωές μας μοιάζουν μυθικές, πλαστές, όμως ποιος μπορεί να πει με βεβαιότητα τι είναι αλήθεια και τι όχι;".

     Διότι, πράγματι τα όσα βλέπουμε να γίνονται σ΄ αυτό τον ιδανικό προπονητικό χώρο μας κάνουν να απορούμε για το αν βλέπουμε "δράση on camera" ή σκηνοθέτημα ...φελινικό με εικονολήπτρια μια Leni Riefenstahl.

     Βαθύτατα ανθρώπινη η δραστηριότητα του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" αλλά και  ...υπερβατική, γράφει τον επίλογο κάθε εβδομάδος των Μελών της με μία ομαδικήν επαναφορά στην ιδανικήν ευωχία μιας δυναμικής συνασκήσεως αλλά και ιδανικής χαλαρώσεως σε πλήρη ισοζυγή αναλογία.

     Η προσωπική διαυγής αλλά και βαθειά κουλτούρα του επικεφαλής του Παραρτήματος, Χριστόφορου Κασφίκη είναι διάχυτη σε όλο το έργο αυτού του μικρού εργαστηρίου Πολιτισμού.

     Κι αυτή η κουλτούρα είναι το ουσιαστικό προσόν καθενός που θέλει να αποτελεί διάκονο μιας πολεμικής τέχνης.

     Κι έτσι, όλοι οι ευτυχείς "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" μπορούν να προοδεύουν ομαδικώς απολαμβάνοντας τα όσα αυτή η "αυλή" ανιδιοτελώς τους προσφέρει....

...ενώ εμείς τους χαιρόμαστε κάθε φορά που τους βλέπουμε να ανοίγουν τις χορδές των Τόξων τους ολοένα και αποτελεσματικότερα, επιτυγχάνοντας στόχους ζωής και πέραν της Γραμμής Βολής.

"KIME"

ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Έξοχη η "δομή" των ομαδικών Προπονήσεων των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" στην υπέροχη "αυλή" τους και ο άξιος επικεφαλής τους, Συνασκούμενος, Χριστόφορος Κασφίκης, αναλυτικότατος στην τακτική Αναφορά του. Αυτές τις Προπονήσεις όλοι τις χαιρόμαστε και διδασκόμαστε πολλά... Όμως, αυτό που, εμείς, πάντα "διαβάζουμε" στη δουλειά του Κερκυραϊκού μας Παραρτήματος είναι μια συνεπής και συνεχής θεμελίωση του "Κίμε", της συγκεντρώσεως του νου, κάτι ακρογωνιαίο για όλες τις πολεμικές τέχνες.

     «...να συγκεντρώνετε όλη την ενέργεια του σώματος και του νου σας σε ένα και μόνο ένα συγκεκριμένο στόχο ή σκοπό κάθε φορά. Το μυστικό του κίμε, της συγκέντρωσης του νου, είναι να αποκλείσεις όλες τις εξωγενείς σκέψεις που θα σε αποτρέψουν από την πραγμάτωση του άμεσου σκοπού σου...Στη ζωή όπως και στη μάχη ένα μη συγκεντρωμένο μυαλό σπαταλάει ενέργεια...».[Τζο Χάυαμς: "Το ζεν στις πολεμικές τέχνες", 1989].

     Και σε αυτή την τελευταία Αναφορά του ο Χριστόφορος Κασφίκης δεν παραλείπει να μας ενημερώσει και για ένα επιπλέον ευχάριστο περιστατικό:

     «Είχαμε την Τιμή την Προπόνηση μας να παρακολουθήσει ο Προπονητής και φίλος από τα παλιά της Ολυμπιακής Τοξοβολίας του "Πρωτοπόρου Ιωαννίνων" και Προπονητής της αγωνιστικής Ξιφασκίας κ. Λάζαρος Τάσσης ο οποίος διαμένει πλέων στην Γερμανία και βρέθηκε για ολιγοήμερες διακοπές στο νησί των Φαιάκων. Οι εντυπώσεις που αποκόμισε από την δουλειά του Παραρτήματος ήταν θετικότατες δεδομένου ότι σε αντίστοιχο Γερμανικό σύλλογο Παραδοσιακής Τοξοβολίας στην πόλη που διαμένει δεν υπάρχει ούτε η δική μας πειθαρχία, ομαδικότητα και διδαχή μια και, όπως μας είπε, αναλώνονται σε τεχνικές σκόπευσης χάνοντας ουσιαστικά την ουσία. "Ενεργείτε σαν μια εμπειρότατη ομάδα κυνηγών. Κοιτάτε ο ένας τον άλλο και καταλαβαίνετε τι πρέπει να κάνετε". Αυτά τα λόγια ήταν σαν μου φόρεσαν  το πιο ακριβό μετάλλιο του κόσμου».

     Ευγνώμονες οι "Έλληνες Κένταυροι" προς τον κ. Λάζαρο Τάσση, του ευχόμεθα να είναι πάντα καλά εκεί όπου βρίσκεται.

     Ακόμη ένα ενδεικτικό περιστατικό μας μεταφέρει ο επικεφαλής των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" στην αναφορά του, ένα περιστατικό το οποίο μας κάνει υπερήφανους για την αφοσίωση των Κερκυραίων Κενταύρων στην προπονητική του προσπάθεια κάτι για το οποίο τους συγχαίρουμε και, ιδιαιτέρως, τον Συνασκούμενο Ηρακλή και την Συνασκουμένη Ιωάννα:

     «Ο Ηρακλής και η Ιωάννα ήταν με "πολιτική περιβολή" μια και τους παραλάβαμε απευθείας από το αεροδρόμιο και τους μεταφέραμε στο πεδίο».

     Μετά από όλα αυτά, πως να μη νιώθεις υπερήφανος για μία "κυψέλη' Πολιτισμού όπως οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" σε μία χώρα η οποία ασφυκτιά πολιτισμικώς ...ανοξυγόνωτη; 

ΨΙΘΥΡΟΙ ΒΕΛΩΝ ΚΑΙ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΤΟΞΩΝ

     Η σημερινή Προπόνηση είχε ένα καταπληκτικό κλίμα μεταξύ των Συνασκουμένων, με απίστευτη κινητική συνεργασία μεταξύ τους, και φοβερά αποτελέσματα βολών... Δεν μπορώ παρά μόνο χαρούμενη να είμαι με τις εικόνες που είδα σήμερα από όλα τα παιδιά, αλλά ακόμα ποιο χαρούμενη με την ομαδική εικόνα που αντίκρισα...

     Άτομα διαφορετικά τελείως μεταξύ τους σε όλα τα επίπεδα, άτομα διαφορετικών ηλικιών, άτομα με ξεχωριστούς χαρακτήρες, άτομα με διαφορετικά προγράμματα, και γενικά...  "Άτομα διαφορετικά και ξεχωριστά", που συναντιούνται μόνο μια φορά την εβδομάδα για να συνασκηθούν, έδειξαν σήμερα πως μπορούν να κάνουν τα πάντα και ατομικά και ομαδικά... ΤΟΞΌΤΕΣ που δείχνουν πως αγαπούν αυτό που κάνουν με κάθε τους βολή...

     Αυτό είδα σήμερα στα μάτια όλων, αγάπη για την Τοξοβολία... Και αυτή η αγάπη τους θεωρώ πως ήταν η αφετηρία για τον συντονισμό τους...

     Ήταν σαν να είχαν φωνή σήμερα η βολές των Τοξοτών και να μιλούσαν... (όχι μόνο τον κλασικό ήχο πρόσκρουσης που όλοι γνωρίζουμε)... Κάθε βολή κάθε βέλος είχε και κάτι να πει...

     <<Έτσι ζήλεψαν ακόμη 3 βέλη και μπήκαν στην συζήτηση έχοντας να πουν και την δική τους ιστορία>>... Γιατί όχι άλλωστε...? <<Μια υγιής συζήτηση είναι ένας δρόμος προς την σοφία, και κάθε δρόμος προς την σοφία είναι πάντα  ο σωστός>>

     "Εύστοχες λοιπόν οι βολές με τις τοποθετήσεις τους" μου είπαν σήμερα πως δεν υπάρχει κάτι ακατόρθωτο φτάνει να είναι μεγαλύτερη η δύναμη της θέλησης που θα πνίξει κάθε "δεν μπορώ"...

     Έκπληκτη σήμερα διαπίστωσα πως δεν υπήρξαν δικαιολογίες από κανέναν Συνασκούμενο, σε καμία άσκηση, εύκολη η δύσκολη (για τον καθένα ξεχωριστά), κινητική η στατική, ατομική ή ομαδική... Και αυτό το οφείλω στην "συζήτηση που είχαν σήμερα τα βέλη"... Δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο με δικαιολογίες... <<ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ>>, μόνο ΕΥΣΤΟΧΑ επιχειρήματα από κάθε βέλος...

     Δυο μέρη και σήμερα στην προθέρμανση. Το πρώτο μέρος με την κινητική άσκηση της προσομοίωσης του τόξου, που παρατηρώ πως έχει ωφελήσει όλους τους Συνασκουμενους, και το δεύτερο μέρος ήταν η καθιερωμένη προθέρμανση της Ομάδας.

     Ξεκινήσαμε με τις αρχικές βολές μας. Τρεις βολές πρόσθιες, τρεις βολές πλάγιες, και τρεις βολές πάρθιες, και ακόμη τρεις βολές πλάγιες με κάθισμα.

     Συνεχίσαμε με μια κινητική άσκηση. Χώρισα την Γραμμή Βολής σε δύο παράλληλες και οριζόντιες προς τον στόχο. Οι Τοξότες της πίσω γραμμής βρίσκονταν στα κενά των Τοξοτών της μπροστινής, και με δικό μου παρατεταμένο σφύριγμα οι πίσω Τοξότες έμπαιναν με βήμα στα κενά της μπροστινής γραμμής και έκαναν τις βολές τους σε δικούς μου χρόνους, αμέσως μετά επέστρεφαν στην θέση τους πίσω για να οπλίσουν και κατόπιν έδινα χρόνους για την μπροστινή γραμμή μέχρι να οπλίσουν η πίσω τοξότες...Απίστευτες εικόνες έλαβα από την άσκηση, και σας ευχαριστώ όλους γι αυτό...

     Η άσκηση έγινε τρεις φορές, όπου στην τρίτη άλλαξα απλά τις γραμμές φέρνοντας τους πίσω μπροστά και τους μπροστινούς Τοξότες πίσω.

     Επίσης κινητική η άσκηση που ακολούθησε και πολύ δυναμική η εικόνα της. Χωρισμένη σε τετράδες δύο γραμμές απέναντι η μια στην άλλη και παράλληλες προς τον στόχο, ένας από κάθε γραμμή προχωρούσε προς το κέντρο και όταν συναντιόντουσαν οι Τοξότες ένωναν τις πλάτες τους. Πρώτος ξεκινούσε τη βολή ο Τοξότης που βρισκόταν στα δεξιά σε δικούς μου χρόνους, έπειτα με δεξιόστροφη κίνηση (συνεχίζοντας να κρατούν ενωμένες τις πλάτες) ερχόταν και ο άλλος τοξότης στα δεξιά και έκανε τη βολή του στους χρόνους μου, έπειτα ακολούθησε παρατεταμένο σφύριγμα για τους επόμενους 2 Τοξότες των γραμμών. Η άσκηση έγινε δύο φορές.

     Και για να ολοκληρωθεί η συζήτηση κάναμε 3 τελευταίες βολές, μια προσθία, μια πλαγία και μία παρθία, σε χρόνους δικούς μου και του μικρού μου Χρήστου, καθώς τον είχα σήμερα ως εξαίρετο βοηθό... "Εντάξει... Θα τα πω όλα... Υπήρξαν και ορισμένα παραπλανητικά σφυρίγματα που δεν κρατήθηκαν θέλοντας απεγνωσμένα να ακουστούν από τον αγαπημένο μας Αριστοτέλη, αλλά οι Συνασκούμενοι με εξέπληξαν για ακόμη μια φορά περιμένοντας το δικό μου σφύριγμα για να ολοκληρώσουν την βολή τους...

     Ειλικρινά ευχαριστώ πολύ τον καθένα ξεχωριστά γι'αυτό που μου δώσατε σήμερα με μοναδικό αποτέλεσμα το χαμόγελο μου αυτήν την στιγμή που γράφω αυτό το κείμενο...

Χρυσή Ηλιάδη

Βοηθός Αρχηγού Ομάδος

Υστερόγραφο

ΔΙΔΑΓΜΑ

για όλους μας

Η Χρυσούλα είναι ένα λεπτεπίλεπτο κορίτσι έγγαμο και μητέρα ενός βρέφους που, από αίσθημα μητρικής υπευθυνότητος, δεν το αφήνει στα χέρια κάποιου άλλου αλλά το έχει πάντα δίπλα της με ό,τι κι αν αυτό -επί χρόνια- της κοστίζει...

Η Χρυσούλα ξεκινά με την συγκοινωνία από την ...Σαρωνίδα, αγκαλιά με το βρέφος, το Τόξο και τη φαρέτρα της, για να φτάσει στον ...Λυκαβηττό και να είναι πάντα παρούσα σε κάθε εκδήλωση της Ομάδος ακόμη και μισή ώρα  π ρ ι ν  από τους "άλλους" που μένουμε έως και "δίπλα", σε κοντινές γειτονιές, χωρίς ποτέ να μας πει το αναμενόμενο "μένω μακριά", "είμαι μητέρα" κλπ κλπ

Σήμερα, εκτός των άλλων, ανέλαβε με ...χαμόγελο και την ευθύνη του ρόλου της Αρχηγού Βολής, με όσα επιπλέον κουραστικά ο ρόλος αυτός της επεφύλαξε.

Καθ΄ όλη την διάρκεια της Προπονήσεως δεν είχε μόνον κατά νου τους Συνασκουμένους της αλλά και το βρέφος της το οποίο έπαιζε δίπλα της...

Μετά την Προπόνηση δεν έφυγε για να επιστρέψει σπίτι της, αλλά κατέβηκε στην έδρα της Ομάδος όπου υπήρχε προγραμματισμένη συνάντηση-συζήτηση για την έναρξη των μαθημάτων της Σχολής Ιππικού Θεάτρου στο οποίο, η ίδια, έχει δηλώσει ενδιαφέρον.

Όταν η συνάντηση-συζήτηση ολοκληρώθηκε η Χρυσούλα δεν έφυγε για το σπίτι αλλά παρέμεινε για ακόμη δυο ώρες σε μια ιδιαίτερη συζήτηση για την βελτίωση εκκρεμοτήτων σχετικών με την Ομάδα, κρατώντας το βρέφος της κοιμισμένο στην αγκαλιά της χωρίς η ίδια να δείχνει καμία κούραση...

Έφυγε αργά το βράδυ κι όλοι πιστέψαμε ότι πάει για να ξεκουραστεί... κι όμως, εκείνη μόλις έφτασε στο σπίτι της, μία και είκοσι πέντε τα ξημερώματα, κάθισε και συνέταξε την Αναφορά της για την Προπόνηση που είχε διευθύνει και μας την έστειλε, αν και θα μπορούσε να την στείλει την επομένη. Η Χρυσούλα μπορεί να ήταν κομμάτια από την κούραση αλλά δεν καταδέχεται να γίνει "κομμάτια" από μια παρατήρηση -έστω και άδικη- για "ασυνέπεια"...

Δεν χρειάζεται να αναζητάς να θυσιαστείς στον έβδομο ουρανό μας σημειώνει ο Nietzsche, αλλά αυτό μπορείς να το κάνεις και πάνω στη γη... Δεν χρειάζεται να οραματίζεσαι ότι είσαι ένας θωρακοφόρος Ιππότης που πεθαίνει στο πεδίο του Grunwald για να νοιώσεις ήρωας, λέμε συχνά στην Ομάδα. Η θυσία και ο ηρωισμός είναι κάτι που μπορεί να τιμούν ακόμη κι ένα εύθραυστο κορίτσι όπως είναι η Χρυσούλα μας της οποίας το καθημερινό παράδεισμα ανάμεσά μας είναι πολύ διδακτικότερο από οποιανδήποτε πολεμική τέχνη κι από τα περιεχόμενα των συγγραμμάτων ακόμη και των πλέον βαθυστόχαστων φιλοσόφων...

Χρυσούλα, 

σε ευχαριστούμε για την ανεκτίμητη διδασκαλία σου.

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"