ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ

     Ελάχιστες ώρες μετά την ανάρτηση της δημοσιεύσεώς μας για την υπερπήδηση εμποδίου από την Χαρά η οποία είχε κάνει μόλις το έβδομο μάθημά της μαζύ μας και το ενδιαφέρον για μαθήματα υπερπηδήσεως εμποδίων στο "κόκκινο"! Τηλεφωνήματα και μηνύματα για το πως μπορούν να εκπαιδευθούν στην υπερπήδηση εμποδίων στη Σχολή μας από κάποια νέα παιδιά που, απ΄ ό,τι μας μετέφεραν ιππεύουν επί πολλούς μήνες σε Ομίλους και οι Εκπαιδευτές τους δεν τους έχουν, ακόμη, "στείλει" σε εμπόδιο!

     Αγαπητοί φίλοι, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" είναι μία Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας και αποβλέπει στην υπηρέτηση αυτής της υψηλής έφιππης πολεμικής τέχνης η οποία είναι και το επιστέγασμα της Ιππικής! Η εκπαίδευση που παρέχουμε είναι δωρεάν και, δυστυχώς, οι εργατώρες μας γι αυτήν "πεπερασμένες". Μακάρι, ειδικώς αυτές οι εργατώρες μας να ήσαν ...ατελείωτες ώστε να εντάξουμε και την διδασκαλία της υπερπηδήσεως εμποδίων που είναι κάτι πολύ πιο εύκολο και "χαμηλότερο", από εκείνο που αποτελεί το αντικείμενό μας! Για μας, ενδιαφέρον αποτελεί πάντα η κορυφή! Οι υπόλοιποι, βρείτε Εκπαιδευτές με συνέπεια στο εκπαιδευτικό τους αντικείμενο και όχι "εμπόρους" ιππικής ανεπαρκείας που "ανθούν" σε μία "πιάτσα" ιππικής ασχετοσύνης, "είδος", δυστυχώς, εν "ομοσπονδιακή υπερεπαρκεία". 

     Έτσι, επικεντρωνόμαστε στη διδασκαλία της Έφιππης Τοξοβολίας και στη Σχολή μας δεχόμαστε άτομα που θέλουν να αφιερωθούν μόνο σ΄ αυτήν.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

     Εάν ένας Ίππος ζυγίζει 450 κιλά (συν το βάρος του Ιππέως) και προσγειώνεται μετά την υπερπήδηση ενός εμποδίου 80 εκατοστών με τα πρόσθια, αντιλαμβανόμεθα με τι ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΒΑΡΟΣ επιβαρύνονται οι αρθρώσεις του δυστυχισμένου αυτού πλάσματος, προκειμένου οι διαστροφικοί επινοητές της υπερπηδήσεως εμποδίων (Εγγλέζοι) να καθιερώσουν, τον 19ο αιώνα ένα "new discipline" που θα τους βοηθούσε να διασκεδάσουν την ανία τους! Εμείς, σεβόμαστε τον Ίππο και εάν τον σέβεστε κι εσείς υπηρετείστε την φυσική του κίνηση και τις φυσικές του ανάγκες!  

    

ΜΕΤΑ ΑΠΟ 7 ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΠΠΙΚΗΣ

     Η Χαρά άρχισε να ιππεύει μαζύ μας στις 29 Αυγούστου 2012 και πριν κλείσει μήνα κοντά μας, σήμερα στις 19 Σεπτεμβρίου 2012, έχοντας κάνει επτά (7) μαθήματα στη Σχολή μας, κατάφερε να υπερπηδήσει το πρώτο της εμπόδιο με τον τρόπο που φαίνεται στην φωτογραφία, χωρίς σέλλα, χωρίς αναβολείς, χωρίς ...μαστίγιο, χωρίς ...εγκεντρίδες, χωρίς ..."καπέλλο", χωρίς ..."θώρακα" αλλά με έναν Ίππο γεμάτο ενθουσιασμό, καλή διάθεση και ισορροπία! Κυρίως, με ένα χαμόγελο που φωτίζει το πρόσωπό της δείχνοντας τα συναισθήματα αυτής της στιγμής!

     Η Ομάδα μας της εύχεται γρήγορα και "Σ' ΑΝΩΤΕΡΑ!", δηλαδή, σε "έξοδο" Έφιππης Τοξοβολίας η οποία αποτελεί και την κορωνίδα της Ιππικής!

ΞΕΠΕΡΑΣΑΜΕ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ

     Το εκπαιδευτικό μας όραμα ήταν εξ αρχής σαφές: απαιτήσαμε την καλύτερη εκπαίδευση στον μικρότερο, δυνατόν, χρόνο και τα καταφέραμε ξεπερνώντας κάθε προσδοκία! Αυτό απέδειξε η σημερινή προπονητική και εκπαιδευτική μας ημερίδα στο Ιππευτήριο όπου πέντε "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" ίππευσαν (ο ένας, για πρώτη φορά σήμερα!) τέσσερις Ίππους με τα παρακάτω αποτελέσματα:

     Κατ΄ αρχήν ο Αρπάλυκος ίππευσε δύο διαφορετικούς Ίππους σε ένα βραχύτατο μεν αλλά εξαιρετικό πρόγραμμα Έφιππης Τοξοβολίας. Πρώτα με τον αγαπημένο μας τετραετή (!) Όλι και ακολούθως με τον Μαξ, ο Αρπάλυκος κάλπασε επί ανοικτού πεδίου (όχι με το βοήθημα των σχοινιών ή του σκάμματος που υποχρεώνει τον Ίππο να καλπάζει σε ευθεία!) διευθύνοντας και τοξεύοντας επί στόχου διαμέτρου ...20 εκατοστών (και όχι 80 εκαστών όπως συνηθίζεται!!) αλλά και με ένα ακόμη συντελεστή δυσκολίας:  ο Εκπαιδευτής του στάθηκε ανάμεσα στον καλπάζοντα Ίππο και στον στόχο ώστε να εξαναγκάσει τον Εφιπποτοξότη να τοξεύσει υπολογισμένα και εγκαίρως χωρίς να πλήξει τον ...Εκπαιδευτή του ο οποίος εμπιστεύεται απολύτως και Ίππο και Εκπαιδευόμενο!

    Είναι υπέροχη αίσθηση να ακούς τα βέλη του Εκπαιδευομένου σου να σφυρίζουν στο αφτί σου και εκείνος να πλήττει απλώς τον στόχο και όχι ...εσένα!

     Αυτό είναι η ασφαλέστερη επιβεβαίωση για την ποιότητα της εκπαιδεύσεως που του προσέφερες!

     Κατόπιν ήταν η σειρά του αγαπημένου πιτσιρίκου μας Κάτσπερ, του μικρού Πολωνού με την υπέροχη μεγάλη καρδιά ο οποίος πέρασε με κλειστά μάτια και χωρίς χέρια ύπερυψωμένες βαλβίδες και μισό "χ" κατά τον καλύτερο τρόπο, με το καλύτερο "κάθισμα" και την καλύτερη διεύθυνση Ίππου, μόλις στο δεύτερο μάθημά του!

     Αυτός ο Πολωνός πιτσιρίκος, αφού ίππευσε επί μιάμιση ώρα όχι μόνον δεν κουράσθηκε αλλά βλέποντας τον Αρπάλυκο να εφιππεύει με έφαλση ζήτησε να το κάνει κι αυτός.

     Έτσι, ξεκίνησε μία ακόμη άσκηση και άλλο που δεν ήθελε ο Αρπάλυκος που του έχει αδυναμία... Βεβαίως, ο νεαρός Κάτσπερ δεν έλαβε υπ΄ όψη του το μήκος των ποδιών του Αρπάλυκου ο οποίος, εκ κατασκευής άνετα θα καβάλαγε και ...καμήλα, αλλά αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα...

     Στο τέλος ο Κάτσπερ μας είπε πολύ σοβαρά: "Δεν χορταίνω τα άλογα!". Ούτε κι εμείς μικρέ μας φίλε... εδώ και πολλά χρόνια!

     Η Χαρά χειρίσθηκε ένα πολύ δύσκολο αλογάκι, από εκείνα που μέσα σε λίγα λεπτά σε εξοντώνουν με την απάθεια στις εντολές σου, που σε κάνουν να νοιώθεις εκμηδενισμένο "αδρανές υλικό" έτοιμο να εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια... Κι όμως, η νεαρή αυτή κοπέλλα όχι μόνον δε σκέφθηκε να εγκαταλείψει την προσπάθειά της αλλά και κατάφερε και να διευθύνει αυτό το (κατά τα λοιπά) γλυκύτατο τετράποδο περνώντας, με κλειστά μάτια, από υπερυψωμένες βαλβίδες με το πρέπον κάθισμα και τον πρέποντα ρυθμό. Και όχι μόνον...

     Λίγο αργότερα, όταν η Βαρβάρα εφίππευσε στο ίδιο δύσκολο αλογάκι, η Χαρά συνέχισε το μάθημά της ως ...Εκπαιδεύτρια πλέον της Βαρβάρας βοηθώντας την να κάνει όσα και εκείνη λίγο πριν, με τον ίδιο άψογο τρόπο!

     Ο Σπύρος ίππευσε για πρώτη φορά σήμερα! Ικανός, πειθαρχημένος και σε πολύ καλή φυσική κατάσταση, κατάλαβε ότι η Ιππασία γυμνάζει ολόκληρο το σώμα και δεν είναι απλή "βόλτα" αλλά μία επίπονη και απαιτητική σωμασκία! Μετά τον εισαγωγικό "Κύκλο Προσεγγίσεως Αρχηγού" εξετέλεσε τις προβλεπόμενες προκαταρκτικές ασκήσεις Γυμνιππευτικής με τον ακριβέστερο τρόπο και χωρίς καμία δυσκολία, άψογος όπως και στην (εξίσου απαιτητική) καθημερινότητά του!

     Ο Αρπάλυκος ανέλαβε, όπως προβλέπεται στην Ομάδα μας, να μυήσει το Μέλος μας στην Ιππασία καθίζοντάς τον βαθιά πάνω στη γυμνή ράχη του Ίππου...  

...ενθαρρύνοντάς τον να κάνει περιστροφές επάνω στον Ίππο ο οποίος έχει μάθει να βοηθά τον εκπαιδευόμενο ώστε να εκτιμήσει το τι έχει "ανάμεσα" στα πόδια του...

... να αντιληφθεί την αίσθηση ισορροπίας ακόμη και υπό συνθήκες ανεστραμμένου καθίσματος...

...και, τέλος να ισορροπήσει όρθιος επί του Ίππου σε μία κατάσταση ...ασταθούς ισορροπίας, με υπερυψωμένο το κέντρο βάρους του ανθρώπινου σώματος!

     Έτσι, ο αρχάριος, ήδη από το πρώτο του μάθημα καταφέρνει να διέλθει από μισό "χ" με κλειστά μάτια και χωρίς χρήση χειρών, κάτι που τον "δρομολογεί" στην Έφιππη Τοξοβολία της οποίας η ίππευση αποτελεί την κορωνίδα όλων των ειδών ιππεύσεως! Στο σημείο αυτό ξεκινά η όμορφη "περιπέτεια" του Εφιπποτοξότη με αυξημένη αίσθηση ισορροπίας, ιδιοδεκτικότητος και κιναισθησίας!

     Και μετά από μία τόσο όμορφη και παραγωγική προπονητική και εκπαιδευτική ημερίδα η μεν Μητέρα του αγαπημένου μας Κάτσπερ πήρε αγκαλιά τον γιό της, ενώ ο Εκπαιδευτής (μη διαθέτοντας έναν ...Κάτσπερ) πήρε αγκαλιά ένα εξίσου λατρευτό πλάσμα που μετρούσε μία, μόλις, ...ημέρα ζωής!

     Αυτά συμβαίνουν στη πανέμορφη καθημερινότητα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" κι όλα τούτα χωρίς ΚΑΝΕΝΑ απρόοπτο, χωρίς την παραμικρή πτώση και, βεβαίως, χωρίς προστατευτικούς ...θώρακες και καπέλλα ! Έτσι, απλά και φυσικά... αλλά με πολλή γνώση του αντικειμένου μας και σωφροσύνη. 

        

ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

  Ακόμη και στη περίπτωση κοινών στόχων, οι δρόμοι προς αυτούς είναι διαφορετικοί για κάθε ον, όπως διαφορετικά είναι και τα δακτυλικά αποτυπώματά μας. Διότι, η σκέψη ενός εκάστου διαφέρει από την σκέψη του διπλανού μας με την ίδια διαφοροποίηση των δακτυλικών αποτυπωμάτων. Όλοι παρόμοιοι, …άρα όλοι διαφορετικοί, …άρα όλοι άνισοι, αλλά…Η κοινή πραγματικότητα είναι πάντοτε αντίξοα ελκυστική διότι, ακριβώς, την αντιληπτική προσέγγισή της δυσχεραίνει η παρεμβολή του «άλλου». Και, αυτή η δυσχεραντική παρεμβολή του «άλλου» ομορφαίνει με υπερκεραστικό ενδιαφέρον τη δική μας προσπάθεια ώστε να αποφεύγεται η μονοτονία μιας επαναλαμβανόμενης ρουτίνας.

  Η Ομάδα των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» κατευθύνεται προς την κατάκτηση ενός συγκεκριμένου στόχου : της αυτοβελτιώσεως των Μελών της με εφαλτήριο την Έφιππη Τοξοβολία. «Εφαλτήρια» θα μπορούσαν να είναι πολλά, δική μας επιλογή η επιλογή του συγκεκριμένου. Και είναι δεδομένο ότι σ’ αυτή την «πορεία» προϋποτίθεται η εναρμόνιση των διαφορετικοτήτων και ανισοτήτων όχι προς τα «κάτω» αλλά προς τα «πάνω»! Μόνον έτσι μπορεί να υπερκερασθούν οι φραγμοί των υποκειμενικοτήτων και η Ομάδα, ως ενιαία οντότητα να οδηγηθεί και να κατακτήσει το στόχο της.

  Το πρώτο βασικό ερώτημα είναι «Γιατί Έφιππη Τοξοβολία;». Ή μάλλον, «Γιατί όχι μόνον Ιππασία ή μόνον Τοξοβολία;». Η απάντηση ανάγεται στην ενότητα και τον δυισμό, στη «δυτική» και «ανατολική» σκέψη και στη συνδυαστική ακεραίωση η οποία εγγυάται μια ανεμπόδιστη αμφιθέαση του Κόσμου ως ενιαίας οντότητος και όχι ως αντιθετικά διαιρεμένης ουσίας. Ο μονοδιάστατος ορθολογισμός της δυτικής σκέψεως απεδείχθη ακόμη και για τους ίδιους τους «εφευρέτες» του άγονος, κρινομένου εκ του αποτελέσματος των σημερινών δυτικών Κοινωνιών οι οποίες εμφανίζονται καθολικά ανερμάτιστες και παραπαίουσες χωρίς προσδόκιμο μέλλον. Αντιθέτως, η συνδυαστική ενότητα της πραγματικότητος που χαρακτηρίζει την ανατολική σκέψη εφοδίασε τις ανατολικές Κοινωνίες με «έρμα» κι ευστάθεια ώστε, πολλές από αυτές έχοντας υποστεί σκληρές δοκιμασίες να αναδεικνύονται πάντα μετά από αυτές ακόμη πιο ισχυρές κι ευσταθείς. Εμείς, που αποτελούμε γέννημα και θρέμμα δυτικής Κοινωνίας, απελευθερώνοντας εαυτούς από το όποιο φιλοσοφικό «ταμπού» επιτρέψαμε στο αδέσμευτο ένστικτό μας να αποφασίσει αβίαστα «ανθ’ ημών», επιτρέποντάς μας να ανακαλύψουμε τη βαθύτερη αλήθεια μας, υιοθετώντας ανεπιφύλακτα την συνδυαστική ενότητα της πραγματικότητος. Για μας η πλήρης απουσία χρωμάτων (μαύρο) και η πλήρης συνύπαρξη όλων των χρωμάτων (λευκό) της πραγματικότητος διαμορφώνουν τον ορώμενο κύκλο ο οποίος συγκροτείται και ακεραιώνεται από δύο ισότιμα μέρη, από το Γιν και το Γιαγκ, τα οποία αν και δύο διαφορετικά δεν είναι αυτονομημένα αλλά εισχωρούν το ένα στο άλλο σχηματίζοντας μία ενότητα. Έτσι, στον ενιαίο κύκλο της προσπαθείας μας, συνυπάρχει το εσωτερικό μονοπάτι (Τοξοβολία) και το εξωτερικό μονοπάτι (Ιππασία), εναρμονίζονται μεταξύ τους και μας προάγουν σε ένα διέξοδο ισορροπίας πνεύματος και σώματος που αποτελεί και την «πύλη» προς την αυτοβελτίωσή μας.

  Το δεύτερο βασικό ερώτημα είναι «Γιατί Ομάδα και όχι μεμονωμένα άτομα;». Η απάντηση είναι σαφής : διότι για να χειροκροτήσεις δε μπορείς να τα καταφέρεις με το ένα χέρι και για να είναι όσο γίνεται πιο ηχηρό το χειροκρότημα χρειάζονται περισσότερα χέρια, τα χέρια και των «άλλων» που θα χειρο-κροτούν συντονισμένα. Και, ο Κόσμος δεν είναι μονοπρόσωπος αλλά πολυπρόσωπο άθροισμα διαφορετικοτήτων με αποτέλεσμα να αποτελεί αδήριτο χρέος η ανάληψη μιας μεγάλης ευθύνης από τον καθένα μας : «ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ΝΑ ΣΩΣΩ ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ!» Αυτή είναι η αριστοκρατική πρόθεση – υπόσχεση του αρχαίου, παραδοσιακού, βουδισμού Μαχαγιάνα ο οποίος επιδιώκει τη λύτρωση όλων των όντων που αντιλαμβάνονται τον Κόσμο και τις πραγματικές διαστάσεις των υπάρξεών τους. «Αριστοκρατική», διότι δεν μιλά γενικώς και αορίστως  για την σωτηρία «όλων των όντων» αλλά για την σωτηρία των όντων που διαθέτουν αντίληψη, όπως κάθε ειλικρινής πρόθεση απαλλαγμένη από την λαϊκίστικη τυραννία της «ευαρέσκειας και αποδοχής» από τους πολλούς. Οι πιστοί του Μαχαγιάνα δεν αρκούνται στην εξατομικευμένη λύτρωσή τους αλλά στοχεύουν και στη λύτρωση όλων των φωτισμένων όντων που βρίσκονται γύρω τους. Σε αντίθεση με τους πιστούς του μικρού Βουδισμού Χιναγιάνα οι οποίοι επιδιώκουν την ατομική τους λύτρωση (μικρή ευσπλαχνία), οι πιστοί του Μαχαγιάνα επιδιώκουν να μετατραπούν σε μποντισάτβα (φωτισμένα όντα) για να μπορούν να λυτρώσουν κι άλλους (μεγάλη ευσπλαχνία). Και ο βουδισμός Μαχαγιάνα, αυτή η μεγάλη και αρχαία παράδοση, κυριαρχεί στο Θιβέτ, στη Μογγολία, στη Κίνα, στο Βιετνάμ, στη Κορέα και στην Ιαπωνία όπου το Ζεν αποτελεί μέρος του Μαχαγιάνα.

  Το τρίτο βασικό ερώτημα είναι ο «τρόπος». Ίπποι, Τόξα, βιβλία, λόγος, άσκηση, ακινησία, τεχνολογία, πριμιτιβισμός, διδασκαλία, σιωπή; Τίποτε από αυτά ή, μάλλον, όλα αυτά μαζύ! Ζεν! Μια μαθητεία χωρίς μαθητές ή, μάλλον, μόνον με μαθητές, μια εκπαίδευση χωρίς εκπαιδευτές ή, μάλλον, μόνον με εκπαιδευτές, μια άσκηση χωρίς ασκουμένους ή, μάλλον, μόνον με ασκουμένους! Μια γνώση και ικανότητα κατευθείαν στην ουσία φιλτραρισμένες μέσα από την παλλόμενη αρτηρία του ενστίκτου. Ο «τρόπος» λοιπόν, είναι ο μη τρόπος, ο παλμός της αρτηρίας που απλώς, είναι ούτω πως, επειδή, ούτω πως είναι!

  Το τέταρτο και τελευταίο, βασικό ερώτημα είναι ο «χαρακτήρας». Μια λέξη μόνον, ένα «κλειδί» για ν’ ανοίξει το σεντούκι με το θησαυρό : ΑΥΤΟΠΕΙΘΑΡΧΙΑ! Μέσα σ’ αυτή τη λέξη περικλείεται το μυστικό κάθε ανθρώπινης νίκης. Μόνον η αυτοπειθαρχία εγγυάται προσήλωση στην έννοια της Τιμής, της Αφοσιώσεως, του Καθήκοντος και της Μαχητικότητος που άγουν στη ηθική δικαίωση!   Κι εμείς αγωνιζόμαστε μόνον για τη νίκη!

  Η προσπάθειά μας δεν στοχεύει στο να γίνουμε 'Βούδες' αλλά σε κάτι πολύ πιο σημαντικό, εφικτό και απαραίτητο : να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας. Ο Λιν Τσι, φημισμένος δάσκαλος του βουδισμού Χαν ( ο κλάδος του βουδισμού Mαχαγιάνα που επεκράτησε στη Κίνα κατά την περίοδο της δυναστείας των Χαν, 206 π.χ.χ. – 221 μ.Χ.χ.) συμβούλευε τους μαθητές του : «Όταν πρέπει να ντυθείς ντύσου, όταν πρέπει να περπατήσεις, περπάτα. Μη προσπαθείς να γίνεις Βούδας, απλά προσπάθησε να είσαι ο εαυτός σου. Ο χαζός θα σε λοιδορήσει, ο σοφός θα σε καταλάβει!»

  Δεν πρόκειται περί υπερ-αισιοδοξίας,αφού δεν είμαστε ούτε

οπτιμιστές,ούτε πεσιμιστές, αλλά εμείς,  οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ», διαπιστώνουμε ότι οι περισσότεροι γύρω μας είναι σοφοί, κρίνοντας από την αντιληπτικότητα όσων μας προσεγγίζουν.

                                                                                              A.H.K

      To παραπάνω κείμενο το αναδημοσιεύουμε από τον κεντρικό Ιστότοπο της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" σε απάντηση μηνύματος που μας έστειλε ο φίλος της Ομάδος μας κ. Κωνσταντίνος Ρ. αναζητώντας απαντήσεις επί της ουσίας του αντικειμένου μας. Ελπίζουμε ότι το εν λόγω κείμενο  απαντά και στον ερωτώντα, αλλά και, ενδεχομένως, σε όσους έχουν παρόμοιες απορίες. Με εκτίμηση! 



ΤΥΦΩΝΑΣ ..."ΑΡΠΑΛΥΚΟΣ"

     Aν κρίνουμε και από τη σημερινή Προπόνησή του που διήρκεσε πέντε μόνον λεπτά, ο Αρπάλυκος εξελίσσεται ίσως στον πιο "καλπαστικό" Εφιπποτοξότη που έχουμε δει οπουδήποτε!

     Ευσταθής, απαθής, ωκύς και εύστοχος, ασκείται σε υψηλές καλπαστικές ταχύτητες κάτι που σημαίνει ότι με Ίππους καλπάζοντες με την ενδεδειγμένη ταχύτητα δε θα του ξεφεύγει "βέλος"!

     Από φέτος θα εκπροσωπεί τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" σε διεθνείς Αγώνες και, μάλλον θα τον συνοδεύει και ...δεύτερος... Δύο αρχάριοι στη "πρώτη γραμμή"! Επέλαση...!

ΤΟΞΑ, ΤΥΜΠΑΝΑ, ΙΠΠΟΙ

     Αυτό το "γκρουπ" είχε κάτι ξεχωριστό! Καιρός με σιγανή συνεχή βροχή, οι στόχοι ριγμένοι κατά γης ώστε να είναι ελάχιστα ορατοί, μόνο κατά ένα μικρό προφίλ τους από τους Τοξότες. Στη γραμμή βολής τρεις προχωρημένοι και τρεις αρχάριοι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" "μοιρασμένοι" ώστε οι πρώτοι να "τραβήξουν" εμπρός τους δεύτερους... Σκοπός μας η αποτίμηση της ευστοχίας ενός εκάστου με τοξεύσεις σύντονες μεν, αλλά με τους προχωρημένους να βοηθούν υπομονητικά τους αρχαρίους.

     Ανταγωνισμός κανένας, όπως πάντα στην Ομάδα μας! Αντιθέτως, ο Αλέξανδρος να διακόπτει τη ροή του για να βοηθήσει την Χαρά να τοξεύσει καλύτερα! Σχέσεις υπέροχες! Πραγματικά, πολεμική Ομάδα!

     Παιδιά οξυγονωμένα, ουδεμία σχέση έχοντα με τα γραικυλο-χαμπουργκερόπαιδα της μαζοκρατικής καφετέριας!

     Και οι έξι τόξευσαν υπέροχα! Απολαύσαμε τα βέλη του Σπυρίδωνος να διατρυπούν σταθερά και μονότονα τον ατομικό στόχο του, μετατρέποντάς τον σε ...χαρταετό και σηκώνοντας σύννεφο χώματος! Τον Αλέξανδρο να μεριμνά για την βελτίωση της Χαράς αλλά και να μη "χάνει" και βέλος! Την Χαρά στην "παρθενική" της (μόλις!) τόξευση να αποκτά συνείδηση της τεχνικής της! Τον Γεώργιο, αν και απολύτως αρχάριο να "καταδιώκει" επιτυχέστατα τον στόχο του και αρκετές φορές να τον κάνει ..."σουρωτήρι"! Τη Βαρβάρα με την κλασική ευστοχία της! Τη Χριστίνα στη τρίτη της, μόλις Προπόνηση να επιτυγχάνει αξιοπρεπέστατες τοξεύσεις με άριστη τεχνική και ευστοχία περισσότερη από την αναμενόμενη!

     Κι όλα αυτά, ενώ εκπαιδευτήκαμε και στην όπλιση-αφόπλιση του Τόξου καθισμένοι οκλαδόν στο έδαφος, με το ρυθμό τυμπάνου "ατσαλώνοντας" τους ραχιαίους μας και βελτιώνοντας την δεξιότητα οπλίσεως. Από αύριο στα ...αλογάκια μας για τα καλύτερα!

ΤΑ ΟΚΤΩ ΣΤΑΔΙΑ

ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΜΑΣ

Το κείμενο αυτό προορίζεται να επεξηγήσει στους εκπαιδευόμενους

της Ομάδος των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ»

μιαν ενότητα ειδικών ασκήσεων που καλούνται να εκτελέσουν

σε κάθε εκπαιδευτική ημερίδα ή Προπόνηση!

Οι ασκήσεις που προκύπτουν από το παρατιθέμενο φωτογραφικό υλικό

αυτού του κειμένου

δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο μιμήσεως

από μη «μεμυημένους»

στη Φυσική Ιππική και στις έφιππες μαχητικές τέχνες

διότι, άλλως, εμπεριέχουν κίνδυνο ατυχήματος!

     Πέντε είναι οι «γνωστές» αισθήσεις των …κοινών θνητών, οκτώ οι αισθήσεις όλων των Ανθρώπων και οκτώ, βεβαίως και οι αισθήσεις των Εφιπποτοξοτών!

    Αποφεύγοντας κάθε χιουμοριστική παραδοξολογία, οι Άνθρωποι διαθέτουν και αναπτύσσουν, κατά δύναμη, οκτώ αισθήσεις σε όλη την διάρκεια του βίου. Τις πέντε «κοινές» (όραση, ακοή, όσφρηση, αφή και γεύση) αλλά και την αίσθηση ισορροπίας, την ιδιοδεκτικότητα και την κιναισθησία.

     Οι πέντε γνωστές αισθήσεις αποδεικνύονται εντελώς δευτερεύουσες στις μαχητικές Τέχνες, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο! Ποτέ ο μαχητής δεν επιστρατεύει, απλώς, την όρασή του για να δει "πού" είναι το όπλο του, το χέρι του (κατόπιν εντολής κάποιου πεδίου Broca) για να "πιάσει" το όπλο του, το μάτι του για να "δει" τον εχθρό, το δάκτυλό του για να "τραβήξει" την σκανδάλη "σημαδεύοντας"…

     Ή, μάλλον, για να μη τρομάξει ο αναγνώστης από την συνεχιζόμενη παραδοξολογία, μπορεί όλα αυτά να συμβαίνουν μέσα στην απόλυτη ζενική ανυπαρξία της ως πραγματικότητος νοουμένης, αλλά η συνεργασία των πέντε «κοινών» αισθήσεων  θα ήταν αναποτελεσματική για την νίκη του Πολεμιστή εάν αυτός δεν συνδυάζει και τις οκτώ αισθήσεις με ειδοποιό σημείο ως προς το προσδοκώμενο αποτέλεσμα την ανάπτυξη των τριών …τελευταίων! Ας δούμε, όμως, αυτές τις τρεις τελευταίες, περί ων ο λόγος:

     ΑΙΣΘΗΣΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ: Ήδη από την εμβρυϊκή φάση οι απόπειρες κινήσεων και οι, εν τέλει, κινήσεις των μελών και του σώματος του πλάσματος σκοπό δεν έχουν παρά την ενδυνάμωση μυών και μυϊκών ομάδων ώστε να επιτευχθεί η στήριξη και η ευσταθής κίνηση που χαρακτηρίζει τη ζωή, δηλαδή, η ίδια η ισορροπία η οποία απαιτείται για την διεκπεραίωση των καθημερινών αναγκών του βίου. Και η ισορροπία είναι η βασική αίσθηση του μαχητή, το πρώτο «ζητούμενο».

     ΙΔΙΟΔΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ: Παρακολουθώντας το νεογνό, στην αρχή η μητέρα το κατευθύνει για να θηλάσει, κατόπιν δε, εκείνο βαθμιαία προσανατολίζει το στόμα του προς το μαστό της υποκινούμενο από την πείνα και την αυτοσυντήρηση. Έτσι, το νεογνό αρχίζει σιγά-σιγά να αποκτά επίγνωση της θέσεώς του και του στόματός του σε σχέση με την μητέρα του, τον μητρικό μαστό και την μητρική θηλή ώστε να καταφέρει να θηλάσει. Επιτυγχάνει την αυτό-ένταξή του στον χώρο, σχεδιάζοντας καλύτερα τις αντιδράσεις του. Και η ορθή αντίδραση είναι το επόμενο «ζητούμενο» για τον μαχητή ο οποίος, ήδη, είναι ικανός να κινηθεί εν ισορροπία.

     ΚΙΝΑΙΣΘΗΣΙΑ: Το νεογνό, πια, ερμηνεύει τον όγκο της παρουσίας και τη θέση της μητέρας του, την θέση τη δική του, ελέγχει τα χέρια του κινώντας τα προκειμένου να φέρει στο στόμα του την …θηλή για να θηλάσει! Στο σημείο αυτό ο Άνθρωπος συνεδύασε επιτυχώς την αίσθηση ισορροπίας και την ιδιοδεκτικότητα, δηλαδή, ξεκίνησε το μονοπάτι του μαχητή!

     Μαχητής, λοιπόν, είναι και πρέπει να είναι εν δυνάμει κάθε Άνθρωπος! Και πλέον αποτελεσματικός μαχητής (Άνθρωπος) είναι εκείνος που έχει ανεπτυγμένη, στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, την κιναισθησία του. Έτσι, ο Εφιπποτοξότης, ως μαχητής και μάλιστα κορυφαίος, απαιτείται να αναπτύσσει από την πρώτη στιγμή της εκπαιδεύσεώς του την κιναισθησία του και αυτό εντάσσεται στην εκπαιδευτική προτεραιότητα των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ».

     Στην Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» ακολουθούμε την τακτική των οκτώ εκπαιδευτικών σταδίων: (1) Απομυθοποίηση του κινδύνου =>  (2α) Συμφιλίωση με τον Ίππο και (2β) Συμφιλίωση με το Τόξο => (3α) Επικοινωνία με τον Ίππο και (3β) Επικοινωνία με το Τόξο => (4) Ανάπτυξη κιναισθησίας, ιππικής και τοξευτικής => (5α) Ανάπτυξη Ιππικής δεξιότητος και (5β) Ανάπτυξη Τοξευτικής δεξιότητος (6) Διασύνδεση ιππικών και τοξευτικών δεξιοτήτων επί του εν κινήσει Ίππου => (7) Διασύνδεση ιππικών και τοξευτικών δεξιοτήτων επί του εν καλπασμώ Ίππου και (8) Επιδίωξη ευστοχίας κατά την καλπαστική τόξευση.

     Το θεμέλιο ενάρξεως της δικής μας εκπαιδεύσεως έγκειται στο στάδιο της απομυθοποιήσεως του κινδύνου [(1)] του οποίου η σημασία είναι τόσο βαθειά ώστε ο λόγος και δη ο γραπτός να μην επαρκεί ώστε να την αποδώσει. Για μας έχει καθαρά ζενικό χαρακτήρα περί του οποίου κανένας λόγος και καμία περιγραφή δεν μπορεί να κριθεί ούτε ως ορθή, ούτε ως επαρκής και ο βαρύνων χαρακτήρας του καθιστά ανέφικτη την οποιανδήποτε συνέχιση της όποιας εφιπποτοξοτικής εκπαιδεύσεως χωρίς την προηγούμενη εφαρμογή του. Ο μη γνώστης της τεχνικής εφαρμογής αυτής της καθοριστικής προϋποθέσεως, καλό θα είναι να ασχοληθεί με το …ποδόσφαιρο, για λόγους αυτοπροστασίας του. Άλλωστε, το ποδόσφαιρο έχει λαϊκή αποδοχή, ενώ η Έφιππη Τοξοβολία,ευτυχώς, όχι!

     Αφ΄ ης στιγμής ο Εκπαιδευτής βοηθήσει τον Εκπαιδευόμενο να απομυθοποιήσει τον κίνδυνο (και αυτό επιχειρείται όχι κατά την «επιδερμίδα» αλλά σε βάθος συνειδητότητος) τότε, τα παρεπόμενα επτά στάδια αποτελούν μιαν αλληλουχία η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο «πρσπάθεια έναντι χρόνου».

     Σύμφωνα με το δικό μας πρόγραμμα, η εκπαίδευση αρχίζει πολύ πριν ο ενδιαφερόμενος μας …συναντήσει φυσικά. Το δικό μας  «πλαίσιο» εκτείνεται πολύ πέραν των φυσικών ορίων μας και όχι τυχαία… Θέλουμε να αυτό-προσδιοριζόμαστε επακριβώς και με σαφήνεια ώστε να ανταποκρίνονται στο «κάλεσμά» μας οι «όμοιοι» και όχι οι «ξέταιροι» και γνωρίζουμε … «επί τη εμφανίσει» ποιος θα μείνει και ποιος θα φύγει από μία θύρα η οποία παραμένει επιμελώς …διάπλατη. Έτσι, ποτέ δεν ενθαρρύνουμε ούτε αποθαρρύνουμε κάθε ενδιαφερόμενο να ξεκινήσει μαζύ μας, όμως η αντιληπτή υπαρξιακή «σφραγίδα» ενός εκάστου προοιωνίζει το πόσο κάθε νεοεισερχόμενο Μέλος στην Ομάδα μας θα μακροημερεύσει …μαζύ μας.

     Οι υπερ-εξασκημένοι δέκτες μιας υπεραισθητής αντιλήψεως μας βοηθούν πλέον να γνωρίζουμε εξ αρχής το εφιπποτοξοτικό «μέλλον» κάθε ενδιαφερομένου αλλά αυτός δεν είναι λόγος ώστε να μη του προσφέρουμε αμέσως εκείνο που προβλέπει η εκπαίδευσή μας! Και αυτό δεν το κάνουμε, απλώς, βάσει μιας κοινώς νοουμένης ηθικής δεοντολογίας αλλά πρακτικότητος ένεκεν και δη πρακτικότητος η οποία αντανακλάται στη δική μας ωφέλεια: με αυτό τον τρόπο επαληθεύουμε εάν πράγματι η αρχική μας διάγνωση περί του νεοεισερχομένου ήταν σωστή, δηλαδή, εκπαιδεύουμε, κατ’ αρχήν, τον ίδιο τον εαυτό μας στο πρόσωπο κάθε πρωτο-εισαγομένου. Έτσι ξεκινάμε...

     Σε όλα τα επόμενα στάδια δεν εφαρμόζουμε παρά τη σταθερή ενότητα των προβλεπομένων ασκήσεων οι οποίες, προοδευτικά, ολοκληρώνουν τον Εφιπποτοξότη, με πραότητα, υπομονή κι επιμονή τόσο προς τον Ίππο όσο και προς τον Άνθρωπο. Όμως, το πρώτο στάδιο παραμένει πάντοτε η ανυπέρβλητη βαθμίδα της οποίας κάθε απόπειρα υπερβάσεως οδηγεί σε αποτυχία ή και σε τραγωδία.

     Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" πρωτο-εισήγαγε την Έφιππη Τοξοβολία αλλά και την Παραδοσιακή Τοξοβολία στην Ελλάδα ουσιαστικά, από το 2006 (τυπικά, από το 2008) και παρά την ελάχιστη, μέχρι τώρα, "ζωή" της έναντι των ξένων ομολόγων Ομάδων οι οποίες λειτουργούν σε άνυσμα χιλιετιών, όχι μόνον λειτουργεί με γνώση του αντικειμένου της αλλά και με διεθνή αναγνώριση. Θέλουμε να "βαδίσουμε" ήρεμα και σταθερά προς την αυτοβελτίωσή μας, με σεμνότητα και σε βάθος χρόνου διατηρώντας μιαν εκπαιδευτική ποιότητα που εγγυάται ωφελιμότητα ακόμη και πέραν της Έφιππης Τοξοβολίας στο επίπεδο του κορυφαίου μαχητή της ζωής. Κι αυτό μας καθιστά ακόμη πιο υπεύθυνους στην περαιτέρω γνωστική και αποδεικτική εμβάθυνση δι έργου και όχι απλού λόγου, γι αυτό και πάντοτε παραθέτουμε την "εικόνα" της εκπαιδεύσεώς μας η οποία, ενώ προορίζεται να "δείξει" δεν επιτρέπει "μιμήσεις" χωρίς τίμημα, γι αυτό, θερμή παράκληση:  ΜΗ προσπαθήσετε να μιμηθείτε από μόνοι σας ΤΙΠΟΤΕ από όσα νομίσατε ότι "καταλάβατε" από αυτό το κείμενο! Ελάτε να σας το δείξουμε εμείς και αυτό θα το κάνουμε ευχαρίστως και δωρεάν, όπως, άλλωστε πιστεύουμε ότι πρέπει παγίως να γίνεται κατά την διάδοση της γνώσεως και του Πολιτισμού, όπως οι μαχητικές τέχνες.