ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ

ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ

     H Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" διατηρεί τον χαρακτήρα όχι απλώς ενός εκπαιδευτηρίου πολεμικών τεχνών, αλλά ενός διαρκούς πειραματικού εργαστηρίου στο οποίο, δίκην "in vitro" δοκιμάζονται συνεχώς ανανεούμενες εκπαιδευτικές προσεγγίσεις οι οποίες στοχεύουν, κυρίως, στην ανάπτυξη του μαχητικού ενστίκτου των εκπαιδευομένων μας. Έτσι, έχοντας κατά το νου το "ουκ εα με καθεύδειν το ...των χιλιομέτρων αποτρόπαιον" και διασχίζοντας χώρες προς συλλογή γνώσεων, ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" βρέθηκε και πάλι στην αγαπημένη του Ουγγαρία στην οποία έχει παραδοθεί από το ...1992, όχι, αυτή την φορά για να ασκηθεί στην Έφιππη Τοξοβολία ή να χαρεί τον ιππικό πολιτισμό της, αλλά κυρίως για να συναντήσει δύο λαμπρούς επιστήμονες, γνωστούς από τα "παλιά", με τους οποίους συνεζήτησε τα εξαγόμενα της ενότητος των ένδεκα ειδικών ημερίδων "Φ Ω Σ, ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ...ΔΕΟΣ!" και, επί τη βάσει αυτών, την χάραξη μιας βέλτιστης διδασκαλίας  Ε ν σ τ ι κ τ ώ δ ο υ ς Τοξοβολίας, πάντοτε προσανατολισμένης επί των διδαγμάτων του περιεχομένου του κατευθυντήριου κειμένου του Eugen Herrigel: "Zεν στην Τέχνη της Τοξοβολίας". 

  

Στη Βουδαπέστη, λοιπόν, στη Βούδα, στο άγαλμα του Mihály Táncsics, λίγο πριν την Πύλη της Βιέννης η αρχική συνάντηση και όσα ειπώθηκαν εδώ, επί τη εμφανίσει των τριών, έδειξαν ότι ήδη βρισκόμασταν σε καλό δρόμο... Και ξεχαστήκαμε τόσο εδώ, λόγω, βεβαίως, της βαρύτητος του θέματος της επαφής μας ώστε, παρ΄ ολίγον να ξεχάσουμε να μετακινηθούμε προς το αγαπημένο μας υπόγειο όπου θα μας φιλοξενούσε για τις επόμενες τέσσερις ώρες "ξεδιπλώνοντας" όσα η Αθήνα και επί σειρά ετών πειραματισμού μας απέδωσε.

Μια ομορφιά, όπως πάντοτε, η Βουδαπέστη και δη η Βούδα, μας υποδέχθηκε με την Παλλάδα Αθηνά στο κέντρο της να μας θυμίζει ότι οι Ούννοι τιμούν αυτά που περιφρόνησαν οι γραικύλοι δικαιώνοντας, με την ασέβειά τους προς την Ελλάδα και τον Ελληνισμό, τον φιλέλληνα Ιάκωβο Φαλμεράιερ! Αυτό το περικαλλέστατο άγαλμα "στοιχειώνει" κάθε Έλληνα περαστικό θυμίζοντάς του την ακτινοβολία της πολιούχου των Αθηνών παντού πλην ...Αθηνών, εννοείται, των "ψευδ' Αθηνών" των γραικύλων οι οποίοι απεμπόλησαν την πατρώα θρησκεία τους αντικαθιστώντας την με ένα ταλμουδικό δόγμα.     

Και, επιτέλους τα γνώριμα στενά σκαλιά που οδηγούν σε ένα ιστορικό κελάρι φάνηκαν μπροστά μας κατεβάζοντάς μας στα έγκατα του σημείου όπου, την εποχή των μεταναστεύσεων, ο Ηγεμόνας Arpad θεμελίωνε τον τελικό προορισμό ενός λαού που κατέφθανε από τα Ουράλια με την αρχαιότερη γλώσσα της Ευρώπης για να δημιουργήσει κατόπιν το πρώτο Σύνταγμα ευρωπαϊκής χώρας κι έναν απαράμιλλο πολιτισμό.

Ένα γεμάτο τετράωρο στα έγκατα του κελαριού με την σταθερή θερμοκρασία και τα καλλίγευστα εδέσματα, λίαν καρποφόρο, με επικυρωμένη την εξαετή ακολουθία (2017 - 2023) συνεχών πειραματισμών επί του άξονος της επιδράσεως του φωτός, εν συνδυασμώ προς τις δώδεκα συνεδρίες του "κύκλου" της αναλύσεως του έργου του Eugen Herrigel: "Zεν στην Τέχνη της Τοξοβολίας", τροφοδότησαν μιαν συζήτηση που κατέληξε στο ...απροσδόκητο! Κι εδώ, ένας ορθολογιστής Ούγγρος ψυχίατρος κι ένας Τσέχος νευρολόγος, σχεδίασαν με έναν Έλληνα αλογατάρη το "οπλοστάσιο" της διεξαγωγής του τρίτου ...παγκοσμίου πολέμου! 

   

 Δεν θα είχε και τόση σημασία να σκιαγραφήσουμε εδώ το ο,τιδήποτε επίκειται να εισαχθεί στην διδασκαλία της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" προς ανάπτυξη  του μαχητικού ενστίκτου των εκπαιδευομένων της, όλων ημών, δεν έχει σημασία να κουράσουμε τον αναγνώστη μας με τον ..."σμικρυντικό" παράγοντα τον οποίο, τόσον διεξοδικώς αναλύσαμε και με τις νευρωνικές επιδράσεις του τις οποίες, τόσον γλαφυρώς "χαρτογράφησε" ο Τσέχος επιστήμων, εκλαϊκεύοντας παραστατικότατα ένα τόσο εξειδικευμένο θέμα ώστε να γίνει κατανοητό ακόμη κι από έναν ταπεινό ...αλογατάρη!

    

Εκείνο που έχει σημασία είναι να προαναγγείλουμε μιαν ουσιώδη καινοτομία, πράγματι, πολύ διασκεδαστική όσο και ωφελιμότατη την οποία, προσεχώς, θα εντάξουμε στην διδασκαλία της Σχολής μας ώστε, όχι μόνον να ενδυναμώσουμε το μαχητικό ένστικτό μας, αλλά κα να αναδείξουμε ακόμη καλύτερους Ιππείς και εφίππους πολεμιστές. Και το ..."αυγό του Κολόμβου" δείχνει ...πολύφερνο, τουλάχιστον όπως ακούστηκε σ'  εκείνο το κελάρι της Βούδας, εκεί όπου η φίλτατη Ουγγαρέζα Βιολέτα μας έκανε ακόμη σοφότερους αν και μη σχετική με τα "ειδικά" μας, λόγος για τον οποίον την ευχαριστούμε! Όπως ευχαριστούμε και τους δύο λαμπρούς συμπαραστάτες των αγωνιών μας! 

ΧΑΛΑΡΑ, ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΑ!

ΧΑΛΑΡΑ, ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΑ!

      Μακράν ημών των "Ελλήνων Κενταύρων" κάθε ...σοβαροφάνεια όμως οι προϋποθέσεις προσεγγίσεως των πολεμικών τεχνών δεν μας αφήνουν περιθώρια "χαλαρότητος", γενικώς στην καθημερινότητά μας, εντός ή εκτός του χώρου της ασκήσεώς μας. Και τούτο σημαίνει ότι η ανάγκη ασφαλέστερου όσο και αποτελεσματικότερου σχολικού έργου επιτάσσει την αποφυγή κάποιων ωραίων μεν, περιττών δε, εκδηλώσεων οι οποίες μπορεί να προάγουν δημόσιες ή και πελατειακές σχέσεις, πάντως, παρεμποδίζουν την ανάπτυξη ουσιώδους πολεμικής διδασκαλίας η οποία απαιτεί αυτοσυγκέντρωση και αφιέρωση. Γι αυτό και στους "Έλληνες Κενταύρους" και, δη, στην Σχολή των Αθηνών, δεν εορτάζουμε ...Halloween, δεν ψήνουμε ...κοντοσούβλια, δεν κρούομε ...ταμπουράδες, δεν ...διασκεδάζουμε επισκέπτες, δεν μετατρεπόμεθα σε ...παιδική χαρά!

     Σήμερα, όμως, προς χάρη του αγαπημένου και πολυτάλαντου Μέλους μας Βασίλη (δεινός αλογατάρης, μαθηματικός, μέλλων εμποροπλοίαρχος και, φύσει, ...πολιτικός!) κάναμε μιαν υπέρβαση προκειμένου να "φρεσκάρουμε" στον ίδιο το εφιπποτοξοτικό "παρελθόν" του και να υποδεχθούμε με ιδιαίτερη χαρά τον νεαρό γιο του, προσωπικούς του φίλους, οικογενειάρχες με τα παιδιά τους και βεβαίως και την Εύα μας, σε μια ημερίδα Έφιππης Τοξοβολίας, Ιππακοντισμού αλλά και ατομικών μυήσεων πρωτοεισάκτων στην Ιππασία και Έφιππη Τοξοβολία που κατέληξε σε μια διασκεδαστική συλλογική δράση Ιππευτηρίου ξαναφέρνοντας σε "πνεύμα εργασίας" και τον Εκπαιδευτή των "Ελλήνων Κενταύρων" μετά την πολυήμερην απουσία του στο εξωτερικό όπου βρέθηκε για λόγους ιδίας ...εκπαιδεύσεως! 

     Τούτη την ημερίδα "άνοιξε" η Εύα με καλπαστικές εξόδους επιτυχών τοξεύσεων!

     Ραγδαία η πρόοδος της Εύας η οποία, πλέον, διατηρεί ακόμη καλύτερα τον καλπαστικό ρυθμό όσο και την καλπαστική διάρκεια των τοξευτικών εξόδων της, αυξάνοντας σημαντικά και την καλπαστική ταχύτητά της, κάτι που την προδιαθέτει για μελλοντικές αγωνιστικές συμμετοχές! 

     Η εισαγωγή του Ιππακοντισμού, βεβαίως, απεδείχθη σοφή τακτική διότι επιβεβαιώθηκε ότι αυτός σταθεροποιεί το βαθύ "κάθισμα", επαυξάνει την ισορροπία κατά τον καλπασμό και η Εύα, όπως και πολλοί μαθητές μας, ωφελήθηκε από την ιδιαίτερην αυτή άσκηση με "αντανάκλαση" στην Έφιππη Τοξοβολία.  

     Και, σήμερα, η Εύα μας έδωσε ένα ακόμη καλύτερο "δείγμα" ...ιππακοντιστικής "γραφής"! Κανονικό, πολεμικό, το Δόρυ της Σχολής μας, με βάρος για στιβαρά, ...ανδρικά, χέρια κι όμως, η Εύα και κάλπασε κρατώντας το σταθερά και αφίππευσε ταχύτατα και μαχητικότατα, διατηρώντας ισορροπία προσγειώσεως, έτοιμη να πλήξει επίγειο αντίπαλο!

     Τέλος, μέσα στο πλαίσιο της αναπτύξεως και εκπαιδευτικών ικανοτήτων, αυτή τη φορά η Εύα ανέλαβε και την εισαγωγική διαδικασία πρωτοεισάκτων, κάτι που αναπτύσσει τον εισάγοντα στην βαθύτερη κατανόηση του εκπαιδευτικού αντικειμένου.

     Βεβαίως, η Εύα δεν παρέλειψε και να ..."προβάρει" τα μελλοντικά της ...μητρικά καθήκοντα, φροντίζοντας και την φύλαξη ,,,βρεφών, όσο οι γονείς ίππευαν και, ασφαλώς και σ'  αυτό τον τομέα απεδείχθη επαρκέστατη.

     Ο Βασίλης μας ιππεύει με εξαιρετική δεινότητα, αγάπη και σεβασμό προς τον Ίππο, ως πραγματικός αλογατάρης, Ιππαγωγός κι ο ίδιος με δικό του Ίππο και ...Ημίονο, έχοντας χρηματίσει και Διαχειριστής Σταυλικών Εγκαταστάσεων παρά το εύρος των λοιπών σπουδών και δραστηριοτήτων του! 

     Ο Βασίλης σήμερα ξαναβρέθηκε σε σχέση επαφής με την Έφιππη Τοξοβολία με άνεση και αυτοπεποίθηση.

     Ωφελιμότατες για τον ίδιο και οι καλπαστικές ιππακοντιστικές του έξοδοι, τον προετοίμασαν καλύτερα για ασφαλέστερο και καλύτερο "κάθισμα".

     Στο τέλος, ο Βασίλης μας, ζήτησε να υπερπηδήσει μία διαγώνια και το απόλαυσε!

     Βεβαίως, ο Βασίλης δεν παρέλειψε να "βαπτίσει" και τον γιο του στην "κολυμβήθρα" του σχολικού μας Ίππου και, όπως ήταν αναμενόμενο, "ανάδοχος" αυτής της "βαπτίσεως" ήταν ο ...Εκπαιδευτής ο οποίος του τον παρέδωσε για ένα πατρικό ...δικάβαλο, ενώ ο νεαρός βλαστός αδημονούσε να εφιππεύσει και χαμογελούσε γεμάτος χαρά για την έφιππη εμπειρία με τον μπαμπά! 

     Με ενδιαφέρουσες ικανότητες και οι σημερινοί, πρωτοείσακτοι, επισκέπτες μας εκ του φιλικού περιβάλλοντος του Βασίλη.

     Πως, άλλωστε θα ήταν δυνατόν για έναν αλογατάρη να μην διαμορφώνει κι ένα ανάλογο ...φιλικό περιβάλλον.

     Και αυτό το "περιβάλλον" μας έδωσε τούτη τη φορά ωραία στιγμιότυπα ατόμων που ενώ ζουν μια καθημερινότητα γραφείου, μπορούν, ωστόσο, να σταθούν με ασφάλεια επάνω στη ράχη ενός Ίππου.

     Ιδιαίτερη εντύπωση μας προκάλεσε ένας εκ των νεαρών συνοδευομένων επισκεπτών μας, παιδί χωρίς προηγούμενη ιππική και τοξευτική εμπειρία, ο οποίος, με υποδειγματικήν αυτοπειθαρχία, τόξευσε έφιππος και εν κινήσει για πρώτη φορά και, μάλιστα με εμφανή μαχητικότητα.

     Προηγουμένως, ο ίδιος νεαρός εξετέλεσε με ακρίβεια και δυναμισμό ασκήσεις ιππακοντισμού χωρίς καμία απώλεια, έστω και πρόστιγμη, του καλού "καθίσματός" του.

     Με επιτυχία αλλά κι ευγνώμονες ευχαριστίες προς τον Βασίλη μας ο οποίος είχε και την πρωτοβουλία της "συνθέσεως" της σημερινής ημερίδος, αλλά και προς την Εύα μας η οποία ανέλαβε εκπαιδευτικές αλλά και ...μητρικές ευθύνες για την επιτυχή ολοκλήρωση του όλου προγράμματος, ολοκληρώθηκε και αυτή η πολυσχιδής δράση Ιππευτηρίου. 

ΣΧΟΛΗ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ" MΟΝΑΔΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΓΙΑ 47 ΜΕΣΣΗΝΙΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ

ΣΧΟΛΗ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

 MΟΝΑΔΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ 

ΓΙΑ 47 ΜΕΣΣΗΝΙΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ

     Αν και ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", Εκπαιδευτής Αθανάσιος Ψωρομύτης μας έχει συνηθίσει σε πολύ ευχάριστες εκπλήξεις υπερβαίνοντας κατά πολύ τα ανθρώπινα όρια, αυτή την φορά ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, αναλαμβάνοντας την ευθύνη της μυήσεως στην Τοξοβολία και στην Ιππασία μιας πολυάριθμης ομάδος 47 μικρών μαθητών και 6 συνοδών δασκάλων, οργανώνοντας το δύσκολο αυτό εγχείρημα υπό συνθήκες υψίστης ασφαλείας και λειτουργικότητος, με απόλυτην επιτυχία, πάντοτε, στους φιλόξενους "Σταύλους" του Πάνου Μανιάτη, στη Βαλύρα Μεσσηνίας. 

     Έτσι, με την υποστήριξη του "Οικοδεσπότη" Πάνου και της "Οικοδέσποινας" Ιωάννας, μέσα στις ιδανικές εγκαταστάσεις των "Σταύλων Μανιάτη", η Σχολή των "Eλλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" με την υψηλή τεχνογνωσία που διαθέτει κατάφερε να "φωτίσει" το ατομικό μονοπάτι των μικρών μαθητών με το "φως" της αυτοπειθαρχίας, της ισορροπίας και της αναπτύξεως του ενστίκτου, κάτι που αναδεικνύεται στο καλύτερο "μάθημα ζωής" για ένα παιδί, με οφειλόμενα εύσημα στους δασκάλους τους που επωμίσθηκαν θαρραλέα μια τέτοιαν ευθύνη, κάτι, ασφαλώς, επαινετέο!    

Παρά το ότι ολόκληρη η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" βρίσκεται σε γενική κινητοποίηση για το επικείμενο "γύρισμα" ενός ιστορικού ντοκιμαντέρ γερμανικής παραγωγής με θέμα την εκπαίδευση των Σταυροφόρων, κάτι που προγραμματίσθηκε να υλοποιηθεί στην έδρα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", στους "Σταύλους Μανιάτη" , εν τούτοις, ο ακούραστος τοπικός Αρχηγός και Εκπαιδευτής κατάφερε να φέρει σε επιτυχές πέρας μια τόσο δύσκολη ημερίδα κατά την οποία, 47 μαθητές δημοτικού με τους 6 δασκάλους τους, ήρθαν σε πρώτη επαφή με την Τοξοβολία και την Ιππασία, έργο διόλου εύκολο ακόμη και υπό τις ιδανικότερες συνθήκες.

     Επιστρατεύοντας ως βοηθούς του τις δύο μικρές αλλά άριστα εκπαιδευμένες θυγατέρες του, ο Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", κατάφερε να μυήσει επιτυχέστατα στην Τοξοβολία και στην Ιππασία το "κοινό" του, χωρίς να παραλείψει κανένα μέτρο ασφαλείας, κάτι που, βεβαίως, τηρεί στην Σχολή του η οποία είναι διεθνώς παραδεκτή ως και η μόνη, παγκοσμίως, η οποία διδάσκει Τοξοβολία και Ιππασία σε τυφλούς!  

     Βεβαίως, ο Αθανάσιος Ψωρομύτης ως διαπεπιστευμένος Αρχηγός Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων" και  Εκπαιδευτής, έχει ήδη μια πολύ μεγάλη εκπαιδευτικήν εμπειρία έχοντας διδάξει επιτυχέστατα πανεπιστημιακούς φοιτητές της Σχολής Σωματικής Αγωγής (Τ.Ε.Φ.Α.Α.) αλλά και μαθητές ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων.

     Mε μία σοφή, πραγματικά, διάταξη χώρου, δικής του εμπνεύσεως, η οποία παρείχε ασφάλεια αλλά και λειτουργικότητα στην όλη διδασκαλία των, δύο, τόσο δύσκολων "αντικειμένων", ο Αθανάσιος Ψωρομύτης εισήγαγε ξεχωριστά, ένα προς ένα τα παιδιά, στην Τοξοβολία και στην Ιππασία, δίνοντας στο καθένα την δυνατότητα να τοξεύσουν αλλά και να ιππεύσουν ώστε να κατανοήσουν το Τόξο και τον Ίππο με όλες τις ψυχωφελείς επιδράσεις και των δύο αυτών διαχρονικών "εμπειριών" στον Άνθρωπο. 

     Χωρίς καμιάν, απολύτως, "έκπτωση" στην τάξη και στην πειθαρχία που επικρατούν στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" και ανεξαρτήτως των ισχυόντων σε μια μπαχαλοποιημένη "κοινωνία" ...δικαιωματισμού και αναρχίας, στην ημερίδα αυτή οι μικροί μαθητές χωρίς καμία ιδιαίτερη προσπάθεια του Εκπαιδευτή τους Αθανασίου Ψωρομύτη αντελήφθησαν αμέσως την σημασία της τάξεως και της πειθαρχίας και λειτούργησαν όπως πρέπει σε μιαν ανάλογη διδασκαλία αποδεικνύοντας ότι το παιδί είναι δεκτικότατο κάθε αγαθής διδασκαλίας κι εκπαιδεύσεως εφ΄ όσον οι ενήλικες που το περιστοιχίζουν είναι νουνεχείς!

     Έτσι, οι νεαροί Μεσσήνιοι μαθητές, όχι μόνον πειθάρχησαν στις οδηγίες του Εκπαιδευτή και των δύο θυγατέρων-βοηθών του αλλά και χάρηκαν την Τοξοβολία και την Ιππασία με εμφανή θετική διάθεση.

     Το αδιάψευστο οπτικο-ακουστικό "υλικό" αυτής της ημερίδος "μιλά" για την επιτυχία των προσπαθειών όλων των νεαρών εκπαιδευομένων και του τελικού της, θετικότατου αποτελέσματος. 

    Και μακάρι το θάρρος της αναλήψεως της ευθύνης για την καρποφόρα σημερινή ημερίδα από τους Μεσσήνιους δασκάλους να βρει μιμητές και από άλλους συναδέλφους τους της υπόλοιπης Ελλάδος ώστε, με την ίδιαν ασφάλεια και επιτυχία, να έχουν τα ίδια οφέλη πολύ περισσότερα Ελληνόπουλα, κατανοώντας την μεγάλη σημασία της πειθαρχίας, της αναπτύξεως του ενστίκτου και της αυτοσυγκεντρώσεως καθώς και της ψυχοπνευματικής ισορροπίας σε μία διάδραση παιγνιδιού και ασκήσεως όπως είναι ο συνδυασμός Τοξοβολίας και Ιππασίας.    

     Τα παιδιά μας αξίζουν πολύ περισσότερο απ΄ όσο νομίζουμε και ως νοήμονα πλάσματα και ως θαρραλέες προσωπικότητες και ως μέλλοντες υπεύθυνοι Πολίτες! Αυτό απέδειξαν και τούτη την φορά και οι 47 μικροί Μεσσήνιοι μαθητές με την βοήθεια τόσο του Αρχηγού της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" όσο και του άξιου ιδιοκτήτη των "Σταύλων Μανιάτη"  Πάνου Μανιάτη και του επιτελείου του. Όταν οι Έλληνες συνεργαζόμαστε το μόνο βέβαιο είναι ένα λαμπρό αποτέλεσμα όπως εν προκειμένω κι αυτό είναι και το ζητούμενο σε μια κοινωνία η οποία δεν παρέχει περαιτέρω περιθώρια διχασμών και διασπάσεων. Κι αυτό διδαχθήκαμε σήμερα στη μεσσηνιακή Βαλύρα!  

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ΟΙ ΤΟΞΟΘΥΡΙΔΕΣ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ ΤΗΣ ΜΠΡΑΤΙΣΛΑΒΑΣ

 ΟΙ ΤΟΞΟΘΥΡΙΔΕΣ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ 

ΤΗΣ ΜΠΡΑΤΙΣΛΑΒΑΣ

     Ένα οχύρωμα στο επίκεντρο της σημερινής Μπρατισλάβας άρχισε να εμφανίζεται από τους Κέλτες, κατόπιν τους Ρωμαίους και, από τον ένατον αιώνα από τους Σλάβους. Οι Ούγγροι, μετέπειτα καταλαμβάνοντας την περιοχή προσέθεσαν επιπλέον οχυρώσεις διαμορφώνοντας ένα πλήρες οχυρωματικό έργο τον δέκατο τρίτον αιώνα, ενώ ο βασιλιάς Σιγισμούνδος ανήγειρε ισχυρούς αμυντικούς τοίχους οι οποίοι αντέστησαν επιτυχώς όταν οι Αψβούργοι το χρησιμοποίησαν ως «ασπίδα» έναντι των Οθωμανών πολιορκητών, Από το  1552 φυλάσσονταν εδώ τα κοσμήματα του Ουγγρικού Στέμματος.

     Πολλές οι τοξοθυρίδες και κανονιοθυρίδες του Κάστρου της Μπρατισλάβας με ευρεία ποικιλότητα λόγω των εποχών και των διαφορετικών επεμβάσεων αποτελούν «μαγνήτη» οχυρωματικής μελέτης  την οποία επιχειρήσαμε επιτοπίως και, αναφορικώς, με την ευρύτερη μελέτη τοξοθυρίδος την οποία από ετών συνεχίζουμε.

     Πολλά και, κυρίως, γονιμότατα τα συμπεράσματα και από αυτή την μελέτη για το τόσο ζωτικό σημείο της οχυρωματικής αρχιτεκτονικής που λέγεται «Τοξοθυρίδα» και που μας ενδιαφέρει ως Τοξότες, μάλιστα δε της συγκεκριμένης εποχής κατά την οποίαν έδρασαν και οι Έλληνες Στρατιώτες της Δύσεως.

     Χωρίς να είναι εκτενείς, όπως σε άλλες πόλεις, οι φρουριακές εγκαταστάσεις της Μπρατισλάβα παρέχουν «εν συνάψει», θα λέγαμε, την δυνατότητα μελέτης και της εξαγωγής συμπερασμάτων σε σύντομο χρόνο.

     Aφήνοντας πίσω μας τον καθεδρικό ναό του Αγίου Μαρτίνου, μας υποδέχεται η είσοδος του οχυρώματος της Μπρατισλάβα ανεβαίνοντας τα σκαλιά που οδηγούν στο εσωτερικό του.

     Η μεταλλική εξώπορτα του οχυρώματος, υπαινικτικώς μισάνοιχτη καλοδέχεται τον επισκέπτη δίνοντάς του ένα μυστηριακό προαίσθημα για όσα τον περιμένουν και, πράγματι, μέσα, πολλά έχει να δει και να μελετήσει. 

     Για την απερίσπαστη μελέτη των τοξοθυρίδων, φροντίσαμε να «χρονιστούμε» σωστά ώστε να βρούμε τον χώρο κενό επισκεπτών όπως και τον απολαύσαμε, κάτι σπάνιο γι αυτό το μέρος το οποίο σε άλλες ώρες κατακλύζεται από ντόπιους και ξένους επισκέπτες.

     Πράγματι, συναρπαστικό το εσωτερικό αυτού του οχυρώματος, κράτησε υψηλά το ενδιαφέρον μας για κάθε λεπτομέρειά του καθ’  όλη την διάρκεια της τετράωρης σχεδόν επισκέψεως-μελέτης μας.

     Oι Σλοβάκοι υπήρξαν, βεβαίως, συνένοχοι, στην αρπαγή Ουγγρικού εδάφους με την απαράδεκτη "Συνθήκη του Trianon", παρά ταύτα, είναι αξιέπαινοι που τιμούν το "ουγγρικό" παρελθόν μεγάλου μέρους του εδάφους τους και μέσα στο, εν λόγω, οχύρωμα έχουν αναρτημένο "αφιέρωμα" στους, εδώ, στεφθέντες Ούγγρους Βασιλείς. 

     Μια σειρά αναρτημένων εικόνων Ούγγρων Βασιλέων κοσμεί τους εσωτερικούς τοίχους αυτού του μνημείου και πληροφορεί τον επισκέπτη για μιαν αδικία η οποία διεπράχθη εναντίον των Ούγγρων.

     Και οι φωτογραφίες των Ούγγρων Βασιλέων τόσο πολλές ώστε ο ιστοριοδίφης να αντιλαμβάνεται καλύτερα και τα δικαιώματα των Ούγγρων σε τούτη τη χώρα που παραμένουν απαράγραπτα.

     Αντιμέτωπη, όμως, με την ομορφιά της εδώ ουγγρικής παρουσίας, στέκεται η ασκήμια της εβραϊκής προπαγάνδας η οποία πασχίζει να πείσει την ανθρωπότητα για την παγκόσμια κυριαρχία του εβραϊκού λαού ο οποίος, ρατσιστικότατα, πιστεύει στο ταλμούδ το οποίο θεωρεί κάθε μη εβραίο ...γουρούνι (γκοίμ)! Κι εδώ θα δούμε κακάσχημες φωτογραφίες που προπαγανδίζουν την εβραϊκή "παρουσία" στη Μπρατισλάβα! Ευτυχώς, έχουμε υπ΄ όψη πολύ καλά την εθνική "διαγωγή" των διεθνών εγκληματιών, όπως η Ιστορία τους έχει στιγματίσει! 

     Kαι αξίζει να σημειωθεί ότι καίτοι μικρό το δέμας, αυτό το οχύρωμα με την ποικιλία "θυρίδων" διαφόρων χρήσεων που διαθέτει, απέδωσε μεγάλη πληροφόρηση. 

     Και, ήδη, όταν βγήκαμε προς την ενδιάμεση "ζώνη" μεταξύ οχυρώματος και παλαιάς πόλεως από την πλευρική πόρτα, στις "αποσκευές" μας είχαμε αρκετές πληροφορίες για τις Τοξοθυρίδες αυτού του μνημειακού χώρου.

     Αυτή η ενδιάμεση "ζώνη" μοιάζει με μια δομική αγκαλιά που σχηματίζει ο τοίχος του οχυρώματος με την περιεχόμενη παλαιά πόλη κι εδώ ο περιπατητής μπορεί να χαρεί με την ησυχία του την γαλήνη ενός αστικού περιβάλλοντος σπάνιας αισθήσεως. 

     Η παλαιά πόλη με το εμβληματικό της τοπόσημο, την «Πύλη του Μιχαήλ», χωρίς τις γνωστές θορυβώδεις «οχλήσεις» των συγχρόνων πρωτευουσών, χαλαρώνει τον επισκέπτη παρέχοντάς του την δυνατότητα ενός, πράγματι, ποιοτικού περιπάτου.

    H Πύλη του Μιχαήλ (Σλοβακικά: Michalská brána, Γερμανικά: Michaelertor, Ουγγρικά: Mihály kapu) είναι η μόνη πύλη της πόλεως της Μπρατισλάβα που έχει διατηρηθεί από τις μεσαιωνικές της οχυρώσεις και κατατάσσεται μεταξύ των παλαιότερων κτηρίων της πόλης. Χτισμένη περίπου το έτος 1300, το σημερινό της σχήμα είναι αποτέλεσμα μπαρόκ ανακατασκευών του 1758, όταν τοποθετήθηκε στην κορυφή του το άγαλμα του Αγίου Μιχαήλ και του Δράκου. Ο πύργος στεγάζει την Έκθεση Όπλων του Μουσείου της Πόλης της Μπρατισλάβα κάτι που επίσης μελετήσαμε αντλώντας γνώση ειδικώς για τους Δορυπελέκεις με τους οποίους καταγινόμαστε τον τελευταίο καιρό ως επιπρόσθετο όπλο του ευρύτερου ασκησιολογίου των «Ελλήνων Κενταύρων». 

     Στο δάπεδο του εσωτερικού της Πύλης του Μιχαήλ βρίσκεται και το "Σημείο Μηδέν" από το οποίο μετρώνται οι αποστάσεις στη Σλοβακία.

     Και αυτή η Πύλη η οποία συνδέει την παλαιά με την νέα πόλη της Μπρατισλάβας είναι ένα "πέρασμα" που "μιλά" στη ψυχή κάθε διαβάτη...

     Διασχίζοντας την παλαιά πόλη περάσαμε στα "άδυτά" της, απολαμβάνοντας μια "σκανδαλιστικήν" αρχιτεκτονική γεμάτη προκλήσεις ιστορικών παραπομπών οι οποίες αφορούν περισσότερο σε έναν "προσκυνητή παρελθόντος" παρά σε έναν κοινότυπο "τουρίστα".

     Και για τον προαναφερθέντα λόγο, η συμπερίληψη της Μπρατισλάβας σε ομαδικά προγράμματα ταξιδιωτικών γραφείων δεν αποβαίνει πάντοτε επιτυχής διότι αυτή την πόλη την χαίρεσαι όταν τα ενδιαφέροντά σου και η ψυχολογία σου είναι συγκεκριμένα!

     Βεβαίως, η όλη εικόνα του πολεοδομικού και αρχιτεκτονικού παρελθόντος αυτής της μυστηριακής πόλεως συνεισφέρει σημαντικότατα και στην βαθύτερη κατανόηση και του "κεφαλαίου" των Τοξοθυρίδων των οχυρωμάτων της, κάτι που μας απασχόλησε, εδώ.

     Παραλλήλως, σε κοντινή απόσταση από το Κάστρο της Μπρατισλάβας, ορθώνεται ο καθεδρικός ναός του Αγίου Μαρτίνου στον οποίο τελέσθηκαν οι στέψεις Ούγγρων Βασιλέων.

     Τα θυρανοίξια αυτού του γοτθικού καθεδρικού ναού έγιναν το 1452, αλλά χρειάστηκαν άλλοι δύο αιώνες για να ολοκληρωθεί η κατασκευή του.

     Από το 1563 και μετά χρησιμοποιήθηκε ως χώρος για την στέψη 11 βασιλέων της Ουγγαρίας και επίσης έχει στεγάσει την πρεμιέρα του έργου του Μπετόβεν «Missa Solemnis». Ο πύργος του καθεδρικού έχει 85 μέτρα ύψος και ήταν αρχικά μέρος της μεσαιωνικής οχυρώσεως. Στην κορυφή του πύργου βρίσκεται μια μεγάλη χρυσή κορώνα, 300 κιλών, που τοποθετήθηκε το 1847 για να θυμίζει τη σημαντικότητα του καθεδρικού και το γεγονός ότι έχουν γίνει στέψεις βασιλέων σε αυτόν.

     Εδώ, σε ένα πλευρικό κλίτος και ως ανεξάρτητο έργο τέχνης, εκτίθεται το γλυπτό του Georg Rafael Donner που δείχνει τον Άγιο Μαρτίνο ως Ούγγρο Ουσάρο. Δημιουργήθηκε το 1734 από τον γλύπτη για τον κεντρικό βωμό και απεικονίζει τον έφιππο Άγιο Μαρτίνο να κόβει το πανωφόρι του για να το μοιραστεί με έναν ζητιάνο.

     Αυτός ο παλαιότατος καθεδρικός ναός χαρακτηρίζεται από μία μεγαλοπρεπή ...λιτότητα η οποία παραπέμπει στο αριστοκρατικό ...απέριττο που χαρακτηρίζει τον αυθεντικόν "Ηγεμόνα", στοιχείο που εντοπίζει ο προσεκτικός ερευνητής και στα οχυρωματικά έργα της Μπρατισλάβας.

     Τέλος, δεν παραλείψαμε να απολαύσουμε και έναν κοντινό χώρο του Κάστρου ο οποίος, ενεργειακότατος ων, μας προσέφερε την δυνατότητα μιας χαλαρωτικής διαλογιστικής εμπειρίας.

     Η Μπρατισλάβα δεν είναι ένας "καθιερωμένος" ευρωπαϊκός τουριστικός προορισμός, ούτε μια "πολλά υποσχόμενη" ευρωπαϊκή πόλη, αλλά ένας συνεπτυγμένος υπέροχος τόπος ευρωπαϊκής Ιστορίας με άφθονη πληροφόρηση για τον ενδιαφερόμενο όπως για τον ευτυχή γράφοντα ο οποίος, αισίως, την επεσκέφθη με αμείωτο ενδιαφέρον για τρίτη φορά. 

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ