Κυριακή 16 Ιουλίου 2017

ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ  ΠΑΙΔΕΙΑΣ  ΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ


     τρεσαρισμένοι" από μια αγχώδη καθημερινότητα, συχνά παραβλέπουμε κάποιες θετικές διαδράσεις που αφήνουμε ανεκμετάλλευτες στο περιθώριο ενός αγώνος "για τα προς το ζειν". Αν, όμως, προσέξουμε καλύτερα τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, τότε ανακαλύπτουμε νέα όπλα για τη βελτίωση της ζωής μας ακόμη και χωρίς τα πολυπόθητα και πολυθήρευτα "λεφτά"!


     Μέσα στο βαθύ Ιούλιο και ενώ η δραστηριότητα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" δε λέει να καταλαγιάσει, η Χρυσούλα μας μη θέλοντας να αποχωριστεί το βρέφος της προκειμένου να συνεχίσει τα ιππικά μαθήματά της, σκέφτηκε τη λύση του "αυγού του Κολόμβου", παίρνοντάς το μαζύ της στο ...Ιππευτήριο και όχι μόνον, ανεβάζοντάς το μαζύ της στη ράχη του Ίππου της και δίνοντάς του ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα αγωγής που μπορεί να πάρει ένα βρέφος!


     Μπορεί οι σύγχρονες κοινωνίες να διαμορφώνουν υπερπροστατευτικούς γονείς, όμως, η Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ανάγει την τόλμη σε ...γοητεία χαρακτήρων και η αγαπημένη μας Χρυσούλα "συνέλαβε" επιτυχώς και εγκαίρως το "μήνυμα". Και παρά τα συζυγικά και μητρικά καθήκοντά της, τα οποία ασκεί επιτυχέστατα, κατάφερε σε ελάχιστο χρόνο να αναδειχθεί η ίδια σε μία εξαιρετική Αμαζόνα και Τοξότρια θέλοντας, πια, να μεταφέρει και στο παιδί της την αρμονία που η ίδια νοιώθει στο Ιππευτήριο. 


     Κάτω από την προσεκτική επίβλεψη του Εκπαιδευτή της και Αρχηγού της Ομάδος μας Κωνσταντίνου, η Χρυσούλα κατάφερε να προσφέρει στο γιο της μιαν ανεκτίμητη παιδαγωγική ψυχής μεταφέροντας στην εποχή μας τις παιδαγωγικές διδασκαλίες ενός ηρωικού παρελθόντος, όταν οι μητέρες αντί ψυχοφθόρων κανακεμάτων (με τα "γνωστά" αποτελέσματα) πρόσταζαν τα παιδιά τους εκείνο το ..."ταν ή επί τας" προσφέροντας στην κοινωνία ηρωικούς χαρακτήρες και όχι ψοφοδεείς ραγιάδες πεσμένους "στα τέσσερα".


      Και όλη αυτή η παιδαγωγική προσφορά της Χρυσούλας προς το παιδί της είχε και το μέγα ευεργετικό αντίκρυσμα προς την ίδια η οποία, σε αυτό το μάθημα, κατάφερε να εκτελέσει όλες τις ασκήσεις της κατά τον καλύτερο τρόπο διότι η διάδραση της παιδαγωγικής προς το βρέφος της βρήκε την καλύτερη "αντανάκλαση" προς αυτήν.


     Πράγματι, όπως και ο Εκπαιδευτής της την χάρηκε, αλλά όπως και η ίδια αισθάνθηκε, αυτό το "διπλό" μάθημα της Χρυσούλας ήταν και το ...καλύτερό της! Όμως, τίποτε το "τυχαίο"... Όταν ένας εμπνευσμένος Εκπαιδευτής που επικοινωνεί με έναν αξιόπιστο Ίππο Σχολής συνεργάζεται με μία μαθήτρια ιδιαιτέρων πνευματικών και σωματικών ικανοτήτων, τότε ένα βρέφος που μόλις αρχίζει να αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του έχει το προνόμιο να τον προσεγγίσει με την γενναιότητα που προϋποθέτει το πραγματικό "ευ ζειν"!


     Και η Χρυσούλα μας, διπλά ωφελημένη και ως παιδαγωγός Μητέρα αλλά και ως Αμαζόνα, μπορεί να είναι υπερήφανη για τον εαυτό της αλλά και για τον γιο της, όσο εμείς παραμένουμε υπερήφανοι για τον Αρχηγό μας ο οποίος, πάντοτε, προσφέρει τον δικό του, καλύτερο, εαυτό ώστε τα μαθήματά του να είναι ασφαλή και ψυχωφελή!  


     Όμως, εξίσου υπερήφανοι είμαστε και για τον Υπαρχηγό μας και Εκπαιδευτή Μάριο ο οποίος βοήθησε τον μαθητή του Γεώργιο να αναχωρήσει για τις καλοκαιρινές διακοπές του κάνοντας ένα, επίσης, θαυμάσιο μάθημα Έφιππης Τοξοβολίας.


     Ο Μάριος, με την μεθοδικότητά του και την αγάπη του προς την ιππική διδασκαλία, οδήγησε τον μαθητή του ακόμη πιο κοντά στη βελτίωσή του ως Ιππέως αλλά και Τοξότη ανεβάζοντάς του, διακριτικά, τον πήχυ των απαιτήσεων.


     Άψογος ο Γεώργιος επεχείρησε να τοξεύσεις όχι κατά του κανονικού στόχου αλλά επί ενός -μόλις διακρινόμενου- ...φτερού και το αποτέλεσμα δεν ήταν διόλου κακό!





     Κι όλα 'τούτα, ιππεύοντας, πάντοτε έναν Ίππο Σχολής, χωρίς σέλλα, χωρίς ηνίες, χωρίς στομίδα, χωρίς ..., χωρίς...., χωρίς..., με γνώση και σεβασμό προς τους φυσικούς νόμους και το αγαπημένο μας τετράποδο! 


     Ο Γεώργιος, ήδη, με την αφιερωματική φροντίδα του Εκπαιδευτή του Μάριου, έχει φτάσει σε ένα σημείο που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ιδανικό, όπως "προσυπογράφει" το οπτικό υλικό που αφήνει πίσω το κάθε μάθημά του.  



     Ιδανικοί χαρακτήρες σε μια εποχή και μια κοινωνία η οποία παραλείπει από το "λεξιλόγιό" της ακόμη και την λέξη "χαρακτήρας", σε μιαν Ομάδα η οποία ευαγγελίζεται την αποκατάσταση Αξιών των οποίων μεθοδεύεται η ...περιφρόνηση! Όχι, εμείς οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" δεν κομίζουμε ...αριστοφανική γλαύκα ες Αθήνας διότι, την εκόμισε κάποτε ο Πλάτων κι εμείς, απλώς, την συντηρούμε ζωντανή στη "γειτονιά" του Παρθενώνος.


     Πέρα, στη Γραμμή Βολής της Παραδοσιακής Τοξοβολίας και πάλι ο Γεώργιος ζήτησε να ασκήσει καθήκοντα Αρχηγού Βολής πριν εγκαταλείψει το κλεινόν άστυ για τις διακοπές του στη Χαλκιδική και ο Αρχηγός της Ομάδος, ασφαλώς, δεν μπορούσε παρά να τον ..."αδειοδοτήσει"!


     Παρά τις ...ιουλιανές θερμοκρασίες, οι Συνασκούμενοι ...αρματωμένοι στη δροσιά του κατάφυτου αθηναϊκού τοπίου με τη σφυρίχτρα του Γεωργίου να συντονίζει την Προπόνηση στην οποία είχαμε την χαρά να υποδεχθούμε και έναν νέο Συνασκούμενο.


     Σταθερά ασφαλής και ωφέλιμη, όπως και όλες οι Προπονήσεις, εν τούτοις, αυτή η Προπόνηση μας έδειξε ότι θα πρέπει να είμαστε ακόμη πιο οργανωτικοί ώστε να αποφεύγουμε κάποιες μικρές παραλείψεις οι οποίες μπορεί να είναι έως και αμελητέες, πάντως, καλόν είναι να μην υπάρχουν.


     Το ασκησιολόγιο του Αρχηγού Βολής ευφυώς επιλεγμένο και ευεργετικότατο, με στατικές και κινητικές ασκήσεις και, κυρίως, με μία άριστη ομαδική διάθεση.


     Όλοι, όχι μόνον ανταποκρίθηκαν με τον καλύτερο τρόπο αλλά και απ΄ ό,τι σχολίασε στο τέλος ο Αρχηγός της Ομάδος, επέδειξαν και αξιοπρόσεκτην ευστοχία.


     Ένας μόνιμος δυναμισμός και στη Γραμμή Βολής χαρακτηρίζει, γενικώς, την Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"!


     πονδυλική στήλη" ο δυναμισμός στη παιδαγωγική της Ομάδος μας δεν παραλείπει να υπογραμμίσει την παρουσία του και σε κάθε Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας, όπου ο φακός "συλλαμβάνει" λίαν ελπιδοφόρα τεκμήρια σε μέρες γενικής υποταγής.


     Τα Μέλη μας εκπαιδεύονται κυρίως ψυχικά, ώστε να δρουν και να αντιδρούν όπου και όταν χρειάζεται και αυτή η εκπαίδευσή τους επιβεβαιώνεται σε κάθε δράση της Ομάδος μας. Έχουμε κι εμείς τον ... "τρόπο" μας να βελτιώνουμε τους χαρακτήρες μας... Και το Επιτελείο των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" δεν παύει ούτε για μια στιγμή, αποσυρμένο στη σκιερή βάση του, να σχεδιάζει την ανέλιξη των χαρακτήρων των Μελών μας! 

Πέμπτη 13 Ιουλίου 2017

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΜΕΝΟΙ 
ΓΙΑ ΤΟΝ 
ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΤΟΧΟ


     Η αρχέγονη τέχνη της Τοξοβολίας, αναγκαστικώς, παρακολουθεί την εξέλιξη της Ανθρωπότητος με ό,τι αυτό και αν συνεπάγεται, τουτέστιν, την εξέλιξη των μαχητικών αντιλήψεών της, την εξέλιξη των τεχνικών και τεχνολογικών ααντιλήψεών της, την εξέλιξη των αισθητικών αντιλήψεών της με τις, κατά χρονικές εποχές μεταβολές της για τις οποίες μεταβολές οι θεράποντές της μοχθούν συνεχώς.


     Η Τοξοβολία, ως "ζων οργανισμός" εξελίσσεται συν τω χρόνω και μεταβάλλει τις παραμέτρους της προκαλώντας τον Άνθρωπο-Τοξότη να τις παρακολουθεί, έτσι δε, στην εποχή μας, ο Τοξότης είναι υποχρεωμένος στην υπέρβαση λίαν συνθέτων και οψίμων παραμέτρων που συνδέονται με την ανάπτυξη των προσδοκιών του συγχρόνου Ανθρώπου, την διαρκή εκτίναξη της τεχνολογίας αλλά και την αισθητική υπέλιξη η οποία αφίσταται ολοένα και περισσότερο από το φυσιοκεντρικό πρότυπο της Τέχνης του Απόλλωνος.


     Η νέα, λοιπόν, διάσταση την οποία προτάσσει, πλέον η παγκόσμια Τοξοβολία είναι ο τρισδιάστατος στόχος (3 dimensional target) ο οποίος είναι πια καθιερωμένος σε όλους τους διεθνείς αγώνες προκαλώντας μία στοχαστική σύγχυση στο σύγχρονο Τοξότη λόγω της ποικιλίας του υλικού με το οποίο διάφοροι κατασκευαστές τον κατασκευάζουν.


     Έτσι, ως "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" πέραν του ακραιφνώς προπονητικού καθήκοντός μας, έχουμε καθήκον και στην συνεχή Πειραματική Τοξοβολία ώστε να μορφώνουμε ακριβή εικόνα όλων των εξελικτικών παραμέτρων που επηρεάζουν την ευστοχία των τοξεύσεών μας.


     Πριν υπεισέλθουμε στο κυρίως θέμα, θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε ότι η Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" είναι, εκ καταστατικού χάρτη, απολύτως αντίθετη στο κυνήγι ζώων δια του Τόξου. 


     Η ηθική της δικής μας Τοξοβολίας διδάσκει τον σεβασμό της ζωής κάθε πλάσματος το οποίο η Φύση εμπιστεύεται στη προστασία μας και τα ζώα, όπως και τα φυτά είναι τα πρώτα εξ αυτών.


     Έτσι, στις δικές μας Προπονήσεις αποφεύγουμε επιμελέστατα να χρησιμοποιούμε ως στόχο ο,τιδήποτε αναπαριστά ζώο ή φυτό, ασχέτως εάν παγκοσμίως, είναι πλέον καθιερωμένοι και ανάλογοι στόχοι αναπαριστώντες ανθρωποειδείς φιγούρες, μέσα σε μία παρανοούσα διεθνή δημοκρατική κοινότητα εγκλήματος και τρομολαγνείας.


     Επανερχόμενοι στον τρισδιάστατο στόχο επί του οποίου, υποχρεωτικώς, τα Μέλη μας που συμμετέχουν σε διεθνείς αποστολές θα κληθούν να τοξεύσουν, θα επισημάνουμε ότι η διαφορετικότητα του κατασκευαστικού υλικού του καθενός εξ αυτών απαιτεί από εμάς την γνώση και την εξοικείωση ώστε να διασφαλίσουμε την αγωνιστική μας ευστοχία.  


     Πως όμως θα εξαγάγουμε ουσιαστικά συμπεράσματα περί της στοχεύσεως επί τρισδιαστάτου στόχου και της τρωτότητός του, δεδομένου ότι το ίδιο το κατασκευαστικό υλικό του και η επιφάνειά του μπορεί να οδηγήσουν το βέλος μας, ακόμη και, σε εξοστρακισμό λόγω ακαταλληλότητος αιχμής ή και ολοκλήρου του βέλους; 


      Χειραγωγουμενοι πάντοτε από την καταστατική ηθική της Ομάδος μας, όπως προείπαμε, αρνούμεθα να χρησιμοποιήσουμε τρισδιάστους στόχους του εμπορίου οι οποίοι, όλοι, έχουν την μορφή κάποιου ζώου, αλλά αυτό δεν θα μας εμποδίσει να προετοιμαστούμε για την τόξευση επί παρομοίων στόχων σε διεθνείς αγώνες. Και την προετοιμασία μας την αναλύουμε εν συνεχεία.  

Η κατανόηση της επιφανείας προσκρούσεως της αιχμής

     Στη δική μας, σχετική, Πειραματική Τοξοβολία, κατ΄ αρχήν, είναι απαραίτητο να αποκρυσταλλώσουμε τον ρόλο της επιφανείας προσκρούσεως της αιχμής επί του στόχου, αλλά και τον αντίστοιχο ρόλο υποδοχής της αιχμής μας εκ μέρους της επιφανείας του στόχου. Έτσι επιλέγουμε πέντε διαφορετικά βέλη με ισάριθμες διαφορετικές αιχμές για να βληθούν όλα επί του στόχου, τον οποίο θα δούμε εν συνεχεία, από απόσταση 12 μέτρων και με ασύμμετρο Τόξο "KASSAI Falcon II", 37# . 


     Τα τελικά βάρη των βελών τα παρατηρούμε στις φωτογραφίες που ακολουθούν, επακριβώς καταμετρημένα:







     Αναφορικώς με το υποκατάστατο του στόχου επιλέγουμε την πιο δύσκολη περίπτωση υλικού και επιφανείας όχι διότι με τα συγκεκριμένα έχουν σχέση οι τρισδιάστατοι στόχοι αλλά διότι το συγκεκριμένο υποκατάστατο προετοιμάζει κατά τον καλύτερο τρόπο τον άριστο Τοξότη του τρισδιάστατου εκπαιδεύοντάς τον, κατ΄αρχήν, να τοξεύει  κ α θ έ τ ω ς  προς τον στόχο διότι η καμπυλότητα της υποδεχόμενης την αιχμή επιφανείας, πολλαπλασιάζει τις πιθανότητες εξοστρακισμού του βέλους!


     Η πρώτη, λοιπόν, οδηγία για την εύστοχη προσβολή τρισδιάστατου στόχου είναι "τόξευε καθέτως προς την επιφάνειά του"!


     Η σκληρότητα της επιφανείας του υποκατάστατου στόχου, πολύ υψηλότερη του υλικού κατασκευής του τρισδιάστατου, επιτάσσει την επιλογή Τόξου επαρκούς ισχύος, κάτι που εξαρτάται και από τις δυνατότητες του Τοξότη, αλλά και από την επιλογή καταλλήλων αιχμών και βελών ώστε να παρέχεται η προσδοκία εισαγωγικής διατρητικότητος και να μην υπάρχει κίνδυνος ακυρώσεως μιας αγωνιστικής βολής επειδή το βέλος δεν καρφώθηκε και κατέπεσε στο έδαφος. Έτσι, ξεκινάμε την πειραματική προσβολή του στόχου μας τοξεύοντας, ένα προς ένα, τα βέλη μας κατά την σειρά της αριθμήσεώς τους στις παραπάνω φωτογραφίες.


     Το βέλος 1, ενώ -όπως και όλα τα επόμενα- προσκρούει καθέτως καταφέρει ένα ασήμαντο σημάδι προσκρούσεως επί της επιφανείας και εξοστρακίζεται αστραπιαία! Η οξυκόρυφη αιχμή του συνέτεινε στην μικρή εισχώρηση αλλά όχι και σε ικανή ώστε να παραμείνει επί του στόχου. Και ας μη φαντασθεί κανείς ότι ένα ισχυρότερο Τόξο θα έλυνε το πρόβλημα διότι μπορεί, απλώς, εν τοιαύτη περιπτώσει να έσπαζε το βέλος.


     Το βέλος 2, το οποίο δεν τοξεύθηκε, ασφαλώς, με την προσδοκία της ...εισχωρήσεως στον στόχο, απλώς άφησε την "στάμπα" της κεφαλής του στην επιφάνεια και ...διελύθη θορυβωδώς πριν εξοστρακισθεί αδόξως! Η πεπλατυσμένη επιφάνεια της κεφαλής του, όπως ήταν αναμενόμενο, κατά την πρόσκρουση "τράβηξε χειρόφρενο" ενώ ο κορμός συνέχιζε να κινείται με αποτέλεσμα το βέλος να σπάσει στο σημείο συνδέσεως κεφαλή και κορμού.


     Το βέλος 3 υπέστη κάτι ανάλογο με το προηγούμενο αν και η δική του επιφάνεια κεφαλής ήταν λιγότερο πεπλατυσμένη από εκείνη του 2, αλλά πάντως καμπύλη. 



     Και το βέλος 3, δεν άφησε και το παραμικρό ίχνος προσκρούσεως επί της επιφανείας του στόχου. Παράξενο; Όχι, διότι η επιφάνεια προσφύσεως και μικρή ήταν και καμπύλη. 


     Το βέλος 4 με την ιδιοτυπία της πλήρους καμπυλότητος της σφαιρικής κεφαλής του, προσκρούοντας στον πλήρους καμπυλότητος σφαιρικό στόχο, ήταν ό,τι πιο θεαματικό από πλευράς προσκρούσεως κι εξοστρακισμού, χωρίς να θραυσθεί αλλά και με ταχύτητα ασύλληπτη και από τον φακό.


     Το βέλος 5, με την τρίλοβη κυνηγετική αιχμή του, ασφαλώς και εξ αρχής παρείχε κάθε εχέγγυο διατρήσεως του στόχου και στερεώσεως επάνω σε αυτόν.  



     Εάν προσέξουμε, το βάθος εισχωρήσεως της αιχμής δεν είναι μεγάλο και θα μπορούσε να είναι κατά πολύ μεγαλύτερο με παρόμοια, μεν, τρίλοβη αιχμή αλλά με λεπτότερη ατρακτοειδή (και όχι τριγωνική) σχεδίαση των κόψεων μεγίστου μεγέθους λίγου μικρότερου του εμφαινομένου μεγέθους επί του σημείου στο οποίο εισεχώρησε και ακινητοποιήθηκε. Σε μία τέτοια περίπτωση, η αιχμή θα είχε εισχωρήσει πολύ βαθύτερα στον στόχο.



     Το αστεροειδές "αποτύπωμα" εισχωρήσεως της τρίλοβης αιχμής επί της επιφανείας του στόχου μας δείχνει επακριβώς το, παραπάνω αναφερόμενο μέγιστο μέγεθος και μία ανασχεδίαση της τρίλοβης αιχμής με ατρακτοειδείς κόψεις μικροτέρου μεγέθους από την χρησιμοποιηθείσα, θα ήταν ιδανική για την συγκεκριμένη τόξευση.


Και οι εκπλήξεις συνεχίζονται



     Οι εκπλήξεις, όμως, από τις ιδιότητες των συγχρόνων πλαστικών υλών δεν σταματούν εδώ και θα συνεχίσουμε να τοξεύουμε όχι πλέον επί του, δεδομένα, σκληρού κελύφους του υποκατάστατου στόχου μας αλλά επάνω σε μία ειδική επιφάνειά του που μας παρασύρει να την εκλάβουμε ως μαλακή και μόνον από την ονομασία της ως ..."ζελατίνα". Έχοντας, λοιπό, κατά νου μια μαλακή κι εύκαμπτη επιφάνεια όπως η "ζελατίνα" του κράνους, δεν καταδεχόμαστε να χρησιμοποιήσουμε, καν, ένα ..."σοβαρό" βέλος και αρκούμεθα σε ένα κοινό εκπαιδευτικό (Νο 6 κορεάτικο) νομίζοντας ότι η "ζελατίνα" είναι του ...χεριού μας. 



     Δυστυχώς το αποτέλεσμα είναι λίαν απογοητευτικό διότι η 'ζελατίνα" αποδεικνύεται απίστευτα ανθεκτική και όχι μόνον δεν επιτρέπει την εισχώρηση του βέλος αλλά ούτε καν ...ραγίζει! Απλώς, στην επιφάνειά της και στο σημείο προσκρούσεως της αιχμής (γκρι κύκλος) ένα θάμπωμα καταγράφει την "επίσκεψη" του βέλους το οποίο, πάραυτα, εξοστρακίζεται. Προσοχή, λοιπόν, ούτε η ζελατίνα είναι εύκολος αντίπαλος για ένα κοινό βέλος!


     Τότε επιστρέφουμε στο βέλος 1 το οποίο, εν προκειμένω, αποδεικνύεται αποτελεσματικό και διατρυπά την "ζελατίνα" άνετα.


     Χάρη στην ειδική σχεδίαση της απολήξεώς της η συγκεκριμένη αιχμή συνετέλεσε στη διάτρηση και στην ικανή διείσδυση του βέλους ανοίγοντας στην επιφάνειά της μία οπή εισόδου σχεδόν ιδίας διαμέτρου με το σώμα της αιχμής στο φαρδύτερο εύρος του.


     Και το εκπληκτικό της υποθέσεως: Το βέλος μετά την εισχώρησή του δεν ήταν δυνατόν να εξαχθεί παρά μόνον με τη βοήθεια βιομηχανικής τανάλιας "κόβοντας" τη "ζελατίνα" ώστε να απελευθερωθεί το βέλος.  Η "ζελατίνα" δεν επέτρεπε την απελευθέρωση ούτε με περιστροφές διευρύνσεως της οπής εισόδου του ίδιου του βέλους!


     Και μετά από όλα αυτά, θυμηθείτε για την προπονητική σας εξάσκηση και για μελλοντικές αγωνιστικές τοξεύσεις κατά τρισδιάστατου στόχου (α) να επιλέγετε το κατάλληλο Τόξο και βέλος, (β) να τοξεύετε καθέτως επί της επιφανείας του στόχου και (γ) να είστε προετοιμασμένοι για τις αιφνιδιαστικότερες ...εκπλήξεις! Τα μοντέρνα τεχνητά υλικά των στόχων ακολουθούν την εξέλιξη της σύγχρονης τεχνολογίας αλλά αυτό δεν είναι πάντα μαχητό χωρίς ανάλογο υλικό.