ΣΕ «ΣΤΕΝΩΠΟΥΣ» ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ...ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ!

 ΣΕ «ΣΤΕΝΩΠΟΥΣ» 

ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ 

...ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ!

 

     Στη Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» δεν επιδιώκουμε να περνάμε ..."καλά" κι αυτό κάποτε το εκφράσαμε δημόσια απαλλασσόμενοι από κάποιους που νόμιζαν ότι αποτελούσαμε "παιδική χαρά" ανωρίμων καλοπερασάκηδων! 

     Στη Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» θελγόμεθα από τον μόχθο μιας συστηματικής εργασίας που καταλήγει σε αποτελέσματα τα οποία πληρούν υψηλές προσδοκίες, αλτρουιστικές πάντοτε και ποτέ ιδιοτελείς! 

     Κι έτσι, την προσεχή Παρασκευή, κάποιοι επίλεκτοι θα «στριμωχτούμε» σε έναν πολύ στενό χώρο για να στήσουμε το υπόβαθρο ενός ακόμη υψηλού εγχειρήματός μας το οποίο αρχίζει σε λίγο! 

     Όχι, δεν διαθέτουμε καμία άνεση χώρου, δεν διαθέτουμε αναπαυτικές πολυθρόνες ούτε πολυτελή σερβίτσια, κυρίως, δεν προτιμάμε ...καφετέριες ή άλλα "στέκια" κοσμικών συνευρέσεων! 

     Επιμένουμε σε έναν χώρο ο οποίος θα μας επιτρέψει αυτοσυγκέντρωση και γαλήνη ώστε να εννοήσουμε το αντικείμενο, να συσκεφθούμε γαλήνια και να αποφασίσουμε νηφάλια! 

     Κι ο χώρος αυτός είναι έτοιμος και μας περιμένει, με την ιστορία και το κύρος μιας, ήδη, καταξιωμένης ομαδικής προσπαθείας!

ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΙΑ

ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΙΑ

      «Και όλα τα καλά ξεκινούν από σκιερά ...υπόγεια ή από σκιασμένα ανώγεια!»

     Mε την παραπάνω φράση θα αρχίζει μια σημαντική ανάρτηση που θα εμφανιστεί στο Ιστολόγιό μας το βράδυ της ερχόμενης Παρασκευής, 15ης Νοεμβρίου 2024 και σας καλούμε να την διαβάσετε. Έτσι, για να μην απαισιοδοξείτε νομίζοντας ότι οι Έλληνες δεν μπορούμε να συντρίψουμε την δυστοπικότητα μιας παρακμιακής εποχής. Διότι τα καλά ...κόλποις κτώνται!

H EΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ "ΝΙΚΗ" ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

 

H EΠΕΡΧΟΜΕΝΗ 

ΙΣΤΟΡΙΚΗ "ΝΙΚΗ" ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 

ΚΑΙ 

Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Ο Συγγραφέας του άρθρου Ιωάννης

     

Οι "Έλληνες Κένταυροι", όπως συχνά επαναλαμβάνουμε, αποτελούμε Σχολή Έφιππης Τοξοβολίας και Εφίππων Πολεμικών Τεχνών, υπέρ παν, όμως, π ο λ ι τ ι κ ό ν  οργανισμό ο οποίος παράγει  π ο λ ι τ ι κ ή  σκέψη, όπως είμαστε υποχρεωμένοι ως συνειδητοί Έλληνες Πολίτες σε μία πραγματικότητα στην οποία τα πάντα είναι Πολιτική, όπως όρισε ο αρχαίος Σταγειρίτης Αριστοτέλης! Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το διακεκριμένο Μέλος των "Ελλήνων Κενταύρων" Ιωάννης, ο οποίος υπηρετεί ως ειδικός Εκπαιδευτής στην "Λεγεώνα των Ξένων" παρασημοφορημένος με πέντε(!) Αριστεία Ανδρείας, παρακολουθεί την αγωνία των Ελλήνων  εν όψει της εθνικής συντριβής την οποία μας επιφυλάσσουν οι μητραλοίες της αθλίας δημοκρατίας και μας στέλνει το ακόλουθο κείμενό του-"προμήνυμα" που αξίζει να μελετήσουμε! Είναι γραμμένο κάτω από τις δύσκολες συνθήκες ενός στρατιώτη εν συνεχή πολέμω ο οποίος, αντί αναπαύσεως αφιερώνει τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο του στην αφύπνιση των ελαχίστων απομενουσών πατριωτικών συνειδήσεων προ μιας βέβαιης εθνικής καταστροφής στην οποία άγεται η Ελλάδα και ο Ελληνισμός! Ας δικαιώσουμε τον χρόνο του εν όπλοις συγγραφέως και ας νιώσουμε υπερήφανοι για την ύπαρξη τέτοιων Συνελλήνων οι οποίοι, μαχόμενοι σε ξένους τόπους, ως συνέχεια εκείνων των ηρωικών Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως, παραμένουν στην υπηρεσία της  ά ϋ λ η ς Πατρίδος  προκειμένου, τελικώς, να ανιδρυθεί η Πατρίδα των Ελλήνων η οποία εξακολουθεί από ρωμαϊκής κατοχής να παραμένει ανύπαρκτη!         

 

Ο Συγγραφέας του άρθρου Ιωάννης

     Οποιοσδήποτε παρακολουθεί επισταμένως τις ειδήσεις στα ΜΜΕ της ελλαδικής τηλεόρασης το τελευταίο έτος και διαθέτει ακόμη ελεύθερα ορισμένα ψήγματα νοημοσύνης έχει αν μη τι άλλο αρχίσει να ψυχανεμίζεται πως οι πολιτικοί της χώρας προετοιμάζουν το κοινό των υπό ετών συνεχούς εντατικής πλύσεως εγκεφάλου  πολιτών για την αποδοχή μίας μελλοντικής απώλειας εθνικού εδάφους το οποίο εκτείνεται από ορισμένα νησιά έως και το μισό ίσως Αιγαίο.

     Χωρίς να τηρούν πλέον ούτε τα προσχήματα οι απανταχού δημοσιογράφοι έχουν αρχίσει ανεξαρτήτως κομματικής ταυτότητος να επαναλαμβάνουν τις ίδιες ακριβώς φράσεις -ως να έχουν συμπτωματικά αποστηθίσει όλοι τους το ίδιο κείμενο και προσπαθούν να πείσουν το αποχαυνωμένο τους κοινό περί κάποιας "ρεαλιστικής διαπραγματεύσεως" στο Αιγαίο, η οποία βεβαίως "αποτελεί μονόδρομο" και περιλαμβάνει την μείωση των χωρικών υδάτων της Ελλάδος από τα 12 στα 10, στα 8 ή ακόμα και στα 6 ναυτικά μίλια.

     Αυτή η εντατική ψυχική προετοιμασία είναι βασική προϋπόθεση για την αποδοχή του προσυνεννοημένου σε πολιτικά επίπεδα αποτελέσματος της απώλειας του μισού Αιγαίου από την κοινή γνώμη.

     Αυτό αποτελεί την πρώτη φάση ενός αντεθνικού σχεδίου, όμως οι επόμενες φάσεις είναι ακόμη πιο τρομακτικές, προδοτικές και εφιαλτικές, σε επίπεδα που θα κάνουν την προδοσία της Κύπρου να μοιάζει με στημένο παιχνίδι ποδοσφαίρου γ' τοπικής ερασιτεχνικής κατηγορίας.

     Το γεωστρατηγικό ενδιαφέρον της Τουρκίας επικεντρώνεται στο Αιγαίο, στον ορυκτό δηλαδή πλούτο της Ελλάδος και τα υποθαλάσσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, φυσικός πλούτος ο οποίος καθώς φαίνεται, εκτιμάται πως διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα αποθέματα στον κόσμο.

     Και μοναδικός τρόπος για να εξορύξει και να εκμεταλλευτεί τα κοιτάσματα αυτά η Τουρκία είναι να καταλάβει μέσω μίας πολεμικής σύρραξης ορισμένα από τα νησιά του Αιγαίου.

     Όσο εξωφρενικό και αν ακούγεται αρχικώς, σε μια τέτοια συμφωνία έχουν ήδη έλθει οι ηγέτες των δύο χωρών οι οποίοι αμφότεροι δρουν υπό τις οδηγίες των ΗΠΑ (ο καθένας για τους δικούς του λόγους) όμως δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να προχωρήσει επί παραδείγματι σε ένα τηλεοπτικό διάγγελμα το κυβερνών κόμμα λέγοντας τα παραπάνω γεγονότα ευθέως.

     Την δυσμενή αυτή θέση της ελληνικής κυβέρνησης θα διευκόλυνε μια τουρκική επίθεση προς την χώρα μας, αφού λόγω ελλείψεως πολεμικού υλικού και έμψυχου δυναμικού και μετά από τρομερές απώλειες από την μεριά μας στις πρώτες ώρες/ μέρες της μάχης η ελληνική κυβέρνηση θα "αναγκαστεί" να προβεί σε "διαπραγματεύσεις".

     Σε ένα δακρύβρεχτο έκτακτο δελτίο τύπου θα εμφανιστεί ο πρωθυπουργός της χώρας μας και με πόνο ψυχής και σπαρακτικές εκφράσεις θα μιλήσει για τις τεράστιες υλικές απώλειες -αφού η οικονομική διάλυση του στρατεύματος οδήγησε στην κακή συντήρηση υλικών, τις εδαφικές διεκδικήσεις του εχθρού στα νησιά μας αφού η έλλειψη ενδιαφέροντος από τους νέους για τις στρατιωτικές σχολές οδήγησε στην υποστελέχωση του σώματος και μια άτυπη αποστρατιωτικοποίηση, και τον υπέρογκο φόρο αίματος που καλείται να πληρώσει ο Έλληνας στρατιώτης ο οποίος φθάνει στο μέτωπο χωρίς να διαθέτει τα βασικά μέτρα για την προστασία του όπως κράνη kevlar  και αλεξίσφαιρα γιλέκα, για τα πολεμικά μέσα τα οποία δεν έχουμε πλέον στην διάθεσή μας αφού ήμασταν αναγκασμένοι προς τις νατοϊκές μας υποχρεώσεις να παραδώσουμε πριν από λίγο καιρό στην Ουκρανία και τέλος για την υπεροπλία της Τουρκίας απέναντι μας η οποία "με ύπουλο και δόλιο τρόπο" δημιούργησε τις τελευταίες δεκαετίες τον μεγαλύτερο στρατό μετά το Ιράν στην Μέση Ανατολή αντί να επικεντρωθεί στην "βαριά βιομηχανία του τουρισμού" όπως πολύ σοφά, πασιφιστικά και δημοκρατικά πράξαμε εμείς.

     Εν πολλοίς η ελληνική κυβέρνηση θα εξαγγείλει μετά από τις πρώτες ολιγοήμερες αλλά κολοσσιαίες στρατιωτικές ήττες πως είναι αναγκασμένη να παραδώσει τα κλειδιά του μισού Αιγαίου στην Τουρκία, καθώς  "είναι τραγικό να βλέπουμε τους νέους μας να χάνονται σε μια άνιση μάχη απέναντι στην πάνοπλη και πανέτοιμη Τουρκία".

     Ο μέσος τηλεθεατής θα μονολογήσει: "δεν βαριέσαι, χαλάλι μερικά νησιά, καλύτερα να χάσουμε μερικά λίτρα πετρελαίου παρά αίματος", η μέση Ελληνίδα μάνα θα σκεφτεί: "χίλιες φορές να χάσουμε τα πετρέλαια παρά τα παιδιά μας", ο μέσος νέος άνδρας γαλουχημένος με αντιματσό, φεμινιστικό σκεπτικό, τις αξίες ισότητος των φυλών και των φύλων θα πει στους φίλους του "εγώ δεν είμαι φτιαγμένος για να πάω πόλεμο, δεν έχω πιάσει όπλο στη ζωή μου ας τα δώσει τα νησιά"

     Και όλοι υπό τους ήχους λαϊκών σκυλάδικων ασμάτων και της τραπ  θα χειροκροτήσουν και θα δώσουν θερμά συγχαρητήρια στον γενναίο πρωθυπουργό που απέφυγε μια τραγωδία, εκλέγοντας τον πάλι στο κυβερνητικό αυτό αξίωμα στην επόμενη εκλογική διαδικασία.

     Η κυβέρνηση θα έχει επιτύχει τους αντινατιβιστικούς της προεκλογικούς στόχους, αφού στην σύντομη αυτή μάχη θα έχει χαθεί ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της νεολαίας που διακατέχουν πατριωτικά αισθήματα αυτοθυσίας και τέλος οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συγχαρούν την Ελλάδα για τους "σοφούς χειρισμούς" της υπόθεσης.

     Σε μια τέτοια βέβαια αντεθνική ουσιαστικώς επιστράτευση που προορίζει τον Έλληνα στρατιώτη κυριολεκτικά ως κρέας για τα κανόνια των Τούρκων, το σοφότερο με γνώμονα το εθνικό συμφέρον θα ήταν να μην παρουσιαστεί κανένας απολύτως εκεί που θα τον καλέσει ο "Ελληνικός Στρατός", ο οποίος ούτε Ελληνικός πλέον είναι αλλά ούτε και στρατός.

     Το άλλοτε αναρχικό σύνθημα "δεν πολεμάμε" θα ηχεί πιο πατριωτικό από ποτέ.

     Κανένας σχεδόν δεν θα είναι εις θέσιν να προβλέψει το διαβολικό αυτό σενάριο πριν την εκτέλεσή του αφού από την μεταπολίτευση και μετά το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας έχει δομηθεί έτσι ώστε να δημιουργεί νέους όχι σκεπτόμενους εθνικά και συλλογικά, μα πειθήνιους και υπάκουους θιασώτες της  ισότητος και του Πολιτιστικού Μαρξισμού.

     Οι γενιές που μεγάλωσαν με τις αξίες του ΠΑΣΟΚ, της ανοχής στην διαφορετικότητα των αθρόων ροών λαθρομεταναστών, και την προστασία ως κόρης οφθαλμού των σεξουαλικών μειονοτήτων παγκοσμίως θα παίξουν με την έλλειψη κριτικής σκέψης την παθητική τους στάση (μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά) ρόλο-κλειδί στην ιστορική αυτή προδοσία της χώρας.

     Όσα χρόνια η χώρα μας δίδασκε υποχρεωτικά στα δημόσια σχολεία μαθήματα που αφορούν τις έμφυλες ταυτότητες και την σεξουαλική αγωγή στην προεφηβική ηλικία, στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου οι νέοι Τούρκοι μάθαιναν για τις μεγάλες στιγμές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, για την στρατιωτική ιδιοφυΐα που ονομάζεται Μουσταφά Κεμάλ και τέλος για την αλησμόνητη Γαλάζια Πατρίδα.

     Οι δύο αυτές διαφορετικές νοοτροπίες στην δημιουργία νέων πολιτών μέσω του εκάστοτε εκπαιδευτικού συστήματος, θα έχουν οδηγήσει την μία χώρα στην ιστορικότερη πολεμική νίκη και την άλλη στην συντομότερη (προδοτική) ήττα.

     Το δοκιμασμένο σενάριο της προδοσίας των Πρεσπών επαναλαμβάνεται αυτήν τη φορά "on steroids" ως μια ακόμη "διεθνής διπλωματική επιτυχία" στα μάτια της κοινής γνώμης. Και στο όνομα πάντως των αξιών του "ανθρωπισμού" με τις οποίες η χώρα μας διοικείται εδώ και χρόνια δεν είναι δα και σημαντική η απώλεια μερικών νησιών και μίας θάλασσας που εξ άλλου "δεν έχει σύνορα".

     Δεν είναι σημαντική απώλεια στο μέτωπο του πολέμου ο αντρικός πληθυσμός των "native Ελλήνων" που αποτελούν αγκάθι στην πολυπολιτισμική κοινωνία που έχουν οραματιστεί οι πιστοί στις "δυτικές αξίες", ηγέτες της μεταπολίτευσης.

     Δεν είναι σημαντική η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας!

     Σημαντικό είναι να μην χαρακτηριστεί κανείς "ακραίος" και όλα τα συνθετικά παράγωγα των λέξεων "-ίστας", "-ιστής" και "-φοβικός".

     Είναι σημαντικό οι τηλεσοφιστές που ξεδιάντροπα εμφανίζονται στις τηλεοράσεις να μην καταδικάσουν τον μέσο Έλληνα πως βρίσκεται στη "λάθος πλευρά της ιστορίας" και τον υποχρεώσουν να πιει ένα κώνειο αποσταγμένο από ενοχές.

     Στον κόσμο αυτό όπου πλέον το παράλογο είναι λογικό, που αρνητικό σημαίνει θετικό και μια πραγματικότητα που έχει επιφέρει την απόλυτη αντιστροφή αξιών και αξίων, μια τέτοια καταστροφική ήττα θα παρουσιαστεί στο πανελλήνιο ως μια ηθικά ιστορική νίκη.

“Ordo Ab Chao” IΩΑΝΝΗΣ

ΜΕ ΤΟΝ ΓΛΥΠΤΗ ΕΞΗΚΙΑ ΤΡΙΒΟΥΛΙΔΗ

 ΜΕ ΤΟΝ ΓΛΥΠΤΗ ΕΞΗΚΙΑ ΤΡΙΒΟΥΛΙΔΗ

     Οι Έλληνες, όταν συσπειρωνόμαστε για να τιμήσουμε την εθνική μας καταγωγή, πράγματι, δικαιώνουμε Προγόνους διατηρώντας άσβεστη τη δάδα των Αξιών! Κι αυτή τη φορά, επιδιώκοντας την δικαίωση της μνήμης του μεγάλου Έλληνος Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη, ήδη, μια ομάδα αυθεντικών Ελλήνων δείχνει να καλπάζει προς τον αντικειμενικό σκοπό της.

     8η Νοεμβρίου, σήμερα και βρεθήκαμε στο εντυπωσιακό εργαστήριο ενός λαμπρού καλλιτέχνη για να βάλουμε, μαζύ του, ένα ακόμη λιθαράκι στην επικείμενη ταινία με θέμα την επική βιογραφία του μεγάλου πολεμιστή και στοχαστή Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη, καλύπτοντας ακόμη ένα σημαντικό κενό του παζλ που συνθέτει την όλη προσπάθεια: Το εμβληματικό "σήμα κατατεθέν" της ταινίας, αυτό που με μιαν εικόνα θα την αποδώσει ολόκληρο το έργο στις συνειδήσεις όσων τιμούμε τη μνήμη του! Κι αυτό το εμβληματικό "σήμα κατατεθέν" δεν θα μπορούσε να το αποδώσει, σήμερα, άλλος από τον Εξηκία Τριβουλίδη, καλλιτέχνη διεθνούς εμβελείας και αναγνωρίσεως, ο οποίος ήδη έχει αναπτύξει μια συναρπαστικότατη εργογραφία με επίκεντρό της την Ελλάδα και τον Ελληνισμό! 

     Με τον φίλτατο γλύπτη μιλήσαμε πολύ, τούτη τη μέρα και αφεθήκαμε στη γλαφυρότητα του πνευματώδους, όσο και ελληνικότατου, λόγου του. Του εξηγήσαμε τον σκοπό της επισκέψεώς μας και τον αφήσαμε να εμπνευσθεί πριν πιάσει στα χέρια του το ηλεκτρονικό του "σημειωματάριο" για να αποτυπώσει τις πρώτες του "ιδέες". Άλλωστε, ο χώρος του εργαστηρίου του, μαζύ με την ελληνικότατη φιλοξενία, προσφέρει και ιδανικές συνθήκες  αυτοσυγκεκντρώσεως ώστε οι "ιδέες" να υλοποιούνται τάχιστα. 

     Με την Ιωνία λίκνο της υπάρξεώς του και το ξίφος του πνεύματος αλλά και της μάχης ως τεκμήριο του βίου του, ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης περνά στην αιωνιότητα ορθός ως ιωνικός κίων με ξιφοειδή κατάληξη επί γης εμπεπηγμένη και φωτίζει το πέρασμά του με άσβεστη φλόγα επί του περγαμηνοφόρου κιονοκράνου. Πίσω του, δυο αναπεπταμένες πτέρυγες τον άγουν στην αποθέωση, αλλά και περιβάλλουν τους Έλληνες οι οποίοι, πέριξ του ηρωικού προσώπου, θα ξεχυθούν σε έναν χορό-σπονδή προς τον Άρη, "πατέρα πάντων" και εξαγνιστή! Αυτό θα είναι το σκηνικό της τελευταίας πράξεως της ταινίας κι αυτό θα είναι το εμβληματικό σκηνογραφικό "επίκεντρό" του το οποίο σήμερα πρωτοσχεδίασε ο Εξηκίας Τριβουλίδης.

     Κάπως έτσι ξεκινήσαμε και καταλήξαμε σε μιαν αφετηρία πάνω στην οποία θα "χτιστεί" το τελικό αποτέλεσμα το οποίο αφέθηκε στην έμπνευση του δημιουργού Εξηκία Τριβουλίδη η οποία, είμαστε βέβαιοι ότι θα αποδώσει τα κάλλιστα!   

ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΚΗ "ΠΙΝΕΛΙΑ"

 ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΚΗ "ΠΙΝΕΛΙΑ"

     Kατά ένα σημαντικό κομμάτι αυξήθηκε το θεατρικό μας βεστιάριο, ειδικώς για την κάλυψη των αναγκών της ταινίας που προετοιμάζουμε και ευγενής δωρητής ο πάντοτε αλληλέγγυος ευεργέτης των "Ελλήνων Κενταύρων" Βασίλειος Κροκίδης-Πολυδεύκης. Άλλωστε, ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης αντιμετώπισε και εξω-ευρωπαϊκούς αντιπάλους και η πρόνοια του Πολυδεύκη μας βλέπει ...μακριά! Και πάλι του είμεθα ευγνώμονες!

ΤΟ ΚΙΜΟΝΟ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ...ΚΙΝΕΖΟ

 ΤΟ ΚΙΜΟΝΟ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ...ΚΙΝΕΖΟ

     Παρακολουθούμε με περίσκεψη άτομα με ιδιαίτερες ικανότητες να χάνουν τη ζωή τους παγιδευμένοι σε μια διελκυστίνδα ναρκισσιστικής αυτοπροβολής στην οποία άγουν τα «social media»! 

     Bλέπουμε με θλίψη άτομα που θα μπορούσαν, με τις αδιαμφισβήτητες ικανότητές τους, να στηρίξουν εαυτούς και ολόκληρη την κοινωνία να φθίνουν σε αναρτήσεις ενός νοσηρού «εγώ», άλλοτε ως αναπαραγωγείς ενός ...«τίποτε», άλλοτε ως «κάτι» στο ...«πουθενά» προς θήρευση ενός «like» και σκεπτόμαστε πόσο πιο χρήσιμο θα ήταν για τους ίδιους όσο και για τους υπολοίπους εάν αυτά τα άτομα παρουσίαζαν έ ρ γ ο που θα μπορούσαν να αναδείξουν!

     Και ιδιαιτέρως λυπούμεθα όταν κάποια εξ αυτών των ατόμων είχαν την ευκαιρία να διαβούν το κατώφλι της Σχολής των «Ελλήνων Κενταύρων» και να μυηθούν στο νόημα της σοβαρής εργασίας χωρίς ναρκισσιστικές εκτροπές, αλλά με έμφαση στο πραγματικό όφελος ψυχής και πνεύματος τόσο για τον δημιουργό έργου όσο και για τους γύρω του... Εν ολίγοις, οικτρό να βλέπεις άτομα τα οποία έχουν αφήσει πίσω τους έναν χείμαρρο θετικών τεκμηρίων, τώρα, να αρκούνται σε «ποζεριές life-style» οι οποίες, απλώς, τους γελοιοποιούν υπογραμμίζοντας την κενότητά τους εκεί που άλλοτε υπήρχε όχι μόνον πληρότητα, αλλά και υπερχείλιση αξιών και ικανοτήτων!

     Βεβαίως και όλα τα παραπάνω απευθύνονται σε συγκεκριμένα άτομα τα οποία παρακολουθούμε σε διαρκή ...ανελεύθερη πτώση, αφού η διαπιστούμενη «πτώση» τους, η συνεχής υπέλιξή τους, αποτελεί συνέπεια αυτο-εγκαταλείψεώς τους και αυτο-παραδόσεώς τους σε ολέθριους παράγοντες!

     Είναι προσωπική μας υπόθεση ο αυτοσεβασμός και η αυτοεκτίμηση και αυτά δεν αποτιμώνται από τα «like» των άλλων για εμάς αλλά από τα «like» με τα οποία οι ίδιοι βαθμολογούμε εαυτούς στην περίπτωση και μόνον που κατά τρόπον απολύτως τεκμαρτό τα αξίζουμε! Και αυτή η ανάρτηση είναι μία έκκληση προς τον αυτοσεβασμό και την αυτοεκτίμηση όσων ικανών αυτο-διασύρονται στα «social media» δίκην φασουλήδων νομίζοντας ότι αρκεί ένα κιμονό για να τους κάνει ...Κινέζους. Διότι, εμείς πιστεύουμε πάντοτε στην αξία τους, δυστυχώς όμως, οι ίδιοι δείχνουν να την απεμπολούν! 

ΤΟ "ΕΠΙΠΕΔΟ" ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΙΠΠΑΣΙΑΣ

 ΤΟ "ΕΠΙΠΕΔΟ" ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΙΠΠΑΣΙΑΣ

     Οικτρότατο το "επίπεδο" της ελλαδικής "Ιππασίας" όπως συχνά έχουμε επισημάνει και όσο παλιώνει και βρωμάει το κουφάρι της υπελικτικής δημοκρατίας, τόσο βρωμάει κι η "Ιππασία" της! Με τα λαμόγια να εμπορεύονται κάθε είδους σάρκα κι όχι μόνον της μάννας που τους γέννησε και για μια βραδιά στα μπουζούκια μπορούν να την βγάλουν και στο πεζοδρόμιο! Την ίδιαν ασέβεια επιδεικνύουν σήμερα οι γραικύλοι και προς τα ζώα, όταν ο Αδόλφος Χίτλερ, στην Ναζιστική Γερμανία του 1933, καθιέρωσε τον, παγκοσμίως, πρώτο επίσημο νόμο για την προστασία των ζώων και της φύσεως!

     Δεν χρειάζεται να πούμε και πολλά για το πρόβλημα της κακομεταχειρίσεως των ζώων στη σημερινή γραικία των ανελλήνιστων γραικύλων οι οποίοι συρμωδώς αναμασούν αντιφασιστικές "τσιχλόφουσκες" ενώ, πίσω από τον "μπερντέ", διαπράττουν τα αίσχιστα, συμπεριλαμβανομένης και της εμπορευματοποιήσεως των ζώων! Μία απλή "περιήγηση" στις σχετικές διαδικτυακές "ομάδες" ...αναβλύζει θλιβερή πληροφόρηση, αλλά και ντροπή για μια κοινωνία που βρίσκεται σε ναδίρ Αξιών, κατάπτυστη από τους πάντες ακόμη δε και από τα μέλη της!

ΜΑΘΗΜΑ ΣΚΗΝΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΕΩΣ ΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΛΗΨΙΑΣ

ΜΑΘΗΜΑ 

ΣΚΗΝΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΕΩΣ ΙΠΠΟΥ 

ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΛΗΨΙΑΣ

     Πολλά τα κεφάλαια εκπαιδεύσεως του Ίππου για την εκτέλεση ενός σκηνικού ρόλου και, μάλιστα, "on camera", αφού προετοιμαζόμαστε ολοταχώς για την κινηματογραφική "εκδοχή" της επικής βιογραφίας "Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης" στο πλαίσιο της διδασκαλίας της Σχολής Ιππικού Θεάτρου των "Ελλήνων Κενταύρων". Και σήμερα, ο πρωταγωνιστής Ίππος διδάχθηκε να κινείται αλλά και να ακινητεί επί σκηνής ανεξέλεγκτος από ανθρώπινο χέρι, ενώ εισήχθη και στην υποκριτική διαδικασία αφού το μοναδικό σημερινό "πλάνο" περιείχε και πολύ συναίσθημα. 

     Όμως, όπως πάντοτε, εν αρχή ην η φροντίδα του Ίππου ώστε να αναλάβει εργασία ηθοποιού υπό τις καλύτερες συνθήκες υγιεινής και εμφανίσεως. Λέγεται ότι ο κινηματογραφικός φακός είναι ένα ...ψέμα, αλλά αυτό το ...ψέμα, δεν σημαίνει ότι δεν αποκαλύπτει και τα ...πάντα!

     Κι αμέσως ευθύς, στο σκηνικό πεδίο, αφήσαμε τον Ίππο να ...αυτοξεναγηθεί και να ξαναθυμηθεί την ύπαρξη της κάμερας και του τριπόδου προς αποφυγή επικίνδυνων αιφνιδιασμών... Βεβαίως και ο Ίππος έχει πολύ καλή μνήμη κι έδειξε ότι και αυτά τα θυμάται άριστα αλλά αυτό δεν μας κάνει να παραλείπουμε ποτέ χρήσιμες επαναλήψεις που αφορούν στην ασφάλεια του γυρίσματος!

     Προετοιμάζοντας την έναρξη των γυρισμάτων της ταινίας, τούτη την φορά, επεδείξαμε την απαιτούμενη βαδιστική διαδρομή στον Ίππο εξηγώντας του την ιδανική διεύθυνση και ταχύτητα, του επιστήσαμε την προσοχή σε ακινησία αμέσως μόλις ο αναβάτης του θα τον εγκατέλειπε στη μέση του πουθενά ενώ ο ίδιος θα εξαφανίζονταν και διαμορφώσαμε κατάλληλες συνθήκες ώστε μόλις ο αναβάτης τον εγκατέλειπε κι άρχιζε να τρέχει προς τα πίσω για να χαθεί στον ορίζοντα, ο Ίππος θα έπρεπε να δείξει στη κάμερα την έκπληξη και την θλίψη του! Κι όλα έγιναν όπως ήθελε το σενάριο διότι ο Ίππος και το κάθε ζώο μπορεί να εκπαιδευθεί ώστε να είναι ισάξιος του Ανθρώπου-ηθοποιού και στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" όλα τούτα είναι εφικτά και γνωστά.

     Στη σημερινή διδασκαλία προηγήθηκε η εκμάθηση της κινήσεως και ακολούθησε η υποκριτική διδασκαλία. Έτσι ξεκινήσαμε με ένα "τ ρ ι κ" ευαισθητοποιήσεως της σ υ ν δ υ α σ τ ι κ ή ς  μ ν ή μ η ς  του Ίππου και, επάνω σ΄ αυτό, εθίσαμε τον Ίππο στην κίνηση επί συγκεκριμένης διευθύνσεως με σταθερή βαδιστική ταχύτητα χωρίς αυξομειώσεις και, κυρίως, χωρίς δισταγμούς υπερβάσεως δυσκολιών εδάφους όπως πέτρες, θάμνους με ενοχλητική βλάστηση ή, ακόμη και ...κερασφόρους κροταλίες sidewinder αφού σ΄ αυτή την ...έρημο Amargosa της Νεβάδα (...façon de parler) θα μπορούσαν να υπάρχουν ακόμη και τέτοια ερπετά!

     Η διάδραση μεταξύ Εκπαιδευτή και εκπαιδευόμενου Ίππου είναι συγκλονιστική για όποιον μπορεί να υπεισέλθει στο πλαίσιο της σχέσεως και, ειδικώς ο Εκπαιδευτής συχνά θα δακρύσει από συγκίνηση με την εκπληκτική ανταπόκριση του ευφυέστατου Ίππου στις επιταγές του σεναρίου. Πράγματι, ο Ίππος είναι ένας ιδανικός επαγγελματίας υποκριτής!

     Και με αφυπνισμένη την συνδυαστική μνήμη του, συνεχίσαμε να θέτουμε τον Ίππο επί της σχεδιασθείσας βαδιστικής διαδρομής φροντίζοντας για την διατήρηση της θετικής διαθέσεώς του χωρίς καμιάν ένταση εν αντιθέσει με τους ηλιθίους που ισχυρίζονται ότι η εκπαίδευση ζώων είναι βασανιστική διότι εμπεριέχει ...βία, αδύναμοι να εννοήσουν ότι το ζώο, εν προκειμένω, αποτελεί το πλέον πολύτιμο "κεφάλαιο" του εγχειρήματος και, ως εκ τούτου, είναι απολύτως σεβαστό! Στην περίπτωση αυτή, το ζώο και εν προκειμένω ο Ίππος, χωρίς καμία άσκηση βίας, ούτε καν πιέσεως, μπορεί να ακολουθήσει τον Άνθρωπο-Εκπαιδευτή του με την καλύτερη διάθεση εργασίας, ανταποκρινόμενος σε ρόλους που απαιτεί μια εργασία σκηνικού θεάματος! Και αυτά αποδεικνύονται και από το σημερινό μάθημα του οποίου το οπτικο-ακουστικό υλικό και η εικονοληψία τεκμηριώνουν του λόγου το αληθές, με τον Ίππο να ακολουθεί βήμα προς βήμα τον Εκπαιδευτή του χωρίς καν ο τελευταίος να ασκεί κανέναν έλεγχο επί του ζώου πλην της επικοινωνίας με την βοήθεια της "γλώσσας του σώματος" η οποία είναι και το κλειδί!

     Και ήρθε η ώρα της εγγραφής του πλάνου, με αναβάτη, ποιον άλλον, από τον Τάκη Βογόπουλο και εικονολήπτη τον Νεκτάριο.

     Aν και εντελώς αρχάριος της Ιππασίας, ο Τάκης, με σύντομη επιτόπια διδασκαλία και με την βοήθεια της υψηλής αντιλήψεως που διαθέτει "στάθηκε" σωστά επί της ράχεως του Ίππου! Έφιππος, κατάφερε να εκτελέσει στροφή του Ίππου αρκετά αρμονική και, γενικώς, να τον διευθύνει αποτελεσματικά πριν επιχειρήσει το κυρίως πλάνο της εγκαταλείψεως του Ίππου και απομακρύνσεως από αυτόν.

     Δυστυχώς, πολλοί νομίζουν ότι παρακολουθώντας ένα κινηματογραφικό έργο έμαθαν ...Ιππασία ή ότι η Ιππασία είναι κάτι απλό που μπορεί καθένας άσχετος να εκτελέσει μόλις βρεθεί επάνω στη ράχη ενός Ίππου. Και όταν βρεθούν αντιλαμβάνονται αμέσως την πραγματικότητα. Όμως, σε αυτές τις περιπτώσεις ο Εκπαιδευτής θα κριθεί και θα βαθμολογηθεί με θετικό πρόσημο εάν τάχιστα και ευκρινώς εξηγήσει στον άσχετο έφιππο τι θα πρέπει να κάνει και ο έφιππος εκτελέσει με ακρίβεια, άλλως το ατύχημα είναι το μόνο βέβαιο. Και σήμερα, όπως και πάντα κανένα ατύχημα δεν σημειώθηκε διότι όλα ήσαν και έγιναν όπως θα έπρεπε. Και ο Τάκης εξετέλεσε με ακρίβεια τις οδηγίες που του δόθηκαν, συνεργαζόμενος άριστα με τον Ίππο "on camera" και, μάλιστα, "a prima vista" χωρίς καμία προηγούμενη προετοιμασία της σκηνής. 

     Ο αποχαιρετισμός και η εγκατάλειψη του Ίππου "βγήκε μονορούφι" με τους τρεις συντελεστές, Τάκη, Ίππο και Νεκτάριο σε τέλειο συντονισμό.

     Ο Τάκης, στο όριο της βαδιστικής διαδρομής αφίππευσε και αγκάλιασε τον Ίππο που θα εγκατέλειπε κι ο Ίππος έδειξε ότι βίωνε την αλήθεια του αποχαιρετισμού κατά τον συγκινητικότερο τρόπο!

     Κι ενώ ο χρόνος του εναγκαλισμού κατέγραφε τις δικές του συναισθηματικές εντάσεις, ξαφνικά, ο Τάκης εγκαταλείπει στη μέση του πουθενά τον Ίππο αρχίζοντας να απομακρύνεται με ένοχη σπουδή...

     Και ο Ίππος, ανταποκρινόμενος στην απαίτηση του σεναρίου παρέμενε ακίνητος όσο ο Τάκης έτρεχε μακριά του δείχνοντας ότι δεν πίστευε πως ο αναβάτης του, πράγματι, τον εγκατέλειπε... Ο Ίππος, απολύτως ελεύθερος και ανεξέλεγκτος, πειθαρχημένος ως τέλειος ηθοποιός, δεν υπέκυψε στη γοητεία του χόρτου και δεν έσκυψε να βοσκήσει ούτε για μια στιγμή αλλά παρέμεινε ακίνητος δίνοντας την, ιδανικώς, προσδόκιμη εικόνα του πλάνου του σεναρίου. 

     Και το αποκορύφωμα της επιτυχούς διδασκαλίας του πλάνου στον Ίππο ήρθε στο τέλος, όταν αυτός "κατάλαβε" ότι ο αναβάτης του τον εγκατέλειπε και γεμάτος απορία και θλίψη στράφηκε προς τον απομακρυνόμενο, ακριβώς όπως ένας έμπειρος σκηνικός ηθοποιός! Ναι, αυτό ήταν το ζητούμενο! 

     Στην Σχολή Έφιππης Τοξοβολίας και εφίππων πολεμικών τεχνών δεν προσεγγίζουμε τα αντικείμενά μας με ..λογιστική ολιγάρκεια γεμίζοντας κατάστιχα με ανταγωνιστικές "βαθμολογίες". Πολύ λίγο μας ενδιαφέρει να αναδειχθούμε σε "καλύτερους" από τους "άλλους" και δίνουμε προτεραιότητα να αναδείξουμε τον σημερινό εαυτό μας καλύτερο από τον ...χθεσινό! Έτσι, προχωρώντας στην επικοινωνία με τον Ίππο, και ανελίσσοντας τις εκπαιδευτικές μας τακτικές, όχι απλώς γινόμαστε καλύτεροι Εφιπποτοξότες, αλλά και πολλά ...περισσότερα! Δυστυχώς, ή μάλλον ευτυχέστατα αυτό δεν είναι σε θέση να το καταλάβουν οι πολλοί... Διότι όταν μπεις στην πίστα μιας έφιππης πολεμικής τέχνης με έναν Ίππο που αντιλαμβάνεται το "τι" θέλεις, η επιτυχία της προσπαθείας σου είναι δεδομένη!    

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ