Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2020

Η ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

 Η ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"



Ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν έχει σχέση με το λειτούργημα του ιατρού όπως κάποιοι ιατροί δεν έχουν σχέση με την ...υγεία, όμως, έχει σχέση με την υγεία φροντίζοντας να διατηρεί την δική του σε άριστο επίπεδο κλείνοντας επτά δεκαετίες ζωής χωρίς ποτέ να χρειασθεί να καταφύγει σε ιατρό για τον οιονδήποτε παθολογικό λόγο και χωρίς ποτέ για τον ίδιο λόγο να έχει χρεία φαρμάκων! Ζει, κινείται, βλέπει, ακούει άριστα και τρώει τα πάντα χωρίς καμία επίπτωση, εργαζόμενος πλέον των δεκαπέντε ωρών καθημερινώς χωρίς να κουράζεται, χωρίς να χρησιμοποιεί γυαλιά, ακουστικά ή βακτηρία, ασκούμενος και, κυρίως, ιππεύοντας, τοξεύοντας και απολαμβάνοντας την κάθε στιγμή, αν και στο παρελθόν έχει βιώσει μακρές περιόδους δυσκολότατων συνθηκών διαβιώσεως που ελάχιστοι συνάνθρωποι έχουν υποστεί. Μετά ταύτα, εκείνοι οι οποίοι ενδιαφέρονται για την ιατρική μπορούν να αποχωρήσουν, ενώ εκείνοι οι οποίοι ενδιαφέρονται για την υγεία τους μπορούν να παραμείνουν. Α.Η.Κ.


     Κατά την καθημερινή διάδραση με το περιβάλλον του, ο άνθρωπος, εκών άκων, υπόκειται, αφ΄ ενός μεν, στην ανάπτυξη και, ενίοτε, "εκπομπή" συναισθημάτων, αφ΄ ετέρου δε, στην "είσπραξη" των παντοίων ενεργειών τις οποίες αναπτύσσει και του εκπέμπει το περιβάλλον μέσα στο οποίο ο ίδιος ζει. Αυτή η διαδραστική "συναλλαγή" επηρεάζει καθοριστικά τον οργανισμό και την υγεία του ανθρώπου, ενώ, ως "άυλη" (και εδώ τα εισαγωγικά έχουν αμιγώς σαρκαστικό χαρακτήρα διότι η ενέργεια έχει  κ α ι  υλικήν υπόσταση...) διαφεύγει της προσοχής του, με τις, συχνά, σοβαρότατες επιπτώσεις της να μην γίνονται αντιληπτές ενώ, αντιθέτως, καταφέρουν σοβαρά αποτελέσματα υπό την μορφή αναπτύξεως αρνητικών συναισθημάτων τα οποία αποτελούν και την γενεσιουργό αιτία πολλών ασθενειών που επιφέρουν την κατάρρευση της υγείας ακόμη, δε και τον ίδιο τον θάνατο. 

     Είναι γνωστό το πόσο τα ..."άυλα" συναισθήματα επηρεάζουν το υλικό, ανθρώπινο, σώμα, εάν και μόνον αναλογισθούμε την επίδραση του "άυλου" φόβου ή θυμού στα ...υλικότατα επινεφρίδια τα οποία εξαναγκάζουν στην έκλυση αδρεναλίνης με συνέπεια επιπτώσεις στο κυκλοφορικό το οποίο επηρεάζεται σοβαρά από διάφορες έντονες συγκινήσεις που προξενεί η εκπομπή αρνητικής ενεργείας του περιβάλλοντος της οποίας, την επί του  εαυτού του δυσμενή επίδραση, οφείλει να αποτρέπει ή, έστω, μα μετριάζει ο άνθρωπος επιτυγχάνοντας δραστικό, συναισθηματικόν, αυτοέλεγχο ο οποίος δεν είναι τίποτε άλλο από την  α π ά θ ε ι α!

     Διόλου τυχαία η "καταγωγή" του ουσιαστικού "απάθεια" εκ του ρήματος "π ά σ χ ω" το οποίο σημαίνει  υ π ο φ έ ρ ω  και, πραγματικά, η πρόκληση προς τον άνθρωπο ο οποίος επιδιώκει να ζει μην υποφέροντας είναι η διαρκής προτεραιότητα αυτού του στερητικού α- στο πάσχειν, δηλαδή, η "α-πάθεια".

     Είναι πολύ φυσικό όσο και αναμενόμενο, στο πλαίσιο της βιοτικής τύρβης, ο άνθρωπος να υπόκειται σε πολλές δοκιμασίες οι οποίες να τον παρασύρουν στην ανάπτυξη αρνητικών συναισθημάτων, οργής, μίσους, φθόνου, φόβου κλπ, αλλά αυτά ακριβώς τα αρνητικά και ψυχο/σωματοφθόρα συναισθήματα καλείται ο άνθρωπος να εξουδετερώσει δια της απαθείας η οποία δεν επιτυγχάνεται με κάποιες στρεσογόνες διαδικασίες, αλλά, απλώς, με την ήρεμη, όσο και αυτονόητης σημασίας, εμπέδωση της σημασίας της για την υγεία και την ζωή κάθε ανθρώπου. 

     Την μεγάλη σημασία της απαθείας, λίγο έως πολύ, υπογραμμίζει και ο Βουδισμός ο οποίος την επιδιώκει μέσω του διαλογισμού για τα οφέλη του οποίου η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" τρέφει ιδιαίτερην εκτίμηση έχοντας, ήδη, αφιερώσει σχετικό μνημόνιο υπό τον τίτλο "Διαλογισμός και Τοξοβολία".  

     Διαβάζουμε στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου "Διδασκαλίες Ζεν και Τσαν" του Λου Κουάν Γιού: "Ο σκοπός της εκπαίδευσης Τσαν είναι να μετατρέψει το νου για την αντίληψη της φύσης (του εαυτού), δηλαδή να εξαφανίσει τις ακαθαρσίες που ρυπαίνουν το νου, έτσι ώστε το θεμελιώδες πρόσωπο της φύσης του εαυτού να μπορέσει πράγματι να γίνει αντιληπτό". Αλλά, μήπως, αυτές ακριβώς οι "ακαθαρσίες" του νου δεν είναι τα αίτια των αρνητικών συναισθημάτων τα οποία αποτελούν και τις γενεσιουργές αιτίες πλείστων σωματικών νόσων;

     Πέραν του Βουδισμού, αρκετοί αρχαίοι (Χρύσιππος, Επίκουρος, Κλεάνθης, Μάρκος Αυρήλιος κλπ) συνετάγησαν με την επιταγή της απαθείας ως μέτρο ψυχοσωματικής υγιεινής πολύ πριν τους "επιβεβαιώσουν" ο René Descartes στο έργο του "Τα πάθη της ψυχής" και ο Benedictus de Spinoza στο έργο του "Ηθική".

     Επ'  αυτού του πεδίου σημαντικότατη υπήρξε η συνεισφορά του διασήμου Γάλλου ιατροχειρουργού και βιολόγου Alexis Carrel, κατόχου του βραβείου Νομπέλ Ιατρικής και Φυσιολογίας (1912), ο οποίος, ως γενετιστής υπήρξε ο εισηγητής της Ευγονικής στο ΙΙΙ Reich, προτείνοντας επιστημονικές λύσεις για την βελτίωση της βιολογικής ποιότητος του ανθρωπίνου γένους, ο οποίος επεσήμανε ότι σε κάθε νοσογένεση τα  π ά θ η  παίζουν καθοριστικό ρόλο    

     Οι ως άνω, περί απαθείας συντεταγμένες είναι προφανές ότι δεν αποτελούν, απλώς, μια προσωπική "συμπερασματολογία" του γράφοντος, αλλά ευθυγραμμίζονται με την προγενέστερη σοφία ειδικών αλλά και με τα πορίσματα της, νεώτερης, αντισυμβατικής ιατρικής η οποία εμφανίζεται συντεταγμένη, ήδη, από το 1927, υπό την ονομασία "Νέα Ιατρική" από τον Έλληνα ιατρό Αργύριο Κούζα στο σύγγραμμά του "Το ενιαίον των νόσων και η Νέα Ιατρική" όπου ο συγγραφεύς, όχι μόνον επισημαίνει ότι τα αρνητικά συναισθήματα είναι επικίνδυνα για την υγεία του ανθρώπου που τα παράγει αλλά και ότι αυτά "τοξινώνουν" την περιβάλλουσα ατμόσφαιρα με συνέπεια να διακυβεύουν και την υγεία όσων άλλων συνευρίσκονται σε αυτήν. Και τούτο συμβαίνει λόγω της, αρνητικής, ενεργείας που  εκλύουν αυτά τα συναισθήματα και η οποία, ασφαλώς, επιφέρει τις "υλικές" αρνητικές επιδράσεις της εφ΄ όσων την υφίστανται. Κατά τον Αργύριο Κούζα, τα συναισθήματα δια της εκπνοής του φορέως τους αποκτούν υλικήν υπόσταση "διαχεόμενα" στο περιβάλλον με τις οίκοθεν νοούμενες επιπτώσεις, θετικές, εφ΄ όσον αυτά είναι θετικά και αρνητικές, εφ΄ όσον αυτά είναι αρνητικά. Άλλωστε, πολύ παλαιότερα, ο μέγας αποκρυφιστής Éliphas Lévi Zahed, στο έργο του "Το δόγμα της υψηλής μαγείας" είχε σημειώσει: "Το σώμα απορροφά ό,τι μας περιβάλλει". Ιδού, λοιπόν η ερμηνεία του  "τ ο ξ ι κ ο ύ  ανθρώπου" που ακούμε συχνά αλλά αδυνατούμε να συλλάβουμε ως πραγματικότητα.

     Όμως, προς αυτές οι τοποθετήσεις της, αντισυμβατικής, Νέας Ιατρικής  συγκλίνουν και τοποθετήσεις της, ούτως ειπείν "κλασικής", συμβατικής Ιατρικής, της οποίας οι θιασώτες ιατροί παραδέχονται ότι τα άτομα που επιτυγχάνουν εσωτερική γαλήνη δεν κινδυνεύουν από ανωμαλίες των νεύρων και του πεπτικού συστήματος και αυτό δεν αποτελεί "νίκη" της "Νέας Ιατρικής" στην οποία, καθ' υπερβολήν, αποδίδεται μία ..."μεταφυσική" διάσταση ενώ αυτή παραμένει εντός των πλαισίων των φυσικών ιατρικών πραγμάτων, αλλά στην ορθή ερμηνεία της φυσιολογίας των λειτουργιών του ανθρώπινου σώματος με λογικότατην αλληλουχία αιτίου και αποτελέσματος.

     Πάντως, εάν ο αυτοέλεγχος προς κατάκτηση της απαθείας είναι ο ένας "πυλώνας" αποφυγής ψυχοσωματικών νόσων για τον άνθρωπο, ο δεύτερος "πυλώνας" είναι, ασφαλώς, η οξυγόνωση του οργανισμού του.

     Σπουδαία συμβολή στην κατάδειξη της μεγάλης σημασίας της οξυγονώσεως στην ανθρώπινη υγεία συνεισέφερε ο, επίσης νομπελίστας (Φυσιολογία/ιατρική 1931), Γερμανός ιατρός και φυσιολόγος Otto Heinrich Warburg, δεινός ιππέας και παρασημοφορημένος ήρωας του Α΄ παγκοσμίου πολέμου έχοντας υπηρετήσει στους επίλεκτους Ουλάνους,  ο οποίος, αν και εκ πατρός Εβραίος, προτίμησε να παραμείνει στην ναζιστική Γερμανία, υπό την υποστήριξη του εκλεγμένου Καγκελαρίου Αδόλφου Χίτλερ και του Στρατάρχη Hermann Goering, όπου και αφιερώθηκε στο ερευνητικό έργο του παρά το ότι είχε πρόσκληση από το αμερικανικό ίδρυμα "Rockefeller"  να μεταβεί στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και, βεβαίως, αυτή η οξυγόνωση δεν αποτελεί υπόθεση τεχνητής παροχής αλλά φυσικής προσκτήσεως δια της συστηματικής αθλήσεως και κινήσεως, αλλά και ορθής επιλογής φυσικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ο άνθρωπος διασφαλίζει έναν ποιοτικό βίο.

     Και o συνδυασμός του ψυχικού αυτοελέγχου που οδηγεί σε απάθεια, με την επιμελή οξυγόνωση του ανθρώπινου οργανισμού, αποτελούν, για τον άνθρωπο, την καλύτερη προϋπόθεση αποφυγής νόσων τις οποίες, δυστυχώς, συχνότατα ...επιλέγει ο αναστατωμένος ψυχισμός του και/ή υστέρηση οξυγόνου στους ιστούς του.    


     Όλα τα παραπάνω ως συνιστώντα την προσωπική "θέαση" του Ιδρυτή της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" απετέλεσαν και το θεμέλιο "πλαίσιο υγείας" που αυτός "οραματίσθηκε" ως ιδανικό της ομαδικής φυσιολογίας της, αλλά και της, επιμέρους, φυσιολογίας των Μελών της. Και με δεδομένη την οξυγόνωση ως εκ του εφιπποτοξοτικού αντικειμένου της Ομάδος, απέμεινε να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις "περιβαλλοντικής ατοξικότητος" (βλ. παραπάνω περί "τοξικού ανθρώπου") μέσα στην οποία θα μπορούσαν να αναπτυχθούν θετικά συναισθήματα, να διευκολυνθεί ο ατομικός αυτοέλεγχος των Μελών και να επιτευχθεί η απάθεια η οποία θωρακίζει την ψυχοσωματικήν υγεία του ανθρώπου.

     Έτσι, ο τρόπος λειτουργίας των "Ελλήνων Κενταύρων" ενετάγη μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο που ευνοεί όλα τα παραπάνω επ΄ αγαθώ της ψυχοσωματικής υγείας όλων μας, αποκλειομένων "τοξικών χαρακτήρων" και συμπεριφορών οι οποίες προξενούν "τοξικότητα" με ό,τι αυτή συνεπιφέρει.

     Επειδή δε, ο οιοσδήποτε μπορεί να αγνοεί όλα τα παραπάνω ή και να μην τα συμμερίζεται, το όλο πλαίσιο λειτουργίας της Ομάδος μας δεν αφήνει περιθώρια "τοξικοτήτων" και οι, προς τούτο, δικλείδες ασφαλείας είναι αρκετές, όπως έχουν προβλεφθεί από της ιδρύσεως των "Ελλήνων Κενταύρων", επαληθευόμενες συν τω χρόνω.

     Γι αυτό και η θετική σκέψη η οποία παράγει θετικά συναισθήματα που διατηρούν ήρεμο και υγιή τον ανθρώπινο οργανισμό, θα παραμένει το "σήμα κατατεθέν" για όλους τους "Έλληνες Κενταύρους", ανεξαρτήτως, συγκυριακών αντιξοοτήτων και αρνητικών περιρρεουσών συνθηκών, έχοντας κατά νου το απότμημα από την "Ιθάκη" του Κ. Π. Καβάφη, που μας λέει: 

Τοὺς Λαιστρυγόνας καὶ τοὺς Κύκλωπας,

τὸν θυμωμένο Ποσειδῶνα μὴ φοβᾶσαι,

τέτοια στὸν δρόμο σου ποτέ σου δὲν θὰ βρεῖς,

ἂν μέν᾿ ἡ σκέψις σου ὑψηλή, ἂν ἐκλεκτὴ

συγκίνησις τὸ πνεῦμα καὶ τὸ σῶμα σου ἀγγίζει.


Τοὺς Λαιστρυγόνας καὶ τοὺς Κύκλωπας,

τὸν ἄγριο Ποσειδώνα δὲν θὰ συναντήσεις,

ἂν δὲν τοὺς κουβανεῖς μὲς στὴν ψυχή σου,

ἂν ἡ ψυχή σου δὲν τοὺς στήνει ἐμπρός σου.


      Διότι, οι "Έλληνες Κένταυροι", πορευόμενοι με θετική σκέψη και θετικά συναισθήματα, δεν κουβαλάμε στη ψυχή μας τους Λαιστρυγόνες ή τους Κύκλωπες και δεν φοβόμαστε κανέναν θυμωμένο, ούτε κι αν αυτός είναι ο ίδιος ο Ποσειδώνας!

     Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

"Έλληνες Κένταυροι": "Διαλογισμός και Τοξοβολία", Αθήναι 2020
Λου Κουάν Γιου "Διδασκαλίες Ζεν και Τσαν", Αθήναι 1990, εκδ.. "Πνευματικός Ήλιος"
René Descartes:"Τα πάθη της ψυχής".
Benedictus de Spinoza: "Ηθική"
Alexis Carrel: "Ο άνθρωπος, αυτός ο άγνωστος"
Αργυρίου Κούζα: "Το ενιαίον των νόσων και η Νέα Ιατρική", Αθήναι, 1927
Éliphas Lévi Zahed: "Το δόγμα της υψηλής μαγείας".
Χρήστου Παίζη:"Η διαχρονική θεραπευτική στα πλαίσια της 'Νέας Ιατρικής'"



ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ

Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι", έχει την καταγωγή της στον Οργανισμό "KASSAI" με Δάσκαλο τον ίδιο τον παγκόσμιο Πρωταθλητή Kassai Lajos,  λειτουργεί από το 2005 με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, είναι Μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Έφιππης Τοξοβολίας (W.H.A.F.) και έχει τιμηθεί με δύο πρώτα παγκόσμια βραβεία και πολλές διακρίσεις.

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν εισπράττει χρήματα και, βεβαίως και η Τοξοβολία προσφέρεται ΔΩΡΕΑΝ στους μαθητές μας, ενώ τους παρέχονται και Τόξα (κατασκευής "KASSAI").

Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" παρέχει στα Μέλη της μια πολυσχιδή και ολοκληρωμένη εκπαίδευση η οποία αποβλέπει στη δόμηση χρηστών και δυνατών χαρακτήρων!

Οι τακτικές Προπονήσεις διεξάγονται στους Αμπελοκήπους (κέντρο) και την πρόσβαση στον προπονητικό χώρο εξυπηρετεί η μπλε γραμμή του μετρό, στάση "Αμπελόκηποι".

Aνεξαρτήτως του περιορισμένου του χώρου, μπορούμε όλοι να προπονούμεθα κατόπιν συνεννοήσεως στο 6977764737 ορίζοντας, όπως καθένας ευκαιρεί, ημερομηνία και ώρα, τουλάχιστον 24 ώρες πριν. Αυτό επιτρέπει τον καλύτερο συνδυασμό Συνασκουμένων με την καλύτερη σχεδίαση προπονητικού προγράμματος.

Πλην των νεοπροσερχομένων, όλοι υποχρεούνται να αποδέχονται το Καταστατικό της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας", τον Κανονισμό Λειτουργίας της Ομάδος, να φέρουν την προβλεπόμενη αμφίεση των "Ελλήνων Κενταύρων" και να τηρούν τις οδηγίες των Εκπαιδευτών. 


Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2020

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΓΓΥΗΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΓΓΥΗΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

    Όταν ο υπερρεαλιστής ποιητής Jacques Prévert έγραφε "Les Feuilles Mortes" δεν θα μπορούσε να φαντασθεί ότι η φωνή του Yves Montand θα μπορούσε να το ψιθυρίσει στην αυλή των "Ελλήνων Κενταύρων", κατά την διάρκεια μιας χειμωνιάτικης εκπαιδευτικής ημερίδος, εκεί που τα Τόξα "ηχούσαν" ανάμεσα στα νεκρά φύλλα γύρω από τα δενδρύλλια που σε λίγους μήνες θα γίνουν bonsai.

     Αλλά, ο περιβάλλων ...ρομαντισμός δεν μείωσε διόλου τον δυναμισμό μιας συνασκήσεως η οποία χαρακτηρίσθηκε από την τόξευση πολλών βελών, την διόρθωση πολλών υστερήσεων (με πρώτες εκείνες του ίδιου του Εκπαιδευτή), την διείσδυση σε πολλούς τομείς της Τοξοβολίας και την εξαγωγή αρκετών γόνιμων συμπερασμάτων.

     Στην χρονική κορύφωση μιας μεθοδεύσεως που μας θέλει κλειδαμπαρωμένους στα γκουλάγκ του Σολζενίτσιν, χαρήκαμε ακόμη μιαν εμπειρία που αποτελεί ένα "βήμα" προς τα εμπρός. 

     Θα μπορούσαμε να πούμε ότι σήμερα μετρήσαμε τις, προς αποκατάσταση, ελλείψεις μας κι επειδή θα ήταν αδύνατον να τις "θεραπεύσουμε" όλες, επιλέξαμε τις κυριότερες εξ αυτών ώστε να τις διορθώσουμε.

     Η έμφασή μας ήταν η προτεραιότητα στην ανάπτυξη του ενστίκτου και φάνηκε ότι καταφέραμε να διανύσουμε ένα ικανό "μήκος δρόμου" μιας και το αποτέλεσμα ήταν ενθαρρυντικό, επιβεβαιώνοντας και πάλι ότι η ομαδική άσκηση, η συνάσκηση, είναι ο ιδανικότερος τρόπος αυτοβελτιώσεως όπου διδασκόμεθα από τον αντικατοπτρισμό μας στον "άλλο" με ένα πολλαπλασίως αυξημένο παιδευτικό αποτέλεσμα.

     Καθ΄ όλη την διάρκεια της σημερινής ημερίδος ήταν εμφανής η συνεχής ευεργετική αλληλεπίδραση των δύο Συνασκουμένων που κατέληγε σε ένα αρμονικό ομόζυγο αποτέλεσμα.

     Πράγματι, η γαλήνια "πλοήγηση" στα "κύματα" της ενστικτώδους Τοξοβολίας προσφέρει στον εκπαιδευόμενο μιαν "άλλην" αίσθηση προσεγγίσεως του κόσμου που οδηγεί σε υπέροχες "απανεμιές" τις οποίες, όσοι τυχεροί, απολαμβάνουμε.

     Και τούτες οι "στιγμές"  είναι το ίδιο ωφέλιμες για όλους, είναι "στιγμές" που εξισώνουν όλους τους συντελεστές της Γραμμής Βολής σε ένα "κοινό" αποτέλεσμα δυναμικό όσο και αρμονικό.

     Σήμερα δώσαμε έμφαση και στη διδασκαλία της πρώτης φάσεως της Στάσεως του Τόξου με μία ανάλυση των "καρέ" που την συνθέτουν.

     Τονίσθηκε η σημαντικότητα της ενάρξεώς της στην επίτευξη της "στροφορμής" που άγει όποιον την επιχειρεί στην ανάπτυξη της εκρηκτικότητος που επιτυγχάνεται με την ολοκλήρωσή της και μιλήσαμε γι αυτά τα πρώτα, πολύτιμα, εκατοστά κινήσεως του ποδιού, αμέσως μετά την αρχική ακροστασία.

     Το εφιπποτοξοτικό αντικείμενο, όμως, αναδεικνύει πτυχές χαρακτήρων «αναγλυφοποιώντας» τις στην επιφάνεια των προσωπικοτήτων και σήμερα μια ευστοχότατη ερώτηση της Αγλαίας απεκάλυψε έναν χαρακτήρα πραγματικά προοριζόμενο προς τις θετικές επιστήμες, λόγος άλλωστε που ερμηνεύει τις πανεπιστημιακές της σπουδές στον οικονομικό κλάδο και την υπηρεσία της ως διευθυντικού τραπεζικού στελέχους. 

      Σήμερα, λοιπόν, η Αγλαία ρώτησε: «Μα, η Στάση του Τόξου δεν καταναλώνει χρόνο ο οποίος είναι κρίσιμος σε μία πραγματική μάχη;» Και η ερώτηση είναι ολόσωστη, με γνώμονα την ανθρωποκεντρικώς εκλογικευμένη ερμηνεία των πραγμάτων, πριν η ίδια η Φύση μας απαντήσει ότι ο χρόνος όταν παραμένει στο πλαίσιο της φυσικής ερμηνείας αποτελεί μιαν αντικειμενικότητα ενώ περιπίπτει σε υποκειμενικότητα όταν αποτελεί μία ανθρωποκατασκεύαστη μονάδα μετρήσεως όπως εν προκειμένω όπου, η Στάση του Τόξου αποτιμάται σε κάποια επιπλέον δευτερόλεπτα για τον Τοξότη ο οποίος εμπλέκεται σε μία πραγματικήν αναμέτρηση. 

     Παρά ταύτα, εκείνο που βαραίνει στη περίπτωση του μαχητή δεν είναι το εξωτερικό χρονόμετρο αλλά το "εσωτερικό" το οποίο, συχνά, …καταργείται προς χάρη του αποτελεσματικώς μάχεσθαι. Διότι δεν έχει σημασία να τοξεύσεις ένα βέλος σε χρόνο dt όσο το να τοξεύσεις ένα βέλος επιτυγχάνοντας το επιθυμητό αποτέλεσμα, ανεξαρτητοποιούμενος από φυσικούς περιορισμούς όπως διδάσκουν οι πολεμικές τέχνες και. ίσως, κατά προτίμηση, σε τάχιστο χρόνο ή και εκτός αυτού, όταν επικεντρώνεσαι στην βέβαιη εξουδετέρωση του αντιπάλου. 

     Και, αξίζει να σημειωθεί ότι η Στάση του Τόξου η οποία αυξάνει την εκρηκτικότητα του Τοξότη περιλαμβάνεται στις φόρμες μιας Σχολής με μεγάλη Παράδοση την οποία αγνοεί η Δύση και δεν είναι άλλη από την αρχαία Ινδική Τοξοβολία «Dhanurvidya» [धनुर्विद्या], μια τέχνη η οποία έχει συμπεριλάβει στο περιεχόμενό της πολλά στοιχεία από μία από τις αρχαιότερες πολεμικές τέχνες που διαμορφώθηκε στην περιοχή Kerala των Ινδιών, την  Kalarippayattu, [शिरयन् वज्रमुट्ठी युद्ध शास्त्र] η οποία δίνει μεγάλη έμφαση στην Στάση του Τόξου, όπως αυτή, τελικώς, ονομάσθηκε στην τέχνη του Σαολίν Κουνγκ Φου.

     Κι όταν ολοκληρώσαμε την σημερινή μας ημερίδα, η επιστροφή μας στο απέραντο δημοκρατικό γκουλάγκ μας βρήκε να το περιφρονούμε μαζύ με όλες τις συνθέτουσες παραμέτρους του (πολιτικούς, γιατρούς, δεσμοφύλακες κλπ παράγοντες ανελευθερίας) ανακαλύπτοντας ότι, πάνω απ΄ όλα, το εφιπποτοξοτικό μας αντικείμενο παραμένει η δική μας εγγύηση ελευθερίας με όσα μπορεί να μας προσφέρει!

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ

Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι", έχει την καταγωγή της στον Οργανισμό "KASSAI" με Δάσκαλο τον ίδιο τον παγκόσμιο Πρωταθλητή Kassai Lajos,  λειτουργεί από το 2005 με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, είναι Μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Έφιππης Τοξοβολίας (W.H.A.F.) και έχει τιμηθεί με δύο πρώτα παγκόσμια βραβεία και πολλές διακρίσεις.

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν εισπράττει χρήματα και, βεβαίως και η Τοξοβολία προσφέρεται ΔΩΡΕΑΝ στους μαθητές μας, ενώ τους παρέχονται και Τόξα (κατασκευής "KASSAI").

Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" παρέχει στα Μέλη της μια πολυσχιδή και ολοκληρωμένη εκπαίδευση η οποία αποβλέπει στη δόμηση χρηστών και δυνατών χαρακτήρων!

Οι τακτικές Προπονήσεις διεξάγονται στους Αμπελοκήπους (κέντρο) και την πρόσβαση στον προπονητικό χώρο εξυπηρετεί η μπλε γραμμή του μετρό, στάση "Αμπελόκηποι".

Aνεξαρτήτως του περιορισμένου του χώρου, μπορούμε όλοι να προπονούμεθα κατόπιν συνεννοήσεως στο 6977764737 ορίζοντας, όπως καθένας ευκαιρεί, ημερομηνία και ώρα, τουλάχιστον 24 ώρες πριν. Αυτό επιτρέπει τον καλύτερο συνδυασμό Συνασκουμένων με την καλύτερη σχεδίαση προπονητικού προγράμματος.

Πλην των νεοπροσερχομένων, όλοι υποχρεούνται να αποδέχονται το Καταστατικό της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας", τον Κανονισμό Λειτουργίας της Ομάδος, να φέρουν την προβλεπόμενη αμφίεση των "Ελλήνων Κενταύρων" και να τηρούν τις οδηγίες των Εκπαιδευτών. 

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2020

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

 ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"



     Η οπτική αντίληψη στο επίκεντρο της προπονητικής παρατηρήσεως και βελτιώσεως των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας".

    Ένας τομέας με απεραντοσύνη ερευνητικών οριζόντων που δεν θα ήταν δυνατόν να μείνουν ανεξερεύνητοι από τον διορατικότατο επικεφαλής των Κερκυραίων Κενταύρων, Συνασκούμενο Χριστόφορο Κασφίκη.

     Παρά τις απαγορεύσεις που γονατίζουν εκείνους που σκύβουν για ν'  ανεβούν στη ράχη τους οι δυνάστες, φαίνεται ότι, όσοι "ζωντανοί", διανύουμε μιαν ιδανική περίοδο ιδιωφελείας κατά τρόπον συννομότατο και διόλου ..."συνωμοτικότατο" μιας και η εννόηση της αβέλτερης περιρρέουσας πραγματικότητος δεν χρήζει "συνωμοσιολογίας"  όταν είναι επαισθητότατη η ...συνωμοσιοπραξία των δυναστών!

     Κι έτσι θα συνεχίσουμε ακάθεκτοι τις Προπονήσεις μας επιδιώκοντας την βελτίωση εαυτών και ...αλλήλων, όπου γης, Κενταύρων, αφήνοντας τους ..."αποδέλοιπους" να χαρούν ό,τι, οι ίδιοι, επέλεξαν! 

ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΜΑΣ!

ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΜΑΣ!


    Το ανεκτίμητο, προ διετίας, δώρημα του επικεφαλής των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας", Συνασκουμένου Χριστόφορου Κασφίκη το οποίο ευγενώς προσέφερε προς την Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων" και δεν είναι άλλο από το βιβλίο "ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ" παραμένει πάντα ένα από τα εγχειρίδια διδασκαλίας διαχρονικών αληθειών για όλους μας, ιδιαιτέρως κατά τις ημέρες πάνδημης παρακμής που υφιστάμεθα υπαιτιότητι των αναξίων εξουσιαστών της χώρας!

     Και σήμερα, ένα από τα κεφάλαιά του αναδεικνύεται σε vade mecum όλων των "Ελλήνων Κενταύρων", μια σοφή παραίνεση τακτικής στην οποία υποχρεούμεθα να πειθαρχήσει ολόκληρη η Ομάδα μας, προκειμένου να επιβιώσουμε ως Μέλη της.

     Καιρός, λοιπόν, να δείξουμε το "σπαθί" μας, την επιμονή μας στο εφιπποτοξοτικό αντικείμενο το οποίο μας διατηρεί υγιείς και οξυγονωμένους, αυτό που μας διασυνδέει ως μία άθραυστη δέσμη η οποία θα αντέξει αλώβητη τη μάνητα των ανατροπών που κοντοζυγώνει... 



ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ

Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι", έχει την καταγωγή της στον Οργανισμό "KASSAI" με Δάσκαλο τον ίδιο τον παγκόσμιο Πρωταθλητή Kassai Lajos,  λειτουργεί από το 2005 με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, είναι Μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Έφιππης Τοξοβολίας (W.H.A.F.) και έχει τιμηθεί με δύο πρώτα παγκόσμια βραβεία και πολλές διακρίσεις.

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν εισπράττει χρήματα και, βεβαίως και η Τοξοβολία προσφέρεται ΔΩΡΕΑΝ στους μαθητές μας, ενώ τους παρέχονται και Τόξα (κατασκευής "KASSAI").

Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" παρέχει στα Μέλη της μια πολυσχιδή και ολοκληρωμένη εκπαίδευση η οποία αποβλέπει στη δόμηση χρηστών και δυνατών χαρακτήρων!

Οι τακτικές Προπονήσεις διεξάγονται στους Αμπελοκήπους (κέντρο) και την πρόσβαση στον προπονητικό χώρο εξυπηρετεί η μπλε γραμμή του μετρό, στάση "Αμπελόκηποι".

Aνεξαρτήτως του περιορισμένου του χώρου, μπορούμε όλοι να προπονούμεθα κατόπιν συνεννοήσεως στο 6977764737 ορίζοντας, όπως καθένας ευκαιρεί, ημερομηνία και ώρα, τουλάχιστον 24 ώρες πριν. Αυτό επιτρέπει τον καλύτερο συνδυασμό Συνασκουμένων με την καλύτερη σχεδίαση προπονητικού προγράμματος.

Πλην των νεοπροσερχομένων, όλοι υποχρεούνται να αποδέχονται το Καταστατικό της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας", τον Κανονισμό Λειτουργίας της Ομάδος, να φέρουν την προβλεπόμενη αμφίεση των "Ελλήνων Κενταύρων" και να τηρούν τις οδηγίες των Εκπαιδευτών. 

ΡΑΦΑΕΛΟ ΜΑΦΦΕΙ & ΠΑΟΛΟ ΚΟΡΤΕΖΕ


ΡΑΦΑΕΛΟ ΜΑΦΦΕΙ & ΠΑΟΛΟ ΚΟΡΤΕΖΕ
ΣΚΗΝΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΔΥΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ

[AΠΟ ΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"]



     Μία «τίμια» θεατρική παράσταση, κατά την «σχεδίασή» της, δεν επιτρέπεται να διαχωρίζει τους σκηνικούς χαρακτήρες της σε «βασικούς» και «δευτερεύοντες» διότι η πλήρης απόδοση μιας ρεαλιστικής πραγματικότητος (κι αυτό σημαίνει «τιμιότητα») προϋποθέτει την επακριβή αναπαραστατικότητα όλων των λεπτομερειών που συνθέτουν κάθε σκηνική παρουσία.


     Επιδιώκοντας, λοιπόν, την «τιμιότητα» στον «ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΟΥΛΛΟ ΤΑΡΧΑΝΙΩΤΗ» αναδιφήσαμε στην πραγματικήν υπόσταση των χαρακτήρων των δύο φίλων του, του Ραφαέλο και του Πάολο, οι οποίοι εμφανίζονται στην τέταρτη και τελευταία σκηνή ως καθοριστικές «πινελιές» του οριστικού «αντίο» στον πρωταγωνιστή.


     Με μια πολύ πρόχειρη «ματιά» θα μπορούσε κανείς να υποκύψει στο λάθος να θεωρήσει αυτούς τους δύο χαρακτήρες ως «δεύτερους», ίσως-ίσως και ως … «κομπάρσους» κι όμως…


     Ο Ραφαέλο κι ο Πάολο στον «ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΟΥΛΛΟ ΤΑΡΧΑΝΙΩΤΗ» δεν είναι απλώς συμπρωταγωνιστές ενσαρκώνοντας το παρελθόν του «απερχόμενου» πρωταγωνιστή, αλλά συμβολίζουν και το ίδιο του το μέλλον, προσωποποιώντας αυτό που ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης αφήνει πίσω του ώστε, κάποτε, να πραγματωθεί το όραμά του για την ανίδρυση της Ελληνικής Πατρίδος για την οποία ο ίδιος αγωνίστηκε με το σπαθί και την πέννα του!


     Ο συγγραφέας του έργου συνόψισε με λακωνικότατο λόγο το μήνυμα! Οι δυο φίλοι υπογραμμίζουν την σημασία της παραδόσεως (θεοί) επισημαίνουν την αξία της ορθής εκτιμήσεως της καταστάσεως (καταιγίδα) και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου εστιαζόμενοι στην αξία της νηφαλιότητος για τον πολεμιστή, σ΄ αυτό, ακριβώς, που επισημαίνουν όλοι οι θεωρητικοί του πολέμου σ΄ αυτόν που θέλει να νικήσει σε μια πολεμικήν αναμέτρηση! Από την πλευρά του, ο πρωταγωνιστής, προτάσσει τον ηρωικό παρορμητισμό του και …ο νοών νοείτω .


     Εξ αυτών και ο σκηνοθέτης και ο σκηνογράφος δεσμεύονται να συστρατευθούν στις «συντεταγμένες» της αλληγορίας των χαρακτήρων και της αλήθειας τους.


     Και το ερώτημα αναδύεται: Πως, αλήθεια, θα μπορούσαν να εμφανίζονται τότε, στο δεύτερο ήμισυ του 15ου αιώνος οι δύο φίλοι του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη, ο Ραφαέλο και ο Πάολο; Ποια μεθύστερη εικονοπλασία θα απέδιδε καλύτερα την όλην εμφάνιση αυτών των δύο ζωτικών στοιχείων της παραστάσεως;  
   

     Αχανές «τοπίο» η ιταλική ανδρική ένδυση και υπόδηση του 15ου αιώνος, με μία τεράστια ποικιλία σχεδιάσεων ενδυμάτων, υποδημάτων αλλά και παρελκομένων και με την υφαντουργία της χώρας να παράγει ανεξάντλητες ποιότητες υφασμάτων για τα «υψηλότατα» γούστα της ιταλικής κοινωνίας με τις πάμπολλες απαιτήσεις.


     Βεβαίως, μιλάμε για μια κοινωνία με ανεπτυγμένην αισθητική, στο χρονικό επίκεντρο της ευρωπαϊκής Αναγεννήσεως. Παραλλήλως, θα πρέπει να διατηρήσουμε και την ευθυγράμμισή μας με την αλληγορία του σεναρίου. Και, ιδού το αποτέλεσμα της δικής μας σκηνογραφικής εκδοχής, συμβουλευόμενοι πάντοτε το «ευαγγέλιο» εκ της Βιβλιοθήκης των «Ελλήνων Κενταύρων» υπό τον τίτλο «Kostümkunde» του Hermann Weiss (Stuttgart, 1872), του οποίου το κείμενο των 510 σελίδων αλλά και οι 900 ξυλογραφίες του F. Weiss απαντούν σε κάθε ερώτημα σχετικό με την ένδυση, υπόδηση, κομμώσεις κλπ των 14ου-16ου ευρωπαικών αιώνων.  


     Και κάπου εδώ «ανταμώνουμε» με την εικόνα του Ραφαέλο Μαφφέι, του ενός από τους δύο φίλους του πρωταγωνιστή, ενός χαρακτήρος με έντονο συναίσθημα.


     Εσωτερικό ένδυμα και εξωτερικός ανάρριχτος χιτώνας, με υποδήματα που, πια, δεν έχουν τις μακρές και δύσχρηστες προεκτάσεις προς τα εμπρός όπως στους προηγούμενους αιώνες αλλά με τις χαρακτηριστικές σχισμές εμπρός και πλάγια.


     Μια ενδυμασία που ταιριάζει με την ατμόσφαιρα και τις καιρικές συνθήκες της ανταριασμένης νύχτας της τελευταίας σκηνής του έργου.


     Όσο, για την σκηνογραφική εμφάνιση του Πάολο Κορτέζε, του δεύτερου φίλου του Μιχαήλ Μαρούλλου Ταρχανιώτη, αυτού που δείχνει περισσότερο υποψιασμένος για το πνεύμα του πολεμιστή και συμβουλεύει ανάλογα τον πρωταγωνιστή ώστε να αναθεωρήσει την αναχώρησή του συνιστώντας του νηφαλιότητα;


     Η σκηνογραφική εικόνα αυτού του χαρακτήρος αναδύθηκε μπροστά μας μέσα από τις σελίδες ενός σπουδαίου βιβλίου των αρχών του 20ού αιώνος γραμμένου από τον μεγάλο Arthur de Gobineau ο οποίος, πέραν του μνημειώδους δοκιμίου του «Περί της ανισότητος των Φυλών» συνέγραψε και την «Αναγέννηση» υπό μορφή μιας σειράς ιστορικών σκηνών με άξονα κάποιες σημαντικές προσωπικότητες εκείνης της περιόδου.


     Στη σημερινή «Ελλάδα» (εντός πολλών εισαγωγικών) στην οποία η παιδεία έχει καταρρακωθεί και έχει απογυμνωθεί ακόμη και η, άλλοτε, «Εθνική Βιβλιοθήκη» της με τα πολύτιμα βιβλία της να έχουν αρπαχτεί από τα ιστορικά βιβλιοστάσιά της και να φέρονται ως … «μεταφερθέντα» σε …ιδιωτικό ίδρυμα, ευτυχώς η Βιβλιοθήκη των «Ελλήνων Κενταύρων» με τα σημαντικά περιεχόμενά της μπορεί ακόμη να υποστηρίζει το πολιτιστικό έργο της Ομάδος μας καθιστώντας μας «αυτόνομους» σε ό,τι αφορά στην άντληση στοιχείων.


     Έτσι, ο τόμος «Die Renaissance» τον οποίο ο Κόμης Arthur de Gobineau εξέδωσε το 1912 από τις εκδόσεις «Im Insel» της Λειψίας, μας απεκάλυψε τον …σκηνογραφημένο Πάολο Κορτέζε.


     Με ένα ένδυμα άνετο για μάχη και κάθε είδους χειρωνακτική εργασία, μεταφέρει έναν ιστό επάνω στον οποίο είναι στερεωμένη μία υφασμάτινη αλληγορία με τρία χρώματα: Άσπρο, μαύρο και ερυθρό, τα πραγματικά Ελληνικά εθνικά χρώματα όπως και ο Ρήγας Βελενστινλής είχε επιλέξει για την Ελληνική σημαία.  Και στην δική μας σκηνική εκδοχή του Πάολο Κορτέζε, αυτός ακριβώς ο ιστός με ό,τι φέρει επάνω του υποδηλώνει την Ελληνική Πατρίδα της οποίας χρέος ανιδρύσεως φέρουν στους ώμους της τα παιδιά της.


     Όμως, αυτός ο ιστός είναι γεμάτος συμβολισμούς! Στην κορυφή του ένα πραγματικό κρανίο ζώου συμβολίζει την αναγκαιότητα κατανικήσεως της κτηνωδίας της οποίας είμαστε ακούσιοι ή εκούσιοι φορείς, μολυσμένοι από την παρακμή αιώνων!


     Και το παμπάλαιο όσο και  τεράστιο, σκουριασμένο καρφί που στερεώνει το κρανίο υπαινίσσεται την βαθιά και αδιάσειστη γνώση δια της οποία κατανικάται κι εξουδετερώνεται η προχειρότητα της σκέψεως, μία γνώση η οποία βασίζεται στην ισχύ της τεκμηριωμένης αλήθειας («Εθνικόν το αληθές») του κάθε συλλογισμού μας που θα μας οδηγήσει στην υλοποίηση του ιερού αντικειμενικού σκοπού!  


     Δύο ακόμη υπαινικτικά στοιχεία βρίσκονται στην κορυφή του ιστού, κάτω από το μακάβριο κρανίο. Ένα κομμάτι αλυσιδωτού θώρακος και μία «ιππουρίδα».


     Στο σταυροδρόμι της απέραντης Ευρασίας (ιππουρίς) η Ελλάδα έχει την ανάγκη της περιφρουρήσεως (αλυσιδωτός) των δικαίων της από τα ίδια τα παιδιά της. 


     Και αυτός ο ιδιαίτερος ιστός, με όλους τους συμβολισμούς του δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο ιστός της σημαίας των «Ελλήνων Κενταύρων» η οποία κοσμεί την έδρα της Ομάδος μας.