Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2019

ΔΙΚΑΙΩΣΗ!
ΕΦΙΠΠΗ ΠΡΟΒΑ ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ


     Όταν ένας μαθητής της Ιππασίας αδυνατεί να ξεκινήσει τον Ίππο του ενώ τον μετατρέπει σε …ηλεκτροκίνητο «πατίνι» όταν «επιστρατεύεται» η υποκριτική, τότε δεν μπορούμε παρά να επισημάνουμε την δικαίωση της εντάξεως του Ιππικού Θεάτρου στις δράσεις των «Ελλήνων Κενταύρων». Και αυτή η δικαίωση μπορεί να ήταν ορατή καθ΄ όλη την περίοδο του προηγούμενου έτους που λειτούργησε η Σχολή Ιππικού Θεάτρου των «Ελλήνων Κενταύρων» όμως, σήμερα, στο Ιππευτήριο τούτη η δικαίωση ήταν αδρή όσο ποτέ! 


     Στη σημερινή πρόβα της Σχολής Ιππικού Θεάτρου η οποία διεξήχθη στο Ιππευτήριο, πρωταγωνίστησε το περιεχόμενο μιας βαλίτζας... του οποίου την χρήση ευγενώς μας χορηγεί ο πάντοτε αλληλέγγυος Συνέλληνας και Συνασκούμενος Β. Κροκίδης - Πολυδεύκης τον οποίο ευχαριστούμε!


      Ένας αλυσιδωτός θώρακας, μία αλυσιδωτή coiffe και μία περικεφαλαία που "κατέφθασαν" για δύο λόγους: Για την εξοικείωση του Ίππου με την θέα τους αλλά και για την εξοικείωση των μαθητών μας μαζύ τους. Ευνόητη η αναγκαιότητα διαδράσεως αυτού του εξοπλισμού με μαθητές και Ίππο στον στίβο και η διαδικασία ήταν πολύ προσεκτική προς αποφυγή αντιδράσεων και ..."καψιμάτων" που, όπως κατά κανόνα, αποφεύχθησαν.


     Πρώτος εφίππευσε για το τέταρτο μάθημά του ο Έρρικ, έχοντας ήδη διευθύνει και τροχάσει με άνεση στα προηγούμενα μαθήματά του το συγκεκριμένο Ίππο. Όμως ένα μπλοκάρισμα από αυτά που μπορεί να συμβούν στον καθένα, άφησε τον Έρρικ ...στάσιμο πάνω στον Ίππο ο οποίος τον "ψώνισε" και δεν έλεγε να κινηθεί! Κάτι η ευαισθησία του Έρρικ να μην ενοχλήσει τον Ίππο δίνοντάς του ισχυρήν εντολή εκκινήσεως, κάτι ο ευφυέστατος Ίππος ο οποίος είχε αντιληφθεί ότι είχε να κάνει με αρχάριο και η ακινησία και των δύο, ...παρατεταμένη! Αμέσως, υπό την παρουσία της Δέσποινας που καλέσαμε ξεκίνησε η εκφορά του διαλόγου των δύο συμπρωταγωνιστών οπότε, 



     Ω! του θαύματος, ο Έρρικ, ασυναισθήτως, όχι μόνον κατάφερε να υποχρεώσει τον Ίππο σε βάδην αλλά εκτελούσε και κίνηση καλώς διευθυνόμενη ελίγδην γύρω από την Δέσποινα κατά τις υποδείξεις του παρόντος Εκπαιδευτή.


     Σε λίγο ο Έρρικ ...τρόχαζε με άνεση, ενώ, ενδιαμέσως ο διάλογος με την Δέσποινα επαναλαμβάνονταν συνεχώς και υπό διάφορες κινητικές εκδοχές! 


     αντασμαγορικός" ο Έρρικ ως, ήδη, επαγγελματίας πρώτος χορευτής κλασικού χορού, δεν μπορούσα παρά να μας δώσει κι έφιππος ωραία στιγμιότυπα αρμονικού χειρισμού του Ίππου του ο οποίος, μετά το "στρώσιμο" από τον Έρρικ, δείχνει, μάλλον "παρτνέρ" ...πίστας!


     Η υποκριτική παράμετρος είχε σταθεί αρωγός της Ιππασίας κατανικώντας κάθε ιππική αδυναμία και για μια ακόμη φορά -και τόσο εμφανή, σε όσους ήμασταν παρόντες...- η δικαίωση της επιλογής της εισαγωγής της θεατρικής διδασκαλίας σε μία Σχολή Πολεμικών Τεχνών απεδείχθη ορθή! Σίγουρα, η Τέχνη μπορεί να υποστηρίξει την τεχνική!



     Για το μικροκαμωμένο κορίτσι, την αγαπημένη μας Δέσποινα η αλυσιδωτή cοiffe και η μεταλλική περικεφαλαία, αντικείμενα πιστής ανακατασκευής πρωτοτύπων και όχι, απλώς, για το "θεαθήναι", δεν ήταν και ό,τι ευκολότερο...



     Η νεαρή ηθοποιός, αφού βοήθησε τον Ίππο να αποδεχθεί την παρουσία αυτών των ..."περιέργων" αντικειμένων, με τις λάμψεις και τους θορύβους τους, απελευθερώθηκε, κατ΄ αρχήν, από τον φόρτο της περικεφαλαίας για να εφιππεύσει μόνον με την αλυσιδωτή coiffe προκειμένου και αυτή να "εισαχθεί" κλιμακηδόν στην χρήση τους. Το πάντοτε ευγενικό της χαμόγελο μας απεκάλυψε την ...ανακούφισή της από την αφαίρεση της περικεφαλαίας και η ίππευσή της ήταν άψογη.



     Έχοντας βρει τον Ίππο ήδη "ρυθμισμένο" από τον Έρρικ, μας προσέφερε τις"εικόνες" στις οποίες μας έχει συνηθίσει αλλά την φορά αυτή με μία εμβάθυνση στην απόδοση του θεατρικού της λόγου ο οποίος, από την ράχη του Ίππου, "ακούγονταν" εντυπωσιακός!



     Η εφαρμογή του ασκησιολογίου της έφιππης θεατρικής διδασκαλίας δείχνει να έχει εκπληκτικά και άμεσα αποτελέσματα καθώς ο, έφιππος, μαθητής ηθοποιός καλείται να υποδύεται ενώ, ταυτοχρόνως χειρίζεται και διευθύνει έναν Ίππο!



     Εδώ, η αναπνοή ανακαλύπτει "μονοπάτια" αυτο-ρυθμίσεως με συνεχείς αναπροσαρμογές και η φωνή ακούγεται περίεργα ευσταθής και επιβλητική, κάτι που παρατηρήσαμε και στην εκφορά του λόγου της Δέσποινας ως Alessandra Scala.



     Όλα τούτα μέχρι την στιγμή που ο Έρρικ παρέδωσε στην Δέσποινα και την ...περικεφαλαία της διότι, βαθμιαία οι μαθητές του Ιππικού Θεάτρου θα πρέπει να εξοικειωθούν με όλα όσα απαιτούν οι ρόλοι τους ώστε να τα χρησιμοποιούν και εφίππως.



     εσταμένη" σωστά, η Δέσποινα και με την περικεφαλαία επάνω από την αλυσιδωτή coiffe,, συνέχισε να εκτελεί τις ασκήσεις της διευθύνοντας τον Ίππο της και διαδρώντας με τον Έρρικ στον βασικό διάλογο των συμπρωταγωνιστών του, υπό διδασκαλία, θεατρικού μας έργου! Άσκηση πολυσύνθετη (ισορροπία, διαχείριση Ίππου, φόρτος εξαρτύσεως, εκφορά σκηνικού λόγου, έφιππη κινησιολογία κλπ κλπ) αλλά το Ιππικό Θέατρο αποτελεί, ίσως, την δυσκολότερη μορφή σκηνικής τέχνης όπου δύο ηθοποιοί (Ίππος και Άνθρωπος) καλούνται να αποτελέσουν το, ζενικό, αρμονικό "εν", άλλως η δυσαρμονία καταστρέφει το έργο.



     Και η Δέσποινα το ..."έχει", όπως το "έχει" και ο Έρρικ διότι και οι δύο είναι πασιφανώς ταλαντούχοι με κάτι ιδιαίτερο που μεταφέρουν στις γενετικές "αποσκευές" τους.



     Άλλωστε, σήμερα, η Δέσποινα ένιωσε σε κάποια στιγμή ότι δεν είναι μόνον μία επαρκέστατη ηθοποιός αλλά ίσως και μία εν δυνάμει ...χορεύτρια, αφηνόμενη ενστικτωδώς σε μία χαλαρή χορευτική κινησιολογία ενώ ίππευε.



     Και αυτή ήταν μία μοναδική "στιγμή' για όσους τη χαιρόμασταν να δοκιμάζει την απόλαυση της ορχήσεως επάνω σε μία τόσο ιδιότυπη "σκηνή" όπως η ράχη του Ίππου μας!



     Και η παιδαγωγική ιδιαιτερότητα της διδασκαλίας, γενικώς, στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" καταφέρνει να αναδεικνύει, σταθερά, τα τάλαντα των μαθητών της!



     Τελικώς, στο φυσικό περιβάλλον και υπό τις γενικότερες συνθήκες, αυτή η έφιππη πρόβα απέδωσε άριστο αποτέλεσμα και το συμπέρασμα ότι ο στίβος ενός Ιππευτηρίου προορίζεται για πολύ περισσότερα από μία απλή Ιππασία! Κι οι "Έλληνες Κένταυροι" είμαστε χαρούμενοι που το ανακαλύψαμε και το "κοινωνούμε" στη χώρα μας!



     Πως, όμως θα μπορούσε να ολοκληρωθεί μία ημερίδα στο Ιππευτήριο χωρίς να ωθήσουμε τον εντεκάχρονο Χάρη σε ένα βήμα "εμπρός", στην Έφιππη Τοξοβολία; Ο νεαρός Χάρης, ως δεινός υπερπηδητής εμποδίων έχει προσανατολιστεί στην παγία χρήση των ηνιών η οποία αποτελεί τον εκ των ουκ άνευ πυρήνα της Υπερπηδήσεως Εμποδίων, με αποτέλεσμα να μην ιππεύει άνει ηνιών όπως είναι αυτονόητο στην Έφιππη Τοξοβολία!



     Σήμερα, λοιπόν, εισαγάγαμε τον Χάρη στον καλπασμό άνευ χειρών μαθαίνοντάς τον να χτυπάει ...παλαμάκια ενώ καλπάζει! Τρόπος πονηρός, για να απεξαρτήσεις κάποιον από την ίππευση δι'  ηνιών και να του δώσεις την απόλαυση της "πτήσεως" άνευ στηρίξεως των χειρών. 



     Κι έτσι, ο Χάρης άρχισε με εναλλαγές ηνιοχουσών χειρών στον καλπασμό, ενώ σύντομα του ζητήθηκε λίγο προ της αναλήψεως των ηνιών από την χείρα, να κρούει τις δύο χείρες ταχύτατα, χρόνος στον οποίο οι χείρες του ήσαν εντελώς ελεύθερες από στήριξη ή κράτηση ηνιών.



     Με τον τρόπο αυτό, στο τέλος του σημερινού μαθήματος του Χάρη ο νεαρός μαθητής μας, με τους χρόνους να επιμηκύνονται συνεχώς, κατάφερε να αποενοχοποιήσει την ίππευση δι' ηνιών και να καλπάσει χωρίς να κρατά ηνίες! Η εφευρετικότητα και η σχεδίαση ενός μαθήματος Ιππασίας αναλόγως των "μέτρων" του μαθητή, καταλήγε πάντοτε με ασφάλεια στην επιτυχία και αυτό απολαμβάνουμε επί 14 χρόνια στα μαθήματα της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων".



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.