ΜΕΘΕΞΗ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΕΣ "ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ"
Καθώς προχωρά η διείσδυση των εμπλεκομένων στο κείμενο, ο καλός μας Σκηνοθέτης Γιάννης Δρίτσας επιστρατεύει την μαιευτική μέθοδο για να ερεθίσει τους ηθοποιούς του στην παραγωγή "εικόνων" πάνω στις οποίες θα δομηθεί το σκηνικό εγχείρημα.
Ψυχαγωγικά -ως άγοντα ψυχές ...- τετράωρα τούτες οι νυχτερινές διδασκαλίες-μεθέξεις στην "συχνότητα" μιας θεατροποιημένης διαλέξεως η οποία προσδοκά την σκηνική της "διέξοδο".
Και όλοι οι "δράστες" ...εν δράσει υπό την έντεχνη υφαρπαγή σκέψεων και συναισθημάτων από τον Γιάννη Δρίτσα ο οποίος άγει, με την σειρά του, τους μετέχοντες σε μία "ατραπό" κατανοήσεως του κειμένου με έναν δημιουργικό τρόπο και καθόλου "δασκαλίστικο".
Έτσι κι απόψε όλοι εξωτερικεύσαμε τους μικρούς ή μεγάλους "ζωγραφικούς πίνακες" που σε όλα τούτα τα ανταμώματα διαμορφώσαμε κατά νου "διαβάζοντας" το κείμενο του συγγραφέως.
Και η εξωτερίκευση αυτή έφθασε μέχρι σημείου ακόμη και εκμοντερνισμένης "εκδοχής", όπως την διετύπωσε ο ...Μάρουλλος χωρίς, ωστόσο, αυτή η υπέρβαση να ενοχλήσει τον φύσει κλασικίζοντα συγγραφέα.
Πληθωρικός στις παρατηρήσεις του ο Σκηνοθέτης μας μαζεύει "καλούμπα" αλλά και ..."ξαμολάει", με τον δικό του χαριτωμένο αλλά και αποτελεσματικότατο τρόπο.
Γεγονός είναι ότι αυτό το θεατρικό κείμενο δεν είναι και από τα πιο εύκολα και για κανένα, ούτε για τον Σκηνοθέτη, ούτε για τους ηθοποιούς όμως...τελικώς, τα δύσκολα είναι τα όμορφα και γίνονται ακόμη πιο όμορφα όταν γίνονται και ...επικίνδυνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.