"ΝΑΟΣ ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΥ"  -  "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

ΤΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

     Είναι γνωστή η προσήλωση της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" στην ορθότητα της εξασκήσεως του εφιπποτοξοτικού αντικειμένου της. Από την έναρξη της λειτουργίας της Ελληνικής Ομάδος Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" προσπαθήσαμε να υιοθετήσουμε τις πλέον ορθές προπονητικές τακτικές, μιας και τολμήσαμε να αναβιώσουμε κάτι το οποίο στη Χώρα μας είχε παύσει να υπάρχει από αιώνες... Ουδέποτε διστάσαμε να δηλώσουμε αρχάριοι, τίτλος στον οποίο θα επιμένουμε δια βίου ώστε να παραμένει πάντοτε προσπελάσιμο το "μονοπάτι" της βελτιώσεώς μας. Γι αυτό, εξακολουθούμε να επιβεβαιώνουμε το εκπαιδευτικό μας "αζιμούθιο", συγκρίνοντάς το με εκείνο των καλύτερων Κέντρων διδασκαλίας του εφιπποτοξοτικού μας αντικειμένου και των συνιστωσών του, όπως ο "Ναός του Κομφουκίου", ενός από τα πλέον ανεγνωρισμένα παγκόσμια Κέντρα διδασκαλίας Παραδοσιακής Τοξοβολίας με λειτουργία αιώνων.   

     Ο "Ναός του Κομφουκίου" [台南孔廟] στη Taiwan [Κίνα], αποτελεί το κορυφαίο σύμβολο του Κινεζικού Κομφουκιανού Πολιτισμού και είναι ο μεγαλύτερος Κομφουκιανός Ναός-πρότυπο για πολλούς άλλους που χτίστηκαν σε πολλές επαρχίες της Κίνας κατά τις περιόδους των δυναστειών Ming και Ching.

      Στη σημερινή μορφή του ολοκληρώθηκε το 1666, όταν ανατέθηκε η κατασκευή του στον Cheng Ching  [鄭經] γιο του Koxinga  [鄭成功]  από τον τότε Αρχηγό του Επιτελείου Chen Yung-hua   [陳永華]. Έτσι χτίστηκε ο εν λόγω Ναός, αποτελώντας την πρώτη Ακαδημία της  Taiwan.

     To 1684, όταν η Taiwan προσαρτήθηκε στην επικράτεια της Δυναστείας Qing, ο πρώτος τοπικός διοικητής της Taiwan, Chou Chang [周昌] κατέβαλε πολλές προσπάθειες ανακαινίσεως με αποτέλεσμα το κτίσμα Dachend, μία από τις εγκαταστάσεις του Ναού, να στεγάσει την τοπική Ακαδημία της Taiwan. Έκτοτε, ο Ναός ανανεώθηκε κι επεκτάθηκε πολλές φορές.

     Μετά το 1895, όταν η Ιαπωνία κυριάρχησε στην Taiwan, ο Ναός ξανα-χρησιμοποιήθηκε ως δημόσιο σχολείο αλλά και στρατιωτική εγκατάσταση, υφιστάμενος ριζικές κτηριακές μεταβολές.

     Το 1917 γίνεται μια μεγάλη ανακαίνιση κατά την οποία κατεδαφίστηκαν αρκετά μέρη, με αποτέλεσμα ο Ναός να καταλήξει στην σημερινή, τελική, μορφή του.

     Oι φωτογραφίες προέρχονται από τον Παραδοσιακό Τοξότη κ. Yu-te Odin Lin,  δημοσιευόμενες κατόπιν αδείας του, κάτι για το οποίο θερμά τον ευχαριστούμε! Τον κ. Yu-te Odin Lin είχαμε την Τιμή και την χαρά να συναντήσουμε σε αρκετές μεγάλες διοργανώσεις του εξωτερικού και είναι ο ίδιος εκπαιδευτής Παραδοσιακής Τοξοβολίας στον "Ναό του Κομφουκίου".

ΣΥΓΚΡΙΝΟΝΤΑΣ:

     To είδος. Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" αποτελούν εφιπποτοξοτική Ομάδα, συνεπώς, εξασκούν ένα συγκεκριμένο είδος Παραδοσιακής Τοξοβολίας, εφαρμοζόμενο εφίππως. Τοξεύουμε επί βραχέων ή μέσων βεληνεκών, εν κινήσει (καλπασμώ), υπό συνθήκες ασταθούς ισορροπίας και σε σχέση "βολών έναντι χρόνου". Ο "Ναός του Κομφουκίου" προάγει την στατική Παραδοσιακή Τοξοβολία που εφαρμόζεται στο έδαφος, με τοξεύσεις υπό κατάσταση ευσταθούς ισορροπίας εν ακινησία και χωρίς την πίεση της σχέσεως "βολές έναντι χρόνου" επί μακρών βεληνεκών. Έτσι, γίνεται αντιληπτός ο διαφορετικός στοχαστικός τρόπος των δύο περιπτώσεων στον οποίο πρώτο (Έφιππη Τοξοβολία) δεν παρέχεται στον Τοξότη δυνατότητα "επαφών" (ως εκ των κραδασμών της καλπαστικής κινήσεως και της όλης ασταθείας) ενώ στον δεύτερο (Στατική Τοξοβολία) παρέχεται η δυνατότητα "επαφών". 

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

"ΝΑΟΣ ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΥ"

      

     Ο χώρος. Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" τοξεύουν εφίππως, άρα, αναγκαστικώς, λειτουργούν στο ύπαιθρο υπό φυσικές περιβαλλοντικές συνθήκες! Ο "Ναός του Κομφουκίου", κατά λογική επιλογή, εκπαιδεύει τους μαθητές του σε κλειστό χώρο προς επίτευξη καλύτερης αυτοσυγκεντρώσεως, απαραίτητο στοιχείο βέλτιστης Τοξοβολίας. Έτσι, για λόγους εξομοιώσεως, η εκπαίδευση στη Τοξοβολία των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" διεξάγεται σε υπαίθριους χώρους ενώ, η αντίστοιχη του "Ναού του Κομφουκίου", σε κλειστή αίθουσα.

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

"ΝΑΟΣ ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΥ"

     Η εμπειρία. Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" ιδρύθηκε στις 26 Μαίου 2008, ημερομηνία που σηματοδοτεί και την αφετηρία της συντεταγμένης, πλέον, λειτουργίας των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ". Δηλαδή, η νεώτερη Παραδοσιακή Τοξοβολία στην Ελλάδα, την οποία αναβιώσαμε μετά από "νάρκη" αιώνων, μετρά μία ζωή μόλις ...4 ετών και λίγων μηνών! Αντιθέτως, ο "Ναός του Κομφουκίου" μετρά ζωή ...αιώνων, με την όποια, τεραστίων μεγεθών, εμπειρία αυτό σημαίνει. Και ως αρχάριοι και ως αυτογνώστες, υποκλινόμαστε προ του "Ναού του Κομφουκίου" και της εμπειρίας εκ των αιώνων της λειτουργίας του ως "τεμένους" της Παραδοσιακής Τοξοβολίας! Παραλλήλως, δεν διστάζουμε να υιοθετούμε μόνον κορυφαία πρότυπα και να ακολουθούμε κανόνες προερχόμενους από την σοφία τους, ακόμη και βελτιώνοντάς τους, όπου τούτο είναι δυνατόν. Δεν ξεχνάμε εκείνο που μας έλεγε συχνά ο Δάσκαλός μας Kassai Lajos: "Ακολουθούμε πάντα το παράδειγμα των Προγόνων μας αλλά και δε διστάζουμε ακόμη και να το βελτιώσουμε όπου κριθεί αναγκαίο"! 

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

"ΝΑΟΣ ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΥ"

     Το περιεχόμενο. Η εκπαίδευση σε μία Τοξοβολία προοριζόμενη για έφιππη εφαρμογή προϋποθέτει ασκήσεις με έμφαση στην κίνηση και στην ταχύτητα. Έτσι, η εκπαίδευση των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" περιλαμβάνει ανάλογες ασκήσεις οι οποίες διαμορφώνουν ασταθείς καταστάσεις ισορροπίας με απαιτήσεις ταχύτητος, προσομοιώνοντας τις συνθήκες που διαμορφώνονται κατά τον καλπασμό ενός Ίππου, πάντοτε σε βραχέα ή μέσα βεληνεκή. Αντιθέτως, το περιεχόμενο της διδασκαλίας του "Ναού του Κομφουκίου" περιλαμβάνει ασκήσεις στατικές, χωρίς "πίεση" χρόνου προοριζόμενες να αναδείξουν Τοξότες ικανούς να τοξεύσουν σε μακρά βεληνεκή.

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

"ΝΑΟΣ ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΥ"

     Το πλαίσιο. Η Παραδοσιακή Τοξοβολία είναι μία Πολεμική Τέχνη και όχι ένα απλό Άθλημα, ή (πολύ περισσότερο...) ένα "παιγνίδι", ένα, ούτως αποκαλούμενο, ..."game"! Συνεπώς, η εκπαίδευσή της προϋποθέτει την αυτοπειθαρχία και την αυτοσυγκέντρωση, προϋποθέσεις οι οποίες μπορούν να επιτευχθούν σε ένα περιβάλλον οργανωμένο, καθαρό κι ευγενικό όπου τίποτε το περιττό δεν παρεισφρύει. Τόσο οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" όσο και ο "Ναός του Κομφουκίου" επιτυγχάνουν εξίσου τις προαναφεθείσες προϋποθέσεις που άγουν στην αυτοπειθαρχία και αυτοσυγκέντρωση, ασχέτως εάν οι πρώτοι δραστηριοποιούνται σε υπαίθριους χώρους ενώ ο δεύτερος εκπαιδεύει τους μαθητές του σε κλειστή αίθουσα.

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

"ΝΑΟΣ ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΥ"

     Οι αποστάσεις. Αποτελεί κοινό κανόνα στην διδασκαλία της Τοξοβολίας η τόξευση επί μικρών αποστάσεων κατά την αρχική φάση του εκπαιδευομένου και μέχρι αυτός να εδραιώσει καλή τεχνική αλλά και υπερβεί το ενδεχόμενο του πανικού στόχου, κάτι που διαφέρει από εκπαιδευόμενο σε εκπαιδευόμενο. Αυτό τον κανόνα τον τηρούν και οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" και ο "Ναός του Κομφουκίου" και δεν υπάρχει σοβαρή Σχολή Τοξοβολίας στον Κόσμο η οποία να "βιάζεται" να αυξήσει τις αποστάσεις διακυβεύοντας έναν μέλλοντα Τοξότη!

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

"ΝΑΟΣ ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΥ"

     Οι στόχοι. Τα "πρόσωπα" όπως αποκαλούνται στην Τοξοβολία, είναι φυσικό και απαραίτητο να προσομοιώνουν και τις εκάστοτε ειδικές της ανάγκες. Η Έφιππη Τοξοβολία, εξασκούμενη σε ένα πολυμορφικό φυσικό περιβάλλον, πέραν της αναπόδραστης "επιταγής" βαθμολογήσεως του Τοξότη, απαιτεί και την εκπαίδευσή του στην προσβολή ποικιλόμορφων στόχων επί διαφόρων επιπέδων τοποθετήσεως, κάτι που εφαρμόζουμε στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ". Αντιθέτως, ο "Ναός του Κομφουκίου" καθιερώνει τα κλασικά "πρόσωπα"  υπό "ακαδημική" διευθέτηση καθετότητος και ύψους προς τον Τοξότη.

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

"ΝΑΟΣ ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΥ"

     Τα μέσα. Η Παραδοσιακή Τοξοβολία προϋποθέτει και παραδοσιακά Τόξα κάτι που και οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" και ο "Ναός του Κομφουκίου" τηρούν απαρεγκλίτως! Ως προς τα αναλώσιμα, στην περίπτωση της εξασκήσεως της Έφιππης Τοξοβολίας  απαιτούνται βέλη κατά πολύ ισχυρότερα από εκείνα της Στατικής Τοξοβολίας (κλειστού χώρου), ικανά να αντέχουν προσκρούσεις σε σκληρές επιφάνειες (πέτρες, ξύλα κλπ) αλλά και να αντέχουν αντίξοες καιρικές συνθήκες (βροχή, έντονη ηλιοφάνεια κλπ). Έτσι, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" χρησιμοποιούν κυρίως βέλη αλουμινίου ή και ανθρακονηματικά (και δευτερευόντως, για λόγους αναστατικής πιστότητος, ξύλινα) ενώ στον "Ναό του Κομφουκίου" τα βέλη είναι ξύλινα.

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

"ΝΑΟΣ ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΥ"

     Η κατηγοριοποίηση. Στη Γραμμή Βολής παρατάσσονται εκπαιδευόμενοι και των δύο φύλων, όλων των ηλικιών, ταυτοχρόνως! Αυτό συμβαίνει και στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" και στο "Ναό του Κομφουκίου" και είναι φυσικό: σε μία Πολεμική Τέχνη μετέχουν πολεμιστές και οι  πολεμιστές δεν διακρίνονται ούτε κατά το φύλο, ούτε κατά την ηλικία αλλά μόνον κατά την μαχητικότητα!

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

"ΝΑΟΣ ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΥ"

     Οι σχέσεις. Τόσο η Ελλάδα όσο και η Κίνα είναι χώρες σοφίας! Οι Λαοί τους, παρά την γεωγραφική απόσταση, συνδέονται με κοινές Αξίες και υψηλή ποιότητα κοινωνικής αγωγής. Έτσι, δεν θα ήταν δυνατόν αυτή η υψηλή ποιότητα  κοινωνικής αγωγής να μην αποτελεί και το πλαίσιο των σχέσεων των Συνασκουμένων μιας Πολεμικής Τέχνης όπως της Παραδοσιακής Τοξοβολίας. Πίσω από την οργάνωση των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" βρίσκεται η σκέψη και οι Αξίες ενός κορυφαίου Έλληνος σοφού, του Πλάτωνος, ενώ, πίσω από τον "Ναό του Κομφουκίου" βρίσκεται η σκέψη και οι Αξίες ενός Κινέζου Σοφού, του Κομφουκίου. Συνεπώς, οι σχέσεις μεταξύ των Συνασκουμένων και των δύο Κέντρων είναι της ποιότητος που αναλογεί στο ύψος της σκέψεως και των Αξιών δύο κορυφαίων σοφών του Κόσμου!

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

"ΝΑΟΣ ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΥ"

     Η προθέρμανση. Και οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" και ο "Ναός του Κομφουκίου" επιμένουν στην προθέρμανση των εκπαιδευομένων, φυσικά, με το προθερμαντικό περιεχόμενο το οποίο απαιτείται, αντιστοίχως, για το κάθε είδος Τοξοβολίας που εξασκούν. Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" διατηρούν το γενικό προθερμαντικό "περίγραμμα" που εφαρμόζεται στον Οργανισμό "KASSAI" απ΄ όπου έχουν και την οργανωτική "καταγωγή" τους. Ο "Ναός του Κομφουκίου" ακολουθεί την κανονική προθέρμανση της Στατικής Τοξοβολίας.

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

"ΝΑΟΣ ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΥ"

     Η στάση. Η πλαγία στάση θεωρείται το θεμέλιο της διδασκαλίας της Παραδοσιακής Τοξοβολίας διότι παρέχει αμέσως στον εκπαιδευόμενο την κιναισθησία της ευθείας των χειρών κατ' ευθυγράμμιση των ώμων με αποτέλεσμα να τυποποιείται, συν τω χρόνω, η στοχαστική ευθεία. Τόσο οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" όσο και ο "Ναός του Κομφουκίου" επιμένουν, αρχικά, στη συγκεκριμένη βασική στάση αλλά οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" προχωρούν και σε πολύ περισσότερες με το επιπρόσθετο στοιχείο της κινητικότητος, ως εκ των εφίππων τοξευτικών αναγκών τους.

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

"ΝΑΟΣ ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΥ"

     Το άνοιγμα. Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ", ως εκ των τοξευτικών παραδόσεών μας και της ...γεωγραφικής περιοχής, ανοίγουμε την χορδή με την χρήση των τριών δακτύλων (δείκτη, μέσου, παράμεσου), κατά τον λεγόμενο "Μεσογειακό τρόπο". Στο "Ναό του Κομφουκίου", αντιθέτως από ό,τι θα περίμενε κανείς, δεν εφαρμόζεται δακτυλίδι που είναι και ο καθιερωμένος ανατολικός (Ασιατικός) τρόπος ανοίγματος αλλά η χορδή ανοίγεται, επίσης, με την χρήση τριών δακτύλων. 

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

"ΝΑΟΣ ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΥ"

     Αρχειοθέτηση.  Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" τηρεί αυστηρά σε ηλεκτρονική μορφή το περιεχόμενο κάθε μαθήματος που γίνεται στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" για λόγους υπευθυνότητος αλλά και στατιστικής αναλύσεως του έργου της, προκειμένου να είναι δυνατός ο σχεδιασμός της βελτιώσεώς του. Όλα τα μαθήματα Τοξοβολίας αλλά και Ιππικής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", από τη στιγμή της ενάρξεως της λειτουργίας τους, είναι αρχειοθετημένα σε ημερομηνιακούς ηλεκτρονικούς φακέλλους και τα συμμετέχοντα Μέλη μπορούν να παραλαμβάνουν το υλικό που τους αφορά ώστε να το μελετούν και να βελτιώνονται. Παραλλήλως, στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" τηρείται και χειρόγραφο Ημερολόγιο Εκπαιδεύσεως με πλήρη στοιχεία των διεξαχθέντων μαθημάτων ώστε, σε περίπτωση βλάβης του ηλεκτρονικού Αρχείου να παραμένει το υλικό του εκπαιδευτικού έργου των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" στην διάθεση του οιουδήποτε νομίμως ενδιαφερομένου. Κάτι ανάλογο δεν είναι γνωστό να ισχύει οπουδήποτε αλλού στον Κόσμο. 

     Δεν υπάρχει τίποτε πιο βαρύ αλλά και τίποτε πιο ωραίο από το να υπηρετείς σωστά τις Αξίες σου! Να λειτουργείς μέσα στο πλαίσιο της συνεπείας, της ακριβείας και της φυσικής σοφίας κάτι που ο "Ναός του Κομφουκίου" το επιτυγχάνει, συνεχώς, επί αιώνες και οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" το προσπαθούν, μόλις, τα τελευταία τέσσερα (...και κάτι...) χρόνια! Και οι Εφιπποτοξότες "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" δεν παραλείπουμε να στείλουμε τον σεβασμό και την εκτίμησή μας στους Αδελφούς Παραδοσιακούς Τοξότες του "Ναού του Κομφουκίου" εκεί στη μακρυνή χώρα της σοφίας, στη Κίνα ευχόμενοι να απολαμβάνουν αιώνια ευθυβολία! 

 Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ ΠΡΟΟΔΕΥΕΙ!
ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΥΠΟ ΤΟ ΤΡΙΝΙΝΤΑΤ-ΤΟΜΠΑΚΟ και ΜΠΟΤΣΟΥΑΝΑ!

     Τόσο στην Αθήνα όσο και στην επαρχία, παρά την αυγουστιάτικη ...ραστώνη, η Ελληνική Έφιππη Τοξοβολία παραμένει ολοζώντανη  και σε συνεχή ανάπτυξη από τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ"!

     Μπορεί οι τρισάθλιοι δωσίλογοι "Παράγοντες" του ελλαδικού α(θ)λητισμού, με επικεφαλής τον Σπύρο Καπράλο (σκάνδαλο παρα-εμπορίας εισιτηρίων) και Ισίδωρο Κούβελο (υπόδικο για οικονομικό έγκλημα που ...παρήλασε άνευ αθλητών του αθλήματος που εκπροσωπεί!) εξευτέλισαν την Ελλάδα στη μασκαράτα του Λονδίνου φέρνοντάς την στην ...75η θέση, κάτω από το ...Τρινιντάτ-Τομπάκο και ...Μποτσουάνα (!), όμως, η Ελληνική Έφιππη Τοξοβολία αναπτύσσεται συνεχώς, με καθημερινές Προπονήσεις, από τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" όπου κι αν βρίσκονται!

     Όπως είναι γνωστό, σε πολλές περιοχές της Ελλάδος ασκούνται συστηματικά Μέλη της Ομάδος μας και το διαδίκυο μας επιτρέπει επικοινωνία και, από κοινού,  παρακολούθηση των προόδων ενός εκάστου. Από την Κέρκυρα, αρχάριος Συνασκούμενος φαίακας μας στέλνει, φωτογραφικά, τις επιδόσεις του κατά το τελευταίο Σαββατοκύριακο από την απόσταση των 20 μέτρων. Απολαύστε τις, μαζύ μας:

     Στον "ΙΠΠΙΚΟ ΟΜΙΛΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ", στη Μακύνεια Ναυπάκτου, ομάδα αρχαρίων "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" εκπαιδεύθηκε στην ακροβατική καλπαστική εφίππευση (Jigitovka) από τον συνιδρυτή της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" Παντελή Αναστασόπουλο. Η εκπαίδευση ήταν ολοήμερη κι ενθουσίασε όσους μαθητές έλαβαν μέρος!

     Στην Αθήνα, οι καθιερωμένες, τακτικές, Προπονήσεις Τοξοβολίας μας έδωσαν τη χαρά ακόμη δύο νέων Μελών στην Ομάδα μας, της Αλίκης και του Ιωάννη, τους οποίους καλωσορίζουμε. Περιβαλλοντικές και καιρικές συνθήκες μας υπαγόρευσαν ευχάριστες κι ...ευρηματικές τροποποιήσεις του προπονητικού προγράμματός μας με αποτέλεσμα οι δύο Προπονήσεις μας να αποκτήσουν έναν ακόμη πιο ευχάριστο χαρακτήρα σε ακόμη πιο επικλινές έδαφος με ακόμη πιο δυναμική διάθεση!

     Είναι γεγονός, ο,τιδήποτε επιχειρείται στην Ελλάδα με ιδιωτική πρωτοβουλία χωρίς καμία "κρατική παρεμβολή", επιτυγχάνει! Ολοένα και περισσότεροι Συνέλληνες αναφωνούν "ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ!" Και η τραγική, για την Ελλάδα, κατάταξη στην 75η θέση της αχαρακτήριστης διοργανώσεως του Λονδίνου, με την εκ του "αποτελέσματος" επιβεβαίωση των ομαδικών παραπόνων εγκαταλείψεως από τους αθλητές μας, επιβεβαιώνει ότι ο μόνος Αθλητισμός που μπορεί να αναπτυχθεί σε ένα παρακμιακό "κράτος" είναι εκείνος που συντηρείται από την ιδιωτική πρωτοβουλία και μόνον! 

     Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" δικαιώνεται για μία ακόμη φορά για την αρχική επιλογή της να σταθεί περιφρονητικά μακρυά από τα "επίσημα" α(θ)λητικά "κυκλώματα"  και να υπηρετήσει την Έφιππη Τοξοβολία, μία τόσο σύνθετη και δύσκολη Πολεμική Τέχνη, με ίδιες δυνάμεις!

      Κι απ΄ ό,τι φαίνεται οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" τα καταφέρνουν θαυμάσια!

     Και δε θα "μιζεριάσουμε" καθόλου με πικρές συγκρίσεις! Ξέρουμε πολύ καλά ότι η Ελλάδα, με την τεράστια αθλητική Παράδοση πάμπολλων αιώνων, με μια απέραντη θάλασσα γύρω της και με 10.000.000 κατοίκους βρέθηκε στην ...75η θέση του "Λονδίνου 2012", ενώ η Ουγγαρία, μια χώρα που υφίσταται μόλις από τον 10ο αιώνα μ.χ.χ., χωρίς θάλασσα και με 9.000.000 κατοίκους βρέθηκε στην ...9η θέση της παγκόσμιας αθλητικής κατατάξεως!!

GRATULALOK MAGYAROK!

     Βεβαίως, οι Ούγγροι έμαθαν να "ξεπαστρεύουν" το πολιτικό βούρκο τους σε αντίθεση με τους σημερινούς γραικύλους... Όταν το μάθουν και οι γραικύλοι, οι Έλληνες θα ξανακαταφέρουμε να δούμε την Ελλάδα πάνω από το Τρινιντάτ-Τομπάκο και τη Μποτσουάνα ΥΠΟ τις οποίες η Πατρίδα μας ευτελίζεται σήμερα...από Καπράλους και Κούβελους!

ΣΗΜΕΡΑ ΧΑΣΑΜΕ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ...

     Η Ομάδα μας λειτουργεί στο πέμπτο έτος χωρίς ΚΑΝΕΝΑ ατύχημα! Σήμερα χάσαμε μια μεγάλη ευκαιρία να αποκτήσουμε το ...πρώτο ατύχημα στις στατιστικές μας!

     Ας πάρουμε τα πράγματα, όμως, από την αρχή...

     Ο Α' Υπαρχηγός της Ομάδος μας, ο Αρπάλυκος, ξεκίνησε τη σημερινή του ημερίδα στο Ιππευτήριο γύρω στις εξίμιση, αναλαμβάνοντας (εκτός Ομάδος και με δική του πρωτοβουλία) ένα πολύ δυνατό αλλά και ατίθασο άτι να το ...ημερέψει! Μετά από μία πανηγυρική προσπάθεια κατάφερε να το βάλει στο Ιππευτήριο και άρχισε να του εφαρμόζει μια κατευναστική αγωγή, όταν το άτι τον κλώτσησε δυνατά στο γόνατο και το δεξί σκέλος της περισκελίδας του πότισε με αίμα...

     Ο Αρπάλυκος δεν διέκοψε καθόλου την προσπάθειά του και σε λιγότερο από είκοσι λεπτά το δυνατό και ακατάβλητο άτι είχε μετατραπεί σε ένα χαριτωμένο ...οικόσιτο που υπάκουε στις εντολές συραγωγήσεως του Αρπάλυκου. Όμως, το αίμα στη περισκελίδα είχε ξεχαστεί τελείως, μάλιστα, είχε καλυφθεί από τη σκόνη του Ιππευτηρίου και ο Αρπάλυκος επέστρεψε στη φάτνη του τον ήρεμο, πια, τετράποδο φίλο του!

     Ο Αρπάλυκος ξαναγύρισε στο Ιππευτήριο και ανέλαβε έναν αρχάριο μαθητή μας ο οποίος, στο δεύτερο μάθημά του, έπρεπε να διευθύνει τον Ίππο του με κλειστά μάτια. Αφού ο μαθητής έδεσε τα μάτια του με ένα μαντήλι ο Αρπάλυκος έτρεχε μπροστά και με τη σφυρίχτρα του έδινε το στίγμα διυθύνσεως στον έφιππο μαθητή. Αυτό το υπέροχο παιγνίδι κράτησε άλλη μιάμιση ώρα. Ο αιμάτινος λεκές στη περισκελίδα του Αρπάλυκου ούτε καν που φαίνονταν και τα τρεχαλητά του Αρπάλυκου ούτε που μας θύμιζαν κάτι από την κλωτσιά που είχε προηγηθεί πριν δύο ώρες!

     Όμως, ο Αρπάλυκος ούτε σε αυτό το σημείο φάνηκε να έχει χορτάσει αυτό που λέμε "σκόνη στο Ιππευτήριο"! Αυτή τη φορά ίππευσε ο ίδιος σε, εναλλάξ, καλπασμούς με προσομοιώσεις Έφιππης Τοξοβολίας και, όπως πάντα, ήταν εξαιρετικός!  Όμως, ούτε αυτό φάνηκε ικανοποιητικό για τον Αρπάλυκο όπως δεν φαίνονταν καθόλου πια και ο αιμάτινος λεκές...

     Κατόπιν παρακλήσεως μιας αγαπημένης κυρίας, ιδιοκτήτριας ενός νεαρού καταπληκτικού Ίππου ο Αρπάλυκος προθυμοποιήθηκε να ιππεύσει αυτό το τετράποδο, όπως πάντα, άνευ σαγής και ηνιών, οπότε, ξανά στη ράχη ο Αρπάλυκος, ξανά καλπασμούς, ξανά προσομοιώσεις πάνω σε έναν Ίππο ο οποίος κάλπαζε ασυγκράτητος και, φυσικά, "αχαλίνωτος"! Και ο λεκές...

     Μετά από τρεις και κάτι ώρες, γύρω στις δέκα αυτού του καλοκαιρινού βραδιού αφήσαμε τους Ίππους να αναπαυθούν και καθίσαμε όλοι μαζύ να αστειευθούμε, όταν ένας σοφός νέος μαθητής μας, φυσικοθεραπευτής στο επάγγελμα, από επαγγελματικό ενδιαφέρον ζήτησε από τον Αρπάλυκο να ρίξει μια ματιά στο σημείο που κλωτσήθηκε από το ατίθασο άτι και τότε φάνηκε ξαφνικά όχι απλώς ένα τραύμα χαίνον αλλά το ...κόκκαλο του ποδιού του Αρπάλυκου!

     Ναι, επί τόσες ώρες ο Αρπαλυκος εκπαίδευε Ίππο και μαθητή, ενώ κάλπασε και με δύο διαφορετικά πλάσματα χωρίς να δείξει ΚΑΜΙΑ ενόχληση από ένα τόσο σοβαρό τραυματισμό σε ένα τόσο κρίσιμο για την κινητικότητα σημείο...

     Άρον-άρον βρεθήκαμε σε διανυκτευρεύον Νοσοκομείο απ΄ όπου αργά, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, φύγαμε με τον Αρπάλυκο να φέρει πέντε ράμματα!!

     Περιστατικό εκτός μαθημάτων και προγράμματος της Ομάδος μας το οποίο, πάντως, επιβεβαιώνει ότι ο μεν Αρπάλυκος δικαίως αναγνωρίζεται ως Α' Υπαρχηγός της Ομάδος, η δε Ομάδα δικαίως αναγνωρίζεται ως Ομάδα Πολεμιστών!

     Εύγε Αρπάλυκε κι ας χάσαμε την ...ευκαιρία! 

     Περισσότερο κι απ΄τις διεθνείς διακρίσεις και τα βραβεία που έχει κατακτήσει μέχρι σήμερα η Ομάδα μας, οι συμπεριφορές των Μελών της, όπως εν προκειμένω του Αρπάλυκου, είναι ό,τι πιο τιμητικό για τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ"!

ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ, ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΕΝ, ΝΕΟΛΙΘΙΚΟ ΤΟΞΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

     Ερευνητές του Τμήματος Αρχαιολογίας του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης [Universitat Autònoma de Barcelona, U.A.B.] και του Ανωτέρου Συμβουλίου Επιστημονικών Ερευνών [Consejo Superior de Investigaciones Científicas, C.S.I.C. ] του Υπουργείου Οικονομίας και Ανταγωνισμού της Ισπανίας, απεκάλυψαν το αρχαιότερο νεολιθικό τόξο της Ευρώπης κατά την διάρκεια ανασκαφών στην περιοχή της λίμνης Banyoles και συγκεκριμένα στον οικισμό La Draga, στην Καταλωνία της Βόρειας Ισπανίας.

     Αναφερόμενοι στη Νεολιθική Περίοδο θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτή ακολουθεί την Παλαιολιθική και την Μεσολιθική Περίοδο και είναι τμήμα της Ολόκαινου Εποχής. Αρχίζει περίπου το 10.000 π.χ.χ. στη Δ. Ασία και το 5.500 π.χ.χ. στην κεντρική Ευρώπη, ενώ οι πρωιμότεροι οικισμοί στην Ελλάδα χρονολογούνται λίγο πριν από το 6.500 π.χ.χ. Κατ΄ αυτή την ιστορική εποχή καθιερώνεται η μονιμότητα της εγκαταστάσεως των κοινωνιών, μεταβάλλεται η σχέση ανθρώπου και φύσεως με την ενασχόληση της εξημερώσεως των ζώων και της καλλιεργείας φυτών και αναπτύσσεται η χρήση της κεραμικής μετά την Ακεραμική Νεολιθική Περίοδο. Εξακολουθεί κατ΄ αυτή την εποχή η χρήση των απολεπισμένων λίθινων εργαλείων, και διευρύνεται η χρήση των τριπτών ή λειασμένων λίθινων εργαλείων, τα οποία εμφανίζονται κατά τη Μεσολιθική Περίοδο.

Σύγχρονη αναπαράσταση του νεολιθικού οικισμού La Draga της Καταλωνίας

     Η αρχαιολογική έρευνα η οποία διεξάγεται στον Νεολιθικό οικισμό La Draga ο οποίος βρίσκεται στα παρόχθια της λίμνης Banyoles απεκάλυψε ένα εύρημα μοναδικό για την δυτική Μεσόγειο αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη. Το συγκεκριμένο εύρημα, το τόξο αυτό, δείχνει από τις λεπτομέρειές του να χρονολογείται από το 5400-5200 π.χ.χ., δηλαδή, από την πρώιμη περίοδο ιδρύσεως του συγκεκριμένου οικισμού και, μάλιστα, ακέραιο με αποτέλεσμα να είναι και το θεωρούμενο ως το αρχαιότερο Νεολιθικό τόξο που βρέθηκε, ποτέ, στην Ευρώπη. Οι περιβαλλοντικές συνθήκες που επικρατούν στη περιοχή του νεολιθικού οικισμού La Draga ο οποίος είναι ο μόνος της παλαιότητος αυτής στην Ευρώπη, «ερμηνεύουν» και τους λόγους της καλής συντηρήσεως ενός ευρήματος με ύπαρξη πλέον των 5000 χρόνων.  Η φρεατιαία διαστρωμάτωση που περιβάλλει την λίμνη Banyoles και μέσα στην οποία απεκαλύφθη ο νεολιθικός οικισμός La Draga διεμόρφωσε αναεροβικές συνθήκες μέσα στις οποίες κατάφεραν να συντηρηθούν άριστα τα οργανικά υλικά.

Ήμερο έλατο (Τaxus Baccata).

     Το τόξο το οποίο απεκαλύφθη είναι πλήρες, μεγέθους 108 εκμ., κατασκευασμένο από ξύλο τάξου (ήμερου ελάτου, Taxus Βaccata), υλικό κοινό για τα νεολιθικά τόξα της Ευρώπης, μονόκυρτης διατομής, έρχεται δε να «ακεραιώσει» τα θραύσματα δύο άλλων τόξων που απεκαλύφθησαν το 2002 και 2005. Τα θραύσματα των δύο τελευταίων τόξων που απεκαλύφθησαν παλαιότερα, δυστυχώς, ως εκ της καταστάσεώς τους, δεν επιτρέπουν την εξαγωγή θετικών συμπερασμάτων τόσο για τον προορισμό (χρήση) τους, όσο και για την οργάνωση της κοινωνίας στα όρια της οποίας απεκαλύφθησαν. Όμως, το κενό αυτό έρχεται να αποκαταστήσει το νέο εύρημα του οποίου η πληρότητα ασφαλώς θα συντελέσει στην εξαγωγή σημαντικών πορισμάτων για την κοινωνική οργάνωση των πρώτων καλλιεργητικών κοινωνιών οι οποίες ανεπτύχθησαν στην Ιβηρική χερσόνησο.

     Υπολείμματα τόξων χρονολογούμενα από τον 9^ο και 8^ο αι. π.χ.χ., βρέθηκαν στην βόρεια Ευρώπη (Δανία, Ρωσία) και αποδίδονται σε νομάδες κυνηγούς αλλά τα υπολείμματα αυτά εντάσσονται στην Παλαιολιθική και όχι στη Νεολιθική Περίοδο. Η πλειονότητα των νεολιθικών τόξων που βρέθηκαν στην Ευρώπη εντοπίζονται στην κεντρική και βόρεια περιοχή της. Μερικά θραύσματα αυτών των νεολιθικών τόξων της κεντρικής Ευρώπης χρονολογούνται από το τέλος της 6^ης  μ.χ.χ. χιλιετίας, μεταξύ του 5200-5000 μ.χ.χ. νεώτερα των τριών τόξων που βρέθηκαν στην La Draga, ώστε οι Αρχαιολόγοι να μπορούν να τα χαρακτηρίσουν ως τα αρχαιότερα νεολιθικά που απεκαλύφθησαν ποτέ.

     Η όλη αρχαιολογική ανασκαφή και έρευνα που διεξάγεται στη La Draga χρηματοδοτείται από το Τμήμα Πολιτισμού της τοπικής Κυβερνήσεως της Καταλωνίας καθώς και από το Ισπανικό Υπουργείο Οικονομίας και Ανταγωνισμού υπό την διεύθυνση και τον συντονισμό του Αρχαιολογικού Μουσείου της Banyoles με την συμμετοχή του Τμήματος Προϊστορίας, Αρχαιολογίας και Ανθρωπολογίας του Καταλανικού Institute Milà i Fontanals, του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Καταλωνίας και του Κέντρου Υποβρύχιας Αρχαιολογίας της Καταλωνίας. Στις ανασκαφές συμμετέχουν και πολλοί φοιτητές από διάφορα πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ισπανίας αλλά και της υπόλοιπης Ευρώπης!

     Σε λυπηρή σύγκριση με όλα τα παραπάνω, είναι τραγικό για την σημερινή Ελλάδα, μία χώρα με, κατ΄εξοχήν, αρχαιολογική σημασία να αδρανεί επί δεκαετίες στον αρχαιολογικό τομέα, να στερείται σε τραγικό βαθμό επιδείξεως αρχαιολογικού ανασκαπτικού και ερευνητικού έργου και  οι πολυπληθέστατοι Αρχαιολόγοι της να αποζητούν «συσσίτιο» σε ελεήμονες θέσεις του Δημοσίου προς ολίγωρη και ακόπιαστη επιβίωση! Και είναι περισσότερη ντροπή για την δημοκρατική Ελλάδα να επικαλείται ένα "απατεωνίστικο" και ψευδεπίγραφο «Υπουργείο Πολιτισμού» το οποίο δεν έχει να επιδείξει ούτε καν το αυτονόητο έργο, με παρασιτικούς υπαλλήλους διατρεφόμενους "δημοσία δαπάνη", μηδέποτε παραγαγόντες, στοιχειώδες έστω, έργο!

______________

Bασική βιβλιογραφία :

"ΑΥΤΟ" ΠΟΥ "ΕΙΝΑΙ" ΧΩΡΙΣ ΝΑ "ΕΙΝΑΙ"...

     Για την Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ", γι αυτήν που ήδη έχει τιμηθεί με διεθνή βραβεία, η πραγματική μάχη, όπως έχουμε ξαναπεί, δίδεται στα ...μετόπισθεν, ανάμεσα σε σκιερά σύδεντρα και στο ηλιοφωτισμένο Ιππευτήριο όπου όλοι μοχθούμε για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων μας και, κυρίως, των χαρακτήρων μας!

     Μπορεί οι Αποστολές μας στο εξωτερικό (αφού στο εσωτερικό είμαστε οι μόνοι που ασχολούμεθα με την Έφιππη Τοξοβολία) να αποσπούν βραβεία αλλά και την εκτίμηση του διεθνούς Κοινού, μπορεί κάποια από τα Μέλη μας να κερδίζουν Κύπελλα και Μετάλλια επιδόσεων, όμως, όλοι οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" γνωρίζουμε ότι το θεμέλιο των προσπαθειών μας δε βρίσκεται έξω αλλά μέσα στα Ελληνικά σύνορα, εκεί στους προπονητικούς μας χώρους όπου, σχεδόν καθημερινώς, οι Εφιπποτοξότες δίνουμε τη μάχη με τον εαυτό μας.

     Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι για μας το "ταξίδι" αρχίζει με την είσοδο στην Ομάδα μας κάθε νέου Μέλους  και προτιμούμε τον όρο "νέο Μέλος" και όχι "αρχάριος" μιας και όλοι θεωρούμε εαυτούς αρχαρίους! Έτσι, από την στιγμή της πρώτης μυήσεως του νέου Μέλους στο "μονοπάτι" της Τοξοβολίας και της Ιππικής αισθανόμεθα τη βαρειά ευθύνη της σωστής χειραγωγήσεως ενός πραγματικού Αδελφού που θέλει να χαρεί μαζύ μας κοινές χαρές κι εμπειρίες.

    Πάντοτε, εκείνος που αναλαμβάνει να μυήσει έναν νεοεισερχόμενο στην Τοξοβολία ή στην Ιππική αναγνωρίζει στο πρόσωπό του μυούμενου τον ίδιο τον εαυτό του, στο πρώτο του ξεκίνημα. Η ιερότητα του μυουμένου είναι δεδομένη όπως και η υπομονή του μυούντος ανεξάντλητη προκειμένου η μύηση να έχει θετική ροή και να καταλήγει σε μιαν ήρεμη πληρότητα. Έτσι, είναι πρωτόγνωρη και όχι απλώς για τα ελλαδικά δεδομένα, η σιγή και η ηρεμία τόσο των μυήσεων στην Έφιππη Τοξοβολία όπως γίνεται στην Ομάδα μας αλλά και η ηρεμία κατά την διεξαγωγή των Προπονήσεών μας  κατά τις οποίες ακούγονται μόνον φυσικοί ήχοι!

     Λειτουργούμε, πια, έπί πέντε συνεχή χρόνια, με δικές μας δυνάμεις,  με συνεχή πρόοδο, με διεθνή αναγνώριση και, κυρίως, με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων. Όμως, όλα αυτά δεν τα πετυχαίνουμε εμείς αλλά "αυτό", "αυτό" που υπάρχει χωρίς να υπάρχει, που είναι απτό αλλά και χωρίς υπόσταση, που "είναι" χωρίς να "είναι"... "Αυτό" που του είμαστε ευγνώμονες κι ας μη το γνωρίζουμε, "αυτό" που του απευθύνουμε τις ευχαριστίες μας κι ας μη μπορεί να τις ακούσει...

_________________________________________

ΥΓ: 9ης Αυγούστου 2012

     Μια πολυμελής Ομάδα όπως οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" είναι φυσικό να έχει τα Μέλη της διάσπαρτα όπου τα υποχρεώνουν ατομικές, οικογενειακές ή και επαγγελματικές ανάγκες. Οι σχέσεις μας, όμως, δεν επιτρέπουν ποτέ στις αποστάσεις που "παρεμβάλλονται" να χάνεται η μεταξύ μας επικοινωνία και να μπορεί κάθε Εφιπποτοξότης να κατανοεί την σκέψη του άλλου.

     Σήμερα λάβαμε ένα μήνυμα από τον Αθανάσιο, έναν Εφιπποτοξότη τον οποίο οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις τον κρατούν επί πολύ καιρό στην επαρχία, αλλά που η απουσία του όχι μόνον δεν τον "απεμάκρυνε" από την κοινή ομαδική μας "σκέψη" αλλά, ίσως, τον έφερε πιο ...κοντά μας, απ΄ό,τι φάνηκε από το λακωνικό αλλά μεστό μήνυμά του.

     Ο Αθανάσιος, λοιπόν, παρά τον φόρτο των υποχρεώσεών του, μας έστειλε ένα σύντομο αλλά περιεκτικό μήνυμα μέσα στο οποίο, με μία πρόταση, ανακαλύπτει, προσδιορίζει και συγκεκριμενοποιεί με το όνομά του αυτό το "αυτό" που "είναι" χωρίς να "είναι"...! Του ήταν αρκετό να διαβάσει το Ιστολόγιο της Ομάδος μας για να συλλάβει επακριβώς αυτό που σκοπίμως απεφύγαμε να κατονομάσουμε θεωρώντας το αυτονόητο, όπως και απεδείχθη, για έναν Εφιπποτοξότη!

     Η Έφιππη Τοξοβολία είναι τρόπος ζωής και όχι, απλώς, άθροισμα δεξιοτήτων! Και πάνω απ΄ όλα είναι τρόπος σκέψεως διότι τα όπλα σε χέρια μη σκεπτομένων είναι επικίνδυνα τόσο για τους ίδιους όσο και για τον Πολιτισμό.

      Αθανάσιε, να περνάς καλά και να ξέρεις ότι μας λείπεις!