Δευτέρα 11 Αυγούστου 2014

TO ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
ΤΩΝ 
"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"


     Στη Σχολή Έφιππης Τοξοβολίας των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" τα πάντα μελετώνται και σχεδιάζονται με ακρίβεια ώστε να εξασφαλίζουν ασφαλές και άριστο εκπαιδευτικό αποτέλεσμα. Όταν ασχολείσαι με μία δραστηριότητα η οποία, εξ ορισμού, αποτελεί την ...επιτομή της επικινδυνότητος και επιθυμείς να πετύχεις συνθήκες απόλυτης ασφαλείας σε όσους σε εμπιστεύονται, τότε δεν έχεις το περιθώριο να αφήσεις τίποτε "στη τύχη"... Συνεπώς, στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" ακολουθούμε τον μονόδρομο της προσοχής προς τα πάντα κι έτσι, μόνον, καταφέρνουμε ως σήμερα να αποτρέπουμε και το παραμικρό δυσάρεστο που θα ήταν και απολύτως φυσικό εκεί όπου ο απρόβλεπτος Ίππος πρέπει να είναι απολύτως προβλέψιμος, η αστάθεια να καθηλώνεται στο όριο της ευσταθείας και ένα όπλο όπως το Τόξο να παράγει μόνον ψυχωφέλιμο βλητικό αποτέλεσμα.


     Βασική παράμετρος του παραγγέλματος στην Εκπαίδευση είναι η χρησιμοποιούμενη ορολογία και επ΄ αυτής υπάρχει παλιότερο δημοσίευμά μας υπό τον τίτλο: "ΕΛΛΗΝΟΓΛΩΣΣΗ ΟΡΟΛΟΓΙΑ". Γνωρίζοντας την σημασία της σωστής επικοινωνίας από τη στιγμή της ιδρύσεως της Ομάδος μας και προς αποφυγή χάβρας ιουδαίων, προβλέψαμε ώστε εξ αρχής ο ορολογικός λόγος να είναι ακριβής!


     Κατόπιν, αφού προσδιορίσαμε τον λόγο φροντίσαμε και να τον συμπτύξουμε ώστε να πληρωθεί η προϋπόθεση του Ελληνικού Λόγου η οποία επιτάσσει τη λακωνικότητα ως διευκολύνουσα την συνεννόηση. Έτσι, υιοθετήσαμε το "ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΙΩΠΗΣ"


     Απότοκο όλων των παραπάνω είναι και το παράγγελμα στην Εκπαίδευση, ένα στοιχείο πολύ βασικό για την ασφάλεια στη δική μας δραστηριότητα αλλά και για την ευόδωση κάθε εκπαιδευτικού αντικειμένου. Περί του παραγγέλματος, ο μεγάλος Έλληνας Γυμναστής Ιωάννης Ε. Χρυσάφης έγραφε: 



     Στην Εκπαίδευση των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" τα παραγγέλματα είναι ειδοποιητικά και εκτελεστικά. Τα ειδοποιητικά παραγγέλματα δίδονται κατά περίσταση και δεν είναι υποχρεωτικά, προηγούνται δε των εκτελεστικών και μπορεί να είναι υπαινικτικά, π.χ., με μία κίνηση ή ένα βλέμμα, περιφραστικά (τηρουμένης της λακωνικότητος) ή και συρικτικά με ένα συριγμό προοδευτικώς εντεινόμενο μέχρι του σημείου της εντολής των εκτελεστικών που θα ακολουθήσουν. 


     Κατά την Εκπαίδευσή μας προκειμένου να δώσουμε παραγγέλματα, πλην της φωνής, χρησιμοποιούμε κυρίως την σφυρίκτρα ή και άλλα μέσα παραγωγής φυσικών ήχων όπως το φυσικό τύμπανο ή τον ορειχάλκινο ανατολικό κυαθίσκο ο οποίος περιέχει και άργυρο ώστε, δια της κατάλληλης τριβής της συνοδεύουσας ξυλόσφυρας, να παράγεται ήχος ελεγχόμενης οξύτητος και διαρκείας.


     Οι σφυρίκτρες που συνιστούμε στους Εκπαιδευτές μας παράγουν φυσικούς ήχους διότι κατασκευάζονται από φυσικά υλικά με προτίμηση στο κέρατο ελαφιού ή το ξύλο. Οι παραγόμενοι ήχοι εναρμονίζονται με την φυσικότητα της Έφιππης Τοξοβολίας και δε διαταράσσουν την επιδιωκόμενη αυτοσυγκέντρωση των μαθητών χωρίς την οποία η επιτυχία της Εκπαιδεύσεώς μας μειώνεται. Δεν χρησιμοποιούμε, επ΄ ουδενί λόγω, σφυρίκτρες που παράγουν οξύ μεταλλικό ήχο, όπως οι αστυνομικές και στρατιωτικές, όπως επίσης δε χρησιμοποιούμε και σφυρίκτρες με "στραγάλι" οι οποίες παράγουν έντονο διεγερτικό ήχο! Χρησιμοποιούμε τις σφυρίκτρες τόσο στην Ιππική Εκπαίδευση όσο και στις προπονήσεις τις Παραδοσιακής Τοξοβολίας και, υποχρεωτικώς, κάθε Εκπαιδευτής ή Αρχηγός Βολής, πριν ξεκινήσει τα καθήκοντά του και εισέλθει στο στίβο ή στη Γραμμή Βολής, δεν παραλείπει να αναρτήσει τη σφυρίκτρα του.


     Το τύμπανο είναι επίσης ένα παραδεκτό μέσο εκφοράς παραγγελμάτων στην Εκπαίδευσή μας αρκεί να είναι και αυτό κατασκευασμένο από φυσικά υλικά (προτιμούμε τα χειροποίητα τύμπανα και κρόταλα, κατασκευασμένα από δέρμα και ξύλο χωρίς καθόλου μεταλλικά μέρη) με βαθύ, παλλόμενο, ήχο. Σε καμία περίπτωση δε προτιμούμε τα βιομηχανικά σύγχρονα τύμπανα ορχήστρας που φέρουν μεταλλικούς σκελετούς με τα σχετικά κρόταλα, τα οποία παράγουν "ξηρούς" ορχηστρικούς ήχους. και το τύμπανο χρησιμοποιείται αδιακρίτως τόσο στην Ιππική Εκπαίδευσή μας, όσο και στις Προπονήσεις μας της Παραδοσιακής Τοξοβολίας.


     Ο ορειχάλκινος ανατολικός κυαθίσκος είναι ένα όργανο ανατολικού διαλογισμού το οποίο το χρησιμοποιεί διεθνώς μόνον η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας υπό ορισμένες περιστάσεις κατόπιν υποδείξεως των Δασκάλων μας. Η τονικότητα κάθε κυαθίσκου εξαρτάται από την περιεκτικότητα του κατασκευαστικού του κράματος σε άργυρο και ο συγκεκριμένος τον οποίο χρησιμοποιούμε εμείς παράγει ήχο βαθύ μελωδικό, φερμένος από το Βουδιστικό μοναστήρι Gandan που βρίσκεται μέσα στο Ulaanbaatar.


     Με επιδέξιο περιστροφικό χειρισμό, επί του χείλους του, της ξυλόσφυρας, ο Εκπαιδευτής δημιουργεί χαλαρωτική ατμόσφαιρα και, αναλόγως εντάσεων, μεταδίδει τα παραγγέλματά του. Ο κυαθίσκος χρησιμοποιείται, κυρίως, στις Προπονήσεις Παραδοσιακής Τοξοβολίας.  


     Η ενδελεχής μελέτη του εφιπποτοξοτικού αντικειμένου σε κάθε έκφανσή του, η ανεκτίμητη βοήθεια των συμβουλών των Δασκάλων μας και η ευλαβική τήρηση των διδασκαλιών Τους είναι οι, μέχρι σήμερα και στο διηνεκές, μεγάλοι αρωγοί της εκπαιδευτικής μας επιτυχίας! 



KURULTAJ 2014


     Εντυπωσιακός και φέτος ο μεγάλος εορτασμός των Τουρανικών λαών "Kurultaj" που κάθε χρόνο οργανώνεται στην Ουγγαρία, στη πόλη Bugac της επαρχίας Bács-Kiskun  με εκδηλώσεις, παραδοσιακών, εφίππων μαχητικών επιδείξεων. 


     Περί του "Kurultaj" και της ιδιαίτερης σημασίας του έχουμε, εκτενώς, αναφερθεί σε προηγούμενο δημοσίευμά μας τονίζοντας, προφητικώς, ότι αποτελεί απαρχή σημαντικών συμμαχιών στον ευρασιατικό χώρο.



     Έτσι, φέτος στο "Kurultaj 2014" (8-10 Αυγούστου) έγινε θερμά υποδεκτός από όλους τους συμμετέχοντες ανεξαρτήτως εθνικότητος, ο Πρόεδρος του Ουγγρικού Πατριωτικού Κινήματος "Jobbik"  το οποίο εκπροσωπεί στο Ουγγρικό Κοινοβούλιο το 20,54% του Ουγγρικού λαού!


     Ο Gábor Vona, λοιπόν, υπήρξε η δεσπόζουσα φυσιογνωμία σ'  αυτό τον παντουρανικό εορτασμό, πλάι στον διοργανωτή  Zsolt András Biró, δίνοντας, πλέον, ξεκάθαρο το "στίγμα" προσανατολισμού της πατριωτικής Ουγγαρίας!


     Κι ενώ οι εγχώριοι, πανύβλακες, "ΣΤΟΚΟΙ" υποθάλπουν και αβαντάρουν εχθρικές συσπειρώσεις στέλνοντας ακόμη και τους φίλους μας στην "αγκαλιά" των εχθρών μας, κάποιοι ιθαγενείς γιορτάζουν την ...αυγουστιάτικη πανσέληνο με φούξια δίχαλα στα απανταχού ρακάδικα, αγνοώντας το πόσο "ξυνή" θα τους προκύψει αυτή η πανσέληνος που μεταμορφώνεται ραγδαία σε ...ημισέληνο! 


     Το ταμπούρλο του Σαμάνου κροταλίζει εκστατικά και όσοι το ακούμε καταλαβαίνουμε ξεκάθαρα το τι σημαίνει... Ευτυχώς, στη σημερινοί Ελλάδα δεν είμαστε όλοι κρετίνοι ως ..."ΣΤΟΚΟΙ" και κάποιοι επιμένουμε να ακούμε, ό,τι κι αν αυτό σημαίνει!  Και να φανταστεί κανείς ότι ελάχιστες μέρες πριν, με ημερομηνία 30ή Ιουλίου 2014, υπάρχει σχετική ανάρτησή μας ("ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΟΥΝΩΝ ΤΟΥ ΑΤΤΙΛΑ") με αφορμή τη βλακώδη "ρητορική" της φυλλάδας των ιθαγενών κρετίνων, προμαντεύοντας την (ν)τροπή των διεθνών "πραγμάτων" για τη χώρα μας εξ αιτίας της ανοησίας των "ΣΤΟΚΩΝ"!


     Μόνη διαφορά με τους "ΣΤΟΚΟΥΣ" που ευχήθηκαν "Καληνύχτα Ελλάδα!" και ...άλλαξαν πλευρό, εμείς επιμένουμε να καλημερίζουμε την ανατολή του φωτοδότη Ήλιου, ό,τι κι αν αυτός ...σημαίνει!




Κυριακή 10 Αυγούστου 2014

ΓΟΝΕΙΣ ΟΛΒΙΟΙ, ΟΛΒΙΩΝ ΤΕΚΝΩΝ...


     Η νεαρή Κατερίνα, από τις άριστες μαθήτριες της Σχολής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", έτοιμη να δώσει τις εξετάσεις της ως υποψήφια Εφιπποτοξότρια, σήμερα έδειξε την ικανότητά της στο Ιππηλάσιο, ένα βασικό εκπαιδευτικό κεφάλαιο της Εκπαιδεύσεως των μαθητών μας.


     Αυτοσυγκεντρωμένη, αποτελεσματική, ακριβής και, προ παντός, γενναία, ιππεύοντας επί δύο ώρες απέδειξε ότι ένα μικρό "εύθραυστο" κοριτσάκι μπορεί να αναδειχθεί σε σκληρό αντίπαλο και έφιππο χρήστη των όπλων σε βαθμό που μπορεί να ξαφνιάσει! 



     Κυρίως, ένα μυαλό ευκίνητο, ευέλικτο, νευρώδες, όπως ακριβώς και το σώμα που δείχνει να ηρεμεί νωχελικά χαϊδεύοντας ένα γατάκι, αλλά χωρίς να βραδύνει να μετατραπεί σε αίλουρο όταν χρειασθεί...  Η ...κλασική παιδαγωγική των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"!


     Όσο παρατηρούμε τους μαθητές μας τόσο νοιώθουμε υπερήφανοι για τα νέα Ελληνόπουλα και τις ικανότητές τους και νοιώθουμε ακόμη πιο υπερήφανοι όταν πίσω και πάνω από αυτές τις ικανότητες παρατηρούμε το ήθος τους  που είναι εμφανές καθ'  όλη τη διάρκεια του μαθήματός τους.


     Αν και σήμερα ζητήθηκαν δύσκολα πράγματα από την μικρή Κατερίνα εκείνη έσφιξε τα δόντια και τα κατάφερε τέλεια.

     Ας σημειωθεί ότι η σπάθη που χρησιμοποίησε σε μερικές από τις σημερινές ασκήσεις της ζυγίζει δυόμιση φορές όσο μια κανονική προοριζόμενη για ανδρικά χέρια κι όμως, η μικρούλα αυτή κατάφερε να εκτελέσει έφιππη και εν κινήσει όλα τα κοψίματα που της ζητήθηκαν σφίγγοντας τα δόντια από το βάρος του όπλου της.


     Όμως, τίποτε το τυχαίο μιας και η Κατερίνα είναι κόρη της Μαριάνθης, μιας γυναίκας που την "σπουδάζεις" μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της "Εγκλωβισμένοι σ'  έναν μύθο", ενός λογοτεχνήματος που ξεχειλίζει από τη δύναμη της τρυφερότητος, όπως ακριβώς κι ο ουρανός της Σπάρτης που φαίνεται ότι την εμπνέει. Γιατί, η Μαριάνθη, όπως και αρκετά άλλα Μέλη της Ομάδος μας γεννά δυνατό γραπτό λόγο όπως γεννά και δυνατά παιδιά σαν τη Κατερίνα της που, όπως τις χαιρόμασταν σήμερα και τις δύο, τη μία πλάι στην άλλη, θυμηθήκαμε ότι μέσα στη περιρρέουσα κοινωνική παρακμή εξακολουθούν να ανθίζουν ακμάζοντες Έλληνες!


     Γενναίοι παραμένουν οι Έλληνες και στην εποχή μας, ολίγιστοι αλλά γενναίοι και, προ παντός, όλβιοι κάτω από τη σκιά του ...Ταϋγέτου! Και κάπου εκεί στα Μαύρα Λιθάρια, ή και στα Καλύβια Θορικού, μπορεί ένας Ίδας ή μια Κατερίνα να κρατούν το ίδιο επιδέξια ένα σπαθί απειλώντας κάποιον Άλεξ ή μιαν ...αδυναμία που έχει να κάνει με παιδικά χέρια.


     Όλβιοι κι όλοι εμείς οι υπόλοιποι σ΄ ετούτη την Ομάδα απολαμβάνοντας τα Μέλη μας να γυμνάζονται και να ασκούν το πνεύμα τους παράγοντας έργο Πολιτισμού επάνω ή και κάτω από τον Ίππο... Κι όταν αναλογιζόμαστε ότι στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" μπορεί οι Συγγραφείς να είναι τόσοι όσοι και οι ...Εφιπποτοξότες, νοιώθουμε ακόμη πιο υπερήφανοι! Αυτή η Ομάδα πραγματικά αποτελεί κοινωνική "ποιοτική όαση"! Μάλιστα, απόψε, λίγο μετά τη λήξη των μαθημάτων, χαρήκαμε πάνω στο τραπέζι το νέο βιβλίο ακόμη ενός Μέλους μας: Σακίλα, συγχαρητήρια, εξαιρετικό το πόνημά σου!     


Παρασκευή 8 Αυγούστου 2014

ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΙΠΠΟΛΟΓΙΑΣ



     Υπενθυμίζεται στα νέα Μέλη των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» ότι από την νέα Προπονητική Περίοδο η οποία αρχίζει από 1ης Σεπτεμβρίου 2014 είναι απαραίτητο, πέραν των πρακτικών δεξιοτήτων να αναπτύσσουν και την θεωρητική τους κατάρτιση στην Ιππολογία, όπως κατά κανόνα συμβαίνει στην Ομάδα μας. Είναι αυτονόητο ότι δεν επιτρέπεται να ιππεύουμε αγνοώντας τον Ίππο και αυτό είναι κάτι στο οποίο ως συνειδητοί Ιππαγωγοί δίνουμε μεγάλη έμφαση.
  

     Προς μελέτη της Ιππολογίας η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας συνιστά, βάσει της ύλης των οποίων διενεργούνται και οι εξετάσεις των Εφιπποτοξοτών, τα δύο ακόλουθα εγχειρίδια:



(α) «ΙΠΠΟΙ ΚΑΙ ΙΠΠΟΛΟΓΙΑ» του επιτίμου Εταίρου μας, Καθηγητή κ. Θεοδώρου Γ. Αντίκα (τηλ. προμηθείας: 23530-417530 και,



(β) «ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΝΕΟΛΕΚΤΟΥ ΙΠΠΟΥ ΣΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΙΠΠΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ» του Ιδρυτή της Ομάδος, Εφιπποτοξότη  Αριστοτέλους Ηρ. Καλέντζη (τηλ. προμηθείας: 6986089575 ).
  


     Μη υπαρχόντων και άλλων καταλλήλων ελληνογλώσσων εγχειριδίων, άλλωστε, συνιστάται στους νέους «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ» να αρχίσουν την εντατική μελέτη των προαναφερθέντων δύο εγχειριδίων ώστε να είναι επαρκώς προετοιμασμένοι για εξετάσεις όσοι κριθούν από τον Αρχηγό της Ομάδος ικανοί προς τούτο. Σημειωτέον ότι πέραν της ατομικής μελέτης της ύλης των δύο προτεινομένων εγχειριδίων, προγραμματίζονται να διεξαχθούν κατά την αρχόμενη Προπονητική Περίοδο σεμιναριακές ημερίδες δωρεάν διδασκαλίας της Ιππολογίας ώστε να διευκολυνθούν όχι μόνον τα Μέλη της Ομάδος μας αλλά και κάθε, παραπέρα, ενδιαφερόμενος. Σύντομα θα υπάρξει λεπτομερής ενημέρωση και δημοσιοποίηση του προγραμματισμού προς όλους. 





Πέμπτη 7 Αυγούστου 2014

Ο ΑΡΧΗΓΟΣ 
ΤΩΝ «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» 
ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΙ


     Ο Αρχηγός των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» Αρπάλυκος, με τις γνωστές ικανότητές του αλλά και την εμπειρία αρκετών συμμετοχών σε διεθνείς Αγώνες Έφιππης Τοξοβολίας, εκπαιδεύει στο Ιππικό Κέντρο «ΑΡΤΕΜΙΣ» της Ομάδος μας, κατόπιν απ’  ευθείας συνεννοήσεως με κάθε ενδιαφερόμενο.




     Τα μαθήματα διεξάγονται συνεχώς καθ’  όλο το καλοκαίρι. Τηλέφωνο επικοινωνίας : 6972496303. 



Ο «ΔΡΟΜΟΣ» ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΙΑΣ

Ο «ΔΡΟΜΟΣ» ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΙΑΣ


     Λόγος, είναι η εξωτερίκευση του διανοήματος και ο λόγος μπορεί να είναι προφορικός και γραπτός.


     Οι φθόγγοι, οι λέξεις, οι φράσεις, οι συλλαβές, δεν αρθρώνονται από τα στόματα και δε γράφονται από τα χέρια των πλασμάτων που εξωτερικεύουν τα διανοήματά τους αλλά από κάτι πολύ βαθύτερο, όπως τα αβυθομέτρητα σπήλαια του ψυχισμού ο οποίος πάλλεται αντηχητικά και δονητικά, επιδιώκοντας τη συνένωσή του με την απεραντοσύνη των κοσμικών διαστάσεων. Και, όταν βιώνουμε τον λόγο είτε στη προφορική είτε στη γραπτήν εκδοχή του, ασχέτως αποτιμήσεως αυτής της ακροάσεως, τα βάθη της ψυχής μας αφυπνίζονται και δονούνται.


     Αν και ο προφορικός λόγος, κατά κανόνα, παραμένει σε μία κατώτερη επικοινωνιακή χρηστικότητα, ο γραπτός λόγος δύναται να κατακτήσει μία πολύ υψηλότερη διάσταση  ωφελιμότητος, αναγορευόμενος στην καλλιγραφία η οποία αποτελεί διαλογισμό. Και αυτή η υψηλότερη διάσταση υπερβαίνει εκείνη του απλού γραπτού, επικοινωνιακής χρησιμότητος λόγου, προσδίδοντάς του και αισθητική προέκταση.


     Διαλογισμός, είναι μία εσωτερική διαδικασία χωρίς διαδικασία, μία πράξη χωρίς πράξη, μία ενέργεια χωρίς ενέργεια και που όλα προκαλούνται από μία επιθυμία χωρίς επιθυμία. Μόνον τότε, ως προϊόν βουλήσεως άνευ βουλήσεως, ο διαλογισμός ζωογονεί και εναρμονίζει με τον Κόσμο της εσώτερη ψυχική μας δομή.


     Και η καλλιγραφία ως μία μορφή διαλογισμού εισάγει τον καλλιγράφοντα σε ένα εσωτερικό μονοπάτι εδραιώσεως λυτρωτικών βιωμάτων όμοια με εκείνα που προσφέρουν οι πολεμικές τέχνες, εξισώνοντας την καλλιγραφία με μία από αυτές.


     Η αισθητική προέκταση της καλλιγραφίας η οποία αναδεικνύει την γραφή πολύ πέραν της χρηστικής διαστάσεώς της επικονιάζει τον καλλιγράφο με ένα οπτικό αποτέλεσμα το οποίο αποτελεί ολοκλήρωμα μιας εσωτερικής διεργασίας η οποία άγει σε μία υπαρξιακήν ισορροπία και έναν κοσμικό ρυθμό που καταλήγουν σε μία τάξη, αρμονία και αυτοσυγκρότηση, γονιμότατο «έδαφος» για την καλλιέργεια των πολεμικών τεχνών.


     Και η καλλιγραφία εμπνέεται από ιερά κείμενα μεταρσιώνοντάς τα στη κεντρομόλο ιερότητα της ταυτίσεώς του με το ίδιο το Σύμπαν κι εναρμονίζοντας το Ένα με το Άπαν. Έτσι, η έμπνευση στη καλλιγραφία αποτελεί και την ανάσυρση ιερών διανοημάτων τα οποία καταγράφονται ανελισσόμενα αισθητικώς αποδιδόμενα και πάλι στον Κόσμο με βέλτιστη οπτικοποίηση η οποία συνιστά βαθύτερην επεξεργασία αλλά και ανάδειξη, πολύ υψηλότερη  του συμβατικού λεκτικού επιπέδου.


     Η αντιθετική αναγνωσιμότητα μεταξύ γραφής και καλλιγραφίας αποτελεί ακόμη ένα αξιοπρόσεκτο στοιχείο ιερότητος διότι, αυτό που ενδιαφέρει την πρώτη περιφρονείται από την δεύτερη χωρίς όμως στη περίπτωση της δεύτερης αυτή η παράμετρος να ακυρώνεται. Τόσο η απλή γραφή, όσο και η καλλιγραφία αποτελούν εκφράσεις γραπτού λόγου με στόχο την απόδοση και κατανόηση αλλά η αισθητική αντίληψη της καλλιγραφίας η οποία κατατείνει σε μία απόδοση και κατανόηση κοσμικών διαστάσεων όπου η αισθητική καθορίζει απαρέγκλιτη συντεταγμένη. Και η αδήριτη διδασκαλία της καλλιγραφίας, η οποία δεν γίνεται κατανοητή υπό των αισθήσεων αλλά μόνον δια της εξωαισθητής αντιλήψεως, είναι η συντεταγμένη της αισθητικής αρμονίας ως στυλοβάτη του Σύμπαντος.


     Τι θα είχαμε, άραγε, τοξεύοντας ένα βέλος χωρίς εσωτερική αισθητικήν αρμονία; Απλώς, μία τόξευση, ιδού σε τι ωφελεί η καλλιγραφία, ως διαλογισμός και εσωτερικό μονοπάτι.


     H καλλιγραφία ως arte povera, με την ολιγάρκεια των μέσων που απαιτεί η εκτέλεσή της, αναδεικνύεται μέσα από τη περιφρόνησή της προς την ύλη ως μία εν εξάρσει πνευματική διαδικασία. Ένα πινέλο, λίγη μελάνη κι ένα χαρτί, όλα κι όλα τα προαπαιτούμενά της κι όμως… Το μεγαλείο της απλότητος ποτέ δεν αναδύεται πιο λαμπρό από αυτά τα ελάχιστα υλικά τα οποία άγουν στην διεύρυνση μιας ατομικής συνειδήσεως σε πανσυμπαντική.


     Και ο καλλιγράφος, αυτός ο «αναγνώστης» των ιδίων του των εσωτερικών δονήσεων, καθισμένος κατά γης δε γράφει με το χέρι αλλά με ολόκληρο το σώμα του και με μία ενέργεια η οποία αναπηδά από το χάρα και ζωογονείται από την κοιλιακή αναπνοή σε ένα πεδίο υψίσυχνης σιωπής. Έτσι, με την καλλιγραφική κίνηση να διαμορφώνεται χωρίς σκέψη, χωρίς ωφελιμισμό, χωρίς προσχεδιασμό του τελικού αποτελέσματος, όχι μόνον από το χέρι αλλά από ολόκληρο το σώμα, ο καλλιγράφος ταυτίζεται με το σπαθιστή και το πινέλο του με το σπαθί διαγράφοντας μία τροχιά η οποία δεν έχει όμοιό της.


     Ενώ οι ανάξιοι καταπατητές της Ελληνικής γης, οι μοντέρνοι νεογραικύλοι, έχοντας ήδη σοδομίσει ό,τι  θυμίζει «Ελλάδα», ορέγονται να σοδομίσουν και αυτό το κατάλοιπο της Ελληνικής γλώσσας δια της αντικαταστάσεως των γραμμάτων της με …λατινικούς (!) χαρακτήρες, οι λαοί με σεβασμό στη παράδοση και στο Πολιτισμό τους επιμένουν στις αρχαίες γραφές τους, ανάγοντάς τις, μάλιστα, σε Τέχνη!


     Με κορυφαίους τους Ιάπωνες και το δικό τους «Δρόμο» της καλλιγραφίας (Σόντό) όλοι οι λαοί με αρχαίο Πολιτισμό τιμούν και περισώζουν τις πατρογονικές γραφές τους, όσο δύσκολες και περίπλοκες κι αν φαίνονται στο σύγχρονο, μινιμαλιστικό έως …ευτελισμένο, Κόσμο, επιμένοντας στο σεβασμό των παραδόσεών τους.


     Το Ισλάμ έχει αναδείξει τη θρησκευτική καλλιγραφία σε δογματικό τελετούργημα και, μάλιστα, με τον πλέον πομπώδη και μνημειακό χαρακτήρα, εκτοξεύοντάς την σε ακρώρειες καλλιτεχνικής εκφράσεως.


     Οι μακρυνοί Μογγόλοι, επί παραδείγματι, έχουν αναγάγει τη παραδοσιακή καλλιγραφία τους σε υψηλή Τέχνη η οποία δεν διδάσκεται απλώς σε κρατικές Σχολές αλλά προάγεται και μέσω ιδιωτικών Ιδρυμάτων αλλά και επιχειρήσεων.


     Ένα μεγάλο μέρος της τουριστικής «βιομηχανίας» των συγχρόνων Μογγόλων βασίζεται στη διάδοση της παραδοσιακής καλλιγραφίας τους μέσω όλων των Οργανισμών, κρατικών και ιδιωτικών, που την προάγουν εξάγοντας και διαδίδοντας, έτσι, τον αρχαίο Πολιτισμό τους!


     Για τους σημερινούς Μογγόλους μπορεί η σύγχρονη γλώσσα και γραφή να αποδίδει τα πάντα, όμως, η πατρογονική, αρχέγονη καλλιγραφία αποδίδει ακόμη …περισσότερα, με έναν τρόπο ο οποίος ξεφεύγει από την πεζότητα της σημερινής εποχής κι επανασυνδέει τον Άνθρωπο με τις ρίζες της καταγωγής και των οραμάτων του ως Έθνους με ιστορικό παρελθόν και, βεβαίως, μέλλον.


     Οι ψυχοπνευματικές «δονήσεις» της καλλιγραφίας γενικώς και, ειδικώς, της καλλιγραφίας των αρχαίων γραφών έχουν αποδειχθεί πραγματικά «ιάματα» για τον Άνθρωπο, ένα αντικείμενο εκφεύγον των ορίων του παρόντος κειμένου και αν όλα τούτα ισχύουν για τους λαούς που προαναφέραμε, είναι πρόδηλο το πόσα μπορεί να σημαίνουν για εμάς τους Έλληνες.


     Σύντομα το Διοικητικό Συμβούλιο της «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ» θα κληθεί να αποφασίσει περί της εισαγωγής της Ελληνικής καλλιγραφίας ως, επί πλέον, γνωστικού αντικειμένου των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» για τη διαπίστευσή τους ως  Εφιπποτοξοτών.