ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

NEA MEΛΗ, ΝΕΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ, ΝΕΕΣ ΠΡΟΟΔΟΙ

NEA ΔΙΑΚΡΙΣΗ!

     Η Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", μετά το Α' Βραβείο Τοξευτικής Επιδείξεως W.T.A.F. 2010 που κατέκτησε ανάμεσα σε 31 Χώρες στη Νότιο Κορέα, λειτουργεί υπό το βάρος ευθύνης ακόμη ενός Α' Βραβείου που κατέκτησε ανάμεσα σε 26 Χώρες, πριν λίγες ημέρες στο Quinghai 2012 της Κίνας!

     Για την Ομάδα μας τα τρόπαια που κατακτήσαμε στη μακρυνή Ασία, συναγωνιζόμενοι Χώρες και Αθλητές με τεράστια Παράδοση κι εμπειρία, δεν σημαίνουν,  απλώς, αίγλη αλλά βαρύτατη ευθύνη να διατηρήσουμε την Ομάδα μας πάντα στη κορυφή του διεθνούς εφιπποτοξοτικού στερεώματος εμπνέοντας τον σεβασμό των  ξένων προς την Πατρίδα μας!

     Έτσι, χαιρόμαστε ιδιαιτέρως βλέποντας την Ομάδα μας να αποκτά ολοένα και περισσότερα, ποιοτικά, νέα Μέλη κάτι που μας ενθαρρύνει να ανεβάσουμε τον "πήχυ" της εκπαιδεύσεως και των απαιτήσεών μας!

     Αυτό το σαββατοκύριακο είχαμε την χαρά να υποδεχθούμε ακόμη τέσσερα νέα Μέλη, τέσσερα νέα παιδιά, τα οποία ανέλαβαν να μυήσουν ο Αρπάλυκος και η νεαρή Μαρία. Μάλιστα, η Μαρία ως άριστη Τοξότρια και πολύ καλή Αμαζόνα, ανέλαβε εκπαιδευτικό ρόλο εντελώς απροειδοποίητα και για πρώτη φορά επιτυγχάνοντας άριστα στο έργο της! 

     Εξ άλλου, η ελληνοποίηση της Ομάδος μας μετά την έξοδό μας από τον Ουγγρικό Οργανισμό "KASSAI", κάθε άλλο παρά σήμανε την εγκατάλειψη των υψηλών εκπαιδευτικών μεθόδων του τις οποίες διδαχθήκαμε από τον παγκόσμιο πρωταθλητή και σπουδαίο ιδρυτή του Kassai Lajos ο οποίος παραμένει πάντοτε ο σεβαστός Δάσκαλός μας!

     Εξακολουθούμε να επιδιώκουμε ώστε τα Μέλη μας να είναι εφάμιλλων ικανοτήτων του κορυφαίου Ουγγρικού Οργανισμού, ακολουθώντας πολλά από τα εκπαιδευτικά του "κεφάλαια", ένα από τα οποία είναι και οι κιναισθητικοί Βηματισμοί.

     Και σε αυτή την περίπτωση διαπιστώσαμε την γρήγορη εκμάθησή τους από τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" και, βεβαίως, αυτό το σαββατοκύριακο δε χρειαστήκαμε παρά ελάχιστη ώρα για να καταφέρουμε μία άρτια ομαδική εκτέλεση! Κατόπιν ...ριχτήκαμε στη μάχη!

     Δηλαδή, για την ακρίβεια, ριχτήκαμε ...κατά γης, επάνω σε μεγάλες πέτρες από τις οποίες, σε υπτία στάση, θα έπρεπε να τοξεύσουμε κατά τριών στόχων σχήματος μπάλλας, οι δύο διαμέτρου 10 εκμ και ο ένας 20 εκμ, σε απόσταση 10 μέτρων.

     Και όπως αγόρια και κορίτσια στις πολεμικές πατριές είναι ισότιμα στη μάχη, έτσι και στην Ομάδα μας στις ίδιες πέτρες ξάπλωσαν όλοι ανεξαιρέτως για να τοξεύσουν! Και όλοι, ανεξαρτήτως φύλου και σωματοτύπου, επέδειξαν όχι μόνον αντοχή αλλά και ικανοποιητική ευστοχία!

     Επειδή, όμως, ο Έλληνας επιδιώκει όχι να είναι απλώς εφάμιλλος των άλλων αλλά και να υπερέχει, ξεκινήσαμε μια ακόμη πιο δύσκολη φάση αναπτύξεως των τοξευτικών ικανοτήτων μας: στοχεύοντας πάντοτε τις τρεις προαναφερθείσες μπάλλες, ο εκπαιδευόμενος τοξεύει σε παρθία στάση στηριζόμενος μόνον με το ένα πόδι του επάνω σε δύο πέτρες οι οποίες βρίσκονται μεταξύ τους σε κατάσταση ασταθούς ισορροπίας!

     Μεγάλοι οι κλυδωνισμοί για τον Τοξότη, μεγάλες οι απαιτήσεις για να καταφέρει ευθυβολία... Μεγάλη η πρόοδος! Αλλά, πως να το κάνουμε;

     Τώρα, στον πέμπτο χρόνο λειτουργίας μας, δεν είμαστε, απλώς, μια εθνική Ομάδα με περιορισμένη "εμβέλεια", αλλά μία Ομάδα με δύο διεθνή πρώτα βραβεία  η οποία καλείται σε κορυφαίες αγωνιστικές διοργανώσεις παγκόσμιας ακτινοβολίας.

     Παρ΄όλα ταύτα, αυτό που κάνουμε δεν αποτελεί για μας έναν αγχωσικό  "μονόδρομο πρωταθλητισμού" διότι δεν επιδιώκουμε την περισυλλογή τροπαίων αλλά την δια βίου άσκηση! Και ίσως γι αυτό τα τρόπαια -και, μάλιστα, τα κορυφαία...-  μας "έρχονται" χωρίς να τα ...περιμένουμε, ενώ εμείς παραμένουμε αθεράπευτα "παιδιά" σκαρφαλωμένα όχι στο ...καλάμι, αλλά στα κλαριά της δικής μας, καταπράσινης, χαράς κι ευτυχίας!