Κυριακή 17 Μαΐου 2015

"ΜΕΣΑ" ΚΑΙ "ΕΞΩ" ΑΠΟ ΕΝΑΝ "ΦΡΑΧΤΗ"


     Σήμερα, στη Κοιλάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", Άνθρωποι και Ίπποι δεν εκπαιδεύθηκαν, απλώς, σε δεξιότητες αλλά και στην ηρεμία, στο "άδειασμα" της κούπας που αφήνει "χώρο" στη γαλήνη και στην αυτοσυγκέντρωση επάνω στο απόλυτο κενό. Μετά, ακολουθούν όλα τ'  άλλα... 


     Στο Ιππευτήριο που είναι η "καρδιά" της δουλειάς των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", όπως πάντα, η δραστηριότητα άρχισε νωρίς με την "ορχήστρα" των Εκπαιδευτών και μαθητών καλά συντονισμένη. 


     Η πλέον προχωρημένη των σημερινών εκπαιδευομένων, η Μαρίλη, μπήκε κάτω από το "μεγεθυντικό φακό" μιας παρατηρήσεως της ιππικής προόδου της και, βεβαίως, της ιππικής ψυχολογίας της. Έτσι, "μετρήθηκε", "ζυγίσθηκε" και ευρέθη ...υπερεπαρκής!


     Η αποτίμηση και διαχείριση του (όποιου...) φόβου της Μαρίλης ήταν το σημερινό αντικείμενο ερεύνης του Εκπαιδευτή της. Ο φόβος, ο οποίος είναι ένα απολύτως φυσικό αίσθημα, στη περίπτωση οιουδήποτε αλλά και ενός μάχιμου Ιππέως, όπως του Εφιπποτοξότη, θα πρέπει να μη ξεπερνά το όριο του φυσικού, άλλως, διογκώνονται οι πιθανότητες ατυχήματος, κάτι το οποίο προσέχει πάρα πολύ η Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" και, επιτυχώς, αποφεύγει. 


     Και η Μαρίλη, η οποία όταν πρωτο-ίππευσε στη Σχολή μας έδειχνε μία συγκρατημένη, μεν, αισθητή δε, έλλειψη αυτοπεποιθήσεως, ξαφνικά, στα τρία τελευταία μαθήματα, μετετράπη σε μία δυναμική έφιππη πολεμίστρια με υπερεπάρκεια αυτοπεποιθήσεως και απολύτως φυσιολογική επιφύλαξη φόβου ενήλικος άνευ της οποίας θα μπορούσε να αναπτυχθεί ...σκεπτικισμός και μόνον! 


     Αλαφρωμένος από κάθε συναισθηματικό "φορτίο", ο Πολεμιστής δε μισεί, δεν αγαπά, δεν οικτείρει αλλά μόνο ...πολεμά, αδιαφορώντας για ο,τιδήποτε άλλο! Σήμερα ο Εκπαιδευτής της, ζήτησε από τη Μαρίλη να καλπάσει εναντίον ...του και να προσπαθήσει να τον χτυπήσει (!) με ένα ραβδί βιώνοντας αίσθημα ...μίσους, εναντίον του. Και η Μαρίλη του είπε: "Εντάξει, μπορώ να σου επιτεθώ καλπάζοντας για να σε χτυπήσω αλλά δε μπορώ να βιώσω αίσθημα μίσους, ούτε καν υποκρινόμενη"! Στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" καλλιεργούμε τη θετική μαχητικότητα, εξυγιαίνοντας κάθε αρνητική επιθετικότητα και η σημερινή "στάση" της Μαρίλης έδειξε ότι το κάνουμε σωστά. 


     Με άψογο "κάθισμα" και ανοικτό καλπασμό η Μαρίλη πήδησε εμπόδια και ακριβώς στη κορυφή των υπερπηδήσεών της κατάφερε νια περάσει τον ιπτάμενο κρίκο στο ραβδί της. Αυτό όμως δεν ήταν η κορυφαία σημερινή της επίδοση...αλλά μία άλλη την οποία ο πανταχού παρών "φακός" της κάμερα δε πρόλαβε να συλλάβει τη στιγμή που η Μαρίλη καλπάζοντας πάνω από εμπόδιο έβλεπε ότι της διέφευγε ο κρίκος και παρά την ιδιαιτέρως ασταθή κατάσταση ισορροπίας της τόλμησε δυναμική να βγει "έξω" από το ασφαλές "κάθισμά" της για να συλλάβει τον κρίκο! Αυτή είναι η "στιγμή" που ο δικός μας Συνασκούμενος υπερβαίνει τον εαυτό του και ανεβαίνει το "κατώφλι" της αυτοπεποιθήσεώς του κατά ένα σημαντικό "σκαλοπάτι"! Και, αυτή η, μέσα στη φυσιολογία της ανθρώπινης ψυχολογίας, υπέρβαση της Μαρίλης, μας έδωσε σήμερα απέραντη χαρά κι ένα ακόμη "τεκμήριο" εκπαιδευτικής ορθότητος των προσπαθειών μας. 


     Εφευρετικές, πάντοτε, οι ασκήσεις Ιππευτηρίου που εφαρμόζει η Εκπαιδεύτριά μας Χαρά Πολυζοπούλου, όπου ταχύτατα και χωρίς καμία απώλεια χρόνου και χρήματος οι μαθητές μας αποκτούν την ικανότητα ασφαλούς συνεργασίας με τον Ίππο. 


     Οι συντονιστικές ασκήσει του ζεύγους των Συνασκουμένων, Έφης και Θοδωρή, με διεύθυνση των Ίππων τους με έναν ρυτήρα και με ένα χέρι (και όχι με ηνίες) και η ταυτόχρονη άσκηση σε "Καντρίλια" με υπέρβαση χαμηλού "x" ωφέλησε δύο αρχαρίους όχι απλώς στη διευθυντική δεξιότητα αλλά στην ίδια την επαύξηση της ιππικής αυτοπεποιθήσεώς τους.


     Σήμερα καλωσορίσαμε στην Ομάδα μας κι ένα ευγενικό αλλά και πολύ ευφυές παιδί με υψηλή αυτοπειθαρχία που ξεκίνησε μαζύ μας την όμορφη "περιπέταιά" της με την Ιππική Τέχνη: τη μικρή Σιμόν η οποία έχει ένα πολύ όμορφο "κοινό" με την Εκπαιδεύτριά μας τη Χαρά Πολυζοπούλου, την μισή πολωνική καταγωγή. Κάθε φορά που ένας γονιός μας εμπιστεύεται το παιδί του νοιώθουμε ακόμη πιο υπεύθυνοι αναλογιζόμενοι το βάρος καθήκοντος, πρωτίστως, της ιππικής παιδαγωγικής του και δευτερευόντως της αναπτύξεως των ιππικών ικανοτήτων του, όμως, στα δέκα, σχεδόν, χρόνια, της λειτουργίας της Σχολής μας βλέπουμε ότι αυτό, σταθερώς, το καταφέρνουμε.  


     Η Σιμόν, στο πρώτο της, κιόλας, μάθημα, ίππευσε εξαιρετικά διευθύνοντας τον Ίππο της ακόμη και σε μένδειο "κάθισμα" στο στίβο του Ιππευτηρίου, υπό την επίβλεψη της ...περήφανης Εκπαιδεύτριάς της αλλά και όλων όσων τη χαρήκαμε σ'  αυτή τη σχέση συνεργασίας με έναν Ίππο-αθλητή!


     Mε την ίδιαν εφευρετικότητα και ο Αρχηγός της Ομάδος μας και Εκπαιδευτής Αρπάλυκος, εκτιμώντας την διαφορετικότητα τον "κυβικών" του μαθητή του Παντελή, τον έστειλε σε υπερπήδηση εμποδίου έχοντας στο ένα χέρι μια βαρειά δοκό την οποία θα έπρεπε να πετάξει πάνω από το εμπόδιο! Άσκηση δύσκολη, ...ρηξηκέλευθη, η οποία απαιτεί ευστάθεια, συντονισμό και καταβολή μυικής δυνάμεως...


     Κι όμως, ο Παντελής έδειξε ότι τα καταφέρνει με ...καταδρομικήν ακρίβεια και ...άνεση πραγματικού πολεμιστή, όπως ταιριάζει σε μέλος πολεμικής Ομάδος. Φαίνεται ότι ο Αρπάλυκος, όπως και η Χαρά, προετοιμάζουν όχι απλώς Εφιπποτοξότες αλλά και "Ομάδα Επιδείξεων" σε μελλοντική παγκόσμια διοργάνωση Εφίππων Μαχητικών Τεχνών που θα αφήσει ...εποχή! Ορατόν και αναπόκρυπτον υπό τον Ήλιον...


     O Παντελής με τον Εκπαιδευτή του Αρπάλυκο δείχνουν ότι συνεργάζονται εξαιρετικά και ανοίγουν νέους δρόμους στην Εκπαίδευσή μας. Στο βίντεο που ακολουθεί, οι δυο τους συνεργάζονται σε μία εφίππευση του Αρπάλυκου "tandem". Ας απολαύσουμε το συντονισμό τους και την αρμονία εφιππεύσεως του Αρπάλυκου!

                           

     Η διδασκαλία του Αρπάλυκου στον Παντελή έφερε ήδη τα ποθητά αποτελέσματα και ο Παντελής είναι έτοιμος, πλέον, για τις εξετάσεις του.



     Κι ενώ όλα τα παραπάνω λάβαιναν χώρα στο Ιππευτήριο, στη Γραμμή Βολής μακρυνών αποστάσεων έπαιρναν θέση για να προπονηθούν στη Τοξοβολία ο Ιφικράτης με τον Σπύρο  που σε λίγο παίρνουν μέρος σε Διεθνείς Αγώνες.


     Η κυρίως,  εβδομαδιαία, Προπόνηση της Ομάδος μας στη Παραδοσιακή Τοξοβολία, άρχισε, μέσα στην απόλυτη σιωπή της απαρέγκλιτης ομαδικής προθερμάνσεως στην οποία δίνουμε πάντοτε βαρύνουσα σημασία. 


     Με σοφία πραγματικού Αρχηγού Ομάδος, ο Αρπάλυκος, σήμερα, απεσύρθη διακριτικώς σε ..."δεύτερο "πλάνο" προωθώντας στη θέση του Αρχηγού Βολής τον Πάνο προς απόκτηση εμπειρίας.


     Συνεπέστατος σε ό,τι αφορά στην εκτέλεση των προπονητικών ασκήσεων αλλά χαλαρός σε ότι αφορά στη πειθαρχία του Σχολείου Σιωπής (ως εκ της φυσικής ευγενείας του) ο Αρχηγός Βολής, ενώ ανέδειξε την κυρίως Προπόνηση,  δε κατάφερε να υποδείξει στην Ομάδα του την αναγκαιότητα "σιγής" με αποτέλεσμα ψίθυροι να ακούγονται καθ΄ όλη τη προπονητική διαδικασία. Όμως, αυτό δε μας φάνηκε και πολύ "κακό" μιας και η "θραύση" της εκκωφαντικής ...σιωπής καμιά φορά αναδεικνύει τον ανθρώπινο παράγοντα περισσότερο από τη γαλήνη του ...νεκροταφείου. 


     Ο Πάνος μας βοήθησε την Ομάδα να αυτοσυγκεντρωθεί δίνοντας το ρυθμό της εκτελέσεως των ασκήσεων με το θιβετιανό γκονγκ που, πλέον, αποτελεί βασικό βοήθημα αυτοσυγκεντρώσεως των Συνασκουμένων μας. Και, βεβαίως, η αρμονική ευταξία και αγαστή συνεργασία όλων χωρίς εκτρεπτικούς ανταγωνισμούς και ιδιωφελείς ...διαγκωνισμούς, όπως, κατά κανόνα, παρατηρούνται στην ατελέστατη "εξωτερική, της Κοιλάδος, ακοινώνητη ...κοινωνία!


     Στις καταρρίψεις ιπταμένων στόχων, επίσης, τα αποτελέσματα ήσαν ενθαρρυντικά όχι τόσο με τις επιδόσεις των προχωρημένων Στελεχών και Μελών της Ομάδος μας (που είναι και αναμενόμενες) όσο με τις επιδόσεις των αρχαρίων μας.


     Και σήμερα οι Ίπποι-Δάσκαλοι της Σχολής μας, οι οποίοι κι αυτοί "μετρήθηκαν" ως προς την καταλληλότητα για τον υψηλό ρόλο τους, απέδειξαν ότι είναι άξιοι του τίτλου των "Δασκάλων" των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" αφού παρέμειναν ατάραχοι σε απόσταση "αναπνοής" από ομοβροντίες βελών επί του στόχου (τον οποίο συχνά ανέτρεπαν και εκτίνασσαν) αλλά και ιπτάμενων στόχων τους οποίους κατέρριπταν τα βέλη των Συνασκουμένων μπροστά τους, ενώ στη ράχη τους λάβαινε "χώρα" η εργασία της φωτογραφήσεως της Προπονήσεως! Όλοι, στην Έφιππη Τοξοβολία, Άνθρωποι και Ίπποι θα πρέπει να διατηρούν μιαν ατάραχη, νηφάλια, "στάση" ζωής μπροστά στο ο,τιδήποτε.  


     Παρά τα ..."τιτιβίσματα" και η σημερινή Προπόνηση χαρρακτηρίζεται από ένα σύντονο ομαδικό και συνεργασιακό πνεύμα διεπόμενο από τάξη και ηρεμία.


     Στο "Κύκλο" που ολοκλήρωσε και αυτή τη Προπόνηση το μόνο παράπονο που ακούστηκε ήταν γιατί δεν επιτρέπεται το ...κάπνισμα στον τεράστιο υπαίθριο και δενδροφυτευμένο χώρο της Κοιλάδος και η απάντηση που δόθηκε ήταν ότι στους Ναούς δε νοείται οι προσερχόμενοι να καπνίζουν! Και για μας, Ναός δεν είναι ο χώρος όπου κάποιος ρασοφόρος διαβάζει το Λευιτικό αλλά εκεί όπου οι Ίπποι καλπάζουν και τα Τόξα "λαλούν" δόξα ανθρώπινου Πολιτισμού.


     Δυστυχώς, από αυτό τον "Κύκλο" απουσίασε ο νεαρός ...Dobermann που μας έκανε τη Τιμή να παρευρεθεί στο προγούμενο, αλλά ο Ποσειδών μας έσπευσε να καλύψει το κενό παρακολουθώντας μας διαλεγομένους. Στη Κοιλάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" όλοι μετέχουν όλων...


     Πάντα η ολοκλήρωση μιας εκπαιδευτικής ημερίδος μας βρίσκει να ευγνωμονούμε τους Ίππους-Δασκάλους μας που αφήνονται, πια, στη φυσική τους ηρεμία! Ευγνωμοσύνη και αγάπη σε αυτά τα πλάσματα που μας βαδίζουν στο φυσικότερο "μονοπάτι" ισορροπώντας μας πάνω στις ράχες τους.


     Μέσα από το "φράχτη" η Φύση μας αγκαλιάζει και μας επιβεβαιώνει ότι με την εφιπποτοξοτική επιλογή μας κερδίσαμε την απλή αλλά ζωτική ομορφιά του "οξυγόνου" των υπάρξεών μας! Τίποτε το υπερβολικό, απλώς το απαραίτητο αλλάτόσο σημαντικό μας για τη συμφιλίωση με την ανθρώπινη ιδιότητά μας!


     Λίγο πιο έξω από το "φράχτη" των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", οι νεογραικύλοι -δημοκρατικοί- ανθρωποπίθηκοι, έχοντας χάσει οριστικώς το "τραίνο" της πολιτισμικής εξελίξεως, χοροπηδάνε στους ρυθμούς που τους βαράνε οι "εκλεκτοί" ..."όμοιοί" τους, πανηγυρίζοντας υπέρ των τοκογλύφων-"δανειστών" τους!

                            

     Παραλλήλως, άλλες δημοκρατικές ανθρωπομαϊμούδες, ασφυκτιούν σε αίθουσες δικαστηρίων-εκτροφείων κοινωνικής αθλιότητος, ως ζώντα "τεκμήρια" ηλιθιότητος και αδυναμίας εννοήσεως του ...αυτονοήτου!


     Όχι, ρε, ανθρωποειδείς διαμαρτίες περί τον Άνθρωπο, ζώσες διαψεύσεις της βιογεωγραφίας της ανθρώπινης πανίδος, εμάς, τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" δε θα μας καταντήσετε σα τα δημοκρατικότατα μούτρα σας! Μέσα από αυτόν τον "φράχτη" που δε περιορίζει εμάς αλλά εσάς να μιάνετε την ανθρώπινη φυσιολογία, η Πλατωνική προτροπή μιας καθημερινής αρμονικής ανελίξεως θα μας κατευθύνει  ε λ λ η ν ι κ ά  ώστε οι ανθρωπο-αρχαιολόγοι του μέλλοντος να ανακαλύψουν κάποιο τεκμήριο ποιοτικής "ζωής" στη σημερινή, "τούνομα", Ελλάδα!



Κυριακή 10 Μαΐου 2015

ΕΥΤΑΞΙΑ - ΣΙΩΠΗ - ΠΡΟΟΔΟΣ

Εκπαιδευτική Ημερίδα 9ης Μαίου 2015


     Χωρίς να περνά τίποτε το ..."περίεργο" από το μυαλό μας λόγω της αναχωρήσεως της Ιωάννας μας για την επαρχία, αλλά, σήμερα, εκτός από το χαλαρωτικό γκόνγκ και τους ήχους των προσκρούσεων των βελών στο στόχο, δεν ακούγονταν τίποτε άλλο στη Κοιλάδα μας.


     Όπως κάθε εκπαιδευτική μέρα στη Κοιλάδα, πολλά και ενδιαφέροντα ήσαν τα ατομικά μαθήματα και Προπονήσεις στην Έφιππη Τοξοβολία.


     Θεαματικές και οι ατομικές επιδόσεις των μαθητών μας με την αγαπημένη μας Χρυσούλα, μαθήτρια της Χαράς, να τοξεύει για πρώτη φορά, εν κινήσει, σήμερα σε βάδην και τροχασμό.


     Σε κορυφαίο στάδιο λίγο πριν τις εξετάσεις της φαίνεται να βρίσκεται και η άλλη μαθήτρια της Χαράς, η αγαπημένη μας Μαρίλη η οποία, κυριολεκτικώς "ιπτάμενη" στη καλπαστική διαδρομή κατάφερε εξαιρετικές τοξεύσεις επί προσθίου στόχου.


     Με πρωτοβουλία της Χαράς, πολλαπλασιάζονται λόγω του καλού, πια, καιρού και οι εξωτερικές περιιππεύσεις (βόλτες) προκειμένου οι μαθητές της να ωφελούνται από τα πάμπολλα αγαθά της Φυσικής Ιππικής σε φυσικό χώρο. Τόσο για τον Αρπάλυκο, όσο και για τη Χαρά όλοι είμαστε υπερήφανοι για τις εκπαιδευτικές τους προσεγγίσεις θεωρώντας τους ως ό,τι καλύτερο από πλευράς Εκπαιδευτών Ιππικής διαθέτει σήμερα η χώρα μας. 


     Kαι οι μαθητές του Αρπάλυκου σημειώνουν και αυτοί αλματώδεις προόδους, όπως και ο, έτοιμος πια για εξετάσεις, Παντελής που αποδεικνύει εμπράκτως ότι στις Πολεμικές Τέχνες προέχει η αυτοπειθαρχία και όχι η ηλικία ή ο σωματότυπος  ώστε να μπορέσει να προοδεύσει ο ασκούμενος.

                               

     Ο Παντελής, πράγματι σε ελάχιστο χρόνο αλλά με τη συστηματικότητα της διδασκαλίας του Αρπάλυκου, παρά τις προσωπικές επαγγελματικές και άλλες υποχρεώσεις του, κατάφερε να ανελιχθεί σε έναν εξαιρετικό έφιππο Τοξότη, έτοιμο πια για τις εξετάσεις του. 


     Και, βεβαίως, αυτό το αποτέλεσμα στην Ιππική δεν μπορεί να προκύψει, επ΄ ουδενί, χωρίς την εκπαίδευση σε ασκήσεις Ιππηλασίου οι οποίες βελτιστοποιούν ραγδαία το τέλειο κάθισμα και την άριστη χρήση των συνεργημάτων του Ιππέως.

                                 

     Η ιδρυτική πρόθεση των Εταίρων της "ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ" για έναν Οργανισμό και μία Ομάδα αντάξια της αναβιώσεως των Αξιών του Ξενοφώντος και μιας αριστοκρατικής Κοινωνίας ελλόγων και αλόγων, φαίνεται να δικαιώνεται καθημερινώς στη Κοιλάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ".


     Η προσέγγιση στην ημερομηνία των Διεθνών Αγώνων Μεσαιωνικής Τοξοβολίας του San Marino, υποχρεώνει τα Μέλη της Αποστολής μας που θα λάβουν μέρος σε συστηματικές Προπονήσεις προσεκτικής προετοιμασίας για να αντιμετωπίσουν, εκεί, τους καλύτερους παραδοσιακούς τοξότες του Κόσμου.


     Έτσι και σήμερα, προ της διεξαγωγής της τακτικής εβδομαδιαίας Προπονήσεώς μας στη παραδοσιακή Τοξοβολία, δύο από τα Μέλη της αποστολής μας στους Διεθνείς Αγώνες, υπό την επίβλεψη του Αρχηγού της Ομάδος, "άνοιξαν τον χορό" με την ατομική Προπόνησή τους.


     Ο Αρχηγός, ευφυέστατα, δημιούργησε και "ακροατήριο" ώστε να προσδώσει στους δύο προπονουμένους συνθήκες "θεατών" όπως και στους Αγώνες ώστε να τους βοηθήσει να υπερβούν τυχόν "εμπλοκές' κάτι που φάνηκε ότι είχε πολύ ευεργετικό αποτέλεσμα. Αν και η Προπόνηση διεξήχθη σε μακρές αποστάσεις και, μάλιστα, επί τοξοθυρίδος (!) τα αποτελέσματα ήσαν λαμπρά και η έκπληξη δεν προέκυψε από τον Σπύρο μας ο οποίος είναι άριστος Τοξότης αλλά από τον Εφιπποτοξότη Ιφικράτη ο οποίος λόγω σπουδών απουσιάζει από τις Προπονήσεις αλλά σήμερα έδειξε ότι είναι αντάξιος και των πλέον απαιτητικών προσδοκιών μιας Ομάδος που στοχεύει πολύ ψηλά. 


     Ευταξία και σιωπή μέχρι σημείου, αυτή η σιωπή να γίνει σε κάποιο σημείο ..."εκκωφαντική", ήσαν τα χαρακτηριστικά της σημερινής ομαδικής Προπονήσεώς μας στη παραδοσιακή Τοξοβολία.


     Πολλές και διάφορες οι ασκήσεις υπό την αρχηγία Βολής του Αρπάλυκου, έδειξαν ότι αυτή η Ομάδα πειθαρχεί στην ...πρόοδο!


     Στη Γραμμή Βολής εξαιρετική η συνεργασία των Συνασκηθέντων και ακόμη καλύτερα τα μεταξύ τους συναισθήματα.


     Στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" η ομαδικότητα είναι, πια, τρόπος ζωής και βασικός "αναβαθμός" προόδου.


     Και αυτή η ομαδικότητα στηρίζει ένα άριστο αποτέλεσμα ακόμη κι όταν τα μάτια "κλείνουν" και η ασφάλεια και η ευρυθμία όλων βασίζεται σε ένα ένστικτο απαλλαγμένο ανταγωνισμών και θωρακισμένο με ευγένεια προθέσεων. Στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" όλοι εκπαιδευόμαστε με έναν τρόπο ο οποίος, όχι μόνον δεν εκλαμβάνεται διόλου ως "δασκαλίστικος" αλλά ούτε καν ως "επαισθητός"...


     H "συγκομιδή" -και σήμερα- δεν ήταν καθόλου άσχημη και ο στόχος-..."σκατζόχοιρος" τεκμηρίωσε του λόγου το αληθές.


     Η σημερινή εκπαιδευτική ημερίδα έκλεισε με έναν "Κύκλο" στον οποίον ανεκοινώθησαν τρία ευχάριστα νέα που αφορούν στην Ομάδα. Την πρόσκλησή της να συμμετάσχει στα γυρίσματα ενός ιστορικού ντοκυμαντέρ, τον προγραμματισμό της επισκέψεώς μας από ένα παγκοσμίως καταξιωμένου Δάσκαλο ο οποίος θα μας προσφέρει ένα πολύ ενδιαφέρον σεμινάριο και από την προοπτική δημιουργίας ενός πολύ σημαντικού ουμανιστικού έργου για το οποίο το επίτιμο Μέλος μας, Καθηγητής κ. Θ. Αντίκας θα νοιώσει υπερήφανος για τους μαθητές του.


     Αυτός, όμως, ο "Κύκλος" δεν απετελείτο μόνον από "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" αλλά φιλοξένησε και το ευγενέστατο τετράποδο Dobermann ενός Συνασκουμένου, το οποίο χάρισε πολύ συγκίνηση στον Ιδρυτή της Ομάδος που υπήρξε "σκαπανέας" της και της ιδρύσεως (προ πολλών χρόνων) του "Ομίλου Κυνοφίλων Dobermann Ελλάδος", με ιδιαίτερην εκτίμηση στη φυλή αυτή.


     Ο διετής τετράποδος χάρηκε την αγάπη και τα χάδια όλων μας και έκανε τη γνωριμία των Ίππων της Κοιλάδος, υπό το διαρκές χαμόγελο και τις επιβραβεύσεις του υπερήφανου "μπαμπά" του, του οποίου τον ευγενή χαρακτήρα "κληρονόμησε"! Πολλοί νομίζουν ότι η διαγωγή των πλασμάτων καθορίζεται από τη φυλή δαιμονοποιώντας ό,τι δυσκολεύονται να εννοήσουν. Στη πραγματικότητα, όμως, ό,τι επενδύεις στη παιδαγωγική ενός πλάσματος θα εισπράξεις και η περίπτωση του διετούς Dobermann και του "μπαμπά" του Θοδωρή αποτελεί ακόμη ένα επιβεβαιωτικό τεκμήριο.


     Την Κοιλάδα και τους "παροικούντες" της τους αποχαιρετίσαμε καθείς με τον τρόπο του και η Μαρίλη με άφθονα μηλαράκια που πάντοτε φροντίζει να προσφέρει στους τετράποδους Δασκάλους μας.


     Το να καταφέρεις να απολαμβάνεις μία αγαθή και ωφέλιμη καθημερινότητα εν μέσω μιας εκτενούς αποδομήσεως των Αξιών δεν είναι απλώς επίτευγμα αλλά και λύτρωση. Κι αυτό, ασφαλώς, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" το έχουμε κατακτήσει!