ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΕΩΣ

     Πριν αναρτήσω αυτό το κείμενο, προβληματίστηκα περισσότερο επί της ηθικής της δημοσιεύσεώς του, καταλήγοντας ότι βαραίνει περισσότερο η ωφέλεια του διδάγματός του για όλους μας. Έτσι, θα ήθελα να παραδώσω τα όσα ακολουθούν στην γνώση και κρίση όλων των Μελών μας ώστε, μετά την καταληκτική τελεία του να στοχαστούμε βαθύτερα...

     Πάντοτε πίστευα στη δύναμη της θελήσεως, όχι απλώς ως τίτλο ενός κινηματογραφικού αριστουργήματος  της Leni Riefenstahl, αλλά ως παράγοντα Νίκης στη ζωή! Αυτή η δύναμη, πάντοτε θεωρούσα ότι αποτελούσε την υπέρτατη δύναμη που θα μπορούσε να διαθέτει ένας Άνθρωπος και σήμερα το επιβεβαίωσα για άλλη μια φορά ξεκινώντας τη διδασκαλία της Ιππασίας σε ένα νέο Μέλος μας, ένα Μέλος "ιδιαίτερο" σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα... 

     Το νέο μας Μέλος, μία συμπαθέστατη κοπέλλα, είχε την ατυχία ενός σοβαρού τροχαίου το οποίο, εκτός ενός βαρύτατου οικογενειακού τιμήματος, την "φιλοδώρησε" με ενα χέρι μή λειτουργικό και το δεξί πόδι της γεμάτο με λάμες! Όμως η κράση και ο χαρακτήρας της την "φιλοδώρησαν" με μία αγάπη προς τους Ίππους και μία θέληση για Ιππασία, οπότε σήμερα μας έκανε την Τιμή να μας εμπιστευθεί να την εκπαιδεύσουμε! Επειδή η υπευθυνότητα είναι το "υπόστρωμα" της προσεγγίσεώς μου στην ιππική διδασκαλία, ομολογουμένως, η συγκεκριμένη "περίπτωση" με έθεσε ενώπιον ενωπίω... Πολύ πριν βρεθώ στο Ιππευτήριο και χωρίς να την έχω συναντήσει προσεπάθησα να "δομήσω" το περιεχόμενο του μαθήματός μας αλλά το αποτέλεσμα δεν με έπειθε καθόλου πρωτίστως για την ασφάλεια της νέας Αμαζόνας μας αλλά και της αποτελεσματικότητος της διδασκαλίας... Μετά τα "επίγεια" προκαταρκτικά που είναι καθιερωμένα στο εισαγωγικό μάθημα του προγράμματός μας, ήρθε η ώρα της εφιππεύσεως και εδώ συνειδητοποίησα το οδυνηρό (για μένα κι ευτυχώς όχι για εκείνη...) άθροισμα μειονεκτημάτων (έτσι νόμιζα με τη κοντόθωρη "οπτική" μου...) που έπρεπε να την κάνω να υπερβεί. Κι όμως...

     ...Η νέα μου μαθήτρια, αφού βοηθήθηκε από δύο άτομα, από την πρώτη στιγμή κάθισε με εμπιστοσύνη στον τετράποδο δάσκαλό της και άρχισε να εκτελεί πειθαρχημένα και χωρίς καθυστέρηση όλα τα παραγγέλματα που της δίδονταν με τη σφυρίχτρα, όπως συνηθίζεται για όλους! Σε κάθε κίνησή της (κι έκανε όλες τις προβλεπόμενες διατατικές ασκήσεις) ήταν φανερό ότι πονούσε, πονούσε κι εμόρφαζε, αλλά δεν σταμάτησε παρά μόνον αφού είχε εκτελέσει και την τελευταία! Αυτή η κοπέλλα, εκείνη τη στιγμή μου επανέφερε στο νου ένα παλιότερο δημοσίευμα του Ιστολογίου μας (ΣΚΕΨΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΠΟΝΟΥ) κάνοντάς με να νομίζω ότι το είχε γράψει εκείνη! Με ένα χέρι και με μισό σώμα η κοπέλλα αυτή τα ΚΑΤΑΦΕΡΕ όσο λίγοι και με άφησε άφωνο με την όλη συμπεριφορά της χειριζόμενη τον Ίππο της με ακρίβεια και "καλή χείρα" (οι κατέχοντες Ιππασία αντιλαμβάνονται την σημασία αυτού του ενικού) αφού, εν αντιθέσει με τους άλλους Ιππείς εκείνη μπορούσε να κρατήσει και τις δύο ηνίες μόνον με το ένα χέρι! Επειδή,  δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην τεκμηρίωση των περιεχομένων των δύο διαδικτυακών τόπων μας (για τα οποία έχουμε "εισπράξει" επαινετικές κριτικές από σημαντικές προσωπικότητες της Ιππικής) παραθέτουμε σχετικές φωτογραφίες από το σημερινό μάθημα ώστε να εκτιμηθεί αντικειμενικά η δύναμη της θελήσεως ενός συνανθρώπου μας! Η άψογη κινησιολογία και η άριστη στάση ενός "μειονεκτούντος" (;) αρχαρίου ο οποίος μπορεί να αποτελέσει και εικονογραφικό υπόδειγμα σωστού καθίσματος σε ...βιβλίο Ιππασίας!

     Και όταν ανέλαβε (αναγκαστικά) και τις δύο ηνίες στο λειτουργικό χέρι της μας έκανε μία ..."επίδειξη" λεπτής αποτελεσματικότητος κατά την εκκίνηση/ακινητοποίηση  του Ίππου της σταματώντας τον σχεδόν όλες τις φορές με τα άκρα του να διαγράφουν ακριβές παραλληλόγραμμο! Και όλο αυτό το μάθημα (όπως άλλωστε όλα...) τελείωσε χωρίς κανένα απρόοπτο, με πολύ χαρούμενη τη μαθήτρια, πολύ χαλαρό τον τετράποδο δάσκαλο κι εμένα πολύ προβληματισμένο να σκέπτομαι μήπως, τελικώς, η αρτιμέλεια να αποτελεί τόσο ...μειονέκτημα για τους πολλούς, όσο η μη αρτιμέλεια ...πλεονέκτημα για κάποιους άλλους!

  

     Αγαπητοί Συνασκούμενοι και φίλοι αναγνώστες, μετά την Leni Riefenstahl μια άλλη κοπέλλα, Ελληνίδα αυτή τη φορά, με μύησε στο μεγαλείο της δυνάμεως της θελήσεως! Και αν σκεφθώ και τα όσα επί χρόνια διδάσκομαι από τον χαρακτήρα της Συζύγου μου, ε, τότε καταλήγω χωρίς δισταγμό να παραδεχθώ "εκ γυναικός τα κρείττα"! Και αυτό το υπογραμμίζω ειδικώς για τους σημερινούς νέους άνδρες!