ΗΜΕΡΙΔΑ ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΕΩΣ
ΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΡΠΕΤΩΝ
Η φύση, "λίκνο" της Ιππασίας, είναι ένα απέραντο, κοινόχρηστο, πεδίο, όπου ανταμώνουν, θέλοντας και μη, πολλά πλάσματα και μάλιστα ετερόκλητα, χωρίς τίποτε να μπορεί να τα διαχωρίσει. Έτσι, στη φύση ανταμώνει κι ο Ίππος με τα φίδια και γενικώς με τα ερπετά τα οποία δεν ζητούν …άδεια κυκλοφορίας, αλλά μπορεί να εμφανισθούν ανά πάσα στιγμή οπουδήποτε, ειδικώς κατά τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες! Και το ερώτημα είναι τι μπορεί να συμβεί όταν ένα φίδι διασταυρωθεί με το αμέριμνο αλογάκι μας το οποίο, όταν δεν είναι εξοικειωμένο με το ερπετό μπορεί να δείξει επικίνδυνες αντιδράσεις;
Με την υποστήριξη του ερπετοφυσιοδίφη, καθηγητή Ψυχολογίας και Μέλους των «Ελλήνων Κενταύρων» κ. Νικολάου Τσιούμα και με την ευγενική χορηγία του ειδικού καταστήματος “REPTILIANOSTRA”, στις 26 Ιουνίου 2021, διεξήχθη στο Ιππευτήριο της Ομάδος μας με απόλυτην επιτυχία η εξοικείωση του Ίππου της Σχολής μας με έναν θηλυκό βασιλικό πύθωνα.
Κατόπιν μιας σειράς προκαταρκτικών διαδικασιών που προηγήθηκαν με επίκεντρο την διευκόλυνση του Ίππου μας να αποδεχθεί την παρουσία και επαφή ενός φιδιού, στο τέλος αυτής της ημερίδος τα δύο διαφορετικής ταξιδερμικότητος ζώα, ο Ίππος και ο πύθωνας όχι μόνον συνυπήρξαν αλληλοαποδεχόμενοι ο ένας τον άλλο, αλλά και σε κάποια στιγμή, όταν προσπαθήσαμε να αποσπάσουμε τον πύθωνα από την αγαστή επαφή του με τον Ίππο, ο τελευταίος ανεζήτησε τον …φίλο του, απαιτώντας την συνέχιση της επαφής μαζύ του!
Κι αυτό ήταν ένα εγχείρημα το οποίο επεχειρήθη για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στεφόμενο με επιτυχία αλληλουχιών μαθηματικής εξισώσεως, διδάσκοντάς μας ότι τα φυσικά πλάσματα, παρά την διαφορετικότητά τους, δημιουργήθηκαν για να συνυπάρχουν αρμονικά!
«Εξοικείωση του Ίππου με τα ερπετά», αλλά γ ι α τ ί;… Για δύο λόγους εκ των οποίων ο πρώτος αφορά στην ακεραιότητα του ίδιου του Ίππου και ο δεύτερος στην ασφάλεια του αναβάτη. Ο ανεξοικείωτος με τα ερπετά, Ίππος υπόκειται σε έναν κίνδυνο ζωής όταν υποκύπτει στην περιέργειά του μόλις τα συναντά, να σκύβει για να τα επεξεργασθεί και να τα ταυτοποιήσει.
Κι ενώ τα ερπετά δεν επιτίθενται, εξαιρέσει αν πατηθούν ή τρομάξουν, όταν τα πλησιάζει το ρύγχος του Ίππου για να τα επεξεργαστεί, αυτά αιφνιδιάζονται και αντιδρούν δαγκώνοντάς τον στο ρύγχος το οποίο, αν πρόκειται περί δηλητηριώδους δήγματος, πρήζεται και φράσσονται, έτσι οι αεροφόροι οδοί προκαλώντας αναπνευστικό κίνδυνο στον Ίππο, ενώ, κατά κανόνα, ακόμη κι αν ένα δηλητηριώδες φίδι δαγκώσει τον Ίππο δεν συντρέχει κίνδυνος της ζωής του Ίππου! Επίσης, ο ανεξοικείωτος με τα ερπετά Ίππος, στη θέα τους και μόνον ενδέχεται να τρομάξει, να ανορθωθεί και να ρίξει τον αναβάτη του εκθέτοντάς τον σε κίνδυνο τραυματισμού. Γι αυτούς τους δύο λόγους, οι Ίπποι οι οποίοι κινούνται σε ανοικτό, φυσικό, έδαφος θα πρέπει να είναι, εγκαίρως, εξοικειωμένοι με τα ερπετά τα οποία μπορεί να διασταυρώσουν το ίχνος τους μαζύ του, ανά πάσα στιγμή. Και προς τούτο η παρούσα ημερίδα των "Ελλήνων Κενταύρων", μιας Σχολής Εφίππων Πολεμικών Τεχνών η οποία προνοεί για την αποφυγή κάθε αρνητικού αιφνιδιασμού της, επί 16 χρόνια, ομαλής και άνευ ατυχήματος λειτουργίας της.
Η εισαγωγή στην σημερινή ημερίδα
Σε μία συντομότατην εισαγωγή του ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" παρουσίασε το αντικείμενο της εξοικειώσεως του Ίππου με τα ερπετά και τον κυρίως εισηγητή ερπετοφυσιοδίφη κ. Νικόλαο Τσιούμα ο οποίος αναφέρθηκε στα ερπετά, την φυσιολογία τους και τους ενδεδειγμένους χειρισμούς που η φύση τους επιτάσσει, καθώς και στην προσωπική του πολυετή εμπειρία από την μελέτη και τον χειρισμό δηλητηριωδών και μη ερπετών. Συγκεκριμένα, ο επαίων προσκεκλημένος μας επεσήμανε τα εξής:
Τα
ερπετά εμφανίζονται να κατέχουν σημαντικό ρόλο και σε αρχαιότερες κουλτούρες,
όπως αυτή των Αιγυπτίων, των γηγενών Αμερικανών και των αρχαίων Ελλήνων. Οι
Μάγια και οι Αζτέκοι έφτιαχναν μικροσκοπικά βέλη βουτηγμένα σε δηλητήριο από
μικρά, φονικά βατραχάκια (dartfrogs). Επί Ρωμαϊκών χρόνων, η βασίλισσα Κλεοπάτρα
αυτοκτονεί χρησιμοποιώντας το δηλητήριο κόμπρας, κατά πάσα πιθανότητα του
είδους naja haje το
οποίο και συναντάται στα Αιγυπτιακά εδάφη. Οι κόμπρες όμως δεν περιορίζονται
μόνο σε αυτά τα μέρη του κόσμου. Πρόσφατες έρευνες αποκάλυψαν την ύπαρξή τους
και στον Ελλαδικό χώρο, μαζί με εκείνη ειδών βαράνων – συγγενικών στον σημερινό
δράκο του Komodo. Πέρα από το ιστορικό κομμάτι όμως, αξίζει να σημειωθεί ότι στον μύθο του
Ηρακλή, ο ημίθεος ως βρέφος πνίγει πύθωνες, σταλμένους από την Θεά Ήρα με σκοπό
να του αφαιρέσουν τη ζωή, ενώ τέλος, τα φίδια αποτελούν σήμα κατατεθέν της
υγείας σε παγκόσμιο επίπεδο λόγω του Ασκληπιού.
Δυστυχώς
ή ευτυχώς, δεν συναντώνται ούτε κόμπρες, ούτε βαράνοι αλλά ούτε και πύθωνες
πλέον στην Ελλάδα. Παρόλα αυτά, παραμένουμε η χώρα με την μεγαλύτερη
βιοποικιλότητα, όσον αφορά στην ερπετοπανίδα, στην Ευρώπη. Πιο συγκεκριμένα,
συναντάμε 5 διαφορετικές οικογένειες φιδιών στον Ελλαδικό χώρο. Την οικογένεια erycidae, η οποία
περιλαμβάνει τον μικρότερο βόα στον πλανήτη, την οικογένεια colubridae, με 14
διαφορετικά είδη και υποείδη, την οικογένεια νερόφιδων, natricidae, την οικογένεια
typhlopidae
και τέλος, εκείνη των viperidae, κοινώς γνωστών ως οχιές.
Οι
πρώτες 4 οικογένειες είναι εντελώς ακίνδυνες για τον άνθρωπο, από την άποψη ότι
δεν έχουν δηλητήριο αλλά ούτε και ικανό μέγεθος για να απειλήσουν την σωματική
του ακεραιότητα. Αντιθέτως, αποτελούν ζωτικής σημασίας είδη για την διατήρηση
της ισορροπίας στο οικοσύστημα, κρατώντας υπό έλεγχο πληθυσμούς τρωκτικών και
εντόμων. Η πέμπτη οικογένεια, εκείνη των οχιών, είναι και η μόνη που μπορεί να
αποβεί επιβλαβής για τον άνθρωπο. Πιο συγκεκριμένα, εκ των 5 ειδών της εν λόγω
οικογένειας, μόνο τα 2 είναι που αποτελούν σοβαρό κίνδυνο ως προς τον άνθρωπο –
η οχιά της Μήλου (Macrovipera Schweizeri) και η Οθωμανική οχιά (Montivipera Xanthina).
Δεδομένου
αυτού, αντιλαμβανόμαστε ότι τελικά, στατιστικά, ο φόβος που υπάρχει σχετικά με
τα φίδια είναι δυσανάλογα μεγάλος με την απειλή που ενδέχεται να αποτελέσουν. Ο
λόγος πίσω από αυτό, κατά πάσα πιθανότητα εντοπίζεται με τον ερχομό των
μονοθεϊστικών θρησκειών και την εισαγωγή της έννοιας του αμαρτήματος. Η διαφορά
της αντίληψης της φύσης και των μελών της μεταξύ των πολυθεϊστικών θρησκειών
(δωδεκαθεϊσμός, ινδουϊσμός κλπ.) και των μονοθεϊστικών, γίνεται πασιφανής μέσω
μίας αναλυτικότερης ματιάς και βαθύτερης ανάλυσης στη σημασιολογία των
μεταφορών πίσω από κάθε περίπτωση. Στον Χριστιανισμό για παράδειγμα, η ύψιστη
αμαρτία διαπράττεται από την Εύα και τον Αδάμ λόγω ενός φιδιού. Στην προκειμένη
περίπτωση το φίδι απεικονίζεται ως πονηρό και κακόβουλο, ενσάρκωση όλων των
δεινών και του κακού του ίδιου.
Την ίδια ώρα, όπως είδαμε και σε ανώτερο μέρος του κειμένου, στην αρχαιότητα το φίδι ναι μεν λαμβάνει μία αρνητική σύνδεση στον μύθο του Ηρακλή, (δολοφόνος), αλλά παράλληλα, στον Ασκληπιό, εμφανίζεται με έμφαση στις θεραπευτικές ιδιότητες που ενδέχεται να προσφέρει. Έτσι γίνεται ξεκάθαρο ότι στις πολυθεϊστικές θρησκείες τα πράγματα και οι καταστάσεις παρουσιάζονται από αρκετές πλευρές, ενώ στις μονοθεϊστικές υπάρχει η τάση μονόπλευρης και απόλυτης απεικόνισης, πράγμα που αιτιολογεί επαρκώς τον σημερινό φόβο προς τον, μεγάλης σημασίας, κρίκο της τροφικής αλυσίδας που είναι το φίδι.
Οι ερωτήσεις του ακροατηρίου που ακολούθησαν έδειξαν το ενδιαφέρον των παρισταμένων για το ερπετολογικό "αντικείμενο", αλλά και την προσοχή των "Ελλήνων Κενταύρων" στο περιεχόμενο των εκπαιδευτικών ημερίδων της Σχολής μας.
Οι δύο φάσεις εξοικειώσεως
Η διαδικασία της εξοικειώσεως του Ίππου με τα ερπετά αποτελείται από δύο φάσεις: την προσομοιωτική και την κυρία. Κατά την προσομοιωτική φάση ο Ίππος προετοιμάζεται για την αποδοχή της υπάρξεως του ερπετού με την βοήθεια εκπαιδευτικού προσομοιωτή τον οποίο χειρίζεται ο Εκπαιδευτής εν στάσει και κινήσει από το έδαφος αλλά και εν ιππεύσει. Η κυρία φάση εισάγει, πλέον, το πραγματικό, ζωντανό ερπετό στις αισθήσεις του Ίππου και τον συμφιλιώνει με την παρουσία, την στάση και την κίνηση του ερπετού, αποενοχοποιώντας στον τετράποδο συνεργάτη μας φοβικές (παρ-)«ερμηνείες» της έρπουσας ταξιδερμίας.
Η προσομοιωτική, πρώτη φάση
Η πρώτη φάση της εξοικειώσεως Ίππου με ερπετά (προσομοιωτική φάση) αποτελεί και την πλέον κρίσιμη προπαρασκευή προκειμένου, τελικώς, ο Ίππος να εξοικειωθεί με αυτά αποδεχόμενος την παρουσία και την δραστηριότητά τους.
Βασική προϋπόθεση για όποιον την αναλαμβάνει είναι η, ήδη, πλήρης απόσπαση της εμπιστοσύνης του Ίππου και η διαμόρφωση μεταξύ τους ενός ισχυρού δεσμού ο οποίος καθησυχάζει και γαληνεύει τον Ίππο.
Στην φάση αυτή θα χρησιμοποιηθούν προσομοιωτικά βοηθήματα τα οποία θα υποκαταστήσουν την μορφή, το σχήμα και την κίνηση ενός ερπετού (φιδιού, εν προκειμένω) και αυτά τα προσομοιωτικά βοηθήματα δεν μπορεί να είναι παρά διάφορα μεγέθη και χρώματα σωλήνων που θα χρησιμοποιηθούν, κατ΄ αρχήν, στο έδαφος και κατόπιν, μετά την επίδειξη ικανοποιητικής ανοχής από τον Ίππο, κοντά στο σώμα και στο πρόσωπο του ζώου, τέλος δε επάνω του!
¨Οπως ισχύει κατά κανόνα, τίποτε και κανένα προσομοιωτικό βοήθημα δεν θα πρέπει να προταθεί προς τον Ίππο νομίζοντας ότι έτσι θα τον βοηθήσουμε να το αποδεχθεί, κινδυνεύοντας να τον τρομάξουμε ή και να τον "κάψουμε". Πάντοτε αυτά τα βοηθήματα θα πρέπει να τα χειριζόμαστε διακριτικότατα, "παρασύροντας" τον Ίππο να στραφεί με δική του πρωτοβουλία προς αυτά, να τα μυρίσει, να τα αταυτοποιήσει και να τα αποδεχθεί ..."οικεία βουλήσει". Καμία βιασύνη και καμία βία δεν επιτρέπεται!
Πρόκειται για την παρόμοια τακτική που ακολουθούμε και κατά την εξοικείωση του Ίππου με το Τόξο και την τόξευση, όταν τον "παρασύρουμε" να ...ανακαλύψει ο ίδιος το Τόξο που εμείς απλώς κρατούμε μπροστά του, χωρίς να τον βιάζουμε να το προσεγγίσει.
Με τη συμβολή ενός βοηθού, κατ΄ αρχήν, θα δώσουμε στον Ίππο μας την ευκαιρία να δει από μακριά ένα κορδόνι (ή έναν συραγωγέα) να σύρεται στην άμμο και να παράγει σκόνη όπως ένα, π.χ., φίδι, αργά στην αρχή και κατόπιν με ταχύτητα και περιστροφές όπως ένα πραγματικό ζωντανό.
Εν συνεχεία, όλα τα παραπάνω αφήνονται να γίνουν κτήμα των αισθήσεων του Ίππου ολοένα και σε κοντινότερην απόσταση έως και στα προσόπλια των εμπροσθίων του, οπότε ξεκινούμε να εκθέτουμε τα προσομοιωτικά βοηθήματα στην όραση του Ίππου ξεκινώντας και πάλι από απόσταση.
Εν κατακλείδι, τα προσομοιωτικά βοηθήματα θα πρέπει να γίνουν απολύτως αποδεκτά από τον Ίππο καταλήγοντας επάνω του χωρίς καμιάν αρνητική αντίδραση από πλευράς του και, μόνον, τότε θα θεωρήσουμε ότι η προσομοιωτική φάση πέτυχε, πριν προχωρήσουμε στην επόμενη, κυρία, εξοικειωτική φάση.
Προηγουμένως, όμως, τα προσομοιωτικά βοηθήματα θα χρησιμοποιηθούν σε εξωτερικό χώρο και ως "επιφάνειες" πάνω στις οποίες ο Ίππος θα πρέπει να πατήσει χωρίς καμία τάση αποφυγής τους.
Εν τοιαύτη περιπτώσει τα βοηθήματα αυτά θα πρέπει να "οπτικοποιήσουν" στην αντίληψη του Ίππου κατά γης ερπετά με τον Ίππο να μην μαθαίνει να τα πατά κατ' ανάγκην αλλά να αδιαφορεί ακόμη και αν τα πατήσει ώστε να απενοχοποιήσει την "επικινδυνότητά" τους, κάτι που πρωτίστως μας ενδιαφέρει και ακολούθως τον διευθύνουμε κατά τέτοιον τρόπο ώστε να αποφεύγει να τα πατά.
Κι έχοντας επιτύχει όλα τα προαναφερθέντα σε προηγούμενες εκπαιδευτικές ημερίδες, σήμερα προχωρήσαμε στην δεύτερη, κυρίως εξοικειωτική φάση με τα "βήματα" που περιγράφονται εν συνεχεία.
Ο θηλυκός βασιλικός πύθωνας έφθασε στην αγκαλιά του χειριστή του από το συνεχώς κλιματιζόμενο όχημα μέσα σε προστατευτικό κουτί μεταφοράς και σε λίγο θα άρχιζε η κυρίως διαδικασία μέσα στη φάτνη του Ίππου.
Η δεύτερη, κυρία φάση
Η φάση αυτή ήταν και ολόκληρο το περιεχόμενο της σημερινής εξοικειωτικής ημερίδος μας, όπως αναλύεται εν συνεχεία, ξεκινώντας μέσα από την φάτνη όπου ο Ίππος μας δέχθηκε με Κύκλο Προσεγγίσεως όλους όσους θα είχαν λόγο επαφής μαζύ του.
Και πρώτος απ΄ όλους ο κύριος χειριστής του, ο ερπετοφυσιοδίφης Νικόλαος, αφού ολοκλήρωσε τον Κύκλο Προσεγγίσεως, ακολούθησε την γνωστή τακτική, παρασύροντας τον Ίππο μας να "ανακαλύψει" το ερπετό που κρατούσε διακριτικά στο ένα χέρι του ενώ, με το άλλο, τάιζε καρότα το αγαπημένο μας τετράποδο.
Σύντομα ο Ίππος "ταυτοποίησε" το ζωντανό φίδι και το αποδέχθηκε, επιτρέποντας στον Νικόλαο να προχωρήσει στο επόμενο βήμα που ήταν η πλήρης επαφή του ερπετού με τον Ίππο.
Με "στρογγυλή κίνηση" ο Νικόλαος εναπόθεσε το ερπετό επάνω στο σώμα του Ίππου ο οποίος παρέμενε αμέριμνος έχοντας εμπιστοσύνη στον χειριστή του ο οποίος διατήρησε επ΄ ολίγον ελεγχόμενη την ακινησία του ερπετού μέχρι την επιβεβαίωση της απαθείας του Ίππου.
Κατόπιν, ο θηλυκός βασιλικός πύθωνας αφέθηκε ελεύθερος να κινηθεί επάνω στο σώμα του Ίππου ο οποίος συνέχισε να παραμένει ήρεμος και δεκτικός της επαφής με το ερπετό.
Με ολιγοπρόσωπη ανθρώπινη παρουσία μέσα στη φάτνη, αφήσαμε τα δύο ζώα να "γνωρισθούν" και να "διαλεχθούν" υπό συνθήκες γαλήνης και αλληλοαποδοχής, πριν τα οδηγήσουμε στον εξωτερικό, φυσικό, χώρο ιππικής εργασίας. Και όταν βεβαιωθήκαμε ότι αυτό το πρώτο ..."συνοικέσιο" πέτυχε απολύτως, τότε αποσπάσθηκε διακριτικά ο βασιλικός πύθωνας από την ράχη του Ίππου για να συνεχίσουμε την εξοικειωτική διαδικασία στον εξωτερικό, φυσικό, χώρο εργασίας.
Η έξοδος στον εξωτερικό, φυσικό, χώρο εργασίας
Ενώ το ερπετό μεταφέρθηκε από τον χειριστή του εκτός φάτνης, στον φυσικό χώρο, ο Ίππος προετοιμάσθηκε με την γνωστή επίσαξη και όπως πάντοτε, συγκροτήθηκε η παράταξη των "συνοδών" του που θα τον οδηγούσε στον εργασιακό χώρο.
Τίποτε από τα καθιερωμένα δεν θα έπρεπε να αλλάξει σήμερα και ο Ίππος θα έπρεπε να διατηρεί την "επίγευση" της συνηθισμένης ημερήσιας "ρουτίνας" του, κάτι το οποίο καταφέραμε.
Σημαντική η συμβολή κατά το σκέλος αυτής της πρακτικής εφαρμογής, της στυλοβάτιδος της Σχολής Ιππικού Θεάτρου των «Ελλήνων Κενταύρων», Δέσποινας Μπόνου η οποία κλήθηκε να χειρισθεί τον Ίππο μας με τον πύθωνα να κινείται ελεύθερα επάνω στον Ίππο και στην νεαρή Αμαζόνα η οποία υποχρεώθηκε όχι μόνον να διευθύνει τον Ίππο αλλά και να ισορροπεί τον πύθωνα ο οποίος, καθ΄ όλη την διάρκεια της εφαρμογής, διέτρεχε ελεύθερος από τον αυχένα του ατάραχου Ίππου μέχρι τον λαιμό της αυτοσυγκεντρωμένης Δέσποινας η οποία, συχνά, αναγκάζονταν να διαχωρίζει το φίδι από τις ηνίες στις οποίες ο πύθωνας μπλέκονταν.
Ακολουθήσαμε μία σειρά επαληθεύσεων για την συμβιωτική συμβατότητα των δύο διαφορετικών ζώων και διαπιστώσαμε ότι μεταξύ τους δεν υπήρχε καμία φυσική αντίθεση συνυπάρξεως,
Εντελώς ατάραχος ο Ίππος μας από την ελεύθερη κίνηση του βασιλικού πύθωνος επάνω του, ακόμη κι όταν το εντυπωσιακό φίδι διέτρεχε το κεφάλι του περνώντας ανάμεσα από τα αφτιά του και προβάλλοντας επάνω στα μάτια του.
Με απόλυτην εμπιστοσύνη ο τετράποδος Αλέξανδρος διατηρούσε άψογο τον ρόλο του ως "ξενιστή" του ερπετού, χωρίς να δυσανασχετήσει ούτε στιγμή!
Και ούτε για μια στιγμή ο βασιλικός πύθωνας δεν έδειξε σημάδια σημάδια συμπεριφορικού άγχους ή της οιασδήποτε δυσανεξίας προς τον τετράποδο "ξενιστή" του, παρά το ότι ο Ίππος σε κάποια στιγμή τρόχασε παράγοντας κραδασμούς με την έφιππη Δέσποινα να ελέγχει άψογα και αποτελεσματικά την όλη κατάσταση!
Πέραν των συμπερασμάτων που εξήχθησαν για τις εξοικειωτικές προσεγγίσεις, αυτή η ημερίδα απέφερε και ένα πλήθος συμπερασμάτων αναφορικώς με την ευστάθεια και το βαθύ "κάθισμα" του Ιππέως, με το, κατά την διάρκεια της ιππεύσεως, ελευθέρως κινούμενο ερπετό να αλλοιώνει τις συνθήκες ισορροπίας Ίππου και αναβάτη.
Έτσι, με ικανοποίηση είδαμε την Δέσποινα να βελτιώνει ακόμη περισσότερο το "κάθισμά" της και την ιππική της ισορροπία, αντισταθμίζοντας επιτυχώς τις εκτροπές που επέφερε το βάρος και η ελεύθερη κίνηση του ερπετού καθ΄ όλη την διάρκεια των διευθυντικών χειρισμών της.
Στο τέλος αυτής της ιδιαιτέρως επιτυχούς ημερίδος, η ακαταπόνητη Δέσποινά μας, είχε προνοήσει να προετοιμάσει ένα υπέροχο ιαπωνικό γλυκό για να γιορτάσουμε όλοι μαζύ τα γενέθλια της Βίκης και του Αντώνη.
Μια ευχάριστη "οικογενειακή" στιγμή συναδελφώσεως μετά τον κάματο ενός κοπιαστικού προγράμματος με υψηλότατες θερμοκρασίες, την ώρα που τα ζώα μας, ο πύθωνας κι ο Ίππος ξεκουράζονταν, ο πρώτος στον κλιματιζόμενο χώρο του κι οδεύτερος στην αεριζόμενη φάτνη του.
Κι ο Αντώνης μας δεν παρέλειψε να σερβίρει στον Αλέξανδρο το δικό του κομμάτι της τούρτας μιας και στην Ομάδα η ισοτιμία Ανθρώπων και ζώων είναι δεδομένη!
Το μεγάλο δίδαγμα της ημερίδος
Σήμερα μάθαμε ότι, κατά κανόνα, όλα τα φυσικά πλάσματα, παρά την διαφορετικότητά μας, μπορούμε να συμβιώνουμε αρμονικά και, ειδικώς εμείς οι έχοντες εγκέφαλο Άνθρωποι να σεβόμαστε ακόμη και τα ανεγκέφαλα ερπετά, όπως τα σέβεται και ο νοήμων Ίππος, αποφεύγοντας να υποκύπτουμε σε πανικούς που μας παρασύρουν να τα σκοτώνουμε. Σήμερα, ο ερπετοφυσιοδίφης μας Νικόλαος μας δίδαξε ότι ακόμη και τα δηλητηριώδη φίδια, τα οποία αποτελούν σημαντικό μέρος του οικοσυστήματος και πολύ χρήσιμα γι αυτό, σπανίως επιτίθενται και είναι προτιμότερο να τα αποφεύγουμε όπου τα συναντούμε αντί να τα αφανίζουμε. Και σήμερα αποσαφηνίσαμε ένα ακόμη κακούργημα των μονοθεϊστικών θρησκειών οι οποίες δαιμονοποίησαν τα ερπετά, εξισώνοντάς τα ως ...μιάσματα με τον μισό ...ανθρώπινο πληθυσμό (γυναίκες), εν αντιθέσει με τις πολυθεϊστικές που τα σεβάστηκανόπως και τις γυναίκες! Κυρίως, μάθαμε ότι, ως νουνεχείς Άνθρωποι προοριζόμαστε να συντελούμε στην συμφιλίωση και συνύπαρξη των ειδών!
ΒΑΣΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
Ακόμη
και εάν ένας Ίππος πληγεί από δήγμα δηλητηριώδους ερπετού από αυτά που ενδημούν
στην Ελλάδα δεν διατρέχει κίνδυνο ζωής. Η αντοχή του αυτή, γενικώς, καθιστά τον
Ίππο και χορηγό πλάσματος για την παραγωγή αντιδότων.
Ειδικώς, εάν ο Ίππος δεχθεί το δήγμα
στο ρύγχος τότε η κατάσταση είναι σοβαρή διότι θα προκληθεί οίδημα με αποτέλεσμα
την έμφραξη της αεροφόρου οδού οπότε είναι απαραίτητο να εισαχθεί στον κάθε
μυκτήρα (ρουθούνι) ένα μήκος αποστειρωμένου πλαστικού σωλήνος (4in εντός του μυκτήρος) προκειμένου να διατηρήσουμε
ανοικτή την αεροφόρο οδό ώστε ο Ίππος να συνεχίσει να αναπνέει και να μη
κινδυνεύει από ασφυξία.
Στην περίπτωση που ο Ίππος δεχθεί δήγμα, όσο ενωρίτερα επέμβουμε τόσο το
καλύτερο, ενώ, επικουρικώς χορηγούμε αντιφλεγμονώδη και αντιβιωτικά, αλλά και αντιτετανικήν αγωγή. Σε καμία
περίπτωση δεν «ρουφάμε» το δηλητήριο από το σημείο του δήγματος, ποτέ δεν
χρησιμοποιούμε περίσφιγξη (tourniquet) και ποτέ δεν επιθέτουμε κρύες ή ζεστές κομπρέσες
(πάγο, θερμοφόρα κλπ).
ΠΡΟΣΟΧΗ: Μετά από ένα περιστατικό δήγματος, ποτέ μην ιππεύετε έναν Ίππο που το υπέστη αν προηγουμένως ο Ιππιατρός δεν προβεί σε καρδιολογικήν εξέταση, διότι τα οφιοδηλητήρια πλήττουν τον καρδιακό μυ.
Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ι Ε Σ
Η "Ελληνική Εφιπποτοξοτική Εταιρεία" και η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι" απευθύνουμε ευγνώμονες ευχαριστίες για την καθοριστική συμβολή τους στην υλοποίηση και επιτυχία αυτής της ειδικής ημερίδος στους, όσους ακολουθούν:
Ερπετοφυσιοδίφη, καθηγητή Ψυχολογίας και Μέλος των "Ελλήνων Κενταύρων", ο οποίος παρουσίασε μιαν εκτενή ενημερωτικήν αναφορά σχετική με τα ερπετά, την ιστορία, την φυσιολογία, τις ιδιότητες και τις συμπεριφορές τους, καθοδηγώντας την όλη εξοικειωτική διαδικασία κατά την πρακτικήν εφαρμογή της.
Ειδικό κατάστημα ερπετών [Λ. Μεσογείων 36, τ. 210 7779636] το οποίο μας διέθεσε ευγενώς τον θηλυκό βασιλικό πύθωνα ο οποίος "πρωταγωνίστησε" στην εξοικείωση του Ίππου μας με τα ερπετά!
Ηθοποιό, χορεύτρια και σκηνοθέτιδα, η οποία ανέλαβε και διεκπεραίωσε επιτυχέστατα την, έφιππη, πρακτικήν εφαρμογή της εξοικειώσεως, με άψογους και ψυχραιμότατους χειρισμούς τόσο διευθύνοντας τον Ίππο μας όσο και διαχειριζόμενη με υψηλήν αυτοσυγκέντρωση τον βασιλικό πύθωνα ο οποίος αφέθηκε σε ελεύθερη κίνηση επί του Ίππου και επί της ιδίας καθ΄ όλη την διάρκεια της εφαρμογής.
Πανεπιστημιακή καθηγήτρια Ψυχολογίας και Μέλος των "Ελλήνων Κενταύρων", η οποία ανέλαβε την μεταφορά του βασιλικού πύθωνος υπό κλιματιζόμενες συνθήκες συνάδουσες προς την απαιτούμενη ευημερία του εν μέσω καύσωνος (43C).
Καθηγήτρια Χορού και Μέλος των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία ανέλαβε την σταυλική φροντίδα και επι/απόσαξη του Ίππου μας.
Επικεφαλής των "Ελλήνων Κενταύρων Σπάρτης" και στέλεχος της τοπικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας ο οποίος, αψηφώντας την απόσταση και τον καύσωνα (43C), παρέστη ώστε να μεταφέρει στους Ιππαγωγούς μαθητές του τεχνογνωσία για την προστασία των Ίππων τους από τα ερπετά! Ιδιαίτερες ευχαριστίες του απευθύνουμε και για την ουσιώδη συμβολή της ώριμης σκέψεώς του στην υποβοήθησή μας να αναμορφώσουμε απόψεις μας επί σημαντικών, εξω-εφιπποτοξοτικών, ζητημάτων!
Οργανωτικό υπεύθυνο και υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων των "Ελλήνων Κενταύρων", επιστήμονα απόφοιτο του Πανεπιστημίου "Stanford", ο οποίος χειρίσθηκε το μη επανδρωμένο αεροσκάφος (Drone) καταγράφοντας εναέρια πλάνα της ημερίδος.
Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ
ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ
Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι", έχει την καταγωγή της στον Οργανισμό "KASSAI" με Δάσκαλο τον ίδιο τον παγκόσμιο Πρωταθλητή Kassai Lajos, λειτουργεί από το 2005 με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, είναι Μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Έφιππης Τοξοβολίας (W.H.A.F.) και έχει τιμηθεί με δύο πρώτα παγκόσμια βραβεία και πολλές διακρίσεις.
Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν εισπράττει χρήματα και, βεβαίως και η Τοξοβολία προσφέρεται ΔΩΡΕΑΝ στους μαθητές μας, ενώ τους παρέχονται και Τόξα (κατασκευής "KASSAI").
Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" παρέχει στα Μέλη της μια πολυσχιδή και ολοκληρωμένη εκπαίδευση η οποία αποβλέπει στη δόμηση χρηστών και δυνατών χαρακτήρων!
Οι τακτικές Προπονήσεις διεξάγονται στους Αμπελοκήπους (κέντρο) και την πρόσβαση στον προπονητικό χώρο εξυπηρετεί η μπλε γραμμή του μετρό, στάση "Αμπελόκηποι".
Aνεξαρτήτως του περιορισμένου του χώρου, μπορούμε όλοι να προπονούμεθα κατόπιν συνεννοήσεως στο 6977764737 ορίζοντας, όπως καθένας ευκαιρεί, ημερομηνία και ώρα, τουλάχιστον 24 ώρες πριν. Αυτό επιτρέπει τον καλύτερο συνδυασμό Συνασκουμένων με την καλύτερη σχεδίαση προπονητικού προγράμματος.
Πλην των νεοπροσερχομένων, όλοι υποχρεούνται να αποδέχονται το Καταστατικό της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας", τον Κανονισμό Λειτουργίας της Ομάδος, να φέρουν την προβλεπόμενη αμφίεση των "Ελλήνων Κενταύρων" και να τηρούν τις οδηγίες των Εκπαιδευτών.
