Φ Ω Σ, ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ...ΔΕΟΣ! [ΜΕΡΟΣ Ι']

Φ Ω Σ, ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ...ΔΕΟΣ! 

[ΜΕΡΟΣ Ι']

     Με το παράδοξο της ασυνεπείας ως συνιστώσας …επιτυχίας, χαρακτηρίσθηκε το δέκατο μέρος της έρευνάς μας «ΦΩΣ, ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ΔΕΟΣ!». Συγκεκριμένα, το περιορισμένο του χώρου για το συγκεκριμένο, ειδικό, ασκησιολόγιο μας υπεχρέωσε να ζητήσουμε εγκαίρως την δήλωση συμμετοχής στην συγκεκριμένη ημερίδα, ώστε να περιορίσουμε τους συμμετέχοντες στον αριθμό που θα μπορούσαν να ωφεληθούν από την συμμετοχή τους και, πράγματι, ο αριθμός συμπληρώθηκε αμέσως. Δυστυχώς όμως κάποιοι δεν υπήρξαν συνεπείς στην προσέλευσή τους με αποτέλεσμα να παραμείνουν εκτός ημερίδος ισάριθμοι ενδιαφερόμενοι και, εν τέλει, να αναδειχθούν πολλαπλώς ωφεληθέντες οι παρόντες και, βεβαίως, η ίδια η έρευνα. Τώρα, τι να πούμε; Nα παρατηρήσουμε τους ασυνεπείς ή, απλώς, να παραφράσουμε το τροπάριο της Κασσιανής ως «εξ …ασυνεπείας τα κρείττω»; Προτιμούμε το δεύτερο!

     Κομβική βοήθεια σ΄ αυτή την Προπόνηση η Συνασκούμενη Φλώρα στα ικανά χέρια της οποίας εμπιστευθήκαμε την καταγραφή του οπτικοακουστικού υλικού που μας απέφερε σημαντικά στοιχεία προς μελέτη και αξιοποίηση σε προσεχείς Προπονήσεις. Την ευχαριστούμε!

     Όποιος έχει προσέξει την εισήγηση του Ιδρυτή των «Ελλήνων Κενταύρων» στο 6ο Παγκόσμιο Φιλοσοφικό Φόρουμ θα έχει αντιληφθεί ότι αυτή η Σχολή δεν ιδρύθηκε για την …σωτηρία του κόσμου, αλλά για να συνεισφέρει  ε π ι λ ε κ τ ι κ ώ ς  και μόνον προς τα αντιληπτικά όντα! Και με δεδομένη την αλήθεια της Πλατωνικής φράσεως (από το "Συμπόσιο") "όμοιος ομοίω αεί πελάζει", εγκαταλείπουμε τον ρόλο του σωτήρος των όχλων στους ομοίους τους, διατηρώντας δι εαυτούς τον ρόλο μας ως ...υποστυλωμάτων ομοίων. Έτσι και αυτή η Προπόνηση συνιστά μία νοήμονα προσέγγιση του τοξευτικού αντικειμένου όπως, καθ΄ όλο το ιστορικό άνυσμά της η Τοξοβολία υπήρξε το ευφυές δημιούργημα της ανθρώπινης νοημοσύνης!

     Πλαίσιο του ιδρυτικού οράματος των "Ελλήνων Κενταύρων" υπήρξε πάντοτε η ποιότητα! Ποιότητα χαρακτήρων, ποιότητα εργασίας! Άλλως, αυτή η Σχολή δεν έχει λόγο υπάρξεως μέσα σε έναν "περίγυρο" όπου η απουσία ποιότητος "περισσεύει"! 

     Έτσι, η ποιότητα απετέλεσε και το κυρίαρχο χαρακτηριστικό αυτής της Προπονήσεως Ενστικτώδους Τοξοβολίας η οποία έχει ως σκοπό την "επαναφορά" στην τοξευτική τάξη όσων απείχαν επί πολύ από την Γραμμή Βολής και στην προσεκτική σχεδίαση του προπονητικού περιεχομένου λάβαμε σοβαρότατα υπ΄ όψη την σοφή παράγραφο του Byron Ferguson από το βιβλίο του "Become the Arrow":

     Γέφυρα ισχυρή με την προϊστορία της προελεύσεώς μας, αλλά και με την εποχή της αλήστου μνήμης βαρβαρότητος, το Τόξο διατηρεί το αρχέγονο "δακτυλικό αποτύπωμά" του με μία σειρά παραμέτρων που αποτελούν ορισμό του πολέμου, μία εκ των οποίων είναι και ο "χρόνος". 

     Ακόμη μία παράγραφος με μία σημαντική πληροφόρηση, αυτή την φορά από το βιβλίο του Al Henderson "Understanding winning Archery", μας υπεχρέωσε να σταθμίσουμε την παράμετρο του "χρόνου" σ΄ αυτή την Προπόνηση:

     Τι μας απεκάλυψε, λοιπόν, το προπονητικό «σκαρίφημα» της σημερινής ημερίδος; Και τι μας επιφυλάσσει;

     Α. Επιμετρήσαμε τις συνέπειες μιας μακράς αποχής από την Γραμμή Βολής και, ειδικώς, τις συνεπαγόμενες εξ αυτής «απώλειες».

     Β. Ξαναβρήκαμε την σχέση μας με την Τοξοβολία και ασκήσαμε την όρασή μας με ένα τρικ που θα περιλαμβάνει την χρήση …ρυζόχαρτου και που το χαρήκαμε για πρώτη φορά, δοκιμάζοντάς το. «Ξένη» …συνταγή από κάποιους που μας αγαπάνε και μας φροντίζουν με γόνιμες ιδέες και κατευθύνσεις.

      Γ. Τροφοδοτήσαμε με επιπλέον πληροφορίες την έρευνά μας «ΦΩΣ, ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ΔΕΟΣ!» η οποία, αισίως, βρίσκεται στην δέκατη συνέχειά της.

     Δ. Ξανακουβεντιάσαμε όλοι μαζύ, μετά την λήξη της ημερίδος για να σχεδιάσουμε επόμενες δράσεις, υπό την ελαιογραφία του Αχιλλέως που μας δώρισε η αγαπημένη μας Φλώρα..

     Όχι, δεν ξεκινήσαμε με Τοξοβολία εξ Επαφής όπως θα ήταν φυσικό και όπως καθένας θα νόμιζε ότι αρχίσαμε. Ο λόγος; Θελήσαμε να ξεκινήσουμε με τα πολύ βασικά της ...αρχαριότητος προκειμένου να δούμε από που (ξανα-)αρχίζουμε και, πράγματι, δεν είχαμε άδικο. Με΄τα από τόσο καιρό αποχής από την Γραμμή Βολής η αφετηρία ήταν "αποκτώ επαφή με το Τόξο" κάτι όπως σε ένα γεύμα πτωχού που δεν ξεκινά με ...χαβιάρι ως ορεκτικό!

     Μοιραία, απεδείχθη απαραίτητο να ξανα-ορίσουμε την σωστή στάση του Τοξότη με κάθε λεπτομέρεια. Να μιλήσουμε για τον αυχένα, τους ώμους, τα χέρια, τον κορμό, τα πόδια...

     Κυρίως, έπρεπε να ξαναδώσουμε το "στίγμα" του μαχητικώς τοξεύειν ώστε να "σβήσουμε" κάθε παραπλανητική αίσθηση "αθλητικής" ...Τοξοβολίας που θα ανέκοπτε την πρόοδο σε ό,τι ακολουθούσε.

     Και αφού "ξαναβρήκαμε" τα ...βασικά, οδηγηθήκαμε στο επίπεδο της Τοξοβολίας εξ Επαφής δια τα περαιτέρω τα οποία δεν απεδείχθησαν καθόλου εύκολα...

     Ώσπου κατέφθασε η Φλώρα για να ρίξει μία βολή με την οποία μας κομπλεξάρησε όλους ευστοχώντας πανηγυρικώς σαν να είχε σύμβαση με τον στόχο! Εμπειρότατη Τοξότρια και ικανή Αμαζόνα αν δεν ήταν και πολυ-απασχολούμενη...

     Η συνέχεια στο επίπδο των μέσων αποστάσεων, με μία "πρόγευση" ...ρυζόχαρτου με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Μια βαθμιαία εισαγωγή στα δυσκολότερα που θα ακολουθούσαν.

     Επιστροφή στον μεγάλο στόχο που νομίζαμε ότι δεν προκαλεί πανικό και όμως..., για κινητικές τοξεύσεις.

     Και, ω του θαύματος, στις κινητικές τοξεύσεις διαπιστώσαμε ότι ο μέχρι τώρα εντονότατος πανικός στόχου είχε μειωθεί ...έως εξαφανισθεί! Όταν το μυαλό απασχολείται θετικά τα αρνητικά παραμερίζουν... Χμμμμ...

    Και κάπως έτσι φτάνουμε και στις τοξεύσεις μεγαλύτερων αποστάσεων, έχοντας παραμερίσει ένα μεγάλο φορτίο πανικού στόχου. Ευτυχώς!

     Και με σταθερό το «ΦΩΣ» η «οπτική αντίληψη» αλλοιώθηκε και μετασχηματίσθηκε σε μία illusion, σε μία …fata morgana, σε ένα κάτι τις με τη βοήθεια βρώσιμου ρυζόχαρτου από το Βιετ Ναμ (ναι, από κει που ο Σαββόπουλος τραγούδαγε ότι … «πυρπόλησαν το ρύζι») το οποίο μια το έβλεπε ο Συνασκούμενος, μια το έχανε από τα μάτια του…

     Στον επίλογο της ημερίδος προσέξαμε πολλά κι ενδιαφέροντα με πρώτη απ΄ όλα την ραγδαία βελτίωση των Συνασκουμένων! 

     Τέχνη, ρυζόχαρτα και Τοξοβολία ακούγονται ολίγον ...σουρεαλιστικά αλλά, δεν πειράζει, ο στόχος επετεύχθη κι έδωσε και κατευθύνσεις περαιτέρω εφαρμογών. Και οι ψευδαισθήσεις κι οι αντανακλάσεις κι αυτές χρήσιμες. Είμαστε κάτι σαν τους σπηλαιοδύτες που κινούνται υπογείως κι όλο και βρίσκουν διέξοδο... Έτσι είναι, χωρίς τον φακό της εφευρετικότητος στο κούτελο, κανείς δεν μπορεί να ξεπεράσει το σκοτάδι...

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ