Τρίτη 15 Αυγούστου 2017

ΙΕΡΑ ΣΤΑΥΛΙΚΑ ...ΘΥΡΑΝΟΙΞΙΑ


     Ποτέ δεν καταλάβαμε γιατί ο κόσμος τρέχει να απομακρυνθεί ομαδικώς το δεκαπενταύγουστο αφήνοντας πίσω του πανέμορφες ευκαιρίες απολαύσεως του αττικού τοπίου κι εμείς προτιμήσαμε αντί της φυγής τον πανέμορφο Σταύλο του Τάσου Μυλωνάκου που στεγάζει τη Σχολή μας για να περάσουμε με τα υπέροχα αλογάκια του τον πιο όμορφο δεκαπενταύγουστο που θα μπορούσαμε να φανταστούμε!


     Μαθήματα, προπονήσεις και ...εξοικειώσεις του αγαπημένου μας Ίππου της Σχολής μας Sir Oswald Mosley για τον οποίο σήμερα αποφασίσαμε να τον συμφιλιώσουμε με το ακόντιο, αφαιρώντας περιττούς φόβους και απελευθερώνοντάς τον από κάθε ανησυχία για ένα ακόμη νέο στοιχείο στη ζωή του.


     Κοντά μας σήμερα ως ...ακροάτρια και η αγαπημένη μας Χρυσούλα που μπορεί να μην ίππευσε και να μην μας έδωσε τις ωραίες εικόνες Αμαζόνας που μας δίνει αλλά μας υπογράμμισε με την παρουσία της το ομαδικό πνεύμα που επικρατεί στους "Έλληνες Κενταύρους" αφήνοντας τη γαλήνη του σπιτιού της για να συναντηθούμε όλοι στο Ιππευτήριο, μαθαίνοντας ότι θα είχαμε δραστηριότητα. 



     Ο Κωνσταντίνος προετοίμασε προσεκτικά στον συραγωγέα τον Sir Oswald Mosley πριν ξεκινήσει το μάθημα με τον μαθητή του Πρωτεσίλαο ο οποίος και σήμερα διέπρεψε.


     Συγκεκριμένα, ο Πρωτεσίλαος κατάφερε να βελτιώσει την καλπαστική του δεινότητα εξερχόμενος σε έναν καλπασμό ιδανικού ρυθμού και ελέγχου, κάτι για το οποίο απέσπασε τα "εύγε!" όλων των παρισταμένων.



     Μετά την αφίππευσή του ο Πρωτεσίλαος εισέπραξε τις αγκαλιές των παρόντων και παρούσης, Συνασκουμένων του αφού η χαρά για την επιτυχία του άλλου είναι ό,τι εντονότερο σε όλα τα Μέλη της Ομάδος μας!


     Ακολούθως, εφίππευσε ο Αρχηγός μας, ο Κωνσταντίνος με την άψογη έφαλσή του και ξεκίνησε το δικό του έργο με τον Ίππο της Σχολής μας.


      Ο Κωνσταντίνος ξεκίνησε με ένα χαλαρωτικό βάδην και ασκήσεις διστήλου προετοιμάζοντας τον Ίππο για το μάθημα εξοικειώσεως με το ακόντιο.


     Και, μετ΄ ου πολύ, ο Ίππος ρυθμίστηκε σαν ελβετικό ρολόι ώστε δια της "γλώσσας" του σώματος του Ιππέως και της φωνής του τελευταίου να εκτελεί με την μέγιστην ασφάλεια ό,τι του εζητείτο.


     Μετά από αυτή την καλοσχεδιασμένη προετοιμασία ο Ίππος δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να αποδεχθεί το ακόντιο και να λειτουργήσει χωρίς κανέναν φόβο και με απόλυτην εμπιστοσύνη στους Ανθρώπους-χειριστές του.


     Όλη η διαδικασία της εξοικειώσεως διήρκεσε λιγότερο από είκοσι λεπτά και εξ αρχής δεν παρουσίασε κανένα πρόβλημα δυστροπίας του υπέροχου Sir Oswald Mosley.


      Στο τέλος, ο αγαπημένος Ίππος μας το μόνο που ήθελε ήταν την επιβράβευση των ...δίποδων φίλων του, με τους οποίους αποθερμάνθηκε παίζοντας ακόμη και με το ...ακόντιο που σε άλλη περίπτωση, όχι μόνον σ΄ αυτόν αλλά και σε κάθε Ίππο θα μπορούσε να προκαλέσει βίαιες αντιδράσεις.


     Αρχίζει να μας αρέσει τρελλά ο δεκαπενταύγουστος στην Αθήνα και, δη, στο Κορωπί. Και στο κάτω-κάτω, εμείς σήμερα παραμείναμε όρθιοι και έφιπποι όταν "άλλοι" σούρνονταν κατάχαμα σε σκάλες και πλακάκια. Λίγο είναι;

ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ 
ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ...ΒΑΡΥΤΗΤΟΣ;


     Eίτε απογειωμένοι, είτε προσεδαφισμένοι, οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" δείχνουν να έχουν περάσει σε μια κινητική δυναμική που αποτελεί την "Ωραία Πύλη" εισόδου στην αυτοκυριαρχία  επί της χρήσεως του Τόξου.


     Και παρακολουθώντας τις Προπονήσεις τους απολαμβάνουμε άψογες εκτελέσεις ασκήσεων με πολλές, πάρα πολλές απαιτήσεις, έξω από τα τοξευτικά "καθιερωμένα".


     Είτε ...υπεριπτάμενοι, είτε πρηνείς, οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας", μας δίνουν την εικόνα μιας άριστης προπονητικής διαδικασίας, ασχέτως φύλου, ηλικίας και σωματοτύπου!


     Και τους χαιρόμαστε όταν ακόμη και μέσα από μία φωτογραφική εικόνα "αποπνέουν" την τελειότητα μιας θετικής αύρας ομαδικής "χημείας".


     Είτε στον αέρα, είτε ...κατάχαμα, οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" μπήκαν, πια, σε ένα πολύ γόνιμο "μονοπάτι" βιώνοντας τα τοξευτικά ..."αρπίσματα" στην όμορφη "βαθειά" τους, εκδοχή.


     Κι όλα τούτα τα ωραία φαίνονται ακόμη και στις κινήσεις και τους χειρισμούς ακόμη και των πιο νέων Μελών του αγαπημένου μας, Κερκυραϊκού, Παραρτήματος.


     Είμαστε βέβαιοι ότι αυτή η πανέμορφη "αυλή" των τοξευτικών ...θαυμάτων θα αφήσει πίσω της ένα καθοριστικό "λιθάρι" για τον σύγχρονο Κερκυραϊκό Πολιτισμό και την τέχνη του Απόλλωνος στο νησί των Φαιάκων.


     Και δεν μιλήσαμε και για το ...σημαντικότερο: το χαμόγελο των Κερκυραίων Συνασκουμένων μας που επισφραγίζει όλα τα παραπάνω!


Δευτέρα 14 Αυγούστου 2017

ΕΠΙ ΣΚΛΗΡΟΥ ΚΑΙ ΥΑΛΩΔΟΥΣ ...ΣΤΟΧΟΥ!


     Δοκιμές βελών και αιχμών επί σκληρού και υαλώδους στόχου. Γιατί; Μα, διότι η Τοξοβολία έχει αμέτρητες παραμέτρους και στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", κατά το δυνατόν, οι περισσότερες αυτών των παραμέτρων θα πρέπει να είναι οικείες στη γνώση των Μελών μας.


     Το αίσιο τελικό αποτέλεσμα με την πρόσκρουση επί του στόχου αλλά και την ακέραιη διατήρηση βέλους και αιχμής το ζητούμενο. Και τι σημαίνει αυτό; Την αξιολόγηση ενός βασικού αναλωσίμου της Τοξοβολίας το οποίο αποτελεί και το "πυρομαχικό" της: του βέλους!


     Ο στόχος μας, αυτή την φορά, ήταν η σκληρή και υαλώδης επιφάνεια της πορσελάνης η οποία αντιτάσσει ισχυρότατες δυνάμεις στη πρόσκρουση της αιχμής, παρεμποδίζουσα την διείσδυση, με αποτέλεσμα να παρατηρούμε ακόμη και θραύση του στόχου αλλά χωρίς την είσοδο του βέλους στον στόχο, μία θραύση εκ της προσκρούσεως την οποία συχνά ακολουθεί ο εποστρακισμός του βέλους.


     Τα βέλη που δοκιμάσαμε ήσαν τα παρακάτω:

Ξύλινο με διατρητική αιχμή, μεσαιωνικής σχεδιάσεως (Αγγλικό, χειροποίητο). 


Μεταλλικό με τρίλοβη κυνηγετική αιχμή.


Ξύλινο με διεισδυτική αιχμή μεσαιωνικής σχεδιάσεως (Πολωνικής κατασκευής, χειροποίητο).


Κορεατικό carbon με εκπαιδευτική αιχμή.



Μεταλλικό εκπαιδευτικό. 

     Τα αποτελέσματα με Τόξο KASSAI 'FALCON' 37# από απόσταση 12 μέτρων οδηγούν σε σημαντικά συμπεράσματα που έχουν σχέση όχι μόνον με την βλητικότητα της Τοξοβολίας αλλά και την λήψη αποτελεσματικών μέτρων έναντι ενδεχομένων ατυχημάτων, στόχος που αποτελεί μόνιμο μέλημα της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" ώστε, επί δώδεκα χρόνια, να διατηρούμε μηδενικό τον δείκτη των ατυχημάτων κατά την δράση μας.


     Όπως φαίνεται και από την παραπάνω φωτογραφία, μόνον τα δύο ανεδείχθησαν ως αποτελεσματικότερα για την περίπτωση: (α) το μεταλλικό εκπαιδευτικό και (β) το carbon Κορεατικό εκπαιδευτικό! Aναλυτικώς: Tο Νο1 διέτρησε την πορσελάνη αλλά η πορσελάνη "λειτούργησε" ως "πριόνι" του ξύλου και μετά την διείσδυση έκοψε το ξύλο του κορμού αχρηστεύοντας το βέλος. Η πολύ διεισδυτική σχεδίαση της αιχμής αυτού του βέλους ήταν και η "παγίδα" της ..."μακροβιότητός του, διότι, πράγματι το βέλος εισέδυσε πολύ ώστε τα χείλη της θραυσμένης πορσελάνης να φτάσουν τον ξύλινο κορμό και να τον κόψουν, εν αντιθέσει με το εκπαιδευτικό Κορεατίκο βέλος, όπως θα δούμε παρακάτω. Το Νο2, αφού έσπασε δια της προσκρούσεως την πορσελάνη χωρίς να την διατρήσει, υπέστη την θραύση του άκρου της αιχμής του και εποστρακίσθηκε χωρίς να καρφωθεί επί του στόχου. Το Νο3 έσπασε και αυτό δια της προσκρούσεώς του την πορσελάνη χωρίς να την διατρήσει και υπέστη παραμόρφωση της αιχμής του σε αρκετό μήκος, χωρίς και αυτό να καταφέρει να καρφωθεί στον στόχο, τελικώς, εποστρακιζόμενο. εκ των τριών περιπτώσεων, χαρακτηριστικότερη είναι η "διαδρομή" του βέλους Νο3, όπως βλέπουμε εν συνεχεία.


     Το εν λόγω βέλος προσκρούει με το άκρο της, σχετικώς μαλακής, αιχμής του επί της πορσελάνης την οποία, μεν, θραύει αλλά η εκτρεπτικότητα της υαλώδους επιφανείας ανθίσταται στην όποια διείσδυση και επιδρά παραμορφωτικώς επί μεγάλου μήκους (κόκκινος κύκλος) της αιχμής, καμπυλώνοντάς την όσο η αιχμή "γλιστρά" επάνω στην πορσελάνινη επιφάνεια χωρίς να καταφέρει να την διαπεράσει. Τα δύο ερυθρά βέλη στην παραπάνω φωτογραφία (1 και 2) ορίζουν, αντιστοίχως, την αρχή και το τέλος της παραμορφωτικής επιδράσεως της πορσελάνης επί της αιχμής όσο η τελευταία "γλίστραγε" μετά την πρόσκρουση επάνω της, κατά την ανέφικτη προσπάθεια διεισδύσεως. 


     Εν άλλαις λέξεσι, εάν κάποιος προσπαθούσε να προστατευθεί από μία βολή κατά πρόσωπο προτάσσοντας ένα απλό πιάτο και φορώντας προστατευτικά γυαλιά (ή, πολύ περισσότερο προστατευτική προσωπίδα) θα κινδύνευε, βεβαίως, από τις κοπτικές επιπτώσεις των θραυσμάτων της πορσελάνης αλλά όχι από το ίδιο το βέλος!


     Το εκπαιδευτικό Κορεατικό βέλος, αν και με κορμό από εύθραυστο ανθρακόνημα, εξ αιτίας της μη διεισδυτικής σχεδιάσεως της αιχμής του, ναι μεν προσέκρουσε, έθραυσε την πορσελάνη και εισέδυσε στο όπισθεν του στόχου αποσβεστικό αφρώδες υλικό αλλά εισέδυσε τόσο ώστε να μη φθάσουν τα χείλη της θραυσμένης πορσελάνης στο ύψος του κορμού και τον κόψουν, όπως συνέβη στην περίπτωση του ξύλινου Αγγλικού, δοθέντος ότι και το μήκος της αιχμής είναι μεγαλύτερο του συνήθους.


     Τα απλά, μεταλλικά, βέλη του εμπορίου με τις εκπαιδευτικές αιχμές ένα εκ των οποίων ανεδείχθη και κατά την συγκεκριμένη δοκιμασία νικητής, έχουν αποδειχθεί τα πλέον αποτελεσματικά σε διατρήσεις σκληρών υλικών και σε προηγούμενες δοκιμασίες που διεξαγάγαμε, διαπερνώντας ακόμη και διπλό λεπτόπαχο αλουμίνιο. 


     Σημαντικά τα συμπεράσματα και από αυτή τη δοκιμασία με σημαντικότερα εκείνα περί της καθετότητος προσπτώσεως της αιχμής επί της επιφανείας του στόχου. Συμπεράσματα, πραγματικά, σπουδαία για κάθε Τοξότη. Περί αυτών, όμως, των συμπερασμάτων, η συνέχεια επί της ...Γραμμής Βολής των "Ελλήνων Κενταύρων"!


     Ωστόσο, πειραματισθείτε αλλά προσοχή: Όχι με πορσελάνη "Noritake" ή "Meissen" διότι, ό,τι έχει κατασκευασθεί με αυτές, είναι Έργα Τέχνης!


Κυριακή 13 Αυγούστου 2017

ΣΧΕΣΕΙΣ, ΔΕΣΜΟΙ ΚΑΙ ...ΕΡΩΤΕΣ


     Επένδυση ψυχής οι ώρες που αφιερώνονται στο Ιππευτήριο των "Ελλήνων Κενταύρων" και οι υψηλές εποχιακές θερμοκρασίες δεν παρεμποδίζουν κάποια Ελληνόπουλα να αφιερώνονται στην αγαπημένη μας πολεμική τέχνη.


     Τα τελευταία μαθήματα στο Ιππευτήριο έφεραν ακόμη πιο κοντά στη προσδοκία της επιτυχίας του "Σχολείου KASSAI 2017" που μας περιμένει τον Σεπτέμβριο δίνοντάς μας τη χαρά να δούμε τον Πρωτεσίλαο να καλπάζει σε άψογο "κάθισμα" και με ψυχολογία ...Ουσάρου!  


     Το αυτό θα πρέπει να ειπωθεί και για τη Χρυσούλα μας η οποία κάθε φορά "σκαρφαλώνει"  και ψηλότερα.


     Εξ όσων δείχνει, η Χρυσούλα, μετά την επιστροφή της από το "Σχολείο KASSAI 2017" θα μας εκπλήξει πολύ ευχάριστα και με το άψογο ...καλλιτεχνικό στυλ της!


     υσσασμένος έφιππος Τοξότης" ο Γεώργιος, στο τελευταίο μάθημά του δείχνει ;ακόμη πιο ικανός να καρφώνει βέλη στο στόχο, κυρίως, ακόμη πιο "αλογατάρης", ισχυροποιώντας τον δεσμό του με τον ΄'Ιππο.


     Η πολυπρισματική εκπαίδευση που του "σχεδιάζει" ο Εκπαιδευτής του φαίνεται ότι δεν τον προετοιμάζει άριστα ως μέλλοντα Εφιπποτοξότη αλλά και ως "αλογατάρη" παντός ...καιρού και ...καθήκοντος!


     Κι έτσι, στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" συσφίγγονται οι δεσμοί, σχηματίζονται χαμόγελα και ...έρωτες μεγάλοι!


Σάββατο 12 Αυγούστου 2017

ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ
ΤΗΣ ΠΑΙΓΝΙΔΟΤΡΟΜΠΕΤΑΣ


     Ένα από τα αρχαιότερα μουσικά όργανα, η άρπα των γνάθων, είναι πνευστό  ελασματοφόρο και εμφανίζεται στην Ιστορία για πρώτη φορά, σε ένα Κινεζικό σχέδιο του 4ου αι. π.χ.χ. [Silkroad Foundation; Lee, Adela C.Y. "The Search for the Origins of the Jee's Harp"].


     Αναγνωρίζεται παγκοσμίως ως όργανο των σαμανιστικών τελετών της Σιβηρίας μιμούμενο ήχους πουλιών και ζώων, αλλά και ως συνοδευτικό μουσικό όργανο των Τουρκικών λαών της Ασίας, όπου αναφέρεται ως «temir komuz», ή «agiz komuzu», «gubuz», ή και  «doromb» (Ουγγαρία).


     Στα Αγγλικά, η άρπα των γνάθων ονομάζεται «Jaw Harp» και από το σημείο αυτό, οι παμπόνηροι εβραίοι αρχίζουν να πλαστογραφούν και το συγκεκριμένο όργανο προσπαθώντας να διεκδικήσουν την …πατρότητά του!


     Επειδή στην Αγγλική γλώσσα η γνάθος (jaw) εύκολα συγχέεται με τον …εβραίο (jew) η φυλή των διεθνών τοκογλύφων επιχειρεί να εμπλουτίσει την πολιτισμική της πενία εξαπατώντας το διεθνές κοινό με πλαστογραφημένη την ονομασία της άρπας των γνάθων ως άρπα των …εβραίων. Έτσι, οι εβραίοι έχουν ξεκινήσει μιαν ύπουλη διεθνή εκστρατεία παραχαράξεως της προελεύσεως της άρπας των γνάθων (Jaw harp) «σερβίροντάς» την ως άρπα των εβραίων (Jews harp). Επίσης, υπάρχουν πολλές θεωρίες για την προέλευση του ονόματος της άρπας των γνάθων καμία όμως δεν επιβεβαιώνει την οποιανδήποτε σχέση αυτού του οργάνου με τους εβραίους και τον ιουδαϊσμό . Σύμφωνα με το Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης, το όνομα αυτό εμφανίζεται για πρώτη φορά σε μία μελέτη του Walter Raleigh για τη μουσική της Γουιάνας το 1596, ως «Lewes Harp». Η παραλλαγή "γνάθου" (Jaw) επιβεβαιώνεται τουλάχιστον από το 1774 [Muiscellaneous and Fugitive pieces, vol 3, Johnson et al. 1774] και 1809, [Pegge's Anonymiana, 1818, p 33], ενώ και η παραλλαγή "χυμού" (Juice)  εμφανίζεται στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ού αιώνος. Ακόμη, διακρίνουμε και την Γαλλική παραλλαγή της ονομασίας η οποία είναι «Jeu-trompe» δηλαδή, παιγνιδοτρομπέτα.


     Επίσης, ο ειδήμων του οργάνου και βιρτουόζος του, ο Michael Wright, σημειώνει σε σχετική μελέτη του, επί λέξει: «The instrument has nothing to do with the musical culture of the Jewish race» (Το όργανο δεν έχει καμιά σχέση με την μουσική κουλτούρα της εβραϊκής φυλής).


     Εν συμπεράσματι, η άρπα των γνάθων δεν έχει καμία σχέση με τους εβραίους και καμία με τον ιουδαϊσμό, όπως, μάλιστα, παραδέχεται και η φιλο-ιουδαϊκή Wikipedia η οποία δε διστάζει να σημειώσει επί λέξει: «Despite its common English name, and the sometimes used "Jew's trump", it has no connection with Jews or Judaism.». Όμως και πέραν της παραδοχής της, η … «Jewpedia», επιμένει να τιτλοφορεί το σχετικό λήμμα της ως «Jew's harp» αλλά και σε όλο το κείμενο να την αποκαλεί ως «Jews harp», αποδεικνύοντας ότι οι εβραίοι δεν έχουν 'ιερό και όσιο' στη παραχάραξη της αλήθειας!


     Απομένει να μάθουμε και για το ...ολοκαύτωμα της ...παιγνιδοτρομπέτας μετά τα τόσα παρόμοια αδίστακτα εβραϊκά κατασκευάσματα που ακούσαμε. Ωστόσο, ας κρατήσουμε την Ελληνική ονομασία της: "Ιδιόπνευστη 'Αρπα".


MAΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΤΟΠΟ 
ΚΑΙ 
ΤΗΝ ...ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ


     Είναι παραδεκτό ότι όλες οι "εσωτερικές" δραστηριότητες προϋποθέτουν έναν ανάλογο φυσικό χώρο ο οποίος μπορεί να τις υποστηρίξει με την ενεργειακότητά του.


     Έτσι, οι "Έλληνες Κένταυροι" φροντίζουμε πάντοτε ώστε οι δραστηριότητές μας, είτε μόνιμες, είτε περιοδικές, να λαβαίνουν χώρα σε περιβάλλοντα με θετική ενέργεια και καθαρότητα, δίνοντας σ' αυτό μεγάλην έμφαση και αφιερώνοντας χρόνο για τον εντοπισμό τους.


     Η Κοιλάδα μας, δηλαδή, ο τόπος και η ευρύτερη περιοχή των μονίμων καθημερινών δραστηριοτήτων μας, έχει επιλεγεί και με αυτόν τον γνώμονα με αποτέλεσμα, επί πολλά χρόνια, να προοδεύουμε στον συγκεκριμένο χώρο και να αναπτυσσόμεθα καθημερινώς και αυτό οφείλεται στη θετική ενέργεια του αρχαίου δήμου Λαμπτρών ο οποίος μας φιλοξενεί.


     Αξίζει να σημειωθεί ότι, προηγουμένως, όταν δεχθήκαμε την προσφορά των Ολυμπιακών Ακινήτων και εγκατασταθήκαμε στο Ολυμπιακό Ιππικό Κέντρο Μαρκοπούλου, επί δέκα οκτώ μήνες, αν και σε ιδανικές ιππικές εγκαταστάσεις, η δραστηριότητά μας ήταν υποτονική εξ αιτίας της αισθητότατης αρνητικής ενεργείας του χώρου.


      Σήμερα, εδώ και αρκετά χρόνια, στον αρχαίο δήμο Λαμπτρών, στον ήρεμο Σταύλο του αγαπητού μας αλογατάρη Τάσου Μυλωνάκου, oι "Έλληνες Κένταυροι" απολαμβάνουμε μια πρόοδο πέραν κάθε προσδοκίας, σε ένα φυσικό περιβάλλον ιδιαιτέρου κάλλους αλλά και ιστορικής σημασίας του οποίου την προστασία και καθαριότητα έχουμε αναλάβει σε κάθε δραστηριότητά μας!


     Όμως, τι πρέπει να γνωρίζουμε για τον αρχαίο δήμο Λαμπτρών που μας φιλοξενεί αλλά και για την ευρύτερη περιοχή του Κορωπίου, ή ορθότερα "Κοροπίου", όπως μαθαίνουμε από έναν ειδήμονα τοπικό ερευνητή εκ των σελίδων του πονήματος του οποίου αντλούμε γνώση;  







     Το έργο μιας Ομάδος όπως οι "Έλληνες Κένταυροι" επιδιώκει να είναι και είναι σοβαρό, και η παράμετρος του φιλοξενούντος φυσικού περιβάλλοντος διατηρεί μια κορυφαία σημασία στην όλη σοβαρότητα, είμαστε δε ιδιαιτέρως ευτυχείς για την επιλογή της Κοιλάδος μας!



Σημείωση: Όπως κατά κανόνα, όλες οι φωτογραφίες αυτής της αναρτήσεως 
είναι εντός θέματος και προέρχονται από το φυσικό περιβάλλον 
της Κοιλάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" 
της περιοχής Λαμπτρών.