ΔΙΑΛΕΞΗ: 

ΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΕΙΑ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ

     Μία ακόμη πνευματική βραδιά απολαύσαμε στη φιλόξενη αίθουσα της "Ιεράς Φιλενθέων Ιστίης" η οποία διοργανώνει εβδομαδιαίες διαλέξεις αλλά και ελληνοπρεπή πνευματικά συμπόσια.

     Ένας εξαιρετικός ομιλητής, ο κ. Δημήτριος Θεοδοσόπουλος, νέος και πολυπράγμων επιστήμων, μας "ξενάγησε με ενάργεια στην Πλατωνική Ακαδημεία της Φλωρεντίας και στο επίκεντρο του ευρωπαϊκού πνεύματος επί ακμής Μεδίκων με ακροατήριο και Μέλη των "Ελλήνων Κενταύρων" .

     Συνεπαρμένο το ακροατήριο από τον λόγο του ομιλητή, μας ξαναθύμισε τις πραγματικά, ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις στον χώρο της Ι.Φ.Ι. που χαρακτηρίζονται από "θρησκευτική προσήλωση" των συμμετεχόντων, όπως αρμόζει σε συνάξεις ομαίμων Ελλήνων.

     Ο ομιλητής στο τέλος της διαλέξεως όχι μόνον απήντησε σε πολλά εύστοχα ερωτήματα και τοποθετήσεις των ακροατών του αλλά και με έναν ευγενή διάλογο διάνοιξε και νέους "ορίζοντες" προβληματισμού επί του πλατωνικού ζητήματος.

     Αξία επαίνου η Πρόεδρος της Ι.Φ.Ι. ερίτιμη κ. Αγγελική Βασιλείου, η αγαπημένη όλων Αμφιτρίτη, η οποία προσωπικώς μεριμνά για την σωστή διοργάνωση των όσων προγραμματίζονται  στην συγκεκριμένη θρησκευτική κοινότητα, με παγία κατάληξη την επιτυχία!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     ΑΚΑΘΕΚΤΟΙ, οι Κερκυραίοι Συνασκούμενοι, προπονούνται και εν τη απουσία του επικεφαλής τους ο οποίος απουσίασε για ένα τριήμερο σεμινάριο Αϊκίντο στο οποίο ασκείται με την ίδιαν επιτυχία όπως και στην Παραδοσιακή Τοξοβολία. 

     Σταθερά συντεταγμένοι και με δυναμικό ασκησιολόγιο οι κορφιάτες μας ασκούνται αδιαλείπτως επί παρουσία ή όχι του επικεφαλής τους.

     Και ασκούνται το ίδιο"τίμια" ανεξαρτήτως φύλου ή ηλικίας.

     Κι εμείς τους απολαμβάνουμε κάθε εβδομάδα  ως μία υποδειγματική ομάδα με μία άτυπη, πλην εμφανή, ιεραρχία η οποία συντελεί στην εύρυθμη λειτουργία της, εκεί, Σχολής!

     Και τα "δείγματα" λειτουργίας αυτής της Σχολής, επιεικώς, ...συναρπαστικά όπως φαίνονται στη φωτογραφία που ακολουθεί.

     Και κάπως έτσι, ο επικεφαλής του Παραρτήματος Συνασκούμενος Χριστόφορος Κασφίκης, όπως θα χαίρεται από κοντά έτσι θα χαίρεται και από μακριά τους μαθητές του, γνωρίζοντας το πόσο πολύτιμη είναι για κείνους η παρουσία του έστω και από απόσταση...

«ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ»

     Ένα πολύ σημαντικό βήμα μπροστά για την εκπαίδευση του Ίππου έγινε, προσφάτως, στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", όταν, αντί της συνήθους προσεγγίσεως να εκπαιδεύσουμε τον Ίππο εξοικειώνοντάς τον με τις παραμέτρους και τα μέσα της ζητουμένης εργασίας που προορίζεται να εκτελέσει, τον «γεφυρώνουμε» με το πρόσωπο του Εκπαιδευτή αποσπώντας την πλήρη εμπιστοσύνη του σε ο,τιδήποτε αυτός του ζητήσει ή πράττει στη ράχη του.

     Η νέα προσέγγιση βασίζεται στην προϋπόθεση της πλήρους ικανότητος επικοινωνίας του Εκπαιδευτή με τον εκπαιδευόμενο (Ίππο), της εκ μέρους του πρώτου αρίστης γνώσεως του τρόπου λειτουργίας των αισθήσεων του δευτέρου (Ίππου) και, κυρίως, της πλήρους αφοσιώσεως του Εκπαιδευτή Ανθρώπου προς τον εκπαιδευόμενο Ίππο με δεσμό ισότιμης εκτιμήσεως και αγάπης!

      Στον εντοπισμό αυτής της προσεγγίσεως οδήγησε ένα τυχαίο περιστατικό (πίεση εξωτερικών συνθηκών) και μία υπέρβαση σχεδιάσεως την οποία προκάλεσε η «ανάγκη»!

     Εν ολίγοις, μέχρι τώρα στη Σχολή μας πριν ή εισαγάγουμε έναν Ίππο στην πρακτική Έφιππη Τοξοβολία τον εισαγάγαμε στην παρουσία και χρήση του Τόξου με μία διαδικασία από το έδαφος. Με την νέα μέθοδο απεδείχθη ότι ο έφιππος Τοξότης μπορεί να παρακάμψει αυτή την χρονοβόρα διαδικασία και να εφιππεύσει αμέσως με το Τόξο του ασκούμενος στην Έφιππη Τοξοβολία. Το ίδιο με μακρύ κνούτο ή, προκειμένου να περάσει φωτιά.

     Η πρώτη δοκιμή αυτής της νέας μεθόδου απεδείχθη επιτυχής, όμως, τούτο δεν σημαίνει την ολοκλήρωση της έρευνας στον συγκεκριμένο τομέα. Για τον λόγο αυτό, πέραν της πρώτης αυτής ανακοινώσεως, αποφεύγουμε την είσοδο σε λεπτομέρειες πρακτικής εφαρμογής της προς αποφυγήν, ενδεχομένως, καταστάσεων αρνητικών για την ασφάλεια Ίππων και Ιππέων.

     H περίπτωση επιβεβαιώνει τον τίτλο ενός βιβλίου του Alois Podhajsky με τίτλο «Meine Lehrmeister die Pferde» (Οι Δάσκαλοί μου, οι Ίπποι) διότι κι εδώ ο Ίππος μας διδάσκει τον τρόπο να τον καταστήσουμε συνεργάτη μας διδασκόμενοι τον τρόπο από εκείνον!

     Η Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» ως ένα κέντρο ιππικής εκπαιδεύσεως αλλά και διαρκές ερευνητικό ‘εργαστήριο’ θα συνεχίσει να μελετά αυτή την νέα μέθοδο την οποία ονομάσαμε «Ολιστική Εμπιστοσύνη» και, τη προόδω του χρόνου, θα επανέλθουμε.

Π  Ι  Σ  Τ  Η

     Πίστη, είναι η άνευ επιφυλάξεως παραδοχή μιας Αξίας ή ο,τιδήποτε ανάγεται σε Αξία.

     Μεταξύ πίστεως και απιστίας δεν εμφιλοχωρεί μονολεκτικό "ενδιάμεσο", συνεπώς, η πίστη δεν εμφανίζει "διαβαθμίσεις", "επιμερισμούς", ή "κλίμακες αποχρώσεων γκρίζου", αλλά χαρακτηρίζεται από μίαν ακεραιότητα η οποία και την ολοκληρώνει.

     Ανάμεσα στην πίστη και στην απιστία, ασφαλώς εντοπίζονται περιφράσεις "αποχρώσεων" εντάσεως, αλλ΄ αυτές αποτελούν αυτοτελείς καταστάσεις πλήρως αφιστάμενες της πίστεως.

     Η εδραίωση της πίστεως προϋποθέτει την διανοητικήν επάρκεια του ατόμου ώστε να δυνηθεί να σταθμίσει όλες εκείνες τις παραμέτρους που αφορούν στην, υπό παραδοχήν, Αξία. Τουτέστιν, το άτομο το οποίο πρόκειται να εδραιώσει πίστη προς μιαν Αξία θα πρέπει να είναι  φ υ σ ι κ ώ ς ικανό για μια τέτοια "δικαιοπραξία" της οποίας το βάρος αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου, επαφιέμενο στην συνείδησή του.  

     Σε μια τέτοια περίπτωση το άτομο θα πρέπει, πέραν της καλλιεργημένης συνειδήσεως, να διαθέτει ωριμότητα και στοχαστικήν "αμφιθέαση" των πραγμάτων ώστε να μην παραλείψει την επισκόπηση καμιάς παραμέτρου προς εξαγωγή σωστής αποφάσεως και να μην διαλάθει της επισκοπήσεώς του καμία ιδιότητα της υπό κρίση Αξίας πριν την παραδεχθεί ή την απορρίψει.

     Εν πάση περιπτώσει, το ώριμο και σκεπτόμενο άτομο, εδραιώνοντας την πίστη του προς μιαν Αξία θα την διατηρήσει μέχρι θανάτου, άλλως, με δεδομένο το αναλλοίωτο των πραγματικών Αξιών, το άτομο ακυρώνοντας την πίστη του προς μιαν Αξία την οποία ήδη παρεδέχθη, αποδεικνύει ή την εξ αρχής ανωριμότητα και αδυναμία ορθοκρισίας του, ή την αλλοίωση της προσωπικότητός του τη παρόδω του χρόνου.

     Αναλόγως και στις περιπτώσεις εμψύχων Αξιών (ατόμων) δυνατόν οι μεθύστερες αλλοιώσεις των προσωπικοτήτων τους να τα καθιστούν έκπτωτα της ιδιότητος της Αξίας οπότε, εν προκειμένω, η απόσυρση της πίστεως προς αυτά εκ μέρους ατόμου το οποίο τα επίστευσε είναι ορθή επανεκτίμηση μη συνιστώσα απιστία.

     Η πίστη στη ζωή του ανθρώπου αντιστοιχεί με την σημαία ενός στρατού κατά την διάρκεια της μάχης  και όπως η σημαία εκφράζει τον μαχόμενο στρατό έτσι και η πίστη του κάθε μαχομένου ανθρώπου εκφράζει τον ίδιο και την ποιότητά του. Και όπως ένας στρατός που επιμένει στη νίκη του δεν επιτρέπεται να εγκαταλείψει την σημαία του έτσι και ο άνθρωπος ο οποίος διεκδικεί την νίκη του στη ζωή δεν επιτρέπεται να απεμπολήσει την πίστη προς τις Αξίες του.

     Κάθε μάχη τρομάζει, κουράζει, αλλά ο σημαιοφόρος είναι υποχρεωμένος να στέκει ορθός, να προελαύνει κρατώντας τη σημαία αναφαίρετη απ΄ το χέρι του. Κι ο καθημερινός άνθρωπος, το ίδιο είναι υποχρεωμένος να κάνει, να προελαύνει στη καθημερινότητά του κρατώντας αναφαίρετη κι απαράγραπτη τη πίστη στις Αξίες του παρά τις απειλές, τους εκβιασμούς και τον κάματο της ψυχής που μπορεί να τον εξουθενώνουν.

     Στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" καταστατική η πίστη μας στην πλατωνική "Πολιτεία" και στην πολεμική τέχνη μας την "Έφιππη Τοξοβολία". Και όταν ο Δάσκαλος Kassai Lajos λέει "Έφιππη Τοξοβολία μέχρι θανάτου!" αυτό ακριβώς εννοεί, την υποχρέωση όλων όσων επιλέξαμε την Έφιππη Τοξοβολία ως "μονοπάτι" ζωής να το ακολουθήσουμε μέχρι τέλους, παραμένοντας  π ι σ τ ο ί  μέχρι θανάτου, αδιαφορώντας αν όλα γύρω μας γκρεμίζονται και πολλοί σημαιοφόροι "γονατίζουν" παραδίδοντας σημαίες... Δικό μας χρέος η οικτίρμων κατανόηση της αδυναμίας των άλλων κι η ενδυνάμωση των δικών μας αντιστάσεων ώστε, ποτέ, πριν κλείσουμε τα μάτια μας, να μη χάσουμε τη σημαία των Αξιών μας κρατώντας την ψηλά και υπερήφανοι γνωρίζοντας ότι η δική μας Τιμή ονομάζεται "πίστη"!

ΠΕΡΙ ΚΑΠΕΛΟΥ ΙΠΠΑΣΙΑΣ 

ΤΟ ...ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ!

     Από την φίλη αναγνώστρια του Ιστολογίου μας κ. Άννα Κ. λάβαμε το ακόλουθο ηλεκτρονικό μήνυμα, αναφορικώς με  προηγούμενη ανάρτησή μας: 

     Αγαπητοί κύριοι Κένταυροι έπρεπε να έρθει η αραπίνα από την Αγγλία για να δούμε στη σχολή σας να ιππεύετε με καπέλο ιππασίας. Κάλιο αργά που είδαμε να πέρνετε μέτρα ασφαλείας επιτέλους. Είδατε τη κοπέλα που έφερε το καπέλο της από μια χώρα όπου όλοι κρατάνε το νόμο ακόμα και η βασίλισα ιππεύει τηρώντας τους νόμους και τους κανονισμούς 

Άννα. Κ.

      Αγαπητή κ. Άννα Κ.,

      Έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν στο συγκεκριμένο θέμα που θίγετε, το θέμα του "καπέλου Ιππασίας" αλλά θα αναφερθούμε και πάλι με αφορμή το μήνυμά σας.

     1. Καμία "αραπίνα" δεν ήρθε από την Αγγλία αλλά μία μαθήτρια εξαιρετική, ευφυέστατη, ευγενέστατη και αξιαγάπητη της οποίας το όνομα είναι Λάουρα! Εάν επιμένετε σε... "χρώματα δέρματος" καιρός να αναθεωρήσετε! 

     2. Στην Σχολή μας δεν απαγορεύουμε ούτε παρεμποδίζουμε την χρήση οποιουδήποτε μέσου προστασίας επιλέγει αυτοβούλως ο μαθητής μας ή ο οιοσδήποτε ιππεύων, αντιθέτως, η Σχολή μας διαθέτει πάνω από δέκα καπέλα Ιππασίας διαφορετικών μεγεθών και τύπων, προς (δωρεάν) δανεισμό σε όποιον θέλει να τα χρησιμοποιήσει.Και στην συγκεκριμένη περίπτωση η μαθήτριά μας δεν έφερε το καπέλο της από την Αγγλία αλλά δανείστηκε από εμάς αυτό που φόρεσε.

     3. Η μαθήτριά μας επέλεξε να φορέσει καπέλο Ιππασίας διότι, όπως η ίδια μας διευκρίνισε, το (αγγλικό) ασφαλιστικό της συμβόλαιο για την περίπτωση ιππικού ατυχήματος ισχύει μόνον εάν φορά καπέλο Ιππασίας.

      4. Η Σχολή μας εκπαιδεύει στην ασφαλή εγκατάλειψη του Ίππου τους μαθητές μας με αποτελεσματικότατον ενεργητικό τρόπο (συγκεκριμένη διδασκαλία) και δεν αρκείται στον παθητικό τρόπο αμφιλεγόμενης "προστασίας" που υπόσχεται η χρήση καπέλου Ιππασίας και το οποίο, μετά την δική μας διδασκαλία κρίνεται άχρηστο.

     5, Έχετε πολύ λανθασμένη άποψη  κ α ι για το πως ιππεύει η βασίλισσα Ελισάβετ η οποία ιππεύει μόνον με  ...μ α ν τ ή λ α (και, συχνά, ωτοασπίδες ψύχους) χωρίς ποτέ να φορά καπέλο Ιππασίας, προφανώς, διότι έχει εκπαιδευθεί με τον δικό μας τρόπο εγκαταλείψεως του Ίππου ο οποίος, συνήθως, δεν διδάσκεται σε Σχολές Ιππασίας διότι ελάχιστοι τον γνωρίζουν! Να και κάτι που λίγοι έχουν προσέξει! Μη φαντασθείτε ότι η Ελισάβετ ...περιφρονεί την ασφάλειά της ή θέλει να ...αυτοκτονήσει! Αφιερωμένες για σας οι ακόλουθες φωτογραφίες της βασίλισσας της Αγγλίας Ελισάβετ η οποία δεν φορά ποτέ καπέλο Ιππασίας αλλά μαντήλα:

     Δυστυχώς, η περιορισμένη ιππική γνώση στη χώρα μας και η άρνηση των ιθαγενών ενασχολουμένων με την "Ιππασία" να μελετήσουν και να ερευνήσουν τα ουσιώδη κεφάλαιά της επιφέρει την άγνοια  η οποία επικρατεί στους ελλαδικούς "ιππικούς" χώρους και περικλείει κινδύνους όπως το να επαφίεσθε στο καπέλο Ιππασίας για να προστατευθείτε σε περίπτωση ατυχήματος. Και εμείς θα είμαστε πάντα στην διάθεση κάθε ενδιαφερομένου να μάθει  α σ φ α λ ή  Ιππασία, μετά ..."καπέλου" ή άνευ, διατηρώντας επί 14 χρόνια σταθερά μηδενικό, τον δείκτη ατυχημάτων της Σχολής μας.

     Με εκτίμηση!

ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ... 

...ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ ΚΑΙ ...ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ

     Δεν υπάρχει τίποτε δυσκολότερο για μία Σχολή κι έναν Εκπαιδευτή να περιμένει μαθητή από το εξωτερικό για μία προγραμματισμένη εκπαιδευτικήν ημερίδα Έφιππης Τοξοβολίας και οι ειδικώς εκπαιδευμένοι για Έφιππη Τοξοβολία Ίπποι της Σχολής, την ίδια ώρα, να πρέπει να βρίσκονται σε άλλο σημείο για να συμμετάσχουν σε αγώνες! Εφιαλτικό σενάριο να πρέπει να ανταποκριθείς σε ένα τόσο ειδικό, προγραμματισμένο, μάθημα και να μην διαθέτεις εκπαιδευμένο Ίππο για Έφιππη Τοξοβολία!  Κι ο εφιάλτης βαρύτερος από έναν ουρανό έτοιμο να μας ...καταβρέξει μ΄ ένα κατάμαυρο καταιγιδοφόρο νέφος, ανάμεσα σε άκακα στρωματόμορφα, πάνω από τα κεφάλια μας. Με τον μαθητή στο αεροπλάνο έτοιμο να καταφτάσει, ο απόλυτος εφιάλτης για μία συνεπή Σχολή που εκπροσωπεί μία χώρα η οποία ανέδειξε ένα Ξενοφώντα...

     Αυτό όμως που διδάσκει η Ιππική, την τέχνη της ηγεσίας επί πλασμάτων και καταστάσεων δεν επιτρέπει την πολυτέλεια πανικού και απωλείας ελέγχου κι έτσι, αυτοστιγμεί, ...ανερρίφθω  κύβος και ο αργυρόχρους οκταετής κέλης Λάμπων ...ανεσύρθη από την ηρεμία της φάτνης του προς ταχύρρυθμον εκπαίδευση στην Έφιππη Τοξοβολία διαρκείας μόλις μιας ώρας και ...ανάληψη εργασίας! Αυτούς τους περιορισμούς υπαγόρευε το πρόγραμμα με τον μαθητή έτοιμο να καταφθάσει κι έπρεπε να τιμήσουμε την ελληνική συνέπειά μας πάση θυσία σε έναν τομέα τόσο δύσκολο και τόσο ειδικό όσο την συμπύκνωση μιας πολύ απαιτητικής εκπαιδεύσεως σε ελάχιστο χρόνο χωρίς καμία έκπτωση στην ποιότητά της που, οπωσδήποτε, περιέκλειε πιθανότητες ατυχήματος! Πραγματική μάχη συνειδήσεως, υπευθυνότητος και επαγγελματισμού αλλά, όποιον δεν τον συναρπάζουν οι "μάχες" δεν μπορεί να ασχολείται με την Ιππική αλλά με το ηπιότατο κέντημα! Αμ έπος αμ έργον με τον νεόλεκτο Ίππο στο Ιππευτήριο και με το χρονόμετρο να "τρέχει" απειλητικότατο...  Και να πως καταφέραμε να κάνουμε έναν ευτυχισμένο Ίππο να αγκαλιάσει τον, επίσης, ευτυχισμένο Άνθρωπο!

     Υπό την πίεση των σημερινών συνθηκών, το πρώτο πράγμα που επιβεβαιώσαμε για μιαν ακόμη φορά είναι ότι ο Άνθρωπος ενσαρκώνει μια τεράστια δύναμη της οποίας την έκταση κι ένταση αγνοεί κι ο ίδιος. Συντάσσοντας όλες τις δυνάμεις μας ώστε να γινόμαστε αμέσως κατανοητοί από τον Ίππο και να μην χάνεται ούτε δευτερόλεπτο, ανακαλύψαμε ακόμη βαθύτερα "μονοπάτια" επικοινωνίας με τον Ίππο του οποίου η μοναδική ευφυία φάνηκε αμέσως να αποδίδει! Σ' αυτή την διαδικασία ακολουθήσαμε μιαν εντελώς διαφορετική προσέγγιση από την μέχρι τώρα η οποία έδινε έμφαση στην εξοικείωση του Ίππου με το Τόξο και την τόξευση και επιλέξαμε μια ρηξικέλευθη "οδό" της αναπτύξεως συναισθηματικού δεσμού και της αποσπάσεως μιας ολιστικής εμπιστοσύνης "εφ΄ όλης της ύλης συνεργασίας" από τον Ίππο μέσα στην οποία ολιστικήν εμπιστοσύνη ενετάσσετο και το κεφαλαιώδες υποσύνολο της Έφιππης Τοξοβολίας με την αποδοχή του Τόξου και της τοξεύσεως. Οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν ...πολυβοληδόν λόγω πιέσεως χρόνου "απορροφήθηκαν" από τον ευφυέστατο (όπως όλοι...) Ίππο μας ο οποίος ως, πειθαρχημένος εκ των προτέρων, μαθητής, παρακολουθούσε στα "μάτια" τον εκπαιδευτή του ο οποίος, πράγματι, ένιωθε μια συναρπαστική, πρωτόγνωρη, ικανοποίηση μετά την μακροχρόνια επαφή του με την Ιππική!

     Και ο Λάμπων, ο οποίος ουδέποτε προηγουμένως είχε ιππευθεί χωρίς στομίδα και χωρίς σέλλα, σήμερα, μαζύ με την Έφιππη Τοξοβολία θα έπρεπε να ελεγχθεί άνευ στομίδος και γυμνιππευτικώς! Όλα του γάμου δύσκολα αλλά ο "γαμβρός" Λάμπων ...διέλαμψε! Και, πάλι απεδείχθη ότι η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ακολουθεί την πλέον ενδεδειγμένη διαδικασία εκπαιδεύσεως Ίππου, ενώ και πάλι η χρήση στομίδος απεδείχθη το μεγαλύτερο λάθος της Ιππικής στο οποίο επιμένει η ανόητη ανθρωπότητα η οποία θεωρεί "εαυτόν" σοφότερο της Φύσεως. Αφού ο Λάμπων διέπρεψε σε κατανόηση καθ΄ όλο το μάθημα "εδάφους", ο Εκπαιδευτής του τον εχαλίνωσε άνευ στομίδος και εφίππευσε γυμνιππευτικώς άγοντάς τον στην κατανόηση της "καταστάσεως" και στους τρεις βηματισμούς, όπως και υπεράνω βαλβίδων, ενώ για πρώτη φορά τον δίδαξε και υπερπήδηση χαμηλού "Χ" δεδομένου ότι αυτός ο νεαρός Ίππος εκτελεί μόνον επίπεδην εργασία. Σε όλα, ο Λάμπων άψογος με πλήρη εμπιστοσύνη στα παραγγέλματα του Ιππέως του! Και κάπως έτσι έφτασε και η στιγμή που ο Εκπαιδευτής, χωρίς προηγουμένη διαδικασία εξοικειώσεως, ανέλαβε Τόξο και βέλη και ξεκίνησε τοξευτικούς καλπασμούς όχι απλώς υπό την πλήρη εμπιστοσύνη του νεαρού Ίππου αλλά και υπό το πλήρες ενδιαφέρον του κάνοντάς τον να συμμετροποιεί τους καλπαστικούς διασκελισμούς του αποδίδοντας έναν καλπασμό  ι δ α ν ι κ ό! Ο Λάμπων είχε αντιληφθεί σε ελάχιστο χρόνο τις ανάγκες της Έφιππης Τοξοβολίας την οποία λάτρεψε όπως ακριβώς την λατρεύει και ο Εκπαιδευτής του!  

     Ένας ασφαλής και άριστα εκπαιδευμένος στην Έφιππη Τοξοβολία Ίππος, ο Λάμπων, είχε αναδειχθεί σε χρόνο dt, μόλις 20 λεπτών (!!) ξεκινώντας από το "μηδέν"! Τα "θαύματα" προκύπτουν από την ανάγκη, "ανάγκα και θεοί πείθονται" και οι θεοί δεν βρίσκονται στρογγυλοκαθισμένοι σε κανέναν ουρανό, αλλά πατούν σταθερά με τα τέσσερα πόδια τους στη γη και καλπάζουν! Και ο Θεός Λάμπων ήταν ήδη έτοιμος και παραδοτέος στον μαθητή που θα έφτανε σε λίγο! Τόσο ...απλό! Στους "Έλληνες Κενταύρους" επιμένουμε ως ...αδίστακτοι και ...αμετανόητοι επί των Αξιών τις οποίες επιλέξαμε ως "πηδάλια" και "ορόσημα" ζωής διότι, αυτές, αποδεικνύονται -κατόπιν ισχυρής βασάνου- ως κορυφαίες! Επιστρέφοντας στην φάτνη του ο Λάμπων δεν ήταν καν ιδρωμένος αλλά ...ευδαίμων και γεμάτος λατρεία για τον Εκπαιδευτή του ο οποίος όσο κι αν προσπαθεί να συμπεριφέρεται ...συγκρατημένα, έχει πάντοτε απέναντί του ένα φακό να τον αποκαλύπτει...! 

     Και κάπως έτσι έφτασε από το φθινοπωρινό Λονδίνο και ο μαθητής, ή μάλλον η μαθήτρια, για να κάνει την προγραμματισμένη ημερίδα της και αμέσως μετά να επιστρέψει αεροπορικώς στην πατρίδα της. Η Λάουρα, ένα ευγενέστατο, ευφυέστατο και χαρούμενο πλάσμα το οποίο, από την πρώτη στιγμή και υπό τις μεθοδεύσεις του Εκπαιδευτή, ο Λάμπων απεδέχθη και συνεργάσθηκε αρμονικότατα μαζύ της!

     Σημειωτέον ότι, για την καλύτερη οικονομία της ημερίδος, στην μαθήτριά μας πριν απογειωθεί είχαν σταλεί αναλυτικές σημειώσεις για τον Κύκλο Προσεγγίσεως αλλά και το όλο σκεπτικό της επαφής με τον Ίππο ώστε να αξιοποιήσει τον χρόνο της πτήσεως και να εξοικονομήσουμε χρόνο επί του στίβου και, εκ των κατόπιν πεπραγμένων της η μαθήτριά μας φάνηκε επιμελέστατη στην εν πτήσει ...μελέτη της. Όταν κάποιοι αποφεύγουν να μελετήσουν ακόμη και στη γαλήνη του σπιτιού τους περιμένοντας "μασημένη τροφή" νομίζοντας ότι έτσι θα μάθουν, κάποιοι άλλοι διανύουμε χιλιάδες χιλιομέτρων μελετώντας και ιππεύοντας διότι μόνον έτσι η πραγματική γνώση του κόσμου μπορεί να μας επιτρέψει να δούμε μέσα στο απέραντο μεγαλείο της ένα τόσο δα κομματάκι της...

     Η αλήθεια είναι ότι η προηγηθείσα ώρα "έδεσε" βαθύτατα τον Ίππο με τον Εκπαιδευτή του και όταν τον ανέλαβε η Λάουρα είχε την τάση να θέλει να ακολουθήσει τον Εκπαιδευτή ο οποίος, όμως, καθοδήγησε αμέσως την Λάουρα και, σχεδόν αμέσως, το "transfer" της υπακοής στα παραγγέλματα από τον Εκπαιδευτή στην μαθήτρια έγινε με απόλυτην επιτυχία!

     Με αριστοκρατικότατο αλλά και ηγετικότατο τρόπο, η μαθήτρια χειρίσθηκε τον Ίππο επί του εδάφους με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο ώστε να τον χαρεί, κατόπιν, εφιππεύοντας.

     Και όταν η Λάουρα εφίππευσε για να εκτελέσει το πρώτο μέρος της ημερίδος γυμνιππευτικώς, το συνεργαζόμενο "ζευγάρι" Ίππου και Ανθρώπου έδειξε αμέσως σχέση αρμονίας!

     Στο συγκεκριμένο μάθημα χρειάστηκε η "επίκληση" στο σύστημα Alexander για την γρήγορη αποκατάσταση ανατομικών λεπτομερειών της μαθήτριας οι οποίες τάχιστα απεκατεστάθησαν ενώ εμείς ευγνωμονούσαμε την Sally Tottle και το "Body Sense"!

     Έτσι, η Λάουρα κατάφερε να διέλθει υπεράνω βαλβίδων σωστά και με αρίστη συσπείρωση του Ίππου της.

     Τη προόδω του προγράμματος όλα έγιναν όπως προβλέπονται στο πρόγραμμα της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων".και το πρώτο μέρος της γυμνιππευτικής, όπως ήταν σχεδιασμένο, ολοκληρώθηκε με την επίτευξη βαθέος "καθίσματος" της αναβάτιδος αλλά και καλής διαθέσεως του Ίππου ο οποίος έδειχνε, πραγματικά ευτυχισμένος ιππευόμενος για πρώτη φορά στη ζωή του χωρίς την βασανιστική στομίδα και γυμνιππευτικώς.

     Όταν η Λάουρα ανέλαβε σέλλα, ο Ίππος συνέχισε να είναι ευτυχής και ευχείριστος ενώ η μαθήτρια ακόμη πιο "άνετη"!

     Και το πρόγραμμα με επισεσαγμένο Ίππο συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε μέχρι την πολυπόθητη στιγμή κατά την οποία η Λάουρα ανέλαβε το Τόξο προς εισαγωγή στην Έφιππη Τοξοβολία με έναν Ίππο ο οποίος για πρώτη ημέρα απολάμβανε μαζύ με τον άνθρωπο την υπέροχη αυτή πολεμική τέχνη.

     Μετά τις πρώτες διορθώσεις χρήσεως του Τόξου από στάση , η Λάουρα ξεκίνησε βαδιστικές τοξεύσεις.

     Η άριστη διάθεση του Ίππου και η οξεία ευφυία της Λάουρας απέδωσαν γρήγορα "καρπούς" ωραίων κινητικών τοξεύσεων! Ο στόχος της ημερίδος είχε επιτευχθεί, οι εφιαλτικές δυσκολίες είχαν κατανικηθεί, και το "έχειν καλώς" που ακολουθεί την δραστηριότητα της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" είχε επαναληφθεί για μυριοστή φορά στα δεκατέσσερα χρόνια συνεχούς λειτουργίας της Ομάδος μας!

     Ο Εκπαιδευτής χαίρονταν τον Ίππο και την Λάουρα να κινούνται "επί παντοδαπού" εδάφους ενώ τα βέλη "έφευγαν" από το Τόξο της αγαπημένης μας Λάουρας!

      Η καταληκτική άσκηση Έφιππης Τοξοβολίας αυτής της μοναδικής εκπαιδευτικής ημερίδος δεν έχει επαναληφθεί ποτέ στο παρελθόν για κανέναν μαθητή! Μια άσκηση προερχόμενη από το αποθησαύρισμα των περιεχομένων ενός σπανιότατου δίτομου έργου που κοσμεί την Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων" το οποίο εξαντλεί τις παραδόσεις των ιθαγενών Ινδιάνων της Β. Αμερικής.

     Αν και η κουλτούρα του ιππικότατου λαού των Ινδιάνων δεν καθορίζει την δική μας ιππική "κοσμοθέαση", εν τούτοις, κηδόμενοι την πρόοδο των μαθητών και μη παραλείποντας την υιοθέτηση κάθε ωφέλιμης παραμέτρου στην εκπαίδευσή του, αντλήσαμε από τις σελίδες του βιβλίου αυτού μία τακτική που εφαρμόζουν οι έφιπποι εφιπποτοξότες Ινδιάνοι περικυκλώνοντας οχυρωτικούς κυκλικούς σχηματισμούς αντιπάλων τους οποίους εκπορθούν με Έφιππη Τοξοβολία.

     Αν και λονδρέζα, η Λάουρα, ένιωσε προς στιγμήν ...Ινδιάνα και τα κατάφερε τέλεια! Κατόπιν μας είπε ότι ενώ στην αρχή αυτή την άσκηση την θεώρησε εύκολη, κατάλαβε πόσο δύσκολη ήταν και, εφεξής, προς χάρη μαθητών και Ίππων, την εισάγουμε στο ασκησιολόγιό μας!

     Εν τέλει, η Λάουρα αφίππευσε κατά τα προβλεπόμενα μετά Τόξου, διαχειριζόμενη με ακρίβεια το όπλο της και με τον Ίππο ατάραχο!

     Επιστρέφοντας το "ζεύγος" των συνεργατών, Ίππου και Ανθρώπου, δεν ξέραμε ποιος από τους δύο ήταν ευτυχέστερος! Η Λάουρα ζήτησε να κρατήσει το επινώτιο που φορούσε κατά την διάρκεια της ημερίδος της με τα εμβλήματα των "Ελλήνων Κενταύρων" ως ανάμνηση της εμπειρίας της και της εξηγήσαμε ότι δεν ήταν δυνατόν διότι αυτά τα χορηγούμε στους μαθητές μας δανειστικώς αλλά εκείνη επέμεινε λέγοντάς μας ότι ήταν τόσο υπερήφανη για την εμπειρία της που θα το ήθελε μαζύ της. Τι να κάναμε, της το χαρίσαμε με όλη μας τη καρδιά και με όλη της αγάπη της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" θεωρώντας την Μέλος της "Οικογενείας" μας!

     Ο Λά(μπων)... με την Λά(ουρα) σήμερα "ακούστηκαν" σαν ένα χαρούμενο παιδικό "λαλά" γεμάτο πρόοδο! Και όταν, αμέσως μετά την εκπαιδευτικήν ημερίδα συνοδεύσαμε στο αεροδρόμιο την αγαπημένη μας μαθήτρια, εκείνη δεν παρέλειψε να επαναλαμβάνει ότι τον επόμενο μήνα θα συνεχίσει τα μαθήματά της στη Σχολή μας με τον υπέροχο Ίππο που αφήνει πίσω. Πάντα καλοδεχούμενη!

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

Εν συνάψει, τα οφέλη αυτής της ημερίδος ήσαν:

ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΠΠΟ & ΤΗΝ ΜΑΘΗΤΡΙΑ

Η ασφαλής και ταχεία μύησή τους στην Φυσική Ιππική, την Γυμνιππευτική και την Έφιππη Τοξοβολία με έναν ενταλώς διαφορετικό τρόπο από τον μέχρι τώρα ακολουθούμενο ο οποίος αποκλείει ακόμη περισσότερο τον κίνδυνο ατυχήματος και θεμελιώνει ακόμη βαθύτερα την προσλαμβανόμενη γνώση και ικανότητα στους συνεκπαιδευομένους, Ίππο και Άνθρωπο!

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗ

Η υπό την πίεση των περιστάσεων αναζήτηση και ανακάλυψη ενός νέου τρόπου εκπαιδεύσεως νεολέκτου, στην Έφιππη Τοξοβολία, Ίππου ο οποίος απαιτεί τον ελάχιστο χρόνο και ακριβέστερο τρόπο για ένα ασφαλές και τέλειο αποτέλεσμα που οδηγεί στην Έφιππη Τοξοβολία. Η επιτελεσθείσα προσέγγιση του Ίππου παρέκαμψε –λόγω πιέσεως χρόνου- την προβλεπόμενη μέχρι σήμερα διαδικασία της εξοικειώσεως του Ίππου με το Τόξο και την τόξευση υποκαθιστώντας την, εξ αρχής, με μία διαδικασία αποσπάσεως γενικής εμπιστοσύνης του Ίππου όχι προς τα χρησιμοποιούμενα μέσα (Τόξα κλπ) ή τους χειρισμούς (τόξευση κλπ) αλλά γενικώς προς τον χειρίζοντα Άνθρωπο (Ιππέα) καθιστώντας τον «φίλτρο εμπιστοσύνης» για ο,τιδήποτε επιχειρεί επάνω στον Ίππο.  

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ & ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΙΠΠΙΚΗ

Η επινόηση ενός νέου τρόπου εκπαιδεύσεως νεολέκτου, για την Έφιππη Τοξοβολία, Ίππου, ο οποίος θα μπορούσε να ονομασθεί «απόκτηση ολιστικής εμπιστοσύνης» υπεισερχόμενοι στο πεδίο της συναισθηματικής, αντί της λογικής, “νοημοσύνης” του ζώου. Κι ενώ αυτός ο τρόπος εκπαιδεύσεως έχει σημαντικά πλεονεκτήματα (βράχυνση χρόνου εκπαιδεύσεως, βαθύτερη «εγγραφή» της διδασκαλίας στην συνδυαστική μνήμη του Ίππου, στενότερη σύσφιγξη της σχέσεώς του με τον Άνθρωπο, αμεσότερη και εναργέστερη ανταπόκρισή του στα παραγγέλματα του Ιππαγωγού κλπ κλπ) χαρακτηρίζεται από ένα σημαντικότατο μειονέκτημα που αφορά στον Άνθρωπο ο οποίος δεν μπορεί να τον εφαρμόσει εάν ο ίδιος δεν έχει υπεισέλθει στην ψυχολογία, αισθήσεις και σκέψη του Ίππου ώστε δια της ακριβούς «γλώσσας» να τον διδάξει. Τα πορίσματα από την προκαταρκτική διδασκαλία του Ίππου αυτής της ημερίδος ήδη καταγράφονται λεπτομερώς και η έρευνα επ΄ αυτής της μεθόδου, της «αποκτήσεως ολιστικής εμπιστοσύνης», θα συνεχισθεί ώστε, εν τέλει, να διανοιχθεί νέος "δρόμος" εκπαιδεύσεως Ίππου στην Έφιππη Τοξοβολία για την Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» η οποία δεν μένει στατική αλλά προάγει συνεχώς την Έφιππη Τοξοβολία και την Ιππική τέχνη!