ΟΡΘΟΣΤΑΔΗΝ

 ΟΡΘΟΣΤΑΔΗΝ

     Η εκμάθηση της Ιππασίας δεν σημαίνει μιαν απλή, συνήθη εκπαιδευτική διαδικασία αλλά μιαν επίμοχθη κι επίμονη προσπάθεια κατακτήσεως γνώσεων και δεξιοτήτων των οποίων ο συνδυασμός συνιστά πολυεπιστήμη και πολυδεξιότητα! Και στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" αυτή η πολυεπιστήμη και πολυδεξιότητα "εμφυσάται" μεθοδικά στον κάθε εκπαιδευόμενο με ένα τρόπο ο οποίος δεν θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί "βολικός" αλλά, σίγουρα, αναδεικνύεται ως ο πλέον αποτελεσματικός. Ένα βασικό εκπαιδευτικό κεφάλαιο της Ιππασίας όπως διδάσκεται στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" είναι και το "Ορθοστάδην", δηλαδή η δεξιότητα του Ιππέως να κινείται όρθιος επί του Ίππου του και να λειτουργεί εξ αυτής της στάσεως, ως να ήταν καθήμενος ιππαστί.

     Με το ορθοστάδην ο Ιππέας ανυψώνει το κέντρο βάρους του αυξάνοντας την δυσκολία ισορροπίας την οποία και, τελικώς, βελτιώνει, λόγος για τον οποίον η άσκηση αυτή χαρακτηρίζεται ως απαραίτητη για όλους όσους επιδιώκουν την ανάδειξή τους σε αρίστους Ιππείς. Όμως, πριν από την όποιαν επίδοση στην άσκηση αυτή θα πρέπει να σεβαστούμε την ευημερία του Ίππου, διαμορφώνοντας την καλύτερη "βάση" στάσεως του Ιππέως επί της ράχεώς του ζώου, καθώς και τον ακριβή προϋπολογισμό του φόρτου (αριθμός ατόμων) που θα κληθεί ο Ίππος να φιλοξενήσει στη ράχη του εν συνδυασμώ με την ένταση και την διάρκεια του ασκησιολογίου που θα εκτελεσθεί, προς αποφυγή κακώσεων επί του ζώου!

      Εν προκειμένω, η "βάση" εδράσεως των ποδών του Ιππέως θα πρέπει να αποτελείται από ένα εφίππιο (όχι, απλό, υπόσαγμα) με ισχυρές αντικραδασμικές ιδιότητες προς απορρόφηση των πιέσεων που, αναγκαστικώς, θα ασκήσει το βάρος του εκπαιδευομένου επί της ράχεως του Ίππου. Και η στερέωση του εφιππίου συνιστάται δια σελλίσκης (καταζώστη) προσαρμοσμένης στο ύψος κάτωθι του ακρωμίου και όχι δι αυτοτελούς επόχου προσαρμοσμένου στο ίδιο το εφίππιο, λαμβανοένης υπ΄ όψη της καλύτερης αναπνοής του ζώου κατά την διάρκεια της εργασίας του, ενώ ιδιαιτέρως χρήσιμες αποδεικνύονται και οι λαβές της σελλίσκης κατά τις διάφορες φάσεις της εκτελέσεως του ορθοστάδην ως "εγγυήσεις" ασφαλείας του επιχειρούντος.

     Το ορθοστάδην συνιστάται σε ανενστόμιστους Ίππους ενώ, εάν ο Ίππος φέρει στομίδα, ο επιχειρών θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός στην αποφυγή προκλήσεως ενοχλήσεως ή και πόνου στο στόμα του Ίππου διότι η χρήση υπερυψωμένων ηνιών λειτουργεί μοχλικώς πολύ περισσότερο βασανιστικώς επί της υπερώας του Ίππου, μάλιστα, όταν ο ορθοστάδην ιστάμενος αναγκαστικώς, συχνά, στηρίζεται επί των ηνιών.

     Η ιδανική στάση του επιχειρούντος ορθοστάδην περιλαμβάνει την σωστή τοποθέτηση των πελμάτων του επί του εφιππίου (τα δάκτυλα των ποδών του επί του εφιππίου, ενώ οι πτέρνες του επί των ισχύων δίοτι τα δάκτυλα φέρουν το κυρίως βάρος ενώ οι πτέρνες την "αντίληψη" της κινήσεως του Ίππου και η αρμονική συνέργεια των δύο μερών διαμορφώνει την εκάστοτε ισορροπία χωρίς υπερβολικές επιβαρύνσεις του ζώου) όπως επίσης και την σωστή διευθέτηση των γονάτων με ελάχιστη κάμψη η οποία ακυρώνει την πλήρη ευθυτένεια η οποία καταλήγει σε ακαμψία αρνητική για την ισορροπία, ενώ, η μερική κάμψη διαμορφώνει ευνοϊκή προϋπόθεση ελατηριωτού αποτελέσματος που συνεργεί στην διακριτικήν απόσβεση αποσταθεροποιητικών ταλαντώσεων και διατήρηση της ισορροπίας.

     Το ορθοστάδην, αρχικώς προσεγγίζεται σε στάση και ακολούθως, βαθμιαίως, σε όλους τους βηματισμούς του Ίππου, αποτελεί δε την καλύτερη αφετηρία υιοθετήσεως της πλέον ασφαλούς "μνήμης αφιππεύσεως ανάγκης" (πτώσεως εκ του Ίππου) όταν κατά την λήξη της ασκήσεως ο επιχειρών καλείται να εγκαταλείψει, αμφιπλεύρως, δι άλματος τον Ίππο.

      Το καταληκτικόν άλμα δεν εκτελείται με πίεση των ποδών του εγκαταλείποντος επί του Ίππου αλλά με τεχνική ιδίας συσπειρώσεως και εκτινάξεως όπως φαίνεται στην ανωτέρω φωτογραφία, έτσι δε, δεν επιβαρύνεται καθόλου ο Ίππος.

     Στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" η εκπαίδευση δεν είναι διόλου εύκολη, όμως, ό,τι διδάσκεται προορίζεται για όσους ενδιαφέρονται να προαχθούν στην υψηλή Φυσικήν Ιππική και χαρακτηρίζεται από υψηλή τεχνογνωσία γι αυτό και κατά τα δέκα έξι χρόνια της λειτουργίας της ο δείκτης ατυχημάτων που την χαρακτηρίζει παραμένει, σταθερώς, μηδενικός!

Σε όλες τις φωτογραφίες του παρόντος κειμένου εμφανίζεται ο αρχάριος Συνασκούμενος Αντώνης Διαγούπης κατά την διάρκεια της τελευταίας μας εκπαιδευτικής ημερίδος και σε ένα γενικό, επαναληπτικό, ασκησιολόγιο που ξεκινά από εφίππευση δι εφάλσεως, συνεχίζεται με κινητικό ορθοστάδην μέχρι εκτελέσεως και Έφιππης Τοξοβολίας, καταλήγοντας σε αφίππευση δι άλματος. Η επανάληψη, ως γνωστόν, είναι η "μητέρα" της μαθήσεως και κατά περιόδους οι επαναλήψεις στην Σχολή μας τεκμηριώνουν αυτό ακριβώς το γόνιμο αποτέλεσμα της εμπεδώσεως της μαθήσεως. 

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ

Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι", έχει την καταγωγή της στον Οργανισμό "KASSAI" με Δάσκαλο τον ίδιο τον παγκόσμιο Πρωταθλητή Kassai Lajos,  λειτουργεί από το 2005 με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, είναι Μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Έφιππης Τοξοβολίας (W.H.A.F.) και έχει τιμηθεί με δύο πρώτα παγκόσμια βραβεία και πολλές διακρίσεις.

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν εισπράττει χρήματα και, βεβαίως και η Τοξοβολία προσφέρεται ΔΩΡΕΑΝ στους μαθητές μας, ενώ τους παρέχονται και Τόξα (κατασκευής "KASSAI").

Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" παρέχει στα Μέλη της μια πολυσχιδή και ολοκληρωμένη εκπαίδευση η οποία αποβλέπει στη δόμηση χρηστών και δυνατών χαρακτήρων!

Οι τακτικές Προπονήσεις διεξάγονται στους Αμπελοκήπους (κέντρο) και την πρόσβαση στον προπονητικό χώρο εξυπηρετεί η μπλε γραμμή του μετρό, στάση "Αμπελόκηποι".

Aνεξαρτήτως του περιορισμένου του χώρου, μπορούμε όλοι να προπονούμεθα κατόπιν συνεννοήσεως στο 6977764737 ορίζοντας, όπως καθένας ευκαιρεί, ημερομηνία και ώρα, τουλάχιστον 24 ώρες πριν. Αυτό επιτρέπει τον καλύτερο συνδυασμό Συνασκουμένων με την καλύτερη σχεδίαση προπονητικού προγράμματος.

Πλην των νεοπροσερχομένων, όλοι υποχρεούνται να αποδέχονται το Καταστατικό της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας", τον Κανονισμό Λειτουργίας της Ομάδος, να φέρουν την προβλεπόμενη αμφίεση των "Ελλήνων Κενταύρων" και να τηρούν τις οδηγίες των Εκπαιδευτών.