ΤΑ ΟΚΤΩ ΣΤΑΔΙΑ
ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΜΑΣ
Το κείμενο αυτό προορίζεται να επεξηγήσει στους εκπαιδευόμενους
της Ομάδος των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ»
μιαν ενότητα ειδικών ασκήσεων που καλούνται να εκτελέσουν
σε κάθε εκπαιδευτική ημερίδα ή Προπόνηση!
Οι ασκήσεις που προκύπτουν από το παρατιθέμενο φωτογραφικό υλικό
αυτού του κειμένου
δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο μιμήσεως
από μη «μεμυημένους»
στη Φυσική Ιππική και στις έφιππες μαχητικές τέχνες
διότι, άλλως, εμπεριέχουν κίνδυνο ατυχήματος!
Πέντε είναι οι «γνωστές» αισθήσεις των …κοινών θνητών, οκτώ οι αισθήσεις όλων των Ανθρώπων και οκτώ, βεβαίως και οι αισθήσεις των Εφιπποτοξοτών!
Οι πέντε γνωστές αισθήσεις αποδεικνύονται εντελώς δευτερεύουσες στις μαχητικές Τέχνες, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο! Ποτέ ο μαχητής δεν επιστρατεύει, απλώς, την όρασή του για να δει "πού" είναι το όπλο του, το χέρι του (κατόπιν εντολής κάποιου πεδίου Broca) για να "πιάσει" το όπλο του, το μάτι του για να "δει" τον εχθρό, το δάκτυλό του για να "τραβήξει" την σκανδάλη "σημαδεύοντας"…
Ή, μάλλον, για να μη τρομάξει ο αναγνώστης από την συνεχιζόμενη παραδοξολογία, μπορεί όλα αυτά να συμβαίνουν μέσα στην απόλυτη ζενική ανυπαρξία της ως πραγματικότητος νοουμένης, αλλά η συνεργασία των πέντε «κοινών» αισθήσεων θα ήταν αναποτελεσματική για την νίκη του Πολεμιστή εάν αυτός δεν συνδυάζει και τις οκτώ αισθήσεις με ειδοποιό σημείο ως προς το προσδοκώμενο αποτέλεσμα την ανάπτυξη των τριών …τελευταίων! Ας δούμε, όμως, αυτές τις τρεις τελευταίες, περί ων ο λόγος:
Ή, μάλλον, για να μη τρομάξει ο αναγνώστης από την συνεχιζόμενη παραδοξολογία, μπορεί όλα αυτά να συμβαίνουν μέσα στην απόλυτη ζενική ανυπαρξία της ως πραγματικότητος νοουμένης, αλλά η συνεργασία των πέντε «κοινών» αισθήσεων θα ήταν αναποτελεσματική για την νίκη του Πολεμιστή εάν αυτός δεν συνδυάζει και τις οκτώ αισθήσεις με ειδοποιό σημείο ως προς το προσδοκώμενο αποτέλεσμα την ανάπτυξη των τριών …τελευταίων! Ας δούμε, όμως, αυτές τις τρεις τελευταίες, περί ων ο λόγος:
ΑΙΣΘΗΣΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ: Ήδη από την εμβρυϊκή φάση οι απόπειρες κινήσεων και οι, εν τέλει, κινήσεις των μελών και του σώματος του πλάσματος σκοπό δεν έχουν παρά την ενδυνάμωση μυών και μυϊκών ομάδων ώστε να επιτευχθεί η στήριξη και η ευσταθής κίνηση που χαρακτηρίζει τη ζωή, δηλαδή, η ίδια η ισορροπία η οποία απαιτείται για την διεκπεραίωση των καθημερινών αναγκών του βίου. Και η ισορροπία είναι η βασική αίσθηση του μαχητή, το πρώτο «ζητούμενο».
ΙΔΙΟΔΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ: Παρακολουθώντας το νεογνό, στην αρχή η μητέρα το κατευθύνει για να θηλάσει, κατόπιν δε, εκείνο βαθμιαία προσανατολίζει το στόμα του προς το μαστό της υποκινούμενο από την πείνα και την αυτοσυντήρηση. Έτσι, το νεογνό αρχίζει σιγά-σιγά να αποκτά επίγνωση της θέσεώς του και του στόματός του σε σχέση με την μητέρα του, τον μητρικό μαστό και την μητρική θηλή ώστε να καταφέρει να θηλάσει. Επιτυγχάνει την αυτό-ένταξή του στον χώρο, σχεδιάζοντας καλύτερα τις αντιδράσεις του. Και η ορθή αντίδραση είναι το επόμενο «ζητούμενο» για τον μαχητή ο οποίος, ήδη, είναι ικανός να κινηθεί εν ισορροπία.
ΚΙΝΑΙΣΘΗΣΙΑ: Το νεογνό, πια, ερμηνεύει τον όγκο της παρουσίας και τη θέση της μητέρας του, την θέση τη δική του, ελέγχει τα χέρια του κινώντας τα προκειμένου να φέρει στο στόμα του την …θηλή για να θηλάσει! Στο σημείο αυτό ο Άνθρωπος συνεδύασε επιτυχώς την αίσθηση ισορροπίας και την ιδιοδεκτικότητα, δηλαδή, ξεκίνησε το μονοπάτι του μαχητή!
Μαχητής, λοιπόν, είναι και πρέπει να είναι εν δυνάμει κάθε Άνθρωπος! Και πλέον αποτελεσματικός μαχητής (Άνθρωπος) είναι εκείνος που έχει ανεπτυγμένη, στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, την κιναισθησία του. Έτσι, ο Εφιπποτοξότης, ως μαχητής και μάλιστα κορυφαίος, απαιτείται να αναπτύσσει από την πρώτη στιγμή της εκπαιδεύσεώς του την κιναισθησία του και αυτό εντάσσεται στην εκπαιδευτική προτεραιότητα των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ».
Στην Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» ακολουθούμε την τακτική των οκτώ εκπαιδευτικών σταδίων: (1) Απομυθοποίηση του κινδύνου => (2α) Συμφιλίωση με τον Ίππο και (2β) Συμφιλίωση με το Τόξο => (3α) Επικοινωνία με τον Ίππο και (3β) Επικοινωνία με το Τόξο => (4) Ανάπτυξη κιναισθησίας, ιππικής και τοξευτικής => (5α) Ανάπτυξη Ιππικής δεξιότητος και (5β) Ανάπτυξη Τοξευτικής δεξιότητος (6) Διασύνδεση ιππικών και τοξευτικών δεξιοτήτων επί του εν κινήσει Ίππου => (7) Διασύνδεση ιππικών και τοξευτικών δεξιοτήτων επί του εν καλπασμώ Ίππου και (8) Επιδίωξη ευστοχίας κατά την καλπαστική τόξευση.
Το θεμέλιο ενάρξεως της δικής μας εκπαιδεύσεως έγκειται στο στάδιο της απομυθοποιήσεως του κινδύνου [(1)] του οποίου η σημασία είναι τόσο βαθειά ώστε ο λόγος και δη ο γραπτός να μην επαρκεί ώστε να την αποδώσει. Για μας έχει καθαρά ζενικό χαρακτήρα περί του οποίου κανένας λόγος και καμία περιγραφή δεν μπορεί να κριθεί ούτε ως ορθή, ούτε ως επαρκής και ο βαρύνων χαρακτήρας του καθιστά ανέφικτη την οποιανδήποτε συνέχιση της όποιας εφιπποτοξοτικής εκπαιδεύσεως χωρίς την προηγούμενη εφαρμογή του. Ο μη γνώστης της τεχνικής εφαρμογής αυτής της καθοριστικής προϋποθέσεως, καλό θα είναι να ασχοληθεί με το …ποδόσφαιρο, για λόγους αυτοπροστασίας του. Άλλωστε, το ποδόσφαιρο έχει λαϊκή αποδοχή, ενώ η Έφιππη Τοξοβολία,ευτυχώς, όχι!
Αφ΄ ης στιγμής ο Εκπαιδευτής βοηθήσει τον Εκπαιδευόμενο να απομυθοποιήσει τον κίνδυνο (και αυτό επιχειρείται όχι κατά την «επιδερμίδα» αλλά σε βάθος συνειδητότητος) τότε, τα παρεπόμενα επτά στάδια αποτελούν μιαν αλληλουχία η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο «πρσπάθεια έναντι χρόνου».
Σύμφωνα με το δικό μας πρόγραμμα, η εκπαίδευση αρχίζει πολύ πριν ο ενδιαφερόμενος μας …συναντήσει φυσικά. Το δικό μας «πλαίσιο» εκτείνεται πολύ πέραν των φυσικών ορίων μας και όχι τυχαία… Θέλουμε να αυτό-προσδιοριζόμαστε επακριβώς και με σαφήνεια ώστε να ανταποκρίνονται στο «κάλεσμά» μας οι «όμοιοι» και όχι οι «ξέταιροι» και γνωρίζουμε … «επί τη εμφανίσει» ποιος θα μείνει και ποιος θα φύγει από μία θύρα η οποία παραμένει επιμελώς …διάπλατη. Έτσι, ποτέ δεν ενθαρρύνουμε ούτε αποθαρρύνουμε κάθε ενδιαφερόμενο να ξεκινήσει μαζύ μας, όμως η αντιληπτή υπαρξιακή «σφραγίδα» ενός εκάστου προοιωνίζει το πόσο κάθε νεοεισερχόμενο Μέλος στην Ομάδα μας θα μακροημερεύσει …μαζύ μας.
Οι υπερ-εξασκημένοι δέκτες μιας υπεραισθητής αντιλήψεως μας βοηθούν πλέον να γνωρίζουμε εξ αρχής το εφιπποτοξοτικό «μέλλον» κάθε ενδιαφερομένου αλλά αυτός δεν είναι λόγος ώστε να μη του προσφέρουμε αμέσως εκείνο που προβλέπει η εκπαίδευσή μας! Και αυτό δεν το κάνουμε, απλώς, βάσει μιας κοινώς νοουμένης ηθικής δεοντολογίας αλλά πρακτικότητος ένεκεν και δη πρακτικότητος η οποία αντανακλάται στη δική μας ωφέλεια: με αυτό τον τρόπο επαληθεύουμε εάν πράγματι η αρχική μας διάγνωση περί του νεοεισερχομένου ήταν σωστή, δηλαδή, εκπαιδεύουμε, κατ’ αρχήν, τον ίδιο τον εαυτό μας στο πρόσωπο κάθε πρωτο-εισαγομένου. Έτσι ξεκινάμε...
Σε όλα τα επόμενα στάδια δεν εφαρμόζουμε παρά τη σταθερή ενότητα των προβλεπομένων ασκήσεων οι οποίες, προοδευτικά, ολοκληρώνουν τον Εφιπποτοξότη, με πραότητα, υπομονή κι επιμονή τόσο προς τον Ίππο όσο και προς τον Άνθρωπο. Όμως, το πρώτο στάδιο παραμένει πάντοτε η ανυπέρβλητη βαθμίδα της οποίας κάθε απόπειρα υπερβάσεως οδηγεί σε αποτυχία ή και σε τραγωδία.
Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" πρωτο-εισήγαγε την Έφιππη Τοξοβολία αλλά και την Παραδοσιακή Τοξοβολία στην Ελλάδα ουσιαστικά, από το 2006 (τυπικά, από το 2008) και παρά την ελάχιστη, μέχρι τώρα, "ζωή" της έναντι των ξένων ομολόγων Ομάδων οι οποίες λειτουργούν σε άνυσμα χιλιετιών, όχι μόνον λειτουργεί με γνώση του αντικειμένου της αλλά και με διεθνή αναγνώριση. Θέλουμε να "βαδίσουμε" ήρεμα και σταθερά προς την αυτοβελτίωσή μας, με σεμνότητα και σε βάθος χρόνου διατηρώντας μιαν εκπαιδευτική ποιότητα που εγγυάται ωφελιμότητα ακόμη και πέραν της Έφιππης Τοξοβολίας στο επίπεδο του κορυφαίου μαχητή της ζωής. Κι αυτό μας καθιστά ακόμη πιο υπεύθυνους στην περαιτέρω γνωστική και αποδεικτική εμβάθυνση δι έργου και όχι απλού λόγου, γι αυτό και πάντοτε παραθέτουμε την "εικόνα" της εκπαιδεύσεώς μας η οποία, ενώ προορίζεται να "δείξει" δεν επιτρέπει "μιμήσεις" χωρίς τίμημα, γι αυτό, θερμή παράκληση: ΜΗ προσπαθήσετε να μιμηθείτε από μόνοι σας ΤΙΠΟΤΕ από όσα νομίσατε ότι "καταλάβατε" από αυτό το κείμενο! Ελάτε να σας το δείξουμε εμείς και αυτό θα το κάνουμε ευχαρίστως και δωρεάν, όπως, άλλωστε πιστεύουμε ότι πρέπει παγίως να γίνεται κατά την διάδοση της γνώσεως και του Πολιτισμού, όπως οι μαχητικές τέχνες.
