ΕΝΑΡΞΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

     Μεγάλη χαρά μετά από τόσο καιρό να βρεθώ πάλι δίπλα σε Συνασκουμένους που σηκώναμε μαζί ταυτόχρονα το τόξο στο γνωστό μας σημείο, εκεί που είχε λήξει και η τελευταία Προπόνηση της προηγούμενης προπονητικής περιόδου. Ανταμώσαμε και πάλι με ένα κοινό στόχο, να γίνουμε καλύτεροι σε αυτό που αγαπάμε.

     Μετά από τους χαιρετισμούς στήθηκε η Γραμμή Βολής και ανακοινώθηκαν κάποιες οδηγίες ήδη αναρτημένες τις οποίες θα παρακαλούσα να ξαναθυμηθούμε.

     Φανταστείτε μετά τις ανακοινώσεις είχα ξεχάσει ότι κάνουμε και …προθέρμανση πριν την Προπόνηση. Είχα πει σε όλους "τώρα πάμε να πάρουμε τόξα και τα βέλη" και εκεί αισθάνθηκα να με κοιτάνε όλοι με απορία, σκέφτηκα μέσα μου αστραπιαία μα γιατί με κοιτάνε τι περίεργο είπα, και ήρθε ο Κωνσταντίνος και μου το έλυσε αμέσως λέγοντας "προθέρμανση Χρυσούλα; Δεν θα κάνουμε προθέρμανση;"

     Σημείωση πως πρέπει επιτέλους να πάρω και μια σφυρίχτρα. Ευχαριστώ πολύ τον Κωνσταντίνο που μου δάνεισε και πάλι την δική του...

     Πρέπει να αναφέρω πως η απουσία του Πρωτεσίλαου ήταν εμφανής και διαπιστώθηκε από όλους… ‘Όλοι σχολίασαν το γεγονός λέγοντας "τι περίεργο που λείπει ο Σπύρος".

     Δεχτήκαμε με χαρά τα νέα μας Μέλη, την Μαρία και την Κατερίνα εξίσου καλές και οι δύο μετά το εισαγωγικό τους όπου το ανέλαβε ο Κωνσταντίνος και τον ευχαριστώ. Στο εισαγωγικό ήταν και η Δήμητρα καθώς είχε έρθει στο τέλος της προηγούμενης χρονιάς και δεν της είχε γίνει εισαγωγικό...

     Ξεκινήσαμε με την προθέρμανση λοιπόν την οποία την έκανα εγώ και αμέσως μετά προχωρήσαμε σε βολές πρόσθιες, πλάγίες και πάρθιες για να ξαναβρούμε την τεχνική μας και να ξαναμπούμε στην συχνότητα της ομαδικής Προπόνησης

     Όλοι εξίσου καταπληκτικοί, και έχω να τονίσω πως ήταν εμφανές πως ο Κωνσταντίνος και ο Βαγγέλης δεν σταμάτησαν τις Προπονήσεις το καλοκαίρι...

     Ήταν πολύ δύσκολη η Προπόνηση σήμερα καθώς για στόχο είχαμε μόνο ένα μικρό γαλάζιο …καπάκι φιάλης νερού. Και το αξιοποιήσαμε για να κάνουμε το καλύτερο ξεκίνημα με Τοξοβολία εξ’  επαφής.

     Τα αποτελέσματα ήσαν πολύ καλά.. Υπήρχαν έντονες τοξεύσεις οπότε για να ρυθμίσω (ελαττώσω) το άνοιγμα της χορδής των τόξων των Συνασκουμένων ξαναδιδαχθήκαμε τους κανόνες της Τοξοβολίας εξ’  επαφής με καταπληκτικές βολές από όλους...

     Μεγάλη έκπληξη ο Ορφέας που, παρόλο που κοκκίνισαν τα πόδια του από τα τσιμπήματα των κουνουπιών, δεν έχασε την αυτοσυγκέντρωση του και συνέχισε με καταπληκτικές βολές στην εξ’ επαφής. Και ο στόχος άλλαξε!

     Στόχος μας, αυτή την φορά, ήταν ένα κουκουνάρι πάνω στο καπάκι, πολύ δύσκολα τα πράγματα τα έκανα για τους Συνασκουμένους όπου έπρεπε να ανοίξουν την χορδή σε ένα άνοιγμα όπου θα άγγιζαν τα βέλη το κουκουνάρι αλλά δεν θα το μετακινούσαν.

     Εκεί κάπου φτάσαμε σε ένα όριο κι έτσι γυρίσαμε στις πλάγιες  με πολύ καλύτερες επιδόσεις, δεν έφευγε ούτε ένα βέλος μακριά από τον στόχο και υπήρχαν βέλη που ήταν ακριβώς στο στόχο, που αυτή την φορά ήταν ένα πήλινο κυπελλάκι από γιαούρτι...

     Από προσωπική μου εμπειρία έχω να σημειώσω πως η εξ’ επαφής βελτιώνει την ευστοχία και πολύ χάρηκα και για τους Συνασκουμένους που βίωσαν το ίδιο. Σαφώς και δεν έμεινα μόνο στην «εικόνα» των αποτελεσμάτων αλλά τους ρώτησα έναν-έναν, με όλους να συμφωνούν πως αισθάνονται καλύτερες τις βολές τους.

     Συνεχίσαμε με πάρθιες βολές και εκεί θυμηθήκαμε την ιδιαίτερη κίνηση που έχει η πάρθια στάση ώστε να φέρεις το τόξο μπροστά σου. Ο στόχος ήταν ένα ξύλο και πάνω του το γαλάζιο μας καπάκι... Αυτό που ζήτησα ήταν να καταφέρουν οι Συνασκούμενοι να ρίξουν το καπάκι από το ξύλο. Εντυπωσιακό το αποτέλεσμα που με φέρνει σε θέση να σας ανακοινώσω πως μια φορά τον μήνα τουλάχιστον θα έχουμε τέτοιους ιδιαίτερους στόχους με διαφορετικό επίπεδο δυσκολίας... Δεν θα το κάνω μόνο για βαθμό δυσκολίας ή να ανεβάσω κάποιο level... Θα το κάνω γιατί είδα στα μάτια όλων να τους αρέσει η πρόκληση, και ναι το γαλάζιο καπάκι ήταν σήμερα πρόκληση... Αμέσως προχωρήσαμε σε βολές ντόμινο εκεί ο Ορφέας είχε αποχωρήσει καθώς δεν άντεχε άλλο τα τσιμπήματα...οι βολές έγιναν και από τις δύο πλευρές εναλλάξ.

     Έπειτα αναρωτήθηκα τι ώρα είναι καθώς αισθάνθηκα πως το είχα παρακάνει. Ρωτώντας τον Αριστοτέλη πόσο χρόνο έχω ακόμα, μου είπε ήρεμα και Αριστοτελικά "μέχρι να τελειώσετε".

     Συνεννοήθηκα με τον Κωνσταντίνο που τελείωνε το εισαγωγικό στα καινούργια Μέλη λέγοντας μου πως θα βρίσκονταν στην Γραμμή Βολής μέσα σε 5 λεπτά... Έτσι κι εγώ άφησα ελεύθερους τους Συνασκούμενους όσο περιμέναμε τα νέα μας Μέλη, να κάνουν ότι βολές ήθελαν και βέβαια δεν έχασαν χρόνο...

     Αργότερα που ήρθαν τα νέα Μέλη μαζί μας στην Γραμμή Βολής, κάναμε 3 πρόσθιες και 3 πλάγιες βολές και κλείσαμε μια όμορφη Προπόνηση που διήρκεσε, εν τέλει, 2 ώρες... και, ειλικρινά, δεν είχα καταλάβει, καν, πως είχαν περάσει τόσο γρήγορα αυτές οι 2 ώρες.

     Σας ευχαριστώ όλους για σήμερα!!!

Εφιπποτοξοτικά,

Χρυσή Ηλιάδη

Υστερόγραφο:

     Σ΄ αυτή την Προπόνηση το Σχολείο Σιωπής τηρήθηκε σχολαστικά απ΄ όλους και η κίνηση όλης της Ομάδος έγινε τόσο "στρογγυλή" ώστε, άξαφνα, μια οικογένεια φτερωτών ήρθε και κάθισε στα κλαριά, ακριβώς πάνω από τα κεφάλια μας. Αυτό δεν είναι απλά ένας θετικός οιωνός για τη νέα προπονητική περίοδο που μόλις άρχισε αλλά και μια επιβεβαίωση ότι το Σχολείο σιωπής οδηγεί σε μια τέτοια ομαδική συμπεριφορά που εναρμονίζει με την φύση κάνοντας τον Άνθρωπο αποδεκτό ακόμη κι απ΄ τα ευαίσθητα φτερωτά . 

Boldog szülinapot Mester!

ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ...ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ!

     Πραγματική ευλογία Θεών να φεύγεις ευτυχέστερος έχοντας περάσει κάποιες ώρες με κάποιους, απ΄ ό,τι όταν τους συνάντησες και όχι γιατί τους αφήνεις πίσω σου αλλά γιατί τους "χόρτασες" στις καλύτερες ομαδικές στιγμές που προοιωνίζουν την επανάληψη του ανταμώματος! Και αυτό συμβαίνει κάθε φορά στο Ιππευτήριο των "Ελλήνων Κενταύρων" όπου τα μαθήματα και οι Προπονήσεις είναι πλέον καθημερινά. Και, κάθε φορά, το αποτέλεσμα προόδου να είναι ολοένα και μεγαλύτερο για μια Ομάδα η οποία βρίσκεται σε αδιάκοπη δραστηριότητα σαν κοινότητα ...μερμηγκιών εν όψει ...χειμώνος!

     Στους μαθητές της Σχολής Ιππικού Θεάτρου ήταν αφιερωμένη η σημερινή μας προπονητική ημερίδα. Και όπως είναι εμφανές, στη Σχολή Ιππικού Θεάτρου δεν παραλείπεται και η εκπαίδευση στην Έφιππη Τοξοβολία, βεβαίως, με την διδασκαλία και πολλών άλλων εφίππων μαχητικών τεχνών. 

     Σήμερα η αναπληρώτρια Αρχηγός Ομάδος Χρυσούλα προχώρησε ένα ακόμη βήμα στην Έφιππη Τοξοβολία επιχειρώντας την ανάπτυξη στοχαστικής αντιλήψεως στις τοξεύσεις της.

     Έχοντας ήδη επιτύχει μια βασική τεχνική ανασύρσεως βέλους από την φαρέτρα και τοξεύσεως σε καλπασμό, αυτή την φορά επεδίωξε και την "συγκέντρωση" των βελών που τόξευσε κοντά στο πρώτο βέλος. Και η "συγκέντρωση" που κατάφερε τελικώς, ήταν να τα "τοποθετήσει" όλα σε έναν κύκλο διαμέτρου 1,5 μέτρου! Όχι και τόσο άσχημα για πρώτη φορά...

     Και το σημαντικότερο γι αυτή την έφιππη τοξότρια είναι ότι, πλέον διατηρεί την σωστή στάση της καθ΄ όλη την ίππευσή της, κάτι πολύ σημαντικό για κάθε έφιππο και κάτι που έδειξε το οπτικοακουστικό υλικό αυτής της ημερίδος σε όλη την ίππευση της εκπαιδευόμενης!

     Μέγα "άλμα" για τον απολύτως αρχάριο Γεώργιο (Φούκα) η σημερινή ημερίδα κατά την οποία, στο όγδοο μόλις μάθημά του, κατάφερε να καλπάσει, ή μάλλον να ...ιπταθεί, άνευ ηνιών και άνευ αναβολέων, επί φυσικού εδάφους και όχι ...άμμου Ιππευτηρίου, με άνεση ...εμπείρου Κενταύρου!

     Προηγουμένως, από τον Γεώργιο ζητήθηκε να φορέσει εν κινήσει την βαρύτατη αλυσιδωτή coif ώστε να αρχίσει η διαδικασία της αποενοχοποιήσεως της στηρίξεως των χειρών επί των ηνιών, κάτι απαραίτητο για τον εν συνεχεία καλπασμό άνευ ηνιών και ο Γεώργιος έδειξε ότι ήταν έτοιμος! Στη δική ας Σχολή όλα γίνονται με την πρόταξη της ασφαλείας και της αποφυγής του  ατυχήματος και όλες οι διαδικασίες δομούν ένα ασφαλές μάθημα προόδου, όπως πρέπει για κάθε σοβαρή ιππική σχολή.

     Ακολούθως, ο Γεώργιος διηύθυνε με ακρίβεια τον Ίππο του και άρχισε την προετοιμασία του καλπασμού-finale υπό τις οδηγίες της Χρυσούλας η οποία, εν μέσω πολλών, εκπαιδεύεται και ως μελλοντική Εκπαιδεύτρια έστω και εάν ακόμη δεν έχει διαπιστευθεί ως Εφιποοτοξότρια.

     Τέλος, ο Γεώργιος κατέληξε σε ένα άριστο καλπαστικό "κάθισμα"  και στον ωραιότατο "επίλογο" του ...ογδόου, μόλις, μαθήματός του!

     Και, ευλόγως δέχθηκε τα συγχαρητήρια των παρισταμένων που τον χάρηκαν, με πρώτη την Χρυσούλα!

     Ευγένεια αλλά και αποφασιστικός δυναμισμός χειρισμών, αυτό που διακρίνει και τον έτερο Γεώργιο (Γαλαζούλα) όπως και στην καθημερινή του ζωή, έτσι και στην Ιππασία, τον οδήγησαν και αυτόν σε ένα αποκορύφωμα, επίσης, καλπασμού άνευ ηνιών και άνευ αναβολέων επί φυσικού εδάφους, στο σημερινό του μάθημα! 

     Πολλά κοινά χαρακτηροδομικά στοιχεία με τον Μιχαήλ Μάρουλλο Ταρχανιώτη, ο μέλλων, επί σκηνής, αναβιωτής της προσωπικότητος Γεώργιος, πειθαρχημένος ως άτομο και πειθαρχώντας στις οδηγίες της Χρυσούλας κατάφερε να φτάσει στο αίσιο αποτέλεσμα του βίντεο που ακολουθεί και στο οποίο απολαμβάνουμε και την φωνή της Χρυσούλας να διατάσσει ως Αρχηγός Ιππευτηρίου και μέλλουσα Εκπαιδεύτρια τόσο επιτακτικά αυτό το "ΤΩΡΑ!" (00.07) για το οποίο εισπράττει από όλους μας τα θερμότερα των χειροκροτημάτων!

     Και όταν ένας Ίππος-Δάσκαλος στο τέλος μιας εκπαιδευτικής ημερίδος δέχεται τα ομαδικά χάδια ευγνωμοσύνης των μαθητών του, όπως φαίνεται στην φωτογραφία, τότε αντιλαμβάνεται κανείς την αξία αυτού του πλάσματος και την κορυφαία συμβολή του στην τελική έκβαση των μαθημάτων!

     Στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" είναι φυσικό να μην αρκούμεθα στην εκπαίδευση απλών "Ιππέων" και "Αμαζόνων" αλλά ...Κενταύρων! Και αυτό το επιβεβαιώνουν οι υπέροχες εικόνες των μαθητών μας, ακόμη και των απολύτως αρχαρίων, για τους οποίους είμαστε υπερήφανοι!

Ενημέρωση: 

Τα μαθήματα Ιππασίας κλείνονται απευθείας 

με την Χρυσούλα Ηλιάδη 

στο  6906501912

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΡΟΟΔΟΥ ΚΑΙ ...ΧΑΡΑΣ!

     Προσεκτικά σχεδιασμένα τα ιππικά μαθήματα της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων", αναπτύσσονται επάνω σε έναν κοινό άξονα προόδου των μαθητών, των Ίππων αλλά και των Εκπαιδευτών, ώστε κάθε φορά όλοι να είναι ευνοημένοι σε ωφέλιμη γνώση και εμπειρία. 

     Αξιοποιώντας και την διαδρομή από τον Σταύλο προς την Κοιλάδα μας ως εμπειρία εξωτερικής περιιπεύσεως σε ένα φυσικό τοπίο, σ΄ αυτή την σύνθετην ημερίδα ο Εκπαιδευτής μας Κωνσταντίνος ανέλαβε να προθερμάνει τον Ίππο με τον οποίο η αναπληρώτρια Αρχηγός Ομάδος Χρυσή θα έκανε την πρώτη της εξάσκηση σε έλξη βέλους από φαρέτρα τοξεύοντας σε καλπασμό.

     Η Χρυσή μας, έχει "δέσει" με την υπέροχη φοράδα μας εκτελώντας, πια, ...χορογραφία και όχι απλήν ίππευση, με χειρισμούς ακριβείας και κλειστές στροφές διευθύνσεως που, συνήθως, τις βλέπουμε σε αγωνιστικούς στίβους.

     Εξαιρετική και στη σημερινή της, πρώτη, εξάσκηση έλξεως βέλους από φαρέτρα, η Χρυσή, "άδειασε" πολλές φορές την φαρέτρα της τοξεύοντας στις καλπαστικές εξόδους της, υπό την άριστη συνεργασία του Ίππου της.

     Δείγμα των χειρισμών της το βίντεο που ακολουθεί  από την σημερινή μας εκπαιδευτικήν ημερίδα.

     Πολύ καλές και οι τοξεύσεις της στο προεπιλεγμένο σημείο, μέσα στο προβλεπόμενο μήκος (χρόνο) για κάθε βέλος.

     Σιγά-σιγά η Χρυσή, με την καθημερινή της παρουσία στον Σταύλο,  καλύπτει όλα τα επιμέρους "κεφάλαια"  προκειμένου να αναδειχθεί σε μια Εφιπποτοξότρια αξιώσεων!

     Αλλά και ο Κωνσταντίνος μας, πλησιάζει να ανακτήσει το έδαφος που τον εξανάγκασε σε πρόσκαιρη απομάκρυνση από τις Προπονήσεις τους.

     Συνεπής στην "επαναφορά" του στο υψηλότατο επίπεδο  ιιππιευτικών ικανοτήτων που είχε προ της διακοπής των Προπονήσεών του, ανακτά το "χαμένο έδαφος" και, οσονούπω, θα τον ξαναχαρούμε "μάχιμο"  όπως και πριν. 

     Ωστόσο, ο Κωνσταντίνος μας παραμένει ένας εξαιρετικός Εκπαιδευτής και σήμερα βοήθησε την μαθήτριά του Δήμητρα να βαθύνει το "κάθισμά" της και να εκτελέσει ένα χαλαρωτικό πρόγραμμα συραγωγήσεως με τον καλότατον επιβήτορά μας Sepp.

     H Δήμητρα κατάφερε να ανταποκριθεί με ακρίβεια στις οδηγίες του Κωνσταντίνου και να αφιππεύσει αθλητικότατα παρά την φυσική κούρασή της.

     Ο Κωνσταντίνος δεν παρέλειψε τα δέοντα φιλοδωρήματα στον λαίμαργο Sepp και οι ειδικές "καραμέλες" και πάλι γλύκαναν το καλό μας τετράποδο.

     Και τα χάδια ήρθαν να συμπληρώσουν την ευαρέσκεια του Εκπαιδευτή προς τον επιβήτορα που ξέρει πολλά κόλπα ώστε να καθίσταται το επίκεντρο της αγάπης όλων μας.

     Όχι, δεν περνάμε, απλώς, "καλά" όπως συνηθίζεται να λέγεται. Περνάμε ωφέλιμα και πολύ όμορφα μέσα στην απλότητα και φυσικότητα ενός Σταύλου. Άλλωστε, τι παραπάνω χρειάζεται η ζωή για να είανι περιεκτική: δυο αλογάκια και θετική αύρα!