ME ΕΝΣΥΝΕΙΔΗ ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ...!
H "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" και η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" στελεχώνονται από άτομα αφιερωμένα εξ ολοκλήρου στο εφιπποτοξοτικό αντικείμενο! Όλοι εμείς που εισαγάγαμε στην Ελλάδα την πολεμική τέχνη της Έφιππης Τοξοβολίας και, έκτοτε, την διακονούμε αφιερωματικά, θεωρούμε ότι μόνον η ενσύνειδη προσήλωση στον σκοπό μπορεί να τον υπηρετήσει σωστά και να τον προαγάγει μέσα στο χρόνο, γι αυτό και παραμένουμε καθημερινώς προσκολλημένοι στον Ίππο! Κι ενώ η αφιερωματική μας προσκόλληση στον Ίππο μας γεμίζει με οξυγόνο ευεξίας ...πνευματικής, εισάγοντάς μας στα άδυτα της πιο αυθεντικής Φύσεως, οι φίλοι μας οι οποίοι αφίστανται της πολεμικής μας τέχνης και που μας παρακολουθούν μέσα από το αστικό "κέλυφός" τους απορούν με εμάς μονίμως κάνοντάς μας να ακούμε το ...παράπονό τους: "Μα πάλι στο Σταύλο;..." Πράγματι, πάλι και πάντα στον ...Σταύλο και προς απάντησή τους ανασύρουμε το κιτρινισμένο από το χρόνο βιβλίο που συνέγραψε και εξέδωσε το 1927 ένας διακεκριμένος Αξιωματικός (Επίλαρχος) του Ελληνικού Ιππικού, ο Γεώργιος Παπαδημητρίου, με τίτλο:
ένα βιβλίο του οποίου η συγγραφική πρόθεση ήταν κάτι πολύ παραπάνω από τον τίτλο του, όπως εξομολογείται ο ίδιος ο συγγραφέας του στον Πρόλογό του:
Στο σημαντικό, αυτό, εκπαιδευτικό εγχειρίδιο, ο αείμνηστος συγγραφέας του καταλήγει στο τελευταίο κεφάλαιό του με 22 ιππικές συμβουλές προς όσους καταγίνονται με τον Ίππο, η τελευταία εκ των οποίων αναφέρει:
Kαι εμείς, μαθητές αυτών των σοφών Δασκάλων δεν κάνουμε τίποτε περισσότερο παρά να ακολουθούμε τη σοφία των διδασκαλιών τους, εφαρμόζοντας τις συμβουλές τους, ιππεύοντας, ιππεύοντας συνεχώς διότι η Ιππική "οξύνει το πνεύμα, τονώνει το ηθικόν, την τόλμην, το ριψοκίνδυνον, χαλυβδώνει την θέλησιν, αυξάνει την ρωμαλεότητα, λεπτύνει τα αισθήματα και διατηρεί ακμαίαν την υγείαν".
Δηλαδή, κοντά στον Ίππο οι Εφιπποτοξότες κατακτούμε όσα θα στερείται ο "ασπάλακας" του αστικού "λαγουμιού" ο οποίος θα ταλανίζεται από έλλειψη οξυγονώσεως, κυρίως, πνευματικής...