ΕΠΕΙΣΟΔΙΑΚΟ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ...ΔΙΚΑΒΑΛΟ
Ευτυχώς που η Σχολή μας διαθέτει ιδανικό Ίππο-Δάσκαλο, αλλά και Εκπαιδευτή ...πέραν ορίου επισκευής! Αλλιώς, σήμερα θα είχαμε διαταράξει για τα καλά την κοινή ησυχία της "γειτονιάς" μας με τις φωνές ενός παιδιού από τα λίγα ...φυσιολογικά που μεγαλώνουν στο λεκανοπέδιο και μόλις δουν αλογάκι ...ξεσηκώνονται για ...Ιππασία!
Ο Ορέστης με την Οικογένειά του και ο Κωνσταντίνος απεφάσισαν σήμερα να πραγματοποιήσουν το εισαγωγικό τους μάθημα στη Σχολή μας! Πρώτη τους φορά με τον Ίππο και οι δύο όχι μόνον διεκπεραίωσαν όλη την ύλη του εισαγωγικού μαθήματος αλλά και οι δύο κατέληξαν με εκτέλεση τροχαστικών διαδρομών στη ράχη του υπέροχου Ιππου μας.
Νεαρός και αθλητικός τύπος ο Κωνσταντίνος με τους χειρισμούς του έκανε τον Ίππο μας να αναδείξει τον ...αθλητικό χαρακτήρα του και να ποζάρει στον φακό σε πολύ υπερήφανες τροχαστικά πλάνα.
Και με "αέρα" αθλητικό στο τέλος του μαθήματός του ο Κωνσταντίνος αφίππευσε ενώ ο Ίππος παρέμενε απαθής και απορημένος για την αποχώρηση του Κωνσταντίνου.
Εξίσου αθλητικός και ο οικογενειάρχης Ορέστης κατάφερε εξ αρχής να εφαρμόσει με ακρίβεια τις οδηγίες που του δόθηκαν, να επιτύχει πολύ καλό "κάθισμα" και να διευθύνει τον ίππο του.
Και μετ΄ ου πολύ, ο Ορέστης κατέληξε σε τροχασμούς, κάτι που δεν συνηθίζουμε στο πρώτο μάθημα αλλά και δεν το αποφεύγουμε όταν βλέπουμε ότι ο μαθητής είναι σε θέση να εκτελέσει με ασφάλεια.
Από αυτό το σημείο, όμως, άρχισε το ...δράμα του Ορέστη διότι ο νεαρότατος βλαστός του βλέποντας έφιππο τον Πατέρα του άρχισε να ...οδύρεται θέλοντας κι αυτός να ιππεύσει!
Οι φωνές του νεαρού Σπύρου κόντεψαν να ξεσηκώσουν τον καθεύδοντα ...Ελληνισμό κι έτσι, την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενοι, παραδώσαμε ...δικάβαλο τον Σπύρο στην αγκαλιά του Πατέρα του ώστε ο τελευταίος να μπορέσει να συνεχίσει το μάθημά του.
Κάτι ανάλογο δεν μας έχει προκύψει στα 13 χρόνια της λειτουργίας της Σχολής μας, αλλά είμαστε υπερήφανοι που μπορούμε ακόμη και σε αυτή την δύσκολη περίπτωση όχι μόνο να δώσουμε ...εκπαιδευτική λύση αλλά και να την χαρούμε βλέποντας ένα βρέφος να δείχνει τέτοιαν αγάπη για τον Ίππο και την Ιππική.
Βεβαίως, η αγάπη του μικρού Σπύρου για τον Ίππο και την Ιππική ήταν τόσο έντονη ώστε, σε λίγο, απαίτησε και ανέλαβε από τα χέρια του Πατέρα του και τις ...ηνίες, συνεχίζοντας να διευθύνει ο ίδιος τον Ίππο μέσα από την αγκαλιά του Πατέρα του!
Και κάπως έτσι ολοκληρώθηκε το εισαγωγικό μάθημα του Ορέστη με αγκαλιά τον Σπύρο τον οποίο κατεβάσαμε λίγο πριν αφιππεύσει με άλμα ο Πατέρας του. Αλλά τότε, μόλις ο μικρός είδε την αφίππευση του Πατέρα του, ξανάβαλε τις φωνές θέλοντας κι ο ίδιος να επιστρέψει στη ράχη του Ίππου για να αφιππεύσει κι αυτός με τον ίδιο τρόπο! Δεν πειράζει, στο επόμενο μάθημα αγαπημένε μας μπόμπιρα θα το επιχειρήσουμε κι αυτό! Στους "Έλληνες Κενταύρους" μας αρέσουν τέτοια παιδιά τα οποία τα θεωρούμε πραγματικά "δώρα" για την Κοινωνία μας!
Ωστόσο, σήμερα ήρθε σε μια πρώτη γνωριμία με τον Ίππο και η μεγαλύτερη αδελφή του μικρού Σπύρου η οποία, αν και στην αρχή είχε τις επιφυλάξεις της, γρήγορα κατάλαβε το πόσο αξιόπιστος είναι ένας Ίππος και με την βοήθεια του Πατέρα της έκανε έφιππη τις πρώτες διατάσεις της!
Στο τέλος της σημερινής εκπαιδευτικής ημερίδος τόσο ο Κωνσταντίνος όσο και ο Ορέστης δήλωσαν ευτυχισμένοι από, αυτή, την πρώτη έφιππη εμπειρία τους και σίγουρα, εξίσου ευτυχής έδειξε και ο μικρός Σπύρος! Κανείς, όμως, δεν κατάλαβε πόσο ευτυχισμένος έγινε ο Εκπαιδευτής ανακαλύπτοντας ότι στο πρόσωπο ενός μπόμπιρα μεγαλώνει ένας γενναίος χαρακτήρας που απαιτεί και παίρνει τις "ηνίες" από τους μεγάλους, χαράζοντας την δική του πορεία σε αγαστή συνεργασία με ένα πλάσμα όπως ο Ίππος, ο οποίος είναι πολλαπλασίως περισσότερο δυνατός από τον Άνθρωπο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.