Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2020

100 ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΟΣ ΜΑΣ
[ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟΥ 2019]


     Τα εκατό, πλέον αντιπροσωπευτικά, στιγμιότυπα των δράσεων της Σχολής των Αθηνών, των "Ελλήνων Κενταύρων", από 1ης Σεπτεμβρίου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου 2019.

      τιγμές" ψυχοπνευματικής αλλά και σωματικής ωφελείας για όλους μας που αποτύπωσε εν δράσει ο φωτογραφικός φακός, γεμάτες χαρά και άριστη "χημεία" των Μελών όχι μιας απλής "Ομάδος" αλλά μιας "ζεστής" συντροφιάς, αφιερωμένης στην καλλιέργεια της Έφιππης Τοξοβολίας, του Ιππικού Θεάτρου, των Εφίππων Πολεμικών Τεχνών, της Σπαθασκίας, της Υπερπηδήσεως Εμποδίων, του ...Π ο λ ι τ ι σ μ ο ύ, γενικώς. Και σύντομα θα ακολουθήσουν και τα ανάλογα φωτογραφικά "απανθίσματα" από τις δράσεις των Παραρτημάτων μας που θα μας στείλουν οι Αρχηγοί τους.

     Με μαθητές που ήρθαν από το ...Λονδίνο και την ...Θεσσαλονίκη για να ασκηθούν μαζύ μας και να διαπιστώσουν ότι "το είχαν" εκείνο που ήθελαν να καταφέρουν και το πέτυχαν τόσο απλά και τόσο γρήγορα!

     Και όλα αυτά χωρίς ούτε μία δυσάρεστη στιγμή, ούτε μία στιγμή κινδύνου, χωρίς το παραμικρό ατύχημα!

     Χαρείτε μαζύ μας ό,τι εμείς χαρήκαμε και χαιρόμαστε!

Ευχαριστούμε τους Εκπαιδευτές-Ίππους μας
και τους μαθητές μας!











































































































ΤΟΞΟΣΦΑΙΡΙΣΜΑ


     H σφαίρα (μπάλα) υπήρξε μία από τις αρχαιότατες παιδιές των Ελλήνων, δημοφιλέστατη στους αρχαίους Σπαρτιάτες μετά τους οποίους εισήχθη και στην αρχαία Ρώμη όπου διατηρήθηκε σε υψηλό επίπεδο δημοφιλίας μέχρι την πτώση του Ρωμαϊκού κράτους (475 μ.χ.χ.).

     Σε κάθε αρχαίο Γυμναστήριο, για τις παιδιές της σφαίρας, υπήρχε ειδικός χώρος ο οποίος ονομάζονταν Σφαιριστήριον ή Σφαιρίστρα. Η ίδια η παιδιά της σφαίρας ονομάζονταν "σφαίρισμα", "σφαιρίζειν", "σφαίραν παίζειν", "σφαίραν ρίπτειν" ή "σφαίραν βάλλειν", ενώ ο παίκτης λέγονταν "σφαιριστής" και ο διδάσκαλος "σφαιριστικός". 

     Πέντε ήσαν τα παιγνίδια της σφαίρας: "Ουρανία", "Επίσκυρος", "Φαινίνδα", "Άρπαστον" και "Απόρραξις".

     Όμως, παρά την δημοφιλία της στους αρχαίους Έλληνες, η παιδιά της σφαίρας δεν ήταν Ελληνικόν επινόημα αλλά Λυδικόν.


     Στην καταγωγή της σφαίρας αναφέρεται ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από μία ειδική μελέτη υπό τον τίτλο "Η ΔΙΑ ΤΗΣ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΙ ΑΓΩΝΕΣ" το οποίο συνέγραψε και εξέδωσε το 1893 ο καθηγητής της Γυμναστικής Ανδρ. Αθ. Πετρουτσής ο οποίος και το αφιέρωσε στον, τότε, Διάδοχο του Ελληνικού Θρόνου Κωνσταντίνο.


     Και αξίζει να προσέξουμε υπό ποίες τραγικές κοινωνικές συνθήκες ο Άνθρωπος ωθήθηκε να ανακαλύψει "αντίβαρα" της δυστυχίας του όπως και στην περίπτωση της σφαίρας η οποία, όπως και κάποιες άλλες παιδιές υπήρξαν τα αντισταθμίσματα ανάγκης σε στιγμές ...πείνας!


     Στον σύγχρονο Κόσμο ο εμβληματικός αναβιωτής της Έφιππης Τοξοβολίας Kassai Lajos, στην Σχολή του στο Kaposmérő, δεν παρέλειψε να προβλέψει στις εγκαταστάσεις της και ειδικό χώρο (Σφαιριστήριον) όπου σφαιριστές σφαιρίζουν την σφαίρα με ...Τόξο, δημιουργώντας για πρώτη φορά παγκοσμίως μια σφαιριστική προσέγγιση που θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε "Τοξοσφαίρισμα".


     Στην Σχολή "Kassai" η παιδιά του Τοξοσφαιρίσματος παίζεται σε κυκλικό βαθύσκαπτο χώρο με περιμετρική υπερυψωμένη επιφάνεια όπου κινούνται οι δύο ομάδες αποτελούμενες από τρεις τοξοσφαιριστές η κάθε μία. Στον πυθμένα του χώρου ορίζονται τα δύο "τέρματα" και η "φιλοσοφία" της παιδιάς είναι ανάλογη με εκείνη του ποδοσφαίρου όπου η κάθε μία ομάδα προσπαθεί να στείλει με τοξεύσεις την σφαίρα στο "τέρμα" της άλλης. Εδώ τα βέλη φέρουν, αντί αιχμής, ειδική "βεντούζα" ώστε να μη τρυπηθεί η σφαίρα, ενώ οι τοξοσφαιριστές φορούν προστατευτικά γυαλιά προς αποφυγή δυσαρέστων από εποστρακισμούς.


     Το Τοξοσφαίρισμα αποτελεί άριστη στοχαστικήν άσκηση ενστικτώδους Τοξοβολίας αλλά και αναπτύξεως των ανακλαστικών του τοξοσφαιριστή.

ΟΛΒΙΟΝ ΩΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΟ,ΤΟ 2020


Δι' ευχών των "Ελλήνων Κενταύρων"!

ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΜΕΛΟΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΙΛΟ ΜΑΣ:

ΕΡΡΩΣΟ ΚΑΙ ΜΑΧΟΥ!