Δευτέρα 4 Μαΐου 2020

ΜΕ ΔΟΡΥΠΕΛΕΚΥ ΑΝΤΙ ...ΤΟΞΟΥ


     Ο δορυπέλεκυς (αλεβάρδα) είναι όπλον αγχέμαχο, νύσσον και τέμνον, με "λίκνο γεννήσεώς" του τον 15ο μ.χ.χ. αι. Η Ομάδα μας το χρησιμοποιεί σε διάφορες εκπαιδευτικές εφαρμογές, εφίππως και μη, όχι μόνον μέσα στο πλαίσιο της χρήσεως όπλων όπως διαλαμβάνεται στον κύκλο του Ιππηλασίου αλλά και ως μέσο υποβοηθητικό της αναπτύξεως ευκαμψίας των καρπών, ζωτικότατο σημείο της Τοξοβολίας ως επιδρόν επί της αφέσεως της χορδής. 


     Πέραν αυτών, ο δορυπέλεκυς, έχει αποδειχθεί ότι αναπτύσσει την στοχαστική αντίληψη του χρήστη του και σε άνυσμα χρόνου και αποστάσεως, ενώ γυμνάζει χέρια και πόδια κατά την λαβή, την διεύθυνση και την κίνηση, παράμετροι τις οποίες αξιοποιεί η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" στην εκπαίδευση των μαθητών της.


     Αυτή η εξάσκηση είχε ως σκοπό της να γυμνάσει τον Εφιπποτοξότη Μηνά στον χειρισμό του δορυπελέκεως αλλά και να τον εξοικειώσει με την σχέση διευθύνσεως, αποστάσεως και χρόνο συλλαμβάνοντας με αυτό το αγχέμαχο ζεύγη εκτινασσομένων δακτυλίων.


     Επιβαρυνόμενος, για εκπαιδευτικούς λόγους, με αλυσιδωτό χιτώνιο, ο Μηνάς ξεκίνησε με τον χειρισμό ενός ελαφρού δορυπελέκεως ο οποίος αποτελεί μια νεώτερη ανακατασκευή.


     Άριστο κατασκεύασμα για εισαγωγή στη χρήση δορυπελέκεως η συγκεκριμένη, ελαφρά, ανακατασκευή, "έδειξε" στον Μηνά το σωστό κράτημα, την σωστή διεύθυνση αλλά και την σωστή συνολική διαχείριση για ένα εύστοχο αποτέλεσμα.


     Μια "Τοξοβολία" με άλλα ...μέσα και, γιατί όχι, ένα παραπλήρωμα για την ακόμη βαθύτερη κατανόηση της ...Τοξοβολίας.


     Μετά την εισαγωγή του με την ελαφρά εκδοχή του νεοκατασκεύαστου δορυπελέκεως, ο Μηνάς ανέλαβε έναν αυθεντικό δορυπέλεκυ ηλικίας μερικών ...αιώνων, κατά πολύ βαρύτερο του προηγουμένου, προοριζόμενο για πραγματική πολεμική χρήση!


     Οι δακτύλιοι συνέχισαν να εκτινάσσονται με γρήγορους ρυθμούς και ο Μηνάς δεν έχανε ούτε ένα...


     Η επικέντρωση στους ιπτάμενους στόχους, η αποτελεσματική προσβολή (σύλλυψή) τους και η επιμονή στην επανάληψη της διαδικασίας επί μισή ώρα, "ζέστανε" αρκετά τον Μηνά ενδυναμώνοντας τους καρπούς του και βελτιώνοντας την ευκαμψία τους. 
  


     Όταν τα μουσειακά αντικείμενα βγαίνουν από τις παγερές προθήκες τους και παίρνουν ζωή στα χέρια των νεωτέρων, ανακτούν την πραγματική τους αξία η οποία δεν αποτιμάται σε χρήμα αλλά σε αναγνώριση του δημιουργού τους και της ίδιας της Ιστορίας. 


     Έτσι και σήμερα, ο δημιουργός των παμπάλαιων δορυπελέκεων που διατηρούμε στη μουσειακή συλλογή της «Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας» θα ένιωσε πολύ υπερήφανος παρακολουθώντας τον Μηνά να χειρίζεται το δημιούργημά του, δίνοντάς του ζωή μετά από αιώνες!  


     Και παρά το μεγάλο βάρος αυτού του ιστορικού αγχεμάχου αλλά και το δύσχρηστό του, θα ήταν πολύ άτυχος εκείνος που θα είχε την έμπνευση να βρεθεί προ του ...δορυπελεκυφόρου Μηνά! Μα, πολύ άτυχος…!



CONTRACTUL 
DE GEORGIUS GEMISTOS PLETHON 
SI NEOPLATONISMUL IN RENASTERE


O referinta la formatul mare al elenismului, de către seful filialelor a 
"Centaurilor grecesti din Chalkis si Schimatari”
Arcaş călare G. Stavrianopoulos-Ifikratis.


 George Gemistos sau Plithon (partea stângă jos cu barba), 
detaliu dintr-un mural din       palatul Medici, Florența, Italia.

     Perioadele grele sunt un teren fertil pentru cultivarea si promovarea unor lideri sanatosi, carismatici, cu caracter puternic, cu perspicacitatea necesara pentru a rezolva dificultatile fiecarei perioade. Istoria gaseste o modalitate unica de a intoarce sansele, la momentul potrivit aparand personalitati care au fost destinate sa schimbe cursul istoriei. O astfel de figura a fost Georgius Gemistos Plethon, asa cum s-a numit el însusi, influentat de marele filozof Platon, pentru care care a fost un demn urmas. Iar numele de Plethon va fi combinat cu o gama mai larga de adepti, studentii sai, care au fost înaintasii si farurile spirituale ale miscarii renascentiste. Renasterea in sine nu este o simpla transformare intr-un taram spiritual al vietii, ci o schimbare completa, desigur, in mai multe domenii ale vietii politice si sociale, cum ar fi politica in sine, religia, arta, economia. Daca am putea reda climatul spiritual al vremii intr-un singur cuvant, ar fi „Neoplatonism”. Dar sa incepem cu faptele.


George Gemistos Plethon

     Georgius Gemistos Plethon s-a nascut in inima Imperiului Roman de Rasarit, mult dupa caderea asa-numitului „Bizant”, la Constantinopol în 1360 d.Hr. Aceasta epoca s-a caracterizat printr-un declin moral profund, ca urmare a invaziei francilor din timpul celei de-a 4-a cruciade, dar si ale atacului successive ale triburilor turcice, condus de dinastia Otomană. În calitate de vizionar, el a prevazut viitorul imperiului, luptand cu profetiile care vorbeau deja despre supunerea catre otomani cu „voia lui Dumnezeu”. Fanatismul religios nu este acelasi cu cel gasit pe vremea lui Iustinian, legaturile sufocante ale doctrinei crestin-ortodoxe incepusera sa se dezintegreze de toate cele ce implicau pozitiv sau negativ.

Georgiou Gemistou sau Plethonos grecești” Cărți  8

   Educatia lui Plethon nu a fost o reproducere sterila a educatiei crestine a vremii. Spiritul sau nelinistit l-a condus spre inceputul studiului scriitorilor greci cu o slabiciune deosebita fata de Platon, cu toate aspectele pozitivele pe care le poate produce aceasta intalnire. A studiat sub misticul Elisei si a fost initiat in Zoroastrianism. Multi l-au descrisi drept ultimul grec antic, sau primul grec modern. Poate fi pur si simplu grec în sensul modern.

              Mystras                
                                                      
   Plethon nu era crestin. A fost un iubitor al politeismului grec. El credea in universalitatea Cunoasterii.  Potrivit lui, Adevarul este unul singur.  In ciuda acestor credinte, nu numai ca el nu a fost persecutat, dar ingeniozitatea si perspicacitatea sa l-au facut un consilier valoros al imparatului Imperiului Roman de Răsărit. El a propus o serie de masuri noi pentru reorganizarea societatii. Vazand fermierii care lucreaza din zori pana la amurg in conditii inumane, el a sugerat trecerea acestor terenuri agricole in seama celor care le cultiva. O pozitie similara a fost luata pentru terenurile numeroase care apartineau Bisericii, in timp ce monahismul a fost tinta criticii sale. Nu puteau exista calugari care sa fie sustinuti de trezoreria publica si care sa nu participle la munca esentiala, a spus el. Potrivit acestuia, torturile, valabile chiar si în vremea lui, trebuiau abolite pentru ca nu erau un element al Greciei, ci un obicei barbar. Armata era alcatuita din mercenari, aspect caruia el i se opunea. El a considerat o mare rusine ca mercenarilor neloiali sau fara rezultate sa ramana protejati fata de inamici cat si mentinerea demnitatilor pentru acestia. Un cunoscator profund al istoriei, el si-a dat seama, in timp, ca mercenarii pe termen lung creeaza probleme uriaae in care plata militara este aplicata ca institutie. Desigur, toate aceste propuneri au fost ignorate pentru ca erau impotriva intereselor vremii. Plethon se stabilise deja in Mystras in 1414, exercitand profesia de judecător pana în 1437, dezamagit de ceea ce se intampla in estul Imperiului Roman. El se va intoarce in acest loc dupa sederea sa in Italia, unde va ramane pana in momentul mortii sale. Caracteristic pentru acceptarea sa de catre imparatul Ioan VIII Paleologul a fost alegerea sa in timpul Sinodului de la Ferrara, unde Biserica Ortodoxă si cea Catolica vor negocia problema majora din acea perioada, unirea Bisericilor. Si aceasta alegere a avut cea mai mare importanta, deoarece Plethon a fost unul dintre cei sase „laici” care au participat la sinod, timp in care ceilalti membri ai Comisiei erau clerici.

Ioan VIII Paleologus
              
     Intr-adevar, Sinodul Ferrara a inceput in martie 1438 si Plethon a fost prezent. In acelasi timp, insa, in zona a izbucnit o ciuma, obligand Sinodul sa se suspende. Discutiile au continuat la Florenaa, in Gradina Medici, oaspeti ai lui Cosimo din Medici. Din fericire, Plethon a dorit sa ia legatura cu gazda pe fondul unui climat de reflectie si discutii socio-filozofice care au caracterizat Florenta la acea vreme. Nivelul educatiei lui Plethon nu l-a lasat indiferent pe Cosimo de Medici, care, entuziasmat de reflectarile sale, i-a oferit toate oportunitatile necesare pentru a invata si a transmite discursul platonic. O abordare similara a fost luata de lumea spirituala mai larga a Florentei, obtinand admiratori si adepti devotati. Învatamantul lui Plethon a fost oponentul impresionant al discursului aristotelic predominant pana atunci, scolasticismul. Produs al timpului, platonismul va fi cauza si ideologia dominantă a Renasterii. Figurile dominante ale vremii au fost Augustin și Aristotel, prin care crestinii au încercat sa interpreteze textele lor sacre. Invatatura platonismului pune capat acestei epoci. La 2000 de ani de la existenta celor doua personalitati Aristotel si Platon, umanitatea continuă sa studieze cei doi autori pentru a naviga cu intelepciunea si cunostintele grecesti. Vom examina mai detaliat ce a însemnat aceasta diferenta intre aceste doua curente. De mentionat ca contributia lui Plethon a fost de o asemenea anvergura incat a rezultat infiintarea Academiei Platonice, care a fost preluata de italianul Ficino, un student al lui Plethon.

Marcilio Ficino (1433-1499)

     La 6 iulie 1439 a fost semnat Tratatul Uniunii. Cu toate acestea, nu a fost niciodata implementat. Gennadios Scholarios, un cleric care a participat impreuna cu Plethon la sinod, dar si un adversar personal al acestuia din urma, a ajuns infirm. El a prezis ca odata cu punerea in aplicare a tratatului, Biserica Catolica va comanda asupra Bisericii Ortodoxe, termen care era deja prevazut, fiind exclusă de a deţine funcţii înalte. Nu același lucru ar fi valabil în cazul supremației Otomane, așa cum s-a întâmplat. Imediat după cădere, Gennadios și-a asumat, numit de Înalta Poartă, îndatoririle de patriarh (ocupând funcţia), acționând ca şi custod al stăpânirii otomane. Pentru Imperiului Ortodox de Rasarit, Tratatul a fost dizolvat, deoarece rolul Bisericii Ortodoxe in catolicism a fost subminat. De o importanta mai mica a fost posibilitatea unei contributii militare occidentale la razboiul impotriva Otomanilor, care a dus pana la urma la inrobire. Studentul lui Plethon şi al preceptelor Neoplatonice, Bissarion, întorcandu-se la Constantinopol, a fost urat si calomniat, deoarece a fost considerat de gloata ca un conspirator in favoarea catolicismului. Acesta din urma a fost gasit de doua ori foarte aproape de a fi proclamat papa al Romei, pozitie care i-ar permite sa ridice o armata care sa se impotriveasca cuceritorilor otomani. Georgius Gemistos Plethon a murit in 1452, cu un an inainte de caderea Constantinopolului. Contributia sa la Renastere a fost decisiva si, fara el, Europa nu ar fi la fel cum o stim astazi. Elevii si ascultatorii sai au fost ulterior profesori și purtatorii lumanarilor ale discursului platonic, cu influente asupra aspectelor vietii economice, politice, sociale si artistice.

 Gennadios Scholarios
          
     In timpul sederii sale la Florenta, Plethon si-a scris lucrarea „Despre Diferente (intre modul lui Aristotel si al lui Platon de a percepe divinitatea”), care a fost chintesenta intregii sale invataturi si actiuni in Italia. Pentru a economisi spatiu, dar si pentru a evita o analiza pe termen lung a reflectiei filozofice obositoare, vom prezenta unele dintre diferentele cheie, aaa cum sunt prezentate in cartea lui Christos Soldatos „Georgios Plithon Gemistos”, care a catalizat schimbarea calatoriei spirituale, trecerea din Evul Mediu in Renastere, de la Scolasticismul aristotelic la Renașterea neoplatonică. Observăm de la bun început că pozițiile lui Plethon au fost influentate de Sinodul de la Ferrara si, desi el este opus aristotelianismului, el nu acceptă toate pozitiile lui Platon.

     • Potrivit lui Aristotel, nu a existat o nastere a lumii, Universul este etern si existent de sine. Plethon nu este de acord cu aceasts pozitie, deoarece o consecinta logica ar fi absenta creatiei si a nasterii.

     • Aristotel este considerat inadecvat atunci cand spune ca Dumnezeu nu este împartit si ca „sferele” individuale au propriul lor intelect. Potrivit platonistilor, zeul este impartit in „minti” individuale toti participantii cu aceeasi esenta.

     • Aristotel contrazice, potrivit lui Plethon, relatia mintii si corpului. Potrivit lui, mintea este mai veche decat corpul, dar in acelasi timp ii acuza pe cei care accepta ca invatarea este o amintire. Plethon adauga ca, daca sufletul este intr-adevar mai vechi decat corpul, ceea ce face sa nu stie ce stia deja venind la viata si, prin urmare, invatarea sa nu fie o amintire..

     • Aristotel si Platon sunt de acord cu nemurirea sufletului. Dar cum se face ca Aristotel nu mentioneaza nimic despre intoarcerea faptelor vii in viata de apoi, se întreabă Plethon.

     • Potrivit lui Aristotel, tot ce misca sub orice nevoie se misca” (tot ce misca trebuie sa fie miscat de ceva, ,,Discursul despre fizică” H). Dar, in acelasi timp, el accepta ca exista lucruri pentru care nu exista nicio cauza, ceva cu care Plethon nu este de acord. Iar faptul ca Aristotel afirma ca nu trece de la starea de „potential” la „manifestare” fara o cauza este un motiv pentru care el insusi este considerat a contrazice afirmatiile sale.

 Manuscris de Georgios Plethonos Gemistos 

     Acestea sunt doar cateva dintre contrastele dintre cele doua curente ale vremii, asa cum este scris de Gemistos Plethon. Convingerea sa profunda si perseverenta in aceste pozitii au influentat foarte mult intelectualii italieni sa converga in favoarea lui Platon. Un numar mare de studenti si adepti ai sai, care chiar si dupa moartea sa in 1452, au continuat cu aceeasi pasiune si vigoare transmutarea acestor idei, aducand Renasterea la porti. Acest curent nu se reflecta doar intr-un nivel filosofic steril. Pe langa sfera filozofica, intalnim influente in contributia economica, sociala si catalitica la arta cu lucrari care erau mai aproape de frumusetea antichitatii clasice decat de Vestul medieval. O mare parte din activitatea lui s-a pierdut, cum ar fi cartea lui Gennadios Scholarios ,,Legile”, care a fost arsă după moartea lui Plethon, fiind numita „pagana” si care continea reflectii asupra reformelor Imperiului Roman de Rasarit si reelenizarea Peloponezului.

Cardinal Vissarion

     Plethon a murit din cauza cauzelor naturale in Sparta, pe 26 iunie 1452, luni, in jurul orei 1 p.m. dupa cum demonstreaza o „memorie” a manuscriselor Bibliotecii din Munchen publicata de Spyridon Lambros in „Noul Memorandum grecesc” in 1910. Din pricina Otomanilor care au ocupat Mystras în 1461, majoritatea studentilor sai au plecat in Italia. Acolo, multi dintre ei, precum Ioannis Argyropoulos, Laonikos Chalkokondylis si cardinalul Vissarion, deja din 1439, au contribuit semnificativ la curentul care a fost numit in cele din urma Renastere. A avut doi fii, Dimitrios si Andronikos. Studentul lui Bissarion, care a aflat vestile proaste din Italia, intr-o scrisoare adresata celor doi fii ai sai, Plethonos, spune despre profesorul sau ca „după Platon, cu excepția lui Aristotel, Grecia nu a născut un om mai înțelept”. Umanistul Marcellio Ficino l-a numit „al doilea Platon”. În 1465, admiratorii sai italieni, condusi de Sigismund Malatesta, o ruda a domnisoarei Cleopas Malatesta, care îl cunostea bine pe Plethon, au venit cu vaporul la Lacedaemon, au invadat Templul temestian ocupat de turci la Mastra, și i-au furat ramasitele osoase pe care le-au dus la Rimini, unde se află pana astazi, „pentru a fi mare invatator printre oameni liberi”.


Mormântul lui Plethon din Templul Malatesta din Rimini

    Exemplul lui Georgius Gemistos Plethon arată că dăruirea fata de o viziune nationala combinata cu respectul pentru valorile noastre ancestrale ne poate salva de anumite distrugeri. Iar elenismul, astazi, incercand sa supravietuiasca unei amenintari mortale in mijlocul unor conditii nefavorabile, aateapta salvarea ei de la ganditori precum Georgius Gemistos Plethon.











Arcaş călare G. Stavrianopoulos-Ifikratis
                                                                                              

Mulțumim prietenului nostru Florin Ritco 
pentru ajutorul acordat în traducerea acestei lucrări

Κυριακή 3 Μαΐου 2020

ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ 
ΣΕ ΑΘΕΑΤΟ ΣΤΟΧΟ


     Οι συνεχείς, σχεδόν εξατομικευμένες, Προπονήσεις λόγω του  ...κορωναϊού, έχουν πολύ θετικά αποτελέσματα προόδου, αυξάνοντας διαρκώς τις σχεδιαστικές απαιτήσεις ώστε να παραμένουν πάντοτε ωφέλιμες και τούτο, πια, σημαίνει για τον Εκπαιδευτή υποχρεωτικό..."σκονάκι", ώστε να μην παραλείπει τίποτε. 


     Με κάθε άσκηση να έχει την δική της σημασία και, ως εκ τούτου, την δική της ιεραρχημένη θέση μέσα στο προπονητικό πρόγραμμα, χωρίς σημειώσεις υπάρχει κίνδυνος παρεκκλίσεων από το πρόγραμμα όπως, επίσης και παραλείψεων στην εκ των υστέρων αξιολόγηση των αποτελεσμάτων όλων των ασκήσεων. Με χαρτί και με στυλογράφο, λοιπόν, εφεξής...και τούτη την περίοδο ξεκινά και η διερεύνηση ενός νέου στοχαστικού τομέως, τουτέστιν της αποτελεσματικής προσβολής ενός ...αθέατου, τρισδιάστατου, στόχου!


     Πόσο πιο βατή μπορεί να είναι η αποτελεσματική προσβολή ενός ορατού στόχου, όταν ο σκοπευτής μπορεί να τον πλήξει ως ...αθέατο; Ποιο μπορεί να είναι το "μονοπάτι" της σκεπτομορφικής μετεικασματοποιήσεως ενός μη ορατού στόχου ώστε να οροθετείται το άκρο μιας στοχαστικής τροχιάς η οποία μπορεί να "γεωμετρήσει" μιαν επιτυχή τόξευση; Ποιο είναι το μερίδιο της "λογικής" και ποιο της "εξωαισθητής" στοχαστικής προσεγγίσεως, εν προκειμένω;



     Τέτοιοι συλλογισμοί ίσως προκαλέσουν μιαν αναστάτωση στο πεδίο της συμβατικής Tοξοβολίας και της "πεπατημένης" στοχαστικής προσεγγίσεως, όμως, παρόμοιαν αναστάτωση δεν προκάλεσε το 1907 και ο Maurice Maeterlinck αναφερόμενος στην νοημοσύνη των ...φυτών, ή οι Peter Tompkins και Cristopher Bird όταν, εβδομήντα χρόνια αργότερα μιλούσαν για τα φυτά που αισθάνονται τον πόνο και διαθέτουν ...μνήμη ή για άνθη τα οποία αποκαλύπτουν τον ...ψεύτη; Η "χαρτογράφηση" του "απιθάνου" είναι υπόθεση συστηματικής έρευνας και όπου η έρευνα διατηρείται σε ένα συστηματικό και, κυρίως, τεκμηριωμένο επίπεδο κάθε αναστάτωση ή και πλήρης ανατροπή των "παραδεδεγμένων" είναι αναμενόμενη διότι "τα πάντα ρει, πάντα χωρεί και ουδέν μένει"!



     Ήδη, τα συμπεράσματα που έχουν αντληθεί από τις, επτά, μέχρι τώρα διεξαχθείσες ειδικές πειραματικές ημερίδες της ενότητος "Φως, Οπτική Αντίληψη και Δέος" έχουν αποδώσει καρπούς οι οποίοι, πλέον, υποστηρίζουν την πρόοδο των ερευνών μας και προς αυτή την κατεύθυνση.









     Η συμπύκνωση των συμπερασμάτων εξ' αυτών των επτά ειδικών πειραματικών ημερίδων, με την, παράλληλη, υποστήριξη της διδασκαλίας της "Τοξοβολίας εξ Επαφής" η οποία αποτελεί βασικό "κεφάλαιο" της εκπαιδεύσεως των "Ελλήνων Κενταύρων" κατατείνει σε μία διαδικασία "εγχαράξεως" ενός είδους "σκεπτομορφής" του στόχου στην αντίληψη του Τοξότη κατά μία τρισδιάστατη όσο και υπεραισθητή έννοια.


     Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία, πρωτίστως, λειτουργεί ως ερευνητικό εργαστήριο της Τοξοβολίας κοντοζυγώνει σε μία ταύτιση ενοράσεως και ενστίκτου με κοινή κατάληξη την εύστοχη τόξευση ακόμη και επί αθέατου στόχου. Μια "διορατικότητα" θα λέγαμε, υψίστης ωφελείας για τον Τοξότη αλλά και για την ανέλιξη της Τοξοβολίας σε εξωαισθητά επίπεδα. Και σήμερα, στην προγραμματισμένη μας Προπόνηση "εισχωρήσαμε" ακόμη "βαθύτερα" στην υπό έρευνα "ατραπό" μας. 
'

     Αρκετός δρόμος μπροστά μας, αλλά και μακρύς αυτός που αφήσαμε πίσω μας. Εκείνο που για μας έχει σημασία είναι η αρμονική εξέλιξη της "αναζητήσεώς" μας η οποία, ήδη υπόσχεται γονιμότητα συμπερασμάτων.


     Και ο Μηνάς σήμερα ήταν και πάλι ευχάριστα αιφνιδιαστικός, όχι μόνον με την άριστη διάθεση συνεργασίας του σ΄ αυτή τη έρευνα αλλά και τις επιδόσεις του οι οποίες, ολοένα και περισσότερο εντυπωσιάζουν.


     Αλλάξαμε την εμφάνιση των ιπτάμενων στόχων μας για εκπαιδευτικούς λόγους (αποφυγής τυποποιημένης "εικόνας" με ό,τι αυτό συνεπάγεται) αλλά παραμείναμε στη διάμετρο των 24 εκτμ.


     Καταιγιστικός κι εδώ ο Εφιπποτοξότης Μηνάς καταφέρνοντας να σώσει και μερικές κακές εκτοξεύσεις δείχνοντας ότι το πείσμα του είναι καρποφόρο!


     Σύνθετη αυτή η ημερίδα και δεν τελειώνει εδώ... Κάποια πράγματα είναι σαν το κέρας της Αμαλθείας, αναβλύζοντας, συνεχώς ...θησαυρούς!


Σάββατο 2 Μαΐου 2020

"ΕΞΙΔΑΝΙΚΕΥΟΝΤΑΣ"... 
ΤΟΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΟ ΜΑΣ ΧΩΡΟ


     Αποβλέποντας στην περιβαλλοντική βελτίωση της αυλής της έδρας της Ομάδος μας, τείνοντας προς έναν χώρο στον οποίο οι "Έλληνες Κένταυροι" να μπορούν να ασκούνται στην Τοξοβολία υπό ιδανικότερες συνθήκες, σήμερα, ολοκληρώσαμε την εισαγωγική φάση, κλαδεύοντας την άναρχη βλάστηση των ήδη υπαρχόντων δένδρων και φυτεύοντας στοιχεία νέας χλωρίδος.


     Σκοπός μας είναι η δημιουργία ενός φυσικού περιβάλλοντος με "υγιές" και ευχάριστο μικροκλίμα αλλά και φυσικήν Αισθητική όπως απαιτεί η διεθνής "ετικέτα" της Έφιππης Τοξοβολίας όπου και εάν αυτή διεξάγεται, επ΄ ωφελεία των Μελών μας, αλλά, εν προκειμένω, επ΄ ωφελεία και όλων των κατοίκων της μεγάλης πολυκατοικίας στην οποία η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" έχει την έδρα της στο κέντρο των Αθηνών. 


     Κατ΄ αρχήν αφαιρέσαμε κλάδους που εμπόδιζαν την διέλευση ηλιακού φωτός στον κατάφυτο χώρο, ευπρεπίζοντας την εμφάνιση των υπαρχόντων δένδρων.


     Φυτέψαμε ειδικούς κισσούς με σχεδιαζόμενη εξέλιξη την κάλυψη των τοίχων των προπονητικών χώρων.


     Αυτός ο κισσός αναπτύσσεται με μεγάλη ταχύτητα και σύντομα θα εμφανίσει μία νέα αισθητική "εικόνα" του, ήδη πολύ καλού, χώρου ο οποίος, από την έναρξη του "κοροϊδοϊού" φιλοξενεί την ασταμάτητη τοξευτική μας δραστηριότητα.


     Πολύ προσεκτική έγινε και η "χάραξη" της επιθυμητής "διαδρομής"  των φυτευθέντων κισσών ώστε η ανάπτυξή τους να γίνει σωστά, βάσει του σχεδίου μας.


     Στον τοίχο προς το οποίο θα στρέφουν την πλάτη τους οι τοξεύοντες Συνασκούμενοι φυτεύθηκε μια κατακόκκινη μπουκαμβίλια η οποία, σε συνδυασμό με το επίσημο μαύρο χρώμα των αμφιέσεων των "Ελλήνων Κενταύρων" και τα  λ ε υ κ ά  πρόσωπά μας, θα πληροί τον συνδυασμό των προαιώνιων Ελληνικών εθνικών χρωμάτων τα οποία μας "γνέφουν" μέσα από την Σημαία του Ρήγα Βελεστινλή


     Ταυτοχρόνως, φυτέψαμε και τοματιές, πιπεριές και μελιτζανιές τιμώντας την φυτική διατροφική προσφορά της φυσικής χλωρίδος της οποία ο ρόλος δεν περιορίζεται στην αισθητικήν απόλαυση αλλά επεκτείνεται και στην σημαντικότατη, για τον Άνθρωπο, υπαρξιακή παράμετρο της διατροφής του!


     Το όλο έργο το οποίο θα συνεχισθεί, πιστώνεται στην ευγενή, αφιλοκερδή, διάθεση γνώσεων και εργατωρών εξαιρετικού φίλου της Ομάδος μας, ο οποίος είναι ρέκτης της κηπουρικής και της ανθοκομίας, ειδικός καλλιεργητής Bonsai και μέλος του φερωνύμου Ελληνικού Συλλόγου. Έτσι, οι ευγνώμονες ευχαριστίες όλων των "Ελλήνων Κενταύρων" συνοδεύουν τον αγαπημένο μας Σταύρο, υποκλινόμενοι στην ανεκτίμητη προσφορά του προς την Ομάδα μας!


Παρασκευή 1 Μαΐου 2020


ΚΙΡΚΑΔΙΟΙ ΡΥΘΜΟΙ
(CIRCADIAN RHYTHMS)


Η ως "ερευνητικό εργαστήριο" λειτουργούσα Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" 
μετά από μακροχρόνια μελέτη μιας σημαντικής βιολογικής παραμέτρου
πολύ σχετικής με τις τέχνες Πολέμου και την τοξευτική διαδικασία, 
βρίσκεται στην ευχάριστη θέση της συναγωγής 
ενός πολύ σημαντικού συμπεράσματος 
το οποίο σύντομα θα ανακοινώσει. 
Η παράμετρος αυτή ταυτίζεται με τους "κιρκάδιους ρυθμούς" 
οι οποίοι επηρεάζουν τις λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος 
και εκτίθεται ως εν συνεχεία.



Σχηματική αναπαράσταση των νευρωνικών οδών
εισόδου πληροφοριών φωτεινότητος
στο κιρκάδιο σύστημα.
Οι πληροφορίες φωτεινότητος (φως) διέρχονται δια των οφθαλμών
προς τον υπερχιασματικό πυρήνα (SCN) 
μέσω της αμφιβληστροειδούς υποθαλαμικής οδού (RHT).
Εν συνεχεία, ο SCN παρέχει σήματα προς τον αδένα της υποφύσεως 
μέσω του άνω αυχενικού γαγγλίου, 
προς αναστολή της παραγωγής μελατονίνης,
ενώ, κατά την απουσία φωτός 
η αναστολή αυτή καταργείται. 


     Οι κιρκάδιοι ρυθμοί (circadian rhythmsείναι φυσικές, ψυχικές και συμπεριφορικές μεταβολές που ακολουθούν έναν καθημερινό κύκλο. Ανταποκρίνονται κυρίως στο φως και στο σκοτάδι του περιβάλλοντος ενός οργανισμού. Ο ύπνος τη νύχτα και η εγρήγορση κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι ένα παράδειγμα κιρκάδιου ρυθμού που σχετίζεται με το φως. Οι κιρκάδιοι ρυθμοί εντοπίζονται στα περισσότερα ζωντανά είδη (ζώα, φυτά, μύκητες, κυανοβακτήρια κλπ).

     Ο όρος «κιρκάδιος» προέρχεται από την λατινική φράση “circa diem” η οποία σημαίνει “κατά την διάρκεια του ημερήσιου κύκλου” και τον καθιέρωσε ο Ρουμάνος χρονοβιολόγος Franz Halberg (5/7/ 1919 –  9/6/2013) και η επιστήμη της μελέτης των κιρκαδίων ρυθμών είναι η Χρονοβιολογία

     Ο κιρκάδιος ρυθμός είναι γνωστός από την αρχαιότητα και, δη, από τον 4ο π.χ.χ. αιώνα όταν ο Ανδροσθένης ο Θάσιος περιέγραψε τις κινήσεις των φύλλων του ταμαρίνθου. Ειδικώς επί του ανθρώπου, η επισήμανση του κιρκαδίου ρυθμού εμφανίζεται στην Κίνα του 13ου αι μ.χ.χ.  (Gwei-Djen Lu (25 Οκτωβρίου 2002). Celestial Lancets. Psychology Press. σελίδες 137–140).

     Η πρώτη καταγεγραμμένη παρατήρηση ενός ενδογενούς κιρκάδιου ρυθμού έγινε από τον Γάλλο επιστήμονα Jean-Jacques d' Ortous de Mairan το 1729 o oποίος παρετήρησε ότι τα 24ωρα ίχνη της κινήσεως των φύλλων του φυτού μιμόζα εξακολουθούσαν να εμφανίζονται, ακόμη και όταν τα φυτά διετηρούντο υπό συνεχές σκότος. Το 1896, οι Patrick και Gilbert παρετήρησαν ότι κατά τη διάρκεια μιας παρατεταμένης περιόδου στερήσεως ύπνου, η υπνηλία αυξάνεται και μειώνεται με περίοδο περίπου 24 ωρών. Το 1918, ο J. S. Szymanski απέδειξε ότι τα ζώα είναι ικανά να διατηρούν τα 24ωρα δείγματα δραστηριότητας, ακόμη και επί απουσία εξωγενών παραγόντων, όπως είναι το φως της ημέρας και οι αλλαγές της θερμοκρασίας. Στις αρχές του 20ου αιώνος, οι κιρκάδιοι ρυθμοί έγιναν αντιληπτοί από το γεγονός ότι οι μέλισσες τρέφονται ανά συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα. Εκτεταμένα πειράματα έγιναν από τους Auguste Forel, Ingeborg Beling, και Oskar Wahl ώστε να επιβεβαιώσουν ότι αυτός ο ρυθμός ήταν ενδογενής. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 οι Ron Konopka και Seymour Benzer απομόνωσαν από τη μύγα δροσόφιλα το πρώτο γονίδιο του «βιολογικού ρολογιού». Όσον αφορά τα θηλαστικά το 1994 ο Joseph Takahashi απομόνωσε από ποντίκια το πρώτο γονίδιο του «βιολογικού ρολογιού».Το 2017, ο Jeffrey Hall, ο Michael Rosbash και ο Michael Young τιμήθηκαν με το Νόμπελ Ιατρικής για τις ανακαλύψεις τους πάνω στους μοριακούς μηχανισμούς που είναι ελέγχουν τους κιρκάδιους ρυθμούς.

     Οι κιρκάδιοι ρυθμοί δεν θα πρέπει να συγχέονται με τα «βιολογικά ρολόγια» τα οποία αποτελούν ένα «δίκτυο» σύμφυτων μηχανισμών ενός οργανισμού που ρυθμίζει τον χρονισμό του και συνίστανται από συγκεκριμένα μόρια (πρωτεΐνες) που αλληλεπιδρούν σε κύτταρα σε όλο το σώμα ευρισκόμενα, σχεδόν, σε κάθε ιστό και όργανο. Οι ερευνητές έχουν εντοπίσει παρόμοια γονίδια σε ανθρώπους, μύγες φρούτων, ποντίκια, μύκητες και πολλούς άλλους οργανισμούς που είναι υπεύθυνοι για την κατασκευή των συστατικών του ρολογιού. Συνεπώς, τα «βιολογικά ρολόγια» είναι αυτά τα οποία παράγουν τους κιρκάδιοι ρυθμούς.

     Ένα «κύριο ρολόι» στον εγκέφαλο συντονίζει όλα τα επιμέρους «βιολογικά ρολόγια» σε έναν ζωντανό οργανισμό, διατηρώντας τα υπόλοιπα «ρολόγια» συγχρονισμένα. Σε σπονδυλωτά ζώα, συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων, το κύριο «ρολόι» είναι μια ομάδα περίπου 20.000 νευρικών κυττάρων (νευρώνες) που σχηματίζουν μια δομή που ονομάζεται υπερχιασματικός πυρήνας, ή SCN. Το SCN βρίσκεται σε μία περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται υποθάλαμος και τροφοδοτείται με πληροφορίες δια των οφθαλμών. Εν προκειμένω, ειδικά γαγγλιακά κύτταρα του αμφιβληστροειδούς, τα οποία περιέχουν τη φωτοχρωστική μελανοψίνη, παράγουν σήματα, τα οποία πορεύονται στην αμφιβληστροειδοϋποθαλαμική οδό και καταλήγουν στον υπερχιασματικό πυρήνα. Από εκεί η πληροφορία μεταβιβάζεται στην επίφυση, η οποία απαντά με την έκκριση της ορμόνης μελατονίνης.

     Ένας βιολογικός ρυθμός, για να θεωρείται ως κιρκάδιος, πρέπει να ικανοποιεί τα παρακάτω 3 κριτήρια: (α) Να χαρακτηρίζεται από μία ενδογενή περίοδο που διαρκεί περίπου 24 ώρες. Ο ρυθμός συνεχίζει να υφίσταται και σε μόνιμες καταστάσεις (πχ μόνιμο σκοτάδι) με περίοδο περίπου 24 ωρών. Το κριτήριο αυτό είναι για να διακρίνει τους κιρκάδιους ρυθμούς από τις απλές αντιδράσεις σε εξωτερικά ερεθίσματα. (β) Να «ευθυγραμμίζεται» με τα εξωτερικά ερεθίσματα. Ο ρυθμός μπορεί να ξαναρυθμιστεί από την έκθεση σε εξωτερικά ερεθίσματα (όπως είναι το φως και η θερμότητα). Ένα ταξίδι σε μέρος της γης με διαφορετική ζώνη ώρας δείχνει εμφανώς την ικανότητα του ανθρώπινου βιολογικού ρολογιού να προσαρμόζεται στην εκάστοτε τοπική ώρα. Είναι πολύ σύνηθες ένα άτομο να βιώσει το λεγόμενο jet lag, πριν επέλθει συγχρονισμός του κιρκάδιου ρολογιού του με την τοπική ώρα. (γ) Να παρουσιάζει θερμοκρασιακή αντιστάθμιση. Με άλλα λόγια διατηρεί κιρκάδια περιοδικότητα μέσα σε ένα εύρος φυσιολογικών θερμοκρασιών. Πολλοί οργανισμοί διαβιώνουν σε ένα μεγάλο εύρος θερμοκρασιών και διαφορές στη θερμική ενέργεια επηρεάζουν την κινητική όλων των μοριακών διεργασιών στα κύτταρά τους. Με σκοπό τη στενή παρακολούθηση του χρόνου, κάθε «βιολογικό ρολόι» ενός οργανισμού πρέπει να διατηρεί μια περιοδικότητα περίπου 24 ωρών, παρά τις αλλαγές στη κινητική των μορίων. Αυτή η ιδιότητα ονομάζεται «θερμοκρασιακή αντιστάθμιση».

     Οι ενδογενείς φυσικοί παράγοντες του σώματος παράγουν κιρκάδιους ρυθμούς η διαμόρφωση, όμως, των κιρκαδίων ρυθμών επηρεάζεται και από τα «σήματα» που εκπέμπει το περιβάλλον με κυρίαρχο «σήμα» το φως της ημέρας. Η επίδραση του ημερησίου φωτός μπορεί να ενεργοποιήσει ή να απενεργοποιήσει γονίδια που ελέγχουν την μοριακή δομή των «βιολογικών ρολογιών», ενώ, η μεταβολή των κύκλων μεταξύ φωτός και σκότους μπορεί να επιταχύνει ή να επιβραδύνει, ή να επαναφέρει τα «βιολογικά ρολόγια» καθώς και τους κιρκάδιους ρυθμούς.

     Οι κιρκάδιοι ρυθμοί μπορούν να επηρεάσουν τους κύκλους ύπνου-εγρηγόρσεως, την απελευθέρωση ορμονών, τις διατροφικές συνήθειες και την πέψη, τη θερμοκρασία του σώματος και άλλες σημαντικές σωματικές λειτουργίες. Τα «βιολογικά ρολόγια» τα οποία τρέχουν γρήγορα ή αργά μπορούν να οδηγήσουν σε διαταραγμένους ή μη φυσιολογικούς κιρκάδιους ρυθμούς και αυτές οι δυσλειτουργίες τους έχουν συνδεθεί με διάφορες χρόνιες καταστάσεις υγείας, όπως διαταραχές του ύπνου, παχυσαρκία, διαβήτης, κατάθλιψη, διπολική διαταραχή και εποχική συναισθηματική διαταραχή.

     Οι κιρκάδιοι ρυθμοί συμβάλλουν στην διαμόρφωση της ποιότητος του ύπνου μας. Το «κύριο ρολόι» του σώματος, ή, SCN, ελέγχει την παραγωγή μελατονίνης, μιας ορμόνης που προκαλεί υπνηλία. Αυτό το «κύριο ρολόι» λαμβάνει πληροφορίες από το περιβάλλον και, συγκεκριμένα, το επίπεδο φυσικού φωτός που εισέρχεται δια των οφθαλμών, μέσω των οπτικών νεύρων, στον εγκέφαλο. Όταν υπάρχει λιγότερο φως - όπως τη νύχτα - το SCN υπαγορεύει στον εγκέφαλο την παραγωγή περισσότερης μελατονίνης, προκαλώντας υπνηλία. Οι ερευνητές μελετούν πώς λειτουργεί αυτή η περιοδικότητα καθώς και την επίδραση κατά τον ύπνο συσκευών οι οποίες λειτουργούν κατά την διάρκεια της νύκτας σε χώρους όπου κοιμούνται άτομα επηρεάζοντας με τον εκπεμπόμενο φωτισμό την ποιότητα του ύπνου τους μεταβάλλοντας του κιρκάδιους ρυθμούς και τον κύκλο του ύπνου.

     Η μελέτη των κιρκαδίων ρυθμών διεξάγεται επιστημονικώς με διάφορες προσεγγίσεις. Οι επιστήμονες μελετούν τους κιρκάδιους ρυθμούς παρατηρώντας τους ανθρώπους ή χρησιμοποιώντας οργανισμούς με παρόμοια βιολογικά γονίδια «ρολογιών», συμπεριλαμβανομένων εντόμων και ποντικών. Οι ερευνητές που κάνουν αυτά τα πειράματα μπορούν να ελέγξουν το περιβάλλον του οργανισμού αλλάζοντας τις φωτεινές και σκοτεινές περιόδους που το επηρεάζουν. Εν συνεχεία, αναζητούν αλλαγές στη γονιδιακή δραστηριότητα ή άλλα μοριακά σήματα. Αυτή η έρευνα μάς βοηθά να κατανοήσουμε πώς λειτουργούν τα «βιολογικά ρολόγια» και διατηρούν τον συγχρονισμό τους μέσα στον χρόνο. Οι επιστήμονες μελετούν επίσης οργανισμούς με ακανόνιστους κιρκάδιους ρυθμούς για να προσδιορίσουν ποια, ακριβώς, γενετικά συστατικά των «βιολογικών ρολογιών» μπορεί να «σπάσουν»

     Η έρευνα των κιρκαδίων ρυθμών είναι πολύ χρήσιμη για την βελτίωση της ποιότητος υγείας των πλασμάτων. Η κατανόηση της λειτουργίας του «βιολογικού ρολογιού» οδηγεί σε θεραπείες διαταραχών του ύπνου (οικογενές σύνδρομο προηγμένης φάσεως ύπνου ή Familial advanced sleep phase syndrome ή FASPS), της παχυσαρκίας, των διαταραχών ψυχικής υγείας, του «jet lag» και άλλων προβλημάτων υγείας. Παραλλήλως, αυτή η έρευνα, μπορεί να βελτιώσει τους τρόπους προσαρμογής των ατόμων στη νυκτερινή εργασία ενώ η εκμάθηση περισσότερων για τα γονίδια που είναι υπεύθυνα για τους κιρκάδιους ρυθμούς θα μας βοηθήσει επίσης να κατανοήσουμε τα βιολογικά συστήματα και ολόκληρο το ανθρώπινο σώμα.

Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης






ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Adolf Hitler, Mein Kampf

Μeijer JH, Rietveld WJ. "Neurophysiology of the superchiasmatic circadian pacemaker in rodents. Physiol Rev 1989;69(3):671-707

Mistlberger R, Rusak B. Mechanisms and models of the circadiasn timekeeping system. In: Kryger M. Roth T, Dement W, eds. Principles and Practice of Sleep Merdicine. Philadelphia: WB Saunders Company; 1989:141-152.

Ruby NF, Brennan TJ, Xie X, et al. Role of melanopsin in circadian responses to light. Science 2002;298(5601):2211-2213

Wever R. The Circadian System of Man. (New York: Springer Verlag; 1979)

Rufiange M, Dumont M, Lachapelle P. Correlating refinal function with melatonin secretion in subjects with an early or late circadian phase. Invest Ophtalmol Vis Sci 2002;43(7):2491-2499

Lewy AJ. Effects of light on human melatonin production and the human circadian system. Prog Neuropsychopharmacol Biol Psychiatry 1983;7(4-6):551-

Changeux Jean-Pierre: Ο Νευρωνικός Άνθρωπος (Κέδρος,1994)

Maurice Maeterlinck: Η νοημοσύνη των Φυτών (Ι. Χατζηνικολή, 1977)

Peter Tompkins – Cristopher Bird: Η μυστική ζωή των Φυτών (Ι. Χατζηνικολή, 2013)

Johannes W. Rohen: Topographische Anatomie (F.K.Schattauer Verlag, 1977)

Solomon H. Snyder: Chemie der Psyche (Spektrum, 1988)

Solomon H. Snyder: Psychose und Gehirnfunktionen (Hippokrates, 1982}

Van Praag, H.M.: Neurotransmitters and CNS Disease: Depression (Lancet 2, 1982, σ. 1259-1264)

Clara M.: Das Nervensystem des Menschen (Barth, 1942)

Karl A. von Zittel: Grundzuge Der Palaontologie (R. Oldenbourg, 1924)

Johannes Ranke: Der Mensch (Bibliographisches Institut Verlag, 1923)