ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΧΑΛΙΝΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΠΕΡΙΛΑΙΜΙΟΥ

 ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΧΑΛΙΝΟΥ 

ΚΑΙ 

ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΠΕΡΙΛΑΙΜΙΟΥ

     H ανθρώπινη παρεμβατικότητα στη φύση μπορεί να υπηρετεί την διευκόλυνση του Ανθρώπου στην καθημερινότητά του αλλά, δυστυχώς, δεν εναρμονίζεται πάντοτε με το φυσικό πλαίσιο της ζωής και οι ανθρώπινες προσεγγίσεις κατά την διαχείριση φυσικών ζητημάτων, συχνά αποδεικνύονται λάθη τα οποία παγιώνονται ανά τους αιώνες και, ελλείψει θάρρους αναθεωρήσεως, επικρατούν ως δεδομένα, ταλανίζοντας την φυσική τάξη! Αυτό παρατηρείται και στην Ιππική όπου ο Άνθρωπος, στην προσπάθειά του να υποχειριάσει τον Ίππο και για την διευκόλυνσή του συναρτήσει της εξοικονομήσεως χρόνου και κόπου, επέλεξε εσφαλμένες προσεγγίσεις οι οποίες δια της βίας προς το άτυχο ζώο, ναι μεν επιτυγχάνουν τον υποχειριασμό του, αλλά με υψηλό τίμημα εις βάρος της ποιότητος αποδόσεως έργου και, κυρίως, της ευημερίας του πλάσματος αυτού!   

     Η χρήση στομίδος, η δεσμευτική χαλίνωση με περιοριστικά παρελκόμενα (ανάσπαστα κλπ), η επιβαρυντική επίσαξη, η πετάλωση, η χρήση καταναγκαστικών βοηθημάτων (μαστιγίου, εκκεντρίδων κλπ) είναι μερικά από τα ολέθρια λάθη του Ανθρώπου στην Ιππική τα οποία δεν είναι απλώς απάνθρωπα, αλλά και εμποδίζουν τον Ίππο να αποδώσει σε ποιότητα έργου, βασανίζοντάς τον επί αιώνες αφού ο, δειλός αναγνωρίσεως των λαθών του, Άνθρωπος, αποφεύγει να παραδεχθεί πλείστες όσες διανοητικές μειονεξίες του, επιμένοντας αυτάρεσκα στην "υπεροχή" της λογικής του έναντι των υπολοίπων φυσικών πλασμάτων!  

     Και στον τομέα της Ιππικής, ευτυχώς, το παγκόσμιο αναθεωρητικό ρεύμα της Φυσικής Ιππικής ακυρώνει θαρραλέα τα προαναφερθέντα λάθη ...αιώνων τα οποία βασανίζουν τον Ίππο και τα αποκαθιστά με δοκιμασμένες μεθόδους οι οποίες, ενώ δεν μειώνουν ποσώς την δυνατότητα του αποτελεσματικού ελέγχου και των επιδόσεων του Ίππου, συντάσσονται πλήρως με τον πνεύμα της ευημερίας του εναρμονίζοντας τον Άνθρωπο με την φύση και δικαιώνοντας τον ουμανισμό ο οποίος πρέπει να χαρακτηρίζει τον "άνω θρώσκοντα"!

     Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" εκ της ιδρύσεώς της συντεταγμένη με τους κανόνες της Φυσικής Ιππικής υιοθέτησε και υιοθετεί ουμανιστικές και μόνον μεθόδους κατά την συνεργασία της με τον Ίππο του οποίου την προσωπικότητα σέβεται και παρά το ότι χειρίζεται ξένους, χορηγούμενους Ίππους των οποίων οι Ιππαγωγοί δεν ακολουθούν τις ίδιες με εμάς τακτικές επιμένοντας στην χρήση μέσων τα οποία εμείς απορρίπτουμε, η Σχολή μας, με διαχρονικήν επιτυχία, ασφάλεια και ποιότητα ιππικού έργου παραμένει σταθερώς προσανατολισμένη στην κατάργηση των βαρβάρων μέσων υποχειριασμού του Ίππου, όπως αυτά προανεφέρθησαν και σήμερα, απετόλμησε με την ίδιαν επιτυχία και στην ολική αφαίρεση του χαλινού του νέου Ίππου της, κατά την διάρκεια μιας πρώτης εισαγωγικής ημερίδος μυήσεως του Ίππου μας στον έλεγχο και την διεύθυνσή του μόνον με την χρήση απλού περιλαιμίου.

     Αντί χαλινού, λοιπόν, ένα απλό, διακριτικό, περιλαίμιο θα επιτρέπει στον Ιππέα (Εφιπποτοξότη ή οιονδήποτε έφιππο πολεμιστή της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων") τον έλεγχο και την διεύθυνση του Ίππου του χωρίς τις καταναγκαστικές επιβαρύνσεις του χαλινού στον οποίον, άλλωστε, ουδέποτε στην Σχολή μας εφαρμόσθηκε η απάνθρωπη στομίδα.

      Σήμερα, ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων"  εισήγαγε τον Ίππο της Σχολής μας σε αυτή την μυητική διαδικασία του ελέγχου και διευθύνσεως με την χρήση απλού περιλαιμίου, αφαιρώντας του για πρώτη φορά τον χαλινό και διδάσκοντάς τον να ακινητεί (έλεγχος) στην έλξη που ασκεί στον λαιμό του το περιλαίμιο καθώς και στις επαφές αυτού του βοηθήματος με τον τράχηλο (διεύθυνση).

     Η μεταβίβαση των πρώτων πληροφοριών επί του νέου αντικειμένου ακολούθησε τους κανόνες της εκπαιδεύσεως νεολέκτου Ίππου με την αξιοποίηση της συνδυαστικής μνήμης του ζώου, όπως εξάγονται από την πολυετή εμπειρία ενασχολήσεως του Ιδρυτή της Σχολής με την Ιππική και, βεβαίως, η ανταπόκριση του Ίππου στον νέο τρόπο ελέγχου και διευθύνσεώς του δι απλού περιλαιμίου υπήρξε επιτυχέστατη μέχρι σημείου, αυτή την πρώτη ημέρα, να καταφέρει το ευγενές τετράποδο να διέλθει και υπεράνω βαλβίδων.  

     Αρχικώς, βεβαίως, ο Ίππος διδάχθηκε το νέο βοήθημα του περιλαιμίου χωρίς να αφαιρεθεί ο χαλινός ο οποίος αφαιρέθηκε εν συνεχεία. Ωστόσο, καθ΄ όλη την διάρκεια της εισαγωγικής διαδικασίας, όπως φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία, οι ηνίες (Β) τηρήθηκαν χαλαρές ενώ το περιλαίμιο (Α) εντονότερα ώστε ο Ίππος να αντιληφθεί τις νέες επενέργειες.    

     Ο Ίππος, με την ορθή αξιοποίηση του βάρους του κορμού του Ιππέως, την καθοδηγητική παρεμβολή των ποδών του Ιππέως και την διακριτική χρήση του περιλαιμίου, έστρεψε επιτυχώς προς τις επιθυμητές διευθύνσεις αλλά και ακινητοποιήθηκε, ομοίως, επιτυχώς στα επιθυμητά σημεία αντιλαμβανόμενος την εντολή εκ της έλξεως του περιλαιμίου από τον Ιππέα, χωρίς την ανάγκη "επικλήσεως" της οιασδήποτε βίας και χωρίς την διατάραξη της αγαστής σχέσεώς του με τον Ιππέα του.

     Αυτή η πρώτη εισαγωγική ημερίδα διήρκεσε περισσότερο των σαράντα πέντε (45) λεπτών με γνώμονα της αποφυγής κοπώσεως του Ίππου και της απαμβλύνσεως της αυτοσυγκεντρώσέως του.

    Ο χρόνος που διήρκεσε αυτή η ημερίδα ήταν υπερδιπλάσιος του προβλεπομένου (είκοσι λεπτά) με κριτήριο την ικανότητα διατηρήσεως της αυτοσυγκεντρώσεως του Ίππου όμως, η διασφαλισμένη αρμονική σχέση αγάπης μεταξύ Ιππέως και Ίππου επέτρεψε στον τελευταίο να παραμένει επαρκώς αυτοσυγκεντρωμένος καθ'  όλη την διάρκεια της ημερίδος και παρά το ότι έπνεε πολύ ισχυρός άνεμος.

     Η σχετική εκπαιδευτική διαδικασία θα εξακολουθήσει ώστε και ο Ίππος να αποδεχθεί πλήρως το περιλαίμιο ως μόνον μέσον ελέγχου και διευθύνσεώς του και οι εκπαιδευόμενοί μας να εξοικειωθούν με την χρήση του και αυτό, βεβαίως, θα ολοκληρωθεί σε βάθος χρόνου, όπως όλοι και όλα στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" χρειάζονται τον "χρόνο" τους για να τελειοποιηθούν αφού η τελειότητα του έργου μας και μόνον είναι αυτό που μας ενδιαφέρει.

     Σήμερα, μάλιστα, ξεκίνησε να χειρίζεται το περιλαίμιο, πρώτη εξ όλων των εκπαιδευομένων μας και η Ταξιαρχία μας, η οποία, μιμούμενη τους χειρισμούς του Ιδρυτή της Σχολής που προηγήθηκαν και παρηκολούθησε και η ίδια, κατάφερε τις πρώτες επιτυχείς διαδρομές της.

     Άλλωστε, η Ταξιαρχία, με τον ιδιαιτέρως αυτοπειθαρχημένο χαρακτήρα της και την παρατηρητικότητά της δεν θα ήταν διόλου δύσκολο να τα καταφέρει αφού, συν τοις άλλοις, διαθέτει και αξιοπρόσεκτες δεξιότητες στην Ιππική.

     

Με την πλήρη αφαίρεση του χαλινού, λοιπόν, κατά την σημερινή ημερίδα και με την αντικατάστασή του από το περιλαίμιο, βιώσαμε μιαν ακόμη συγκλονιστικήν εμπειρία η οποία μας άφησε μιαν επιπλέον αναπάντητην απορία: Eιναι ο Άνθρωπος που διδάσκει τον Ίππο ή το ακριβώς αντίστροφο; Για να καταλήξουμε και πάλι στην ίδιαν απάντηση: Όπου η σχέση δύο πλευρών εδράζεται στον αλληλοσεβασμό η μεταξύ τους διάδραση χαρακτηρίζεται από την αρμονία μέσα στην οποία κάθε γνωστική διαδικασία διέρχεται από το κοινό "φίλτρο" της αλληλοδιδασκαλίας η οποία αναβαθμίζει την ποιότητα της σχέσεως και της ίδιας της ζωής η οποία θεμελιώνεται στη μάθηση! Κι αυτό συμβαίνει και στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων".              

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ