Σάββατο 30 Αυγούστου 2014


«ΣΧΟΛΕΙΟ» ΚΑΡΑΚΟΡΟΥΜ


     «Η γη του απέραντου γαλάζιου», όπως συνηθίζεται να αποκαλείται η Μογγολία, μας δίδαξε πολλά και ανεκτίμητα για τον Ίππο, το Τόξο και όχι μόνον… Κάθε γωνιά της κι ένα πελώριο «σχολείο» πολεμικών και άλλων, τεχνών, με διδάγματα που πουθενά αλλού δεν θα ήταν μπορετό να τα απολαύσεις. Όμως, σ΄ αυτή την απέραντη πεδιάδα που υπήρξε η πρωτεύουσα της μεγαλύτερης χερσαίας αυτοκρατορίας, του Μογγόλου Γενάρχη Τζίγκις Κχάαν, τα όσα μάθαμε και βιώσαμε ήσαν καθοριστικά.



     Ήδη, από την «είσοδό» σου στην εγκαταλελειμμένη μεσαιωνική πρωτεύουσα του κραταιού Δυνάστη, εκεί, στο σύγχρονο ορόσημό της, το τοπίο σε κάνει να ανασυνθέτεις τις παραμέτρους της εποχής του μεγαλείου της έχοντας την αίσθηση ότι, οσονούπω, θα περάσει μπροστά σου ο Ηγεμόνας στη πομπική βοϊδάμαξά του. Κι οι εμπειρίες απ΄ το τόπο αυτό στις …αποσκευές  πολλές, για να σε οδηγούν σε «σωστό μονοπάτι» γυρνώντας στη βάση σου. Γιατί εδώ μόνο, καταλαβαίνεις το τι σημαίνει εφίππευση στρατιωτικού Ίππου στην απεραντοσύνη ενός αχανούς τοπίου…



     Πουθενά αλλού δε θα βαρεθείς να παρατηρείς ολόκληρη τη τροχιά ενός βέλους με «στόχο» το ίδιο το μήκος των οριζόντων, μαγεμένος από τις «αλήθειες» των διορθώσεων ενός εκπαιδευτή που με ελάχιστα «νοήματα» (μιας και η γλώσσα θα ήταν …απρόσιτη) σε κάνει να καταλάβεις αμέσως τη μαχητικότητα της Μογγόλικης Τοξοβολίας. Η σχέση ευστοχίας και μήκους βεληνεκούς, κάτω από τον ουρανό του «απέραντου γαλάζιου» θα παραμένει για πάντα ανεξίτηλη στην εμπειρία σου και θα οπλίζει το Τόξο σου για κάθε μακρυνή τόξευση σε όλη την υπόλοιπη ζωή σου.



     Η «σκιά» του μνημειακού βουδιστικού μοναστηριού Erdene Zuu σκορπίζεται διακριτικά πάνω στη καταπράσινη γη λες και σέβεται τη Τεγκεριστική πίστη της όπως από την εποχή των λαμπρών Κχάαν. Και κάπου εκεί, έξω από το περίβολό του…



     Και κάπου εκεί έξω από το περίβολο του Erdene Zuu σου δίνεται η ευκαιρία να νοιώσεις επάνω στο χέρι σου το βάρος και, κυρίως, το σκίρτημα του μεγάλου αρπακτικού που κάνει το δικό του «διάλογο» μαζύ σου μεταφέροντας τα όσα έχουν δει τα μάτια του από εκεί ψηλά, στις ακούραστες πτήσεις του!



     Από εκείνο το αξέχαστο «σχολείο» μεταφέραμε πολύτιμες «αποσκευές» γνώσεων κι εμπειριών. Ανάμεσα σ΄ αυτές κι ένα πολύ ιδιαίτερο σκεύος, παμπάλαιο, κινεζικής «καταγωγής» που το ταξίδι αυτό μας το χάρισε με όλη τη πατίνα των αιώνων που κουβαλούσε επάνω του.


Αρχική κατάσταση.

     Αυτό το σημαντικό σκεύος, τούτο τον καιρό βρήκαμε την ευκαιρία να το καθαρίσουμε και να το συντηρήσουμε προσεκτικά ώστε να το αποδώσουμε με όλη του την ομορφιά στη μουσειακή συλλογή της «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ». Οι φάσεις της αποκαταστάσεώς του πολλές και διάφορες…


Ενδεικτική «εικόνα» βάθους οξειδώσεως.



Γενική επίπαση καθαριστικής κόνεως.



Επίπαση καθαριστικής κόνεως στη βάση.



Ένα πρώτο αποκαταστατικό αποτέλσμα.



Επανάληψη επιπάσεως καθαριστικής κόνεως.

     Ετσι, με λεπτοδουλειά και αρκετές εργατώρες το ποθητό αποτέλεσμα, πια, θα παραμείνει σε μία από τις προθήκες μιας συλλογικής προσπάθειας η οποία θεωρεί ότι η ενασχόληση με το εφιπποτοξοτικό αντικείμενο αποτελεί μια πολυπρισματική προσέγγιση Ιστορίας, Τέχνης και, βεβαίως, πρακτικής εξασκήσεως.



Τελικό αποκαταστατικό αποτέλεσμα.

     Ο  μικρός  ορειχάλκινος κινέζικος κύαθος που, πριν πολλά-πολλά χρόνια βρέθηκε στη Μογγολία, από σήμερα, «ξανανοιωμένος» και χωρίς τις ρυτίδες του χρόνου, θα ιστορεί τη «περιπέτειά» του στους επισκέπτες της μουσειακής συλλογής μας, γαλήνιος μέσα στην ηρεμία ενός χώρου όπου δε θα ακούγονται οι κραυγές των Μογγόλων εισβολέων στη Κίνα απ΄ όπου τον έφεραν στη «γαλάζια γη» τους της οποίας οι πολεμιστές-κάτοικοί της έμαθαν να πίνουν κρασί στα κρανία των εχθρών τους, ιδρύοντας τη μεγαλύτερη και λαμπρότερη αυτοκρατορία όλων των εποχών.



     Και οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» θα συνεχίζουμε να «ψηλαφίζουμε» την Ιστορία των εφιπποτοξοτικών Παραδόσεων γιατί μόνον από το «ψηλάφημα» αυτό, με τη χειροπιαστή μελέτη και γνώση, η πράξη μπορεί να είναι σωστή, κατά πως το παρελθόν διδάσκει για τη χάραξη ενός στιβαρού μέλλοντος!

 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.