Δευτέρα 11 Απριλίου 2011


ΗΜΑΣΤΑΝ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ !...














     ...Ή, μάλλον, ...σχεδόν όλοι! Αφού αν ήμασταν "όλοι" μάλλον θα χρειαζόμασταν και κάτι από ...πλατεία Συντάγματος!





     Η 3η γιορτή του "PATRIA" ξεκίνησε με ένα σοβαρό ...πρόβλημα: ο "εορτάζων" Οικοδεσπότης, Δημήτρης Παπαγεωργίου δεν κατάφερε να μπει ...μέσα στην αίθουσα που ασφυκτιούσε από κόσμο από πολύ νωρίς. Έτσι, αρκέστηκε να παρακολουθήσει τα εντός αιθούσης ...έξω από αυτήν, εκμεταλλευόμενος το φινιστρίνι της πόρτας! Δημήτρη, ας ...έμπαινες εγκαίρως!




     Μέσα στην αίθουσα η "γωνιά" της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" με τα εκθέματά της και το παγκόσμιο Τρόπαιο που κατέκτησαν οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" προσείλκυσε "στρατιά" επισκεπτών, καθ' όλη την διάρκεια της ημέρας!


    
     Η πρόσκληση για την παρουσίαση της Ομάδος μας σε τούτη την λαμπρή διοργάνωση, μαζύ με την παρουσίαση του Οπλιτικού Αγήματος των "ΚΟΡΥΒΑΝΤΩΝ" ήταν Τιμή για μας και ο Διηνέκης ανέλαβε την ταυτόχρονη παρουσίαση των δύο αδελφών μαχητικών Ομάδων και, όπως ήταν αναμενόμενο, τα κατάφερε θαυμάσια. Έτσι, ο Διηνέκης με την σεμνότητα που τον διακρίνει ανέθεσε σε τρεις Συνασκουμένους την παρουσίαση της Ομάδος κι εκείνοι με την σειρά τους διεκπεραίωσαν κατά τον καλύτερο τρόπο το έργο που τους ανετέθη.


Χαράλαμπος , Χαράλαμπος  και Αθανάσιος.


     Πρώτος ξεκίνησε την παρουσίαση ο Αθανάσιος που μίλησε για την Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", αναφέροντας τα εξής:





Η ΟΜΑΔΑ

     Στην Ελλάδα, η Έφιππη Τοξοβολία ως πολεμική τέχνη εισήχθη από τον πρώτο Έλληνα μαθητή του Kassai Lajos Αριστοτέλη Καλέντζη το 2005 και σήμερα την καλλιεργεί η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" δια της ομάδος "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

     Δεν θα ήταν καθόλου παράδοξο να ειπωθεί ότι αυτή η Ομάδα ιδρύθηκε πολύ πριν τα μέλη της γνωριστούν μεταξύ τους! Σε μία εποχή παραμερισμού των Αξιών, φαίνεται ότι αρκετοί επιμένουν σε αυτές έστω και μεμονωμένα, κάτι το ιδιαίτερα παρήγορο. Έτσι και τα μέλη αυτής της Ομάδος, πολύ πριν συναντηθούν μεταξύ τους, φάνηκε να έχουν κοινές αγωνίες για μία άσκηση των «ηθικών ανακλαστικών» τους, με αποτέλεσμα σε κάποια «στιγμή» να …συμπέσουν στο σταυροδρόμι της Έφιππης Τοξοβολίας.

     Καταλύτης αυτής της «συμπτώσεως» υπήρξε η παρουσία του Kassai Lajos στην Αθήνα με την ευκαιρία της εμφανίσεώς του στην τελετή ενάρξεως των 17ων Πανευρωπαϊκών Αγώνων Τοξοβολίας, στις Ολυμπιακές Ιππικές Εγκαταστάσεις του Μαρκοπούλου, τον Σεπτέμβριο του 2006. Ήδη ένα χρόνο πριν, κάποια από τα μέλη της Ομάδος αυτής ίππευαν στον ίδιον Ιππικό Όμιλο και τόξευαν με τα παραδοσιακά τους τόξα «KΑSSAI», αλλά η επίσκεψη του Kassai Lajos υπήρξε καθοριστική. Τότε, όλοι από κοινού, αποφάσισαν να συστηματικοποιήσουν τις προσπάθειές τους για την καθιέρωση αυτής της ευγενούς Πολεμικής Τέχνης στην χώρα μας.

     Το «σκεπτικό» της ομάδος μας είναι απλό και ουμανιστικό : επιδιώκουμε να μοιραστούμε μεταξύ μας, αλλά και με όποιον άλλον θα ήθελε, την χαρά της πνευματικής και σωματικής ισορροπίας που προσφέρει η Έφιππη Τοξοβολία σε κάθε Εφιπποτοξότη και παράλληλα να αναβιώσουμε μιάν αρχέγονη πολεμική τέχνη όχι για να πλήξουμε τον…
« απέναντι » αλλά την όποιαν ατελή πτυχή του ίδιου του εαυτού μας, επιχειρώντας μιαν αυτοβελτίωση μέσα από μία ολοκληρωμένη σωμασκία.

     Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας «EΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» είναι η μοναδική Ομάδα στο είδος της στην Ελλάδα, και τελεί υπό την αιγίδα της «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ» η οποία είναι μη κερδοσκοπικός Οργανισμός δωρεάν προσφοράς παιδείας Μαχητικών Τεχνών, λειτουργεί, δε, από τον Σεπτέμβριο του 2006

  • με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων και
  • με την κατάκτηση μιας παγκόσμιας διακρίσεως μεταξύ 31 Χωρών,
    στην Τοξευτική Επίδειξη του
    W.T.A.F. 2010 της Ν. Κορέας.
     Την Ομάδα μας χρηματοδοτεί ευγενώς ο μοναδικός Οργανισμός Ωμοφαγίας ο οποίος λειτουργεί στην Ελλάδα www.omofagia.gr

    Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ"  ακολουθεί τις ηθικές Αρχές της αντίστοιχης Ιαπωνικής Σχολής, της «OGASAWARA» η οποία υφίσταται από το 1187, διδάσκοντας αφιλοκερδώς Έφιππη Τοξοβολία  και επιδιώκοντας την απεμπλοκή της Πολεμικής Τέχνης μας και της διδασκαλίας της από κάθε κερδοσκοπική επιδίωξη, ώστε να διατηρεί το πνευματικό επίπεδο που είναι απαραίτητο για την αρμονική ανάπτυξή της.

     Εκτός του αφιλοκερδούς προσανατολισμού μας, έχουμε την αγαθή τύχη της υποστηρίξεως των προπονητικών μας προγραμμάτων (μέσω διαδικτυακής επικοινωνίας) από ένα σημαντικό Ιαπωνικό μοναστηριακό Κέντρο Παραδοσιακής Τοξοβολίας το οποίο, παρά την απόσταση, μας προσφέρει αρωγή βελτιωμένων ασκήσεων τοξευτικής αυτοσυγκεντρώσεως και αναπτύξεως του φυσικού ενστίκτου που είναι και ο κύριος στόχος μας καθώς φρονούμε πως ο Άνθρωπος ο οποίος δεν διαθέτει αφυπνισμένο το ένστικτο και σε πλήρη ετοιμότητα και αντίθετα στηρίζει την ζωή του και την καθημερινότητά του σε τεχνικά μέσα δε μπορεί να ελπίζει σε επιβίωση!

     Οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» βασίζονται την αγαστή σχέση των Μελών της ομάδος στη βάση της πλήρους ομοτιμίας και αμοιβαίου σεβασμού «διδάσκοντος» και «διδασκομένου» και δεν ενθαρρύνεται η προσφώνηση «Δάσκαλε» προς τον Αρχηγό της Ομάδος ο οποίος αποκαλείται, απλώς, με το όνομά του.

Το πλαίσιο της εκπαιδεύσεως είναι :
1)     φυσιοκεντρικό, δομημένο στις Αξιοκρατικές Αρχές της «Πολιτείας» του Πλάτωνος τις οποίες οι πάντες και εκ των προτέρων ενστερνίζονται και
2)     αμιγώς στρατιωτικό με έμφαση στην αυτοπειθαρχία, στον συντονισμό, στην ακρίβεια, στην ταχύτητα και στο ομαδικό πνεύμα.


     Οι Προπονήσεις διεξάγονται πάντοτε σε υπαίθριο χώρο εκτός Αθηνών κάθε Σάββατο και Κυριακή, ανεξαρτήτως καιρού, θερμοκρασιών, εορτών κλπ, χωρίς διακοπή.

     Επιπλέον, τα Μέλη της Ομάδος εκπαιδεύονται σήμερα στην Σπαθασκία και Ιερακοθηρία, πάντοτε, με την βοήθεια ανεγνωρισμένων Εκπαιδευτών.

     Στόχος της ομάδος μας είναι η μετεξέλιξή της σε “ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΩΣ”.


ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΜΑΣ

     Η Oμάδα μας από το 2007 συμμετέχει στο ετήσιο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ στην ΚΟΡΕΑ. Η αφετηρία αυτής της εμπειρίας δεν ήταν παρά μια ηλεκτρονική προσωπική επιστολή του Κορεάτη επικεφαλής της Εθνικής Επιτροπής Παραδοσιακής Τοξοβολίας κυρίου Wοn και η έκπληξή μας τοτε ήταν μεγάλη όταν καταλάβαμε ότι η μικρή και νεοσύστατη Ελληνική Εφιπποτοξοτική Ομάδα μας είχε γίνει ήδη γνωστή διεθνώς. 
    
     Έτσι, η πρόσκληση του Κορεάτη επικεφαλής Διοργανωτή δεν ήταν απλώς ένα κάλεσμα στον πρώτο παγκόσμιο εορτασμό της παγκόσμιας Παραδοσιακής Τοξοβολίας αλλά και η ανάθεση μιας τιμητικής υποχρεώσεως να εκπροσωπήσουμε τα Ελληνικά Χρώματα ενώπιον 22 Εθνών. Η πρόσκληση, διατυπωμένη με την ιδιαίτερη ευγένεια που χαρακτηρίζει τους Κορεάτες, ανελάμβανε όλα τα έξοδα μετακινήσεως και φιλοξενίας μας και, βεβαίως, οι Οικοδεσπότες μας, μας φιλοξένησαν κατά τον καλύτερο τρόπο ο οποίος και χαρακτηρίζει τους φιλόφρονες Ασιάτες.

     Σημαντικές είναι η προβολή αλλά και η διάκριση που επέτυχε η ομάδα μας στην παγκόσμια, αυτή, διοργάνωση το 2010 όταν η Αποστολή των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» αποτελούμενη από τον Σπυρίδωνα Μπάκα , μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της «Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας»  και προέδρου του «Συλλόγου Ιστορικών Μελετών Κορύβαντες» , τον Στέφανο Κάμπελ μέλος των Έλλήνων Κενταύρων  και τον Νικόλαο Καραϊσκο  Αντιπροέδρο της «Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας» και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του «Συλλόγου Ιστορικών Μελετών Κορύβαντες» έπειτα από μια άρτια τεχνικά και εικαστικά τοξευτική επίδειξη κατάφερε να κατακτήσει το «ΜΕΓΑ ΤΡΟΠΑΙΟ ΤΟΞΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΔΕΙΞΕΩΣ», γεγονός που αποτελεί τεράστια επιτυχία για την Ελληνική Παραδοσιακή Τοξοβολία.

     Το 2010 όμως επεφύλασσε κι άλλα ευχάριστα.

     Μετά από την ευγενή πρόσκληση της Ουγγρικής Πρεσβείας Αθηνών, αλλά και της «HELEXPO» , η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας είχε την χαρά να παρουσιάσει τις ικανότητες των αρχαρίων Εφιπποτοξοτών της στο Κοινό της 75ης Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης η οποία αποτελεί κορυφαίο εκθεσιακό θεσμό όχι μόνον της Ελλάδος αλλά και των Βαλκανίων!

     Στη 75η Δ.Ε.Θ. η Ουγγαρία υπήρξε η τιμώμενη Χώρα κι έτσι η πρόσκλησή μας είχε βαρύνοντα χαρακτήρα, τιμώντας μας ιδιαιτέρως αφού η Διπλωματική Αντιπροσωπεία της σημαντικής αυτής κεντρο-Ευρωπαϊκής Χώρας εμπιστεύθηκε σε εμάς την παρουσίαση της κατ' εξοχήν παραδοσιακής Πολεμικής Τέχνης της!

     Εξαιρετική υπηρξε και η καμπάνια προβολής της συμμετοχής μας από το Γραφείο Τύπου της «HELEXPO» που κατάφερε να στρέψει αμέσως το ενδιαφέρον του Κοινού στην ΄Εφιππη Τοξοβολία και την δουλειά της Ομάδος μας, στέλνοντάς μας καθημερινώς εκπροσώπους του Τύπου για να «υποψιάσουν» αναγνώστες και τηλεθεατές σε ό,τι μας συγκινεί : στην Έφιππη Τοξοβολία! Αμέτρητα υπήρξαν τα δημοσιεύματα και οι τηλεοπτικές προβολές κάνοντάς μας, παρά την μεθοδικότητα τηρήσεως Αρχείου να χάσουμε το …μέτρημα! Επίσης, αξιοπρόσεκτα ήταν τα έντυπα και τα δημοσιεύματα της «HELEXPO» σχετικά με την παρουσία μας στην 75η Δ.Ε.Θ., κάτι όχι τόσο αναμενόμενο για μια Πολεμική Τέχνη τόσο άγνωστη στην Ελλάδα!


ΕΚΔΟΤΙΚΟ ΕΡΓΟ

     Οι δραστηριότητες της «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ» δεν περιορίζονται μόνο στις προπονητικές προσπάθειες και στην συμμετοχή σε Διεθνείς Διοργανώσεις . Σημαντικό είναι το εκδοτικό έργο και το μουσειακό έργο της καθώς και η συγκρότηση Βιβλιοθήκης με σπάνιες εκδόσεις Ιππικής και Τοξευτικής τέχνης. Ένας από τους κυριότερους στόχους της είναι η παραγωγή Πολιτισμού και ορθής συλλογικής συνείδησης. Οι Έλληνες Κένταυροι σε όσα κομμάτια και αν τους κόψεις θα συνεχίσουν ως αυτόνομα κύτταρα ή οργανισμοί να υπάρχουν και να λειτουργούν με τον ίδιο νου και με την ίδια δυναμική.

     Η Εταιρεία μας προκειμένου να καλύψει το συγγραφικό κενό που υφίσταται στην Ελλάδα όσον αφορά την ιππογνωσία, την ιππευτική και εξέδωσε το βιβλίο “ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΝΕΟΛΕΚΤΟΥ ΙΠΠΟΥ ΣΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΙΠΠΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ” το οποίο τράβηξε αμέσως την προσοχή και το ενδιαφέρον των πραγματικών φιλίππων, συγκέντρωσε θετικότατες κριτικές και παράλληλα τάραξε δυσάρεστα τα λιμνάζοντα νερά των πιστών της δυτικής ιππασίας. Προσφάτως ολοκληρώθηκε η συγγραφή σε ένα εύχρηστο εγχειρίδιο όλης της εκπαιδευτικής ύλης η οποία θα διδάσκεται από τον προσεχή Σεπτέμβριο στους «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ» με τις έφιππες μαχητικές τέχνες και τεχνικές, βασιζόμενο στις τακτικές των γενναίων Ελλήνων Στρατιωτών της Αναγεννήσεως οι οποίοι απελευθέρωσαν την Ελλάδα από τον Οθωμανικό ζυγό. Η νέα αυτή έκδοση της «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ» αποτελείται από 185 σελίδες μεγάλου σχήματος με αναλυτική εικονογράφηση και τιτλοφορείται «ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΩΣ - Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ‘ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ’  ΣΤΙΣ ΕΦΙΠΠΕΣ ΜΑΧΗΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ». Προορίζεται κυρίως για τα Μέλη των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» και δευτερευόντως για το εμπόριο, ήδη δε είναι ανηρτημένη σε ηλεκτρονική μορφή σε ιδιωτικό λογαριασμό της Ομάδος προς προϊδεασμό των Μελών μας.
    
     Η «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» συγκροτεί μία μουσειακή συλλογή αντικειμένων εχόντων σχέση με την Ιππική και την Τοξοβολία καθώς και μία Βιβλιοθήκη σπανίων βιβλίων σχετικών με τα δύο βασικά πολεμικά αντικείμενά μας η οποία, ήδη, θεωρείται ως η καλύτερη των Βαλκανίων στην διάθεση των Ερευνητών.





     Ακολούθως, τον λόγο έλαβε ο Χαράλαμπος για να μιλήσει για το Τόξο και την Ιστορία του :






 ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΞΟΥ

     Το τόξο και το βέλος έχουν πολεμική και κυνηγετική προέλευση που χάνεται στα βάθη του χρόνου. Υπάρχουν ενδείξεις χρήσης του τόξου που παραπέμπουν στην παλαιολιθική εποχή, 20.000 χρόνια πριν. ΄Ολοι οι λαοί του πλανήτη έχουν στην ιστορία τους ενδείξεις χρήσης του τόξου. Από τους κατοίκους του παγωμένου βορρά έως αυτούς της γης του πυρός, όλοι χρωστάμε σημαντικό μέρος της εξελικτικής μας πορείας στο τόξο.

     Είναι το πρώτο όπλο που έδινε την δυνατότητα στον άνθρωπο να επιτεθεί από απόσταση μεγαλύτερη και επομένως ήταν, μαζί με το ακόντιο, τα πρώτα εκηβόλα όπλα.

     Το τόξο δεν είναι τίποτα άλλο από μια εκπληκτική μηχανή αποθήκευσης της ήπιας δυναμικής ενέργειας του ανθρώπινου σώματος και μετατροπής της σε ακαριαία αποδιδόμενη κινητική.

     Αυτή ακριβώς η θαυμαστή ιδιότητά του είναι που το συνέδεσε στις συνειδήσεις των αρχαίων λαών με τους θεούς.

     Στη Πατρώα Παράδοση  η τέχνη του τόξου - η τοξευτική - διδάσκεται και προστατεύεται από το θεό Απόλλωνα και την αδελφή του Αρτεμη.

     Συχνά στα αρχαία Ελληνικά κείμενα πολλοί επιδέξιοι Τοξοβόλοι κατονομάζονται στο πέρασμα της Ελληνικής Ιστορίας. Από τους ημιθέους, ο Ηρακλής πραγμάτωσε τον έναν από τους δώδεκα άθλους του χάρη στην Τοξοβολία: χρησιμοποιώντας εύστοχα και γρήγορα το τόξο του εξόντωσε τα σμήνη των Στυμφαλίδων ορνίθων που κατέτρωγαν τα σπαρτά στις όχθες της Αργοκορινθιακής λίμνης Στυμφαλίας.

     Μέγας δάσκαλος της Τοξοβολίας υπήρξε ο σοφός Κένταυρος Χείρων στον οποίο θα μπορούσε να «πιστωθεί» η μυθική πατρότητα της Έλληνικής Έφιππης Τοξοβολίας. Στο μυθικό του πρόσωπο ταυτίζονται τα τέσσερα χαρακτηριστικά-συνιστώσες του Αθλήματος: το Πνεύμα, η Ρώμη, η Ιππική και η Τοξευτική.

     Από τις θήλεις γνωστή για την τοξευτική της δεινότητα παραμένει και η Αταλάντη, η οποία συμμετέσχε στο κυνήγι του Καλυδωνίου κάπρου τον οποίο σκότωσε μεν ο Μελέαγρος αφού, όμως, προηγουμένως εκείνη πλήγωσε με το βέλος της.

     Ο Όμηρος αναφέρεται κι αυτός σε Τοξότες και σε Τοξοβολία. Από τους Τρώες, ως Τοξότης αναφέρεται ο Έλενος, ένας από τους πενήντα γιούς του Πριάμου καθώς και ο αρχηγός των Ιδαίων ο Πάνδαρος.

     Από τους Έλληνες αναφέρονται οι Κρήτες υπό τον Μηριόνη, οι Λοκροί υπό τον Τεύκρο και οι Νοτιοθεσσαλοί  υπό τον Φιλοκτήτη. Τέλος, ως Τοξότης αναφέρεται ο Οδυσσέας. Επίσης, δύο αναφορές Τοξοβολίας γίνονται στα Ομηρικά έπη, η μία στην Ιλιάδα ( Ψ859-883 ) όταν ο Αχιλλέας ωργάνωσε αγώνες στην μνήμη του φίλου του Πατρόκλου ( με νικητή τον Μηριόνη επί του Τεύκρου ) και η άλλη στην Οδύσσεια ( φ 72-423 ) όταν ο Οδυσσέας αντιμετώπισε τους μνηστήρες της Πηνελόπης επιστρέφοντας στο σπίτι του.

     Γενικά, η ηρωική περί το “μάχεσθαι” αντίληψη των Ελλήνων είχε πρωτίστως, αναπτύξει  την μάχη σώμα προς σώμα  ( ξίφους και λόγχης ). Η προσκόλληση στο ιδανικό της Ευψυχίας του Πολεμιστού παρέβλεψε την υιοθέτηση της ευρείας χρήσεως  των εκηβόλων όπλων με μόνη εξαίρεση, και όχι τυχαία, το ακόντιο : τούτο, διότι η χρήση του ακοντίου υπαγόρευε εκείνη την στάση του Ακοντιστού ο οποίος αναγκαστικά πολεμά  όρθιος και  ακάλυπτο ς  ενώπιον του αντιπάλου ενώ οι Τοξότες μπορούσαν να βάλλουν  η μ ι γ ο ν υ π ε τ ε ί ς  καλυπτόμενοι πίσω  από τοξοβλητικές θυρίδες και προστατευτικά προκαλύμματα.

     Στην Αθήνα οργανώθηκε και το σώμα των “Αστικών Τοξοτών” αποτελούμενο από 10 εξ εκάστης Φυλής,  από τα μέσα δε του 5ου π.Χ. αιώνος ο αριθμός ανήρχετο σε 100 (δηλαδή, το 1/10 των Οπλιτών) συντεταγμένους σε 4 Ταξιαρχίες. Το σώμα αυτό κατόπιν ενισχύθηκε με Τοξότες , Ροδίους, Σικελούς, Αιτωλούς και, κυρίως, Σκύθες και Κρήτες. Τέλος, Τοξότες χρησιμοποίησε ο Φίλιππος της Μακεδονίας, ο Μέγας Αλέξανδρος κι ο Πύρρος της Ηπείρου.

     Στους Ρωμαίους το τόξο διεδόθη από τους Ετρούσκους και Τοσκανούς χρησιμοποιήθηκε δε από τον Β΄ Καρχηδονιακό πόλεμο. Ο Βιργίλιος αποδίδει την χρήση του τόξου ως κυρίου όπλου στους Τυρρηνούς, ενώ, ο Σκιπίων ο Αφρικανός υπήρξε από τους πρώτους που εισήγαγαν στον Ρωμαϊκό στρατό Τοξότες (Ωργανωμένες κοόρτεις Τοξοτών εμφανίζονται στους αυτοκρατορικούς χρόνους ενώ, πηγή στρατολογήσεως Τοξοτών για τον στρατό των Ρωμαίων υπήρξε η Κρήτη, κυρίως, κατά τους μετα-διοκλητιανείους χρόνους.

     Στον Δυτικό Κόσμο, χρήση του τόξου έκαναν οι Γαλάτες, οι Σκανδιναυοί και οι Ούννοι πολεμιστές, ενώ οι Γότθοι, οι Γερμανοί και οι Φράγκοι έδειχναν να μην υπολογίζουν και πολύ σ΄αυτό! Από το Νορμανδικό τόξο προήλθε και το “μακρύ” ( “Longbow” ) Αγγλικό τόξο. Μετά τις μάχες του Κρεσύ και Πουατιέ, ο Κάρολος ΣΤ΄αναγκάσθηκε να ιδρύσει (1411) συντεχνίες Τοξοτών στις κύριες πόλεις της Γαλλίας.

     Στους Βυζαντινούς χρόνους ξεχωρίζει ο στρατηγός του Ιουστινιανού, Βελισάριος ο οποίος ήταν εξαίρετος τοξότης και οργάνωσε ένα νέο είδος βαρέως οπλισμένου, αλλά ευέλικτου ιππικού, τους κατάφρακτους, όπου οι άνδρες του ήταν οπλισμένοι εκτός των άλλων και με τόξο.

     Οι ιστορικοί του Μεσαίωνα συνήθως ισχυρίζονταν ότι η Μογγολική στρατιωτική ισχύς οφείλετο στην τρομακτική αριθμητική τους υπεροχή. Σήμερα γνωρίζουμε ότι αυτό είναι λανθασμένη εκτίμηση και εύκολη, φθηνή δικαιολογία για τις συντριβές που γνώρισαν οι Ευρωπαικοί στρατοί, όταν αντιμετώπισαν τους Μογγόλους στο πεδίο της μάχης. Ακόμα κι αν δεν αντιμετώπισαν ποτέ τους ισχυρότερους πολεμιστές που εμφανίστηκαν στην μεσαιωνική περίοδο στην Δύση, τους Κέλτες, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Μογγόλοι αποδείχθηκαν ανώτεροι κάθε στρατού που τους αντιμετώπισε σε πεδία μάχης.

     Η ποιότητα κι όχι η ποσότητα, ήταν το κλειδί μιας απίστευτης και αδιάκοπης σειράς στρατιωτικών επιτυχιών του Μογγολικού στρατού του Τσένγκις Χαν και των διαδόχων του . Η βασική προϋπόθεση του εφίππου Μογγόλου τοξότη είναι η αρίστη ίππευση και το απόλυτο δέσιμο με το άλογο ώστε να συμμετέχει και αυτό στην διαδικασία της βολής Αφού γίνουν άριστοι ιππείς πιάνουν και τόξο , γιατί διαφέρει πάρα πολύ η στόχευση ενός στατικού τοξότη με ένα έφιππο τοξότη .

     Όλοι οι λαοί της αρχαιότητας, είχαν υιοθετήσει , τρόπους κατασκευης  τόξων και σαν πολεμικό όπλο εκτός από κυνηγετικό.

     Η πρώτη ιστορικά βεβαιωμένη χρήση του τόξου έγινε από τους αρχαίους Αιγυπτίους, περί τα 5.000 χρόνια πριν, εναντίον των Περσών που πολεμούσαν ακόμα με ακόντια και σφεντόνες. Ηταν ένα μακρύ κομμάτι ελαστικού ξύλου που με την χρήση ενός τένοντα (χορδή) έπαιρνε καμπύλο σχήμα.

     Πιθανολογείται ότι οι Ασσύριοι γύρω στο 1.200 π.χ. προσέθεσαν στο απλό καμπύλο σχήμα του τόξου δύο προεκτάσεις στα άκρα σε σχήμα κύρτωσης αντίθετης προς την καμπύλη του τόξου, δημιουργώντας έτσι ένα νέο τύπο τόξου: το αντίκυρτο τόξο .

     Το αντίκυρτο τόξο ήταν μια σημαντική εξέλιξη γιατί ήταν και δυνατότερο και πολύ κοντύτερο πράγμα που το έκανε πιο ευέλικτο και βολικό για τους έφιππους πολεμιστές. Σπουδαίοι τοξότες, έφφιποι και μη, ήταν οι Σκύθες. Χρησιμοποιούσαν ένα αντίκυρτο τόξο φτιαγμένο από ξύλο, τένοντα και κέρατο ζώου γνωστό σαν ασιατικό σύνθετο τόξο το Σκυθικό τόξο που εισήχθη στις κοιλάδες του Νείλου και του Ευφράτη από τους Σκύθες. Το τόξο αυτό απετέλεσε το κύριο όπλο των Σκυθοπερσικών λαών με δίπηχες μήκος και τριπήχη βέλη.


ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΞΩΝ ΤΗΣ ΟΜΑΔΟΣ

ΟΥΓΓΡΙΚΟ ΤΟΞΟKASSAI
MOΓΓΟΛΙΚΟ ΤΟΞΟ
ΚΟΡΕΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ
ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΤΟΞΟΥ / Η ΧΟΡΔΗ / ΤΟ ΒΕΛΟΣ / κλπ.


ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

     Οι πρώτοι διεθνείς αγώνες έγιναν μεταξύ Άγγλων και Γάλλων το 1900, την ίδια χρονιά που το άθλημα έγινε δεκτό στους Ολυμπιακούς Αγώνες, στο Παρίσι.

     Η Τοξοβολία διατηρήθηκε στο Ολυμπιακό πρόγραμμα μέχρι το 1920 στην Αμβέρσα, με εξαίρεση τους Αγώνες της Στοκχόλμης, το 1912.

     Κατά τη διάρκεια εκείνων των Ολυμπιάδων, κάθε αθλητής είχε δικαίωμα να συμμετάσχει σε περισσότερα του ενός αθλημάτων, προκειμένου να διεκδικήσει πολλά μετάλλια.

     Ο Βέλγος Hubert Van Innis, έμεινε γνωστός στην ιστορία ως ο τοξότης με τις περισσότερες Ολυμπιακές διακρίσεις. Κέρδισε 16 χρυσά και τρία αργυρά μετάλλια συνολικά, αγωνιζόμενος το 1900 και το 1920 στην Τοξοβολία και σε άλλα αθλήματα.

     Η Τοξοβολία επανεντάχθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου, το 1972. Το 1988 στη Σεούλ, προστέθηκε και το ομαδικό αγώνισμα, ενώ από το 1992 καθιερώθηκε ο Ολυμπιακός Γύρος, ο νέος τρόπος διεξαγωγής του αθλήματος που πρόβαλε την Τοξοβολία θεαματικά.

     Η Διεθνής Ομοσπονδία Τοξοβολίας (F.I.T.A.) ιδρύθηκε το 1931 στο Lvov της Πολωνίας, όπου πραγματοποιήθηκε εκεί την ίδια χρονιά και το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Η FITA αριθμεί σήμερα 130 –χώρες-μέλη και διοργανώνει παγκόσμια πρωταθλήματα κάθε δεύτερο χρόνο. Η Ελλάδα αποτελεί μέλος της από το 1983, ενώ η Ελληνική Φίλαθλος Ομοσπονδία Τοξοβολίας (Ε.Φ.Ο.Τ.) ιδρύθηκε μόλις το 1999.

______________________

     Στις μέρες μας η τοξοβολία αποτελεί άθλημα, που κατά κύριο λόγο έχει σκοπό την επίτευξη καλών επιδόσεων  (συγκέντρωση των βελών στο κέντρο του στόχου για την επίτευξη της νίκης). Σίγουρα όμως, για πολύ κόσμο αποτελεί ένα χόμπυ, μία ευχάριστη απασχόληση στην προσπάθειά μας να ξεφύγουμε από το άγχος της καθημερινότητας. Όπως και να το δει κανείς, είτε σαν όπλο, είτε σαν άθλημα, είτε σαν απασχόληση, ο (τοξοβολία) είναι μια πολύ όμορφη δραστηριότητα που μπορεί να εξελιχθεί σε μια ενδιαφέρουσα  αναζήτηση των δυνατοτήτων (σωματικών, πνευματικών και ψυχικών) που κρύβει ο άνθρωπος.






     Tέλος, ο Χαράλαμπος υπό την επιστημονική ιδιότητά του παρουσίασε την Τοξοβολία υπό το πρίσμα της φυσιολογίας της ασκήσεως :




ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ


          Η θεματική ενότητα που θα σας παρουσιάσω, αναφέρεται στις ευεργετικές συνέπειες της τοξοβολίας, στη σωματική και ψυχική υγεία του ανθρώπου.

          Δεν είναι τυχαίο ότι ο Απόλλων εκτός από ιατρός ήταν και τοξότης, τοξότης δε ήταν και ο μέγας διδάσκαλος Κένταυρος Χείρωνας ο οποίος δίδαξε την ιατρική επιστήμη στο γιο του Απόλλωνα, μετέπειτα μέγα ιατρό Ασκληπειό. Είναι λοιπόν καταγεγραμμένοι μέσα στην αρχαία μας παράδοση, οι ισχυροί δεσμοί ανάμεση στην τοξοβολία την ιατρική και την ίαση. Αυτή η ιατρική ιδιότητα της τοξοβολίας, προκύπτει από το συνδυασμό σωματικής – πνευματικής και ψυχικής εκγύμνασης. Η θεμιτή ισορροπία μεταξύ σώματος και πνεύματος, επιτυγχάνεται μέσω της συνεργασίας των. Πιο συγκεκριμένα, δύναμη- σταθερότητα- ταχύτητα- ισορροπία- σωστή αναπνοή- εστίαση βλέμματος- αντίληψη ανέμου- αυτοπεποίθηση- ψυχραιμία

     Πρέπει να συνδυαστούν αρμονικά σε κάθε βολή, με αποτέλεσμα το βέλος να καθοδηγείται ουσιαστικά από τη σκέψη, καθιστώντας την τοξοβολία μια ψυχοσωματική άσκηση με πνευματικές προεκτάσεις  που περνά στο στάδιο της φιλοσοφίας. Σε αυτό το σημείο χρήζει αναφοράς, ότι στην Άπω Ανατολή και ιδίως στην Ιαπωνία και την Κορέα η τοξοβολία λαμβάνει τελετουργικό χαρακτήρα, καθώς και ότι είναι άσκηση των μοναχών του φιλοσοφικού συστήματος διαλογισμού και αυτοεκπαίδευσης Ζεν που επιδιώκει τη σωματική και ψυχική υγεία.

          Η τοξοβολία ανατομικά γυμνάζει όλο το σώμα χωρίς να καταπονεί τις αρθρώσεις, κυρίως όμως ως άσκηση γυμνάζει ισοτονικά το άνω μέρος: κοιλιακοί- ραχιάιοι- θωρακικοί μύες – ώμοι – βραχίονες- αντιβράχια- παλάμες (παραστατικά). Αρχής γενομένης εκ της προθερμάνσεως, που είναι το βασικότερο μέρος της προπονήσεως, προετοιμάζοντας τους αθλητές να έχουν καλή απόδοση και να αποφύγουν τυχόν τραυματισμούς. Το πρόγραμμα της προθερμάνσεως εκτελείται εκ των άνω προς τα κάτω και περιλαμβάνει ασκήσεις για όλες τις μυικές ομάδες που προανέφερα, κάποιες διατάσεις και περιστροφικές κινήσεις των αρθρώσεων: αυχενική μοίρα σπονδυλικής στήλης – ώμοι -αγκώνες – καρποί - οσφυική μοίρα σπονδυλικής στήλης- γόνατα –ποδοκνημικές και τελειώνει με ασκήσεις συντονισμού- ισορροπίας και οράσεως (παραστατικά) .

          Μιλώντας υπό την επαγγελματική μου ιδιότητα ως φυσικοθεραπευτής, η τοξοβολία στη σύγχρονη κοινωνία, αποτελεί κατά την προσωπική μου άποψη που θα αναπτύξω ακολούθως, μέσο αθλητικό και πνευματικό με φυσικοθεραπευτικές και ψυχοθεραπευτικές ιδιότητες, που λαμβάνει χώρα στον τομέα της πρόληψης αλλά και στον τομέα της ψυχοθεραπείας και αποκατάστασης. Ενδεικτικά αναφέρω και αναλύω εν συντομία, με ποιον τρόπο ωφελούνται από μια πολεμική τέχνη, άτομα με ελαφρά κινητικά – αναπνευστικά – και ψυχολογικά προβλήματα.

          Σε παθήσεις τις σπονδυλικής στήλης όπως σκολίωση - κύφωση: Οι ασκήσεις τοξοβολίας με τις κυριολεκτικά ορθοπεδικές στάσεις  προσθία πλαγία παρθία- εκ των οποίων τοξεύουμε στην πλειονότητα των βολών, ομοιάζουν σε μεγάλο βαθμό με αντίστοιχες ασκήσεις φυσικοθεραπείας.

          Σε παθήσεις των κάτω άκρων  όπως ραιβοποδία- βλαισοπλατυποδία- ανισοσκελία: Ο αθλητής μαθαίνει να κατανέμει ισομερώς το βάρος του στα κάτω άκρα, χρησιμοποιώντας ταυτοχρόνως δυναμικά το άνω μέρος, βελτιώνοντας σημαντικά την ισορροπία του. Κατά τον ίδιο τρόπο μπορούν να βελτιώσουν την ισορροπία τους αθλητές με απονευρωμένους μύες του άκρου ποδός και του γαστροκνημίου από εργατικά ή τροχαία ατυχήματα, έως και κολοβοματίες με τεχνητά μέλη μπορούν να ωφεληθούν.

          Σε αθλητές με προβλήματα του αναπνευστικού όπως δύσπνοια λόγω παχυσαρκίας ή καπνίσματος, επιδρά ευεργετικά: Μέσω της σύσφιξης των κοιλιακών και ραχιαίων κατά την έλξη της χορδής, επέρχεται η ανόρθωση και έκπτυξη του θώρακα. Με απλά λόγια ανοίγει το στήθος μας, οι πνεύμονες διαστέλλονται και γεμίζουν οξυγόνο, ενώ παράλληληα γυμνάζονται οι ενδοπλεύριοι αναπνευστικοί μύες στο μεσοδιάστημα από τη στιγμή της έλξεως έως τη στιγμή της αφέσεως της χορδής κατά την οποία εκπνέουμε απότομα.

          Σε αθλητές με προβλήματα στο συντονισμό: Με ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας ανοιχτής κινητικής αλυσίδας που εκτελούνται με τη βοήθεια της ελαστικότητας του τόξου, προσφέρει τη δυνατότητα να εναρμονίσουν την κίνησή τους και να συντονιστούν με την υπόλοιπη ομάδα.

          Σε περιπτώσεις αθλητών με διάσπαση προσοχής: Έχοντας τα ώτα τους στραμμένα στα παραγγέλματα του προπονητή και επικεντρώνοντας το βλέμμα τους στο στόχο, επιχειρώντας να τον πλήξουν,καταφέρνουν επωφελούμενοι της διαδικασίας της στοχεύσεως να σταθεροποιήσουν την προσοχή τους.

          Σε περιπτώσεις αθλητών με χαμηλή αυτοπεποίθηση και χαμηλή ανοχή στην ματαίωση: Η ένταξή τους σε μια ομάδα τοξοβολίας δεν συναντά δυσκολίες, λόγω του ότι δεν υπάρχουν αντίπαλοι και σωματική επαφή στην πολεμική αυτή τέχνη,  παρά μόνο συναγωνιστές. Με την ομαδικότητα και τη σταδιακή βελτίωση του αθλητή, η τόνωση της αυτοπεποίθησης έρχεται αβίαστα ως φυσικό επακόλουθο.

          Σε εσωστρεφή – εγωκεντρικά άτομα: Τοξευτικοί παράγοντες όπως ομαδικός συντονισμός- συναγωνισμός και όχι ανταγωνισμός – ευγενής άμιλλα τους δίνουν την ευκαιρία να ξεφύγουν από τα προσωπικά τους στεγανά και να μοιραστούν την χαρά του αθλείσθαι.

          Σε άτομα με ήπια νοητική υστέρηση, σύνδρομο Down και αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας: Η τοξοβολία μπορεί να αποτελέσει, μια πολύ ευχάριστη και εποικοδομητική διέξοδο, από τον κοινωνικό αποκλεισμό που βιώνουν καθημερινά.

          Αθλητές με τις προαναφερθείσες ιδιαιτερότητες έχουν τη δυνατότητανα εκτελέσουν πληθώρα ασκήσεων και να συμμετέχουν σε ομαδικές προπονήσεις.

          Πιθανοί τραυματισμοί που μπορούν να προκληθούν από την τοξοβολία είναι δύο ειδών: Εξωτερικοί – επιφανειακοί και μυικοί.

          Επιφανειακοί τραυματισμοί όπως: Μόλωπες στην εσωτερική επιφάνεια του αντιβραχίου της χειρός που φέρει το τόξο από την πρόσκρουση της χορδής κατά την άφεση – μικρές φλύκταινες- μικροεκδορές ή έντονος ερεθισμός των τριών δακτύλων δείκτη- μέσου –παράμεσου της χειρός που έλκει την χορδή.

          Όλοι οι παραπάνω τραυματισμοί μπορεί να αποφευχθούν χρησιμοποιώντας τους κατάλληλους φυλακτήρες: Πηχεοφυλακτήρες- χειροφυλακτήρες- δακτυλοφυλακτήρες.

          Μυικοί τραυματισμοί όπως: Θλάση στη μέση μοίρα του δελτοειδούς της χειρός που φέρει το τόξο είναι συνήθως απόρροια της λανθασμένης θέσης του αντιβραχίου σε υπερέκταση, που επιτρέπει τη μεταφορά κραδασμών απευθείας στον ώμο. Θλάση στην οπίσθια μοίρα του δελτοειδούς  της χειρός που έλκει τη χορδή, συνήθως είναι απόρροια των παρατεταμένων έλξεών της.

          Η αιτιοπαθογένεια των μυικών θλάσεων είναι η εξής: μειωμένη ελαστικότητα των μυών λόγω παραλέιψεως διατατικών ασκήσεων- υπερβολική κόπωση των μυών έπειτα από παρατεταμένη άσκηση – ακατάληλη ένδυση κατά την άσκηση σε υγρό και ψυχρό περιβάλλον – έλλειψη καλλίου, νατρίου, μαγνησίου στον οργανισμό λόγω κακής διατροφής – κακή τεχνική κατά την εκτέλεση ασκήσεων – υπερεκτίμηση δυνατοτήτων από τον προπονητή ή τον ίδιο τον αθλητή – ατροφία του μυός από παλιά κάκωση.

Παθήσεις του μυοσκελετικού που ενδέχεται να εμφανιστούν από την υπερβολική τόξευση ή από λανθασμένη επιλογή τόξου, δυσανάλογου προς τη σωματική μας διάπλαση είναι: Επικονδυλίτιδα του αγκώνα της χειρός που φέρει το τόξο και οφείλεται κυρίως σε επαναλαμβανόμενες απότομες εκτάσεις της πηχεοκαρπικής και υπτιασμούς του αντιβραχίου, ιδιαίτερα υπό αντίσταση.

Οξεία τενοντίτιδα του υπερακανθίου με εναπόθεση αλάτων ασβεστίου της χειρός που φέρει το τόξο, οφείλεται συνήθως σε τοπικό τραυματισμό ή στην προστριβή του τένοντα του υπερακανθίου στο μείζον βραχιόνιο όγκωμα και στον αρθρικό θόλο κατά την απαγωγή του βραχιονίου από τις εξήντα έως τις εκατόν είκοσι μοίρες .

          Για να ελαττωθούν οι πιθανότητες τραυματισμών, ο εκάστοτε προπονητής οφείλει να λαμβάνει υπόψιν τους παράγοντες της ηλικίας, της σωματοδομής και τις εν γένει δυνατότητες καθ εκάστου εκ του συνόλου των αθλητών ώστε οι ασκήσεις να εκτελούνται με ασφάλεια σε ομαδικό επίπεδο. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στις καιρικές συνθήκες διότι το τόξο λειτουργεί ως αλεξικέραυνο έλκοντας κεραυνούς όταν υπάρχουν βαρομετρικά χαμηλά και καταιγιδοφόρα νέφη (σωρειτομελανίες) στην περιοχή γύρω από τον χώρο της προπονήσεως. Εκ της πενταετούς εμπειρίας μας ως Έλληνες Κένταυροι και έπειτα από εύλογο αριθμό προπονήσεων, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι πιθανότητες τραυματισμού στην τοξοβολία είναι ελάχιστες,  σχεδόν μηδενικές, όταν λαμβάνονται μέτρα ασφαλείας ανάλογως των περιστάσεων.

          Εν κατακλείδει, η τοξοβολία ως πνευματική οδός, οδηγεί στην αυτοκυριαρχία μέσω της εναρμονισμένης αθλήσεως σώματος και πνεύματος. Απόδειξη αυτού είναι, ότι οι καλύτερες εγκεφαλικές βολές, παρατηρούνται όταν εναρμονιζόμαστε με το περιβάλλον και συντονιζόμαστε με τους συναθλητές μας. Η εσωτερική χαλάρωση που επέρχεται συνεπεία των ανωτέρω, δημιουργεί ένα συναίσθημα ενότητας και το ομαδικό πνέυμα όχι μόνο μεταξύ των Ελλήνων Κενταύρων αλλά μεταξύ των απανταχού τοξοτών.




     Η παρουσίαση της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" και της Ελληνικής Ομάδος Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" κατέληξε με ένα θερμό χειροκρότημα  του Κοινού για τους τρεις ομιλητές αλλά και για τα δύο παρόντα Μέλη της νικηφόρου Αποστολής μας στο W.T.A.F. 2010 της Ν. Κορέας (τον Σπυρίδωνα Μπάκα και τον Νικόλαο Καραίσκο, με το τρίτο Μέλος τον Στέφανο Κάμπελ κωλυόμενο) που εκλήθησαν από τον Αρχηγό της Ομάδος επί έδρας, Τιμής ένεκεν!





     Ακολούθησε μία εξαιρετική παρουσίαση του σημαντικού έργου του Συλλόγου Ιστορικών Μελετών "ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ" από τον Πρόεδρό του Σπυρίδωνα Μπάκα και τον Ιστορικό Συγγραφέα Στέφανο Σκαρμίντζο υπό τα θαυμάσια εκθέματα ιστορικών ανακατασκευών του διεθνούς φήμης ερευνητού Δημήτρη Κατσίκη.




     Οι σημερινές παρουσιάσεις έρχονται μία μόλις ημέρα μετά από ένα άλλο ευχάριστο γεγονός. Συγκεκριμένα :




     Το γνωστό Βρεταννικό κανάλι "ITV" που παράγει προσεγμένα ιστορικά ντοκυμαντέρ, με επικεφαλής μία από τις παγκοσμίως κορυφαίες παρουσιάστριες  την κ. Joanna Lumley, βρέθηκε στον προπονητικό μας χώρο για να παρουσιάσει μοναδικά στιγμιότυπα Οπλιτικής Τακτικής και Παγκρατίου των «ΚΟΡΥΒΑΝΤΩΝ» καθώς και πληροφορίες για την αρχαία Τοξοβολία.




     Η εικόνα που δόθηκε ήταν πραγματικά μοναδική και οι ειδικοί «ξένοι» μας εκφράσθηκαν με τα θερμότερα λόγια για το «υλικό» που πήραν μαζύ τους και το οποίο θα ενσωματώσουν σε μία υπερπαραγωγή σχετική με την Μάχη του Μαραθώνος την οποία θα απολαύσουν εκατομμύρια τηλεθεατών σε όλο τον Κόσμο, όπου τα οπλιτικά Αγήματά μας θα αναδείξουν την Ελληνική Ιστορία!






      Είναι πράγματι παρήγορο το ότι, αυτό που παραλείπει το, ηθικώς χρεωκοπημένο, "κράτος", δηλαδή, την  προβολή και ανάδειξη του Ελληνικού Πολιτισμού, το κάνουν οι  Έλληνες που εξακολουθούν να νοιώθουν το καθήκον τους απέναντι στη Πατρίδα και την Ιστορία της.






     Η 3η γιορτή του "PATRIA" τελείωσε με το ίδιο σοβαρό ...πρόβλημα που άρχισε: ο "εορτάζων" Οικοδεσπότης, Δημήτρης Παπαγεωργίου συνέχισε να παραμένει ...εκτός αιθούσης λόγω του κόσμου που κατέκλυζε το εσωτερικό της αίθουσας! Ο Δημήτρης Παπαγεωργίου του οποίου η δημοσιογραφική συνέπεια κάποτε τον είχε βάλει αρκετά ..."μέσα", μάλλον δεν ένοιωσε και πολύ ικανοποιημένος που, στην 3η γιορτή του "πνευματικού παιδιού" του παρέμεινε ..."έξω"! Φίλτατε Δημήτρη, στην 4η γιορτή ελπίζουμε να προλάβεις να μπεις μέσα (στην αίθουσα!) και όχι εκεί που κάποιοι ανόητοι σου επεφύλαξαν να σε "φιλοξενήσουν" στο παρελθόν ως πολιτικό κρατούμενο!  
   
     Aν και οι παρουσιάσεις τελείωσαν στις δυόμιση το μεσημέρι, ο Αρχηγός των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" παρέμεινε μέχρι τις εντεκάμιση το βράδυ (!) συνομιλώντας με αγαπημένα πρόσωπα-επισκέπτες της γιορτής, πολλούς από τους οποίους είχε να τους συναντήσει επί δεκαετίες. Το "PATRIA" μας έφερε πιο ...κοντά!


Ο Eκδότης του "PATRIA" Δημήτρης Παπαγεωργίου

 
     Ο Εκδότης του "PATRIA" όχι μόνο πέτυχε να γιορτάσει τα τρία χρόνια της κυκλοφορίας του ανεξάρτητου και ανένταχτου "προμαχώνος" του αλλά και κατόρθωσε να προκαλέσει και συμπεράσματα μελλοντικής εφαρμογής στον ακομμάτιστο πατριωτικό χώρο. Το "PATRIA", σήμερα, κατάφερε να συνδέσει διαφορετικούς ανθρώπους με το ίδιο πατριωτικό όραμα

 


 
O πίνακας της επικεφαλίδος είναι "Η ΕΛΛΑΣ"
του πορτρετίστα ζωγράφου ΤΩΝΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ
με μοντέλο την Ίριδα Λογοθετοπούλου
(κόρη του Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Λογοθετοπούλου),
αποτελεί δε δώρο του ζωγράφου
προς τον Αρχηγό της Ελληνικής Ομάδος Έφιππης Τοξοβολίας
"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"
και, δι αυτού, προς την "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ"


Παρασκευή 8 Απριλίου 2011


     O Kαθηγητής Θεόδωρος Αντίκας δεν χρειάζεται ...συστάσεις! Διακεκριμένος επιστήμων και πολυγράφος, τόσο στην Ιππική όσο και στην Αρχαιολογία, μας διδάσκει όλους όχι μόνον μέσα από τις πανεπιστημιακές παραδόσεις του αλλά και μέσα από τον πλέον έγκυρο ιππικό ιστότοπο ο οποίος εμφανίζεται στην επικεφαλίδα αυτού του δημοσιεύματος. Αποτελεί ιδιαίτερη Τιμή για την "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" όχι μόνον να έχει ως επίτιμο Μέλος της τον Καθηγητή Θεόδωρο Αντίκα αλλά και συχνά να προσφεύγει στον εξαιρετικό ιστότοπό του για να διδάσκεται και να απολαμβάνει τα σπάνια θέματα με τα οποία καταπιάνεται.  



Οι ιχθυοφάγοι ίπποι της Μακεδονίας στον Ηρόδοτο

Ο Ηρόδοτος, μέγας έλληνας ιστορικός και εθνολόγος, που ονομάστηκε δικαίως ‘πατέρας της ιστορίας’, αμφισβητήθηκε απο μερικούς σύγχρονους του αλλά κυρίως απο μεταγενέστερους ξένους κλασσικούς, τάχα για υπερβολές, μυθοπλασίες και…ψέματα, με αποτέλεσμα ν’ αποκληθεί προσβλητικά ‘πατέρας του ψέματος’ (father of lies)…

Ατυχώς όμως για τους…φθονούντες έλληνες και ξένους, υπάρχει η αρχαιολογική σκαπάνη. Έτσι, χρόνο με το χρόνο, τα δήθεν ‘ψέματα’ του Ηρόδοτου αποδεικνύονται αλήθειες. Μετά την ανακάλυψη σκελετού λέοντος σε ταφή Εποχής Χαλκού στην Πηγή της Αθηνάς εδω και δέκα χρόνια, επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά το εδάφιο του, όπου αναφερόμενος στο στρατόπεδο του Ξέρξη στη Σίνδο, μιλά για τα λιοντάρια που επιτέθηκαν στις καμήλες του Περσικού στρατού και μάλιστα αναρωτιέται γιατί επιτέθηκαν σε ζώα ‘που δεν γνώριζαν’ αντί λ.χ. στ’ άλογα του Ξέρξη…

Πρίν λίγα χρόνια, είχα την τύχη αγαθή να κληθώ απο αρχαιολόγο της ΙΣΤ’ ΕΠΚΑ Θεσ/νίκης που ανέσκαπτε στη Σίνδο νεκροταφείο ανθρώπων, στο οποίο βρέθηκαν θαμένα πέντε άλογα και δυο σκυλιά, των οποίων μου ζητήθηκε η αρχαιοζωολογική ανάλυση. Η καλή κατάσταση ιδίως των ίππων, που χρονολογήθηκαν απο τον 7ο ως τον 4ο αι. πΧΕ, υπήρξε το ερέθισμα να στείλω δείγματα σε δυο εργαστήρια των ΗΠΑ και της Ευρώπης για αναλύσεις σταθερών ραδιο- ισοτόπων, ώστε να πάρουμε μια ιδέα της διατροφής τους.

Τα αποτελέσματα των αναλύσεων ήταν τουλάχιστον εκπληκτικά. Έδειχναν ότι περίπου 22 ως 25% της τροφής των 5 ίππων προέρχονταν απο πρωτεϊνες ιχθύων! Απίστευτο; Δεν νομίζω. Ο Ηρόδοτος έλεγε και πάλι την αλήθεια, όταν αναφερόμενος στα πλούσια ποτάμια και λίμνες της Μακεδονίας, έγραφε πως οι έλληνες ‘ταϊζουν ψάρια στ’ άλογα φόρτου’…

Ο πατέρας της ιστορίας δεν έλεγε ψέματα. Απλά οι αλήθειες του επιβεβαιώθηκαν άλλη μια φορά, έστω κι αν πήρε κάπου 2.500 χρόνια και τη συνδρομή της σύγχρονης τεχνολογίας για να τον αποκαταστήσουμε…Η δημοσίευση των ευρημάτων για τα ιχθυοφάγα άλογα της Σίνδου έκανε φυσικά πάταγο, διεθνώς. Θα τη βρείτε συνημμένη, με την ελπίδα να νιώσετε το ίδιο περήφανοι για τον μεγάλο ιστορικό μας, όπως και ο υπογράφων…

Θ. Γ. Αντίκας,

Ιππίατρος ΔΟΙ





Fish-eating horses in Macedonia.
Herodotus was telling the truth

Herodotus, a great historian-ethnologist of Greece who was nicknamed ‘father of history, has been doubted by some of his peer–ancient and modern classicists–challenging his ‘exaggerations’, ‘fantasy’ and ‘lies’. This resulted in insulting the renowned historian as ‘father of lies’…

However, there is a scientific field called ‘archaeology’ that has brought bad news to those insulting classicists. Year after year, Herodotus’ presumed ‘lies’ are constantly proven to be truths. Ten years ago, the unearthing of a lion’s skeleton at the ‘Source of Athena’ found at the foothills of Mt. Olympus has solidly confirmed his passage on the existence of lions in the north of Greece. Namely, his report on the army camp of King Xerxes at Sindos, near Thessalonike, where the local lions attacked his camels. In fact, Herodotus kept wondering why lions would attack ‘animals they had never seen before’ [camels], as opposed to attacking horses…

A few years ago, I had the chance to be invited by a field archaeologist of the 16th Ephorate of Thessalonike [who was digging a human cemetery at the necropolis of Sindos] to analyze the remains of five horses and two dogs buried along with humans–an ancient Greek burial habit first reported by Homer [Iliad 23]. The good condition of all five horse skeletons, dated in the 7th to 4th centuries BCE, prompted me to send bone samples to two independent laboratories in USA and the UK asking them to test their stable isotope content so as to have an idea of the horses’ diet.

The lab results were stunning–to say the least: they indicated that approximately 22 to 25% of the horses’ diet consisted of ‘protein of fish origin’! Unbelievable, yet true. Well, it seems Herodotus was telling the truth–again–when reporting on the abundance of Macedonian rivers and lakes in fish, adding that ‘the locals feed fish to their pack horses…

The father of history was not lying. Simply, his truths have been confirmed after 2,500 years with the aid of modern technology. Needless to add that the publication of such finds on fish-eating horses in Greece has silenced a great number of Herodotus’ accusers worldwide. Readers will find it attached, in the hope that they will feel as impressed and as proud of Herodotus as yours truly…

Theodore G. Antikas, DVM, PhD


     Στην σημερινή Ελλάδα όπου η ομαδική δυσφορικότητα έχει καθηλώσει και την "ιππασία" σε αξιοθρήνητη υποστάθμη με ελάχιστους ανθρώπους να προσπαθούν να υποψιασθούν περί τα του Ίππου μέσα από "φορουμικά" πρωϊνάδικα κουτσομπολιά, αντί να καταφεύγουν στους ειδήμονες, εμείς επιμένουμε να διδασκόμαστε από την http://hippologia.org/ και το ίδιο προτρέπουμε να κάνουν όσοι θέλουν πραγματικά να μάθουν και όχι να σκοτώσουν το χρόνο τους και, κυρίως, την όποιαν απομένουσα ποιότητά τους.